Kitabın herhangi bir sayfasını açtım. Sayfaları biraz sararmıştı. Bazı sayfaları yırtıktı. Kısaca eski bir kitaba benziyordu. Kitabı okuyacak zamanım yoktu. Naruto'yla konuşmalıydım. Ne olur olmaz kitabı yanıma aldım. Biraz ağır bir kitaptı ama sorun değildi.
Kütüphaneden koşarak çıktım. Naruto'yu tanıyorsam lavabolara doğru koşuyordu. Ondan önce lavaboya ulaşırsam avantajlı olabilirdim.
Beş dakikaya lavabonun kapısına geldim. Naruto benden önce gelmişti ve yüzünü yıkıyordu. Benden önce gelmiş olmasına rağmen benden kaçmamıştı bu sefer. Yavaşça yanına yaklaştım. Soluk soluğa kalmıştı. Bir eliyle yüzünü yıkarken diğer eliyle sarı kağıtları tutuyordu. Bu kağıtlar kitabınkilere benziyordu.
"Ihmm... Naruto iyi misin?"
Naruto peçeteyle yüzünü kuruladıktan sonra gözlerini benden kaçırarak alçak bir sesle konuşmaya başladı.
"Neden soruyorsun her zamanki gibiyim işte."
Gözlerim elindeki kağıtları işaret ediyordu. "Bu kağıtlar ne?" Naruto daha fazla yalan söyleyemeyecek gibi oldu. Elindeki kağıtları elime tutturdu, kafasını omzuma yasladı. Sesi ağlayacak gibi çıkıyordu. "Turnuvayı hatırlıyor musun?" Kafamı onaylarcasına salladım. "Ben Gaara'ya karşı yarışmıştım, geri çekilmişti." "Sana takıntılı olduğu için senin kazanmanı istemiştirdir."
Aslında düşününce bu çok saçma olurdu. Çünkü eğer birine takıntılıysan o kişi ile karşı karşıya gelmenin mükemmel bir avantaj olduğunu bilirsin.
"Verdiğim kağıtları oku."
Naruto'nun verdiği kağıtlara baktığımda "KURAMA" kitabının koparılmış sayfalarına benziyordu. Sessizce okumaya başladım. Bir efsaneyi anlatıyor gibiydi... yada daha çok bir hastalığı. Acaba Naruto bu hastalığı taşıdığını mı düşünüyordu? Bütün kriterlere uyuyordu doğrusu.
Sayfa 56
Bir efsaneye göre "Güneşte parlayan sarı saçları, okyanusu anımsatan mavi gözleri olan bir genç... Her otuz yılda bir, gecenin geç saatlerinde, bulutlu havada, ayın çok az göründüğü o zamanda... ##########################################
Sayfa 58
##########################################
Ona şöyle hitap ederler... kurama'nın taşıyıcısı... Uzumaki.
Bu bölümü biraz kısa yazmak zorundaydım. Aklıma hiçbir şey gelmiyor. Bu hikaye nereye varcak hiçbir fikrim yok.