រាងកាយមាំទាំសាច់ដុំកង់ៗឈរបង្ហាញរាងយ៉ាងស្រស់សង្ហារក្នុងគេហដ្ឋានសម្លឹងមើលមកកាន់នាយតូចដោយផ្ទៃប្រែជាក្រហមដោយភាពខឹងសម្បារ ខណៈដែលកែវភ្នែកចាប់នូវកូនរបស់កំពុងតែស្និទ ស្នាលជាមួយអ្នកផ្សេង !
« ក្មេងនេះប្រហើនណាស់ ! » បបូរមាត់ក្រាស់ហើបសម្ដីប្រទេចខ្សឹបៗដោយក្ដីក្រោធខឹង ។ កែវភ្នែកទាំងគូរដក់ជាប់នូវទិដ្ឋភាព ដែលនាយតូចកំពុងតែដើរ ចេញពីក្នុងផ្ទះប្រងើយកន្ដើយជាមួយនិងរូបនាយ
« ឯងប្រុងទៅណា ជីមីន ? » នាយសង្ហារដែលស្គាល់ថាជាចន ជុងគុកផ្ដាច់ការនោះ ស្រដីឡើងកាត់ដំណើកូនប្រុសឲឈប់នូវមួយកន្លែង
« លោកប៉ាមានអ្វីមែន ? » នាយតូចហាក់មិនចាប់ អារម្មណ៍តបដោយធម្មតា ប៉ុន្តែមិនបានដឹងឡើយថាអ្នកជាលោកប៉ានេះខឹងស្ទើតែដាច់សរសៃឈាមទៅហើយ ដែលរូបគេបញ្ចេញអត្តចរិកបែបនេះ ។ ទំនាក់ ទំនងរបស់ពួកគេទាំងពីរមិនដូចអ្នកដទៃឡើយ ត្បិត ថាជីមីនជាកូនដែលនាយយកមកចិញ្ចើមក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែរាល់សកម្មភាពឬអ្វីមួយដែលជីមីនបានធ្វើ នាយតែងតែតាមសង្កេតជានិច្ច ព្រោះមិនចង់ឲនាយតូចម្នាក់នេះទៅឆ្ងាយពីខ្លួន ។
មនុស្សជាច្រើនគិតថាពួកគេទាំងពីរស្រឡាញ់គ្នាចាត់ ទុកត្រឹមប៉ានិងកូន ប៉ុន្តែផ្ទុយខុសស្រឡះវាមិនមែនបែបនេះឡើយ ។ មិនថារឿងទៅណាមកណារបស់ជីមីននាយជុងគុកតែងតែការពារមិនឲរបូតពីដៃឡើយ ព្រោះតែចិត្តស្រឡាញ់ សូម្បីតែរឿងលើគ្រែវាក៏កើត មានញឹកញាប់ដែរ ទោះបីជាជីមីនទើបតែមានអាយុ 19 ឆ្នាំក៏ដោយក្ដី ប៉ុន្តែសម្ព័ន្ធភាពរឿងលើគ្រែកើតមានសឹងរាល់ថ្ងៃ ដោយសារតែនាយតូចជាមនុស្សចូលចិត្តបញ្ជួសទើបបង្កឲវាទៅជាបែបនេះ ត្បិតដូចពេលនេះជាដើម ។
« កូនចង់ទៅណាទៀតហើយ ? ហេតុអីមិនស្ដាប់សម្ដីប៉ា...កូនក៏ដឹងហើយឬថាប៉ាជាមនុស្សបែបណា ! » នាយសង្ហារអាយុ 35 ឆ្នាំពោលឡើងដោយក្ដីក្រោធខឹង ព្រោះរាល់ពេលកូនរបស់ខ្លួនតែងតែបញ្ជួសត្បិត ថារូបនាយមានបញ្ជាតឹងរឹងក៏ដោយ
« កូនទៅខាងក្រៅជាមួយមិត្តភក្តិលោកប៉ាមានអ្វីមែនទេ ? » នាយតូចហាក់មិនខ្លាចរអាជាមួយនិងទឹកមុខរបស់លោកប៉ាខ្លួន ទោះបីក្នុងចិត្តបានដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាខ្លួននិងត្រូវទទួលទោសបែបណាដែលហ៊ានប្រហើនធ្វើរឿងបែបនេះ
« ប៉ាមិនឲកូនទៅជាមួយវាទេ បើកូនចង់ទៅណាចាំប៉ាជួនកូនទៅក៏បាន ! » នាយប្ដូរទឹកមុខប្រែជាឃោរ ឃៅមួយរំពេច ក្រោយនាយតូចជីមីនបែរជាមិនស្ដាប់សម្ដីរបស់នាយដែលហាមប្រាមមុននេះ ដោយរឹតតែផ្កើនលើសដើម
« អត់ទេ ! កូនចង់ទៅជាមួយមិត្តរបស់កូនបើចឹង
...អាយ ! » ជីមីនហាក់មិនខ្វល់ បង្វែរដាននិយាយ ទៅរឿងផ្សេង រួចរៀបនិងឈានជើងដើរចេញពីផ្ទះទៅហើយប៉ុន្តែភ្លាមៗនោះរាងកាយដ៏ស្រាលដូចសំឡី ត្រូវដៃមាំចាប់លើកបីចូលក្នុងរង្វង់មិនឲចេញទៅណាបន្តទៀត
« អឹ ! បើចឹងខ្ញុំសុំលាទៅវិញសិនហើយ » ដោយឃើញថាស្ថានការមិនអំណោយផលដល់ខ្លួន នាយ
កម្លោះដែលជាមិត្តរបស់ជីមីនក៏សុំលាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ព្រោះនៅទីនេះក៏វាមិនមានសុវត្ថិភាពដែរ ។
_បន្ទប់គេង_
ក្រោយនាយកម្លោះជាមិត្តរបស់ជីមីនបានចាកចេញទៅបាត់ នាយជុងគុកក៏បានចាប់បីរាងកាយរបស់កូនខ្លួនតម្រង់មករកបន្ទប់គេងដើម្បីមានរឿងត្រូវជម្រះ បញ្ជីជាមួយគ្នា ព្រោះបើនាយនៅតែបណ្ដោយបែប នេះទៀតវាកាន់តែដុនដាបជាក់ជាមិនខាន ។
« ប៉ាបានប្រាប់កូនជាច្រើនឬ ហេតុអ្វីបានជាកូនមិនស្ដាប់ប៉ាខ្លះ ? » នាយកម្លោះបោះសម្ដីឡើងដោយភាពអស់សង្ឃឹម ព្រោះពីមួយទៅមួយថ្ងៃនាយតូចដែលជាកូនកាន់តែមិនស្ដាប់បង្គាប់របស់នាយឡើង
« ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ចេញទៅខាងក្រៅខ្លះ ហេតុអីបានជាប៉ារឹតបន្តឹងខ្ញុំម្ល៉េះ ? ដឹងទេថាខ្ញុំក៏ចេះធុញដែរ ! » នាយតូចផ្ចាញ់ផ្ចាលមិនស្ដាប់តាមសម្ដីលោកប៉ា ដែលការធ្វើដូចនេះបណ្ដាលឲនាយជុងគុកចាប់ផ្ដើមក្ដៅមុខដោយភាពខឹងសម្បារ
« ប៉ាដឹងថាប៉ាធ្វើនេះគឺរឹតបន្តឹងកូន ប៉ុន្តែប៉ាធ្វើនេះក៏ព្រោះតែចង់ការពារសុវត្ថិភាពកូនតែប៉ុណ្ណោះសូមកូន យល់ផង ! » ត្បិតក្នុងចិត្តរបស់នាយកំពុងតែឆាប ឆេះដោយភ្លើងកំហឹងក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែរូបនាយខំប្រឹងខាំមាត់សង្កត់ចិត្តមិនឲកំហឹងគ្រប់គ្រងផ្លូវចិត្តបាន ខ្លាចថាវានិងមានរឿងមិនល្អកើតឡើងដោយសារតែវា
« ដើម្បីសុវតិ្ថភាព ? ត្រង់ណាដែលប៉ាយកមកនិយាយនោះខ្ញុំមិនយល់ ! ព្រោះកន្លងមកខ្ញុំតែងតែស្ថិតនៅក្រោមការគៀបសង្កត់រហូត មិនដែលបានសេចក្ដីសុខឡើយ តើនេះឬជាសុវត្ថិភាព ផាច់ ! » លុះពោលប្រយោគត្រូវបញ្ចប់ថ្ពាល់ក្រពុំរបស់ជីមីន ត្រូវបានដៃមាំរបស់លោកប៉ាវាសផាត់ទះស្ទើតែមួយកម្លាំងដៃដែលបង្កជាភាពឈឺចាប់ស្ទើតែមិនអាចទ្រាំបាន
« លោកប៉ា នេះ ! » នាយតូចងាកខ្វាប់ក្រោយត្រូវមួយដៃចំកំភ្លៀងដែលលោកប៉ាវាយមុននេះ ។ ស្នាមម្រាមដៃប្រាំរំលេចឡើងច្បាស់លើថ្ពាល់នាយតូច វិនាទីបន្ទាប់ ជីមីនស្ទុះវឹងរត់ចេញពីក្នុងបន្ទប់ចេញ
ទៅខាងក្រៅបាត់ស្របជាមួយទឹកភ្នែក
« ជីមីន..ប៉ា...ប៉ាសុំទោស ! ជីមីនឈប់សិន » នាយ ក្រាស់ភ្ញាក់ដឹងសតិមកវិញក្រោយកែវភ្នែកចាប់បាននូវទឹកភ្នែករបស់កូនខ្លួន ។ នាយហាក់ដឹងកំហុសក្រោយ ឃើញនាយតូចរត់ចេញ ខុសមកពីរូបនាយដែលទប់កំហឹងមិនបានទើបវាបង្កឲទៅជាបែបនេះ
ជីមីនមិនបានឈប់ឬស្ដាប់សម្ដីអ្វីឡើយ ផ្ទុយទៅ វិញបែរជាបន្តការរត់ទៅមុខឥតឈប់ ថ្វីត្បិតជុងគុកព្យាយាមហៅបញ្ឈប់ក៏ដោយ ។
វិនាទីនេះនាយសង្ហារឈរស្ងៀមទ្រឹងនៅមុខផ្ទះសម្លឹងមើលកូនខ្លួនរត់ចេញទៅដោយការដឹងកំហុស ។ នាយមិនបានទៅតាមបន្តទៀតឡើយ ព្រោះដឹងថាជីមីននៅខឹងខ្លួន ចាំពេលត្រឡប់មកវិញលួងក៏បានដែរ ។
_ពេលយប់_
ពេលវេលាកន្លងផុតទៅវាក៏បានឈាងចូលមកដល់ពេលយប់ ។ នាយជុងគុកអង្គុយនៅតុបាយរង់ចាំកូនរបស់ខ្លួនត្រឡប់មកផ្ទះ តាំងតែពីថ្ងៃមកទល់ពេលនេះហើយនៅមិនទាន់ឃើញមកវិញទៀត ក្នុងចិត្តគេបារម្ភ
គេខ្វាយខ្វល់តែមិនហ៊ានទៅតាមមកព្រោះដឹងច្បាស់ថានាយតូចនៅខឹង ទើបរូបគេបណ្ដោយមួយគ្រាសិន
រឿងបែបណាចាំគិតពេលក្រោយទៅចុះ ។
តឹប..តុប !
« ជីមីនកូនត្រឡប់មកវិញហើយឬ ? » កំពុងតែអង្គុយចាំនៅលើកៅអីយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់សម្លេងសម្រឹបជើងបានបន្លឺឡើងទាញចំណាប់អារម្មណ៍នាយកម្លោះឲងាកមកតាមប្រភពសម្លេង ខណៈពេលនោះនាយក៏បានដឹងថាជាអ្នកណា ទើបហើបមាត់សួរនាំដោយក្ដីបារម្ភ
« ... » នាយតូចហាក់ប្រងើយកន្តើយមិនតបសម្ដី ផ្ទុយទៅវិញបែរជាបន្តដំណើរឡើងមកខាងលើដោយភាពក្រអឺតក្រទម
« អាយ ! » រាងកាយដ៏ស្រាលដូចសំឡីត្រូវបានដៃមាំរបស់ជុងគុកចាប់បីភ្លាមៗ ដែលបណ្ដាលឲជីមីនត្រូវស្រែកចាចដោយភ្ញាក់ផ្អើល
« កូនគ្មានសិទ្ធប្រឆាំង ! » នាយកម្លោះហាស្ដីភ្លាម ក្រោយឃើញថាកូនរបស់ខ្លួនចង់ហើបមាត់តវ៉ាជាមួយរូបនាយ វិនាទីបន្ទាប់នាយក៏បានបីរាងកាយជីមីនរហូតមកដល់បន្ទប់ ។
ផឹប !
រាងកាយស្រាលស្រទន់ត្រូវទម្លាក់លើពូកដោយស្ថាពរ
ជីមីនចាប់ផ្ដើមភ័យតក់ស្លុត ព្រោះក្នុងចិត្តដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាប៉ារបស់ខ្លួនចង់ធ្វើរឿងនោះ ។
« លោកប៉ាកុំធ្វើវាអី ! » ជីមីនដេកដង្ហក់ខ្យល់ដក ដង្ហើមស្ទើតែមិនត្រូវចង្វាក់ ខណៈដែលនាយជាលោកប៉ាបានចូលមកអោនឆ្មុះឆ្មល់ត្រង់តំបន់សញ្ជឹងក
« ហេតុអីបានជាកូនបដិសេធជាមួយប៉ា ! » នាយ
កម្លោះហាក់អស់សង្ឃឹម ពោលសម្ដីតបមកកាន់កូនខ្លួនដោយទឹកមុខអង្វរក លាយឡំជាមួយការចង់ដឹង
« ពួកយើងត្រឹមតែជាប៉ាកូននិងគ្នា សូមប៉ាកុំធ្វើបែបនេះអី ! » ដៃតូចៗដ៏ស្រឡូនលើកមកទប់ទ្រូងនាយជាប៉ាដោយការហាមប្រាម ព្រោះនាយមានបំណងចង់ថើបរូបគេម្ដងទៀត
« តែប៉ាស្រឡាញ់កូន ! » នាយក្រាស់អោនមុខចុះដោយព្រមព្រៀងទទួលយកព្រោះនាយបានដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាជីមីនប្រាកដជាបដិសេធជាមួយពាក្យសម្ដីរបស់នាយជាក់ជាមិនខាន ។
នាយលួចចាប់ចិត្ត លួចស្រឡាញ់តាំងតែពីជីមីនមានអាយុ 18 ឆ្នាំមកម្ល៉េះ ប៉ុន្តែនាយជាមនុស្សពូកែលាក់អារម្មណ៍ហើយណាមួយឋានៈពួកគេហាក់មិនសាកសមទើបរូបនាយបន្តលាក់បាំងជាប់រហូតមក ។ រាល់ ពេលនាយតែងតាមការពារ តាមថែរក្សាមិនឲឈឺខ្លួនប្រាណឡើយ ហេតុផលព្រោះតែស្រឡាញ់ទើបហ៊ានលះបង់មិនស្ដាយជីវិតបែបនេះ ។
វិនាទីនេះជីមីនស្ងៀមទ្រឹងស្ទើតែភ្លេចដកដង្ហើមខណៈដែលជុងគុកបានអោនមកថើបថ្ពាល់ក្រពុំមួួយខ្សឺតដោយក្ដីគ្រឺតខ្នាញ់ ដើម្បីជាការដាស់តឿនសតិជីមីនមកវិញ ។
« ប៉ាកុហកកូនមែនទេ ? » ជីមីនរលីងរលោងទឹក ភ្នែកដោយក្ដីរំភើប ដៃស្រឡូនក៏បានលើកមកអោប ក្រសោបលើសញ្ជឹងករបស់លោកប៉ាដោយប្រហើន
« ប៉ាកុហកកូនបានអ្វីមកវិញ ហឹម..សឺត ! » នាយក្រាស់លើកចិញ្ចើមវាយម្ខាងដោយការឆ្ងល់ ខណៈឯដៃម្ខាងរបស់នាយបានលើកមកអង្អែលសាច់គូទរបស់ជីមីនដោយក្ដីប្រាថ្នា
« កូនក៏ស្រឡាញប៉ាដែរ មិនស្រឡាញ់ត្រឹមជាប៉ាប៉ុន្តែស្រឡាញ់ត្រឹមជាប្ដី ! » ជីមីនហាក់ត្រេកអរជាពន់ ពេក ដៃដែលទំនេរបានលើកមកអង្អែលដើមទ្រូងលោកប៉ាដោយខាំបបូរមាត់ខាងក្រោយលាយឡំជាមួយភាពស្រើបស្រាល
« បើចឹងកូនយល់ហើយមែនទេថាប៉ាចង់ធ្វើអី ? » នាយកម្លោះប្រែជាច្រឡឺមមួយរំពេច នាយខាំបបូរ មាត់ខាងក្រោមដោយភ្លើងប្រាថ្នា វិនាទីបន្ទាប់សង្គ្រាមស្នេហ៍ក៏បានចាប់ផ្ដើមប្រព្រឹត្តឡើងទៅយ៉ាងរលូនដោយមានការពេញចិត្តពីភាគីទាំងសងខាង ។
« អ្ហាស..លោកប៉ា ! សឺត..ខ្លាំងៗមកកូនស្រួល ! »
ជីមីនស្រែកថ្ងូរលឺយ៉ាងរណ្ដំពេញត្រចៀកនាយជាលោកប៉ា ដែលបណ្ដាលឲនាយកាន់តែបន្ថែមកម្លាំងសម្រុកឥតដាច់មួយវិនាទី
ផ្លាប់ ! ផ្លាប់ !
« សឺត..អ្ហា ! តឹងណែនខ្លាំងណាស់ » នាយកម្លោះសង្រ្គតជើងធ្មេញថ្ងូចថ្ងូរស្ទើតែស្អកក ខណៈឯចង្កេះកាន់តែបន្ថែមកម្លាំងនៃចលនាខ្លាំងឥតបរិមារ
« អ្ហាស...ហឹម..ស្រួលណាស់ លោកប៉ា... យេស ! » កាយតូចឈរទយគូទកន្ធែកជើងយ៉ាងធំល្មមដែល
បណ្ដោយឲនាយជុងគុកបុកសម្រុកបញ្ចូលភាពរឹង
មាំកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ស្របជាមួយសម្លេងថ្ងូចថ្ងូរឥតដាច់សម្លេង
« អ្ហស ! សឺត..ចេញហើយកូនសម្លាញ់ ហឹម..ប៉ាស្រឡាញ់កូន..ជុបស្រឡាញ់កូនខ្លាំងណាស់ ! » ស្របពេលដែលគោលដៅបានបញ្ចេញមក នាយសង្ហារប្រើកម្លាំងចាប់ត្រគៀកជីមីនជាប់បញ្ចូលទឹក កាមចូលក្នុងស្រទាប់រន្ធរបស់ជីមីនឥតស្រក់ហូរចុះមួយតំណក់
« លោកប៉ា...សឺត ! ហឹម.. » ជីមីនគេងដង្ហក់ខ្យល់សីតសតនៅលើពូកដោយភាពសុខស្រួល ខណៈដែលរាងកាយត្រូវបានលោកប៉ាចាប់លើកឡើងមកច្រកគៀវលើចង្កេះសឹមនិងបុកបញ្ចូលភាពរឹងចូលក្នុងស្រទាប់រន្ធរបស់គេសារជាថ្មី
« អ្ហាស...ជ្រៅខ្លាំងណាស់លោកប៉ា...សឺត ! មួយទៅលោកប៉ាគ្មានអ្នកណាមកដណ្ដើមនោះទេ ! » ជីមីន
ថ្ងូចថ្ងូរស្លើភ្នែកទៅខាងលើដោយភាពអួលណែនលាយឡំជាមួយនិងភាពសុខស្រួល ប៉ុន្តែដោយក្ដីស្រឡាញ់ទើបសុខចិត្តស៊ូទ្រាំដើម្បីលោកប៉ា
« អ្ហា......ផ្លាប់..ផ្លាប់ៗៗៗ អ្ហាស ! » កម្លាំងដែលមានទាំងប៉ុន្មានក្នុងខ្លួននាយក្រាស់បានបញ្ចេញមកទាំង អស់នាពេលនេះ នាយចាប់ចង្កេះនាយតូចជាប់លើកអុកញាប់ៗដោយក្ដីសុខស្រួល ខណៈឯសម្លេងស្រែក ថ្ងូរក៏បានបន្លឺឡើងក្រោយគោលដៅបានបញ្ចេញមកម្ដងទៀត
« អ្ហា..សឺត..ហត់ដែរឬទេកូនប៉ា ! » នាពេលនេះរាងកាយននោលគោកទាំងពីរបានគេងពពាក់ពពួនគ្នាលើពូកដោយដោយក្ដីហត់នឿយ ខណៈឯភាពរឹងមាំរបស់ជុងគុកបានស្ថិតនៅជាប់ក្នុងស្រទាប់រន្ធជីមីនដដែល ត្បិតមានទឹកកាមជ្រាបចេញមកតិចៗក៏ ដោយ
« អ្ហឹម ! ហត់តិចតួចដែរ ប៉ុន្តែកូនចង់ប្រាប់ថាលើកនេះលោកប៉ាពូកែខ្លាំងណាស់ ជុប ! » បបូរមាត់ផ្លុំក្រពុំពណ៍ក្រហមព្រៀងបានឆ្មក់ស្មាមថើបលើថ្ពាល់លោកប៉ាមួយខ្សឺតដោយក្ដីស្រឡាញ់ បណ្ដាលឲនាយជុងគុកត្រូវញញឹមឡើងដោយភាពរីករាយ
« កូនគួរឲស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់ ដឹងទេថាការដែលកូនធ្វើបែបនេះ អាចមានកូនបានណាប៉ាមិនដឹងទេ ហឹុសៗ » នាយកម្លោះសើចឡើយដោយពេញចិត្តក្រោយបញ្ចប់ប្រយោគ ខណៈឯជីមីននៅមិនស្ងៀមកម្រើកចុះឡើង ត្បិតដឹងថាភាពរឹងមាំរបស់ជុងគុកកំពុងស្ថិតក្នុងរន្ធរបស់គេក៏ដោយ
« កូនកុំកម្រើកពេកប្រយ័ត្នប៉ាទ្រាំមិនបាន សឺត ! » នាយសង្ហារឆ្មក់ស្នាមថើបលើថ្ពាល់ជីមួយខ្សឺតសឹមនិងត្រដាងដៃអោបរឹតរាងកាយជីមីនដោយក្ដីស្រឡាញ់
« ប៉ាដឹងទេថាពេលកន្លងមក ដែលកូនព្យាយាមធ្វើជាមិនស្ដាប់សម្ដីប៉ានោះ វាគ្រាន់តែជាការសម្ដែងប៉ុណ្ណោះ
ហិ...ហិ ! » ក្រោយទទួលបានការសន្ដាប់សម្ដីពីកូនខ្លួនហើយ នាយសង្ហារលើកចិញ្ចើមម្ខាងដោយការឆ្ងល់ សឹមនិងហើបមាត់សួរបញ្ជាក់
« កូនមានន័យថាមិច ? បញ្ជាក់ប្រាប់ប៉ាបន្តិចមក ! » នាយតូចសើចឡើងតិចដោយការពេញចិត្តដែលលោកប៉ាខ្លួនហាក់មិនដឹងរឿងបែបនេះ ដូច្នេះទើបគេឆ្លើយប្រាប់នាយតែម្ដងដើម្បីកុំឲឆ្ងល់បន្តទៀត
« គឺមានន័យថា កន្លងមកដែលកូនបានធ្វើគឺគ្រាន់តែចង់សាកចិត្តប៉ាតែប៉ុណ្ណោះ តាមការពិតកូនមិនមែនបែបនោះឡើយ ហិ..ហិ ! » ជីមីនអោនមុខចុះខ្ទប់និងទ្រូងក្រាស់ធំដោយសេចក្ដីអៀនប្រៀន ខណៈឯជុងគុកលឺហើយកាត់សេចក្ដីយល់ភ្លាម ទើបចាប់ផ្ដើមចេញប្រតិបត្តិការដាក់ទោសកូនក្បាលខូចម្នាក់នេះសារជាថ្មី ដែលប្រហើនហ៊ានសាកចិត្តនាយឲស្ទើឆ្គួតជា
« កូនមិនរួចខ្លួនទេ ក្មេងកំហួច ! » បបូរមាត់ក្រាស់រំញោចស្នាមញញឹមចុងមាត់ដោយភ្លើងប្រាថ្នា វិនាទីនោះសង្រ្គាមស្នេហ៍ក៏បានចាប់ផ្ដើមសារជាថ្មីម្ដងទៀត
« អ្ហាស..លោកប៉ា..សឺត..មួយៗ ហឹម..» សង្រ្គាមស្នេហ៍លើកនេះចេះតែបន្តទៅមុខឥតអាក់ឈប់
ដោយមិនដឹងថានិងត្រូវបញ្ចប់ពេលណាឡើយ
ព្រោះភាគីទាំងសងខាងហាក់ពេញចិត្តជាមួយគ្នា
ទើបវាចេះតែបន្តទៅមុខយ៉ាងរលូន...ដូច្នេះពីពេល នេះទៅសព្វនាមដែលតែងតែងប្រើហៅថាប៉ា កូនពីពេលនេះប្រែមកជា....
ចប់ !!
អរគុណសម្រាបការអាន 😊💓 ។
និពន្ធដោយ : ស៊ូមីន