Yazarın anlatımı...
Yağız:Allah belanı versin Çağan!
Dedi öfkeyle yere oturmuş sigara içen çağana.
Çağan:sana bana yardım etmen için anlatım sense sabahtan beri bana sövüyorsun.
Dedi sigarasını ağzına götürürken.
Yağız:anlamıyorum gidip o p*çe ianadın mı?!
Çağan:inandım!
Dedi tek kelime yağızın sinirinin artmasına neden oldu.
Yağız:lan demirden bahsediyoruz! Demir!
Çağan:sen olsan napardın abi?
Diye sordu kızarmış gözlerle yağıza bakıp.
Yağız:inanmazdım! Kardeşimin karıma karşı birşeyler hissetiğini düşünmezdim!
Çağan birşey demek yerine biten sigarasını söndürüp pakaten yeni bir sigara çıkardı.
Yağız:anlamıyorum seni. Hiçbirsey bilmeden bir salağa inanıp kıza boşanalım demişsin! Senin karın hamile lan!
Diye bağırdı çağana çağanın gözleri tekarardan dolamaya başlamdı.
Çağan:bilmiyordum Allah kahretsin hamile olduğunu bilmiyordum...
Dedi sadece.
Yağız:ne fark eder!
Diye bağırdı çağana doğru.
Yağız:sizin bir kızınız var kız yılar sonra babasına kavuşmuş o kızı tekara babasız bırakamazsın!
Çağan:mirayı yanıma alacaktım.
Yağız:nasıl bir insansın lan sen! Kızı bırakıp gitin yine afeti kızı aldatın yine seni affeti! Lan kız bütün hatalarının üstünü örtü yine seni sevdi. Sen ise gidip bir *r*sbu çocuğuna inanıp kıza boşanalım dedin.
Kardeşine inanmak dururken Çağan kuzeye inanmıştı...kuzeyi görmüştü aslında kuzey son kez çağanla konuşmak istemişti çağanda kabul etti haliyle. Demirin tuanadan hoşlandığını söylemişti Çağan inanmamıştı
' o gün sahilde demir o sözleri sarhoş olduğu için değilde sizi ayırmak için söyledi' demişti Çağan inanmak istemedi inanmadıda.
Sadece birkaç saniyelik ses kaydı....
O ses kaydı çağanın inanmasını sağladı.
'Tuanayı seviyorum eyer ben birini seviyorsam ki bu kişi tuanysa onu sana bırakmam" demişti demir kuzeye.
Ama eksikti aslında sözler bu değildi kuzey zekice sözleri kesmiş ve çağana dinletmişti.
Çağan aptaldı araştırmadan o sözler sayesinde kuzeye inanmıştı asıl sözler şunlardı.
"O benim kardeşim lan tuana benim kardeşim kuzey...tuanayı seviyorum eyer ben birini seviyorsam ki bu kişi tuanaysa onu sana bırakmam elinde sonunda kardeşim kardeşime geri gidecek sende ortada g*t gibi kalacaksın."
Aptal Çağan...
Çağan:inanmak zorundaydım başka seçeneyim yoktu! Söylediği herşey demirin tuanadan hoşladığının kanıtıydı.
Yağız:inanamamalıydın.
Dedi kardeşinin yüzüne uzun uzun bakıp.
Yağız:kardeşim böyle birşey yapmaz demeliydin.
Dedi yanındaki sandalyesine oturup.
Çağanın akan göz yaşlarına bakıp öfkeyle.
Yağız:ağlamayı kes artık!
Diye bağırdı.
Çağan:abi yoruldum artık! Göz yaşlarımı tutumaktan yoruldum! Her an korkuyla yaşamaktan,her an birini kaybetmekten yoruldum! Artık dik duramıyorum.
Dedi göz yaşları hala akıyordu.
Çağan:ben annemi kaybetim yine ağlamama izin vermediniz. babam bizi bırakıp gitmek istedi yine ağlamama izin vermediniz. ben babam yüzünden aylarca sizden ayrıldım, yine ağlayamadım ,ben yılarca kızım öldü sandım yine ağlamamı istemediniz ben karımı kaybediyorum yine ağlayamıyorum. Abi ben katil oldum! Yine ağlamayamıyorum.
Dedi abisinin yüzüne bakıp.
Çağan:ben artık ağlamak istiyorum ben artık gözyaşlarımı tutamıyorum! Ben bir insanı öldürdüm! Abi ben katil oldum.
Evet o gün Çağan kuzeyi öldürmüştü...
Ama aslında katil olan Çağan değildi...
Dedi hıçkırarak ağlamaya başladı.
Yağız hızla kardeşini kolarına aldı.
Yağız:sen katil değilsin! Sen yapmadın!
Dedi çağana sıkıca sarılıp.
Çağan:abi o bıçak benim elimdeydi o bıçakta parkak izim var abi ben katilim!
Dedi titremeye başladı titreyerek ağlıyoru.
Yağız:hayır...sen katil değilsin! Sen değilsin kuzey öldü ama onu sen öldürmedin.
Çağan:abi onu ben bıçakladım onu o uçurumdan ben itim. Ben birini öldürdüm!
Yağız:hayır! Sen yapmadın hayır!
Çağan:ama yapmak zorundaydım eyer ben yapmasam o beni öldürecekti ölmek istemedim ama bir insanıda öldürmek istemedim abi...
Dedi ağlaması şiddetledi.
Yağız:sen yapmadın, sen sadece kendini korudun çağan bu seni katil yapmaz!
Çağan:ben katilim ben kuzeyi öldürdüm.
Dedi titremesi şiddetlendi.
Çağan:abi ben katilim...
Bu son sözleri oldu gözleri yavaş yavaş kapandı.
Kuzey ölmüştü...
Ama katil çağan değildi...
Katil kuzeyin öz kardeşiydi...
Katil rüyaydı...
***
Tuana nazın anlatımı...
Uyumamıştım,uyuyamamıştım.
Uzandığım yerde odanın tavanını izliyordum.
Dört hafta ha?
Evet dört hafta olmuştu.
Boşanmamıştık.
Ama pekte beraber sayılmazdık.
Çağanı anlamıyordum. Gidip kuzeye nasıl inanmış olabilirdi?
Demir onun kardeşiydi çağan bu kadar aptalmıydı?
Defalarca herşeyi anlatmaya çalışmıştı bildiğim şeyleri dinlemeye gerek yoktu.
boşanmak istemişti kabul etmiştim bunun geri dönüşü yoktu.
Benim hisslerim çocuk oyuncağı değildi.
Uzandığım yerden kalktım gördüğüm ilk şey çıplak sırtıydı.
Birkaç gündür onu sadece miranın yanında görüyordum.
Mira için sadece bu eve geliyordu.
Artık oda kabulenmiş olacaki,benimle konuşmuyordu.
Yüzüme dahi bakmıyordu aslında ondan kaçıyordum yüzünü görmek istemiyordum. Ona Kırgındım.
Sabahlerı işe gidiyorum diyip çıkıyordu nereye gitiğiyle ilgilenmiyordum Sadece akşmaları geliyor mira uyuyana kadar onunla ilgileniyordu. Mira uyuduktan sonrada gidiyordu ve sabaha karşı geliyordu.
Uzandığım yataktan kalkıp kapıya ilerlerdim çağanın birşeyler mırıldandığını dudydum.
Çağan:ben katil değilim,ben yapmadım.
Gibi şeylerdi hafifte titriyordu kabus görüyordu.
Yanına gitmek istiyordum gururum kabul etmiyordu. Bazen gurursuz olmak gerekirdi.
Bir süre kendimle tartıştıktan sonra yavaş adımlarla çağanın uzandığı koltuğun yanında durdum.
Alkol kokuyordu.
Kim bilir hangi kadınla içmişti.
Doye bi düşünce geçti aklımdan saçmalamaya başlıyordum hamilelik hormonları falza etki ediyordu.
Beline kadar örtülü olan örtüyü omzuna kadar örtüm.
Saçları darmadağnıktı o güzelim kokusunu hiç kaybetmemişti saçları hala yumuşacıktı.
Dayanamayarak elimi şaçına daldırmıştım,parmaklarım saçları arasında dolaşıyordu.
Onu seviyordum evet gerçekten çok seviyordum onu bırakmakta istemiyordum ama beni bırakmak isteyen oydu.
Evet ne kadar inkar etsede dudaklarından boşanalım kelimesi çıkmıştı.
Hamile olduğumu söylesem vazgeçmek yerine boşanmak için herşeyi yapardı sırf hamile olduğum için benimle olmasını istemiyordum.
Sanki onu zorla yanımda tutuyorum gibi hissediyordum.
Çağan:bırakma beni...
Diye mırıldandı gözlerini açmamıştı.
Çağan:yalvarırım gitme.
Demişti rüya görüyordu.
Çağan:boşanmak istemiyorum. Seni seviyorum!
Bende...
Kim bilir şuan hangi rüya alemindeydi.
Çağan:bu kadar çabuk mu vazgeçtin...
Vazgeçmedim vazgeçmeye zorlandım.
Ve bunu kendin yaptın senden vazgeçmemi sen istedin.
Sesi kısıklaştı saçlarını biraz daha okşadım.
Mırıldanmaları durunca çöktüğüm yerden kalktım.
Odanın kapısını açıp yavaşça merdivenlerden indim.
Mutfağa gidip bir bardak kahve yaptım ardından bahçeye çıkıp rastgele bir ağacın önüne oturdum.
Çağanı bırakmak istemiyordum ama onu kendimd tutusakda etmek istemiyordum.
Boşanacaktık bunu o istemişti ama yine bencil olan bendim.
Eyer aynı şeyi ben yapmak isteseydim yine aynı tepkiyi gösterirler miydi?
Ablam; bencil olduğumu düşünüyor. Çağana haksızlık etiğimi ,şımarık bir kız olduğumu düşünüyor.
Evet bencilim belki çağana haksızlık ediyorum ve şımarığım bunları kabul ediyorum ama ben buyum. Kimse bu saaten sonra beni değiştiremezdi.
Acaba gerçekten (çok) kötü birimiydim?
Derin bir nefes alıp verdim.
Masanın üstünde duran sigara paketine takıldı gözüm çağan burda unutmuş olmalıydı.
Bir tane içsem nolur acaba?
Elim karnıma giti kendi sorunlarım yüzünden ona zarar veremezdim bu ona büyük bir haksızlık olurdu.
Ama sadece bir daldan birsey olmaz diyede düşünüyordum.
Masaya yaklaşıp sigara paketini elime aldım.
Çağan:o pekti yerine bırak.
Kafamı hızla kaldırıp merdivene baktığımda bana ters bakışlar atığını gördüm.
Tuana:sadece bir dal.
Dedim yüzüne bakmak yerine elimdeki pakete bakıyordum.
Çağan:sadece bir dal karnındaki bebeği nasıl etkiler hiç düşündün mü?
Tuana:birsey olmaz hamileliği sürecinde paketlerce sigara içen kandınlar tanıdım ben.
Dedim sadece onunla biraz daha konuşmak istiyordum.
Çağan:seninde o kadınlardan olmanı istemiyorum.
Diye cevapladı.
Hazırlanmıştı bu saate nereye gidiyordu ki?
Simsiyah bir konbinle ve tüm çekiciliği ile karşımdaydı.
Tuana:o kadınlar gibi olmayacağım sadece bir tane.
Sesini duymaya ihtiyacım vardı biraz daha konuşmak istiyordum onunla.
Çağan:bir kere bile deneme bağımlı olursun bir daha istesende bırakamazsın.
Gözleri dudaklarımdaydı dişlerini dudaklarına geçirdi ve dudaklarıma bakmaya devam etti büyük bir iştahla bakıyordu.
Tuana:bırakmak istersen bırakırsın.
Çağan:ı ı stersen canımı al bırakamam.
Neden hala dudaklarıma bakıyor?
Bir süre ikimizde sustuk konuşmak istiyorduk cesaret edemiyorduk bu kadar mı korkuyorduk?
Çağan:dudakların ne zamandan beri bu kadar güzel?
Hayır bana sormamıştı kendi kendine konuşuyordu.
Çağan:pardon...
Dedi sanki karşısındaki yabancı biriydi.
Çağan:gitsem iyi olacak.
Dedi diyecek birsey bulamayınca birsey söylememi istiyordu gözlerime bir umutla bakıyordu.
Cevap vermeyince arkasını döndü kapıya kadar gitmişti.
Tuana:nereye gidiyorsun?
Diye sordum gülümsemişti.
Çağan:işim var.
Tuana:bu bir cevap değil bir insanın bu saate ne işi olurki?
Diye sordum.
Çağan:nereye gitiğimi çok mu önemsiyorsun?
Alayla sormuştu göz devirdim.
Tuana:'cevap vermeyeceğim' diyerek çıkıp gidebilirsin.
Dedim alta kalmayarak.
Çağan:kafese gitmem gerek.
Dedi siyah deri ceketini giyereken.
Gitmek zorunda mıydı?
Bir insan niye kendine zarar verirdi ki?
Gitmesini istemiyordum. Canının yanmasını istemiyordum.
Gitme demek yerine.
Tuana:kendine dikkat et.
Dedim.
Çağan:ederim.
Dedi büyük bir umutsuzlukla kapıdan çıkıp giti.
Keşke birazda beni anlamaya çalışan...