HI AIRLINESSSSSSSSSSS~~ I'm sorry for the long-long-long-long-(×10) wait HEHEHEHEHE😭😭😭😭😭😭😭
NOTE: Since matagal akong nawala, susubukan ko munang Ipasilip sa inyo 'to.
Chapter 166: MINERVA ATHENA GARCIA. (already published in Chapter 125)
•••
•••
50 Years Ago ...
'Your daughter was the second Key to completed the Chosen...'
Paulit-ulit kong Iwinala ang huling sinabi sakin ni Kassiopeai. Key? To completed the Chosen? Punyeta sya! Daughter? 'Your'? My daughter? What the-Never in my life na magkakaroon ako ng Anak! Wala sa Isip ko ang salitang 'Anak'.
Bumaba ako para makapag-Travel sa buong lalawigan ng Magic World. Gusto kong puntahan lahat ng lugar dito. Hindi ang magkaroon ng anak. Well, tawagin nalang natin na bumaba ako. Bata palang ay yun na talaga ang gusto.
Gusto kong umalis ng Heaven Realm...
Reason? Ayoko lang talagang makasama ang mga Tita ko. Tss! Pangarap kong libutin ang buong Magic World. Samantalahang sila ay gustong manatili nalang palagi sa kani-kanilang mga trono-Except Kassiopeai and Andromeda.
Pangarap kong bumaba ng Heaven Realm. Paulit-ulit kong sinasabi sa kanila yun. Hanggang sa umabot sa point na nagalit sila sakin.
Kaya ayun, sila na mismo ang nagpababa sakin. Tss!
'Starting today-'
Umiling-iling ulit ako. Huminga ng malalim. At Iniwala ko yun sa Isip ko. Ayokong maalala payun. Kasi yun ang pinakaworst na naranasan ko doon. Expected ko naman na mangyayare yun sakin, kaso hindi ko ngalang enexpect ang sumunod nun. Dinagdagan pala nila.
Ano nga bang inaasahan ko sa kanila?
Mind Reader...
"Aray!." kumunot yung noo ko sa bumangga sakin. "Pasensya na." tiningnan ko sya. Nakayuko ang kanyang ulo. "Pasensya na po talaga." ulit nya.
"Natatakot ka bang tumingin sakin?" walang emosyon kong tanong.
Napa-angat naman yung ulo nya. Napaatras sya ng tuluyan nya akong matitigan.
"H-hindi po. Hindi po ako natatakot na tumingin sayo." sabay iling-iling nya.
Hindi daw. Pero matapos akong matitigan, umatras at kung saan-saan gumagalaw yung mata. Nanginginig ang mga kamay. Malakas ang tibok ng dibdib. Nagsisimulang may namumuong pawis sa gilid ng noo.
Ngumisi ako.
"Okay." sabay daan ko sa kanya.
Wala sa plano ko ang kuma-usap sa mga tao lang. Mas okay nga kung walang makakapansin sakin. Tss! Kaya habang andito na ako, edi sulit-sulitin ko na ang paglilibot. Uunahin ko ang lugar kung saan si Euris mismo ang gumawa.
"T-teka." tumigil ako. Pero hindi ko sya nilingon. "B-bago po ba kayo dito?" rinig kong tanong nya.
"Oo." simpleng sagot ko.
Ipagpapatuloy ko na sana ang paglalakad ko nang matigilan nanaman ako sa sigaw nya.
"Teka lang po." naramdaman ko na nasa likuran ko na sya. "G-gusto mo po na samahan na kita? Baka po kasi maligaw ka."
"Hindi na." at pinagpatuloy ko na ang paglalakad ko palayo sa kanya.
Kakasabi ko lang kanina, wala sa plano ko ang kumausap ng mga tao. Mas okay nga kung walang makapansin sakin. Tss!
Kaso matigas ata ang ulo ng babaeng yun. Kahit anong tago nya pa, ay mararamdaman at mararamdaman ko sya.
Napasok ko na ang Sinful City. Sumalubong sakin ang hindi masyadong madaming tao. Since maliit lang ang City'ng to, madali ko lang nalibot.
Well, maganda ang pagkakagawa ni Euris.
Kaso...
Ang tahimik.
Pero saan nga pala matatagpuan ang Academy dito?
"Lumabas ka na dyan." tawag ko sa kanya. Pinili kong pumwesto sa lugar na walang tao at tambak-tambak ang mga maduduming basura. "Alam kong kanina mo pa ako sinusundan. Tss!"
"P-pasensya po ulet. Sinisiguro ko lang po kasi na hindi ka po maliligaw." rinig kong boses nya.
Nilingon ko sya. "Bakit?" tumama ang mata namin sa Isat-isa. Pero hindi nya natagalan.
"Huh? Anong bakit po?" naguguluhan nyang tanong. Hindi na ulit sya makatingin sakin.
"Wala."
Pinasadahan ko ng tingin ang suot nya. Black-White Shirt, Black Vest, 2 inches away from knee. Suot-suot nya din ang Isang Brown Cloak. And White Socks na abot hanggang tuhod. May logo din na nakadikit sa kanyang Vest, malapit sa dibdib.
'W.A'
"Dana Mean Ascart. New Chosen Witch of Lust. Not bad." nagulat s'ya sa sinabi ko. "Bakit nasa labas ka ng Academy nyo?" dahil nasa state-of-shock pa sya. Hindi nya ata narinig ang tanong ko. "Nevermind." Iniwan ko na ulit sya.
Nakabawi na ata sya sa gulat dahil nararamdaman ko na ulit ang presensya nya sa likuran ko. At dahil tapos na ako kaka-Ikot sa lugar nato, umalis na kaagad ako.
Gumawa ako ng Portal para makalabas na sa Lugar nayun. Para hindi na sya makasunod pa.
Alam ko na kaya din niyang gumawa ng Portal gamit ang Magic Wand nya. Pero sorry sya, hindi sya makakapag-Cast ng Portal para sundan ako kung hindi nya alam kung saan ako paparoon. Tss!
My Next Destination will be...
The Place of a Magician.
I guess this is Agenhor.
For me, hindi masyadong malaki ang Agenhor. Pero lahat sila ay may kanya-kanyang mga Abilities. Lahat ng naninirahan dito, as in dito talaga ipinanganak. Yung ginawa talaga ni Kassiopeai. Hindi lang nya ginawa ang Isang City, binigyan nya pa ito ng sariling mga kapangyarihan ang kanyang mga Tauhan.
Para maprotecktahan ang mga sarili.
That's why I love my Mother.
"E-excuse me po Ate." nilingon ko ang batang kanina pa humihila sa dulo ng suot kong damit.
"Bakit?" walang emosyon ko syang nilingon.
Napaatras naman sya sa takot.
"A-a-ano..." napansin ko ang namumuong luha sa mga mata nya. "WAAAAHUHUUUUHUHUHUH." nagtaka ako ng umiyak sya.
Nakikita ko sa Peripheral Vision ko na may Ilan na napapatingin sa kinaroroonan namin. Agaw na agaw pansin kasi talaga ang lintek na batang to na bigla nalang bang umiyak. May pa hila-hila pa sa damit ko para lang mapansin, tapos nang lingunin ko na, natakot? What the-
"Tin!" lumapit sya sa bata at niyakap ito. "Ano at umiiyak ka?" nag-aalala nyang tanong. Kaso hindi sya sinagot ng bata. "Ssshhhhhh, tahan na. Tahan na. Andito na si Mama. Tahan na." hinahaplos nya ang likuran ng bata sabay karga.
Salamat nalang at tumigil na ito sa kakaiyak. Tss!
Bumuntong hininga ako at tinalikuran ko na sila. Kailangan ko pang Ikutin ang lugar nato.
"You!" natigilan ako sa sigaw nayun. "Stop there!"
Naramdaman ko na may tatama sakin kaya sinangga ko iyon bago pa man ako matatamaan.
Kahoy?
Walang emosyon kong tinitigan ang batang may gawa nun. Ang layo ng distance nya sakin. 10 meters away. Kaya Impossibleng kaya nyang gawin yun.
Unless...
Tinitigan ko ang Mataray nyang mga mata. She is just a Seven years old Girl. And She already mastered her Ability.
Levitation, huh.
"What?" tanong ko.
Kung hindi lang sya bata, pinatulan ko na sya. Tss!
"Apologies to her!" maautoridad nyang utos.
Ngumisi ako.
Kahit anong tago nya sa takot nya. Kahit anong pagmamaldita nya ngayon. Kahit anong labas ng tapang nya sa harapan ko. Wala pading epekto yan pagdating sakin.
"Why would I?" tanong ko. Pinulot ko ang matigas na kahoy na nahati sa dalawa dahil sa pagsangga ko. Lumapit ako sa kanya. Lumuhod para mapantayan sya. "I'm asking, why would I?" tanong ko ulit.
Wala kasi akong matandaan na ako ang nagpa-iyak sa batang yun. Umiyak lang sya bigla.
"B-b-because... Y-you hurt h-her."
Ngumisi ako.
I can see fear in her eyes.
"I didn't hurt her child." Inilahad ko sa harapan nya ang dalawang pirasong kahoy. Nanginginig ang kanyang kamay na Inabot ito. "She cried because she's scared." mahinang sabi ko.
Tumayo na ako at tinalikuran sya. Marami nang nakatingin sakin at lahat sila nagbubulungan. Nahahawi sila sa twing dadaan ako. Tss!
'Layla Sen Lies, huh. A Royal Blood.'
May nahagip akong Food Shop.
"Ate, pabili po." tawag ko sa tindera. Sabay turo ko sa Isang pagkain.
"O-okay p-po." nanginginig ang kanyang kamay na Inabot sakin ang supot na may lamang pagkain.
Tinanggap ko naman yun at nagpatuloy na ulit sa paglalakad. Hanggang sa naikot ko na ang buong Agenhor. Bitbit ko padin ang dala-dala kong supot. Hindi naman kasi to para sakin. Tss!
Huminga ako ng malalim.
Naghanap ako ng lugar na wala masyadong taong dumadaan.
"Oh." nagulat sya sa biglaan kong paglingon sa kanya. Bumaba ang kanyang tingin sa Inilahad ko sa kanya. "Kukunin mo o hindi?"
Uso ba talaga dito sa Ibaba ang sinusundan ka kapag bago ang mukha mo sa lugar nila? Tss!
"Hindi." seryoso nyang sagot.
Kumunot yung noo ko.
Tinitigan ko sya sa mata, kaso umilag ito. Iniiwasan nya ding tumingin saking mga mata.
Ngumisi ako.
So He knows about the Ability to read Mind?
"Okay." sabay talikod ko na sa kanya.
Ang haba ng nilakad nya para lang masundan ako. Binilhan ko pa sya ng pagkain tapos ayaw nya lang taggapin? What the-
"I like your hair." natigilan ako sa narinig ko.
Kumunot yung noo ko.
Isinuot ko ang Hood ng White Cloak ko. Isinawalang bahala ko ang sinabi ng batang yun.
Ipinagpatuloy ko nalang ang paglalakad ko.
This is the first time...
"Hey!" mabilis ko syang tinabig dahil sa biglaan nyang paghawak sa kamay ko.
Punyeta! Bakit hindi ko napansin ang presensya nya?
"What?" nakakunot-noo kong tanong sa kanya.
But...
Instead of Fear.
I don't see anything.
"I said I like your hair."
He just had this serious face only.
"So?"
Sya ang unang tao na nagsabi sakin nyan dito sa Ibaba.
"Then tell me your name."
What the-
"Wala akong pangalan. Tss!" tinalikuran ko na ulit sya kaso hinila nanaman nya ako. Since maliit sya, nagpipigil akong saktan sya.
"You're lying."
Sinubukan ko ulit na titigan sya sa mata nya, but hell! Ganun padin ang ginagawa nya. Iniiwasan nya ding tumitig sa mga mata ko.
"Wala akong pangalan." walang emosyon kong ulit.
Masama ko syang tinitigan saka tinalikuran ko na.
Naalala ko ang kulay ng buhok nya sa buhok ni Vulcan.
"I-"
I summoned my Sword.
"I told you." Itinutok ko ito sa kanya. "I don't have a name."
Hindi ba sya natatakot sakin?
"I-"
Gumawa ako ng Portal sa likuran ko. Isang atras ko lang ay tuluyan nayun akong hinila. Pagkatapak ng mga paa ko sa lupa ay nagsara na kaagad ito.
"A-ano-"
Mabilis kong Itinutok sa taong yun ang hawak-hawak ko pading espada. Napaatras sya sa gulat. Nanginig at namamawis.
Bumuntong-hininga ako at Ibinaba yun.
"Bakit?" tanong ko. Iwinala ko na ang espada ko.
"M-magtatanong lang po sana ako. K-kung alam mo po ang daan p-papuntang Smaragd C-city." wika nya.
Smaragd City?
"Oo."
So nasa Place ako ngayon ni Salacia. Tss!
"T-talaga po?" tumango ako. "Pwede nyo pong Ituro sakin? B-bago lang po kasi ako sa lugar nato." dagdag nyo.
"Follow me."
Tumalikod na ako at nagsimulang maglakad. Hindi din naman malayo ang nalapagan ko. Tanaw-tanaw ko nga mula dito ang Magic Barrier na nakapalibut sa Smaragd City.
"Bago ka din po ba dito?" nakangiti nyang tanong. Tumango naman ako. "Paanong alam mo po ang daan? Bago ka din dito diba? Halata kasi sa suot mo po. Hehehe" tanong nya ulit.
Nakakairita yung Ngiti nya. Tss!
"Masyadong malaki ang barrier nila." sabay turo ko doon. "Malamang dito talaga ang daan." natahimik na ulit sya.
Good.
"S-salamat po." tinanguan ko lang sya saka nagpatuloy na ako sa paglalakad papasok. "A-ano..." ang sabi nya kasi ay hanggang doon lang sya sa labas ng barrier. "Ano pong pangalan mo?" rinig kong tanong nya. Pero wala akong Isinagot. Tuloy-tuloy padin ang lakad ko. "Ako nga pala si Rhianna Laker. Nice too meet you!" huling sigaw nya ang narinig ko.
Tuluyan na akong nakapasok ng Smaragd City. Mas marami ang mga tao dito keysa sa Agenhor. Maraming bahay. Mga benta. Pero compare sa Agenhor at dito, Iilan lang ang may mga Abilities.
Medyo natagalan ako sa pag-iikot. Napahinto kasi ako sa pinakadulong bahagi ng City nila. May kakahuyan pero sa likod ng kakahuyan nayun ay may mga nagtataasang gusaling nakatayo na nagliliwanag sa sobrang kinang.
May Logo sa Gate.
'E.A'
Emerald Academy...
Hindi nadin ako nagtagal, gumawa na ulit ako ng Portal at nasa bagong lugar nanaman ako.
Kaso, wala silang City or Village. Tanging Academy lang ang nakita ko na mukhang napapagitna sa Isang gubat. Puro kasi puno at batuhan ang nakikita ko.
Sinubukan kong pumasok sa Gate kaso hindi ako makapasok.
Damn that Vulcan.
Alam na alam nya na andito ako sa ginawa nyang School.
"Tss."
Edi wala akong choice kundi libutin nalang ang buong kakahuyan. Naligaw ako. Pero hindi ako nagpanic. Kaya ko din namang makalabas dito ng buhay.
"WAAAAAAHHHHHHHH!"
Nakarinig ako ng sigaw. Nakita ko ang Isang babae na hinahabol ng mga Itim na Wolf. Bored na bored ko namn syang pinanood.
"GET AWAY FROM ME! YOU UGLY CREATURES!" sigaw nya.
Nagsiliparan naman ang mga Ibon palayo dahil sa boses nyang Umecho sa buong kakahuyan.
"HEELLLPPPPP MEEEEE! PLEASEEEE!"
Bumuntong hininga nalang ako sabay Iling.
That Girl...
"YOU! YOU UGLY CREATURES! KILALA MO BA KUNG SINO AKO?-DARN! STOP CHASING ME!"
She's Idiot.
"SO I REPEAT, KILALA MO BA KUNG SINO AKO? HAH?! AKO LANG NAMAN ANG FIRE QUEEN NG FOREST NATO! RED FORLORNESS! REMEMBER MY NAME! RED FORLORNESS!-WAAAAHHHHH! DARN! DARN! DARN!"
Hindi ko na sya pinanood pa. Umalis na ako sa lugar nayun. Wala din naman akong mapapala. Akala ko ay tuluyan na syang kakainin nung dalawang lobo. Pero hindi. Kahit takbo lang sya ng takbo, napapansin ko talaga na doon sya mas sanay.
Ang tumakbo hanggang sa makahanap sya ng opportunity na mapatay ang dalawang lobong yun.
She's smart.
And Her Family name was opposite on her attitude.
Pumasok na ako sa gawa kong portal. Nakatayo na kaagad ako sa Boundary nila. Kaya tanaw na tanaw ko ang kabuuan ng City nila.
Great Wall of Hollow.
Sa lahat ng napuntahan ko ng City, Itong place ni Terra ang pinakamalaki. Ang Agenhor naman ang pinakamalakas. Smaragd City ang pinakamaganda. Sinful City ang pinakatahimik. Tss!
Sa sobrang laki ng lugar, ay naabutan ako ng gabi kakalibot. Ni hindi ko pa nga natapos. May kalahati pa akong lilibutin. May ilang parte pa ako ng City nila na hindi ko pa nadaanan and also the Academy School. Ang hirap pumasok kapag hindi ka naka uniform.
Nag Rent ako ng Inn dito. Sa pinakahuling floor ang pinili ko. Sa ground floor naman ang Pub. Andaming umiinom. Agaw pansin din ako dahil mukhang yun ang kauna-kaunang pagkakataon na may babaeng pumasok sa Inn X Pub place nila. Tss!
Madali lang akong nakatulog. Kaso nagising kaagad dahil naramdaman ko na parang may pumasok sa kwarto ko.
Nananatiling nakapikit lang ang mga mata ko. Pinakiramdaman ang paligid. Hinintay kong may gagawin sakin ang taong yun, kaso wala. Lumipas ang matagal na Minuto ay wala syang ginawa sakin.
What the-
"Can you help me?" rinig kong boses ng taong yun. "Please."
So alam nya na palang gising ako?
I like his Ability.
Idinilat ko ang mga mata ko at tinitigan sya saglit.
"Help? Para saan?"
Tumayo ako saka Isinukbit ko ang White Cloak ko. Inayos ko din ang suot kong White Boots and Dress. Isinukbit ko na din sa likuran ko ang dala kong bagpack.
"Help my Sister..." naramdaman ko ang paglungkot ng Atmosphere. "Save her..." Is he crying? "Please." sabay luhod nya.
Lumapit ako sa kanya. Tinitigan ko lang sya. Minato Orion. He has the Ability to controled Earth. He's not an Almechist or a Magician. He's an Enchanter.
Lumuhod ako at Ipinuwesto ko sa magkabilang gilid ng noo nya ang dalawang kamay ko. I close my eyes and I used my Magic on him.
"Flashback."
I clearly saw everything.
The reason why he's here. The reason why he's asking for my help. Nanganganib ang buhay ng kanyang kapatid. Hinahabol sya ng mga Grim Reapers. May dala-dala syang sanggol at ang sanggol nayun ang gustong patayin ng mga Grim Reapers.
Anong ginagawa ng mga Grim Reapers sa lugar nato?
"W-what did you do?" tanong nya.
Tumayo na ako at tinalikuran sya. Salubong nadin ang dalawang kilay ko.
Anong kailangan ng mga Grim Reapers sa lalakeng Sanggol na iyon?
"T-teka-"
I used my Teleportation.
Madali akong nakarating sa kinaroroonan ng kapatid nya. Sinundan ko ang bakas ng dugo nya. Until I saw her and her child.
'Moon Walk.'
I summoned my Bow and 3 Arrow. Ipinuwesto ko ito sa tatlong mga grim reapers. The woman was shouting for help. Alam ko na kaya nyang gamitin ang kanyang kapangyarihan. Kaso may dala-dala syang saggol kaya hindi nya ito magagamit.
"Purification Arrow." I released the three arrows on that direction. Kaya unti-unti na silang naglayo sa liwanag.
Hindi na ako nagpakita sa kanya. Gumawa na kaagad ako ng Portal para makaalis na sa lugar nayun.
Dahil Ipagpatuloy ko pa ang paglilibot sa City nila. Naabutan ako ng liwanag sa kakalibut. Nang matapos na ay umalis na kaagad ako. Wala nadin naman akong magagawa pa. Tss!
'Minerva...' natigilan ako sa boses nayun. 'I need you...' tumingala ako sa asul na kalangitan. 'To create the burden of the Chosen. Name them...' kumunot ang noo ko dun. 'Immortal Hunters.'
Nagtataka man, ay pumayag ako.
'Yes, Mother.'
Nagpalipas muna ako ng Sampung Oras sa kakahuyan. Naka-upo lang ako sa sanga ng puno. Nakatitig sa kulay dilaw na araw. Iniisip ang narinig ko kanina.
Burden of Chosen? Immortal Hunters?
Anong tumatakbo sa Isip nya? Nila?
'Your daughter was the second Key to completed the Chosen...'
Umiling-iling na ako saka bumaba na ng puno. Nagsimula na akong maglakad papasok ng Sorrece Village.
The name of the Village was new to me. I don't even know who created this. Selene? No. She has her CostaLestinial City-Wait, hindi ako sigurado kung sya nga ba ang may gawa ng CostaLestinial City. Maybe Celestial Magic Academy. But not the CostaLestinial City. Maybe Thea own that City and the Academy was Selene. I guess.
Lahat ng mga tao ay napapatingin sakin.
This place was meant to those people who abandoned their life or their Families abandoned them. Walang mga pamilya. Pinabayaan na. Lumaki sila na naghahanap buhay. Pero hindi lahat. Yun lang ang alam ko about sa place nato.
Impossible din na One of the Goddess made it.
Magulo at madumi ang kanilang suot. May ibang nanlilimos. May Ibang batang nagtatangkang lumapit sakin. Kaso hindi natutuloy dahil pinipigilan sila ng kanilang mga magulang.
Napangisi ako.
I can see Selfish Desire in their eyes...
Masyadong maganda ang suot ko sa paningin nila.
Nag ikot-ikot lang ako. Since itong Village nila ang pinakamaliit sa mga napupuntahan ko na ay madali ko lang itong natapos.
May balak pa sana akong umalis na sa lugar nato. Nang may maalala ako.
'I need you...'
Bumuntong hininga nalang ako.
Magkakaroon ng gulo ang lugar nato mamaya. Tss!
Naghanap ako ng mapag-abangang Cabin. Pero Isa lang ang nahagip ng mga mata ko. Isang simpleng Cabin na walang second floor. Mahal ang sinabi nila sakin na bayad, pero halata naman na libre lang ang cabin nato. Tss!
They are planning on fighting with me hah.
Pumasok na ako at humiga lang sa made of wood nilang kama. May sapin. Pero matigas. Tss! Hindi ako sanay. Nasanay kasi talaga ako na maganda at malambot.
Nakangiti akong Iniwan ang Clerk- guess yun ang tawag sa kanila.
Hindi ko hinuhubad ang mga suot ko. Wala akong balak.
Gayong ramdam na ramdam ko na may nakatitig sakin sa labas ng pintuan. Tss!
Nang mapansin kong malapit ng gumabi. Nagpapanggap akong tulog. Hanggang sa dumating na ang hinihintay ko.
Kahit anong tahimik pa nila sa pagpasok ng Cabin nato, mararamdaman ko padin sila. Sa sobrang dami ba naman nila. Impossibleng hindi ko sila maririnig. Tss!
Tumayo na ako sa pagkakahiga. Tumayo ako ng tuwid at Inantay ang pagpasok nila.
Walang emosyon ang aking mukha na sinalubong sila. Nagulat pa sila nang makita akong gising na gising. Sabay-sabay silang napaatras sa takot.
"Huwag kayong matakot! Isang hamak na simpleng babae lang sya!" sigaw ng Isa.
"Oo!" napipilitan nilang sigaw.
"Ibigay mo samin ang suot mo babae."
Napangisi ako.
I smelled burning woods.
"I-ibigay mo sabi sakin ang suot mo! Kung aya-"
"Anong sayo, sakin!"
"Sakin!"
"Hindi! Sakin yan!"
"No. Sakin!"
"Sa akin!"
"Sa akin nga sabi!"
"Ggrrrgggg!"
"Aurghhh!"
"Sa akin yan!"
"Walang aagaw!"
"Ako ang nakakita!"
"Ako ang gumawa ng plano!"
"Ako ang nauna!"
"Ako!"
"Hindi. Ako!"
"Ako nga sabe!"
"Nauna akong nakita sya kanina!"
"Pero mas nauna ako!"
Habang ang Iba ay nag-aawayan kung sino ang nauna sa suot ko. Ang iba naman ay mabilis na akong sinugod.
Inaasahan ko nanaman na may tao sa likuran ko para sakalin ako. At kapag nakulong nya na ako sa mga braso nya, susugudin na ako ng Iba.
At ganun nga ang nangyare.
Pinagkakaguluhan nila ang maganda at makintab kong suot. Hindi ako nanlaban. Pero dahil sa nainis na ako dahil konting-konti nalang ay mapupunit na ang suot ko.
Wala na akong magawa kundi ang Ipakita ang totoong ako.
"Umalis kayo sa harapan ko kung ayaw nyong mamatay sa lugar nato." malamig kong sabi.
Nagulat at napaatras sila sa talot dahil sa malamig kong titig sa kanila at pagbabatang tono.
Naramdaman ko ang pag-iba ng kulay ng lenses ko.
From Black to Gold. Then turn into White.
I summoned the Second Color.
White Scepters.
Mas lalo silang napaatras. Tumakbo ang taong sumakal sakin sa likuran palayo. Ang Iba naman ay tuloy-tuloy lang sa pag-aatras.
"Hindi ako masaya sa greetings nyo."
I click my fingers.
At nahawi sila sa dinadaanan ko. Kasabay naman nun ang biglaang pagguho ng Cabin kaya tuluya silang naipit.
My Lenses was still changing color. Gold to White. Then Gold again, then White.
Akala ko ay wala nang nakaligtas.
Nagulat ako ng may babaeng nakatayo sa harapan ko-5 meters ang layo nya sakin. Kuyom na kuyom ang kamao. Ramdam na ramdam ko ang galit.
She has this negative though. I see that in her eyes. She always mistook the things that really isn't true. Her face was telling the truth, but her mind was making a false. Someone controled her to believe the false than the truth.
But...
"I'll kill you." malamig nyang sabi.
Inatake nya ako. Kalmado ko lang sinasangga ang bawat atake nya. Tanging ganun lang ang ginagawa ko.
'Wala sa plano ko ang manakit.'
Ngayon.
Because I can see braveness in her eyes even though she has this weird 'someone' on her minds.
Kung sa ibang bata ay nagpipigil ang sarili kong saktan sila. Pero ngayon, hindi na.
This Girl...
"I'll kill you."
Makes me want to say 'I will kill you too.' Tss!
Kahit alam nya na sa sarili nya na hindi nya ako matatalo ay sinusubukan nya padin.
"Bakit?" tanong ko sa kalagitnaan ng pagsangga ko sa bawat atake nya. "Bakit sinusubukan mo pading umatake sakin kahit alam mo na mismo sa sarili mo na hindi ka mananalo?"
This is also the first time...
Na sa bibig ko mismo nanggaling ang tanong.
Hindi ako mahilig magtanong gamit ang bibig ko. Dahil sinasarili ko lang ang mga tanong ko.
But now...
"Because no matter how strong person you are, there is still a person who can beat you. At ako yun!" sinuntok nya ako kaso nailagan ko naman. "You killed them! You killed my only family that I've had." umiiyak syang Inaatake ako.
But her attack was so weak.
And She can Wield higher level kinds of Magic.
Kapag ako makasuntok sa kanya. Mababali talaga ang mga buto nya. Tss!
"Hindi ko sila pinatay." natitigan ko sya sa mata. "Buhay lang sila."
Pero nagulat ako...
Nagulat ako...
Nang wala man lang akong makitang pangalan at Ability nya.
Maliban sa nakikita ko yung 'someone' negative na nakikita nya at sa katatagan nya. Maliban sa dalawang yan, ay wala na.
Someone was using Sealing Tecknique on her.
Or making her mind turned into an Ice barrier.
Hindi halata.
Pero Isa lang naman ang kayang gumawa nyan.
A Powerful Goddess who can used Sealing Ice Technique.
What the-
"Urrghhh!" umilag ako sa suntok nanaman nya.
'Prinoprotectahan ba sya ni Thea? Then Why? Anong meron sa babaeng to?'
'... To create the burden of the Chosen. Name them.'
Mabilis kong hinawakan ang magkabilang wrist nya. Nagulat sya sa biglaan kong paggawa nun.
"Anong pangalan mo?" tanong ko.
'I will give you the position of the Chosen Goddess of Ice. Ikaw ang huling kokompleto sa kanila. Pero magigising ka lang, kapag naiintindihan na nila lahat ng mga bagay na gumugulo sa isip nila...'
"Let go of me!"
Sinusubukan nyang kumawala kaso ginamit ko na ang Light Chain ko para mas lalo syang hindi makatakas. Kaya mas lumala ang pagpupumiglas nya.
"I'm asking." dinagdagan ko na ang kadena sa kanya. "Sasagutin mo? O hindi?"
"Hindi." pagmatigas nya.
"Okay."
Kaya buong katawan nya na ang Itinali ko. Mas lalo ko itong hinigpitan hanggang sa nagpapalo sya sakin dahil hindi na sya makahinga.
Let see kung talagang tama ang nasa Isip ko ngayon...
'Hyacinth!'
Napangisi ako sabay bitaw ko na sa kanya. Iwinala ko na ang Chain ko. Napaluhod naman sya sa sahig at naghahabol ng hininga.
'Tama nga ako.'
"Sa ngayon, habang namumuhay ka pa ng simple. Bibigyan kita ng Isang mission. Isang mission na magpapa-ikot sa mga kapalaran nila." seryoso kong wika sa kanya. "Bubuuhin mo ang sampung taong karapatdapat sa posisyong yun. Sila ang babasag sa samahang nabuo. Sila ang sisira nito. Sila ang magsisilbing espada na tutusok sa kapalarang nag-aantay sa kanila."
I guess this is the right time, Mother.
"Hanapin mo ang sampung taong yun para magigising ka na sa pagkakahimbing. Kapag nagawa nila ang kanilang tungkulin, mabubuhay ka sa oras na maayos nila ito."
Nagtatanong at naguguluhan ang kanyang titig sakin.
Ngumisi lang ako.
"Go. And Find them here in Sorrece Village. They are all here. Find the 10 Immortal Hunters..."
Ginamit ko sa kanya ang Sealing Magic.
I'm sorry...
"Descendant of Thea."
Ngayon,
Mukhang alam ko na kung bakit ginawa nila sakin yun.
'Curse you...'
'From now on, you will leave this Realm and find a place for you to stay.'
'You're not belong here anymore...'
'The Destiny was written on you.'
'You are the first key...'
'To escape the cursed of Fate.'
'And...'
'Your daughter was the second Key to completed the Chosen...'
So nagkaroon nga ako ng Anak sa Future?
What a shame.
"I guess..."
Iniwan ko ang babaeng yun na nasa loob na ng Isang matigas na Crystal-Ice Barrier.
"This is just the begining..."
But I made her a Clone. A Clone to find that 10 Persons na pinapagawa sakin ni Kassiopeai. A Clone na mukhang totoong sya.
"The Beginning with No End."
TO BE CONTINUED .....
This Chapter is NOT YET Edited. Gusto ko man lagyan ng *asterisks* Ang mga badwords, Kaso wala na akong oras, nakikihiram na Lang kasi talaga ako ng CP sa mga friends ko. HUHUHUHU
That's the reason kung bakit matagal akong nawala. :(