Savaş hoca benden etkilenmezdi ki. Betül hocanın saçmaladığını düşünüp aldırış etmedim
Savaş hoca, sorusunu yanıtsız bırakıp yanıma geldi "hadi sınıfa" dediğinde yürümeye başlamıştık
Sınıfa girdiğimizde Savaş hoca kapıyı kapatıp "Betül hoca işte saçmalıyor" dediğinde Savaş hocanın da Betül hocayı sevememesi midemde horonlar tepmesine neden olmuştu
Gülümsemekle yetindim. Yanıma oturdu ve ne zaman yanına aldığını görmediğim kağıtları önüme bıraktı
"Başla bakalım" dediğinde direkt çözmeye başladım.
Az sonra yanıma oturduğunda kokusuyla dikkatim dağılmıştı ve o aşık olduğum ıslak toprak kokusunu içime çektim
Ders bittiğinde Savaş hoca bir kaç işi olduğunu söyleyip odasına geçmişti bense dershaneden çıkıp eve doğru yürümeye başlamıştım
Eve doğru yürüme fikrimi değiştirip sahile gitme fikrini koymuştum kafama.
Evdekillerin bağırış seslerini değil denizin dalgalarının kumlara vurma sesini dinlemek istiyordum
Sahil biraz uzak olduğu için taksi çağırma fikri çok mantıklı olduğundan direk taksi numarasını tuşlayıp bulunduğum konumu söyledim.
Kısa bir yolculuktan sonra sahile geldiğimde parayı ödeyip indim taksiden. Ve o rahatlatıcı kokuyu içime çektim.
Yavaşça ayakkabılarımı çıkartıp kumlarda yürümeye başladım. Taşsız olan kumları hissetmek güzeldi.
Yazın oldukları kadar sıcak olmasalarda çokta soğuk gelmiyorlardı
Kumlar beni rahatlatırken denizin daha da yakınına gidip kumlara uzandım ve vücuduma temas etmesine izin verdim
Kafamı çevirdim etrafıma bakındım. Kimse yoktu. Çok güzeldi. Yanlız olmak, tek başına kalmak. Huzur veriyordu insana
Ben huzur bulmuşken çalan telefon sesiyle irkildim. Baktığımda babam arıyordu "efendim baba" diyerek açtım telefonu
"Nerdesin bu saate kadar ?" diye gürledi "sahildeyim baba" diye yanıtladım "tek misin?" şüpheli tavırla sormuştu bunu
"evet baba tekim" diyerek yanıtladım "tamam geç kalma" diyerek telefonu suratıma kapatmıştı
Çok geç kalmamak adına ayakkabılarımı giydim "bir yere mi gidiyorsun öğrenci" sesini duyduğum an kalbimin ritmi hızlanmıştı
"Savaş hocam?" dedim arkama bakmayarak "efendim öğrenci" dedi "hiç, sadece siz misiniz diye kontrol etmiştim" dedim omuz silkerek
"Birini mi bekliyordun" diye sordu ona döndüğümde baya yorgun görünen görüntüyle karşılaşmayı beklemiyordum
"Hayır hocam ,ama siz iyimisiniz?" desem de aslında iyi olmadığı gözlerinden belli oluyordu
Cevap vermek yerine omuz silkerek yanıma oturdu
"Noldu hocam kötü görünüyorsunuz" diye sordum tekrardan "sen benim öğrencimsin Liva psikoloğum değil" diyerek geçiştirdi
"Bir günlük unutun hocam öğrenciniz olduğumu" dedim "sana neden güveneyim" dediğinde şüpheci durmuyordu sadece düşünüyor gibiydi
"Anlatıcak kimsem yok hocam" diyerek boş olsa bile bir güvence vermeye çalıştım
"Aşık oldum" diye girdi cümleye "ama en olmayacak birine" diyerek kafasını yere eğdi
Şaşkınlıkla ağzım açıldı aynı zamanda kalbime bi acı saplandı. Benim aşık olduğum adam bana aşık olduğunu söylüyordu
"Kime" diye sordum titrek çıkan sesimle "boşver onu sadece imkansız biri" dediğinde içimden geleni yapmak istedim Savaş'a sarılmak istedim ama yapamadım.
"Onun beni sevmediğini bilsem bile çok seviyorum onu Liva.
O kadar güzel bakıyor ki onu kollarımın arasına koyup kimseye göstermemek istiyorum
Sadece bana özel olsun istiyorum sadece beni sevsin. Evet belki bencillik ama seviyorum
"Bazen çocuk gibi oluyor o zaman hiç birşeyi umursamıyor mesela istediğini yapıyor ve bu benim o kadar hoşuma gidiyor ki"
Savaş konuşuyordu ben onu dinliyordum. Buruk bir gülümsememle . Susmuştu şimdi, benim konuşmam gerek olduğunu anlayıp ben konuşmaya başladım
"Bence aşk imkansız değildir o imkansızı imkanlı olucak hale getirir sevgi herşeyi aşmayabilir ama aşk, aşk bambaşkadır" dedim ve "üzülmeyin hocam belki karşınızdaki kişi de sizi sever" diye ekledim
"Sanmıyorum Liva o beni sevmez" diyerek kafasını aşağıya indirdi.
Şuan küçük bir çocuk gibi görünüyordu. O benim olsun o kadar istedim ki, ona sarılmak, öpüp koklamak, sevmek...
Sevdiği kız ne kadarda şanslıydı. Keşke o kız ben olsaydım, onu severdim.
Ona değer verirdim ama onun aşık olduğu kız ona değer vermiyordu ve bu acımı ikiye katlıyordu çünkü tek isteğim o mutlu olsundu
"Üzmeyin kendinizi hocam belki sever" diyip kabine dokundum
"buranıza umut doldurun hocam umut olmazsa herşey başlamadan biter, inanın hocam inanın sizi sevebilir" diyerek moral vermeye çalıştım
Savaş hoca gülümseyince bende gülümsedim ama içim kan ağlıyordu. Canım öylesine yanıyordu ki kaçmak istiyordum. Ama yapamazdım olmazdı
"Teşekkür ederim Liva" dedi kafasını boynumdan çekerken "ne demek hocam" diyerek yanıtladım
"Evine bırakayım seni" demişti ama yürümek istiyordum "hayır teşekkür ederim biraz yürümek istiyorum" diyerek ayaklandım
"Görüşürüz hocam" diyerek gülümsedim ve arkamı döndüm "görüşürüz öğrenci" dediğinde artık yürümeye başlamıştım ve yanan gözlerimi daha fazla tutamayarak serbest bıraktım
Onun sevdiği biri zaten vardı, ben kimdim?
Ben cevap vereyim basit bir öğrenci. Ne farkım vardı diğerlerinden? Yoktu . Uzun kızıl saçlarımı mı sevicekti yada mavi gözlerimi?
Onun zaten tutulduğu göz vardı benim gözlerimi napsın
Ben düşündüm ve yine düşündüm ve içimden gelen bir dürtüyle koşmaya başladım
Eve gelene kadar hiç durmadım, hiç soluklanmadım.
Sitenin önünde durdum ve soluklandım ve hızlı adımlarla binaya girdim ve merdivenin daha hızlı olucağını düşünerek hızlıca merdivenlerden çıktım
Eve girdigimde direkt odamdan çıktım. Allahtan evde kimse yoktu.
Babam büyük ihtimal beni aradıktan sonra çıkmıştır annem ise iştedir. Evde olsalardı gördüklerinden hiç hoşlanmazlardı
Çünkü direkt olduğum yere çöküp hıçkırarak ağlamaya başladım. Hıçkırıklarım durmuyordu. Canım çok yanıyordu
"Aşık oldum ben"
Cümlesi yankılanıyordu sadece beynimde. Bana bunu demişti.
Aşık olmuştu, gözlerinden belliydi. Ve bu kişinin ben olmayacağım çok açıktı
İçimden ne geçiyorsa hepsi için ağladım dolmuştum çünkü. Kendimi iyi hissedene kadar yerde oturdum kalkmak istemedim çünkü
Kendimi fazlasıyla yorgun hissetsemde kalktım. Biraz olsun rahatlamak adına duşa girdim.
Herşeyi arındırdım vücudumdan yada öyle hissettim bilmiyorum ama daha iyi hissediyordum ta ki o iki kelime beynimde yankılanana kadar
Aşık oldum
Bu cümleyi şimdilik üst bir rafa kaldırmayı deneyip uzandığım yataktan kalktım
Aşagıya inip kendime kahve hazırlamaya karar verdim. Sanırım yarın dershaneye gitmeyip Seda'yı çağırıcaktım.
Uzun süredir görüşememiştik
Kahvemi içip hemen yatağıma çıktım. Uyusam saatler daha çabuk geçerdi ve ben olanları düşünmezdim.
Battaniyemi üstüme doğru çekip kafamı yastığıma koydum ve huzuru bulduğum yere -Savaşın kollarından sonra yani- yani uykuya bıraktım
___________________
Eveeett yeni bir bölüm
Sizce Savaş kime aşık
Liva'nın napması gerekiyor
Nasıl buldunuz
🫶🏿