"5 million!"
"6 million!"
"8 million!"
"8 million is our highest bid! Going once, going twice, sold!"
Nakaupo na kami ngayon sa mga hilera ng iba pang underground society members para sa auction. Ngayon ngayon nga lang ay naibenta ang isang purse sa halagang walong milyon. The filthy rich bastards and their money ...
We are waiting for the auctioneer to put the music box up on the stage. I guess there will be no problems since Vantress Family is one of the wealthiest families.
Nasa kaliwa ko si Spade samantalang sa kanan ko naman ay tatlong matatandang mga lalaki na kanina pa nakatitig sa mga binti ko. Iniwasan ko na nga dumikwatro kasi sinusundan talaga nila ng tingin ang legs ko. Habang tumatagal tuloy, mas nacoconscious ako sa suot ko. Maiksi naman kasi talaga.
"How I love to stab these perverts' eyes." bulong ko habang pilit na hinahatak pa rin pababa ang laylayan ng damit ko.
I was checking these elders' looks when I felt something on my lap. It's a coat. Napatingin naman ako sa katabi ko na nasa stage pa rin ang tingin. "Don't stare at me. Just put that on your lap." he said at inayos ko na ang pagkakalagay ng coat para matabingan ang mga binti ko. Kahit kaunti naman pala may pagka-gentleman pa ang isang 'to.
Dahil mukhang hindi pa rin ang music box ang next item, nilibot ko muna ang mga mata ko sa paligid. Hindi ko nga alam kung namalik mata lang ako dahil parang may nakita akong lalaking nasa gitna ng maraming tao doon sa dulo na nakatingin rin sa akin. I blinked about five times but when I check that place again, wala ng tao.
"Is there a problem?" untag sa akin ng katabi ko. "Ah, wala. Namalik mata lang." mabilis kong sagot then bumalik na siya sa pag-oobserba sa entablado.
I can't relax knowing that the killer is just blending in with these people. One of them is him. It's kind of unexpected but I'm sort of scared. Memories from the past keep on rushing in. The time when his men kidnapped Lorraine and I. The time when they tied us everywhere and how they tricked me. Napapikit na lang ako nang dumaan sa isipan ko muli ang eksena kung paano nila pinatay ang kaibigan ko. Kinikilabutan ako dahil hindi ko alam kung sino siya sa mga tao dito. Paano kung nasa tabi, nasa harapan, o nasa likuran ko lang siya? Paano kung nagmamatiyag lang siya kasama ang mga tauhan niya at ipabaril niya rin ako?
"Hey, you're trembling." pagdilat ko na lang ay mukha na ni Spade ang nakaharap sa akin. Hawak hawak niya ang kamay ko na sa tingin ko ay nanginginig habang inaalala ang mga masasakit na alaala.
"You're so close. Umayos ka nga ng upo." pambawi ko. He returned to his previous seating posture before looking at me. "Don't be scared. He won't be able to come near you as long as I'm here. Just act naturally and be calm." I'm kind of touched when he comforted me like that. Somehow, I feel at ease now.
"There it is." napadako naman ang tingin ko sa harapan. The music box.
"This wonderful music box is called the 'Root of Segreto'. Not just the item itself is mysterious but as well as it's origin. Let's start with 30 million pesos." anunsyo ng auctioneer.
"40 million." an old woman from the front cried.
"50 million." one of the businessmen that we are talking to a while ago called.
At kung sa akala ko ay hindi pa magbibid si Vantress, it looks like I was mistaken. "100 million." halos mapanganga ako sa presyo na binid niya. DInoble niya ang current highest bid.
"Woah, the young master of Vantress Mafia seems to have fallen in love with the box. Will be there be a higher bid?" natutuwang banggit ng lalaking nagpapatakbo ng auction.
Akala ko nga matatapos na kaagad ang trabaho namin dito pero sa tingin ko hindi muna ako dapat nagsasalita ng tapos. "150 million." everyone can't help but to gasp when they heard the large sum of money on the line. The voice came from the back. Napalingon kaagad ako. At oo nga, hindi ako namamalik mata kanina. Siyang siya ang nakita ko. Nakamaskara at naka all black ang lalaking nakapamulsa. Para bang pinapaemphasize niya na cool lang siya at hindi kawalan ang 200 million para sa kanya.
"200 million." laban ni Spade. "Are you really serious with that price, Vantress?" tanong ko. Pero mukhang hindi man lang siya natitinag sa bantang bid ng lalaking nasa likod. "Do you think I'm joking around?" balik na tanong niya sa akin. I can see desperation on his eyes. He wants to get it for his sister, for his mom, and for us to know the secret behind the architecture of Mhorfell Academy.
"250 million." kasunod na bid muli ng lalaking tila ayaw ipabalato ang music box. If you will exclude the value of what's inside that thing, mapapamaang na lang ako sa kung gaano kalaking halaga na ang nakasalalay.
"200 million." at tumayo na si Spade habang hawak hawak pa rin ang kamay ko. Teka, kakasabi lang niya nun eh. Ang highest bidding is 250 million na.
"I'm sorry but 250 million pesos is the current highest bid, young master." nalilitong sambit ng auctioneer. Lahat ay nag-aabang sa nangyayaring pagtutunggalian sa bidding ng dalawa.
I was surprised when Spade chuckled. What's wrong with this man? Then he stopped, finally showing his real aura. "I mean, 200 million dollars." at doon na talaga ako napanganga. If we are to convert 200 million dollars to Philippine Peso, it's 8.9 billion pesos. Almost 9 billion for Pete's sake! And it's all because of that music box. Hindi ba pwedeng magpakahirap na lang kami sa paghahanap ng pamilya ng yumaong architect ng Mhorfell kaysa mag-bid ng sobrang laking pera?
"T-two h-hundred mi-million d-dollars! G-going once, going twice ...." hinihintay namin kung haharangin pa rin ba ng lalaking nakaitim ang pagkuha namin sa box pero tahimik pa rin ang paligid.
"Then the 'Root of Segreto' is sold to Mr. Vantress! Congratulations!" at nagsipalakpakan naman ang mga tao. Umupo na rin si Spade sa upuan niya. Nilingon kong muli 'yung lalaki pero nawala na naman siya na parang bula. Sino ba ang taong iyon?
Papunta na kami sa lugar kung saan naghihintay ang driver. Dala dala na namin ang music box. Mahigpit na itong hawak ni Spade habang naglalakad kami paalis sa venue. We got the information about sa mga susunod na tatargetin, nakuha pa namin ang blueprints, at sa tingin ko sa pagkakataon na ito ay tapos na kunin nina Rennei ang lahat ng files mula sa computer ng secretary ng killer. Buti naman at may napala kami sa lahat ng effort na ginawa namin ngayong gabi.
Naghahanda na rin para bumalik ang mga back up na pinagbantay namin sa di kalayuan. Nagpakawala ako ng malakas na buntong hininga. I don't know why but I have a feeling na may mali na naman.
"What face is that? Are you cold? I can lend my coat for you if you want." napahindi naman ako kaagad. I'm not cold rather I'm scared.
ESCAPE gave me the ability to sense a lot of things. Pero sana itong nasesense ko, hindi sana totoo.
"I have a random question, Vantress."
"What is it?"
"Am I really allowed to ask?"
"Sabihin mo na hangga't hindi pa nagbabago ang isip ko."
"Do really love Kirsten that much na kahit sa kanya nakaugnay lahat ng kinakaharap nating problema ay kaya mong mag-alay ng sandamakmak na dolyar?" napatigil naman siya nang dahil sa tanong ko.
Ako naman na lumagpas ng mga apat na hakbang ay nilingon siya. "Even if it's billions, trillions, quadrillions, they are all nothing compared to Kirsten's value to me." humakbang na siya para magkasingpantay na kami. "She is the person who made me understood the real meaning of being the heir of a mafia. Without her, I'm incomplete. Kaya nga ginagawa ko ang lahat para mahanap siya bago ang araw na ipapasa sa akin ng ama ko ang full control sa Vantress Mafia." so he does love her a lot. After almost 11 years, his heart remains faithful to his fiance. Pero paano nga kung patay na talaga si Kirsten? Siguro, magiging malaking impact 'yun sa kanya.
"Successful ba ang pagtatransfer ng files nina Rennei?" pag-iiba ko na lang sa usapan at nagsimula na kaming muli maglakad. It's past midnight already and I want to sleep so bad.
"Ah, wait. I'll call her." nilipat niya ang cage-like case kung saan nakalagay ang music box sa kanang kamay niya upang madukot ang phone niya sa bulsa gamit ang kaliwang kamay niya.
I hope they succeed.
Medyo natatanaw ko na ang driver ni Spade kaya mas binilisan ko na ang paglalakad kahit nakaheels ako. "Alex, wait!" pero hindi ko na siya inintay. Ayoko nang nasa labas habang suot suot ang dami na ito.
Palapit na ako nang palapit nang ....
nang maramdamang ko na may humila sa akin papasok sa sasakyan at tinurukan ako ng kung ano.
"No! Alex! Alex!" ang mga tawag na lang ng Vantress ang huli kong mga narinig before I drifted to a sleep.
___________________________________________________________________________
A/N: I know, alam kong maiksi pero kasi heto na ang inaabangang climax. Sa next chapter na magkakaalaman ng lahat lahat. I mean, lahat ng mga tanong niyo noon, masasagot na sa mga susunod na chapters. Kaya please hintay lang dahil parang hnde pa handa ang puso ko XD Since chapter 51 na ito, baka matapos tayo sa Chapter 55 mga ganun. Naiiyak ako haha.
——> Guys, basahin niyo ung "The Maid's Secret". It's my new story!
——> This time, hihintayin ko muna umabot ung number ng votes, comments and reads sa naisip kong number before I update. Hindi na biro ang mga ilalagay kong eksena sa susunod so itodo niyo na lol.
Last chapters will be narrated by the other characters in the story. :) God Bless! Vote, comment, follow me, and then share this story to your friends to reach the goal! Good luck!