-IRENE-
"Why are you giving me this?" Nakayukong tanong ko kay Luis pagkasakay ko ng Sasakyan.
"Sus don't hide na I know na umiiyak ka. I also know na you still wanna cry kaya here, take this and you can cry habang bumabiyahe tayo" sagot niya.
Bigla namang nagsitulo ang mga luha ko pagkatapos niyang sabihin yun, kinuha ko ang inaabot niyang tissue at towel at umiyak.
Narinig ko pa ang mahinang tawa nito kaya hinampas ko siya.
"Hate you Lulu, you're making fun of me" wika ko
"Hala si mommy overthinker, Im not making fun of you noh? Im so thoughtful nga na nagready ako ng ganyan. Syempre expected na babaha ng luha mo pagkatapos nating ihatid si Lily" wika niya habang patuloy na nakatingin lang sa daan.
"Napakatigas ng ulo ng mga kapatid mo, stress na stress na ako paano ito aayusin. Ayokong umuwi ang daddy mo dahil dito, marami yung problema sa Ibang bansa tapos dinadagdagan pa natin" iyak ko.
Maya maya ay naramdaman kong iginilid niya ang sasakyan at hininto ito kaya tumingin ako sakanya. Nakatingin lang ito sa akin.
"Why did you stop?" Hindi ito sumagot at bumaba nalang ng sasakyan at naglakad sa kabilang banda, binuksan nito ang pintuan sa gilid ko at lumapit sa akin.
Tinignan ko siya ng nagtatanong na tingin, hindi ito nagsalita basta niyakap nalang ako kaya nagsitulo nanaman ang mga luha ko.
"We will help you, we promised" mahinang wika niya while caressing my back to comfort me.
"Aayusin natin ito mommy, let's just wait na maging okay sila bago natin maayos ito. Don't stress your self too much please? Nangangayayat ko na oh, mas pumayat ka mapapagalitan kami ni daddy niyan" biro niya.
"Thanks lu, hindi ko talaga alam ang gagawin kung wala kayo ng kuya mo" wika ko. Ulit niya akong niyakap at cinonfort ako.
Nang kumalma ako ay bumitaw na ito sa yakap at sinabing b-biyahe na kami ulit.
"Itulog mo na muna mom, I know wala kang tulog kagabi kakaisip kung tama ba ang desisyon mo na payagan si Lily" wika niya
How did he know?
"Wake me up kung malapit na tayo okay? Thanks again lu"
------
"Kuya Si give me back my phone na, wala nga kasi akong kachat eh. Mama Meldy oh!" Maingay na boses na rinig namin.
"Is that Zia?" Tanong ni Luis habang naglalakad kami papasok ng bahay, tinanguan ko naman ito.
Sa kabilang garage pinark ni Luis ang sasakyan kaya naman kailangan naming maglakad papasok.
Habang naglalakad kami ay nakita namin sa bandang Garden sila Simon Zia at Borgy na naghahabulan dahil siguro dun sa phone.
"Kuya Borgy help me naman oh" reklamo ng anak ko habang hinahabol si Simon.
"She looks so happy here" napangiti naman ako ng mapait.
"Tita Irene! Luis Bro!" Napahinto sila sa paghahabulan nang marinig ang wika ni Borgy. Napatingin sila sa amin at agad na lumapit.
"Tita I missed you, how are you?" Tanong ni Borgy pagkatapo kaming ibeso
"Fine borgz, what about you? Where's your brothers?"
"Matt is in Ilocos Norte tita while Mike is busy with law stuff" sagot nito.
Sunod na bumeso sa amin si Simon, niyakap ko naman ito.
"How's you tita? Dad told me something, are you okay na?" Bulong niya pagkayakap ko sakanya. Nang bumitaw ako sa yakap ay tinanguan ko ito at tipid na ngumiti.
"You missed me? Antagal mo rin sa abroad, mabuti at umuwi ka na"
"Yeah, namiss ko na pinas eh" sagot niya naman.
"Sus pinas ba talaga? Oh may someone na namimiss? Diba Zia?" Pang-aasar ni borgy na tinawanan naman ni Luis
"Oh who's that? Ikaw ha, you're not telling me na about your life. Btw Where's vinny and Sands? Are they here too?"
"Wala tita, mga next week pa sila makakauwi rito"
"But he have someone na kasamang pumunta rito tita"
"Who is it? Saan?"
"Its belle, she's upstairs po still sleeping at di nakatulog kagabi" sagot nila.
"Bakit di nakatulog?" Tanong ni Luis kaya siniko ito ni Borgy at tumawa sila.
"Kuya Borgy stop it, insomnia attacks"
"Oh I thought You attack" ako naman na ang sumiko rito, manang mana talaga kay manang mga anak niya panay kalokohan ang alam.
"Belle is here? I missed that girl also" wika ko naman para maiwala ang usapan.
"Si, Borgz samahan niyo ako sa loob dali" biglang wika ni Luis at hinila ang dalawa kaya naman naiwan kaming dalawa ni Zia sa labas.
"Are you not going to greet me? Kiss me or hug me?" Wika ko dahil tahimik lang itong nakayuko.
Pagkarinig sa sinabi ko ay lumapit ito sa akin at nakibeso.
"How are you here? You looked so happy here" tumango ito sa akin at ngumiti.
"Im fine here, thanks to Si and Kuya borgy they always make me feel happy. How about you mom? How are you?"
"Getting fine also? I guess"
"Kayong dalawa lang?"
"Oh susunod si Alf here" sagot ko.
"Let's go inside na rin po? Nasa living room si Mama Meldy" wika niya.
Tahimik lang kaming naglakad papasok. Agad akong lumapit kay Mommy nang makita ito sa sala na nanonood ng tv. Tuwang tuwa naman ito nang makita ako.
Sunod namang nagtungo sa sala para samahan kami ang mga boys, wala si Zia dahil umakyat raw ito sa kwarto niya.
"Hindi niyo ba sinama si Lily Irene? Miss ko na rin yung apo kong yun"
Nagkatinginan kami nila Luis, tinanguan ako ni Luis para sabihin na sabihin ko na kay Mommy ang dahilan kung bakit di. Namin ito kasama.
"Ipinapasabi po niya na miss ka na po niya at palagi ka raw pong kumain sa tamang oras" luis said.
"Oh kung miss niya ako bat di niyo siya kasama? Irene ano?"
"Mommy calm down first. She decided to stay in her old house for a while, she still wants space mom" pasimpleng nag abot si Simon ng panyo sa akin kaya nginitian ko ito.
"So meaning mag-isa nanaman ang apo ko sa dati niyang tinitirahan?" Tumango ako
"Iyon ang gusto niya mommy, ayaw ko man pero wala akong magagawa dun. Mommy sorry" wika ko, lumapit si mommy sa akin at niyakap ako
"Everything will be okay Irene. Pasasaan pa't matatapos rin ang problema niyong ito. Basta ang gawin mo nalang ay parati mo silang kamustahin" wika niya kaya tumango ako.
"How's Zia here mom?"
"Ayun madalas sa kwarto niya, gusto mapag-isa lagi mabuti nalang at umuwi sila Borgy at Simon kahit papaano ay napipilit nila itong lumabas labas at magsaya"
Tinignan ko sila borgy at simon at nginitian ko ang mga ito bilang pasasalamat
"Pero she's still not okay, I can feel it. Paminsan minsan ay sinasamahan ko itong matulog sa kwarto niya dahil panay ang iyak nito. Talk to her anak"
Tumango ako.
"I will mommy, thankyou for taking care of her here"
-------
"Omg Tita Irene! Hi" excited na boses na narinig ko habang naglalakad ako patungong kusina.
Lumingon ako at nakita ko si Simon at si Belle na nasa living room.
"Belle hija, I missed you!" Wika ko at naglakad papalapit sakanila.
Agad akong sinalubong ng yakap ni Belle.
"How are you? How's abroad? Mabuti at nakadalaw ka ulit dito"
"Yeah everything's fine naman tita, Im going back to abroad nextweek kaya naman dumalaw po ako dito. Luckily nasaktuhan po na dadalaw ka rin here"
Medyo marami kaming napagkwentuhan dahil isa si Belle sa sobrang naging close ko dahil kay Simon, matagal na silang magkaibigan and until now hindi ko alam kung ano na ang lagay ng relationship nila.
"Btw Si where's Borgy and Luis?"
"Pumasyal tita, they will fetch kuya Alfie na rin kaya baka mamaya pa ang mga iyon"
"Kasama nila si Zia?"
"Nope, Zia is in her room"
"Oh. eh kayo ba hindi kayo papasyal?"
"Later Tita, actually hinihintay naming magising kayo para magpaalam na aalis kami"
"Oh sure, ipasyal mo na itong si Belle at wala ng ganito pag babalik yan ng abroad" wika ko naman.
"What about Zia tita? Kailan ang balik niya sa San Francisco?" Tanong ni Belle kaya napakunot ang noo ko.
"San Francisco?"
"Opo, we talked last night and nabanggit niya na she wants to go back there. Balak niya po atang dun na ulit mag-aral" wika niya, unti unting akong tumango at pinilit na itago ang pait ng nararamdaman.
"Did I say something wrong po?"
"Wala belle, sige na mamasyal na kayo. Be home before dinner okay? Mag-iingat kayo, Si drive safely" bilin ko bago sila umalis
------
"Ofcourse not Irene, nabanggit niya rin sa akin yan pero hindi ko pinayagan ang bata" wika ni Mommy habang nasa kwarto niya kami.
"Meaning balak niya talagang bumalik dun? Mom help me convince her na hindi siya pwedeng bumalik ng San Francisco, wala ng magbabantay sakanya dun and myghad How can I fix this mess kung lahat sila unti unting umaalis?" Nagpapanic na wika ko.
Lumapit si Mommy sa akin at Niyakap ako kaya naman sumandal ako sa balikat niya at di na napigilang umiyak.
"Talk to her anak, makikinig yun sayo. I know she love you so much kaya papakinggan ka nun. Unting lambing lang at suyo Irene, yun lang naman ang gusto ni Zia eh yung mabigyan din siya ng attention" wika ni mommy while caressing my back.
"Mommy Im doing my best to be fair but why does it feels like palagi nalang akong di nagtatagumpay? Siguro nga Im not good enough for them. Napapagod na rin ako mommy but I don't have a choice but to fix this because I wanna see my family happy again"
"Shhh, we will help you. Talk to her first and then susunod akong kakausapin si Zia. Let's do it step by step" wika ni mommy at pinapatahan na ako.
Nang kumalma ako ay saktong kita ni Mommy kay Zia na nasa may garden nags-swing. Sinabi nito na puntahan ko na raw si Zia kaya naman nagpaalam muna ako sakanya at lumabas ng kwarto para puntahan si Zia.
Nakita ako ni Zia na papalapit sakanya kaya naman ngumiti ito ng tipid.
"Pwede bang makiupo?" Tanong ko, tumango ito kaya naman tumabi ako ng upo sa swing.
"Nabanggit ni Mommy na you always lock yourself in your room, anak we're just here if you need someone to talk to" panimula ko.
"Sure na po ba yan? Kasi ever since gusto ko rin ng kausap pero wala kayo" mahinang wika niya.
"Im sorry Zi, mommy was so blind to see and notice your sufferings because of us. Hindi ka namin sinisisi Zi, masyado lang kaming naging selfish sa mga nararamdaman namin kaya sa hindi sinasadya nakalimutan ka namin"
"I always try to understand you guys but Its so unfair talaga e"
"Let me fix this anak, gusto kong maayos tayo. Kayo ni Lily"
"Gusto ko rin mom pero ang labo po ata"
"Malabo nga" sagot ko kaya napatingin sa akin si Zia.
"Kasama ba siya ni Kuya Alfie pauwi rito? Anong oras daw po sila mkakarating?"
"Alfie is in hong kong at kakaflight niya palang pauwi"
"What about Lily? Where is she?" Natahimik ako saglit, ramdam ko ang tingin ni Zia sa akin.
"Kagaya mo gusto rin niya ng space, nagpaalam siya sa akin na uuwi muna ito sa dati diyang tinitirahan--"
"You let her?"
"I don't have a choice. Iyon ang gusto niya, kahit labag sa kalooban ko at masakit wala akong magagawa"
Pareho kaming natahimik.
"I really don't know what to do anymore Zi, Super naistress na akong magisip paano maaayos itong pamilya natin kasi simula una iyon lang naman ang goal ko eh, ang magkaayos tayong lahat pero bakit ganun ang hirap" nagsisimula na akong maging emotional pero pinipigilan ko.
"Why does it feels like you guys are slowly slipping away? It hurts anak" wika ko at di na napigilan ang sarili.
"Lily wants to go back to her old life at balita ko ikaw rin daw, nabanggit mo raw na gusto mong bumalik ng San Fracisco?"
Tumingin ako kay Zia at nag aalanganin ito kung tatango ba.
"Zi paano ko naman maaayos itong pamilya natin kung isa isa kayong lumalayo? Aware ako na madami akong pagkukulang pero ganun na ba kalala ang pagkukulang ko para isa isa niyo akong iwanan?"
"Ito na ba yung karma ko? Do I deserve this kind of pain anak? Masakit masyado anak" hagulgol ko.
"M-mommy sshh" sabay yakap sa akin ni Zia at umiyak na rin.
"H-hindi na ako nakakatulog kakaisip ng paraan para maayos na tayo--"
"Mommy sorryy" iyak ni Zia
"Sorry kung isinisi ko sainyo lahat, sorry If we have to deal with this problem again. Alam ko naman na may kasalanan rin ako but Im to in denial at mapride para aminin yun. Sorry mom if nahihirapan ka dahil sa amin, please stop crying ayokong nakikita kang umiiyak at nahihirapan" iyak niya habang yakap yakap ako.
"Nilayo ko yung sarili ko dati sainyo kaya kasalanan ko rin, I was about to do it again pero nalinawan ako na hindi dapat tatakasan ang problema. You're right, how can we fix this kung lalayo rin kami sayo?"
"You don't deserve all the pain you're feeling right now mom, alam ko namang wala kang ibang ginusto kundi ang maging maayos at masaya tayo"
"Sorry mom, forgive me. I promise I will help you fix this family"
"Its okay anak, thank you. Thank you for always understanding me anak, marami akong pagkukulang but you are always there to help me, to make me feel happy"
"Ofcourse malakas ka sakin eh" biro niya kaya naman tumawa kami habang nagpupunas ng luha.
"Huwag ka ng aalis ha? Okay na tayo? Hindi ka na nagtatampo?"
"Hindi na ako aalis dahil alam ko rin naman na di niyo ako papayagan, joke. Okay na tayo mom, Mama Meldy and my cousins made me realized lots of things, thanks to them" tumango ako at niyakap si Zia ng mahigpit.
"I love you Zi, mommy loves you so much"
°°°°°
Happy Sundayyy Everyone! How's your week, I hope maayos hihi.
Sino na nakapanood ng MoM? Naiinis ako andaming activities and paperworks, di ko maisingit na manood sa sinehan huhu.
Anyways, Keep safe! Lovelots.
"I love you most mommy, I promise I will help you fix our relationship with Vianne. Let's make this family happy again"
"Thank you Zi, hindi mo alam kung gaano ako kasaya ngayon"
"And Im happy seeing you smiling again. I love you"