იუნას pov.
იუნგიმ მოულოდნელად დასტაცა ხელი ანას და სადღაც წაიყვანა, თან გვითხრა რომ სახლში არ მივსულიყავით. ამ ყველაფერზე ალბათ ვინერვიულებდი ძალიან მთვრალი რომ არ ვიყო. 16 ჭიქა სოჯუ მაქვს დალეული, ჯიმინი აქეთ მისახედი მე დამდევს ცუდად არ გახდეო ამ დროს კი თვითონ ჩემზე მთვრალია და ჩემზე უარეს დღეშია.
იუნგის და ანას წასვლის შემდეგ მე და ჯიმინი გარეთ დავრჩით სკამზე ჩამოვჯექით და დალევა მარტო განვაგრძეთ
ჯიმინი: იუნა, ვიცი რომ ძალიან უნამუსო ადამიანი ვარ
იუნა: უნამუსო მართლა ხარ მარა რა გეცა? რატო აღიარე ასე? - ეჭვის თვალით შევხედე
ჯიმინი: ყოველთვის გკიცხავ და არასოდეს ვაფასებ შენს დაუღლელ შრომას
იუნა: მგონი ეს სულ უნდა დავათრო - ჩუმად ჩავილაპარაკე
ჯიმინი: რამე მითხარი?
იუნა: მართალი ხარ თქოო, მიდი მიდი გააგრძელე
ჯიმინი: იუნა შეიძლება არ დამიჯერო, მაგრამ ძალიან მიყვარხარ მართლლა, არაფერს არ ვიხოვ არც საპასუხო გრძნობას ვიცი რომ არ გიყვარვარ უბრალოდ მინდოდა გცოდნოდა
იუნა: ჯიმინ მთვრალი ხარ და ბოდავ
ჯიმინი: დამიჯერე ეს სიმთვრალის გამო არ მითქვამს იუნა მართლა მიყვარხარ მაგრამ შენი ღირსი არ ვარ - ცრემლი ჩამოუგორდა. მოიცა რა??? თვით პაკ ჯიმინი ჩემს გამო ტირის?? ვუაჰჰ რას მოვესწარი.
იუნა: ჯანდაბა რატომ გაქვს ასეთი დაბალი თვითშეფასება? ნერვებს მიშლი. მორჩი გოგოსავით ბღავილს და აეგდე. აიშშ სულ გააფრინა ამ ბიჭმა - ვთქვი და ფეხზე წამოვდექი
ჯიმინი: იუნა სად მიდიხარ? არ დამტოვო, გთხოვ არ მიმატოვო
იუნა: მორჩი რაა დრამა ქვინობას და წამოეთრიე სახლში - სკამიდან ძლივს ავაგდე მანქანაში რასაც ქვია ჩავტენე და სახლისკენ წავედი
რა ეცა ასე მოულოდნელად? რა სიტყვარულობარა აუტყდა. მოიცა იქნებ მართლა.... არა არა იუნა შეწყვიტე ამაზე ფიქრი უბრალოდ მთვრალია ნუ გაეკიდები ამის ბოდიალს. თავი გავაქნიე ფიქრების გასაფანტად.
სახლში მისულს მთელს მისაღებში მიმოფანტული ტანსაცმელი დაგვხვდა
იუნა: ჯანდაბა ანა გათენდება და ნახავ რა მოგივა - მოდი აღარ ვილაპარაკებ იუნგის ოთახიდან გამომავალ ხმებზე, ამ შტერს ჩემზე ჩამოეძინა და საძინებლამდე ძლივს მივათრიე ბუზღუნ ბუზღუნით
იუნა: რამდენს ჭამს ცოტა დიეტა არ აწყენდა, ღმერთო ოდესმე ავაღწევ ოთახამდე? ან ამათ რაღა ახლა მოუნდათ იმაობა არ შეეძლოთ სასტუმროში წასულიყვნენ? აიშშ ღმერთს აშკარად არ ვეხარტები გულზე. ღმერთოოო ოღონდ ახლა ამიყვანე ოთახამდე ცოცხალი და არ მინდა არაფერიი
მიას pov.
ბავშვებთან ერთად ვიჯექი კლუბის ერთ ერთ ვიაიპ მაგიდასთან როცა შევამჩნიე რომ იუნა და ჯიმინი აქ არ იყვნენ
მია: იუნა და ჯიმინი სად არიან?
თეჰიონი: მგონი გარეთ დარჩნენ
ენი: აცადეთ ბავშვებს გართობა
ჰობი: მე რატო ვარ ასეთი მარტოსულიი - fake ცრემლებს იშორებდა
ქუქი: რამდენი გოგოა გაიხედ გამოიხედე და ვინმე დაითრიე
ჰობი: არცერთი არ მომწონს რას გვანანნნ....მოიცაა ვერონიკას დავურეკავ
ჯინი: მეგონა ეგ ძუკნა მოიშორე - ეჭვის თვალით შეხედა
ჰობი: მოვიშორებდი მარა კორეაში მგონი ერთადერთი ძუკნაა რომელსაც კარგი ფეხები დიდი ძუძუები და დიდი ტრაკი აქ
ჯინი: შეჩემა რათ გინდა ისეთი ვინც მთელ კორეასთან და მათ შორის ექვსივე ჩვენგანთან იწვა?
ჰობი: აბა უკეთესს იცნობ?
ჯინი: არა მარა გამოჩნდება ვინმე ნუ პანიკობ
თეჰიონი: მია წამოდი სუფთა ჰაერზე გავიდეთ თორე მომკლეს ამათმა - ხელი დამავლო და გარეთ გამიყვანა
მია: ისე რო იცოდე მე იქ მომწონდა
თეჰიონი: იქ რა მოგწონდა ძუკნებზე ლაპარაკი?
მია: ეგ რა შუაშია მგონი ვსვამდი - შევუღრინე
თეჰიონი: დღეს მეტისმეტად ბევრი დალიე, მოდი წავიდეთ
მია: აქ ყოფნა მომწონს და საერთოდაც არ მეძინება - მის მკერდზე დავდე თავი და ცოტაც და ჩამომეძინებოდა - სახლში მინდა
თეჰიონი: იუნგიმ არ მოხვიდეთო მგონი სასტუმროში მოგვიწევს წასვლა
მია: მჰჰჰ
თეჰიონმა ხლში ამიყვანა და სასტუმროში წავედით მისი მანქანით, ძალიან მთვრალი რომ არ ვიყო გავაპროტესტებდი მასთან ერთად ძილს მაგრამ ამის თავი არ მაქ, ამ დამპალმაც ისარგებლა და ერთ საწოლიანი ოთახი დაჯავშნა
მეორე დილით
ანას pov.
დილით საშინელი თავის ტკივილი მაღვიძებს ირგვლივ მიმოვიხედე, მოიცა აქაურობა ჩემს ოთახს არ ჰგავს, რა მოხდა გუშინ?! იუნგის ოთახში რა მინდა??? გონება დავძაბე და მალევე გამახსენდა ყველა ის საშინელი კადრი რაც აქ მოხდა გუშინ ღამე
ანა: ჯანდაბა ჩემი სიმთვრალით ისარგებლა? აიჰჰ - თავში ხელების რტყმა დავიწყე და ისედაც მტკივანი თავი კიდევ უფრო ამტკივდა - ჯანდაბა ღმერთოო ქალიშვილობა დავკარგე??? თან სიმთვრალეში???? ჯანდაბა!!! - უცებ რაღაც გამახსენდა - ღმერთო არა არა მე რა მას მინეტიც გავუკეთე?????????? მომკალითთთ - თავში ხელებს ვიშენდი და საწოლზე ვგორაობდი და დავხტოდი - ეს რატო გავაკეთე? - შემდეგ მანქანაში ნათქვამი სიტყვები გამახსენდა - " მინდა რომ ჩემი ცუდი საქციელისთვის დამსაჯო მამიკო"- მოიცა ჰა???? რაა?????? ეს მე ვთქვი???? - ხელი ტუჩებზე მივირტყი
გავემზადე და ქვევით ნელ ნელა ჩაპარვას ვაპირებდი თან მთელი სხეული საშინლად მტკიოდა
მია
იუნა
ენი
კიბეზე ნელა ვაპირებდი ჩაპარვას მაგრამ უკნიდან იუნგი მომეპარა
იუნგი: სად მიიპარები? - ჯერ კიდევ უკან მდგომმა ჩამჩურჩულა
ანა: ვინნ??? მეე??? არა რა სისულელეა
იუნგი: მეჩვენება თუ გაწითლდო?? პატარავ ნუთუ ჩემი გრცხვენია? - ჩაიცინა
ანა: არა შუგგ ეგ როგორ იფიქრე რა მრცხვენია კაცოო - თავის მოჩვენებას განვაგრძობდი
იუნგი: კარგი მაშინ ქვევით ჩავიდეთ
ანა: კარგი?
ქვევით ნელ-ნელა ჩავედით, იუნგი სიარულში მეხმარებოდა
იუნგი: მგონი ზედმეტი მოგვივიდა - ჩაიცინა და კეფა მოიფხანა
ანა: მგონი?? - უეცრად წამოაყვირა მაგრამ მალებვე გაჩუმდა და ნაძალადევად გაუღიმა - ხოო მგონი.
იუნამ სამზარეულოდანვე მკვლელი მზერით გამომხედა
იუნა: კარგი მესმის რომ სახლში მოსვლისას იმაიმუნეთ მარა თქვენი კვნესის გამო მთელი ღამე თვალი ვერ მოვხუჭეე!!!
ანა: ჰა?? რას გულისხმობ?? გუშინ არაფერი მომხდარა უბრალოდ ერთად გვეძინა
იუნგი: დიდი ამბავი შენ არ გიჟმავია? - კითხა მთელი სერიოზულობით რაზეც ჯიმინს ლიმნიანი წყალი გადასცდა და ხველება დაიწყო
იუნა: დახრჩობა! - გაძახა ჯიმინს და იუნგის მოუტრიალდა - ახლა კარგად მისმინე შე ერთუჯრედიანო, იცოდე ანას გულს თუ ატკენ შენს სიამაყეს სამუდამოდ გამოემშვიდობები და მერე როგორ იჟიმავებ გიყურებ, ლაწირაკი.
ჯიმინი: დაგერხა ჰიონ გამოცდილი ვარ ძალიან მწარეა - სახე კიდევ დამანჭა იმ დღის გახსენებაზე
იუნა: დაუჯერე შენს ძმაკაცს პირველად თქვა რაღაც ჭკვიანური. აი შენ კიდეეე... - მე მომიბრუნდა - შე ცინდლიანო ჯერ თვრამეტი წლის ხარ! რას გაბრთხილებდი ამ წლების განმავლობაში ჰა?? არ იცი რო ყოველ მეოეს არ უნდა მისცე??
იუნგი: ცნობისთვის პირველი და უკანასკნელი ვარ.
იუნა: შენ ჩუუ თორე უკანასკნელი შენ კი არა შენი ამოსუნთქვა იქნება
მია: კარგით რაა ჯერ ახლა მოვედი სახლში და უკვე კკივიი - თქვა ნახევრად მძინარმა
იუნა: ახლა შენი ჯერია ქალბატონო
მია: მოიცა ჰა? რა?? მე რაღა დავაშავეე
იუნა: გუშინ სად ეგდეთ თქვენ ორი?
მია: სასტუმროში
იუნა: იქ რა აკეთეთ? - წარბი აუწია
მია: რავი დავიძინეთ
იუნა: ზუსტად იცი? დარწმუნებული ხარ? თუ იმდენად დაგათრო რომ აღარაფერი გახსოვს?
თეჰიონი: დაკითხვაზე ვართ?
იუნა: დამიჯერე უარეს ადგილას ხართ რადგან სამწუხაროდ დაკითხვაზე პროკურორებს ბრალდებულის ცემა არ შეუძლია!
თეჰიონი: მია ბრალდებულია?
ანა: თუ იურიდიული ტერმინებით ხართ დაინტერესებულები მაშინ შემიძლია დაზუსტებით გითხრა რომ ბრალდებული შენ ხარ მია კი პროკურორის ამ შემთხვევაში იუნას კლიენტია, შემიძლია შენი ადვოკატი ვიყო იურიდიულ ფაკულტეტზე ვსწავლობ კონკრეტულად ადვოკატობას ვაპირებ....ვაპირებდი - თავი ოდნავ შესამჩნევად დავხარე
თეჰიონი: ღმერთო სამივე შშლილები ხართ
იუნა: აპ აპ სად მიდიხარ ჯერ არ დამიმთავრებია
თეჰიონი: ვინმემ მიშველეთთთ - საცოდავად დაიწუწუნა
time skip.
იუნას pov.
ოთახს ვალაგებდი როცა ჯიმინი შემოვიდა
ჯიმინი: იუნა პასუხი არ გაგიცია
იუნა: ჰმმ? რას გულისხმობ?
ჯიმინი: გუშინ გითხარი რომ მიყვარხარ მაგრამ პასუხი არ გაგიცია, ვიცი რომ უარყოფითი იქნება მაგრამ მაინც მინდა ეს ყველაფერი შენგან მოვისმინო
იუნა: გახსოვს?
ჯმინი: რა თქმა უნდა და პასუხიც მაინტერესებს
იუნა: არ ვიცი ჯიმინ პასუხი არ მაქვს
ჯიმინი: რას გულისხმობ?
იუნა: ჩემს გრძნობებში გარკვეული არ ვარ. მეშინია, მეშინია ჯიმინ
ჯიმინი: რისი?
იუნა: მეშინია რომ გულს მატკენ
ჯიმინი: იუნა დროს მოგცემ. შენს გრძნობებში გასარკვევად იმდენ დროს მოგცემ რამდენიც დაგჭირდება მაგრამ გთხოვ, არასოდეს გაივლო გონებაში აზრად რომ გატკენ. - თქვა და ოთახი დატოვა
მთელი დღე ჯიმინის სიტყვებზე ვფიქრობდი, რა ვუთხრა? იქნებ შანსი მივცე? რა თქმა უნდა გრძნობები მეც მაქვს მის მიმართ მაგრამ... გოგოებს უნდა ვკითხო რჩევა.
_____________________________
აბა მეგობრებო როგორ მოგწონთ? მართლა ძალიან ბევრს ვშრომობთ სამივენი ამ ფიკისთვის მთელს ჩვენს ენერგიას ამ ფიკს ვუთმობთ და იმედი გვაქვს გვაპატიებთ თავებს გვიან რომ ვდებთ.
გთხოვთ დატოვეთ კომენტარი რომ გავიგოთ რას ფიქრობთ ამ ფიკზე<3