Yazardan:
„ayyy Ege bunları sevdimi nerden biliyordun"dedi Gül çok mutlu olmuştu „vuslat abi ye sormuştum kızlara ne alınır diye oda bana ablanımı alacaksın dedi bende evet dedim bana benim bi Gül diye tanıdım var o hep bu çikolataları seviyor dedi ama nerden bilsin senin o Gül olduğunu "dedi gülerek Ege Gül Ege sarılıp „teşekkür ederim kardeşim beni mutlu etin ama"dedi Ege ablasını uzak lastırınca „ama ney"dedi Ege gülde düşündü şimdi hastalığını söylese bunları yedirmiçekti Ege biliyordu bunu„aman odama nasıl taşıcağımı düşünüyorum"dedi Gül kurtarmak istercesine Ege „ben çıkarımım şimdi abla sonra salona geçeriz herkes yemeğini yemiştir bile"dedi gülde teşekkür etti ve Ege onun odasına giderken oda salona indi herkes burdaydı Oğuz denen kuzeni yoktu sadece oda salona girmeden mutfağa gitti ve burdaydı o çoçuk Oğuz gülü görünce gülümseyip „Merhaba kuzi"dedi Oğuz güle gülde „merhaba"dedi Oğuz'u az çok vuslattan dinlemişti nasıl bi kardeşi olduğunu ve tanıyordu as çok „ee kuzi nasıl gidiyo ailenin tek kızı olmak dicemde daha bütün aileyle tanışmamısın bile ama merak etme bu ailede en sevdiğin kuzenin ben olucam hiç ama hiç şüphen olmasın her zaman yanındayım"dedi Oğuz hem yemek yiyordu hemde güle konuşmaya çalışıyordu Gül nasil bu kadar yemek yiyebildiğini sorguluyordu„nasil bu kadar yemek yiyorsun"dedi Gül şaşırmış bi vaziyete Oğuz gülüp„eh kuzi ailenin en tatlısı olmak zor biliyorsun"deyip güldü o sırada Ege salona inip kaşları çatık bi şekilde „ablam nerde"diye sordu salondaki ailesine o sırada lale hanımın kaşları çatıldığı „senin yanına geliyordu en son"dedi Ege de„geldi ama sonra o salona inecekti bende işimi halledip gelecektim"dedi Ege sonra bi anda yusuf ayağa kalkıp„Gül nerdesin"diye hafif sesli bi şekilde bağırdı Gül ve Oğuz mutfaktan çıkıp kolkola oturma odasına geldiler gülde „sakın olun Oğuz abiyle mutfakta konuşuyorduk"dedi Oğuz gülün abi demesiyle yüzüne aptal bi gülümse koyup „abi tayfası sizden önce bana abi dedi yalnız"dedi Oğuz abilerin kaşları çatıldığı vuslat„yo asıl sizden önçe bana dedi hiç aramıza girmeyin biz senelerdir tanışıyoruz"dedi abi tayfasının moralı bozuldu ilk abilerine abi demesi gerekiyor du caner konustu„yalnız ilk bize abi demen gerekiyor du"dedi Gül gülüp„canerciğim bu konuyu sizinle sonra tartışmak istiyorum şimdi müsait değilim müsait oldum zaman gel"dedi Gül gülüp sonra Oğuz uda alıp koltuğa oturdu herkes arasındaki sohbete devam ediyor du Oğuz gülü kolunun altına alıp„ay ben seni çok sevdim kuzi inşallah en sevdiğin kuzenin benimdir saten başka kimse olamaz ama neyseee"dedi oğuz güll bunun üstüne gülüp oğuz la devam konuştu sonra amcaları müsade isteyip kalktılar onlar gidinçe lale hanım geç oldu diye herkesi yatağa yolladı herkes odasına dalında Gül tam uyumak üzereyken kapısı tıklandı gülde gel dedi bunun üstüne Baran odaya girdi ve „Gül ben uyamıyorumda seninle yatsam hem dün yusuf abiylede yattın ikisinden önçe onunla yatın ben ne kadar kıskandım biliyormusun annemi bile kıskanmayan ben ya senin sayende du-"Gül devam etmesini istemeden „gel hadi gel başımı arıtın yat yanıma uyalım uykum var benim"dedi Baran hemen gülüp ikisinin yanına gitip onu göğüsüne çekti ve „iyiki varsın ikiz bundan sonra her zaman bişey ihtiyacın olduğunda bişey lazım olduğunda hemen bana geliyorsun artık adımız gibi ikiziz"dedi Baran gülde„salak biz saten ikizdik şimdi yat sıbar"dedi Gül ve ikiside uyuya kaldı...
Sabah gülün telefonu çalıyordu ve Gül açtı „ne var"kim olduğunu bilmeden açtı „yılan açıl buraya gelmen lazım geçen dövdün gelmiş"dedi bende „banane be benim günahım ney sabah sabah"dedi Sezgin piçide„gel dedim yılan çoçuk Bursalı dövüşçülerimi sikti çabuk"dedi Sezgin gülde bağırıp „geliyorum lan oraya hem senin belanı sikiçem hemde o götün"deyip kapattı yanında yattan baranı daha yeni fark ediyordu hala uyordu sabah saat 6 dı Gül hemen üstünü değiştirip
Bu takımı giyip
evden çıktı ve ailesi merak etmesin diye masaya „açil bi işim var 10 gelirim"yazıp bıraktı ve sakın aramyın diyede ekletti tabi...
Mekana vardığında ilk Sezgin piçinin odasına girip „lan piç ben sana kaçkere diyorum beni bu şekilde buraya çarma diye bi daha kinde affetmem ona göre dua et şimdi şu pezevengin işini halledileyim"dedi ve hemen giyinme odasına gitti normalde burda herkesin giyinme odası yoktu ama sezginin bir numaralı dövüşçüsüydü Gül o yüzden bişey demiyor du sadece Gül dövüştüğünde yüzüne maske takar ve dövmeleri beli olur çünkü onun adı yılandı hayatı her zaman tehlikedeydi ama yüzünü göremeyince kimse kim olduğunu bilmediği için bişey yapamıyorlardı hem 1numaralı dövüşçü oldu için başı belaya girerdi maskesini çıkarsa hem şirketi zarar görürdü hoş zaten şirkete sadece çalışanları görebiliyordu yüzünü magazine hiç göstermezdi kendisini Gül maskesini takıp hazır bi şekilde kafesin içine girdi herkes bağırıyordu yılan yılan diye Gül bişey yapmıyordu ama sonra karşıdakı o piç güle yumruk attı Gül her zaman ilk o taraftan atak beklerdi sonra onu yere sererdi bu seferde böyle olmuştu ve Gül kazanmış bi şekilde kafesten çıktı ve Sezgin'den parasını alıp eve geri döndü saat saten 10:30 olmuştu ama neyseeee...
Gül maçta sadece üstüne crop giyip dövmesini belli etti ve yaraları bi kaç kat fondötenle kapatı... ve yüzünüde maskeyle kapatı..
Eve geldiğinde herkes salondaydı Levent bey hemen kızına sordu„nerdeydin kızım"dedi kaşları çatıktı herkesin çatıktı gülde „işim vardı baba"dedi Levent bey „ne işi olduğunu öğrenebilir miyim"dedi hiç kimse güle bakmıyordu gülün bi garibine gitti ama bişey demedi ve „baba önemli bi işti nolduki"dedi Levent bey kafasını kaldırıp kızına baktı ve yüzü anında endişeli bi hal alıp„Kaşına noldu Gül"dedi herkes aniden güle baktı „önemsiz siz neyiniz olduğunu söyliçekmisin"dedi Gül ama herkes gülün tavrını sinirlenmişti Polat'a aya kalkıp „kesin bu saate sevgilin yatağına gittin demi"dedi ben ne diyo bu mal bakışlarımı atarken kimse bişey demiyordu en çokta annem veya babam bişey demiyordu bende yine o yalnız gülümsemeyle „gerçekten Polat sana teşekkür ederim sen olmasan bu evdeki değerimi anlamıcam ve eğer yine sen olmasan kimsenin bana bu evde güvenmediğini anliycam gerçekten teşekkür ederim gözümü açmamı saladın ama bunu sadece senin değil bu evde ki herkesin kafasındaki düşünceyi yok etmek için diyorum senin bahsettiğin gibi yani orosbuluk için gitmedim sadece açıl bi işim vardı merak etme orosbu olmamak için büyük küçüklük travmalarım var"dedi Gül ve „ben çıkıyorum merak etmeyin gerçi sizin bahsettiğiniz gibi bi yerlere gitmiyorum sadece kafamı toplarım sonra eve gelirim malum daha 17yaşındayım gitmek istesem bile beni alabilirsiniz uyumak için gele bilir im eve"dedi ve evden çıktı Gül..
Lale hanım ağlamaya başlamıştı Polat kızına öyle şeyler söylerken ben nasıl diye bir şey demedim diye düşüne biliyordu Koçasıyla beraber demişti yaralarını sarıcaz diye ama daha çok yara açtıklarını biliyordu lale hanım herkes salonda sesiz sesiz birbirine bakarken Levent bey konuştu „haaa aferin bize kızımda sadece bi şansım vardı onuda kendi ellerimle yok ettim çünkü abisi ona lafları derken ben bir şey yapmayıp kızımı korumadım"dedi ve salonu terk etti lale hanımda eşinin arkasından gitti ve eşini sakinleştirmeye çalıştı o sırada abiler hepsi kaşları çatıktı Polat'a bakıyorlardı Ege ve Baran bile Polat'a „hiç öyle bakmayın ben derken biriniz bile bir şey demedi şimdi bence susun çünkü bende pişmanım"dedi ve odasına gitti..
Bütün aile düşünüyordu kızlarının nasıl geri kazanacaklarını hiç kimse işe gitmemişti bugün...
O sırada Gül kendi özel evine geldi kimse bilmiyordu burayı sadece Demir biliyordu Demir in dışında saten kimse hayatıyla ilgili bişey bilmiyordu Gül Demir'e çok güven di için şirkete bile bazı yerlerde ona söz hakkı vermişti demirinde kendine ait bir şirketi vardi ve bu işlerden anladığı için güveniyordu ona.
Gül ailesiyle ilgili herseyi düşündü bu ön yargıyı anlamıyordu Polat'a hiç kimseyi anlamıyordu babası ve annesi onun yaralarını Sarıçam dedi ama Polat'a karşı hiç bi tepki göstermediler Gül bu düşünceler arasındayken telefonuna baktı ve yine berattan mesaj vardı ve Demir'den ikiside nasilsin diye yasmıştı Gül bunun üstüne güldü bu iki adami herşeyini veriçek kadar seviyordu onlara geri mesaj attı ve saat 19 oldu için eve gitme kararı aldı allahtan elliyeti vardı şirketeki kendi isimi üzerinede bi problem çıkmazdı...
Gül eve vardığında herkes perişan haldeydi ama Gül umursamada Gül salona geçince Levent bey ayağa kalktı ve „hadi gülde geldiğine göre yemeğe oturabiliriz"dedi ve tam yürümeye başladığı an Gül „Levent bey ben yimicem size afiyet olsun ASİL ailesi"dedi ve odasına çıktı Levent beyin kalbi açıyordu kızı ona baba dememişti Levent bey demişti ne güzel alışa çakken kendi elleriyle bozmuştular herseyi lale hanımda „hadi çoçuklar ilk yemek yiyorsunuz sonrada hepimiz gülün gönlünü alıyoruz"dedi ve hepsini yemek masasına oturdu ne olursa olsun o bir anneydi çoçukların aç olduğuna göz yumamazdı gülede yemek hazırlatı ama Gül yemeğin yüzüne bile bakmadan istemediğini söylemişti...
Herkes gülün odasına kapısındaydı ama gül uyucağını söyleyip hepsinin gitmesini istemişti hepsi biliyordu tek kızlarının kalbini kırmışlardı ama yapçak bişeyleri yoktu hepsi odasına gitti ve düşünmeye başladılar....
Gülden:
Sabah uyandığımda çok rahatsız uyumuştum ama neyseeee..kalktım üstüme giyindim bugün şirkete gitçem o yüzden biraz özendim hoş özenmesemde şirketin patronu benim yani..
Gülün kıyafeti ve Gül
Mutfağa girdim herkes kahvaltı masasını oturmuş beni bekliyorlardı hiç bişey demeden yerime oturdum yani lale hanımın yanına Levent bey bana„günaydın kızım"dedi bende„günaydın Levent bey"dedim buz gibi sesimle yüzünü hüzün kapladı Levent bey deyince ama umursamadım umursayamazdım onlarda beni düşünmedi böyle kahvaltımı yaparken babam bi ilaç yuttu her ne kadar kısamda işte salak me el kaldırıyor „one ilaçı Levent bey"dedim babam bu dedime buruk bi tebessüm le cevap verdi„şeker hastasıyım kızım şimdilik haplarla kontrol altında tutuyoruz iğneye gerek kalmıyor"dedi bende „elinizdekine bakılırsa sadece sabah kahvaltınızda alıyorsunuz hapı fazla ilerlemediğine sevindim ailede siz dışında başka kimsede var mı hastalık"dedim bakalım benden ve babamdan hariç kim vardı babamın kaşları çatıldığı „bu hastalık sadece bende ve babam da var başlasa kimsede yokta kızım sen nerden biliyorsun bu hapları"dedi bende bişey söylemek istemedim o yüzden masadan kalktım ve „size afiyet olsun benim işim var akşama her ne kadar gelmek istemesemde gelicem insallah"tam kapıdan çıkçaktım ki Polat'a dönüp„Polatçık sana gittim yerden videolar falan atıyımı mazallah sonra adımız uygunsuz şeyler diye geçiyor"dedim sonra piç smile yapıp„ah yada boşver kim ne derse desin saten bu kıza ailesi dedi kişiler güvenmemiş yoldan geçen birileri hayata güvenmez değil herkesede afiyet olsun Polat sana ayrı bi afiyet olsun."dedim ve son noktayı koydum ve çıktım evden şirkete gittim herkes beni çok severdi sonuçta bi HANDE KORKMAZ olmak kolay değil herkes benim bu kadar genç yaşta bu kadar ün kazandığıma şaşırıyor ama naparsın işte bun ça şeyin arasında bide babamlarla ortakım allahtan kimse bu zamana kadar işçiler dışında Hande Korkmaz'ı yani beni tanımıyorlar yoksa çoktan ohooo...
İşlerime ne zamandan beri aksatım için çok birikmiştiler ama herşeyin üstünden yine mükemmel bir şekilde geldim saat20:30tu yavaş adımlarla şirketten ayrıldım ama ayrılmaz olaydım arkamda bi araba vardı ve eli silahlı adamlar kesin yeni ihaleye girdimizden birileri benim korumalarda yanımda değildi ne hoş ama ya vallahi ağlıcam şimdi tam kurtuldum derken ateş ettiler ve bu benim koluma geldi ama bişey yapmadım hızla izimi kaybettirdim ve koluma baktım baya kan akmıştı astım spreyimi ağzıma sıktım nefes nefese kalmıştım hemen hırkamı giydim allahtan siyahtıta gözükmüyordu hemen hastaneye gittim ve pansuman yaptırdım ve hemen sardılar ve birkaç gün dikkat etmemi ve daha bi sürü bişey dediler kafam allak bullak tı saate baktımda 21:40 oh eve yetişçektim Demir'e başıma gelenlerin özentini anlatan bi mesaj yazdım büyük bi ihtimal şimdi bakmazdı bu saatlerde atığım mesajlara hep bir saat sonra cevap verirdi hem benim işim yüzüne hem kendi şirketi yüzüne hırkayı tekrar giydim ve arabadan indim ve eve vardım kapıyı çalınca lale hanım açtı „nerdesin kızım seni ne kadar merak ettiğimi bilemesin" dedi ve bana tam sarılacakken onu durdum ve „sadece işim uzun sürdü lale hanım önemli değil"dedim bu davranışlarım yüzüne yüzünde hüzün aldı ama önemsememeye dikkat etiyordum evet onları elbet affedecektim ama şimdi olmasdı ben tam merdivenlere yönelcekken herkesin burda olduğunu anladım ve „sorun nedir"dedim babam bana„kızım 2-3gün sonra Trabzon'a gideceğiz"dedi bende„nedenini ögrenebilirmiyim Levent bey"dedim yüzünü hüzün kapladı ve„deden seni görmek istiyor"dedi bende„peki gidelim"dedim tam merdivenlerden yukarı çıkıyorum ki Baran„ikiz gelsene biraz salonda sohbet edelim"dedi aslında hayır derdim ama çanım sıkılacaktı şimdi ne gereği var bence hiç „tamam öyle olsun Baran"dedim ve salona oturdum kolum biraz sançıyordu ama bişey yapmadım saten ne yapabilirdim ki herkes oturdu ve bakışıyorduk sonra Polat lafa atladı ve„Gül ben senden çok özür dilerim sana dediğim onça şeyi hiç bir zaman hak etmedin özür dilerim"dedi bende „ah Polatçık hiç yakışıyor mu madem bir şey yapıyorsun arkasında dur yaptığın şeyin"dedim ayıplarcasına tam Polat konuşuyorduki telefonum çaldı ve arayan demirciğim di tabi hemen açtım ama açmaz olaydım „GÜL İYİ MİSİN NERDESİN DRUMUN NASIL FAZLA KAN KAYB ETTİN Mİ ŞİMDİ ARİN VAR MI HASTANEYE GİTTİN -"daha bağırıyordu ki „sakin ol Demir alt tarafı"dedim ve sustum bu asil ailesinin hepsi beni dinliyordu ve bu demirciğimin dedi her şeyi duyduklarını anladım çünkü hepsinin kaşları çatıldı bende devam ettirdim „merak etme alışıklık ama biz şu son konuyu biliyorsun sen hangi konuyu onu yine konuşalım tamami"dedim Demir rahat bi nefes alıp„tamam ama kendine dikkat et bişey ihtiyaçın olursa hemen ara saat kaç olursa olsun"dedi bende„tamam ararım seni sonra aile var şimdi yanımda kendine dikkat ediyorsun öptümmmm"dedim ve kapatım o sırada babam sordu„sen neden hastaneye gittin ki kızım"dedi bende „benim uykum geldi Levent bey,"dedim ve kalktım ama kalkarken kolumu oynadığım için dikişleri açı mıştı bu yüzden yüzümü buruşturdum bunu gören lale hanım„noldu kızım"dedi telaşlı sesiyle bende„bana bi arığı kesici verebilirmisiniz"dedim bu dediğime endişelenip „bi yerin mi ağrıyor noldu" dedi bende „lale hanım lütfen verin o yeter"dedim ve arkama dönüp annemin elinden ilaçı alıp teşekkür ettim ve odama çıkıp yutum ve üzerime daha rahat şeyler giyindim ve yattım...
Yazardan:
Saat gece2 ve gülün ateşi çıkmıştı canerinde kız kardeşine bakma isteği geldi içine bi garip his vardı içinde anlamadı o yüzden gülün odasına gitti kapıyı açtı ama Gül uyu gözüküyor du tam gidecekken Gül ün yanına gitti sadece saçlarını elemek istiyordu ama Gül acı çekermiş gibi bi yüz ifadesi vardi kiz kardeşinin arnına dokundu ve gülün ateşi vardı tam „Gül uyan ateşin var"dedi tam onu kaldıracakken kolarından tutu için gül „açıyor eleme kolumu"dedi Caner'in kaşları çatıldı niye açısın ki „noldu koluna"dedi Gül„ya bırak beni ya açım var saten çık odadan"dedi Caner gülü dinlemedi ve kolunu açtı ama kolu kan içindeydi bu yaranın kurşun yarası olduğunu biliyordu çünkü taner de bir çok kez geldi böyle yarayla hemen gülü yatana yatırıp asaf in odasına gitti„abi kalk açil"dedi asaf „ne var oğlum "dedi Caner de„gülün kolu kanıyor ben baktım kurşun yarasına benziyor"dedi asaf hemen kalktı ve gülün odasına gittiler asaf gülün kolunu açıtmadan temizlemeye çalıştı ve Caner'de „abi babamlara haber verelim mi"dedi asaf„şimdi haber vermeyelim belki Gül söylemek istemez"dedi asaf ve ekledi„bu yüzden bügün kalkınca yüzünü buruşturdu "dedi Caner'de onu onayladı asaf Caner'e dönüp„sen çık aslanım ben güle ilgilenirim"dedi Caner ne kadar istemese de odasına gitti..
Asaf da güle ilgilendi sonra aynı yusuf abisi gibi yanında yatmak istedi ve yattıda..
Gülden:
Sabah uyandığımda kolum felaket arıyordu ve yanıma baktım da asaf vardı ama neden sonra koluma baktım gece bana pansuman yapmış olmalı inşallah annemle babama bir şey söylememiştir kalktım bir duşa girdim ve hazırlandım asaf hala yatakta yatıyordu onu kaldırdım „asaf kalk hadi kahvaltıya inelim"dedim her ne kadar onlara kırgında olsam hiç bi insan aç bırakılmamalı asaf uyandı ve bende hemen „dün gece için teşekkür ederim "dedim asaf bana „anlatmak istermisin çünkü beliki kurşun yarası"dedi bende„belki başka bir gün anlatırım daha kimseye o kadar çok güvenmiyorum"dedim ve odadan çıktım her şeyi sağ elimle yapıyorum dum dövmeli elimle ama napalım neyse ben böyle bu düşünceler eşliğinde salona gelmiştim herkes burdaydı babam „günaydin kızım"dedi bende„günaydın Levent bey"dedim oturduğumda tek fark ettim Caner'in bana garip bakıyor olması ona ne var anlamında kafa salladım kolumu gösterdi bi kaşım havaya kalktı demeki Buda biliyordu kolumu bende „levent bey asaf iner birazdan"dedim Levent beyde„işe gitmemiş mi o odasında yoktu"dedi bende„benimle birlikte uyudu"dedim herkes bi anda kafasını kaldırıp bana baktı ve bende „ne oldu"dedim yusuf konuştu „bizimle küsüyorsun tamam Polat'a küs onda haklısın ama asaf seninle yatıyor oh ne güzel"dedi bende„belki sizin kadar değildir ha asaf belki insana önyargısız geliyordur asaf demi Polat ne de olsa lale hanım 3 ön yargısız evlat doğura bilmiş bunların arasındada sakın üstünüze alınmayın bu 3ünden kastım Caner Ege asaf bide ben varım ama neyse sonuçta herkes benim gibi olgun düşünemiyor"dedim ve kalktım ve Caner'e dönüp„Caner bi gelebilir misin"dedim hemen kalktı Buda dünden razıymış aq neyse Caner'le salondan uzaklaştım ve„beliki sende biliyorsun sanada teşekkür ederim"dedim Caner sıçak bi tebessüm edip „bişey değil Gül"dedi sonra asaf indi merdivenlerden ve kahvaltı yapmaya geçtik o sırada „yarın hazırlanın Trabzon'a gidiyoruz"dedi herkes onayladı tam o sıradada Polat konuştu „baba bugün yine Hande Korkmaz'ın oraya gitçem hayır anlamıyorum kadın yüzünü devlet sırı gibi saklıyor biz ortakız ya"dedi bunun üstüne hınzır bi gülüş le„Hande kim "dedim Polat'a „of bizde tanımıyoruzki kadını kaçkere gittik yanına her seferinde müdürünü yolluyor kadın hayır nasıl bi egoya sahip anlamıyorum ki"dedi bende „bügün bence ailecek gittin aileleri seviyor o kadin"dedim bunun üstüne Polat'ın kaşları çatıldı ve„sana daha yeni söyledim kadını nerden seviyormuş aileleri"dedi bende „bana güvem dicemde pardon güvenmiyorsun ama emin ol hepiniz giderseniz alacaktır yani Ege Baran ben annem dışında"dedim Polat tam bir şey dicekken babam „tamam Polat ve Gül gülün dedi gibi yapalım ne kaybederiz ki"dedi bende tam bir şey yapacaktım ki sol koluma Taner deydi açıdan inledim sonra tanere baktım kaşları çatıldığı sonra masaya baktım ve hepsi bana bakıyordu bende „tamam o zaman size afiyet olsun benim işlerim var erken gelmeye çalışacağım"dedim ve kalktım ama hep sağ kolumu kullandığım için ailenin kaşları çatıldığı ve Taner sordu „sen niye sol kolunu hiç kullanmıyorsun"dedi bende „kolum uyuşmuş dün onun üstünde uyuya kalmışım"dedim sonra „afiyet olsun ben çıkıyorum "dedim ve şirkete gittim Demir bi kaç günlüğüne evden çalışçaktı bende işimi aksatmıştım onu barı yapıyım hem aliylede konuşmam lazım müdürle şu toplantı işini belki bugün karşılarına çıkarım nihaha....
Asafdan:
Gül gittikten sonra babam„bugün herkes Hande korkmaza geliyor benimle birlikte gülün dediği gibi gidiçez"dedi hepimiz tamam dedik sonra Taner Caner'e döndü „bugün kulak misafiri oldum sana niye teşekkür etti Gül"dedi Taner Caner'e Caner hemen bana baktı bende kafamı hayır anlamında saladım Caner omuz silkti babamda lafa girdi „siz niye bugün bi garipsiniz asaf ve Caner "dedi bize ben bişey demeden Caner konuştu „baba dün ben gülün odasına girdim sadece bakmak istedim bi girdim ateşler içinde yanıyor sonra kaldırmak istedim ama kolunu tutum açıyor demeye başladı sonra kolunu açtım hep kan içinde sonra hemen asaf abimi çardım sabaha kadar o ilgilendi ve yaradan anladım kadarıyla kurşun yarasıydı tanerden biliyorum"dedi ben ona bu çoçuk olmamış bakışı atarken bütün masadakiler kurşun ne alaka aq bakışı attığında bende lafa girdim „merak etmeyin kurşun içine hafif girmiş pansuman yaptırmış ama kolunu fazla zorlamış uyurken o yüzden dikişler biraz zarar görmüş ama şimdi gayet iyi sadece koluna dikkat etmesi lazım bunuda gayet iyi bildiği için herşeyi sağ elliyle yapıyor"dedim babam kaşları çatık bi şekilde „iyide neden vurulduki veya kim vurdu "dedi bende bilmem dedim sonra hepimiz masadan kalktık ve Hande Korkmaz'ın şirketine gittik...