Son iki bölüm. Yorumlarınızı eksik etmeyin. Sizi seviyorum ♥️
Eve döndüğümüzde Soner Alin' le uyumak istediğini söyledi. Alin' i benim yatağıma yatırdım. Orada daha rahat edeceklerini söyledim. Soner' in zaten böyle bir günde rahat uyuması zordu ama Alin ona iyi gelirdi. Ertuğrul Engin' le uyumak istemişti. Çok hisli bir çocuktu. Eğer Engin şimdi o odaya giremezse bir daha asla giremezdi. Odasını Görkem' le paylaşıyordu. Ertuğrul' a bunu yap desek yapmazdı ama kendi istemişti. Alin' i yatırdıktan sonra Soner hemen odaya çıkmak istedi. Kalırsa konuşacak gücü yoktu. Belki ağlamak istiyordu. Aslında benimde konuşmaya halim yoktu. Arkamdaki dağlardan biri devrilmişti. Soframdan bir tabak masamdan bir sandalye eksilmişti. Gözüm masaya takıldığında aklıma bu gelmişti ama sonra kafanı sağa sola salladım. Hayır eksilmemişti. Eksilmeyecekti. Görkem' in yeri her zaman o masada sabit kalacaktı. Asker alışkanlığı ile genelde herkes hep aynı yere oturuyordu. Görkem' in yeri Engin' in yanıydı.
Yukarı çıktım. Usulca odanın kapısını açtım. Soner Alin' e sırtından sarılmıştı. Bedeninin verdiği tepkiye bakarsak ağlıyordu. Önce salona dönmeyi düşündüm ama sonra ayaklarım beni yatağa götürdü. Uzanıp bende Soner' e sırtından sarıldım.
' Konuşma. Biraz uzanmak istiyorum böyle. ' dedim. Soner hiç ses etmedi. Sadece elimin üzerine elini koydu. O şekilde ne kadar kaldık bilmiyorum. Başımın altına koyduğum elim uyuşmuştu ama umursamıyordum. Soner bir süredir ağlamıyordu.
Uykusuzdum ve Soner' in kokusunda yine huzur vardı. Gözlerim kapandı.
...
Gözümü kapı ziliyle açtım. Aşağıya indim. Soner' de benim gibi zil sesiyle uyanmıştı. O kim bilir ne kadar zamandır uykusuzdu. Aşağıya indiğimde Alin' i kapıyı açarken buldum ve korkuyla ' Dur!' diye bağırdım.
' Aşkım geldi. ' dedi Alin ve kapıyı açtı. Soner' de gelmişti. Alin' in yanına ulaştık. Gelen gerçekten Yaman' dı. Bir nedenle gelmişti ama kimsenin konuşmaya gücü yoktu. Kapıdan çekildim. Ertuğrul ile birlikte içeri girdiler. Yaman kanepeye oturdu. Alin hemen yanına. Diğer yanına da Ertuğrul' u oturttu. İkisininde saçını okşadı.
' Dün ikinizde büyüdünüz. Bende size verdiğim sözü tutuyorum. ' dedikten sonra elini cebine attı. Cebinden çıkardığı zincirleri Alin ve Ertuğrul' un başından geçirdi. Önlerinde düzeltti. Alin uzanıp Ertuğrul' un boynundakine baktı. Ertuğrul' da Alin' in.
Yaman ayağa kalktı. Alin gelip kolyesini gösterdi. O an şok oldum. Bu sıradan bir kolye değildi. Bu Görkem' in künyesiydi. Yaman' ı kenara çektim.
' Bu doğru mu?'
' Onlar doğuştan asker. Şehit ne demek şimdiden bilirlerse ilerde hiçbir askerleri şehit düşmesin diye daha dikkatli olurlar. '
' Nasıl emin oluyorsun asker olacaklarından? Onlar daha çocuk. '
' Düne kadar sadece espriydi ama artık eminim. Dün onlara Görkem' in bir daha gelmeyeceğini söyledim. Bilirsin onu çok severlerdi. Ama onun şehit olduğunu şehitlerimiz için başımız dik durmamız gerektiğini söyledim ve onlar başlarını hep dik tuttular. Onlar dün şehit toprağı kokusunu aldılar. Artık onlar için başka bir meslek yok. '
' Seçimi kendileri yapacaklar yine de. '
' Elbette. Ama onlar dün yaptı seçimi. Aksini istiyorsan bile boşa mücadele etmemeni tavsiye ederim. '
' Yaman. '
' Ne diyeceğini biliyorum ama bu bizim elimizde olan bir şey değil. Melek uykusunda bile Ertuğrul' u sayıkladı. Müsadenle oğlumu annesine götürmek istiyorum. '
Onlar gidince Soner' in yanına oturdum.
' Alin' in asker olmasını istemiyorum. ' dedim. Soner saçımı okşadı.
' Endişeni anlıyorum Alev ama Alin asker olmak isterse önünde hiçbirimiz duramayız. '
' Kutsal bir görev biliyorum ama ben bu acıyı tarif bile edemiyorum. Bir de Alin' de yaşayamam bu kaygıları. '
' Ben Alin' in elini tutup yolda yürürkende kaygılanıyorum Alev ama kızımı eve hapsedemem. Önemli olan mutlu olması. Ben artık gideyim. '
Soner ayağa kalktığında elini tuttum.
' Gitme. '
Soner şaşırmıştı.
' Bir sorun mu var?'
Alin' i oyun odasına götürdüm. Görkem' in aldığı oyuncak ayıyı aldı kucağına. Saçından öptüm ve Soner' in yanına döndüm. Oturdum. Yüzümü ona doğru döndüm. Ellerini tuttum.
' Artık burada kalmanı istiyorum. '
' Emin misin?'
' Soner seni seviyorum ve biz evliyiz. '
' Sen şu an beni kaybetme korkusu yaşıyorsun. '
' Evet ama unutma sende beni sevdiğini Hakan öldüğünde anlamıştın. Bizim kaderimiz böyle. Seni seviyorum ve birden olmasa bile evliliğimiz gerçek olsun istiyorum. '
' Benim fikrimi soruyorsan ben bundan sadece mutluluk duyarım Alev. Sana olan aşkımı biliyorsun. '
' Biliyorum. Bir şey daha var yalnız. Ben bir oğlumuz olsun istiyorum. '
Soner' in gözündeki bütün acıya rağmen az önce bir ışıltı oluşmuştu ama bu cümlem üzerine söndü.
' Ben elimden geleni yaparım ama sende biliyorsun benim çocuğum olmuyor. Her tedaviyi denerim. Hatta kocakarı ilaçlarını bile ama sana bu konuda bir söz veremem. '
' Öyle değil. Alin' i biliyorsun son zamanlarda bir kardeşi olsun istiyor. Suçlarını üzerine atabileceği, yönetebileceği , komutanlık yapabileceği bir kardeşi. '
Evet benim çok bilmiş kızım en küçük asker olmaya sinir olmaya başlamıştı. Bir kardeşi olunca ona eğitim yaptıracaktı. Büyük aşkı Yaman gibi komutan olacaktı.
' Evet çok istiyor. Dediğim gibi uğraşırım. Ameliyatsa ameliyat ama geç kaldım. '
' Evlat edinmek istiyorum Soner. Mümkünse o gün kurtardığımız çocuğu. Tabii önce kim olduğunu bulmaları lazım ama kimsesizse onu çocuk esirgemeye göndermek istemiyorum. '
' Bu çok ciddi bir karar ve Alin bundan memnun olur mu emin değilim. Yani onun istediği ondan küçük bir kardeşi olması. '
' Zamanla alışır. Bu konuyu araştırır mısın? O çocuk bize Görkem' in emaneti. '
Soner olumlu anlamda kafasını salladı.
....
Bir hafta sonra...
Soner' le her gece birlikte uyuyorduk ama ortamızda Alin oluyordu. Arasıra bu durum bana tuhaf geliyordu. Fırat' tan sonra bir erkekle uyumamıştım. Bazı geceler uykumda bana dediğinde Fırat zannedip uyanıyordum. Soner son derece normal bir şekilde Alin' e bana sarılıyordu ama benim anılarım maalesef rahat bırakmıyordu. Neyse ki bu çok sık olmuyordu. Görkem' in acısı buna etkendi. Bende kendimi bazen kızımıza ve Soner' e sarılmış buluyordum.
Bugün toplantı ve tören vardı. Öncesinde Serhat Albay' ın yanına gittik. Soner' i ve beni özel olarak çağırmıştı. Oturmamızı işaret etti ve konuşmaya başladı. Çocuğun kimsesi yoktu. Ailesiyle ilgili bilgiye sahip olduklarını ama çocuk esirgeme kurumuna verdiklerini söyledi. Ailesinin terörle bağlantısı olmadığı konusunda garanti verdi ama bu umrumda değildi. Onu evlat edinmeyi gerçekten istediğim için sessiz kaldım ama Baran' ın ailesinin terörle bağlantısı olması neyi değiştirmişti. Bu ülke için kendi öz abisini öldürmüştü. Geçmişi umrumda değildi o sadece bir çocuktu.
Çocuğun ailesinin asla bize ulaşamayacağını izimizi bulamayacaklarını söyledi. Çocuk özel bir eğitim için seçilmişti. Eğitimin detayları devlet sırrıydı ama onunda anlatacağını düşünerek bu kadarını söylemişti. Yanında bir kaç çocuğun daha olduğu bir yerdeyken bir terör baskınıyla alınmıştı. Diğer çocuklar gözünün önünde öldürülmüştü. Büyük ihtimalle o andan itibaren hiç konuşmadığı ya da az konuştuğunu düşünüyorlardı. Normalde evlatlık vermeyi düşünmediklerini ama Soner' in asker olması nedeniyle müsaade edildiğini söyledi. Neredeyse boynuna sarılacaktım. Bizim bir oğlumuz oluyordu. Odadan çıkınca Soner' le sarıldık. Ona istediğimiz ismi verecektik. Eski adını unutması yönünde konuşulmuştu onunla. Vereceğimiz isim belliydi ama bir kişinin izni olması gerekiyordu.
Tören alanında Engin' i bulduk. Engin buna çok sevindi ve öyle bir şey söyledi ki Soner' le donup kaldık. Çocuk Esirgeme Kurumu' ndan seçilen ailesinin asla aramayacağı çocuklardan bir grup oluşturuluyordu. Karan' larda olduğu gibi. Onlarda bu konuda fazla detay vermemişti ama Engin böyle bir eğitim alanından kaçmıştı. Bulunduğunda ise bundan hiç bahsetmemiş ve kendine Engin ismini vererek tekrar çocuk esirgemeye dönmüştü. Farklı bir kuruma gittiği ve eski dosyası kurumdan alınıp yok edilmiş olduğu için kimse öğrenememişti. Yine aynı şey başına gelmesin diye kendine bir aile hikayesi uydurmuştu. Engin' in bu geçmişini o ana kadar Soner bile bilmiyordu.
Tören öncesinde Serhat Albay yanımıza geldi ve Yaşamayanlar ile ilgili önemli bir şey konuşacağını söyledi. Soner benim elimi bırakmadı. Orada olmam gerekmiyordu ama ne Soner' in ne timin benden gizlisi yoktu. Serhat Albay sonunda pes etti ve konuşmaya başladı.
' Sizinde bildiğiniz gibi Yaşamayanlar çok başarılı bir ekip olmasına rağmen 6 şehit verdi. En tehlikeli görevlere hep siz gittiniz. Artık bu duruma bir son verme zamanı gelmişti. Yaşamayanlar dosyayı bir daha açılmamak üzere rafa kaldırıldı. Yeni rütbelerinizle birlikte yeni görev yerlerinin törende açıklanacak. ' dedi ve gitti.
Aslında haber iyi sayılırdı ama aynı zamanda kötüydü. Yaşamayanlar timi dağılıyordu. Onlara sorsalar dağılmak yerine gözü kapalı ölümlerin üzerine yürümeyi tercih ederlerdi ama sorulmuyordu. Hepsi son derece iyi askerlerdi ve görev ne derse onu yapacaklardı ama bu kardeşleri zorla koparmak olmuştu. Soner elimi öyle sıktı ki canım acıyordu ama ses etmedim çünkü onunda canı yanıyordu. Ve tören başladı. İlk adı okunan Yaman oldu.
' Yüzbaşı Yaman Yıldırım. Tebrikler. Kıdemli Yüzbaşı oldunuz. Görev yeriniz İstanbul. '
Yaman İstanbul' da kalıyordu. Eş durumundan büyük ihtimalle Melek' te acaba bize ne olacaktı. Diğerleri nereye gidecekti? Biz nereye gidecektik?