3 Saat Önce
"Dede kamera kayıtlarına ulaşamıyorum." Arel torununun çaresiz sesine kayıtsız kalamayarak oturduğu yerden kalktı.
"Tamam oğlum yarım saat içinde görüntüler eline ulaşacak." Utku yutkundu. Öyle bir şey olamazdı çünkü kamera kayıtları soğuk odanın olduğu yeri görmüyordu ki. Yani ona öyle söylemişlerdi.
"Ama dede görüntüler olayın olduğu kısmı çekmiyormuş öyle söylediler. Ters tarafta kalıyormuş." Arel gülümsedi. Eğer tahmin ettiği gibiyse görüntüler eline ulaşırdı, ulaştırırdı.
"Benden sadece haber bekle Utku." Telefonu kapatıp birkaç telefon konuşması yaptıktan sonra okulun müdüründen görüntüleri alan Arel Dağhan kendisini bekleyen torununa çoktan görüntüleri göndermişti altına da ufak bir not eklemişti.
Olay çıkmasın okulun adı lekelenmesin diye görüntüler gizlenmiş evlat ama müdürünle ufak sakin bir konuşmadan sonra görüntüleri kendi elleriyle yolladı.
Mesajı okuyan Utku dedesinin mesajına sırıtmadan edemedi. "Kesin sakin bir şekilde uyarmışsındır" diye geçirdi içinden ama şu an buna kafa yoramayacak kadar derdi başından aşkındı.
Herkes şu an dersteydi ve o da sınıflarının olduğu kata doğru çıktığında kendi sınıfının kapısını çaldı.
"Hocam Buse arkadaşımızı Zehra hoca çağırıyorda bir gelebilir mi?" Buse, hocanın iznini beklemeden dışarı çıktığında bu saygısızlığı göz ardı ederek başını sallamak zorunda kalmıştı öğretmen hanım. Şu öğrencilerinin tripleri bazen deli ediyordu cidden kendisini.
"Ee Utku bizi neden çağırmış?" Utku sakinliğini koruyarak ona bakmadan cevap verdi. "Bizi değil seni çağırdı. Arka taraftaki kafenin orada." Külliyen yalandı ama bazen beyaz yalan söylemek cidden gerekiyordu.
"Ama burada kimse yok. Neler oluyor ne çeviriyorsun be sen?!" Utku suratını buruşturarak geri çekildi. Kızların çekilmez olanları da cidden çekilmiyordu.
"Bağırma kulağımın dibinde otur şuraya konuşacağız." Buse gözlerini devirip geldiği yoldan geri dönecekken Utku elleri cebinde onu izleyerek bekledi.
"Eh madem öyle elimde ki görüntüleri de bütün okul izler neyse." Utku arkasını dönüp yürümeye başladığında yavaşça içinden saymaya başladı.
"Bir"
"İki"
"Ü.."
"Utku ben anlamadım ne görüntüsü ki ?" Buse elleri titreyerek Utku'ya yaklaştığında vakit kaybetmeden görüntüleri açtı. Stresten ve korkudan titreyen Buse kendini açıklamaya çalışarak konuşma çabalarına girdi.
"Bak benim gözüm döndü tamam mı bilmiyorum seni onunla görünce kendime hakim olamad.."
"Sen hastasın kızım bir insanın canına kast edecek kadar ruh hastası olmuşsun." Utku sinirle patladığında derin bir nefes alarak Buse'ye tek tek sınıfları gezerek bu olanları anlatacağını, ailesine çoktan haber verdiğini ve tedavi olmak için buradan gideceğini anlattığında Buse ağlayarak dediklerini yapmıştı. Yapmak zorundaydı o görüntüleri herkesin izlemesindense kendisinin açık açık söylemesini tercih ederdi.
Utku tedaviyi tabi ki ailesiyle görüşmüş ve her türlü detayı konuşmuştu böyle bir konuyu ihmal edemezdi burada bir insanın neredeyse hayatı söz konusuydu. Konu sevgilisi olmasa başka bir arkadaşı bile olsa aynısını yapardı biliyordu ve vicdanı son derece rahattı.
****************************************
"İşte böyle" Utku hayatında yaptığı en uzun konuşmayı yapmış olduğunu fark ettikten sonra sustu ve önünde ki suyundan bir yudum aldı.
"Görüntüleri dedem mi bulmuş yani?" Berkay bu soruyu Utku anlattıktan sonra iki defa sormuştu. "Ya sen kıt mısın mal mısın kardeşim?" Utku sinirle kardeşine bakıp başını ovdu.
"Valla mal ya." Berkay önünde ki şişeyi Utku'ya atıp yerine geri yaslandı. "Kapa çeneni dedem üzerinden artistlik taslama bize."
"Ağlamıyoruz ve kıskanmıyoruz ikizim." Gülüşerek sohbet etmeye devam ettiklerinde Damla sevgilisine daha da yaklaşarak sarıldı.
Sude Berkay'ın elini sıkı sıkı tuturak arkadaşlarına baktı ve içinden dua etti.
Lütfen bu dostluğumuz hiç bozulmasın..
******************************************
4 sene sonra
Damla elinde üniversite diplomasıyla gülümserken annesi ve babasına sıkıca sarıldı.
"Gurur duyuyoruz seninle güzel avukatımız." Üstünde ki cübbesine bakıp gururla derin bir nefes çekti içine. Başarmıştı hatta başarmışlardı. Sevgilisi ve iki güzel arkadaşıda başarıyla mezun olmuş hayallerini gerçekleştirmişti. Ama en güzel yanıda bu süreçte de hep yan yana olmuş asla ayrılmamışlardı
Öğlene kadar koşuşturma ve eğlence içinde geçerken herkes evlere dağılmış birkaç dakika sonra dışarıda buluşmak için sevgilisi ve arkadaşlarıyla anlaşmışlardı. Yatağının baş ucundaki albüm gözüne çarptığında onu eline alarak hep yaptığı gibi tekrar inceledi.
Elinde ki albümüyle yatağa oturan Damla hüzünle gülümsedi. Ne çok anı biriktirmişti onlarla ve Utkuyla. İlk tanıştıkları an aklına geldiğinde gülümsedi. Seviyordu Utku'yu hemde çok.
Utku ve Berkay aynı üniversitede okumuş fakat farklı bölümlerde tamamlamışlardı okulu. Utku İnşaat mühendisi olurken Berkay iç mimarlıkta eğitimini tamamlamıştı.
Sude ise hep istediği gibi veterinerlik bölümünden diplomasını almıştı. Şimdi ise o güzel insanların yanına gidecek ve her zaman yaptıkları gibi doyasıya eğlenecekti çünkü ona en iyi gelen şey Utku, Berkay ve Sudeydi.
Kısa sürede hazırlanıp aracına bindiğinde buluşacakları mekanın önüne çoktan gelmişti bile. Hızla içeri girdiğinde gözleri cam kenarında oturan üçlüyü buldu. Yanlarına yaklaştığında Utku sevdiği kadını görüp yüzünde ki güzel gülümsemeyle ayağa kalkarak ona sıkıca sarıldı.
"Avukat hanımda geldiğine göre artık oturabiliriz." Berkay göz kırparak Damla'ya selam verdiğinde Damla neşesi hiç bitmeyen arkadaşına gülümsedi.
"İnanamıyorum ya koskoca üniversiteyi de iyisiyle kötüsüyle bitirdik." Sude şaşkınlığını üzerinden hâlâ atamamış olacak ki ne diyeceğini bilemeyerek cümlesini tamamlayamadan susup Berkay'ın kollarının arasına girmişti bile.
"Evet güzelim bitirdik ve çok şükür ki sen hâlâ benimlesin." Sude başını yasladığı yerden kaldırarak küçük avucunu Berkay'ın ensesine atarak onu kendisine daha çok çekti. Bu adamın kokusu onun huzuruydu.
"Seninleyim." Tek kelime ve duygu yüklü bu tek cevap aslında her şeyi açıklıyordu.
(Duruş ve poz aynen budur🥺)
Damla ikisinin güzelliğine içinden maşallah derken üzerinde hissettiği bakışlarla başını yavaşça Utku'ya çevirdi.
Utku uzanıp her daim tutmaya yemin ettiği narin elleri sıkı sıkı tutarken önce öptü sonra bakmaya kıyamadığı gözlere bakarak konuştu.
"Hayatımın en güzel yaşlarını seninle geçirdim ben. Senin yanında çocuk oldum senin yanında büyüdüğümü hissettim. İyi ki diyorum Allahıma seni çıkarmış benim karşıma. O hırçın kız topu iyi ki bana atmışta görmüşüm onu." Damla gözleri dolu dolu gülümsedi.
"Ah be kadın öyle güzel işledin ki içime her yanım buram buram sen oldu." Utku Damla'yı kendisine çekerken yavaşça fısıldadı.
(Duruşları ve pozları aynı bu şekil 🙈 )
"Ömrümün en güzel yıllarında, bi deli kara sevdaya tutulmuşum.."
Bölüm Sonu🔥
Vee anlayacağınız üzere finale de son bir bölüm kaldı.
Uzatmak isterdim ama inanın gençlik kitaplarında en sevmediğim şey boşuna uzatmak. Ben bu tarz kitapları tadında bırakmayı seviyorum.
Bu bölümü yazarken nedense çok duygusaldım bilmiyorum sanki onların duygularını kendi içimde hissettim 🥺
Sizleri seviyorum final bölümünde görüşmek üzere❤️