—KERA POV—
Di parin tumitigil ang buhos ng ulan na merong dalang hangin at kidlat. Kanina pa ako dito naka upo sa kama, habang inaabangan na bumukas ang pinto.
"Naka uwi na kaya si Kieron, wala panamang dalang payong yun." Pag sasalita ko sa aking sarili.
Madilim na kasi 6 na ng gabi, at naka ramdam narin ako ng takot dahil sa kidlat na subrang lakas. Isa din ako sa mga taong takot sa kidlat lalo na kung ako lang ang mag isa. Pag nasa bahay pumopunta ako sa kwarto ni mama para don matulog.
Habang tumitingin sa bintana biglang bumukas ang kwarto pumasok si kieron.
"Ate, bat ka tumataklob ng kumot?" Tanong agad ni Kieron sakin habang naka sampa na ito sa kama. "A..ang lakas kasi ng kidlat." Sagot ko naman dito.
Ok lang si bunso lang naman ang nandito. Alam ko na mang aasar naman ito sakin.
"HAHAHA si Ate ang laki na takot parin sa kidlat." Dinig king wika nito habang tumatawa.
Batang to nagawa pa akong tawanan pa talaga ako kala mo kung sinong matapang.
"Kieron! Tumigil ka nga." Pagpupumigil ko dito.
"Sorry." Sabay piece sign nito. "By the way sino kasama mo umuwi galing school?" Pag iiba ko naman dito.
Subrang lakas kasi nang ulan mukhang may bagyo pa ata. Kaya nag taka ako kung bakit nakarating dito si Kieron imposible naman kung siya lang mag isa.
"Sinundo ako ni kuya Kyro kanina ate, sinundo din kasi yung mga kapit bahay natin ng mga Daddy nila." Lintya niya.
Napatango naman ako dito bilang sagot. Kaya pala diko siya nakita kanina habang nandito sila ni Tanya at Sabrina.
"Saan na siya ngayon?" Tanong ko naman dito."Uy, si Ate worried sa crush niya," Panunukso nito at ngumiti ng nakakaluko.
Agad ko naman itong binigyan ng tingin na nakakunot ang nuo.
"hi-hindi huh." palusot ko dito sabay iwas.
Oo bunso ano ba magagawa ko eh! Malakas na ata tama ko sa taong to yun!
"Sus, palusot pa halata naman HAHAHA." Pangungulit pa nito."Hayss, mahilig ka lang talaga mag assume bunso masama ba mag tanong diba pwede na gusto ko lang malaman," Lintya ko dito gamit ang seryusong boses.
Mabuti na lang dahil tumigil na ito sa pangungulit sakin baka maabutan pa kami ni Kyro at maranig na siya ang pinaguusapan namin.
"Andon sa baba ate naghahanda ng pagkain, dumaan kasi kami sa jolibee, kanina nung pauwi na kami." Wika ni Kieron.
"Dumaan or pinilit mo? Hay nako Kieron tigiltigilan mo na yang kakapalan ng mukha mo." Pangaral ko dito, minsan kasi kung may gusto ito kahit hindi niya kaanoano pero ka close nito hihingi talaga." Si ate kahit makapal ang mukha ko marunong naman ako mahiya, at isa pa siya talaga ang nag aya na bibili kami," Sagot naman nito sakin.
"Hiya daw! Ang mabuti pa tulongan mo muna siya don." Pagtataboy ko dito.
Ok lang sana kung ok na yung paa ko para kahit papano maka tulong ako dito.
"Sige ate diyan ka muna." Agad naman itong lumakad at lumabas ng kwarto.
Ngayon ko lang napagtanto, akala ko kasungitan lang ang alam nito, diko akalain na meron pala siyang tinago na katangian na mapag-alaga kahit na hinde niya kami kaano ano.
_____
Tapos na rin kami kumain ng dinner fried chicken yung ulam namin at meron ding frees at coke. Binaba ni Kyro yung pinagkainan ko kumuha lang siya ng tubig para mainom ko yung gamot na binigay nang Doctor.
Habang naghihintay tumingin ako sa bintana, ang lakas parin ng ulan at ganon din ang kidlat at nagbibigay ilaw ito sa madilim na sulok sa loob ng kwarto.
Agad ko naman kinuha ang kumot at nagtaklob ang sakit kasi sa tinga. Subrang dami na ng pawis ang lumabalabs mula sa katawan ko pero wala parin akong balak na lumabas mula sa ilalim ng kumot.
Ganon na lang ang pagka bigla ko nang may maramdaman akong parang may nakatingin sakin, dahilan ng pagtindig ng mga balahibo ko.
Puta wag naman ganyan! Diko akalain na meron ditong multo sa bahay ni Kyro! Diyos ko ilayo niyo po ako sa masamang kaluluwa! Lahat na atang santo tinawag kuna pero ramdam ko parin na nakatayo lang ito habang pinapanood ako.
"Come out drink you're medicine now!" Agad ako napabalikwas nang marining ko ang baritone voice nito.
"Ah-eh ikaw pala." Nahihiya kung wika dito sabay iwas.
Naka hinga ako ng maluwag nang makita ko si Kyro nakatayu ito habang nakapamulsa.
Wait! Diko naman narinig na merong pumasok sa pinto may power ba siya? Pero pinag sawalang bahala ko na lang ito. Pagkatapos kung uminom ng gamot nilapag kuna rin ang baso sa table.
"What happen to your face?" Nag-aalala nitong tanong.
Hindi parin kasi mawala yung takot sa loob ko kanina kala ko multo na talaga plus yung pa bigla bigla pa ang pagpasok niya dito sa kwarto
"A-ah wala t-takot lang ako sa kidlat." Sagot ko naman dito at agad iniwas ang tingin.
Narinig ko naman itong biglang tumawa ng mahina. Kaya tumingin ako dito pero ng makita ako nito na nakatingin sa kaniya agad naman itong nag seryuso.
"You can sleep now." Aniya at kinuha ang baso sa table.
"Oum, by the way Thank you."
Hindi ito sumagot tumango lang ito bilang tugon, at tumalikod na pero bago pa ito makalabas ng kwarto agad ko itong tinawag.
"Ky?" Pag tawag ko dito,humarap naman ito sa gawi ko.
Sana pumayag siya sa Favor ko If hindi si Kieron na lang papayag din naman yun.
"Anything you want?" Nakuha niya naman na meron akong balak.
"Ah-eh pwede moba ako sa-samahan dito matulog?" Utal kung Tanong sa kaniya.
Kita ko naman nagulat ito at hindi naka ligtas sa paningin ko ang pag galaw ng Adam's apple nito. Pero kalaunan naging seryuso din.
"Why? Are you scared?" Tanong nito na merong halong ngiti sa labi.
Napatulala naman ako dahil First time ko na kita si Kyro na ngumiti bat ganon ang gwapo niya, parang makalaglag panty yung ngiti niya teh! Napabalik lang ako sa ulirat ng bigla itong mag salita.
"Hey what's wrong?" Tanong ulit nito.
Tsk baliw kana kera.
"Ah-eh oo takot ako t-takot ako sa kidlat." Sagot ko dito habang naka yuko.
Kakahiya baka isipin niya na nagdadrama lang ako. Pero natatakot talaga ako ok lang sana kung ulan lang na walang kidlat.
"P-pero kung hinde ka pa..payag pakitawag na lang si Kieron sabihin mo na magpapasama ako dito." Lintya ko sa kaniya. Ok na rin sakin si Kieron at basta may kasama lang ako dito.
"It's ok ako na mahimbing na ang tulog ng kapatid mo wait here babalik ko lang ito sa kitchen,"
Bago pa ito lumabas para kumuha ng unan at kumot nag pasalamat na ako dito.
Kanina pa ako hindi maka tulog iwan basta. Don natutulog si Kyro sa sofa tumingin ako dito parang nahihirapan siya pag kasyahin ang sarili niya.
Nahiya nga lang ako mag sabi na tatabi siya sakin baka ano isipin pa nito, kaya pinilit ko na lang na naipikit ang talukap ko. Hindi naman ako na bigo dahil agad naman akong napapikit.
Habang nasa kalagitnaan ako sa pagtutulog. Nagising na lang ako na sa isang gubat lumakad lang ako ng lumakad, hanggang sa may nakita akong malaking
Isang white house ito na malaki, at hindi narin maayos dahil sa mga halamang naka balot dito at mga dahun.
"Tao po! May tao ba diyan?" Katok ko dito pero bigla lang itong bumukas.
Agad naman akong pumasok sa loob nagpalingalinga pa ako nagbabasakaling may tao na bumukas. Pero ganon na lang ikinagulat ko ng makitang walang tao ang tumayo malapit sa pinto.
Nilibot ko naman ang tingin Kumar as paligid halata na luma na itong bahay at meron itong hagdan pa akyat sa taas.
Habang nagmamasid sa paligid bigla na lang nagsara ang pinto kung saan ako kanina pumasok, hindi lang normal na pagkasara nito dahil pabalibag itong sinira na parang may galit.
Patakbo akong lumapit dito at pilit na binubuksan. Yung kaninang takot na nararamdaman ko bumalik ito nang uminit ang hangin na subrang lamig.
"Tulong! Buksan niyu ito may tao dito sa loob!" Sigaw ko at pilit paring tinutulak ang pinto.
"Tu-tulongan niyo ako! Please!" Sigaw ko parin, bigla na lang ako natigilan sa pag sigaw nang biglang umihip ang hangin ramdam kong tumaas ang mga balahibo ko.
Pag harap ko bigla na lang ako kinalabotan ng merong babae ang gumagapang pababa sa hagdan. Ang haba ng buhok niya naka tabon ito sa mukha niya pero alam kung nasa akin siya naka tingin.
Triple ang kaba nararamdahaman ko ng malapit na ito sakin bigla na lang ako na istatwa ng makita ko ang muka niya. Puti ang isang mata at ang isa naman lusok lanta narin ang kaniyang mga balat.
Napaupo na lang ako dahil sa takot parang nawalan ako ng boses yung kahit anong sigaw ko walang may lumabas.
"Hey! kiera wake up, Hey!" Naramdaman ko na merong yumuyugyug sakin.
Minulat ko saking mata at bumungad ang mukha ni Kyro bakas sa mga mata nito ang pag-alala. Bigla na lang nagsilabasan ang mga luha ko, kasabay non ang pagyakap ko sa kaniya ng mahigpit.
"S-salamat! Say-salamat dahil niligtas mo ako!" Banggit ko dito habang umiiyak. Akala ko tutuo na ang lahat.
Napahagulgul ako nang maisip ko ang mukha ng babae kahit isang panaginip lahat nang yun hindi ko parin makalimutan ang mukha ng babae.
"It's ok I'm here wag kana matakot." Wika nito habang sinusuklay nito ang aking buhok."Nanaginip ka lang," Dugtong pa nito.
Habang ako naman nakayakap lang ako dito habang umiiyak na parang isang bata.
Hanggang sa diko na malayan na naka tulog na pala ako sa subrang iyak.
_______
Emsheng_4u