WHAT TIME WAS IT? I guess it was already late in the morning, but I didn't want to get up yet. Gusto ko pang matulog dahil parang pagod na pagod ako.
Wait! Bakit parang ang nipis at ang iksi yata ng kumot ko? I looked at it and frowned because it wasn't a blanket, but an old duster. And that was the only thing that covered my nakedness.
Nakedness? Napamulagat ako dahil bakit ako nakahubad? Never akong natulog nang nakahubad sa buong buhay ko!
Nakiramdam ako. Bakit parang kakaiba ngayon ang dibdib ko? Hindi naman masakit pero parang nalamog. Ang dulo naman ng mga ito ay parang kumikirot na hindi maintindihan.
Sinipat ko ang paligid. Nasa loob ako ng kulambo. Natitiyak ko na wala ako sa aking kuwarto o sa kuwarto ng anak ko. Pero kaninong kuwarto ito? Kahit kailan ay hindi pa ako nakatulog sa ibang bahay.
Ang maliit na kuwarto na kinaroroonan ko ay nahahati sa bare hallow blocks at pawid ang pader. Ang bubong naman ay yero at walang kisame. Wala ring gamit maliban sa hinihigaan ko, upuan na emergency light at isang maliit na cabinet. Bumangon ako at nag-init ang pisngi sa hiya nang maalala ang mga nangyari kagabi, kung bakit ako nandito, at bakit nakahubad ako.
Tumingin ako sa tabi ko, wala roon si Hugo! Nasaan siya? Iniwan niya na ba ako?!
Madali kong hinanap ang aking pinaghubaran. Una kong nakita ang underwear ko. Kahit halos magkapili-pilipit ang garter ay pinilit kong suutin iyon nang nakaupo. Sinunod ko ang aking shorts.
Nang makita ko ang aking bra ay dinampot ko agad. Napahinto ako nang mapatingin sa aking dibdib. There were red marks around my breasts and my nipples were slightly swollen.
Pagkasuot ng bra ay sumunod kong sinuot ang aking shirt. Kahit masakit ang balakang ay nagligpit ako ng higaan. I had no idea how to fold a mosquito net, so I just removed it from the string and rolled it up.
Nakarinig ako ng ingay mula sa sala ng bahay. Tatlong boses. Ang isa ay ngayon ko lang narinig at ang dalawa ay aking nakikilala, kay Manong Lumio... at kay Hugo!
Hugo was still here? Hindi niya ako iniwan?!
Palapit na ako sa pinto ng kuwarto na gawa sa tabla nang bumukas iyon. Napatulala ko sa matangkad na lalaki na pumasok mula roon. Una kong nasalo ang tingin ng nakakalunod niyang mga mata. Hugo...
He was really here. He didn't leave me. Ang suot niya ay iyong suot niya kahapon. Shirt, jeans, at iyong sapatos niya. Basa ang buhok niya at ang presko ng kanyang itsura.
Bumukas ang labi niya na mapupula. "Gising ka na pala."
Wala akong masabi. Parang nawala ang dila ko. Nakatitig lang ako sa kanya. Ano bang nangyayari? Bakit parang mas lalo siyang gumuwapo sa paningin ko?
Lumakad si Hugo palapit sa akin. "Nandiyan na iyong anak ni Mang Lumio. May dalang tricycle. Makakauwi na tayo."
Makakauwi na pala kami. Bakit hindi ako masaya?
"Gutom ka ba? Gusto mo bang kumain muna? May dalang pandesal iyong anak ni Mang Lumio. Nagkape na ako pero hindi pa ako nakain dahil hinihintay kitang magising."
Ipinitik niya ang mahahabang daliri sa harapan ng aking mukha. Saka lang ako natauhan at napakurap.
Yumuko siya sa akin. "Hey, ayos ka lang?"
Nang hawakan niya ako sa pisngi ay napaatras ako. Para akong biglang napaso, dahil naalala ko kagabi kung ano ang mga ginawa namin.
Nagtataka naman ang mga tingin sa akin ni Hugo. Pagkuwan ay nangunot ang noo niya at saka siya sumeryoso. "What, you've come to your senses now?"
Ha? Did he think that I regret what happened to us last night?
"Sige, sumunod ka na lang sa labas. Uuwi na tayo mayamaya," malamig na sabi niya at tumalikod na.
Malapit na siya sa pinto nang humabol ako. Pumigil ang kamay ko sa braso niya. Nakakunot ang noo na napalingon naman siya sa akin. Tinaasan niya ako ng kilay.
"Sasama na ako sa labas." Hindi ko binitiwan ang braso niya hanggang sa makalabas kaming dalawa. Hindi naman niya pinagpag ang kamay ko sa kanyang braso.
Nasa sala na nga ng bahay ang panganay na anak ni Mang Lumio. Nasa early fifties siguro ang lalaki na ang pangalan ay Kuya Binoy. Mukhang mabait. Inalok kami nito na kumain ng dalang pandesal.
"Kumusta ang tulog ni Misis?" nakangiting tanong ni Mang Lumio sa akin.
"Ayos lang po," kiming sagot ko. Nang pasimple kong tingalain si Hugo sa aking tabi ay nakatingin din siya sa akin. Napayuko tuloy ulit ako.
Naupo kami sa sala. Si Hugo ang nagbigay sa akin ng pandesal at nagtimpla ng kape ko. Wala kaming imikan na kumain.
Si Kuya Binoy lang ang palaging nagsasalita. "Wala naman gaanong nadaan sa lugar na ito. Walang gagalaw ng sasakyan niyo. Kung meron man, hindi tagarito."
Siguro iyong kabataang nang-trip sa kotse ni Hugo kahapon ay mga hindi nga tagarito. Malalakas ang loob dahil naka-motor at alam na hindi namin sila mahahabol.
"Papa-pick up ko na lang ho iyong kotse ko mamaya. Ngayon, deretso muna kami pauwi," ani Hugo.
Naghanda na kami na umalis. Wala kaming maiiwang pera dahil nanakawan kami, pero hindi namang naghahangad ang mag-ama. Matulungin talaga ang mga ito.
Sa tricycle kami ni Kuya Binoy kami sumakay. Sa loob kaming dalawa ni Hugo. Dahil masikip ay siksikan kami. Wala pa rin kaming kibuan. Nang mapadaan sa may lubak ay lalo akong napasiksik sa kanya. Deadma naman siya.
Sa bayan kami nagpababa. Matapos magpasalamat kay Kuya Binoy ay sumakay na kami sa taxi papunta sa bahay ni Hugo. May signal na rin kaya nakapag-text na ako sa amin.
May mga messages si Mommy kagabi. Nang mag-reply ako ay saka siya tumawag. Nag-alala siya dahil hindi ako umuwi. Habang nasa taxi ay nagpapaliwanag ako kung ano ang nangyari.
Pagkarating sa bahay ni Hugo ay nandoon ang mommy niya na si Mrs. Normalyn Aguilar. Sinalubong kami nito. "What happened? Hindi ko ma-contact si Hugo kagabi!"
Natakot ako na baka galit si Mrs. Aguilar. Baka isipin nito na ako ang may kasalanan kung bakit hindi niya ma-contact ang anak. Inihanda ko na ang sarili na makarinig ng masasamang salita.
Sa gulat ko ay hindi masasamang salita ang aking narinig mula sa ginang. "Are you okay, Jill? Anong nangyari sa inyo ni Hugo ko?" Hinaplos niya ang mukha ko. "Hindi ka naman ba napaano, ha? Oh, my! I was so worried!"
Nakatanga lang ako habang hinahaplos ni Mrs. Aguilar ang mukha at buhok ko.
Bigla nitong tinapunan nang matalim na tingin ang anak. "Hugo Emmanuel, saang lupalop mo dinala si Jillian?! Napaka pasaway mo talagang bata ka! Hindi ka na nahiya kina Balae!"
Balae? Ah, right. She was pertaining to my mother.
Hinarap muli ako ni Mrs. Aguilar. "Pasensiya ka na sa Hugo ko, Jill. Saan ka ba niya kinaladkad kagabi? Pasensiyahan mo na siya, ha? I'm so sorry, anak."
Todo asikaso sa amin si Mrs. Aguilar sa akin. Sobrang naninibago naman ako dahil bukod kina Mommy ay ngayon na lang may nag-asikaso sa akin nang ganito.
Si Hugo naman ay deadma lang sa tabi ko. Nang magtama ang paningin namin ay tinaasan niya lang ako ng kilay. Nakakainis kasi kanina pa siya ganyan.
"Oh, by the way, Jill!" matinis ang excited na boses ni Mrs. Aguilar. "I bought you some new clothes, shoes, and bags. Hindi ko alam ang type mo kaya dinamihan ko na lang ang bili. Bagay naman sa 'yo lahat because you're so pretty!"
Ang dami ngang paper bags sa sala ng bahay. May Rags2Riches, Anthill, Muni Studios, Coach, Lacoste, Guess pati Zara at H&M. Um-absent pa raw si Mrs. Aguilar sa trabaho kahapon at ngayon para lang ipamili ako.
"Pagbalik ng Daddy Manuel niyo," tukoy niya sa asawa at daddy ni Hugo. "Bibili tayo ng mas mahal. Punta tayo sa Greenbelt. Ano bang brand ang gusto mo, Jill? Prada, LV, Gucci?"
Hindi ako makasagot dahil sa sunod-sunod na tanong. Dinala kami nito sa dining at doon ay nakita ko ang napakaraming pastries sa mesa. Kahit sinabi na namin na kumain na kami ay hindi ito pumayag na hindi ulit kami kakain.
Habang kumakain kami sa dining ay panay pa rin ang kausap sa akin ni Mrs. Aguilar. Todo asikaso pa rin, na ultimo pagsasalin ng tubig ko ay ito ang gumagawa. Kung puwede nga lang na subuan ako ay baka sinubuan na rin ako nito.
"Jill, darling, 'Mommy Norma' na sabi ang itawag mo sa akin. Syempre, magiging asawa ka na ng Hugo ko. At ikaw ang mommy ng apo ko. We are now a family!"
"S-sige po, Mommy Norma..."
"That's more like it!" Tuwang-tuwa ito at muli akong nilagyan ng tinapay sa plato. "Oh, eat some more, Jill. I bought those delicious pastries for you!"
Napangiwi ako dahil busog na busog na talaga ako. Ayaw ko naman ma-offend si Mommy Norma kung hindi ko kakainin ang tinapay. Akma ko iyong dadamputin para piliting kainin nang damputin iyon ni Hugo at biglang isubo sa sarili.
Napamulagat ako sa ginawa niya. Alam ko kasi na busog na rin siya pero nginunguya niya ngayon ang tinapay na dapat ay sa akin.
Napahampas sa mesa si Mommy Norma. "Hugo Emmanuel, what kind of behavior—?!"
"What?" namumualan pa ang bibig na patay malisyang tanong ni Hugo sa ina. "Gutom pa ako, e."
Pagkalunok niya ng tinapay na hindi nga niya yata nginuya, ay basta siya tumungga ng tubig direkta sa pistel. Namumula pa ang mukha niya dahil alam ko naman na busog na talaga siya kanina pa.
"Dios mio!" bulalas ni Mommy Norma. Tumingin ito agad sa akin. "I'm so sorry about my son, Jill! Bastos lang siya minsan pero maniwala ka, mabait naman 'yan. 'Wag kang mati-turn off, pakiusap!"
Tumayo si Hugo at hinablot ang braso ko. Napatayo naman ako sa pagkakaupo.
Kandalabas ang mga litid sa leeg ni Mommy Norma. "Hugo Emmanuel, kumakain pa si Jillian at nag-uusap pa kami!"
"Busog na siya," balewalang sagot niya rito saka hinila na ako paalis sa dining. Nagpahila naman ako dahil talagang hindi ko na kayang kumain.
Pagdaan namin ni Hugo sa sala ay inisa-isa niya ang mga paper bags. Pinagdadampot niya iyong ang mga laman ay mga damit at iniwan ang mga sapatos at bags.
Sa kuwarto niya sa master bedroom kami pumunta. "Maligo ka muna at magpalit bago kita ihatid sa inyo."
He was about to leave when I called him. "Hugo, galit ka ba?"
"Oh?" Humalukipkip siya habang nakataas ang isang kilay sa akin. "'Di ba ikaw ang galit?"
"Hindi, ah!"
Lumabi ako dahil hindi siya kumikibo. Nakatitig lang sa akin ang nanunukat niyang mga mata.
"H-hindi ko pinagsisisihan iyong nangyari kagabi," mahinang sabi ko. "Kung iyon ang iniisip mo, hindi ako nagsisisi."
Doon gumuhit ang isang ngiti sa mapula niyang mga labi. "Really, huh?"
"Y-yes..." Napasinghap ako nang lumakad siya patungo sa akin at bigla niya akong kargahin.
"'Wag kang sisigaw, aakyat si Mommy rito," nakangising banta niya at saka ako dinala papunta sa banyo.
Napanganga ako nang ibaba niya ako at saka isara ang pinto. "H-Hugo, w-what are we doing here?"
"Since you said that you don't regret it, I guess it's fine for us to take a shower together." He took off his shirt and my eyes widened when I saw that he also had kiss marks on his skin.
My hands instinctively reached for him, there on his hard chest. His breathing deepened when my fingers traced the red marks on his skin.
My finger stopped at the red mark near his left nipple. "Am I the one who did this?"
"Who the hell else?" he asked too. His voice was hoarse.
Hinawakan ko ang laylayan ng suot kong shirt at hinubad iyon. Lahat, wala akong itinira. Nakatingin lang sa akin ang mainit na mga mata ni Hugo hanggang sa walang natira sa katawan ko.
Ang mapungay na mga mata niya ay humagod sa kahubaran ko. Partikular sa parte na maraming namumulang marka, mas marami kaysa sa kanya. His gaze lingered on my slightly swollen nipples and the sensitive spot between my thighs.
Kahit nahihiya dahil napakaliwanag sa banyo at kitang-kita niya ang lahat-lahat sa akin ay nagsikap akong tanungin siya, "Hugo, you said you want to see me naked in the broad daylight. So, w-what do you think now?"
Nang salubungin niya ang mga mata ko ay kandapaso ako sa mga titig niya. "You want to find out?"
Kimi na ngumiti ako sa kanya. "Can I?" Lumakad ako at tumingkayad hanggang sa dumampi ang mga labi ko sa mga labi niya.
He smiled against my lips and kissed me with all the he had. Nagsalo kami sa nakakatupok at marubdob na halik. Napayakap ako sa leeg niya nang iangat niya ako at kargahin.
Kapwa kami hubad nang sumahod sa ilalim ng shower. Ang mga kamay namin ay dinadama ang katawan ng isa't isa habang magkahupong pa rin ang aming mga labi. Nang muli niyang sambahin ng halik dibdib ko ay napasandal ako sa tiles na pader ng banyo.
My fingers found his hair and laced themselves through it. My back arched away from the tiled wall when his lips went down the sensitive part between my thighs. I tugged his hair tightly as he placed one of my legs on his shoulder.
Napapikit ako. Oh, god! The things this man could do to me were amazing.
He kept on kissing me there and I was helplessly pushing my hips forward to him. Darn, I still wanted more even though the pleasure was already too much. And Hugo knew it. He was aware of my desire. His fingers parted the soft swollen flesh and then he plunged his hot tongue into my opening.
His deep dark eyes were blazing as he glanced up at me. Nakita ko sa mga titig niya na nasisiyahan siya na nasasarapan ako sa kanyang ginagawa. Nang mapahiyaw ako dahil sa pagdaloy ng sarap sa aking gulugod ay tumayo siya at niyakap ako.
Ang mga labi niyang mapupula ay bahagyang basa, hindi dahil sa tubig na mula sa shower kundi dahil sa akin. Dapat mandiri ako pero iba ang nararamdaman ko. Natatakam ako na lasahan ang mga labi niya, at iyon ang aking ginawa.
Nalasahan ko ang sarili kay Hugo. We exchanged wet kisses while he was lifting one of my legs. I knew what he would do and had no reason to object. I wanted him, too. So much that it hurt. We made love in that position, I was leaning on the tiles while he was towering over me.
Matapos naming magyakapan sa ilalim ng rumaragasang tubig mula sa shower ay iniharap ako ni Hugo sa pader na tiles ng banyo. He then grabbed my ass and pulled me up against him so there was no space between us.
"Now put your hands up against the wall and spread your legs for me."
Right after I did what I was told, he thrust all the way into the depth of me, which made me moan loudly.
"Relax as much as you can." He started moving behind me, taking me into this standing position. His large hands held my hips to support my balance.
"Oh, Hugo..." I rested my head against his hard chest as the sensation was too much to handle.
This was the first time he took me in this position but I instantly loved this.
"You're clenching around me. Do you like this position?" humihingal na tanong niya. "Mas masarap ba?"
Kakaiba ang pakiramdam sa ganitong posisyon kaysa sa mga una naming ginawa. Mas damang-dama ko siya. Tumango ako na parang lalagnatin. Mas lalo naman siyang ginanahan nang malamang gusto ko ang ginagawa niya.
Umabot pa kami hanggang sa bathtub. Ilang ulit na halos hindi na kami matapos-tapos. Kung hindi pa bumigay ang tuhod niya at muntik siyang masubsob sa tiles ay hindi pa yata siya titigil.
Nilinis namin ang mga sarili at sa pagkakataong ito ay naligo nang matino. Karga-karga na lang ako ni Hugo palabas ng banyo pagkatapos.
Hapon na ako nang magising. Kung kagabi ay para akong nalamog at ngayon para akong binugbog. Pati kili-kili ko at mga kasingit-singitan ay masasakit. Gayunpaman, kakaiba na masarap ang aking pakiramdam.
Parang sa lumipas na mga taon ay ngayon na lang nagkaroon ng thrill ang buhay ko. Buhay na buhay ang mga ugat ko sa katawan.
Bumangon ako at napansin na nakasuot ako ng pajama at malaking t-shirt. Sa tingin ko ay mga damit ito ni Hugo. Hindi ko naman kasi puwedeng gamitin ang mga dress na binili ni Mommy Norma para lang ipangtulog.
Nasaan na ba si Hugo? Tuwing nagigising na lang ako ay wala siya. Hindi ba siya napagod?
Katabi ko siya na nahiga kanina. Nauna pa siyang makatulog sa akin. Parang nagising lang siya nang katukin kami ni Mommy Norma, pero bumalik din siya sa tabi ko. Naramdaman ko pa ang pagsubsob niya sa leeg ko bago ulit ako kinain ng antok.
Paglabas ko ng pinto ay napadaan ako sa bakanteng kuwarto. Nakapag-imagine agad ako ng design para doon. Sa tingin ko ay magandang kuwarto iyon ni Hyde. Ang sumunod na kuwarto naman ay guestroom. Ang sabi naman ni Hugo ay malaya akong magdesisyon.
Napuno ng excitement ang dibdib ko sa mga plano ko para sa bahay na ito. Siguro maglalagay rin ako ng halaman sa bawat kanto papunta sa hagdan, tapos palalagyan ko ng magandang chandelier ang sala. Ano kayang magandang kulay ng mga pader? Papapalitan ko pa kaya?
Nahinto ako sa pagpaplano nang makarinig ng masasayang boses. Napababa ako sa hagdan. Boses ni Mommy Norma ang naririnig kong nangunguna.
"Talaga ba, balae?" parang may kilig pa nga ang boses nito.
"Yes, Norma. Matalino talaga ang apo natin," ang boses na sunod kong narinig ay kay Mommy.
"Naku, mana sa 'yo," kilig na boses ni Mommy Norma.
"Hindi, 'tingin ko ay mana sa 'yo," boses ni Mommy.
"Oh, mana nga sa 'yo."
"Siguro nga mana sa akin."
"'Tingin ko ay mana nga siguro sa akin."
"Sa akin siguro, Norma."
"Akin, Ethel."
Seryoso na ang mga boses at hindi na naaaliw. Parang malapit nang magkapikunan kung hindi lang nila ako nakita.
Napangiti si Mommy Norma sa akin. "Jillian, nasa garden ang mag-ama mo."
Mag-ama... Ang sarap namang pakinggan ng mga salitang iyon.
Nakangiti rin sa akin si Mommy. "Pagkatapos ng klase ni Hyde ay nagpapunta rito. Nami-miss ka raw at daddy niya."
Iniwan ko muna sila at pumunta sa garden ng bahay. Sa may sliding door pa lang ay natanaw ko na sa labas sina Hugo at Hyde. Nasa may round rock table sila ni Hugo at seryoso sa paglalaro ng chess.
"Checkmate," ani Hugo.
Nangalumbaba si Hyde. "Daddy, why I can't beat you?!"
Ginulo ni Hugo ang buhok ng bata. May pumunong saya sa puso ko habang nakatingin sa kanilang dalawa. Lalo na kapag ngumingiti si Hyde kay Hugo.
Kahit kailan ay hindi ko na inisip na mangyayari pa ang ganito. Ang saya-saya ko dahil sa wakas, masasabi ko na nabigyan ko ang anak ko ng kompletong pamilya. Parang magandang panaginip na ayaw ko nang matapos pa.
Nang tumingin sa akin si Hugo ay nginitian niya ako. Ngiti na nagbigay ng eratikong tibok sa puso ko. Ginantihan ko ang ngiti niya at kumaway ako sa kanya.
After what happened to us, some things became clear to me. Natatakot ako na bumalik ang nararamdaman ko sa kanya, not knowing na nagkakamali lang ako. Because the truth was ...
My feelings for Hugo Emmanuel Aguilar didn't vanish over the years... They were just buried inside my heart.
#TroublemakerbyJFstories