Bluebell POV
Napagising ako ng may tuko na nagsasalita sa labas ng kwarto ko.
"Ano ba Bluebell gumising ka na!" Sigaw niya at pumasok na sa kwarto ko.
"Tumahimik ka nga diyan," sabi ko.
"Gising na tanghali na," sambit niya.
"Five minutes," saad ko.
"Gising na!"
Napatayo ako sa kama ko ng sumigaw ito sa aking tenga, binato ko siya ng unan.
"Your so maingay, you see I'm sleeping. Your like mom, you two always putak-putak your bibig!" Maarteng sigaw ko dito.
"Kasi naman tanghali na," sambit niya.
"Tanghali, what's the oras na ba?" tanong ko.
"Seven," sagot niya.
"Seven pa pala, what!" Sigaw ko at mabilis na pumasok sa banyo.
"Magmadali ka na at bumaba," sabi niya at umalis.
'Naku naman! Ito ba ang napala ko? Kasalanan ko ba na ang panaginip ko ay nagpakasal kaming Tatsuki. Sinira pa ng unggoy kong kuya, hay naku!'
Bumaba ako upang kumain na, pagdating ko doon ay tapos na siya.
"Magmadali ka na," sabi niya na kalmado lang. 'Bakit ba ang kalmado niya? Kung nagmamadali bakit ganito kinikilos niya? I smell somethings fishy of my gorilla brother.'
"Breakfast is yummy," sabi ko ng matapos na akong kumain at mag toothbrush.
"Dali na," sabi niya.
"Heto na nga," sambit ko.
Naglalakad kaming dalawa papasok sa school ng makasalubong namin si Tatsuki.
"Ang aga niyo," sambit niya.
"Good morning!" Sigaw ni kuya.
"Ang aga? Anong oras pa pala?" tanong ko.
"Six pa," sagot niya.
"Six?" tanong ko at tinignan si kuya.
"Bakit may problema ba?" tanong ni Tatsuki.
"Wala lang," sagot ko na nakangiti.
"Your smile seems creepy," sambit ni kuya at tumakbo.
"Halika dito! Sinira mo ang big dream ko!" Sigaw ko at hinabol siya. Kaya niya siguro ako ginising para mawala ang panaginip ko. Kasi ingiit siya, kasi naman pangit siya hindi ko nga alam bakit nag kapatid ako na tulad niya. Well, hindi siya gwapo, pero maalaga. Doon ako swerte, pero malas ako sa kapilyohan niya.
"Pinagod mo ako kuya," sabi ko at napa-upo sa upuan ko. Nandito kami sa classroom ko kasi dito siya pumunta.
"Ang bilis mong tumakbo," sabi niya.
"Ako pa," sabi ko.
"Sige alis na ako," sambit niya.
"Sige pakibati na lang kay Tatsuki," sabi ko.
"Sige," sambit niya at nawala na sa paningin ko.
Tatsuki POV
Naiwan ako dito sa labas na tulala parin, ang aga pa pero ang taas ng stamina nila.
"Para kang statue," sambit bigla ni Mia sa akin.
"Anong nangyari sayo?" tanong ni Sky sa akin.
"Wala," sagot ko at pumasok sa loob ng campus. Sumunod din naman silang dalawa.
"Good morning," bati ni Adrian ng makapasok kami sa loob ng silid-aralan namin.
"Good morning," bati din namin pabalik. Umupo ako at inalala ang kagabi.
"Ang lalim ng iniisip mo Tatsuki," sabi ni Shoichi.
"Hindi naman," sabi ko.
"Anong hindi? Ang lalim nga ng buntong hininga mo," sambit niya.
"Bumuntong hininga ba ako?" tanong ko.
"Oo, hindi lang pala malalim iniisip mo ang lutang mo din," sagot ni Adrian.
"Pasensya na," sambit ko.
"Bakit ka na naka-scarf?" tanong ni Mia.
"Giniginaw lang," sagot ko.
"Ah, kaya pala." Sambit niya at parang sinusuri pa ako.
"Anong pinag-uusapan niyo?" tanong bigla ni Ishikawa na may nakakatakot na mukha. Agad siyang nasapak ni Mia.
"Ishikawa? Pasensya na, akala ko multo." Sambit ni Mia na nagiyak-ngiyak na nakatingin kay Ishikawa. 'Hindi niya ba nakilala si Ishikawa? Sa bagay mukha naman talagang aswang ang isang ito.'
"Ayos lang," sagot nito habang nakatakip sa ilong niyang dumudugo.
"Ano ngang problema mo Tatsuki?" tanong ni Sky.
"Wala," sagot ko.
"Sabi mo eh," sambit nila at bumalik sa kanilang upuan habang si Ishikawa ay nakatingin parin sa akin. 'Ano bang problema ng isang ito?'
Hindi nagtagal ay nilapitan ako nito.
"May sumusunod sa'yo." Salita niya bigla.
"Huh? Anong sumusunod?" tanong ko.
"May matanda diyan, katabi mo." Sagot niya at sinuri pa ako ng husto.
"Alam ko," sambit ko. Nagulat ako ng akbayan niya ako at ngumiti.
"So nakikita mo siya?" tanong ko.
'Oo nga pala, hindi niya alam na nakakarinig ako ng mga espirito.'
"Hindi, naririnig ko lang siya," sagot ko.
"Lumalabas na ang kakayahan mo!" Sigaw niya bigla.
'Noong sumali ako sa PAS ay hindi ako nakakarinig ng boses ng multo. Sumali ako sa PAS ng walang kahit anong alam.'
"Ano ba iyan?" tanong ni Mia at lumapit silang apat.
"Bakit ka sumigaw?" tanong ni Shoichi.
"Nakakarinig na ng multo si Tatsuki, meaning malapit narin mabuksan ang third eye niya." Sagot ni Ishikawa na masayang-masaya.
"Nice Tatsuki," bati ni Adrian.
"Magandang balita!" Sigaw ni Mia at Sky. Mabuti ay wala pang tao dito.
"Celebrate tayo?!" sigaw ni Ishikawa.
"Kailan pa ito nangyari Tatsuki?" tanong ni Shoichi.
"Last year pa," sagot ko.
"Last year pa pala. Bakit hindi mo sinabi?! Para maka-uwi ako at mag celebrate tayo," sambit niya.
"Celebrate tayo mamaya," sambit ni Ishikawa.
"No thanks na lang guys," sambit ko.
"Sa bahay ko seven ng gabi," saad ni Ishikawa.
"Sige game," sabi ng apat.
'Mukhang hindi ko sila mapipigilan, mukhang desidido na sila eh. Mukhang makakapunta pa ako six ng gabi naman matatapos ang trabaho ko sa cafè. Kaya may one minute pa ako para pumunta sa bahay niya.'
~
Hapon na at nagligpit na sila kaniya-kaniya. Habang ako ay tulala parin, nagbalak ba naman silang pumunta sa cafè na pinagta-trabahuan ko.
"Guys pwede naman sa bahay na tayo ni Ishikawa magkikita." Suhesyon ko sa kanila.
"Bawal," sambit ni Mia.
"Doon muna kami mag-iingay," sambit ni Sky. 'Huwag maingay!'
"Doon kami mamemewerwesiyo," saad ni Adrian.
"Doon din tayo bibili ng kahit ano!" sigaw ni Shoichi.
"Ishikawa, gumawa ka naman ng paraan." Bulong ko dito at bumaling ito sa akin.
"I don't have a choice, sorry." Nakakaawa niyang sambit at pinatinggin ang mukha niya na sinipa ng apat.
"Basta kami," sambit ni Sky.
"Okay, fine." Pagsuko ko na lang.
~
Nandito kami ngayon sa labas papunta na sa cafè na pinagta-trabahuan ko.
"Basta doon sa cafè kakain ako," sambit ni Adrian.
"Puro lang talaga pagkain ang iniisip mo," saad ni Sky.
"Look who's talking," sabi ni Shoichi.
"Tama na, kayong tatlo mahilig kumain!" Sigaw ni Mia sa tatlong parang bata.
Ang iingay ng mga kasama ko, para kaming mga ignorante. Pinagtitinginan kami ng mga tao dito.
"Tatsuki ang ingay nila," sambit ni Ishikawa.
"Sinabi mo pa," saad ko.
"May problema ka ba Ishikawa?" tanong bigla ni Mia.
"W-Wala," sagot niya at tumawa.
'Hay naku! Kawawa naman si Ishikawa sa kanila. Palagi naman!'
"Wala ka naman palang binatbat eh," sambit ni Shoichi.
"Anong sabi mo?" tanong niya.
"Hindi ka naman bingi 'no?" Pang-aasar niya kay Ishikawa.
"Sipain ko 'yang mukha mo diyan eh," sambit ni Ishikawa.
"Sipain mo, kung kaya mo." Naghahamon na sambit ni Shoichi dito.