ALEDA'NIN ANLATIMIYLA
"Daha bir şey görmedin Fulya cadısı.Yeni başlıyoruz."
Dudaklarım yukarıya doğru kıvrıldı.
Fulya,artık benim radarıma girmişti.Çıkışı ise yoktu.
Elbiseme çeki düzen vererek ilerlemeye başladım.
O sırada kulağımın dibinden geçen mermiyle yerimde kaskatı kesildim.Kasıtlı olarak birisi bana ateş açmıştı.Dizlerim titremeye başlamıştı.Hemen buradan gitmem gerekiyordu.Arkamdan gelen ayak sesleriyle titremelerim daha da artmaya başladı.Ayak sesleri gittikçe yaklaşıyordu ve ben hareket edemiyordum.Hani rüyadayken deli gibi kaçmak isterdik ama en ufak bir hareket dahi edemezdik ya...İşte ben tam o anı yaşıyorum şuanda.Koşarak kaçmak istesem de kendimde o gücü bulamıyordum.Bu öyle kötü bir histi ki kendime lanetler okudum.Arkamdaki kişi bu sırada bana yaklaşmaya devam ediyordu.Artık nefesini saçlarımın arasında hissediyordum.Nefes seslerinden ve amber kokusuyla karışık kokusundan bu kişinin erkek olduğunu anladım.
Bu korkuya daha fazla dayanamadım ve koşarak kaçmaya başladım.Arkama dahi bakmadan ayaklarımdaki topuklu ayakkabılarla koşabildiğim kadar hızlı koşuyordum.Bu seferde topuklu ayakkabı giydiğim için kendime lanetler okudum.Hızlı hızlı nefesler alıp verirken nereye gittiğimi bilmiyordum.Tek yaptığım şey koşmaktı.Sadece o adamdan uzaklaşmak istiyordum.Elinde bir silah vardı ve beni öldürebilirdi.Bunu düşündükçe daha da kötü oluyordum.
Bir cesaret koşmaya devam ederken arkama dönüp baktım fakat kimseyi göremedim.Bu benim bir nebzede olsa rahatlamama neden olmuştu.Hava kararmıştı artık ve yağmur çiselemeye başlamıştı.Yağmurdan nefret eden birisi olarak bugün yağmura olan nefretim daha da arttı.
"Lanet yağmur!"
Yağmurun yağmasına küfürler savururken yağmur şiddetini arttırmıştı.Bu yağmurun bana garezi vardı!
Hâlâ arkama bakarak koşarken birden bir bedene çarptım.Zaten korkudan titrerken aniden çarptığım bedenle çığlık atmamı durduramadım.Birden eliyle ağzımı kapattı.Çığlıklarım eline hapsolurken beni kendisine çevirdi.O kadar çok korkuyordum ki istemsizce gözlerim kapanmıştı.Hızlı hızlı nefes alıp veriyordum.Bugün fazlasıyla adranalin yaşamıştım.
"Gözlerini aç!"
Duyduğum sesle gözlerim dolmuştı.Ya bu adam daha demin bana ateş açan kişiyse?İşte o zaman yanmıştım.
Adamın sesinden sinirli olduğunu anlamam hiç zor olmamıştı.Daha fazla sinirlendirmek istemediğim için gözlerimi ürkekçe açtım.
Boyum zaten uzun olduğu için başımı hafifçe kaldırmam gözlerini görmem için yetmişti.Karşımda ki adam büyük ihitmal benden birkaç yaş büyüktü.Simisiyah gözleri resmen beni içine çekiyordu.Keskin yüz hatlarıyla bir an karşımda duran adamın ne kadar karizmatik olduğunu sorguladım.Yağmurdan dolayı saçları ıslanmıştı.Saç tutamları alnına değiyordu.Bu adam oldukça yakışıklıydı.Gözlerimi yüzünden çektiğimde elindeki şeyle nutkum tutulmuştu.
Elinde bir silah tutuyordu.Bu adam bana ateş açan kişiydi.
Anlayamadığım bir nokta vardı.Ben ileri doğru koşmuştum ve bu adam benim arkamda kalmıştı.Nasıl olurda birden karşıma çıkabilirdi?
Siktir!
Ben deli gibi koşarken bu adam kestirmeden önümü kesmişti.
Silaha bakıp yutkundum.O silahı süs olsun diye yanında taşıyacak hali yoktu.Hem daha demin kulağımın dibinden bir mermi geçmişti.
Silaha korkarak baktığımı görünce dudakları yukarı doğru kıvrıldı.Bu hareketine anlam veremezken gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı.
"Seni daha cesur bir kız sanıyordum Aleda."
İsmimi bilmesine çok takılmadım.Sonuçta benim peşime silahla takıldığına göre bir derdi vardı.Hem Sami Karalar'ın kızı olarak tanınan birisiydim.
"Karşımda silahla duran bir adam varken atarlanmak cesurluk değildir.Aptallıktır!"
Bu adam kimdi?Benden ne istiyordu bilmiyordum ama kendimi güçsüz gösterme niyetinde asla değildim.
Bana doğru bir adım attı ve aramızdaki olan mesafeyi de bu sayede kapatmış oldu.O an da birden gök gürledi.İkimizde tepki vermeksizin birbirimize bakıyorduk.
"Bu sadece bir uyarı Aleda Karalar."
Söyledikleriyle yutkundum.Bu adam holdingin duvarına o yazıyı yazan kişi olabilir miydi?
"O yazıyı yazan kişi sendin değil mi?"
Üzerime doğru eğilmesiyle nefes almayı bırakmıştım.
"Yazıyı yazan kişinin ben olmasını mı isterdin?"
Verdiği kaçamak cevaplarla sinirlenmeye başlamıştım.Ellerimi göğsüne koyup onu itmeye çalıştım fakat yerinden bir gram bile hareket etmesini sağlayamamıştım.Kaslı bir vücudu varken onu itmeyi düşünmek zaten aptalcaydı.
Ellerimi eliyle tuttu ve göğsünden çekti.
"Kulağının dibinden geçen mermiyi atan kişi de...O yazıyı yazan kişi de...Bendim."
Bunu zaten tahmin ediyordum.İçimde ufakta olsa bir rahatlama oluşmuştu.En azından artık onu tanıyordum.
"Ne istiyorsun benden?"
Bana samimi olmayan bir gülümseme sundu.
"Sen masum insanlardan ne istiyorsun?"
Sinirlerim iyice artmaya başlamıştı.Zaten bana fazla yakın olduğu için nefes almakta zorlanıyordum.
"Sürekli sorduğum sorulara soruyla mı cevap vereceksin?"
O sırada yağmur şiddetini daha da arttırdı.Her yerimiz sırılsıklam olmuştu.O halinden memnun gözüküyordu fakat benim için aynı şey geçerli değildi.
"Burada kuralları ben koyarım Aleda."
O bana ismimle hitap ederken ben onunla ilgili hiçbir şeyi bilmiyordum.Eminim ki benimle ilgili bildiği tek şey ismin değildi.
"İsmini bana söylemeyecek misin?Sen benim ismimi biliyorsun ama ben seninkini bilmiyorum."
Gülümseyerek söylediklerimle kaşlarını havaya kaldırdı ve bir adım benden uzaklaştı.
"İsmimi bilmene gerek yok Aleda.Belki bir gün öğrenirsin."
Geriye doğru gitmeye başlayınca bende ona doğru adım atmaya başladım.
"Benden ne istiyorsun?"
Bu sorunun cevabını öğrenmem gerekiyordu.
"Senden hiçbir şey istemiyorum Aleda.Sadece uyarıyorum.Fulya'ya bulaşma."
Söyledikleriyle oldukça şaşırmıştım.Konunun Fulyayla ne ilgisi olabilirdi ki?
"Fulya mı?Fulya'yı nereden tanıyorsun sen?"
Kafasını iki yana sallayarak arkasını döndü ve yavaş adımlarla benden uzaklaştı.
"Bilmen gereken tek birşey var Aleda.Fulya'dan uzak dur."
Benden git gide uzaklaşırken bu sefer kaçmadım.Hızlı adımlarla peşinden gitmeye başladım.
"EN AZINDAN ADINI SÖYLE!BUNU HAK EDİYORUM AMA DEĞİL Mİ?"
Yağmur yağmaya devam ederken bağırarak söylediklerimle durdu.Başını hafifçe yana çevirdi.
"Hak edip etmediği zaman gösterecek Aleda."
Son sözleri bunlar olmuştu.Yağmur tüm hızıyla devam ederken onun kayboluşunu izledim.
Her yerim sırılsıklam olmuştu.Yağmur,duracak gibi değildi.
Bugün o kadar çok şey yaşamıştım ki ne düşüneceğimi bilemiyordum.Yerler ıslak bir haldeyken dizlerimin üzerine düştüm.Elbisem ve dizlerim çamur içinde kalmıştı.Bunu sorun etmeden başımı yukarı kaldırdım ve yağmur damlalarının düşüşünü seyrettim.
Bu adam benimle uğraşarak başına büyük bir bela almıştı.
Herşeye inat dudaklarımda bir tebessüm oluştu.
Bu sırada Aleda kendisini izleyen gizemli adamdan habersizdi.
3.bölüm bitti.
Oy ve yorum bırakmayı unutmayın🍷
Kurgumun etkileşimi arttığında yeni bölüm gelecektir!❤️
🍷❤️🔥