"GWAAARK!!!" Pakiramdam ni Olivia ay naisuka na niya lahat pati bituka niya pero parang ayaw maalis lahat ng kinain niya. Maluha-luha na siya dahil kanina pa siya sumusuka.
Nanghihina na naitukod ni Olivia ang dalawa niyang kamay sa gilid ng lababo. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na nakakain siya ng karne ng isang tao at ang pinsan pa niyanh si Ysabelle!
Ngayon lang niya naisip ang lahat. Kaya pala ng itanong niya sa Tiyang Magda niya kung nasaan si Ysabelle ay itinuro nito ang refriherator dahil nandoon pala talaga si Ysabelle.
At naalala pa niya ang sinabi sa kanya ni Tiyang Magda ukol sa kinaroroonan ng pinsan niya: "Andiyan siya. Nandiyn siya sa iyo. Sa loob mo!" Kaya pala ganun dahil ang karne na matagal na niyang kinakain ay si Ysabelle pala!
Pagharap niya ay nagulat siya ng makita niyang nasa bungad ng pintuan ng kusina ang Tiyang Magda niya. Suot pa rin nito ang kulay pula nitong damit. "T-tiyang!" Bigla niyang bulalas.
Umupo ito sa upuan para kumain. Butil-butil ang pawis niya. Sigurado si Olivia...Ang Tiyang Magda niya ang pumatay kay Ysabelle pero bakit nito ginawa iyon sa sariling anak?
Kailangan niyang alamin ang lahat. Magpapakatatag siya. Malakas din ang kutob ni Olivia na may kinalaman ang relihiyong sinalihan ng Tiyang Magda niya. Kailangan niyang kumilos.
"K-kumain na po kayo Tiyang...Aakyat lang po ako sa itaas dahil parang sumama ang pakiramdam ko..." At nag-uunahan ang mga paa na tinungo niya ang kwarto ni Ysabelle.
Lahat ng aparador sa kwarto ay pinagbubuksan niya. Umaasa siya na makakakita siya ng kahit anong bagay na magbibigay linaw sa lahat pero bigo siya. Biglang naantala ang paghahanap ni Olivia ng makarinig siya ng malakas na kalabog na nagmula sa kusina. Nagmamadali siyang bumaba roon dahil nag-aalala siya dahil baka kung ano na ang nangyari sa Tiyang Magda niya.
"Tiyang?" Bakit wala sa kusina ang tiyang niya.
Tinawag niya itong muli pero walang sumagot pero bigla siyang natakot ng makita niyang nasa itaas ng hagdan si Tiyang Magda. Galit na galit ang mukha nito. Nanlalaki ang mga mata at may hawak pa itong matalim na kutsilyo!
"T-tiyang..." Napaatras si Olivia.
Biglang nagsalita ang Tiyang Magda niya. Medyo mabilis ang pagsasalita nito. "Matagal ko ng pinagsabihan si Ysabelle na lisanin na niya ang bahay na ito pero matigas ang ulo niya. Siya ang napiling alay dahil isa siyang birhen. Siya ang pinili ng mga kapanalig namin. Pero nagkamali kami dahil nang iharap na namin siya sa Diablo ay tumangis ang rebulto! Maduming babae si Ysabelle at hindi siya karapat-dapat na alay! Inutos ng Diablo na patayin siya at sinunod namin iyon! Halos masira ang utak ko bilang ina niya. Gusto kong ibalik si Ysabelle sa kung saan siya nanggaling...Sa aking sinapupunan. Unti-unti...Unti-unti ay naibabalik ko na siya!"
Ngayon ay malinaw na kay Olivia ang lahat. "Tiyang...Paano niyo naaatim na kainin ang sarili niyong anak?"
Nakakatakot na tumangis si Tiyang Magda. "Masakit para sa akin ang ginawa nila sa aking anak pero ako ay isang taga-sunod lamang at kanina...May iniutos na naman sila."
Mukhang alam na ni Olivia ang susunod na sasabihin nito. Iyong narinig niya na pinag-uusapan ng mga lalaking naka-pula. Alay. Birhen. Panginoon. Ang susunod na alay ay walang iba kundi...
"IKAW! Ikaw Olivia ang iaalay namin mamayang hatinggabi!" Sigaw nito na may kasamang panggigigil.
"M-maawa po kayo tiyang...Wag niyo pong gawin iyan. Tumiwalag ka na lang po sa relihiyon na iyan..." Naiiyak na pakiusap niya.
"Hindi maari! Dahil nakasangla na sa Diablo ang kaluluwa namin. At makakatanggap ng isang malaking kaparusahan ang susuway sa kanya!"
"Tatakas tayo!" Giit niya.
"Walang nakakapagtago sa kanya!" Napaatras siyang muli ng dahang-dahan nang bumaba ang Tiyang Magda sa hagdan papalapit sa kanya. Dinig niya ang pag-ingit ng hagdan. "Wag ka na lang manlaban Olivia nang hindi mo maramdaman ang sakit..."
"Tiyang, huwag po..." Samo niya pero bingi na ito.
Halos limang dipa na lamang ang layo nito. Nanginginig na sa takot si Olivia lalo na at may dala pa itong patalim.
Apat na dipa...Gustong-gusto na ni Olivia na tumakbo pero hindi niya magawa dahil tila napako na ang kanyang mga paa sa kinatatayuan niya.
Tatlong dipa. Iwinasiwas ni Tiyang Magda ang hawak nitong kutsilyo. "Ang Diablo ang may gusto nito! Siya lamang ang magliligtas sa sanlibutan!"
Dalawang dipa. "Tiyang...Wag po. Magbalik loob po kayo sa Diyos..." Nakita ni Olivia ang isang malaking pigurin. Agad niya iyong dinampot.
Isang dipa. Malakas na sumigaw si Olivia sabay bato ng pigurin sa ulo ng kanyang Tiyang Magda. Nawalan ito ng malay at agad na bumagsak sa sahig. Doon lang siya nakahinga ng maluwag. Nanghihina na napaupo si Olivia habang umiiyak at takot na takot na nakatingin sa walang malay niyang tiya.
Halos pagapang na nilapitan ni Olivia ang tiya. Agad kasi siyang nakaramdam ng awa ng bumagsak ito at baka napatay pa niya ito. "Tiyang? Tiyang...Hindi ko po sinasadya...Pasensiya na po." Aniya habang hinahaplos ito sa likod.
q"Eeeehhh!!!" Malakas na napasigaw si Olivia ng biglang magkamalay si Tiyang Magda at mahigpit siya nitong hinawakan sa kamay. Maraming umaagos na dugo mula sa sugat nito sa ulo pero parang balewala lang dito iyon.
"Ilang saglit na lang at darating na ang mga kapanalig ko...Sisimulan na ang ritwal para sa pag-aalay!"
"T-tiyang!!!" Malakas na sigaw ni Olivia nang makita niyang itinaas ni Tiyang Magda ang kamay na may hawak na patalim upang itarak sa kanya. Mariin niyang ipinikit ang kanyang mga mata.
Pero agad siyang napamulat ng muling bumagsak sa sahig ang kanyang tiya. May isang lalaki na nakatayo sa likod nito at may hawak na kahoy na sa hula niya ay pinangpukpok iyon sa ulo ni Tiyang Magda. Natatandaan niya ang lalaking ito...Ito iyong tricycle driver na naghatid sa kanya dito.
"Tara na! Kailangang makaalis kana dito bago sila dumating!" Sabay lahad ng lalaki ng kamay nito.
"S-sino ka?" Naguguluhan pa niyang tanong.
"Mamaya na ako magpapaliwanag. Ang importante ay makaalis na tayo dito!"
Agad na tumayo si Olivia at inabot ang kamay ng lalaki. Lumabas agad sila ng pintuan. "Sandali ang mga gamit ko!" aniya ng palabas na sila ng gate.
"Wag mo nang intindihin iyon, ang importante ay makatakas na tayo dito!" giit ng lalaki.
Umiling siya. "Saglit lang ako..." At hindi na niya pinakinggan ang lalaki. Pumasok siyang muli sa bahay at nakita pa rin niya sa salas ang walang malay na si Tiyang Magda. Nagmamadali ang mga hakbang na tinungo niya ang kwarto ni Ysabelle at kinuha doon ang bag niya. Bumaba agad siya pero bigla siyang natigilan ng may mapansin siya...
Wala na sa salas ang katawan ng tiyang niya!
Pagbukas niya ng pinto ay malakas siyang napasigaw ng makitang nakatayo sa pintuan si Tiyang Magda at duguan ang mukha nito. Lumuluha ito. "Papatayin nila ako kapag wala akong naibigay na alay!"
"Tiyang!" Hindi na ito nagsalita. Tila wala sa sarili na pumasok ito sa loob ng bahay.
Hindi niya maintindihan ang nangyayari. Wala siyang ideya.
"Halika kana! Paparating na sila!" Sigaw ng lalaki sa kanya. Nakasakay na ito sa tricycle.
Doon lang bumalik sa huwisyo si Olivia. Mula nga sa kalayuan ay kita niya ang mga taong may dalang sulo. Sumakay na agad siya sa tricycle at agad na nilisan ang lugar na iyon.
"BOYFRIEND ako ni Ysabelle," Pagkukwento ng lalaki na nagligtas sa kanya. Gener ang pangalan nito. Nasa bus terminal na sila. Pabalik na kasi siya ng Laguna. "Hindi lingid sa akin ang pagiging satanista ni Aling Magda...Ilang beses ko nang sinabihan si Ysabelle na umalis na sa bahay nila pero ayaw niya. Mahal na mahal niya kasi ang nanay niya..."
Napangiti si Olivia."Mapagmahal talaga ang pinsan ko...Sayang nga lang at hindi siya nabigyan ng magandang libing..." Malungkot niyang sabi. Pilit niyang winawaglit sa isipan niya na nakain niya ang karne ng pinsan niya. Kapag iniisip niya kasi iyon ay parang babaligtad talaga ang kanyang sikmura.
"Tama ka..." Pagsang-ayon ni Gener. Tila naubusan na ito ng sasabihin.
Tinapik ni Olivia ang braso ng lalaki. "Maraming salamat Gener...Utang ko sa iyo ang aking buhay! Paano...Aalis na ako. Salamat ulit Gener!"
Sumakay na siya ng bus at kumaway pa sa lalaki bago tuluyang umandar ang sasakyan. Habang kumakaway si Olivia kay Gener ay ganun na lang ang takot at kilabot ng lalaki....Dahil sa kanyang paningin ay pugot ang ulo ni Olivia!
IKALAWANG araw na simula ng makauwi si Olivia mula sa Quezon. Hindi na muna niya ikwenento sa nanay niya ang nangyari roon dahil dagdag alalahanin lang nito iyon. Linggo noon at matatapos na ang suspensiyon niya sa klase. Bukas, Lunes ay maaari na siyang makabalik sa school.
"Inihanda mo na ba ang gamit mo Olivia?" Malamig ang boses ng kanyang nanay habang kumakain sila ng hapunan.
"Oo..." tipid niyang sagot. "Teka, Nanay...Akala ko ba wala kayong pera? Saan kayo kumuha ng pera na pambili ng karne? Akala ko ba nagtitipid tayo ngayon?"
"Ah ito bang inadobo ko? Galing ito doon sa bag..." sagot ng kanyang nanay.
Nangunot ang kanyang noo. "Bag? Aling bag?"
"Iyong bag na ginamit mo ng pumunta ka sa Quezon. Pagbukas ko kasi ng dumating ka may karne doon. Nilagay ko muna sa ref. Baka kako pabalot ng Tiyang Magda mo sa iyo..."
Hindi na narinig pa ni Olivia ang iba pang sinasabi ng kanyang nanay. Nagmamadali siyang tumayo at agad na hinanap ang lababo...