Hindi uso dito kina lola Magda ang manuod ng telebisyon at kahit anong gusto ko na manuod, I really tried na hindi manuod. Kahit sa kahit anong social media ay hindi ako nanunuod.
For me, social media is not important. Maybe if there is an opportunity I will try but now that there are problems and tomorrow I have school so I focus more on what I have to do.
Wala si Raphael kaya nandito lang ako sa kwarto. Hinawakan ko ang bigay niya sa akin na mga alahas at nasulyapan ang bag na nabili niya rin sakin galing ibang bansa. Those are expensive.
Hindi ko rin alam ang mga pinaggagawa ni Amy dahil hindi ako masyadong naglalalabas sa kwarto.
Binitawan ko ang kwintas ko ng tumunog ang aking cellphone na nasa kama. Agad ko iyong sinagot dahil si daddy ang tumatawag.
My heart beat fast seeing his name on the screen.
"Hello dad?" agaran kong nabigkas.
"How are you my Princess? Sorry...I...I got busy. We miss you. "
Napapikit ako at nakaramdam ng saya. "I miss you too dad. Pate si mommy. Uh, may pasok na ako bukas."
I heard him sigh on the other line. "That's good to hear. Princess, always remember that I will do anything for you. Para sainyo ni Nathan at mommy mo."
Nangunot ang aking noo. "I...I know dad. Palagi naman. Malapit na manganak si mommy? Can I go there? If ever?"
"Ofcourse. Don't put too much pressure on yourself."
I nodded. "Yes dad."
"And don't think about anything else. I can handle the problems. Smile okay?"
Napangiti ako. "Yes dad. I love you."
"I love you..."
Nagbigay energy sakin ang pag uusap namin ni daddy, lalo na dahil may klase na ako bukas. Alam ko na marami akong bagay na dapat iadjust.
Bumaba ako mula sa kwarto at nakita ang aso ni Amy na si Choco. I looked around at nakitang walang masyadong tao.
I am wondering if where's Amy? Umupo ako para maabot ang tuta na nasa sahig. It's tales wiggled nang haplusin ko ang ulo niya.
"You are alone here huh?" it started to lick my hand kaya napangisi na ako.
"M-Ma'am?"
Halos mapatalon ako ng marinig ang boses ng kung sino sa likod ko.
My forehead creased to see the woman last time. Siya iyong halatang may gusto kay Raphael. Iyong lapit na lapit kay Raphael kapag nandito. Hindi ako paranoid. Hindi rin ako nag ooverract kasi tama ako.
Nilagay ko ang aso at tumakbo tumakbo iyon ngunit bumalik uli sa aking paanan at kinukulit ako.
"Uh may dumating po para sainyo. Uniform raw po ninyo ma'am."
I looked what she's holding. Malaking supot ng plastik. I nodded at binigay niya iyon sa akin.
"Thanks."
Bigla siyang yumuko para kay Choco. "Hi Choco! Halika! Papakainin kita! Dali!" hinaplos haplos niya si Choco ngunit ayaw ng aso sa kanya.
Habang nakayuko siya ay hindi ko maiwasan na punain ang kabuoan niya.
Her hair is normally brown like me. Her complexion is tanned. A Latina. If I have a milky complexion the opposite of hers. And I know she's beautiful too.
"Hayaan mo na. Ako na bahala kay Choco." pigil ko sa kanya kaya natigilan siya.
Siya ay tumayo at pinagpagan ang kanyang kamay. "Sigurado po kayo ma'am?"
Huminga ako ng malalim. Nakita ko siyang biglang natakot at umiwas.
"You heard me right."
"Sige po ma'am!" ngumiti siya at agad na umalis ng makitang hindi ako ngumiti. Napapaisip tuloy ako na bakit marami ang nag aakalang nagtataray ako sa simpleng galaw ko lang?
Lumabas ako ng bahay at nakitang walang trabahante. Dahil siguro sa day off nila ang araw na linggo.
I looked around at nabigla ng makita ang kung sino sa gate namin! Hell!
May lumapit doon na katulong at pinagbuksan si Michael!
Why the hell on earth he's here?
Ang hawak kong' si Choco ay nilapag ko para lapitan ang gate.
"Sino ho sila?" tanong ng katulong ni lola.
"Micheal? Yaya, kilala kopo siya." nang dahil sa sinabi ko ay pinatuloy ng katulong si Michael.
Hindi ko inaasahan ang pagpunta dito ni Michael! Yeah, we had some moments before pero hindi sumagi sa isip ko na bibisita siya sakin dito sa Tagaytay!
"Good morning , Sapphire. Kamusta?" ngumiti siya.
I don't want to be rude so I showed him some hospitality. Pinapasok ko siya at doon ko napili malapit sa likod ng bahay. May mga bulaklak sa paligid namin at maliit na fishpond ni lola Magda.
May nilagay na pagkain at juice ang katulong sa mesa.
Tumikhim ako.
"Nabalitaan ko ang mga nangyari. I am worried so I decided to went here."
"Thanks Michael. Maayos naman ako dito. Uh, kamusta doon?"
Pinagsiklop niya ang kanyang mga daliri.
"Siguro hindi ka nanonood ng tv. That's your thing, right?" bahagya pa siyang tumawa at kinamot ang batok niya. Nang makitang hindi ako tumawa ay tinikom niya ang bibig.
Umiwas ako at tinitigan ang bulaklak na bigay niya, nasa gilid ng mesa.
"Nandito ako kasi nag aalala talaga ako at hindi ka na raw papasok sa atin. Ang dami niyo ring pinagdaraanan ngayon. At hindi rin ako naniniwala na nagawa mo iyon sa pinsan mong si Margo."
Nangunot ang noo ko. "Nagawa ang?"
"Iyong sa balita. Na ikaw raw ang may kasalanan kung bakit siya nawawala."
I scoffed. "You came here for that? So much effort huh?"
Napalunok siya at napapikit. Narinig ko rin ang pagsisi niya sa sarili.
Pero nandito rin naman siya. May mga alam siya na hindi ko alam kaya lubos lubosin ko na.
"What else? Ano ang balita doon bukod diyan?"
Kinakabahan siyang tumingin sa akin.
"Halos tungkol sayo talaga ang laman ng balita sa Unibersidad. At iyong daddy mo na nabaril kahapon-"
"What?!" halos hampasin ko ang mesa. "You're kidding! Nag usap kami kanina."
Itinaas niya ang kamay na tila ba hindi niya ako papatulan. "T-Teka...Iyon talaga ang nangyari. Hindi mo alam?"
"Umalis kana." pagtataboy ko sa kanya at tumayo ako. Kahapon ay wala dito si Raphael at kahapon rin nabaril si daddy?! Hindi ko ito alam!
Tinitigan ko ang Michael na kahit papaano ay may silbi sakin ngayon. Siya iyong tipo na pag gusto ko niya ay hahabol habulin ka.
"B-Bumalik ka nalang next time. Thank you!" tumalikod ako agad at alam ko na ang katulong na ang bahala sa kanya. Ni hindi nakarating sakin ang tungkol dito.
Nanginginig akong bumalik sa kwarto at nakitang nakabuntot sakin si Choco kaya pinulot ko siya at isinama sakin sa kwarto. Agad kong hinanap ang cellphone ko at tinawagan si daddy.
Ilang tawag pa bago niya sinagot!
"Hello dad?"
Akala ko ang bubungad sa akin ay ang boses niya ngunit nagkamali ako. Parang isang boses na pinapahirapan!
"D-Dad?! Dad? What's happening?!"
"Shhhh... You must be Sebastian's daughter? His only daughter?" isang boses babae ang narinig ko!
"Sino 'to?!" hindi ito si mommy!
Her evil laugh echoed! Halos takpan ko ang aking tenga!
"Kawawa naman kayo ng ina mo. Ang ina mong mang aagaw! Pero tignan mo nga naman ngayon...Nandito sa tabi ko si Sebastian! At ito lang ang sasabihin ko! Ilang taon akong nagtiis! Nagmukha akong baliw! Kung hindi mapupunta si Sebe sa akin.....Hindi siya mapupunta sa ina mo!"