_____________
"Siktir"
Sessizliği Johnny'nin elinden düşen bardak bozmuştu.
Jaehyunun tüm vücudu öfkeden karıncalanmaya başlamıştı başının üstü alev alev yanıyor gibiydi gözleri hafif bulanıklaşan görüntüye odaklanmakta zorluk çekerken bir kaç kelime söyleyebildi.
"Ne dedin sen?"
Yuta canına susadığını umursamazcasına tekrar etti.
"Si cheng'i istiyorum"
Johnny ellerinden birini alnına dayayıp başını eğdi şimdi gerçek anlamda kardeşinin cenaze mekanını ve bu kadar insan şahit olduğu için hapse girecek can yoldaşının kaç yıl yatacağını düşünüyordu.
"Sen ne dediğinin farkında mısın?"
Jaehyun onu ne şekilde öldüreceği hakkında düşünürken Yuta'nın aklını kaçırıp kaçırmadığını test ediyordu.
"Evet kaybettin ve senden sevgilini istiyorum"
Jaehyun kendine daha fazla engel olamayıp Yuta'nın üstüne yürüdü ve sağlam bir yumruk geçirdi dengesini kaybeden adam kısa sürede toparlanıp doğruldu yüzüne gelen ikinci yumruğu eğilerek engelleyip jaehyunun bileğini yakaladı ve karnına vurdu bu kez öylece durup dayak yemeyecekti.
İkinci yumruğu kaburgalarına atıp kafa geçirerek yere düşmesine sebep oldu.
"Kaybedince böyle mi yaparsınız beyefendi?"
Jaehyun hızla toparlanıp yakasından tuttuğu yutayı duvara sertçe yasladı.
"Siktiğimin paranı da malını da istemiyorum onun adını aldığın ağzını kırmakla yetineceğim"
Yuta boğuluyor olmasını umursamadan gülümsedi.
"Çok geç mallar müşteriye ulaştı bile mesajın gelmiş olması gerekiyordu"
Jaehyun tek eliyle tutmayı duvara sabiylwyip telefonunu cebinden çıkardı.
Dediği gibi mallar ulaşmış para hesaba yatmıştı bir mesaj daha vardı.
Adamlarından gelmişti.
"Si cheng uyandı efendim sizi soruyor"
Jaehyun telefonu yere atıp Yuta'nın boğazını sıktı.
Johnny jaehyunu çekmek için tüm gücünü kullanıyordu.
"Mal herif! etrafta kaç şahit var onu burada öldürürsen ömür boyu yatarsın."
Jaehyun etrafına baktı. Gerçekten de herkes onları izliyordu. Yutayı duvara iterek bıraktı ve geri çekildi.
"Buna değmezsin bile"
Arkasını dönüp yürümeye başladı.
"Vermezsen Kendim Alırım ben de!"
Dedi yuta ağzının kenarındaki kanları silerek
Jaehyun sakinleşmek için derin nefesler alıp veriyordu bu piç için hapse girmeye değmezdi.
"Elinden geleni ardına koyma orospu çocuğu"
........
Si cheng koltukta oturmuş tırnağının yanındaki etleri parçalıyordu kapı sesiyle irkilip ayağa kalktı.
Kapı açıldı ve içeri jaehyun girdi sicheng kafasını önüne eğdi.
Jaehyun çocuğa bir süre baktı sonra ona doğru geldi çocuk korkuyla geriye bir adım attı. Jaehyun içten içe kendine küfür etti.
"Özür dilerim geç kaldım"
Si cheng hiç birşey demedi ona kızgın olduğu kadar ondan korkuyordu kafasını kaldırmadan konuşmaya başladı.
"Neden bana söylemedin?"
"Neyi"
"Konversiyon bozukluğum olduğunu"
Jaehyun bunu tamamen unutmuştu çocuğa rahatsızlığından hiç bahsetmemişti. "Üzüldükten sonra birşeyleri unutuyor olması onun için daha iyidir." diye düşünmüştü.
"Senin için daha iyi olur diye düşündüm"
Si cheng gözlerinin üzerinden adama baktı ve kanayan dudağıyla morararan yanağını farketti.
"Yüzüne ne oldu?"
"Önemli bir şey değil ufak bir kavga"
Çocuk televizyonun yanındaki çekmecede yürüdü ilk yardım kutusunu alıp geri geldi jaehyun oturunca o da yanına oturdu ve yanağına merhem sürmeye başladı.
Dudağını temizleyip kutuyu toparladı jaehyun yüzüne bakmadan bunları yapan çocuğu sessizce izleyip konuşmaya başladı.
"Üzgünüm ama bir süre sahneye çıkamayacaksın."
Çocuk hızlıca kafasını kaldırdı.
"Ama neden?"
"Tehlikedesin"
Diyebildi adam. Si cheng elleriyle onun dizini tutup salladı küçük bir çocuk gibiydi.
"Ama sadece cuma günleri çıktığımı biliyorsun lütfen."
"Hayır dedim sicheng çıkamazsın"
Çocuğun gözleri dolmuştu konuşurken zorlanıyordu.
"Neden? Tehlikede olmak umrumda değil sahneye çıkmaya ihtiyacım var"
Kendine tutamayıp hıçkırmıştı daha önce hiç böyle olmamıştı.
Si cheng ağlayan biri değildi yaşadıklarına rağmen ağlamamıştı okulda gördüğü zorbalıklar yüzünden ağlamamıştı ailesini kaybetmesine ağlamamıştı herşeyi içine atmıştı ve şimdi patlayarak bedelini ödüyordu.
Jaehyun çocuğun yüzüne bakıyordu hıçkırık sesiyle irkilip ona baktı. Ağlamasına dayanamazdı ama onu kaybetmekten korkuyordu.
"Tamam çıkmana izin veriyorum ama ben de geleceğim."
Si cheng buna da razıydı tek istediği sahneye çıkmaktı onaylarcasına kafasını salladı ve ellerini adamın üzerinden çekti.
"Yemek yedin mi?"
"Hıhım"
Jaehyun tamam der gibi gülümseyerek saate baktı on bir olmuştu bile.
"Yatalım mı?"
Si cheng kafasını salladı ayağa kalkıp odaya çıktılar.Pijamalarını giyip yatağa girdiler.
Si cheng kafasını yastığa koyduğu gibi uyudu uykusu geldiği belliydi jaehyunu görmek için uyanık kalmıştı yalnız uyuyamıyordu ama hep yalnız uyanıyordu.
Jaehyun bir süre daha çocuğu izledi saçlarını okşadı.
"Söz veriyorum küçüğüm. Seni herşeyden herkesten koruyacağım"
Ay ışığının yansıdığı yüzüne ufak bir öpücük kondurup yavaşça gözlerini kapadı.
______
Cuma günü
Saat:18.30
Arabadan inip mekana girdiler. jaehyun si cheng'in elini bırakmıyor sürekli etrafa bakınıyordu adamlarını çocuğu korumaları için defalarca uyarmıştı.
Si cheng elini tutan adamı rahatlatmak için girmeden önce bir kez gülimsedi jaehyun karşılık verdi ve girdiler.
"Jaehyun sahneye çıkmak için önce perde arkasına gitmem gerekiyor biliyorsun değil mi? Bırak artık elimi"
Jaehyun net bir ifadeyle "Hayır" dedi.
"Ben de seninle gelirim o halde"
Si cheng umutsuzca kafasını iki yana salladı ve kulise yürüdü peşinden jaehyunu da sürüklüyordu.
"İzin verirsen üstümü giyineceğim"
Jaehyun kulisin koltuğuna oturup oğlanı süzdü.
"Önümde giyin"
Si cheng bir şey diyemedi neden bu kadar endişeli olduğunu anlayamıyordu. Ama yasak işler yapmadığını biliyordu onu umursamadan üzerini giyindi ve sahneye çıktı.
Jaehyun en ön koltukta yerini almış onu izliyordu.
Şarkı No Longer arkadan açıverin
Si cheng odaklanıp şarkıyı söylemeye başladı gözlerini bir süreliğine kapatmıştı. Olanları unutup söylemek istedi geçen hafta sonu onun için güzel geçmemişti.
Aslında Jaehyunu sevmediğini anladığından beri hiç birşey yolunda değildi. Sevmediği biriyle sevgili kalmak istemiyor ama bunu söylemeye de korkuyordu. Jaehyun onu seviyordu belki de bundan da pek emin değildi ama o tehlikeliydi ve Si cheng onu bırakmak istediğini söylerse yanlış birşey yapmaya kalkışabilirdi.
Onunla üç yıldır sevgililerdi si cheng ona karşı Hisleri olduğunu düşünüp açılmıştı. Jaehyunun kendini sorumlu hissettiği için herşeyi kabul edeceğinin farkında bile değildi.
Ama si cheng jaehyunu bırakırsa ne yapacağını bilmiyordu.
Gideceği hiçbir yer yoktu yapacağı birşey yoktu şarkı söylemeye de jaehyunun mekanında başlamıştı çünkü.
Hem korkusundan hem de çaresizliğinden bu adamın yanında kalmalıydı.
Onu ne olarak gördüğünü sordu kendine bir ağabey ya da arkadaş? Ya da ailesi yerine ona babalık yapan biri? Ailesi?
Aşık olduğu adam dışında herşey.
Si cheng gözlerini açıp bir kez Jaehyuna baktı. Jaehyun ona gülümsedi si cheng kendini zorlayarak gülümseyebildi derin bir nefes aldı ve nakarata girdi.
Birden duyduğu silah sesiyle nefesi kesildi art arda kurşun sesleri gelirken dengesini kaybedip yere düştü.
Konser bitti baba kapatın şarkıyı
Kullakları çınlarken zorla gözlerini açabildi.
Jaehyun kapıya silah doğrultup yere eğildi kolunu tutuyordu daha dikkatli bakınca kolundan kanlar aktığını farketti. Ve sevgilisinin adını bağırdı:
"Jaehyun!"
_____________
Ne güzel yerde bıraktım dimi?
Tabe ne sanıdınız
Ailevi problemlerden dolayı sık bölüm atacağımı sanmıyorum ama umarım ki en fazla bir kaç gün sürer
Şimdilik hiç birşey diyemeden gidiyorum kendinize iyi bakın görüşmek üzere <33