Takip edip, bol bol yorum yaparsanız çoookk mutlu olurum.
Bildirimler gerçekten bana fazlasıyla moral veriyor.
Ekrana heyecanla baktım. Görüntülü arayacağını düşünmüyordum ben ya!
Makyaj masamın aynasından kendime baktım. Yüzüm güzeldi, saçlarım hafif dağınıktı. Tarağı elime aldım ve saçlarıma hızlı bir şekilde şekil verdim ve telefonu tekrar elime aldım.
Derin bir nefes aldım ve aramayı cevapladım.
Ekranda ilk başta gökyüzü gözüktü. Anlamsızca ekrana bakarken, bir anda telefon düzeldi ve kemikli yüzü ekrana girdi.
Sessizlik devam ederken, yüzünü süzüyordum. Kaşının hemen yanından başlayan ve kulağına kadar ilerleyen bir iz vardı. Bu ona ayrı bir hava katıyordu kendimce. Kaşları ne kalın, ne inceydi. Tam ayarındaydı. Kaydırak gibi burnu vardı yiğidimin. Hafif çıkan sakalları fazla göze batmıyor, hoş duruyordu.
YAKIŞIKLIYDI ANAM!
Özgür güldüğünde, gülüşünü inceledim. Tatlı gülüyordu, gülünce gözleri kısılıyordu ve fazlasıyla güzel oluyordu.
"Yaklaşık iki dakikadır yüzümü süzüyorsun," dedi mırıldanarak. Sesini uzun zamandır merak ediyordum ve ses tonu kesinlikle hayallerimden öteydi.
Sakın adamın sesine yükselme Beyza, sakın!
Homurdandım.
"Senden ses çıkmadığına göre sende süzüyordun."
Güldü. Gözleri kısıldı yine.
"Öyle oldu," dedi gülüşlerinin arasından.
Gözüm sürekli kaşından kulağına kadar uzanan izine takılıyordı.
Görevde mi olmuştu acaba? Bu onlar için hiçbir şeydi biliyordum ama canı acımış mıydı?
Umarım acımamıştır.
Baktığım yeri görünce eliyle işaret etti.
"Neden sürekli oraya bakıyorsun?"
"Canın acıdı mı diye düşünüyorum."
'Hmm' diyerek mırıldandı.
Biraz düşündü ardından "Acımadı." dedi. "Acımıştır," dedim direterek. Derin bir nefes aldı.
"Acımadı, bu bir hiç."
"Ne kadar oldu oluşalı?"
"Üç yıl."
Kafamı salladım. Üzerimdeki heyecanın büyük bir kısmı gitse de, hâlâ diriydi.
Özgür dikkatle yüzümü inceliyordu, sanki bir daha göremeyecekmiş gibi.
"Biliyor musun bu gün bir tane asker az kalsın bayılıyordu," dedi gülerek. Kaşlarımı çattım. Komik miydi lan? Adam bayılma derecesine gelmiş.
"Neden gülüyorsun ki? Yorulup bayılma derecesine gelmiş, komik mi?" dedim homurdanarak. Tabii ki kimin neye güldüğü, komik bulduğu beni ilgilendirmezdi fakat bu biraz acımasızca olmuştu.
Özgür kahkahayı bastı. Gözleri yine kısıldı.
"Öyle değil. Eğitimden dolayı değil yani. Dağda taşta terörist öldüren adam, bugün fare gördü diye ortalığı ayağa kaldırdı." dedi.
Fazla komik değildi ama ayıp olmasın diye güldüm bende. Birkaç dakika boyunca o konuştu, ben dinledim. Konu açmak için saçmalıyor ve en alakasız şeyleri anlatıyordu.
"Biliyor musun çok merak ediyorum askeriyeyi. Bir gün eğitiminize katılmak isterim."
"Ağır gelir sana." dedi. "Vücudun kaldırmaz o kadarını."
"Biliyorum Özgür herhalde. Bana göre kolaylık sağlarsın diye düşünüyorum."
Kafasını olumsuz anlamda salladı.
"Yok öyle bir dünya canım."
CANIM MI?
CANIM DEDİ?
BANA DEDİ?
DEDİ BANA?
DEDİ CANIM BANA?
Yutkundum. Sessizlikten dolayı yutkunma sesim ona gitmiş olacak ki dudaklarını gülmemek için birbirine bastırdı.
Boğazımı temizledim ve doğruldum. Canım dediyse dedi yani ne var.
Ama çok güzel demişti.
"Üşüyeceksin içeri geç istersen." dedim. Çatı tarzı bir yerdeydi.
Kafasını ekrana yakınlaştırdı.
"Oy sen beni mi düşünüyorsun sen?"
Yanaklarımın kızardığını hissettim. Harbi ben neden onu düşünüyordum ki? Hafif bir hoşlantıydı sadece.
Tripli bir şekilde kafamı çevirdim.
"İyi düşünmüyorum ne hâlin varsa gör. Sonra hasta ol kal şey gibi ortada."
"Birazdan geçerim sigara içmeye çıktım zaten. Kapattıktan sonra içip geçeceğim." dedi karşılık olarak.
"İç şimdi. Sorun olmaz benim için. İç ve içeriye geç. Orada da konuşabiliriz."
"Sorun olmaz eminsin değil mi?" dedi ve ardından elini ağzına kapatarak esnedi. "Rahatsız olmazsın yani?"
Kafamı olumsuz anlamda salladın. "Olmam merak etme, iç."
Birkaç sesten sonra dudağına sigarayı yerleştirdi ve elini rüzgara karşı siper ederek sigarasını yaktı.
Sigara içerken de seksydi.
Artık Selena dizisindeki Fitnat gibi 'Tanriiimm' diyerek ekrana yapışacaktım. Az kalmıştı.
Dumanı üfledikten sonra yüzüme baktı.
"Güzellik tanrıçasıyım diyordun ya?" dedi hatırlatmak istermiş gibi.
"Evet?"
"Haklıymışsın."
Yürüme, uç Özgür.
Gözlerim açıldı. Öksürük tuttu. Yanaklarım kızardı. Evet, bunlar sırayla bir bir oldu.
Ben bunu evlenme teklifinden sayardım hocam.
Öksürüğüm dinince kafamı kaldırdım. Yüzündeki piç sırıtışıyla ekrana bakıyordu.
Şerefsiz!
Kapı birden açıldığında afalladım. Bakışlarımı kapıya çevirdiğimde, Hande'yi görmek benim için beklendikti.
Bir telefona bakıyordu, bir bana.
"Şey," dedi suçlulukla. "Ben sana bir şey gösterecektim de, öksürünce uyumamışsındır diye düşündüm ve geldim ama..."
"Hande."
"Efendim?"
"Siktir git Hande."
Ekrandan bir kahkaha sesi yükseldi. Bakışlarımı ekrana çevirdim. Çok güzel gülüyordu zalımın oğlu.
Hande'nin gözleri hâlâ ekran ve ben arasında gidip gelirken başını salladı ve odadan çıktı.
Özgür'e büyük bir utançla döndüm.
"Ben kapatsam olur mu?" dedim. "Uykum var da."
Yalan. Uykum vardı evet ama kesinlikle ondan kaçmak için kapatıyordum. Normalde böyle şeylerden utanmazdım hatta egomu okşardı fakat bu garip hissettirmişti.
Sırıtarak kafasını salladı.
"İçeri geç sigaran biter bitmez. Kalma dışarıda, fazla soğuk değil ama olsun."
"Tamam annecim, geçeceğim."
"Sus bakayım."
"Tamam sustum."
"Kapatıyorum."
"Kapat."
Elimi baybay anlamında kaldırıp iki yana salladım. Elini kaldırarak aynısını o da yaptı. Çok tatlıydı şuan.
Aramayı sonlandırdım ve telefonu kapatarak masaya koydum. Derin bir nefes çektim içime.
Az konuşmalı, bol bakışmalı bir arama olmuştu. Gayette güzeldi. En azından ilk konuşmaya göre.
Ayağa kalktım ve kendimi yatağa attım. Yorganımı üstüme çektim ve hayaller eşliğinde uykuma daldım.
Oy verirseniz beni daha da mutlu etmiş olursunuz. Kendinize iyi
bakınn <3
İnstagram: hasan.bunlar.ciddimi