မိုးေလဝသသတင္းဌာနက ဒီရက္ပိုင္းမွာ ညဘက္ေတြဆို ႏွင္းေတြပိုမ်ားမ်ားက်လိမ့္မည္ဟု ေၾကာ္ျငာထားေလသည္။ ႏွင္းေတြက်လာခဲ့ရင္ေတာ့ ဒီက်ယ္ဝန္းလွတဲ့ ကမ႓ာေျမႀကီးေပၚမွာ အျပည့္ဖုံးလႊမ္းေနေလာက္မည္ ထင္ပါရဲ႕ေလ။
႐ုတ္တရက္ ႏွင္းေတြကိုၾကည့္ေနရင္း ဟိုလူရဲ႕ေငြေရာင္ေတာက္ပေနသလို ညစ္က်ယ္က်ယ္အျပဳံးေတြက ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕အေတြးထဲမွာေပၚလာခဲ့သည္။
ထိုအခါ ဝူဖန္း႐ုန္တစ္ေယာက္ အက်ီထဲကဝီစီကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္စြာပဲ မႈတ္ကာအခ်က္ျပလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႕ရင္ေတြအနည္းခုန္ေနတာေတာ့ ဝန္ခံရမည္။
ပိုင္ဟယ္ကိုေရာက္ဖို႔ နာရီသုံးဆယ္လိုေသးသလို ခရီးဆုံးေရာက္ရန္အတြက္ေတာ့ ႐ွည္လြန္းပါေသးသည္။
===============================
လက္ေထာက္ေလးက ဓာတ္ဘူးေလးကိုေရလည္ေနတုန္းက ဝူဖန္း႐ုန္က သူမကို မ်က္ႏွာေသျဖင့္စိုက္ၾကည့္ေနတာကိုျမင္လိုက္ရသည္။ သူမတင္ျပခဲ့တဲ့အေျခအေနဟာ တကယ္ကို အႏၲရာယ္မ်ားေၾကာင္းကိုစဥ္းစားမိၿပီး အသံပင္မထြက္ရဲေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္လန္႔ေနမိသည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ကေတာ့ သူေဆးလိပ္ေသာက္တာ မ်ားသြားၿပီး လည္ေခ်ာင္းေတြနာေနတာေၾကာင့္ ေရေႏြးေသာက္ဖို႔လာ႐ွာတာပဲျဖစ္သည္။ ဓာတ္ဘူးေလးကေသးတာေၾကာင့္ ခနခနလာထည့္ဖို႔ သူ႕အတြက္ အဆင္မေျပလွေခ်။ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ရထားေပၚက ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးအခန္းမွာ ေရသန္႔စက္တစ္လုံးေလာက္ထားရင္ေကာင္းမလားလို႔ေတြးေနေပမဲ့ အခုရထားေပၚမွာသုံးေနတဲ့ ဓာတ္ဘူးေလးဟာ အေကာင္းအတိုင္းပဲ႐ွိေနေသးၿပီး စြန္႔ပစ္ဖို႔အခ်ိန္မက်ေသးေပ။ ထို႔ေနာက္ သူဓာတ္ဘူးကိုင္ထားၿပီး သူ႕ကိုျပန္မၾကည့္ရဲတဲ့ လက္ေထာက္မေလးဆီကိုပဲ အၾကည့္ေတြ ေ႐ြ႕လိုက္ေတာ့သည္။
" ေရေႏြးေသာက္ဖို႔မဟုတ္ဘူးလား...မင္း ဒီမွာတစ္ခြက္ေလာက္ေတာ့ ေသာက္လို႔ရေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ မင္းကိုၾကည့္ရတာ တစ္ခြက္ေလာက္ေတာ့ စိတ္ေအးသြားေအာင္ေသာက္သင့္တယ္လို႔ ထင္တာပဲ" လို႔ဝူဖန္း႐ုန္ကေျပာလိုက္သည္။
ထိုအခါ လက္ေထာက္မေလးမွာ အနည္းငယ္စိတ္ၿငိမ္သြားၿပီးေနာက္ သူမလက္ကို ေဝ့ယမ္းလိုက္ကာ " ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ကြၽန္မေသာက္ဖို႔မလိုပါဘူး။ ႐ုန္ေကာပဲ ေသာက္လိုက္ပါ။ ကြၽန္မတို႔အကုန္လုံးက ႐ုန္ေကာကိုပဲအားကိုးေနရတာေလ " လို႔ေျပာလာခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္သူမ ဖုန္းကို ဝူဖန္း႐ုန္ေ႐ွ႕ကိုထုတ္ျပလာခဲ့ၿပီး ဗီဒီယိုတစ္ခုဖြင့္ျပလာခဲ့သည္။
" ႐ုန္ေကာ ဒီဟာကို တစ္ခ်က္ေလာက္ၾကည့္ၾကည့္ပါလား"
" ဘာႀကီးလဲ "
ဖုန္းေပၚမွာေပၚလာတာက လွပတဲ့သတင္းတင္ဆက္သူ မိန္းကေလးဟာ ဒီမနက္အတြက္ ေခါင္းစီးသတင္းတစ္ပုဒ္ ကိုတင္ဆက္ေနတာပဲ ျဖစ္သည္။
" အခုဆိုရင္ျဖင့္ စက္တင္ဘာလာ ၂၇ရက္ေန႔ ထုန္က်ိဳးမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ လူသတ္မႈအေၾကာင္းေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔သတင္းဌာန ကသတင္းေထာက္ကိုယ္တိုင္ ရဲေတြကရခဲ့တဲ့သတင္းအရ ေသဆုံးသူဟာ ထုန္က်ိဳးရဲ႕ အမွတ္ ၁ အလယ္တန္းေက်ာင္းမွာ ဒုတိယႏွစ္ တက္ေရာက္ေနတဲ့ေက်ာင္းသားေလး ေ႐ွာင္ကြမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေလးကို စက္တင္ဘာလ ၂၇ရက္ေန႔ရဲ႕ ညဘက္ ၁၁နာရီ မိနစ္ ၄၀မွာေသဆုံးျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ခန္႔မွန္းရၿပီး သူဟာလုဟာလမ္းေပၚက အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္ရဲ႕ေနာက္ဘက္ေပါက္နားမွာ တုံးတဲ့ပစၥည္းတစ္ခုခုနဲ႔ေနာက္ကေန႐ိုက္ခံရတာေၾကာင့္ ဦးေခါင္းခြံကြဲၿပီး ဦးေႏွာက္ထဲက အဓိကေသြးေၾကာေပါက္လ်က္ ေတြ႕႐ွိခဲ့တာျဖစ္တယ္။ "
" ထုန္က်ိဳးရဲဌာနက ဒီအမႈကိုအျမန္ပဲ အထူးတပ္ဖြဲ႕ ဖြဲ႕ခဲ့ၿပီးစုံစမ္းစစ္ေဆးခဲ့ၾကတယ္။ အခုလက္႐ွိမွာေတာ့ ရဲဌာနက သံသယ႐ွိေနသူက က်ိဳးရန္လင္း လို႔ေခၚတဲ့ အသက္၃၅ႏွစ္အ႐ြယ္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ထုန္က်ိဳးၿမိဳ႕သားတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး လီ႐ွင္း အသက္အာမခံအုပ္စုမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသူတစ္ဦးလည္းျဖစ္တယ္။ သူ႕ရဲ႕အထက္အရာ႐ွိေျပာၾကားခ်က္အရ က်ိဳးရန္လင္း အလုပ္မလာတာ ၅ရက္႐ွိၿပီျဖစ္ၿပီး သူတို႔ဘက္ကက်ိဳးရန္လင္းကို ဘယ္လိုမွဆက္သြယ္မရျဖစ္ေနေၾကာင္း ႏွင့္ ဒီေန႔လည္မွာပဲ ျပည္သူ႕လုံျခဳံေရးဝန္ႀကီးဌာန ကေန အဆင့္ B အျဖစ္ဖမ္းဝရမ္းထုတ္လိုက္ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင့္ အသိေပးအေၾကာင္းၾကားအပ္ပါတယ္႐ွင့္။ "
ထို႔ေနာက္ ဓာတ္ပုံတစ္ပုံဟာ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္မွာေပၚလာခဲ့ၿပီး အဲ့တာဟာ သူေတြ႕ခဲ့တဲ့ အတြဲေလး ၁၅တန္းေျမာက္က က်ိဳးရန္လင္းပုံႀကီးပဲျဖစ္သည္။
လက္ေထာက္ေလးက ေၾကာက္လန္႔စြာျဖင့္
" ႐ုန္ေကာ အဲ့မွာ႐ွာတာဘာေတြ႕ခဲ့လဲ သူ႕ကိုေရာေတြ႕ခဲ့လားဟင္ " လို႔ေမးလာသည္။
ဝူဖန္း႐ုန္ မ်က္စိေတြမ်ားမွားေနသလိုပင္ ဖုန္းေပၚကဓာတ္ပုံကို ေၾကာင္အစြာ ၾကည့္ေနခဲ့မိသည္။ ေဘးနားက ေက်ာင္း႐ွင္းေထာင္ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕လက္သီးကိုဆုပ္ထားၿပီး တစ္ခုခုကိုထိုးခ်င္ေနသေယာင္။ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕အေျဖေတာင္ မေစာင့္ဘဲ လက္ေထာက္ေလးဟာ ေလသံတိုးတိုးျဖင့္ဆက္ေျပာလာခဲ့သည္။
" သူက ကေလးပဲ႐ွိေသးတာကို ဒီလူမဆန္လိုက္တဲ့အေကာင္ကေတာ့.....ကြၽန္မသာ ဒီကေလးရဲ႕ အေမဆိုရင္ေတာ့ ဒီလူယုတ္မာရဲ႕ ကြၽန္မလက္နဲ႔ကိုယ္တိုင္ဖမ္းၿပီး အ႐ိုးေတြခ်ိဳးပစ္မိမွာ "
ထို႔ေနာက္ ဝူဖန္း႐ုန္ေဘးနားက ေက်ာင္း႐ွင္းေထာင္ပခုံးကို ကိုင္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ " ႐ွင္းေထာင္ မင္းအခုရဲေတြဆီသြား.....အခုပုံျပၿပီးအေၾကာင္း ၾကားလိုက္ေတာ့ သူတို႔ကိုကင္းလွည့္ခိုင္းတာပိုေကာင္းမယ္။ ဒါမဲ့အရမ္းစစ္ေဆးတာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္ခိုင္းနဲ႔။ တျခားခရီးသည္ေတြကိုစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔တာဝန္က်တဲ့ရဲေတြကေရာ ဘယ္သူလဲ? "
ေက်ာင္း႐ွင္းေထာင္က " ဒီေန႔ က်န္႔ကြၽင္းအိမ္မွာ ျပႆနာတက္လို႔ရထားေပၚမွာ ေလးေယာက္ပဲ႐ွိတယ္။ ငါသြားၿပီးေမးလိုက္မယ္ " လို႔ေျပာရင္း အေျပးထြက္သြားသည္။
ဝူဖန္း႐ုန္ရင္ထဲမွာေတာ့ အေျခအေနမေကာင္းေတာ့။ ခ်ီက်န္႔ကြၽင္းဆိုတဲ့ ရဲအရာ႐ွ္ေခါင္းေဆာင္းဟာ အေတြ႕အၾကဳံေတြျပည့္ဝၿပီး ဘာမဆိုရင္ဆိုင္ႏိုင္တဲ့ ပုံစံ႐ွိသည္။ ဒါေပမဲ့ အခုသူက ဒီေန႔ရထားေပၚမွာ မပါလာခဲ့ေပ။ ခ်ီက်န္႔ကြၽင္းမပါတဲ့ အခုလက္႐ွိရဲတပ္ဖြဲ႕ကေတာ့ သူ႕အတြက္ အသုံးမဝင္ေပ။ သူရာထားေပၚက ဝန္ထမ္းေတြကို အေရးေပၚအစည္းအေဝးေခၚလိုက္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ကအလို႐ွိေနတဲ့ သံသယ႐ွိသူဟာ ဒီရာထားေပၚမွာ ႐ွိေနေၾကာင္း နဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြဟာ ခရီးသည္ေတြရဲ႕ လႈပ္႐ွားမႈေတြကို ဂ႐ုစိုက္ၾကည့္ထားသင့္သည့္ အျပင္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ အျပဳအမူေတြကို ေတြ႕တာနဲ႔ စိတ္လိုက္မာန္ပါမလုပ္ဘဲ ရထားေပၚက ရဲေတြနဲ႔ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးေတြကို အရင္သတင္းပို႔ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မွာၾကားလိုက္သည္။
သူတို႔ရဲ႕အေရးေပၚအစည္းအေဝး ၿပီးသြားခ်ိန္မွာ ဝူဖန္း႐ုန္သူ႕နာရီကိုၾကည့္လိုက္သည္။ အခုဆို မနက္၆နာရီခြဲေနၿပီ ျဖစ္ၿပီး မၾကာခင္မွာ စားေသာက္တြဲေပၚမွာ မနက္စာေတြျပင္ဆင္ေကြၽးေမြးေတာ့မွာ ျဖစ္သည္။ သူဟာလက္ေထာက္ေလးကို ေပါင္မုန္႔ႏွစ္လုံးသြားယူခိုင္းလိုက္ၿပီး ႏူးညံ့ၿပီးလတ္ဆတ္တဲ့ေပါင္မုန္႔ကို စကၠဴနဲ႔ပတ္ၿပီး စားရင္းရထားတြဲေလးဆီကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြားလိုက္သည္။
ရထားေျခာက္ကိုအျဖတ္ အိမ္သာတံခါးဝကေန လက္တစ္ဖက္ဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ အက်ီကိုဆြဲၿပီး အိမ္သာထဲကိုဆြဲေခၚလိုက္သည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ စားလက္စေပါင္မုန္႔ေလးဟာ ႏွင္လုနီးပါးျဖစ္သြားၿပီး သူ႕ဟာ အိမ္သာတံခါး ပိတ္သံၾကားၿပီးတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ လူတစ္ေယာက္ ရင္ခြင္ထဲကိုေရာက္ေနတာကို သိလိုက္ရသည္။ သူ႕မ်က္လုံးေတြေပၚကိုအရပ္တစ္ခုက အုပ္မိုးလာခဲ့ၿပီး သူအနည္းငယ္တုန္ရီသြားခဲ့သည္။ သူေၾကာက္လို႔တုန္ရီသြားခဲ့တာ မဟုတ္ဘဲ ေျမာက္ေလဟာ အလြန္ေအးလြန္းသျဖင့္ သူ႕ပါးနဲ႔ ေမွး႐ိုးေတြကိုထုံက်င္ေစတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ရထားေပၚကအိမ္သာတြဲေတြဟာ ေလထုတ္ေပါက္ အေသးေလးပါၿပီး ဒီအေပါက္ေသးေသး႐ွိတဲ့ေနရာဟာ ရထားတြဲမွာအေအးဆုံးေနရာပဲျဖစ္သည္။
ဝူဖန္း႐ုန္ သူရဲ႕ႏွာေခါင္းကိုပြတ္လိုက္ၿပီး စိတ္မ႐ွည္စြာေမးလိုက္သည္။
" မင္းဘာလုပ္တာလဲ "
က်ိဳးရန္လင္းက သူ႕ခါးကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ထားၿပီး အျခားလက္တစ္ဖက္ကေတာ့ ေပါင္မုန္႔ကိုင္ထားတဲ့သူ႕လက္ကို ထိန္းၿပီး နံရံေပၚဖိကပ္ထားေလသည္။ အသက္႐ႈေနတဲ့ ေလဝင္ေလထြက္တိုင္းဟာ ဝူဖန္း႐ုန္နားေလးကို ေႏြးေစၿပီး တစ္ဖက္နားကေျမာက္ပိုင္းေလေအးကိုခံစားရသလို ေနာက္တစ္ဖက္က ေလေႏြးေႏြးကိုခံစားရတာက ေရနဲ႔မီးကိုတစ္ၿပိဳင္တည္းခံစားရသလိုပင္။ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕နား႐ြက္ကို လွ်ာေႏြးေႏြးႀကီးလ်က္ၿပီး ကိုက္လိုက္ကာ " မင္းဆီကအေႏြးဓာတ္ ကိုခနေခ်းတာေလ" လို႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကအ႐ွက္မ႐ွိေျပာလာခဲ့ေလသည္။
႐ုတ္တရက္ပဲ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ အမူအယာဟာေျပာင္းသြားၿပီး သူ႕ဒူးနဲ႔ က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕ေပါင္ျခံကို တိုက္ခ်လိုက္ကာ ထိုလူဒူးေထာက္က်သြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ခ်ဳပ္ထားရာကေနလြတ္ေျမာက္ဖို႔လုပ္ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႕ေနာက္က လူကေတာ့သူ႕ရဲ႕အားေနတဲ့ လက္ေတြနဲ႔ ဝူဖန္း႐ုန္ပခုံးကိုဖိခ်ထားခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ပတ္ပတ္လည္ ၃မီတာမျပည့္တဲ့ အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနၾကေလသည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ သူ႕ရဲ႕ေျခေထာက္ကိုေျမာက္လိုက္ၿပီး ထပ္ကန္လိုက္တာ မထိဘဲအိမ္သာ ေႂကြခြက္ကိုသာကန္မိတာေၾကာင့္ ေျခေထာက္နာသြားခဲ့သည္။ က်ိဳးရန္လင္းကဒီအခြင့္အေရးကို အမိအရအသုံးခ်ၿပီး သူ႕ကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံခ်ဳပ္ထားလိုက္ေလသည္။ က်ိဳးရန္လင္းဟာ သူေျခေထာက္ေတြကိုအနည္းငယ္ ဟလိုက္ၿပီး ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ ဒူးနဲ႔ သူ႕ညီေတာ္ဖြားကိုပြတ္ေနခဲ့လိုက္သည္။ သူ႕ဟာ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာအေႏွာက္အယွက္ေပးသလို အျပဳအမူ ျဖစ္ေနခဲ့ေပမဲ့ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကေတာ့ တစ္စက္မွေတာင္မပ်က္ဘဲ ထူးျခားစြာေျပာင္းလဲသြားျခင္းမ႐ွိခဲ့ေပ။ က်ိဳးရန္လင္းဟာ အသံတိတ္ရယ္လိုက္မိၿပီး သူ႕ရဲ႕အရင္ ျပဳံးေနက်ပုံစံနဲ႔ကြဲျပားစြာ လြတ္လပ္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ျခင္းကင္းမဲ့စြာ ရယ္လိုက္မိတာ ျဖစ္သည္။
" ဒါက အေႏြးဓာတ္ေလးဖလွယ္႐ုံပါပဲ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးကဒီေလာက္ေလးနဲ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္႕ကို မဖမ္းဘူးမလား "
" ငါသာ မစၥက်ိဳးကို ေႏြးေအာင္လုပ္ေပးရင္ မင္းကငါ့ကိုဘာျပန္ေပးမွာလဲ? " လို႔ ဝူဖန္း႐ုန္ကသူ႕လက္ေတြကို က်ိဳးရန္လင္းခါးနားမွာပြတ္ရင္းေမးလိုက္သည္။
က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕ပါးလႊာတဲ့ ႐ွပ္အက်ီအျဖဴေပၚကေနတစ္ဆင့္ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ေအးစက္ေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြက ေရကူးေနသလို ေနရာအႏွံ႔သြားလာေနတာခံစားလိုရေနသည္။ က်ိဳးရန္လင္း ေခါင္းငုတ္ၿပီးၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳက္နက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးေလးက သူကလွ်ာနီနီေလးနဲ႔ သူရဲ႕နားကပ္ေထာက္နားေလးကို ခပ္ဖြဖြေလးဆြဲစုတ္နမ္းလာခဲ့သည္။
က်ိဳးရန္လင္းဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကို နားေနာက္ကေနတစ္ဆင့္ လည္ပင္းနားမွာရေနခဲ့ၿပီး သူ႕ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ ပခုံးသားေလးနဲ႔ ကပ္လုနီးပါးပင္ျဖစ္ေန၏။ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ သူရင္ထဲကေန မ႐ိုးမယြခံစားလာရၿပီး ခႏၶာကိုယ္အေသြးအသားထဲကေန ပူျပင္းလာတာကိုေတာ့ လုံးဝျငင္းမႏိုင္ေတာ့ေၾကာင့္ တိတ္တခိုးေလး႐ိႈက္လိုက္မိသည္။
" မင္းကို ကိုယ့္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုေပးမယ္ေလ " လို႔ က်ိဳးရန္လင္း ခပ္တိုးတိုးေလးေျပာလာၿပီး " ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးေလးသာ ကိုယ္ရဲ႕ ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့ပုံစံကို မၿငိဳျငင္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ေပါ့ေလ"
ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ညစ္က်ယ္က်ယ္ရယ္လိုက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ အက်ီေအာက္က သူ႕ေ႐ွ႕ကလူရဲ႕က်ယ္ျပန္႔တဲ့ရင္ဘတ္ကို ပြတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုမွတစ္ဆင့္ ေအာက္ကိုအသာေလးဆင္းသြားၿပီး ဗိုက္ေပၚကသန္မာလွတဲ့ ႂကြက္သားေတြကို ဖြဖြေလးကိုင္ေဆာ့ေနလိုက္သည္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးေလးဟာ သူ႕ရဲ႕မ်က္လႊာကိုခ်လိုက္ၿပီး တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ေပၚေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို တိတ္တိတ္ေလးလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုလူရဲ႕က်န္းမာသန္စြမ္းလွတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ဆက္ၿပီး အေႏြးဓာတ္ေပးႏိုင္ဖို႔ သူ႕ရဲ႕ခ်က္ေအာက္ကေနရာမွာ အသာေလးေဆာ့ေနလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ သူ႕အေ႐ွ႕ကလူရဲ႕အသက္႐ႈသံျပင္းျပင္းဟာ သူ႕နားကို႐ိႈက္ခတ္လာေတာ့သည္။
႐ုတ္တရက္ပဲ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕လက္ဟာ သိသာလွတဲ့ အမာ႐ြတ္တစ္ခုေပၚမွာရပ္တန္႔သြားၿပီး အဲ့ဒီအမာ႐ြတ္ဟာ အနာေဟာင္းတစ္ခုျဖစ္ပုံရသည္။ အဲ့ဒီအမာ႐ြတ္ဟာ သူ႕ရဲ႕မူလအသားေရထက္အနည္းငယ္ျဖဴေဖ်ာ့ေနၿပီး လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းစာ႐ွည္ၿပီး လက္ဖဝါးတစ္ခုစာေလာက္က်ယ္တဲ့ အနာႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ အေပၚဘက္နံ႐ိုးေအာက္နားက ေဆးစည္းထားတဲ့ဒဏ္ရာတစ္ခု ဆီကို လက္ကေရာက္သြားသည္။
က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕ အသက္႐ႈသံပိုျပင္းလာတာကိုၾကည့္ခ်င္းျဖင့္ ဒီဒဏ္ရာရထားတာၾကာေသးပုံမရဘဲ နာေနေလာက္သည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ႐ုတ္တရက္ က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕အက်ီေတြကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေဆးစည္းထားတဲ့ ဒဏ္ရာေပၚမွာေသြးေတြစိမ့္ထြက္ေနတာကိုသာျမင္လိုက္ရေလသည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ေဆးစည္းတဲ့ဒဏ္ရာေပၚကို ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္ၿပီး သူဟာ ျပင္း႐ွ႐ွေသြးအရသာကိုခံစားလိုက္ရသည္။ ထိုဒဏ္ရာကေနတစ္ဆင့္ က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕ လည္ညပ္႐ိုးထိေရာက္ေနတဲ့ လွ်ာေလးတဲ့ လိုက္နမ္းေနလိုက္သည္။ က်ိဳရန္လင္းဟာ သူ႕ပခုံးေတြကိုဆုပ္ကိုင္လာခဲ့တာက အ႐ိုးေတြက်ိဳးေၾကမတတ္ပင္။
ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ေခါင္းေမာ့လိုက္ကာ က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕မ်က္ဝန္းထဲကိုအေသအခ်ာၾကည့္ရင္းေမးလိုက္သည္။
" မင္းဒဏ္ရာ ဘယ္လိုရလာတာလဲ? "
က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕ေခ်ာေမာတဲ့မ်က္ႏွာဟာ သူ႕ကိုငုံ႔ၾကည့္ခဲ့ၿပီး ထိုလူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးမွာေဆးလိပ္နံ႔ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးကိုရေနခဲ့သည္။
ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ က်ိဳးရန္လင္းကို သူ႕ရဲ႕ေဝးကြာေနတဲ့ခ်စ္သူေလးကို နမ္းသလိုမ်ိဳး နစ္နစ္နဲနဲနစ္လိုက္မိၿပီး သူ႕ကိုယ္သူပင္အံ့ၾသေနမိသည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ မသိတဲ့လူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ အလိုလိုမေျပာဘဲ နားလည္ေနသေယာင္ပင္။ သူ႕လက္ေတြကို က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕ လည္ပင္းမွာဖက္တြယ္လိုက္ၿပီး ထိုလူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြကို မြတ္သိပ္စြာနမ္းေနလိုက္မိသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားအနမ္းတိုက္ပြဲေတြဟာျပင္းထန္လွၿပီး က်ိဳးရန္လင္း ဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ကိုစသလိုျဖင့္ ေျပာလာသည္။ " ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးေလးက အရမ္းတက္ႂကြေနပါလား "
ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္နားမွာ နမ္းထားတာေၾကာင့္သားေရအခ်ိဳ႕႐ွိေနၿပီး သူနမ္းလိုက္မိတာကိုလုံးဝေနာင္တမရေပ။ သူလုပ္ခ်င္တဲ့အရာ လုပ္ကိုလုပ္လိုက္မည္ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္လာမဲ့အက်ိဳးဆက္ေတြက ဘာအေရးလဲ ေနာက္မွ႐ွင္းတာေပါ့ ......
က်ိဳးရန္လင္းဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ လည္ပင္းနဲ႔ ပခုံးေတြျပင္းျပစြာနမ္းေန႐ုံသာမကပဲ သူ႕ရဲ႕ေဘာင္းဘီကိုပါ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ထိုအခါ ဝူဖန္း႐ုန္က " ကြန္ဒုံး "လို႔အသက္႐ႈမဝသံျဖင့္ တိုးတိုးေျပာလာခဲ့တာက က်ိဳးရန္လင္းကို ရယ္မိသြားေစသည္။
ပလတ္စတစ္အိတ္ကိုေဖာက္လိုက္တဲ့အသံဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕အသိငါးပါးကို လႈံ႕ေဆာ္လာခဲ့သည္။ က်ိဳးရန္လင္းဟာ သူ႕ရဲ႕လည္ပင္းကိုကိုက္လာခဲ့တာေၾကာင့္ သူသာယာၿပီး စြဲေတာင္မႈ႐ွိတဲ့ၿငီးသံေလး ထြက္သြားမိ၏။ က်ိဳးရန္လင္းဟာ ကြန္ဒုံးကိုသူ႕ကိုကမ္းေပးလာတာေၾကာင့္ သူအသာေလးတပ္ေပးလိုက္ၿပီး ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔မနမ္းေနၾကေတာ့ေပ။ သူတို႔ဟာ သူတို႔ခႏၶာကိုယ္ကျဖစ္လာတဲ့ သာယာမႈေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ေနၾက႐ုံပဲျဖစ္ၿပီး ေအးျမလွတဲ့ေျမာက္ေလေတြေတာင္ သူတို႔အပူလိႈင္းႀကီးကို ေအးေအာင္မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေခ်။
က်ိဳးရန္လင္းဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ဖက္ထားၿပီး ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ေျခေထာက္ေတြဟာ သူ႕ခါးနားမွာဖက္တြယ္ထားၿပီး ဖင္ေလးကိုကားေပးလာခဲ့သည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ေခါင္းဟာ က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕ပခုံးေပၚမွာေမွာက္ထားၿပီး သူ႕လက္တစ္ဖက္ဟာ ေဘစင္ကိုေထာက္ထားလ်က္ ေနာက္တစ္ဖက္ျဖင့္ က်ိဳးရန္လင္းကိုဖက္တြယ္ထားၿပီး ခနခန ၿငီးသံေလးေတြထြက္ေနခဲ့သည္။ က်ိဳးရန္လင္းဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုအတင္းေမာ့ၾကည့္ေစၿပီး ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးေလးရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ သာယာမႈေၾကာင့္ နီရဲေနၿပီး သူ႕ရဲ႕နက္ေမွာင္လွတဲ့မ်က္ဝန္းေတြဟာလည္း သာယာမႈေတြနဲ႔ျပည့္နက္ေနကာ မ်က္ရည္မ်ားေဝ့ေနခဲ့သည္။
ဒီျမင္ကြင္းလွလွေလးကို ၾကည့္ရင္း " F...k " လို႔ က်ိဳးရန္လင္းဟာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆဲမိသြားေလေတာ့သည္။ က်ိဳးရန္လင္းဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕အေသြးအသားေတြဝါးၿမိဳဖို႔ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့သေယာင္ပင္ ။ ဒီလိုသာယာမႈေတြၾကားထဲကေန ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ တည္ၿငိမ္စြာပဲ ေျပာလာခဲ့သည္။
" ေအာ္ငါက မင္းကိုလုပ္ေနၿပီေတာင္ေအာက္ေမ့တာ....အားးး!!!' "
ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ေအာက္ကေဆာင့္ထိုးလာမႈေၾကာင့္ သူလွ်ာသူကိုက္မိခါနီးပင္။ ဒါေပမဲ့သူကဝူဖန္း႐ုန္ေလ ဘာလို႔လြယ္လြယ္ေလးအ႐ႈံးေပးရမွာတုန္း။ ဒီလူဆိုးေကာင္ရဲ႕ ဆံပင္ေတြကိုဆြဲလိုက္ၿပီး မြတ္သိပ္စြာအနမ္းေႁခြလိုက္သည္။
က်ိဳးရန္လင္ရဲ႕ဘဝမွာ ဒီေလာက္လွတဲ့လူမ်ိဳးနဲ႔ တခါမွကိုမၾကဳံခဲ့ေပ။ ဖက္ထားလိုက္႐ုံနဲ႔ သူ႕အသိစိတ္ေတြ လြတ္ထြက္ခ်င္လာတဲ့အထိ စြဲေဆာင္ႏိုင္သူေလးပင္။ သူဟာ ေကာင္ေလးေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့သူျဖစ္သူၿပီး ထိုေကာင္ေလးေတြကို အိပ္ရာမွာ အႏိုင္ယူႀကီးစိုးႏိုင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဒါမဲ့ သူကိုယ္တိုင္အ႐ႈံးေပးခ်င္လာတဲ့ ဒီဘိုးေဘးေလးကဘယ္ကေနႂကြလာခဲ့သလဲ သူနားမလည္ႏိုင္ေပ။ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ အငိုမ်က္ႏွာရဲရဲေလးဟာ သူ႕ရင္ကိုပိုပိုခုန္လာေစၿပီး သူ႕ခါးဟာ ပိုပိုၿပီးအ႐ွန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ေဆာင့္ခ်ေနမိ၏။ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕မ်က္ရည္စက္ေတြဟာ သူမ်က္ေတာင္ဖ်ားေလးကေန တစ္ဆင့္ က်ိဳးရန္လင္းကိုလာထိစင္လာခဲ့ ေလသည္။
" F...k you " ဝူဖန္း႐ုန္က သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကို ေသြးထြက္မတတ္ ကိုက္ထားရင္း မၾကာမၾကာလည္း ခပ္တိုးတိုးေလး ၿငီးေနခဲ့သည္။
က်ိဳးရန္လင္းဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကအသီးနီနီေလးေတြကို လွ်ာျဖင့္ေဆာ့ကစားေနရင္း ထြက္လာတဲ့ၿငီးသံေလးကို စိတ္ေက်နပ္စြာနားေထာင္ေနခဲ့သည္။ အကယ္၍သာ သူတို႔လုပ္ေနတာက လူေတြျဖတ္သြားျဖတ္လာလုပ္ေနၿပီး အသံမလုံတဲ့ အိမ္သာထဲမွာမဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ သူဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ငိုသံေတြကို ၾကားရေအာင္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္ခ်င္မိေသးသည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ၿငီးသံဟာ တိုးၿပီးအက္ကြဲလ်က္ ေဆးေပါ့လိပ္ႀကီး ေဆးလိပ္တံထဲထည့္ေသာက္ရင္ထြက္တဲ့အသံကေလးလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕ေသြးေတြဟာ ပိုပိုဆူပြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
အိမ္သာတံခါးရဲ႕အျပင္ဘက္ကေန တစ္ေယာက္ေယာက္ကတံခါးလာေခါက္တဲ့ဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ ႐ုတ္တရက္ၿပီးခ်င္သြားလိုျဖစ္လာ၏။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ က်ိဳးရန္လင္က သူရဲ႕အေပၚပိုင္းေရာ ေအာက္ပိုင္းေရာ ႏွစ္ေနရာလုံးကိုသာယာေအာင္လုပ္ေနတာေၾကာင့္ တံခါးေခါက္သံဟာ သူသာယာမႈကိုဖ်က္ဆီးသြားတာေၾကာင့္ နည္းနည္းစိတ္မ႐ွည္သလိုျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူဟာ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲျဖင့္ က်ိဳးရန္လင္းေပၚမွီခ်လိုက္ၿပီး သူတို႔ကိစၥကို အသာေလးျပန္ဆက္ေနလိုက္သည္။
" အျပင္ကေနတစ္ေယာက္ေယာက္ၾကားသြားမွာကို မေၾကာက္ဘူးလား " လို႔က်ိဳးရန္လင္းက သူ႕မ်က္ခုံးကိုနမ္းရင္းေျပာလာသည္။ " ဒါကစိတ္လႈပ္႐ွားစရာေတာ့ေကာင္းတယ္ေနာ္ "
ဝူဖန္း႐ုန္ကေတာ့ သူကိစၥရဲ႕အထြတ္အထိပ္ကိုေရာက္ခ်င္လာတာေၾကာင့္ " ျမန္ျမန္ေလး " ဟုသာၿငီးလာခဲ့ေလသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ခ်စ္ျပင္းျပင္းတိုက္ပြဲဝင္ေနတာေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ကုတ္အက်ီေတြဟာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုထိေနၾကၿပီး သူတို႔အသားခ်င္းထိေတြ႕ေနတဲ့ေနရာကေနတစ္ဆင့္ သူတို႔ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို ေႏြးေထြးေနေစခဲ့သည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာၿပီးဆုံးသြားတာေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းေတြဟာ နီရဲေနၿပီး အနည္းငယ္ေလာက္ေအာ္မိသြားသည္။ ခနအၾကာမွာေတာ့ က်ိဳးရန္လင္ဟာ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕ ဆံပင္နဲ႔နဖူးေလးကိုႏူးညံံစြာ နမ္းလာခဲ့ၿပီး သူ႕ပစၥည္းကို ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕အေပါက္ေလးဆီကထုတ္လိုက္သည္။ သူဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ ကြန္ဒုံးနဲ႔အတူကပ္ပါတဲ့ေခ်ာဆီေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕အက်ီေတြကိုေပပြေစခဲ့သည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕တြင္းေပါက္ေလးဆီက အျဖဴေရာင္အရည္ေတြဟာ သူ႕ေဘာင္းဘီတစ္ေလ်ာက္မွာ ေရလိုမ်ိဳးစီးက်လာခဲ့ၿပီး သူဟာ႐ုတ္တရက္ေၾကာင္အေနမိသည္။ ထိုအခါ က်ိဳးရန္လင္းက သူေ႐ွ႕ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီကိုသန္႔႐ွင္းသြားေအာင္ လ်က္ေပးလာခဲ့သည္။ -__-
ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ရထားေပၚကအိမ္သာထဲမွာအႀကိမ္ေရတြက္အမ်ားႀကီး အသုံးျပဳခဲ့ဖူးေပမဲ့ အခုလို အ႐ွက္ရစရာအေျခအေနမ်ိဳးေတာ့ မၾကဳံခဲ့ဖူးေပ။ သူ႕ရင္ဘတ္ကအက်ီဟာ ဟေနခဲ့ၿပီး သူစိတ္ဆိုးစြာျဖင့္ လက္ျဖင့္ အေ႐ွ႕ကလူဆိုးေကာင္ရဲ႕ဖင္ကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ႐ိုက္လိုက္မိ၏။ " pa pa pa pa " လို႔အသံေတြဟာ ထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီး က်ိဳးရန္လင္းဟာ သူ႕ကို႐ိုက္ခံရလို႔စိတ္ဆိုးရမည့္အစား ခပ္တိုးတိုးသာရယ္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ က်ိဳရန္လင္းဟာ မတ္တပ္ထရပ္လာၿပီး ဝူဖန္း႐ုန္ရဲ႕လည္ပင္းကိုသိမ္းဖက္ကာ ဆြဲနမ္းလာခဲ့ကာေခ်ာဆီနဲ႔ သူတို႔ၿပီးေျမာက္ထားတဲ့အရည္အရသာေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ပါးစပ္ထဲျပည့္ႏွက္ေစလိုက္သည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာနမ္းၿပီးေနာက္ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ အသက္ခပ္ျပင္းျပင္း႐ႈေနမိၿပီးေနာက္မွ သူဘာလုပ္ေနလဲဆိုတဲ့အေျခအေနကို သတိရမိသြားသည္။ (ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေနာ္သတိရေသးလို႔ ~_~)
ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ဒီအသက္အ႐ြယ္ႀကီးေရာက္မွ အိမ္သာထဲမွာ ဘယ္လိုကစားရမလဲဆိုတာသိသြားသေယာင္ စိတ္႐ႈတ္စြာေတြးေတာေနမိသည္။
" သုတ္လိုက္ဦးေလ " လို႔က်ိဳးရန္လင္းက သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ထဲကို တစ္႐ႈးေတြထည့္ေပးလာခဲ့သည္။
ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ အသက္ေတာင္႐ႈမဝေသးသလို သူ႕ေျခေထာက္ေတြဟာလည္း တိုဟူးလို႔ေပ်ာ့ေျပာင္းေနတာ ခံစားရ၏။ သူဟာ ခႏၶာကိုယ္ကို ကုန္းၿပီးေသခ်ာသန္႔႐ွင္းလုပ္ရမဲ့အစား သူ႕ေဆးလိပ္ကိုထုတ္ကာ တံခါးေဘာင္ကိုမွီၿပီး အရင္ေသာက္လိုက္သည္။ ၿပီးမွေဆးလိပ္ေသာက္ရင္း သူ႕ဟာသူသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေနလိုက္၏။ သူ႕ပုံစံဟာ ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္႐ွိေနေပမဲ့လည္း မီးခိုးေငြ႕ေတြေၾကာင့္ မႈန္ဝါးေနခဲ့သည္။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြဟာ တံခါးေဘာင္ကေန တစ္ဆင့္ အျပင္ကေႏြးေထြးလွတဲ့ ေနေရာက္ေအာက္ကို ထုတ္ၿပီးေနေရာင္ခံေနခဲ့တာက အလြန္ပင္လွပတဲ့ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လိုပင္။
ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ရင္း က်ိဳးရန္လင္းဟာ ဆြဲေဆာင္ခံလိုက္ရသလို အေနာက္ကသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး သူပါထူးျခားတဲ့ျမင္ကြင္းထဲပါဝင္ခ်င္သလိုမ်ိဳး ဖက္ထားလိုက္၏။ သူတို႔ဟာ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ကူးေတြကိုယ္စီနဲ႔ ၿငိမ္သက္ေနခဲ့ၾကသည္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ တံခါးေခါက္သံကိုထပ္ၾကားလာခဲ့ရတာေၾကာင့္ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာစိတ္မ႐ွည္စြာဘဲ တံခါးကိုကန္လိုက္ၿပီး " မၿပီးေသးဘူး ခနေစာင့္ဦးလို႔ " ျပန္ေအာ္လိုက္ေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္သူေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ိဳးရန္လင္းဟာ သူ႕နံ႐ိုးေအာက္ကဒဏ္ရာကို စစ္ေဆးေနခဲ့တာေတြ႕ရၿပီး အဲ့ဒီဒဏ္ရာဟာလည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္ေသြးေတြစိမ့္ထြက္ေနတာေၾကာင့္ က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕ဒဏ္ရာျပန္ပြင့္ထြက္တာပဲျဖစ္ရမည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ေဆးစီးထားတဲ့ဒဏ္ရာကို ၾကည့္ရတာ ဓားထိုးခံထားရသလိုဒဏ္ရာနဲ႔တူေနၿပီး ၾကည့္ရတာ သူထင္တာထက္ ဒဏ္ရာပိုနက္ပုံရသည္။ ဓားဒဏ္ရာကအရမ္းမႀကီးေပမဲ့ အတြင္းဒဏ္ရႏိုင္ေလာက္တဲ့ ဒဏ္ရာမ်ိဳးေတာ့ျဖစ္ၿပီး အတြင္းအဂၤါေတြထိခိုက္မိသြားသလားေတာင္ သူစစ္ေဆးရတာ မေသခ်ာခဲ့ေပ။
သဘာဝက်စြာပဲ က်ိဳးရန္လင္းရဲ႕အျဖဴေရာင္႐ွပ္အက်ီဟာ ေသြးေတြနဲ႔စြန္းထင္ေနခဲ့ၿပီး သူမ်က္ႏွာမွာေတာ့ ကူကယ္ရာမဲ့ေနသလို အမူအရာနဲ႔ အိမ္သာထဲကတစ္႐ႈးေတြကိုယူၿပီး သန္႔႐ွင္းလိုက္ကာ တစ္႐ႈးေတြနဲ႔အုပ္ၿပီး ပတ္တီးျပန္စီးဖို႔လုပ္လိုက္သည္။ ထိုသို႔အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့အျပဳအမူကို လုပ္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ က်ိဳးရန္လင္ရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို ဖမ္းဆြဲထားလိုက္သည္။
" ကိုယ္အက်ီတစ္စုံလဲၿပီး႐ုံပဲ႐ွိေသးတာ အခုဒီအက်ီကေနာက္ဆုံးပါပဲကြာ နည္းနည္းေလးေတာ့မ်က္ႏွာသာေပးပါဦး " က်ိဳးရန္လင္းဟာ ရယ္ေမာရင္း ညစ္က်ယ္က်ယ္အျပဳံးျဖင့္ေျပာလာခဲ့သည္။ " အခ်စ္ေလးကိုယ္တို႔ကအခုပဲ ခ်စ္ၿပီးၾကတာေလကြာ ဒါကိုမင္းကအခုပဲ အစိုးရဆီကိုယ့္ကိုဆြဲေခၚသြားေတာ့မလို႔လား "
သို႔ေသာ္ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ဘာစကားမွေျပာမလာဘဲ အိမ္သားတံခါးကိုအသာေလးဟၿပီး ေလွ်ာက္လမ္းေပၚမွာ ဘယ္သူ႐ွိလဲဆိုတာကိုစစ္ေဆးေနလိုက္သည္။ သူ႕ရဲ႕စစ္ဝတ္စုံ ကုတ္အက်ီကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး က်ိဳးရန္လင္းကိုျခဳံေပးလိုက္ကာ တိုးတိုးေလးေျပာလာခဲ့သည္။
" ဘယ္ကိုမွေမာ့မၾကည့္နဲ႔ ငါ့ကိုကိုင္ထားၿပီး ငါ့နားမွာကပ္ေန။ ႀကီးၾကပ္ေရမႉးအခန္းထဲမွာ ဒဏ္ရာစည္းဖို႔ေဆးဘူးေတြ႐ွိတယ္ "
ထို႔ေနာက္ တံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး အိမ္သာထဲကေနထြက္လာခဲ့သည္။ ဝူဖန္း႐ုန္ဟာ ႐ိုး႐ိုးရထားေလွ်ာက္လမ္းေလးေပၚမွာ ေကာေဇာနီေလွ်ာက္ေနရသလိုမ်ိဳး က်ိဳးရန္လင္းကိုဖက္ထားရင္းေလွ်ာက္ေနခဲ့ေတာ့သည္။ စစ္ဝတ္စုံေအာက္က က်ိဳးရန္လင္းဟာလည္း ဒီအေျခအေနေလးကို မျပဳံးပဲမေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ခပ္ပါးပါးအျပဳံးေလးတစ္ခု ျဖစ္ထြန္းေနခဲ့ေလသည္။
T/N note - အမေလး ရထားေပၚကားစီးလိုက္ၾကပါၿပီေနာ္ 😂 စာလုံးေရအ႐ွည္ႀကီးပဲမို႔ေတာ္ေတာ္ေလး႐ိုက္လိုက္ရပါတယ္။ ေစာင့္ဆိုင္းေပးေနမႈအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္႐ွင့္။ အကယ္၍ ေရးထားတာနားမလည္ခဲ့တာ႐ွိခဲ့ရင္ ဘာသာျပန္ဆိုသူကြၽန္မရဲ႕အားနည္းခ်က္မို႔ သည္းခံနားလည္ေပးၾကပါေနာ္ ❤️