မိုးလေဝသသတင်းဌာနက ဒီရက်ပိုင်းမှာ ညဘက်တွေဆို နှင်းတွေပိုများများကျလိမ့်မည်ဟု ကြော်ငြာထားလေသည်။ နှင်းတွေကျလာခဲ့ရင်တော့ ဒီကျယ်ဝန်းလှတဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှာ အပြည့်ဖုံးလွှမ်းနေလောက်မည် ထင်ပါရဲ့လေ။
ရုတ်တရက် နှင်းတွေကိုကြည့်နေရင်း ဟိုလူရဲ့ငွေရောင်တောက်ပနေသလို ညစ်ကျယ်ကျယ်အပြုံးတွေက ဝူဖန်းရုန်ရဲ့အတွေးထဲမှာပေါ်လာခဲ့သည်။
ထိုအခါ ဝူဖန်းရုန်တစ်ယောက် အကျီထဲကဝီစီကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပျော်ရွှင်စွာပဲ မှုတ်ကာအချက်ပြလိုက်သည်။ သို့သော် သူ့ရင်တွေအနည်းခုန်နေတာတော့ ဝန်ခံရမည်။
ပိုင်ဟယ်ကိုရောက်ဖို့ နာရီသုံးဆယ်လိုသေးသလို ခရီးဆုံးရောက်ရန်အတွက်တော့ ရှည်လွန်းပါသေးသည်။
===============================
လက်ထောက်လေးက ဓာတ်ဘူးလေးကိုရေလည်နေတုန်းက ဝူဖန်းရုန်က သူမကို မျက်နှာသေဖြင့်စိုက်ကြည့်နေတာကိုမြင်လိုက်ရသည်။ သူမတင်ပြခဲ့တဲ့အခြေအနေဟာ တကယ်ကို အန္တရာယ်များကြောင်းကိုစဥ်းစားမိပြီး အသံပင်မထွက်ရဲလောက်အောင် ကြောက်လန့်နေမိသည်။ ဝူဖန်းရုန်ကတော့ သူဆေးလိပ်သောက်တာ များသွားပြီး လည်ချောင်းတွေနာနေတာကြောင့် ရေနွေးသောက်ဖို့လာရှာတာပဲဖြစ်သည်။ ဓာတ်ဘူးလေးကသေးတာကြောင့် ခနခနလာထည့်ဖို့ သူ့အတွက် အဆင်မပြေလှချေ။ ဝူဖန်းရုန်ဟာ ရထားပေါ်က ကြီးကြပ်ရေးမှူးအခန်းမှာ ရေသန့်စက်တစ်လုံးလောက်ထားရင်ကောင်းမလားလို့တွေးနေပေမဲ့ အခုရထားပေါ်မှာသုံးနေတဲ့ ဓာတ်ဘူးလေးဟာ အကောင်းအတိုင်းပဲရှိနေသေးပြီး စွန့်ပစ်ဖို့အချိန်မကျသေးပေ။ ထို့နောက် သူဓာတ်ဘူးကိုင်ထားပြီး သူ့ကိုပြန်မကြည့်ရဲတဲ့ လက်ထောက်မလေးဆီကိုပဲ အကြည့်တွေ ရွေ့လိုက်တော့သည်။
" ရေနွေးသောက်ဖို့မဟုတ်ဘူးလား...မင်း ဒီမှာတစ်ခွက်လောက်တော့ သောက်လို့ရသေးတယ်။ ပြီးတော့ မင်းကိုကြည့်ရတာ တစ်ခွက်လောက်တော့ စိတ်အေးသွားအောင်သောက်သင့်တယ်လို့ ထင်တာပဲ" လို့ဝူဖန်းရုန်ကပြောလိုက်သည်။
ထိုအခါ လက်ထောက်မလေးမှာ အနည်းငယ်စိတ်ငြိမ်သွားပြီးနောက် သူမလက်ကို ဝေ့ယမ်းလိုက်ကာ " ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း ကျွန်မသောက်ဖို့မလိုပါဘူး။ ရုန်ကောပဲ သောက်လိုက်ပါ။ ကျွန်မတို့အကုန်လုံးက ရုန်ကောကိုပဲအားကိုးနေရတာလေ " လို့ပြောလာခဲ့သည်။
ထို့နောက်သူမ ဖုန်းကို ဝူဖန်းရုန်ရှေ့ကိုထုတ်ပြလာခဲ့ပြီး ဗီဒီယိုတစ်ခုဖွင့်ပြလာခဲ့သည်။
" ရုန်ကော ဒီဟာကို တစ်ချက်လောက်ကြည့်ကြည့်ပါလား"
" ဘာကြီးလဲ "
ဖုန်းပေါ်မှာပေါ်လာတာက လှပတဲ့သတင်းတင်ဆက်သူ မိန်းကလေးဟာ ဒီမနက်အတွက် ခေါင်းစီးသတင်းတစ်ပုဒ် ကိုတင်ဆက်နေတာပဲ ဖြစ်သည်။
" အခုဆိုရင်ဖြင့် စက်တင်ဘာလာ ၂၇ရက်နေ့ ထုန်ကျိုးမှာဖြစ်ခဲ့တဲ့ လူသတ်မှုအကြောင်းလေးပဲဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်မတို့သတင်းဌာန ကသတင်းထောက်ကိုယ်တိုင် ရဲတွေကရခဲ့တဲ့သတင်းအရ သေဆုံးသူဟာ ထုန်ကျိုးရဲ့ အမှတ် ၁ အလယ်တန်းကျောင်းမှာ ဒုတိယနှစ် တက်ရောက်နေတဲ့ကျောင်းသားလေး ရှောင်ကွမ်းဖြစ်ပါတယ်။ ကျောင်းသားလေးကို စက်တင်ဘာလ ၂၇ရက်နေ့ရဲ့ ညဘက် ၁၁နာရီ မိနစ် ၄၀မှာသေဆုံးခြင်းဖြစ်တယ်လို့ခန့်မှန်းရပြီး သူဟာလုဟာလမ်းပေါ်က အင်တာနက်ကဖေးဆိုင်ရဲ့နောက်ဘက်ပေါက်နားမှာ တုံးတဲ့ပစ္စည်းတစ်ခုခုနဲ့နောက်ကနေရိုက်ခံရတာကြောင့် ဦးခေါင်းခွံကွဲပြီး ဦးနှောက်ထဲက အဓိကသွေးကြောပေါက်လျက် တွေ့ရှိခဲ့တာဖြစ်တယ်။ "
" ထုန်ကျိုးရဲဌာနက ဒီအမှုကိုအမြန်ပဲ အထူးတပ်ဖွဲ့ ဖွဲ့ခဲ့ပြီးစုံစမ်းစစ်ဆေးခဲ့ကြတယ်။ အခုလက်ရှိမှာတော့ ရဲဌာနက သံသယရှိနေသူက ကျိုးရန်လင်း လို့ခေါ်တဲ့ အသက်၃၅နှစ်အရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦးပဲဖြစ်ပါတယ်။ ထုန်ကျိုးမြို့သားတစ်ဦးဖြစ်ပြီး လီရှင်း အသက်အာမခံအုပ်စုမှာ အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသူတစ်ဦးလည်းဖြစ်တယ်။ သူ့ရဲ့အထက်အရာရှိပြောကြားချက်အရ ကျိုးရန်လင်း အလုပ်မလာတာ ၅ရက်ရှိပြီဖြစ်ပြီး သူတို့ဘက်ကကျိုးရန်လင်းကို ဘယ်လိုမှဆက်သွယ်မရဖြစ်နေကြောင်း နှင့် ဒီနေ့လည်မှာပဲ ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဝန်ကြီးဌာန ကနေ အဆင့် B အဖြစ်ဖမ်းဝရမ်းထုတ်လိုက်ပြီး ဖြစ်ကြောင့် အသိပေးအကြောင်းကြားအပ်ပါတယ်ရှင့်။ "
ထို့နောက် ဓာတ်ပုံတစ်ပုံဟာ ဖုန်းမျက်နှာပြင်မှာပေါ်လာခဲ့ပြီး အဲ့တာဟာ သူတွေ့ခဲ့တဲ့ အတွဲလေး ၁၅တန်းမြောက်က ကျိုးရန်လင်းပုံကြီးပဲဖြစ်သည်။
လက်ထောက်လေးက ကြောက်လန့်စွာဖြင့်
" ရုန်ကော အဲ့မှာရှာတာဘာတွေ့ခဲ့လဲ သူ့ကိုရောတွေ့ခဲ့လားဟင် " လို့မေးလာသည်။
ဝူဖန်းရုန် မျက်စိတွေများမှားနေသလိုပင် ဖုန်းပေါ်ကဓာတ်ပုံကို ကြောင်အစွာ ကြည့်နေခဲ့မိသည်။ ဘေးနားက ကျောင်းရှင်းထောင်ကတော့ သူ့ရဲ့လက်သီးကိုဆုပ်ထားပြီး တစ်ခုခုကိုထိုးချင်နေသယောင်။ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့အဖြေတောင် မစောင့်ဘဲ လက်ထောက်လေးဟာ လေသံတိုးတိုးဖြင့်ဆက်ပြောလာခဲ့သည်။
" သူက ကလေးပဲရှိသေးတာကို ဒီလူမဆန်လိုက်တဲ့အကောင်ကတော့.....ကျွန်မသာ ဒီကလေးရဲ့ အမေဆိုရင်တော့ ဒီလူယုတ်မာရဲ့ ကျွန်မလက်နဲ့ကိုယ်တိုင်ဖမ်းပြီး အရိုးတွေချိုးပစ်မိမှာ "
ထို့နောက် ဝူဖန်းရုန်ဘေးနားက ကျောင်းရှင်းထောင်ပခုံးကို ကိုင်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ " ရှင်းထောင် မင်းအခုရဲတွေဆီသွား.....အခုပုံပြပြီးအကြောင်း ကြားလိုက်တော့ သူတို့ကိုကင်းလှည့်ခိုင်းတာပိုကောင်းမယ်။ ဒါမဲ့အရမ်းစစ်ဆေးတာမျိုးတော့ မလုပ်ခိုင်းနဲ့။ တခြားခရီးသည်တွေကိုစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားဦးမယ်။ ပြီးတော့ ဒီနေ့တာဝန်ကျတဲ့ရဲတွေကရော ဘယ်သူလဲ? "
ကျောင်းရှင်းထောင်က " ဒီနေ့ ကျန့်ကျွင်းအိမ်မှာ ပြဿနာတက်လို့ရထားပေါ်မှာ လေးယောက်ပဲရှိတယ်။ ငါသွားပြီးမေးလိုက်မယ် " လို့ပြောရင်း အပြေးထွက်သွားသည်။
ဝူဖန်းရုန်ရင်ထဲမှာတော့ အခြေအနေမကောင်းတော့။ ချီကျန့်ကျွင်းဆိုတဲ့ ရဲအရာရှ်ခေါင်းဆောင်းဟာ အတွေ့အကြုံတွေပြည့်ဝပြီး ဘာမဆိုရင်ဆိုင်နိုင်တဲ့ ပုံစံရှိသည်။ ဒါပေမဲ့ အခုသူက ဒီနေ့ရထားပေါ်မှာ မပါလာခဲ့ပေ။ ချီကျန့်ကျွင်းမပါတဲ့ အခုလက်ရှိရဲတပ်ဖွဲ့ကတော့ သူ့အတွက် အသုံးမဝင်ပေ။ သူရာထားပေါ်က ဝန်ထမ်းတွေကို အရေးပေါ်အစည်းအဝေးခေါ်လိုက်ပြီး နိုင်ငံတော်ကအလိုရှိနေတဲ့ သံသယရှိသူဟာ ဒီရာထားပေါ်မှာ ရှိနေကြောင်း နဲ့ ဝန်ထမ်းတွေဟာ ခရီးသည်တွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို ဂရုစိုက်ကြည့်ထားသင့်သည့် အပြင် သံသယဖြစ်ဖွယ် အပြုအမူတွေကို တွေ့တာနဲ့ စိတ်လိုက်မာန်ပါမလုပ်ဘဲ ရထားပေါ်က ရဲတွေနဲ့ ကြီးကြပ်ရေးမှူးတွေကို အရင်သတင်းပို့ရမည်ဖြစ်ကြောင်း မှာကြားလိုက်သည်။
သူတို့ရဲ့အရေးပေါ်အစည်းအဝေး ပြီးသွားချိန်မှာ ဝူဖန်းရုန်သူ့နာရီကိုကြည့်လိုက်သည်။ အခုဆို မနက်၆နာရီခွဲနေပြီ ဖြစ်ပြီး မကြာခင်မှာ စားသောက်တွဲပေါ်မှာ မနက်စာတွေပြင်ဆင်ကျွေးမွေးတော့မှာ ဖြစ်သည်။ သူဟာလက်ထောက်လေးကို ပေါင်မုန့်နှစ်လုံးသွားယူခိုင်းလိုက်ပြီး နူးညံ့ပြီးလတ်ဆတ်တဲ့ပေါင်မုန့်ကို စက္ကူနဲ့ပတ်ပြီး စားရင်းရထားတွဲလေးဆီကို ဖြည်းဖြည်းချင်းသွားလိုက်သည်။
ရထားခြောက်ကိုအဖြတ် အိမ်သာတံခါးဝကနေ လက်တစ်ဖက်ဟာ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ အကျီကိုဆွဲပြီး အိမ်သာထဲကိုဆွဲခေါ်လိုက်သည်။ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ စားလက်စပေါင်မုန့်လေးဟာ နှင်လုနီးပါးဖြစ်သွားပြီး သူ့ဟာ အိမ်သာတံခါး ပိတ်သံကြားပြီးတာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် လူတစ်ယောက် ရင်ခွင်ထဲကိုရောက်နေတာကို သိလိုက်ရသည်။ သူ့မျက်လုံးတွေပေါ်ကိုအရပ်တစ်ခုက အုပ်မိုးလာခဲ့ပြီး သူအနည်းငယ်တုန်ရီသွားခဲ့သည်။ သူကြောက်လို့တုန်ရီသွားခဲ့တာ မဟုတ်ဘဲ မြောက်လေဟာ အလွန်အေးလွန်းသဖြင့် သူ့ပါးနဲ့ မှေးရိုးတွေကိုထုံကျင်စေတာကြောင့်ဖြစ်သည်။ ရထားပေါ်ကအိမ်သာတွဲတွေဟာ လေထုတ်ပေါက် အသေးလေးပါပြီး ဒီအပေါက်သေးသေးရှိတဲ့နေရာဟာ ရထားတွဲမှာအအေးဆုံးနေရာပဲဖြစ်သည်။
ဝူဖန်းရုန် သူရဲ့နှာခေါင်းကိုပွတ်လိုက်ပြီး စိတ်မရှည်စွာမေးလိုက်သည်။
" မင်းဘာလုပ်တာလဲ "
ကျိုးရန်လင်းက သူ့ခါးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ထားပြီး အခြားလက်တစ်ဖက်ကတော့ ပေါင်မုန့်ကိုင်ထားတဲ့သူ့လက်ကို ထိန်းပြီး နံရံပေါ်ဖိကပ်ထားလေသည်။ အသက်ရှုနေတဲ့ လေဝင်လေထွက်တိုင်းဟာ ဝူဖန်းရုန်နားလေးကို နွေးစေပြီး တစ်ဖက်နားကမြောက်ပိုင်းလေအေးကိုခံစားရသလို နောက်တစ်ဖက်က လေနွေးနွေးကိုခံစားရတာက ရေနဲ့မီးကိုတစ်ပြိုင်တည်းခံစားရသလိုပင်။ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့နားရွက်ကို လျှာနွေးနွေးကြီးလျက်ပြီး ကိုက်လိုက်ကာ " မင်းဆီကအနွေးဓာတ် ကိုခနချေးတာလေ" လို့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကအရှက်မရှိပြောလာခဲ့လေသည်။
ရုတ်တရက်ပဲ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ အမူအယာဟာပြောင်းသွားပြီး သူ့ဒူးနဲ့ ကျိုးရန်လင်းရဲ့ပေါင်ခြံကို တိုက်ချလိုက်ကာ ထိုလူဒူးထောက်ကျသွားတာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် ချုပ်ထားရာကနေလွတ်မြောက်ဖို့လုပ်တော့သည်။ သို့သော် သူ့နောက်က လူကတော့သူ့ရဲ့အားနေတဲ့ လက်တွေနဲ့ ဝူဖန်းရုန်ပခုံးကိုဖိချထားခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ပတ်ပတ်လည် ၃မီတာမပြည့်တဲ့ အခန်းကျဥ်းကျဥ်းလေးထဲမှာ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေကြလေသည်။ ဝူဖန်းရုန် သူ့ရဲ့ခြေထောက်ကိုမြောက်လိုက်ပြီး ထပ်ကန်လိုက်တာ မထိဘဲအိမ်သာ ကြွေခွက်ကိုသာကန်မိတာကြောင့် ခြေထောက်နာသွားခဲ့သည်။ ကျိုးရန်လင်းကဒီအခွင့်အရေးကို အမိအရအသုံးချပြီး သူ့ကိုနောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံချုပ်ထားလိုက်လေသည်။ ကျိုးရန်လင်းဟာ သူခြေထောက်တွေကိုအနည်းငယ် ဟလိုက်ပြီး ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ ဒူးနဲ့ သူ့ညီတော်ဖွားကိုပွတ်နေခဲ့လိုက်သည်။ သူ့ဟာ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအနှောက်အယှက်ပေးသလို အပြုအမူ ဖြစ်နေခဲ့ပေမဲ့ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ မျက်နှာကတော့ တစ်စက်မှတောင်မပျက်ဘဲ ထူးခြားစွာပြောင်းလဲသွားခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ ကျိုးရန်လင်းဟာ အသံတိတ်ရယ်လိုက်မိပြီး သူ့ရဲ့အရင် ပြုံးနေကျပုံစံနဲ့ကွဲပြားစွာ လွတ်လပ်ပြီး ဟန်ဆောင်ခြင်းကင်းမဲ့စွာ ရယ်လိုက်မိတာ ဖြစ်သည်။
" ဒါက အနွေးဓာတ်လေးဖလှယ်ရုံပါပဲ ကြီးကြပ်ရေးမှူးကဒီလောက်လေးနဲ့တော့ ကျွန်တော့်ကို မဖမ်းဘူးမလား "
" ငါသာ မစ္စကျိုးကို နွေးအောင်လုပ်ပေးရင် မင်းကငါ့ကိုဘာပြန်ပေးမှာလဲ? " လို့ ဝူဖန်းရုန်ကသူ့လက်တွေကို ကျိုးရန်လင်းခါးနားမှာပွတ်ရင်းမေးလိုက်သည်။
ကျိုးရန်လင်းရဲ့ပါးလွှာတဲ့ ရှပ်အကျီအဖြူပေါ်ကနေတစ်ဆင့် ဝူဖန်းရုန်ရဲ့အေးစက်နေတဲ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေက ရေကူးနေသလို နေရာအနှံ့သွားလာနေတာခံစားလိုရနေသည်။ ကျိုးရန်လင်း ခေါင်းငုတ်ပြီးကြည့်လိုက်တာနဲ့ တစ်ပြိုက်နက် ကြီးကြပ်ရေးမှူးလေးက သူကလျှာနီနီလေးနဲ့ သူရဲ့နားကပ်ထောက်နားလေးကို ခပ်ဖွဖွလေးဆွဲစုတ်နမ်းလာခဲ့သည်။
ကျိုးရန်လင်းဟာ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးကို နားနောက်ကနေတစ်ဆင့် လည်ပင်းနားမှာရနေခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေဟာ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ ပခုံးသားလေးနဲ့ ကပ်လုနီးပါးပင်ဖြစ်နေ၏။ ဝူဖန်းရုန်ဟာ သူရင်ထဲကနေ မရိုးမယွခံစားလာရပြီး ခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားထဲကနေ ပူပြင်းလာတာကိုတော့ လုံးဝငြင်းမနိုင်တော့ကြောင့် တိတ်တခိုးလေးရှိုက်လိုက်မိသည်။
" မင်းကို ကိုယ့်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုပေးမယ်လေ " လို့ ကျိုးရန်လင်း ခပ်တိုးတိုးလေးပြောလာပြီး " ကြီးကြပ်ရေးမှူးလေးသာ ကိုယ်ရဲ့ ပျင်းစရာကောင်းတဲ့ပုံစံကို မငြိုငြင်ခဲ့ဘူးဆိုရင်ပေါ့လေ"
ဝူဖန်းရုန်ဟာ ညစ်ကျယ်ကျယ်ရယ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လက်ချောင်းတွေဟာ အကျီအောက်က သူ့ရှေ့ကလူရဲ့ကျယ်ပြန့်တဲ့ရင်ဘတ်ကို ပွတ်လိုက်လေသည်။ ထိုမှတစ်ဆင့် အောက်ကိုအသာလေးဆင်းသွားပြီး ဗိုက်ပေါ်ကသန်မာလှတဲ့ ကြွက်သားတွေကို ဖွဖွလေးကိုင်ဆော့နေလိုက်သည်။ ကြီးကြပ်ရေးမှူးလေးဟာ သူ့ရဲ့မျက်လွှာကိုချလိုက်ပြီး တစ်ဝက်တစ်ပျက်ပေါ်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို တိတ်တိတ်လေးလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထိုလူရဲ့ကျန်းမာသန်စွမ်းလှတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆက်ပြီး အနွေးဓာတ်ပေးနိုင်ဖို့ သူ့ရဲ့ချက်အောက်ကနေရာမှာ အသာလေးဆော့နေလိုက်လေသည်။ ထိုအခါ သူ့အရှေ့ကလူရဲ့အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းဟာ သူ့နားကိုရှိုက်ခတ်လာတော့သည်။
ရုတ်တရက်ပဲ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့လက်ဟာ သိသာလှတဲ့ အမာရွတ်တစ်ခုပေါ်မှာရပ်တန့်သွားပြီး အဲ့ဒီအမာရွတ်ဟာ အနာဟောင်းတစ်ခုဖြစ်ပုံရသည်။ အဲ့ဒီအမာရွတ်ဟာ သူ့ရဲ့မူလအသားရေထက်အနည်းငယ်ဖြူဖျော့နေပြီး လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းစာရှည်ပြီး လက်ဖဝါးတစ်ခုစာလောက်ကျယ်တဲ့ အနာကြီးတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ဝူဖန်းရုန်ဟာ အပေါ်ဘက်နံရိုးအောက်နားက ဆေးစည်းထားတဲ့ဒဏ်ရာတစ်ခု ဆီကို လက်ကရောက်သွားသည်။
ကျိုးရန်လင်းရဲ့ အသက်ရှုသံပိုပြင်းလာတာကိုကြည့်ချင်းဖြင့် ဒီဒဏ်ရာရထားတာကြာသေးပုံမရဘဲ နာနေလောက်သည်။ ဝူဖန်းရုန်ဟာ ရုတ်တရက် ကျိုးရန်လင်းရဲ့အကျီတွေကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဆေးစည်းထားတဲ့ ဒဏ်ရာပေါ်မှာသွေးတွေစိမ့်ထွက်နေတာကိုသာမြင်လိုက်ရလေသည်။ ဝူဖန်းရုန်ဟာ ဆေးစည်းတဲ့ဒဏ်ရာပေါ်ကို ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်ပြီး သူဟာ ပြင်းရှရှသွေးအရသာကိုခံစားလိုက်ရသည်။ ထိုဒဏ်ရာကနေတစ်ဆင့် ကျိုးရန်လင်းရဲ့ လည်ညပ်ရိုးထိရောက်နေတဲ့ လျှာလေးတဲ့ လိုက်နမ်းနေလိုက်သည်။ ကျိုရန်လင်းဟာ သူ့ပခုံးတွေကိုဆုပ်ကိုင်လာခဲ့တာက အရိုးတွေကျိုးကြေမတတ်ပင်။
ဝူဖန်းရုန်ဟာ ခေါင်းမော့လိုက်ကာ ကျိုးရန်လင်းရဲ့မျက်ဝန်းထဲကိုအသေအချာကြည့်ရင်းမေးလိုက်သည်။
" မင်းဒဏ်ရာ ဘယ်လိုရလာတာလဲ? "
ကျိုးရန်လင်းရဲ့ချောမောတဲ့မျက်နှာဟာ သူ့ကိုငုံ့ကြည့်ခဲ့ပြီး ထိုလူရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးမှာဆေးလိပ်နံ့ဖျော့ဖျော့လေးကိုရနေခဲ့သည်။
ဝူဖန်းရုန်ဟာ ကျိုးရန်လင်းကို သူ့ရဲ့ဝေးကွာနေတဲ့ချစ်သူလေးကို နမ်းသလိုမျိုး နစ်နစ်နဲနဲနစ်လိုက်မိပြီး သူ့ကိုယ်သူပင်အံ့သြနေမိသည်။ ဝူဖန်းရုန်ဟာ မသိတဲ့လူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ အလိုလိုမပြောဘဲ နားလည်နေသယောင်ပင်။ သူ့လက်တွေကို ကျိုးရန်လင်းရဲ့ လည်ပင်းမှာဖက်တွယ်လိုက်ပြီး ထိုလူရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးတွေကို မွတ်သိပ်စွာနမ်းနေလိုက်မိသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ကြားအနမ်းတိုက်ပွဲတွေဟာပြင်းထန်လှပြီး ကျိုးရန်လင်း ဟာ ဝူဖန်းရုန်ကိုစသလိုဖြင့် ပြောလာသည်။ " ကြီးကြပ်ရေးမှူးလေးက အရမ်းတက်ကြွနေပါလား "
ဝူဖန်းရုန်ရဲ့နှုတ်ခမ်းထောင့်နားမှာ နမ်းထားတာကြောင့်သားရေအချို့ရှိနေပြီး သူနမ်းလိုက်မိတာကိုလုံးဝနောင်တမရပေ။ သူလုပ်ချင်တဲ့အရာ လုပ်ကိုလုပ်လိုက်မည်ဖြစ်ပြီး ဖြစ်လာမဲ့အကျိုးဆက်တွေက ဘာအရေးလဲ နောက်မှရှင်းတာပေါ့ ......
ကျိုးရန်လင်းဟာ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ လည်ပင်းနဲ့ ပခုံးတွေပြင်းပြစွာနမ်းနေရုံသာမကပဲ သူ့ရဲ့ဘောင်းဘီကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်တော့သည်။ ထိုအခါ ဝူဖန်းရုန်က " ကွန်ဒုံး "လို့အသက်ရှုမဝသံဖြင့် တိုးတိုးပြောလာခဲ့တာက ကျိုးရန်လင်းကို ရယ်မိသွားစေသည်။
ပလတ်စတစ်အိတ်ကိုဖောက်လိုက်တဲ့အသံဟာ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့အသိငါးပါးကို လှုံ့ဆော်လာခဲ့သည်။ ကျိုးရန်လင်းဟာ သူ့ရဲ့လည်ပင်းကိုကိုက်လာခဲ့တာကြောင့် သူသာယာပြီး စွဲတောင်မှုရှိတဲ့ငြီးသံလေး ထွက်သွားမိ၏။ ကျိုးရန်လင်းဟာ ကွန်ဒုံးကိုသူ့ကိုကမ်းပေးလာတာကြောင့် သူအသာလေးတပ်ပေးလိုက်ပြီး ဒီအချိန်မှာတော့ သူတို့မနမ်းနေကြတော့ပေ။ သူတို့ဟာ သူတို့ခန္ဓာကိုယ်ကဖြစ်လာတဲ့ သာယာမှုတွေကို ဖြေဖျောက်နေကြရုံပဲဖြစ်ပြီး အေးမြလှတဲ့မြောက်လေတွေတောင် သူတို့အပူလှိုင်းကြီးကို အေးအောင်မစွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့ချေ။
ကျိုးရန်လင်းဟာ ဝူဖန်းရုန်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ဖက်ထားပြီး ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ခြေထောက်တွေဟာ သူ့ခါးနားမှာဖက်တွယ်ထားပြီး ဖင်လေးကိုကားပေးလာခဲ့သည်။ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ခေါင်းဟာ ကျိုးရန်လင်းရဲ့ပခုံးပေါ်မှာမှောက်ထားပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်ဟာ ဘေစင်ကိုထောက်ထားလျက် နောက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကျိုးရန်လင်းကိုဖက်တွယ်ထားပြီး ခနခန ငြီးသံလေးတွေထွက်နေခဲ့သည်။ ကျိုးရန်လင်းဟာ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ မျက်နှာကိုအတင်းမော့ကြည့်စေပြီး ကြီးကြပ်ရေးမှူးလေးရဲ့မျက်နှာဟာ သာယာမှုကြောင့် နီရဲနေပြီး သူ့ရဲ့နက်မှောင်လှတဲ့မျက်ဝန်းတွေဟာလည်း သာယာမှုတွေနဲ့ပြည့်နက်နေကာ မျက်ရည်များဝေ့နေခဲ့သည်။
ဒီမြင်ကွင်းလှလှလေးကို ကြည့်ရင်း " F...k " လို့ ကျိုးရန်လင်းဟာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆဲမိသွားလေတော့သည်။ ကျိုးရန်လင်းဟာ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့အသွေးအသားတွေဝါးမြိုဖို့ မစောင့်နိုင်တော့သယောင်ပင် ။ ဒီလိုသာယာမှုတွေကြားထဲကနေ ဝူဖန်းရုန်ဟာ တည်ငြိမ်စွာပဲ ပြောလာခဲ့သည်။
" အော်ငါက မင်းကိုလုပ်နေပြီတောင်အောက်မေ့တာ....အားးး!!!' "
ဝူဖန်းရုန်ဟာ အောက်ကဆောင့်ထိုးလာမှုကြောင့် သူလျှာသူကိုက်မိခါနီးပင်။ ဒါပေမဲ့သူကဝူဖန်းရုန်လေ ဘာလို့လွယ်လွယ်လေးအရှုံးပေးရမှာတုန်း။ ဒီလူဆိုးကောင်ရဲ့ ဆံပင်တွေကိုဆွဲလိုက်ပြီး မွတ်သိပ်စွာအနမ်းခြွေလိုက်သည်။
ကျိုးရန်လင်ရဲ့ဘဝမှာ ဒီလောက်လှတဲ့လူမျိုးနဲ့ တခါမှကိုမကြုံခဲ့ပေ။ ဖက်ထားလိုက်ရုံနဲ့ သူ့အသိစိတ်တွေ လွတ်ထွက်ချင်လာတဲ့အထိ စွဲဆောင်နိုင်သူလေးပင်။ သူဟာ ကောင်လေးတွေအများကြီးနဲ့ ကြုံတွေ့ခဲ့သူဖြစ်သူပြီး ထိုကောင်လေးတွေကို အိပ်ရာမှာ အနိုင်ယူကြီးစိုးနိုင်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ ဒါမဲ့ သူကိုယ်တိုင်အရှုံးပေးချင်လာတဲ့ ဒီဘိုးဘေးလေးကဘယ်ကနေကြွလာခဲ့သလဲ သူနားမလည်နိုင်ပေ။ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ အငိုမျက်နှာရဲရဲလေးဟာ သူ့ရင်ကိုပိုပိုခုန်လာစေပြီး သူ့ခါးဟာ ပိုပိုပြီးအရှန်ပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်ချနေမိ၏။ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့မျက်ရည်စက်တွေဟာ သူမျက်တောင်ဖျားလေးကနေ တစ်ဆင့် ကျိုးရန်လင်းကိုလာထိစင်လာခဲ့ လေသည်။
" F...k you " ဝူဖန်းရုန်က သူ့နှုတ်ခမ်းကို သွေးထွက်မတတ် ကိုက်ထားရင်း မကြာမကြာလည်း ခပ်တိုးတိုးလေး ငြီးနေခဲ့သည်။
ကျိုးရန်လင်းဟာ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကအသီးနီနီလေးတွေကို လျှာဖြင့်ဆော့ကစားနေရင်း ထွက်လာတဲ့ငြီးသံလေးကို စိတ်ကျေနပ်စွာနားထောင်နေခဲ့သည်။ အကယ်၍သာ သူတို့လုပ်နေတာက လူတွေဖြတ်သွားဖြတ်လာလုပ်နေပြီး အသံမလုံတဲ့ အိမ်သာထဲမှာမဟုတ်ခဲ့ရင်တော့ သူဟာ ဝူဖန်းရုန်ငိုသံတွေကို ကြားရအောင်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ချင်မိသေးသည်။ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ငြီးသံဟာ တိုးပြီးအက်ကွဲလျက် ဆေးပေါ့လိပ်ကြီး ဆေးလိပ်တံထဲထည့်သောက်ရင်ထွက်တဲ့အသံကလေးလို ဖြစ်နေတာကြောင့် ကျိုးရန်လင်းရဲ့သွေးတွေဟာ ပိုပိုဆူပွက်လာခဲ့တော့သည်။
အိမ်သာတံခါးရဲ့အပြင်ဘက်ကနေ တစ်ယောက်ယောက်ကတံခါးလာခေါက်တဲ့ဟာ ဝူဖန်းရုန် ရုတ်တရက်ပြီးချင်သွားလိုဖြစ်လာ၏။ တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ ကျိုးရန်လင်က သူရဲ့အပေါ်ပိုင်းရော အောက်ပိုင်းရော နှစ်နေရာလုံးကိုသာယာအောင်လုပ်နေတာကြောင့် တံခါးခေါက်သံဟာ သူသာယာမှုကိုဖျက်ဆီးသွားတာကြောင့် နည်းနည်းစိတ်မရှည်သလိုဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူဟာ ပျင်းရိပျင်းတွဲဖြင့် ကျိုးရန်လင်းပေါ်မှီချလိုက်ပြီး သူတို့ကိစ္စကို အသာလေးပြန်ဆက်နေလိုက်သည်။
" အပြင်ကနေတစ်ယောက်ယောက်ကြားသွားမှာကို မကြောက်ဘူးလား " လို့ကျိုးရန်လင်းက သူ့မျက်ခုံးကိုနမ်းရင်းပြောလာသည်။ " ဒါကစိတ်လှုပ်ရှားစရာတော့ကောင်းတယ်နော် "
ဝူဖန်းရုန်ကတော့ သူကိစ္စရဲ့အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ချင်လာတာကြောင့် " မြန်မြန်လေး " ဟုသာငြီးလာခဲ့လေသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ချစ်ပြင်းပြင်းတိုက်ပွဲဝင်နေတာကြောင့် သူတို့ရဲ့ကုတ်အကျီတွေဟာ တစ်ခုနဲ့တစ်ခုထိနေကြပြီး သူတို့အသားချင်းထိတွေ့နေတဲ့နေရာကနေတစ်ဆင့် သူတို့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို နွေးထွေးနေစေခဲ့သည်။ ဝူဖန်းရုန်ဟာပြီးဆုံးသွားတာကြောင့် မျက်ဝန်းတွေဟာ နီရဲနေပြီး အနည်းငယ်လောက်အော်မိသွားသည်။ ခနအကြာမှာတော့ ကျိုးရန်လင်ဟာ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့ ဆံပင်နဲ့နဖူးလေးကိုနူးညံံစွာ နမ်းလာခဲ့ပြီး သူ့ပစ္စည်းကို ဝူဖန်းရုန်ရဲ့အပေါက်လေးဆီကထုတ်လိုက်သည်။ သူဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကွန်ဒုံးနဲ့အတူကပ်ပါတဲ့ချောဆီတွေဟာ သူတို့ရဲ့အကျီတွေကိုပေပွစေခဲ့သည်။ ဝူဖန်းရုန်ရဲ့တွင်းပေါက်လေးဆီက အဖြူရောင်အရည်တွေဟာ သူ့ဘောင်းဘီတစ်လျောက်မှာ ရေလိုမျိုးစီးကျလာခဲ့ပြီး သူဟာရုတ်တရက်ကြောင်အနေမိသည်။ ထိုအခါ ကျိုးရန်လင်းက သူရှေ့ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကိုသန့်ရှင်းသွားအောင် လျက်ပေးလာခဲ့သည်။ -__-
ဝူဖန်းရုန်ဟာ ရထားပေါ်ကအိမ်သာထဲမှာအကြိမ်ရေတွက်အများကြီး အသုံးပြုခဲ့ဖူးပေမဲ့ အခုလို အရှက်ရစရာအခြေအနေမျိုးတော့ မကြုံခဲ့ဖူးပေ။ သူ့ရင်ဘတ်ကအကျီဟာ ဟနေခဲ့ပြီး သူစိတ်ဆိုးစွာဖြင့် လက်ဖြင့် အရှေ့ကလူဆိုးကောင်ရဲ့ဖင်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ရိုက်လိုက်မိ၏။ " pa pa pa pa " လို့အသံတွေဟာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ကျိုးရန်လင်းဟာ သူ့ကိုရိုက်ခံရလို့စိတ်ဆိုးရမည့်အစား ခပ်တိုးတိုးသာရယ်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ကျိုရန်လင်းဟာ မတ်တပ်ထရပ်လာပြီး ဝူဖန်းရုန်ရဲ့လည်ပင်းကိုသိမ်းဖက်ကာ ဆွဲနမ်းလာခဲ့ကာချောဆီနဲ့ သူတို့ပြီးမြောက်ထားတဲ့အရည်အရသာတွေဟာ သူတို့ရဲ့ပါးစပ်ထဲပြည့်နှက်စေလိုက်သည်။ အချိန်အတော်ကြာနမ်းပြီးနောက် ဝူဖန်းရုန်ဟာ အသက်ခပ်ပြင်းပြင်းရှုနေမိပြီးနောက်မှ သူဘာလုပ်နေလဲဆိုတဲ့အခြေအနေကို သတိရမိသွားသည်။ (တော်သေးတာပေါ့ နော်သတိရသေးလို့ ~_~)
ဝူဖန်းရုန်ဟာ ဒီအသက်အရွယ်ကြီးရောက်မှ အိမ်သာထဲမှာ ဘယ်လိုကစားရမလဲဆိုတာသိသွားသယောင် စိတ်ရှုတ်စွာတွေးတောနေမိသည်။
" သုတ်လိုက်ဦးလေ " လို့ကျိုးရန်လင်းက သူ့လက်နှစ်ဖက်ထဲကို တစ်ရှုးတွေထည့်ပေးလာခဲ့သည်။
ဝူဖန်းရုန်ဟာ အသက်တောင်ရှုမဝသေးသလို သူ့ခြေထောက်တွေဟာလည်း တိုဟူးလို့ပျော့ပြောင်းနေတာ ခံစားရ၏။ သူဟာ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကုန်းပြီးသေချာသန့်ရှင်းလုပ်ရမဲ့အစား သူ့ဆေးလိပ်ကိုထုတ်ကာ တံခါးဘောင်ကိုမှီပြီး အရင်သောက်လိုက်သည်။ ပြီးမှဆေးလိပ်သောက်ရင်း သူ့ဟာသူသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေလိုက်၏။ သူ့ပုံစံဟာ ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိနေပေမဲ့လည်း မီးခိုးငွေ့တွေကြောင့် မှုန်ဝါးနေခဲ့သည်။ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေဟာ တံခါးဘောင်ကနေ တစ်ဆင့် အပြင်ကနွေးထွေးလှတဲ့ နေရောက်အောက်ကို ထုတ်ပြီးနေရောင်ခံနေခဲ့တာက အလွန်ပင်လှပတဲ့ပန်းချီကားတစ်ချပ်လိုပင်။
ဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်ရင်း ကျိုးရန်လင်းဟာ ဆွဲဆောင်ခံလိုက်ရသလို အနောက်ကသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး သူပါထူးခြားတဲ့မြင်ကွင်းထဲပါဝင်ချင်သလိုမျိုး ဖက်ထားလိုက်၏။ သူတို့ဟာ သူတို့ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးတွေကိုယ်စီနဲ့ ငြိမ်သက်နေခဲ့ကြသည်။
အဲ့ဒီအချိန်မှာ တံခါးခေါက်သံကိုထပ်ကြားလာခဲ့ရတာကြောင့် ဝူဖန်းရုန်ဟာစိတ်မရှည်စွာဘဲ တံခါးကိုကန်လိုက်ပြီး " မပြီးသေးဘူး ခနစောင့်ဦးလို့ " ပြန်အော်လိုက်တော့သည်။
ထို့နောက်သူနောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျိုးရန်လင်းဟာ သူ့နံရိုးအောက်ကဒဏ်ရာကို စစ်ဆေးနေခဲ့တာတွေ့ရပြီး အဲ့ဒီဒဏ်ရာဟာလည်း ကြောက်စရာကောင်းအောင်သွေးတွေစိမ့်ထွက်နေတာကြောင့် ကျိုးရန်လင်းရဲ့ဒဏ်ရာပြန်ပွင့်ထွက်တာပဲဖြစ်ရမည်။ ဝူဖန်းရုန်ဟာ ဆေးစီးထားတဲ့ဒဏ်ရာကို ကြည့်ရတာ ဓားထိုးခံထားရသလိုဒဏ်ရာနဲ့တူနေပြီး ကြည့်ရတာ သူထင်တာထက် ဒဏ်ရာပိုနက်ပုံရသည်။ ဓားဒဏ်ရာကအရမ်းမကြီးပေမဲ့ အတွင်းဒဏ်ရနိုင်လောက်တဲ့ ဒဏ်ရာမျိုးတော့ဖြစ်ပြီး အတွင်းအင်္ဂါတွေထိခိုက်မိသွားသလားတောင် သူစစ်ဆေးရတာ မသေချာခဲ့ပေ။
သဘာဝကျစွာပဲ ကျိုးရန်လင်းရဲ့အဖြူရောင်ရှပ်အကျီဟာ သွေးတွေနဲ့စွန်းထင်နေခဲ့ပြီး သူမျက်နှာမှာတော့ ကူကယ်ရာမဲ့နေသလို အမူအရာနဲ့ အိမ်သာထဲကတစ်ရှုးတွေကိုယူပြီး သန့်ရှင်းလိုက်ကာ တစ်ရှုးတွေနဲ့အုပ်ပြီး ပတ်တီးပြန်စီးဖို့လုပ်လိုက်သည်။ ထိုသို့အန္တရာယ်များတဲ့အပြုအမူကို လုပ်နေတာတွေ့တော့ ဝူဖန်းရုန်ဟာ ကျိုးရန်လင်ရဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကို ဖမ်းဆွဲထားလိုက်သည်။
" ကိုယ်အကျီတစ်စုံလဲပြီးရုံပဲရှိသေးတာ အခုဒီအကျီကနောက်ဆုံးပါပဲကွာ နည်းနည်းလေးတော့မျက်နှာသာပေးပါဦး " ကျိုးရန်လင်းဟာ ရယ်မောရင်း ညစ်ကျယ်ကျယ်အပြုံးဖြင့်ပြောလာခဲ့သည်။ " အချစ်လေးကိုယ်တို့ကအခုပဲ ချစ်ပြီးကြတာလေကွာ ဒါကိုမင်းကအခုပဲ အစိုးရဆီကိုယ့်ကိုဆွဲခေါ်သွားတော့မလို့လား "
သို့သော် ဝူဖန်းရုန်ဟာ ဘာစကားမှပြောမလာဘဲ အိမ်သားတံခါးကိုအသာလေးဟပြီး လျှောက်လမ်းပေါ်မှာ ဘယ်သူရှိလဲဆိုတာကိုစစ်ဆေးနေလိုက်သည်။ သူ့ရဲ့စစ်ဝတ်စုံ ကုတ်အကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီး ကျိုးရန်လင်းကိုခြုံပေးလိုက်ကာ တိုးတိုးလေးပြောလာခဲ့သည်။
" ဘယ်ကိုမှမော့မကြည့်နဲ့ ငါ့ကိုကိုင်ထားပြီး ငါ့နားမှာကပ်နေ။ ကြီးကြပ်ရေမှူးအခန်းထဲမှာ ဒဏ်ရာစည်းဖို့ဆေးဘူးတွေရှိတယ် "
ထို့နောက် တံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး အိမ်သာထဲကနေထွက်လာခဲ့သည်။ ဝူဖန်းရုန်ဟာ ရိုးရိုးရထားလျှောက်လမ်းလေးပေါ်မှာ ကောဇောနီလျှောက်နေရသလိုမျိုး ကျိုးရန်လင်းကိုဖက်ထားရင်းလျှောက်နေခဲ့တော့သည်။ စစ်ဝတ်စုံအောက်က ကျိုးရန်လင်းဟာလည်း ဒီအခြေအနေလေးကို မပြုံးပဲမနေနိုင်တော့ဘဲ မျက်နှာပေါ်မှာ ခပ်ပါးပါးအပြုံးလေးတစ်ခု ဖြစ်ထွန်းနေခဲ့လေသည်။
T/N note - အမလေး ရထားပေါ်ကားစီးလိုက်ကြပါပြီနော် 😂 စာလုံးရေအရှည်ကြီးပဲမို့တော်တော်လေးရိုက်လိုက်ရပါတယ်။ စောင့်ဆိုင်းပေးနေမှုအတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်။ အကယ်၍ ရေးထားတာနားမလည်ခဲ့တာရှိခဲ့ရင် ဘာသာပြန်ဆိုသူကျွန်မရဲ့အားနည်းချက်မို့ သည်းခံနားလည်ပေးကြပါနော် ❤️