pa vote po before reading
<-----------------------------
salamat po at be my fan na din po kung magustuhan niyo
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 5
Eunice‘s POV
Pag- akyat ko sa room ko para magpalit dahil naka-uniform pa ko nakita na bukas ang guest room ng bahay naming
Wala na naman kasi gumagamit nun
Pagpasok ko sa guest room nakita ko si nanay cora
“Bakit niyo po nililinis ang guest room?” tanung ko sa kanya.
“Eunice, hija, andyan ka na pala pinapalinis po ni Sir Netero.” – nanay cora
Actually ito talaga ang Master’s Bedroom at kwarto ng parents ko dati
Dati nung buhay pa si mama at ng hindi pa ko sinisilang
Nakaramdam tuloy ako ng lungkot at pagsisi (T.T)
Kung hindi sakin Masaya pa rin sana si Papa kasama si Mama
Kaso naganap na ang dapat maganap at hindi na mababalik yun.
“May sinabi ba si papa kung bakit daw niya pinapalinis” – tanung ko ulit sa kanya
“May dumating po kasi na bisita si Sir Netero at inutus niya samin na ipalinis ito dahil po magtatagal daw po dito yung bisita niya” sagot naman niya sakin at lumabas na ng guest room
Sinu kaya yung Bisita ni Papa at dito pa titira
Hinabol ko si nanay cora na pababa na ng hagdan.
“Nanay cora anu pong bisita ni Papa? Lalaki o babae?”
Matutuwa ba ko kung babae ang bisita ni papa
Ayoko ko nga gusto ko ako lang nag iisang girl sa buhay ni Papa
Im his one and only girl at walang ibang papalit (=.=)
Selfish man pero ganun talaga ako
“Lalaki.” Napansin ko parang kumikislap ang mata ni nanay cora habang nakatingin sakin
May ibig ipahiwatig sakin. “at gwapo Eunice” dagdag pa niya
“talaga po super gwapo ba nanay cora” hindi naman ako halata na masyado interesado sa bisita ni Papa
“Bagay nga kayo eh, sna magustuhan mo siya” – nanay cora
“Kyaaahhhhhh” (>//<)
Kinikilig naman ako dun
“nanay nasan po si papa at yung bisita niya” gusting gusto ko na siya Makita.
“Nasa room ng papa mo, may pinag uusapan ata” tinulak niya ko pahakbang pataas sa hagdan “puntahan mo na bilis ng Makita mo na siya”
Para akong naglalakad sa langit habang papunta sa room ng Papa ko
At ang ngiti ko abot hangggang tenga.
Bago ako kumatok inayos ko muna sarili ko.
*knock* knock*
Binuksan ko ang pinto ng ngiting ngiti sobrang ngiti
“Papa”
Napatingin ako kay papa at unti unting tumingin sa kausap niya
Ang ngiti ko na halos lumagpas na sa tenga ko ay napalitan ng NGiWi
Napangiwi ako sa nakita ko
But in fairness new haircut
Wala na yung weirdo look niya
Ang masasabi ko lang super handsome niya
Pero bago yan . . .
“Ikaw na naman?”
Hindi ko napigilang sabihin
“What the hell are you doing in our house?” I said it in an exaggerated way
Kasi naman eh . . .
Haist . . .
Arghhhh . . .
Hmmmmfff....
( ¬.¬)
He just smirked at me and shrugs his shoulder
As if he doesn’t know why his here
Oh no . . .
Why he will be living under the same roof with mine.
Bigla akong bumaling kay Papa
“pa ,anung ginagawa ng lalaking yan dito?”
Para akong batang nagmamaktol
“Baby dito muna siya wala na siya mapupuntahan.” – Papa
“Wala naman tayo pakialam sa kanya kung wala siya matitirahan” – me
Masyado naman kayo concern sa kanya
“Meron dahil utang ko sa kanya ang buhay mo, remember niligtas kanya.” – Papa
Niligtas ko din siya kaya quits na kame
“pwde naman bigyan niyo na lang siya ng bahay o pera, titigil yan.” –me
“Alam mong hindi ko magagawa yun, dahil hindi ako ganung tao.” – Papa
Arghhhh. ...
Sumasakit ang ulo ko sa kanya
“Papa, sigurado ba kayo na mabuti siyang tao?” – Me
“OO, dahil niligtas kanya at mabuti siya” –Papa
“Papa ni hindi mo nga alam kung saan nanggaling yan” I point my index finger on him “kung kaninung pamilya siya galing at kung anu pang tungkol sa kanya”
“Alam ko na lahat yan inalam ko na yan the moment na niligtas kanya.” – Papa
“Kahit na, malay niyo hindi pala totoo yun at kaya niya lang ako niligtas dahil sa may maitim na motibo yan. Malay niyo balak niya pala tayo nakawan and worse baka balak niya pa ko rape-in”
“Excuse me?” – Bryant
Sa wakas nagsalita na din ang suspect
“hindi kita type at lalong wala akong balak na rape-in ang isang spoiled brat mataray na katulad mo, isipin ko pa lang nasusuka na ko” – bryant
“How dare-“ akamang sasampalin ko siya
“Stop it Euna Eunice Fuentarico” at tumayo na mula sa swivel chair ang Papa ko.
*snap*
Tama ba may narining ako na naputol
Patience ba yun ni Papa
“I don’t want to hear any objection in my decision, this is my house and I’m the one who will decide who will live and leave here, understand?” umupo ulit siya sa swivel chair at tumalikod
nagkatinginan na lang kami ni . . . . . .
Anu nga bang pangalan niya
Isip . ... isip . . . isip . ..
*ting*
Bryant????
Tama . . . Bryant nga
He smirked again and looked at me
And I raised my eyebrow
Matagal kaming ganun
Para nga may nakita akong boltahe ng kuryente na dumadaloy sa mga mata namin
Kaso hindi ako nakatagal
Na ilang ako ng biglang magbago ang expression ng mukha niya
na para bang may admiration na ang nakikita ko sa mata niya
Ako na ang unang nagbawi ng tingin
“Bahala nga kayo sa buhay niyo, magsama kayong dalawa”
*blag*
Bagsak ko sa pinto
Wala akong pakialam kung Papa ko man siya
Dahil lang sa Bryant na yun nagawa niya ko pagtaasan ng boses
Never niya ginawa sakin yun ngayon lang
dahil lang sa kanya
At sa side ng Bryant na yun
Talo na naman ako
Humanda ka makakaganti din ako
Pagpasok ko sa kwarto nagbihis na at nahiga sa kama
I hate my dad
For treating me like this
I hate Bryant
For coming my life
But
I hate myself more
Dahil hindi man lang ako nakalaban sa kanilang dalawa
Anu to’ gera
Oo gera sa pagitan namin ng aroganteng lalaking yun
Papa ko lang ang may kayang rendahan ako
At lalong hinding hindi niya mapipigil ang ugali ko
Hindi ko namalayan
Nakatulog na pala ako
Nagising na lang ako ng marinig ko na kumakatok na si Nanay cora
“Eunice kain na , nasa baba na papa mo at si Bryant”
“ayoko po kumain nanay cora, pasabi na lang po sa kanila. Sabihin niyo busog po ako”
“Masama ba pakiramdam mo hija” – nanay cora
OO masama pakiramdam ko dahil sa bryant na yun
Nagngingit-ngit ako sa galit
“hindi po, pagod po ako”
Narining ko na lang ang mga yabag na papalayo sa pinto ng kwarto ko.
Maaga ako nagising dahil maaga ako natulog
Nagbihis na ko at pumasok
As Usual driver/bodyguard ang kasama ko sa kotse
Hindi na ko nakapagpaalam kay Papa
May tampo pa rin ako sa kanya
Pagbaba ko ng school
Nakita ko na agad mga kaibigan ko
Si Chelsey at Si marian
Naglakad na kami sa school habang nagkkwentuhan
Bakit nakasambakol ang mukha mo aga-aga eh?” tanung sakin ni chelsey
“Nakakainis kasi sa bahay eh” – me
“Oh bakit” sabay-sabay nila tanung
“Nakwento ko na sa inyo d ba yung lalaking nagligtas sakin nung nakaraan” – me
“oo, eh d ba ayaw na ayaw mo nga dun dahil napakayabang?” Marian
“Pero gwapo?” singit naman ni Chelsey
“yun na nga eh?”
“anung yun na nga eh? Na gwapo siya?” marian
“hindi, dahil tuwing uuwi ako sa bahay laging masisira na ang araw ko” – me
“Oh bakit?” sabay nilang tanung
“dahil that guy that chauvistic pig that Bryant whatever he will be living with me, together with my dad?” panggagalaiti ko
“Anu?” napasigaw sila
Kitang-kita mo na gulat na gulat sila
Natawa tuloy ako
Nawala bad vibes ko dun ah
Over react kasi eh
“Ang swerte mo Eunice” – chelsey
“bakit naman?” – me
“dahil may gwapo ko ng kasama sa bahay. Oh boy his so hot” – chelsey
“anu ba yan Chelsey umandar na naman ang pag ka ma-L mo, besides agree ako na hot siya pero handsome di ko naman nakita kasi ang gara ng hairdo niya” – marian
“Nag pa clean cut na siya” wala lang gusto ko lang malaman nila
“anu gwapo ba talaga?” – marian
I nod
Totoo naman eh
“eeeeeehhhhhhhh” my friends scream
>//<
*blush*
“kahit gwapo pa siya, ayoko pa rin sa kanya” – me
“ikaw bahala ako na lang manlalandi sa kanya”
Ayoko ata nung narining ko
Hindi ko alam kung bakit
Ayoko na may maglalandi sa kanya na iba
“Buti na lang sa school walang istorbo, asungot. This is my sanctuary, my school.” – Me
Malapit na kami sa building ng 4th year high ng biglang naglabasan ang girls ng St. Benedict High School
Napatigil tuloy kami at tiningnan lang sila
Yung iba na mga girls may dalang mga bulaklak,
Yung iba may wristband nakalagay ANGHEL FELLAS
At karamihan may dalang placard at nakasulat dun ANGHEL!!!
Meron naman MAHAL KITA ANGHEL
Isa pa to’ ANGHEL WELCOME BACK
Last na to’ WE LOVE YOU ANGHEL
“anung meron?” Sabi ko.
“nakalimutan ko sabihin bumalik na si Anghel” – marian
“sinu naman yun?” inosente kong tanung
“hindi mo nga pala siya kilala, sikat na sikat yun dito bago siya lumipad sa ibang bansa” – marina
“tama-tama at kahit nasa ibang bansa na siya dala niya pa rin school natin kaya kahit andun siya enrolled pa rin siya dito at ngayon bumalik na siya sa wakas bumaba na ang anghel”
Wala ako pakialam sa kanya
Hindi ko naman siya kilala
Sa totoo lang ako itong transferee last year
Nagkaroon kasi ng problema sa dati ko na school kaya napalipat ako.
“ANGHEL ba talaga yun?”- me
“OO naman sobra, mabait na ang gwapo pa” – marian
“yummy pa” – chelsey
“ikaw chelsey makasingit ka puro kalaswaan naman” – marian
“tara na maki join din tayo sa kanila gusto ko na siya ulit makita” ak-kay samin ni chelsey
“hindi sige kayo na lang need ko pa pumunta sa swimming club may kailangan ipasa eh” – sabi ko sa kanila ayoko din makisiksik dun baka Makita nila na ang katarayan ko.
“Sure ka jan ayaw mo siya Makita, bagay pa naman kayo nun?” – marian
“malas ako sa ganyang mga salita ah. Tigilan natin yan kayo na lang talaga.” – me
“See you in our class” paalam naming sa isa’t-isa
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
comment na din po
next chap aso't pusa pa din
at mas magiging delikado na buhay ni Euna