လကုန်ရက် အချိန်ပိုင်းအလုပ်နောက်ဆုံးည။ တကယ်တမ်း ဒီည Hobi hyungရဲ့ကုမ္ပဏီလုပ်ငန်းအသစ်တိုးချဲ့ခြင်းမိတ်ဆုံစားပွဲကို Heaven ရှိ Hallတွင်လုပ်တာဖြစ်ပြီး ဂျီမင်းကိုလဲ ဖိတ်ထားခြင်းပေ။
သို့သော် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေနဲ့ နှုတ်ဆက်ချင်သေးတာကြောင့် ပွဲတက်ဖို့ကို ဂျီမင်း ငြင်းလိုက်ခြင်း။
ဖြစ်ချင်တော့ service ပေးဖို့ ဝန်ထမ်းလိုနေေသးတော့ ဝန်ထမ်းတချို့ထပ်လာခေါ်တဲ့အထဲ Jimin ပါသွားတာ။
မထူးပါဘူး၊ Hyung နဲ့တွေ့တော့ ဂုဏ်ပြုပေးလို့ရတာပေါ့!
အစားအသောက်တန်း၌ ဂျီမင်း တာဝန်ယူပေးရတာဖြစ်ပြီး မိနစ်၃၀လောက်အကြာတွင် အပြုံးတို့ဝေဆာနေသော အတွဲတစ်တွဲ အနားသို့ရောက်လာ၏။
"Jin hyung ဟင် Namjoon hyung နဲ့အတူပါလား?"
မျက်လုံးလေးပြူးကာ မေးေလသည့် ဂျီမင်း။
'ဘာလဲ Jin hyung က မင်းကိုလဲ Hyung နဲ့ပြတ်သွားပြီလို့ ပြောထားတာပဲ့လား?'
Namjoon hyungစကားကို ဂျီမင်းခေါင်းညိမ့်ပြ၍
"ကျွန်ေတာ်နဲ့Jin hyung နောက်ဆုံးတွေ့တုန်းက လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်ရက်ကျော်ေလာက်ကဖြစ်မယ် အစကမယုံခဲ့ဘူး Hyungက ဒေါသတကြီးနဲ့ စိတ်နာတယ်လို့ပြောနေတော့ တကယ်ထင်သွားခဲ့တာ"
'ပြန်တောင်အစမဖော်ချင်ဘူး ဂျီမင်းရေ ဒီဆရာဝန်ကောက်စိန်လေးကိုလေ Hyung က တစ်လလုံးနီးပါးချော့ခဲ့ရတာ! ချစ်လွန်းတော့လည်း မပြတ်နိုင်တာမလို့ ဆေးရုံနဲ့အိမ် ပတ်ချာလည်အောင်ကို လိုက်ချော့ခဲ့ရတာဟေ့ ဒါတောင် မနေ့ညကမှ ပြေတော်မူသွားတာ မဖြစ်ဘူး နောက်ဆိုဆင်ခြင်မှ!'
'ဘာလဲ မင်းကိုဘယ်သူကအတင်းချော့ခိုင်းခဲ့လို့လဲ? ဂျီမင်းလေး ဒါပဲ့ကြည့် တွေ့လား? Hyung ကိုလိုက်ချော့ရတာ သူ့အတွက်ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးလိုပြောနေတာ!'
အစားအသောက်အပြင်အဆင်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်ရာမှ ခံပြောလာသည့်Jin hyung ။
"ဟားး Hyung တို့က ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ အချစ်စမ်းနေကြတော့ အားကျလာပြီဗျာ"
'အားမကျနဲ့!ဂျီမင်းရေ...ချစ်မိရင်ရှုံးတာချည်းပဲ့'
'မင်းကငါ့ကို အနိုင်ယူချင်တာလား?'
'ဟားးမဟုတ်ရပါဘူးဗျာ ဒါနဲ့ ဂျီမင်း Hobiပွဲမှာ မင်းကဘာလို့ service နေရာရောက်နေတာလဲ ပွဲတက်ရမှာကို'
"မဟုတ်ဘူး Namjoon hyung! ကျွန်တော်က ပွဲတက်ဖို့ငြင်းထားပြီးမှ ဝန်ထမ်းအကူထဲပါပြီး ဒီရောက်နေတာ"
'ဒီအစားအသောက်တန်းကပဲ့ မင်းအတွက်အဆင်ပြေလိမ့်မယ် ဒီမှာပဲ့နေ ဂျီမင်း လူများလို့အဆင်မပြေရင် ပြန်ဆင်းသွား ဟုတ်ပြီလား'
ဟူ၍ ဂျီမင်းအ ေခြအ ေနကိုသိသူ Jin hyung က စိတ်ပူပေးရှာသည်။
"ရပါတယ် Hyung ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ် ဟီးးး😁"
'ဟော ဟိုမှာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့Big Bossကြီးနှစ်ယောက်လာပါပြီ'
Nj Hyung မေှးငေါ့ပြရာကို Jin hyungနဲ့အတူ Jimin လှမ်းကြည့်ေတာ့ Hobi hyungနှင့် သူ၏Yoongi ။
နှစ်ယောက်စလံုးက All black Suitတွေနဲ့ခန့်ညားနေကြတာဖြစ်ပေမယ့် တစ်ယောက်ေသာသူကတော့ Jimin ကိုပို၍ဖမ်းစားနိုင်လေ၏။
ချစ်ဖို့ကောင်းစွာ ပြုံးပြ ေနတဲ့အသေးလေး Jimin။ အဝေးမှမြင်လျက်ပင် ယွန်ဂီစိတ်မချနိုင်ဖြစ်ရလေသည်။ ထို့အတူ တစ်စုံတစ်ယောက်ရင်ထဲတွင်လည်း ဒီညအတွက်စီစဉ်ထားတာများ အထမြောက်ဖို့ဆန္ဒစောလို့နေပြန်၏။
'မင်းတို့နှစ်ယောက် မိုက်လွန်းလို့ ငေးကြည့်မိတာ မျက်လုံးတောင်ညောင်းသွားတယ်ကွာ!'
အနားရောက်သည်နှင့် Njကလှမ်းနောက်လေတော့
*ဟားဟားး😂😂*
Hobiက ကျေနပ်စွာ ရယ်မောလိုက်ပြီး Yoongi ကတော့ *ပေါတောတောနဲ့*ဟူ၍ ဆို၏။
"ဂုဏ်ယူပါတယ် Hobi hyung! လုပ်ငန်းတွေဒီထက် မက အများကြီးတိုးချဲ့နိုင်ပါစေ"
ချိုသာတဲ့အသံလေးနဲ့ Jiminစကားကြောင့် Hobiကြည်နူးမိလေသည်။ လူစုံနေပြီဖြစ်သော်လည်း ချစ်ရတဲ့ကောင်လေးကသာ သူ့အတွက်ပထမဆုံးဂုဏ်ပြုစကားကိုသတိတရနဲ့ပြောပေးတာမလား?
Hobi အတောက်ပဆုံးပြုံးလျက်
'ကျေးဇူးပါကွာ Hyung ရဲ့ဂျီမင်းလေး! မင်းပဲ့ ပထမဆုံးဂုဏ်ပြုပေးတာ တချို့တွေကျ မသိတတ်ကြဘူးရယ်...'
*အိုးးးပြောရက်လိုက်တာ CEO Jungရာ ကျွန်တော်တို့က စနောက်နေတုန်းမို့ ပြောဖို့နောက်ကျသွားတာပါဗျာ*
*အေးလေ အခုများတော့ Hyungတို့ကအလိုက်ကန်းဆိုးမသိတဲ့ကောင်တွေဖြစ်ပြီပေါ့ Joonရယ်.....နော်*
Nj၏စကားကို Jin hyung ကပါ ဝင်နောက်တာမလို့ Hobi တစ်ယောက်ရှက်ပြုံးလေးဖြင့်သာ။ ထိုနံဘေးတွင်တော့ အများနဲ့အတူလိုက္ေလျာညီေထွစွာ ရယ်ပြုံးနေသည့် သူ့ချစ်သူမုန့်လံုးလေးအား မကျေမနပ်စိုက်ကြည့်နေသူတစ်ဦးလည်း ရှိလို့နေ၏။
မျက်လုံးထောင့်ကနေ မြင်နေရတဲ့ ယွန်ဂီမျက်နှာကြောင့် Hobiစိတ်ထဲတွင်
*ယွန်ဂီ အခုနေမင့်ရင်ထဲ ဘယ်လောက်ခံပြင်းနေမလဲ ငါသိတာပေါ့ ဘယ်လိုလဲကိုယ့်ချစ်သူကို တခြားသူရဲ့ချစ်သူလို အထင်ခံနေရတဲ့ခံစားချက် ဒါက ငါခံစားရတာနဲ့စာရင် ပါးပါးလေးပါကွာ မင့်နဲ့ငါ ရန်သူတွေမဟုတ်ပေမယ့် ငါအတန်ဖိုးထားရဆုံးအရာကိုမှ ရယူလိုတဲ့ မင့်ကိုငါမကျေနပ်ဘူး ယွန်ဂီ! ဘာလို့လဲ ဘာလို့ ဂျီမင်းလဲ? ကျန်တဲ့သူတွေတောင် ငါ ဂျီမင်းအပေါ်ဘယ်လိုသဘောထားလဲဆိုတာ သိနေတာပဲ့! မင့်ကျမှသူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေဖြစ်တဲ့ ငါ့အပေါ်လုပ်ရက်ရတာလဲ*
*သေချာတာက မင့်ငါ့အပေါ်မငဲ့ကြည့်ခဲ့တာ အတ္တကြီးကြီးနဲ့ မင့်ဘက်ပဲ့မင့်ကြည့်ခဲ့လို့ေလ အဲ့တော့ ရှေ့ဆက်ပြီးငါလဲ မင့်အတွက် ငဲ့စရာမလိုဘူး ထင်တယ် မင့်တို့နှစ်ယောက်အခြေအနေကို ဘာကြောင့်ဖုံးကွယ်ထားလဲ မသိပေမယ့် ဒီအချက်ကိုငါကကောင်းကောင်းကြီးအသုံးချသွားမှာမလို့ အားနာမိတယ် ယွန်ဂီ*
Hobi၏မူပိုင်အပြုံးချိုချိုေလးရဲ့အနားသတ်ဟာ Smirk လှလှလေးအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်ကို မည်သူမျှမတွေ့ခဲ့။
'ဒါနဲ့ ယွန်ဂီ ငါတို့ Maknae လေးရော'
"လာလိမ့်မယ် Hyung သူနဲ့အတူအားလုံးကို မိတ်ဆက်ပေးရမယ့်လူကို အတူခေါ်နေလို့ ကြာနေတာ"
'ဟ ဘယ်လို?'
NJ အံဩသံအဆုံး Hobiက
'ဒီကောင်လေး ရည်းစားရနေပြီလား?' ဟူ၍ ထင်ကြေးပေးလေ၏။
ယွန်ဂီစကားအရ Hyungတို့က သိလိုစိတ်ပြင်းပြသွားခဲ့ပေမယ့် ဂျီမင်းမှာတော့ ထယ်ထယ်'ဆိုတဲ့ အတွေးကြောင့် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလေးဖြစ်လာရ၏။ Jin hyung မှာလဲ အံ့ဩပုံမပြသည်မို့သိပြီးပြီထင်။
သူနဲ့တကယ်ထိပ်တိုက်ဆုံရတော့မှာလား?သူဘယ်လိုနေမလဲ?ငါ့ကိုမှတ်မိေနမလား? သူဘယ်လိုတုံ့ပြန်မှာလဲ?ငါ ငါကရော ဘယ်လိုတုံ့ပြန်ရမလဲ? အတိတ်ကအကြောင်းတွေသူပြောလာမလား? တကယ်လို့တစ်ခုမှမဟုတ်ဘဲ စိတ်ဖောက်ပြန်လာခဲ့ရင်ကော,,.....ဒါမှမဟုတ် ငါရှောင်နေသင့်လား?
အတွေးထဲ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားလဲမသိ ခန်းမထဲ လက်ခုပ်တီးသံညံသည့်အချိန်မှသာ ဂျီမင်းအသိကပ်သွားရ၏။
ပတ်ဝန်းကျင်ကိုေဝှ့ကြည့်မိတော့ Hobi hyung က စင်ပေါ်တွင် မိန့်ခွန်းပြောနေတာဖြစ်ပြီး Jin hyung တို့အားလုံးက အရှေ့ဆုံးတွင်နေရာယူထားတာဖြစ်သည်။
လေပူလေးတစ်ချက် ထုတ်ကာ စိတ်လျော့လိုက်ရုံရှိသေး ပွဲ၏နောက်ဆုံးနားတွင်ရှိနေသည့် Jungkookနှင့်အနားက ခပ်ငုံ့ငုံ့ကလေး Tae။ လူများလို့ကြောက်နေပုံရပြီး JK လက္မောင်းတစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ထား၍ တစ်ချက်ချက် နဘေးနဘီကို မဝံ့မရဲ ဝှေ့ဝဲကြည့်ရှာ၏။
သူ့မှတ်ဉာဏ်တွေထဲ အမြဲပြုံးပျော်တက်ကြွနေတဲ့ ထယ်ထယ်ဟာ ဒီကောင်လေးမှဟုတ်ပါရဲ့လားလို့ပင် ဂျီမင်းတွေးမိလေသည်။ အဝေးမှနေ လက်ကလေးလှမ်းရင်း ထယ်ထယ်'ဟူ ၍ သတိလက်လွတ်ရေရွတ်မိသည်။
ရုတ်တရက်ခေါင်းကလေးအနောက်လှည့်လာသည်မို့ ဂျီမင်း စားပွဲတန်းရှည်အနောက်ကွယ်ကာ အမြန်ထိုင်ချလိုက်သည်။
ဟူးးထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည့် ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့ဖိရင်း ခဏငြိမ်နေခိုက်။
စားပွဲအောက်ကနေ မြင်နေရသည့် ခြေနှစ်စုံက စားပွဲအရှေ့တွင် လာရပ်လေသည်။
'ထယ် ဘာစားမလဲ စားချင်တာယူစားနော် ဘူဖေးစနစ်မလို့ ကြိုက်ရာကို လိုသလောက်ယူစားလို့ရတယ် ကဲ ကိုယ်ထည့်ပေးမယ် ထယ်က လက်ညိုးထိုးလိုက် ဟုတ်ပြီလား'
"ဖြစ်ပါ့မလား Jungkookie ဘယ်သူမှမစားဘူးလေ အားလုံးက ဟိုဘက် မှာနားထောင်နေကြတာ"
'အာ ဒါတွေက ကိုယ်တို့လိုလူငယ်တွေနားထောင်စရာမလိုဘူး လူကြီးတွေအတွက်ပဲ့'
"ဟင်!အရင်ယူစားလို့ဆိုပြီး အရိုက်ခံရရင်ရော!"
'ထယ်ရာ...သူတို့တစ်ချို့တစ်ဝက်က စားနှင့်ပြီးကြပါပြီ ကိုယ်တို့က အလာနောက်ကျသွားလို့မတွေ့တာ ထယ်က ကိုယ့်ကိုမယုံဘူးလား ကိုယ်က ထယ်အရိုက်ခံရအောင်လုပ်ပါ့မလား'
"မဟုတ်ပါဘူး ထယ့်ကြောင့် အနာတရဖြစ်မှာစိုးလို့ပါ"
'မပူနဲ့ ဒီပွဲက အရမ်းသဘောကောင်းတဲ့ Hyungတစ်ယောက်လုပ်တာ ကိုယ်နဲ့လဲအများကြီးရင်းနှီးတယ် ပွဲပြီးရင် ထယ့်ကိုသဘောကောင်းတဲ့ အဲ့အစ်ကိုကြီးတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ် အခုအရင်စားနှင့်တော့နော်'
"ဟုတ်"
ကြားနေရသောJKနဲ့TaeTaeတို့၏စကားသံတို့ကိုနားစွင့်ရင်း Jimin ကိုယ့်ကိုကိုယ်နားမလည်၊ ပုန်းကွယ်နေမိသည်။
တွေ့ချင်သည် သို့သော် ကြောက်ရွံ့နေပြန်ပါသည်။
"ထယ့်ကို စတော်ဘယ်ရီသီးလေးများများထည့်ပေးနော်"
*ထယ့်ကိုစတော်ဘယ်ရီသီးလေးများများထည့်ပေးနော်* ထပ်တူကြားယောင်လာတဲ့ထိုအသံနှင့်အတူ ပုံရိပ်များ။
ထမင်းဝိုင်းလို နေရာတွင် TaeTaeက သူ့ကိုကျော်၍ နံဘေးရှိအမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦးထံက လှမ်းတောင်းနေတာ။ အရှေ့ဆီမှ မိန်းကလေးနှစ်ဦး သူ့အားပြုံးကြည့်ေနပြီး
*အိုမားးရေ တစ်ယောက်ယောက်က အူပုပ်နေပြီ TaeTaeလေးကိုအပိုထည့်ပေးလို့တဲ့*
စားပွဲဝိုင်းထိပ်က လူကြီးဆီမှ ခပ်ဟဟရယ်သံ။
*သားက စတော်ဘယ်ရီမကြိုက်ဘူးမလား Appa ဆီက ဖရဲသီးကိုပေးမယ်*
*ဦးလေး ထယ်ကဖရဲသီးလဲကြိုက်တယ်*
*ရားးးးထယ်ထယ်*
*ဟီးးးး😂 ထယ်က ဂျီမင်းဆီက လုမစားပါဘူး စတာပါ*
တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ရီကာ မျက်ရည်များကျလာသည့် Jimin။ မျက်နှာတို့ကွဲကွဲပြားပြားမမြင်ရလျှင်တောင် ခံစားမိနေသည်က ဒီမိသားစု သူ့ကိုချစ်တဲ့သူတွေ။ ဝမ်းနည်းမှုနဲ့အတူ သိလိုစိတ်ကချုပ်တည်း၍မရ။
ထယ်ထယ်! ဘယ်မှာလဲ? ဒါတွေအားလံုးမင့်ကိုမေးရင် သိရမှာ! ငါဘယ်သူလဲ ဆိုတာကို မင့်ပဲ့ဖြေပေးနိုင်မှာ! ငါခံစားသိနေတယ် အခု ဂျီမင်းဟာ ငါမဟုတ်ဘူး! ဒါငါ့နေရာမဟုတ်ဘူး အစစ်အမှန်ကဘာလဲ? ငါရှိနေရမယ့်နေရာဟာ ဘယ်ေနရာလဲ?
*ဂျီမင်းး!*
*ဂျီမင်းး ဂျီမင်းးနားးး!*
*ဂျီမင်းးး*
ခေါ်သံတို့အား ကြားယောင်မြဲ ခြေလှမ်းတို့က မရေရာ သွားနေမိသည်။
ရုတ်တရက်လူတစ်ယောက်ကိုဝင်တိုက် မိ၍ ထိုလူက သူ့အားဆွဲလားရမ်းလား လုပ်နေတာ။ အမြင်အာရုံေတွဝေဝါး၊ စကားသံတွေကို မကြား။ တုန်ရီနေရာမှ တဖြည်းဖြည်း အားအင်ယုတ်လျော့လို့လာသည်။
*ဟားးးးဟားးးးးတစ်စစီလုပ်ပစ်ချင်စရာကွာ! ကြည့်စမ်း! သေးသေးလေးရယ် ဟားးး*
လှောင်ရယ်သံတွေထပ်လာကာ ဂျီမင်းအဆမတန်ကြောက်ရွံ့လာ၏။
မလုပ်ပါနဲ့! ကျွန်တော့်ကိုမလုပ်ပါနဲ့!
👊ခွပ်💥
တစ်စုံတစ်ယောက်အနားရောက်လာကာ ထိုလူကို ဝင်ထိုးလိုက်တာဖြစ်ပြီး ခွေကျသွားေသာ သူ့ကိုယ်အားထွေးပွေ့လို့လာသည်။
'ကလေး!"
ရင်းနှီးတဲ့ထိုရင်ခွင်၊ထိုအသံကြောင့် ထိုသူဟာ ဘယ်သူလဲဆိုတာ ဂျီမင်းတပ်အပ်သိပါသည်။
"ယွန်ဂီ...ကျွန်တော်ကြောက်တယ်...!"
ပွေ့ချီရာနောက် ပါသွားပြီး အိစက်စက်မွေ့ရာပေါ်ချပေးသည်အထိ ဂျီမင်းမျက်လုံးတို့ ဝေဝါးဆဲ။ သူခေါင်းတွေအရမ်းထိုးကိုက်နေတာဖြစ်ပြီး ဝိုးတဝါးပုံရိပ်အများအပြားကို တစ်ပြိုင်နက်ထဲ မြင်ေယာင်ေနပြန်သည်။
စိတ်ခံစားချက်တို့မှာလည်း ရောထွေးစုပြုံလျက်။ ကြောက်တယ်၊ ရွံတယ်၊မုန်းတယ်၊ သနားတယ်၊ လွတ်မြောက်ချင်တယ်။
အရမ်းပင်ပန်းနေပြီ.... ဟင်!
သွေးအလိမ်းလိမ်းနဲ့ ထယ်!
ဂျီမင်း! ကယ်ပါ...!
'ကလေး သတိထားပါဦး ဂျီမင်းး! ကလေးး ကိုယ့့်ကိုကြည့်!'
ပါးပြင်ကိုပုတ်ကာ အလန့်တကြားခေါ်သံကြောင့်
အာ......ဟာ.....
ဂျီမင်း အသိစိတ်ပြန်ကပ်၍အသက်ခပ်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူလိုက် မိရင်း ရင်အစုံက မောဟိုက်လို့နေ၏။
ယွန်...ဂီ..
တောက်! MIN... YOON...GI!
ခွပ်💥
Hobi ၏ ကြိမ်းဝါးသံနှင့်အတူ လက်သီးတစ်ချက်က ယွန်ဂီထံသို့ ကျရောက်သွားေလသည်။
ဂျီမင်း၏အခုပုံစံမှာ တစ်ကိုယ်လုံးဇောချွေးပျံကာ တုန်ရီမောဟိုက်နေ၍ အဝတ်တွေကဖရိုဖရဲ။ တစ်စုံတစ်ခုကို အတော်လေးကြောက်လန့်နေဟန်။
'ဂျီမင်း ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ! ဒီကောင် မင်းကို ဟာကွာ!'
အပေါ်စီးကနေ ထပ်မံအုပ်မိုးကာ ဆက်တိုက်ထိုးချက် များအား ယွန်ဂီမရှောင်နိုင်။ စိတ်ကသူ့ကလေးဆီသာ ရောက်နေသည်။
မြင်ကွင်းရှေ့ထိုးနှက်နေတဲ့ ပုံရိပ်။ အထိုးခံနေရာမှ သူ့အားစိုးရိမ်တကြီး လှမ်းကြည့်နေသူတစ်ဦး။
ဦးေနှာက်က ထိုးကိုက်လာမှုကြောင့် မျက်လံုးအစုံကို မှိတ်ချလိုက်ချိန်။
သေစမ်းး! သေစမ်း!! စောက်ကလေး!
ပုခုံးပြင်ကျယ်ကျယ်နဲ့ လူကောင်ရှည်က ပိန်လှီနေသော်လည်း အားပြင်းပြင်းဖြင့်ပင် ကြမ်းပြင်ပေါ်ရှိ လူကောင်သေးလေးအား စိတ်လိုလက်ရကန်ကျောက်နေတာဖြစ်သည်။
အ့...အ့!
ဒူးနှင့်နဖူးထိသည်အထိ ကွေးထား၍ ဦးခေါင်းကိုမထိေစရန်လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကာပြီး နာကျင်မှုကိုအလူးအလဲခံနေရရှာသည့် ေကာင်လေး။ သူ့ကိုမြင်သည်နှင့် စိုးရိမ်တကြီးလှမ်းကြည့်ရှာသည်။
ဖြန်းးဖြန်းး: ခွပ်! ခွပ်! ဘုတ်!
အားးးး! နာတယ်! Appa! ထယ်နာတယ်!
အသံထွက်ရဲတယ်ပေါ့! ဟမ်! အော်ရဲတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား! ကင်မ် ထယ် ယောင်းးး!
ဂျီမင်းး ကယ်ပါ! je...bal!
ဟင့်အင်းးးငါေကြာက်တယ်..ထယ်ထယ်!!!
အားးးး!
ထယ်ထယ်!!!
ထိတ်လန့်မှုကြောင့်ေအာ်ဟစ်လိုက်ေသာ်ငြားနှုတ်ခမ်းသားတို့ အဆမတန်တုန်ကာ မည်သည့်အသံမျှ ထွက္မလာ။
'ငါတန်ဖိုးထားတဲ့အရာကို မင့်မလို့ ခွေးကျင့်ခွေးကြံ ကြံတာ'
ယွန်ဂီ ကိုယ်ကျင့်တရားအား ထိပါးခံရ၍ Hobi ရင်ဘတ်အား ဆောင့်ကန်လိုက်ကာ အပေါ်မှနေပြန်ထိုးနှက်ေနချိန် အခန်းထဲပြေးဝင်လာသည့် လူတစ်ချို့။ တခြားသူတွေမဟုတ်၊ Jin hyung တို့ပင် ဖြစ်သည်။
'နှစ်ယောက်စလုံးရပ်ကြစမ်း! အချင်းချင်းဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ?'
Jin hyung၏ အသံအောင်အောင်က အခန်းထဲ လွှမ်းမိုးလို့သွားသလို ဝူယောင်းတို့ ညီအစ်ကို ဝင်ဆွဲတာကြောင့် လူချင်းကွဲသွားသော Yoongiနှင့် Hobi တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဒေါသတကြီးစိုက်ကြည့်နေဆဲ ။
ထိုစဉ် ဂျီမင်း၏ ရှိုက်ငိုသံ။
*ဂျီမင်း!!*
'Hobi မင်းသူ့ဆီ မကပ်နဲ့!'
'မင်းလို အကြံသမားကများ!'
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တွန်းတိုက်လို့လာပြန်၍
'Hobi! Yoongi! တော်စမ်း!မင့်တို့ကိုယ် မင့်တို့ ကလေးတွေများ မှတ်နေလား? ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားနဲ့ လက်ရှိကွဲပြဲနေတဲ့ မင့်တို့ရုပ်တွေကိုယှဉ်ကြည့်စမ်း! ခန်းမထဲမှာ ပွဲမပြီးသေးလို့ဧည့်သည့်တွေရှိေနသေးဆိုတာလဲ သတိရဦး! ဒီလိုရုပ်တွေနဲ့ ပွဲဆီဘယ်လိုပြန်သွားမလဲ!'
'ဂျီမင်း ကိုလဲ နှစ်ယောက်စလုံးမထိနဲ့! ငါက ဆရာဝန် လူနာအခြေအနေကို ငါပဲ့ကြည့်မယ် Joon... Jungkook ကို အကျိုးအကြောင်းသွားပြောပြီး ပွဲသိမ်းခိုင်းလိုက်တော့!'
လက်ရှိသူတို့အားလံုးမှာ Hallအထပ်က VIP Roomတစ်ခုအထဲ၌သာ။
'Jimin စိတ်ကိုအေးအေးထား!'
'Hyung! ဂျီမင်းက ကျွန်တော့်ကောင်လေးပါ သူအခုကျွန်တော့်ရဲ့ထွေးပွေ့မှုကို လိုအပ်တယ် ခုနက အမူးသမားတစ်ယောက်ကြောင့်သူအရမ်းလန့်သွားတာ!'
Hobi က မှားသွားပြီလားဆိုသည့်သဘောဖြင့် ဂျီမင်းအားလှမ်းကြည့်သည်။
'ဘယ်လို! နေပါဦး ဂျီမင်းက...'
Jin hyung စကားဆုံးဖို့မစောင့်နိုင် ယွန်ဂီ ကုတင်ပေါ်မှ ကောင်လေးအား အလျင်ထွေးပွေ့လိုက်သည်။ Hobi က ခြေတစ်လှမ်းတိုးလိုက်ပေမယ့် ရှေ့မဆက်ခဲ့။ သူတို့နှစ်ဦးအခြေအနေကို ကိုယ်တိုင်ကအသိဆုံးပေမလား?
'ဂျီမင်းး ကလေး...ကိုယ့်ကိုကြည့်!ဘာလို့လဲ ကိုယ့်ကိုပြော တစ်နေရာရာနာနေတာလား? စိတ်ပူလို့ပါ ကလေးရာ...ကိုယ့်ကိုဖြေပါ!'
တင်းကြပ်နေအောင် ဖက်ထားရင်း ယွန်ဂီ ထိုစကားများကိုအတန်တန်ဆိုတော့မှ ကျွန်တော်အရမ်းကြောက်ေနခဲ့လို့ပါ ဟူ၍ တုံ့ပြန်စကားလေးနဲ့အတူ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့ရှုိက်ငိုေလသည့် မုန့်လုံးလေး။
'အခုကိုယ်ရှိပြီမို့ မကြောက်နဲ့တော့နော် နောက်ဆိုကိုယ်က ပိုပြီးဂရုတစိုက်နဲ့ ကာကွယ်ေပးပါ့မယ်'
နူးနူးညံ့ညံ့ခေါင်းလေးကိုပွတ်သပ်ကာ ချော့မြူနေသည့် ယွန်ဂီ။ အားကိုးတကြီးဖက်ငိုနေရှာသည့် ဂျီမင်း။ ထိုအခြင်းအရာကို ကြိတ်မှိတ်နာကျင်စွာ ငေးကြည့်နေသူ Hobi။ ထိုသုံးယောက်ကို တစ်လှည့်စီကြည့်ရင်း ခေါင်းထဲမေးခွန်းများစွာ ပြည့်နှက်လာသူမှာ Seokjin သာ။
..
..
..
...
..
အခြေအနေအားလုံးရှင်းလင်းတည်ငြိမ်သွားသည့်အခါ VIP Room ထဲ အကုန်စုဝေးလိုက်သည်။ အဆင်ပြေသွားပြီဖြစ်သော ဂျီမင်းပင် ယွန်ဂီနံဘေး ငြိမ်သက်လျက်။
သူတို့ချင်း ၆ယောက်စုံသော် ဂျီမင်းနှင့်သူ၏အခြေအနေကို ယွန်ဂီက ဖွင့်ပြောပြလေတော့ အားလုံးက Hobi မျက်နှာအားငဲ့ကြည့်ကြ၏။
တကယ်ဆို သူတို့ထင်တာ ဂျီမင်းကို Hobi နဲ့သာဖြစ်သလို အခုနေHobiရင်ထဲဝင်မကြည့်လျှင်တောင် ဒါက အဆင်မပြေမှန်းသိနိုင်ပါသည်။
Hobi ကတော့ Jimin ကို တွေတွေလေး ငေးကြည့်နေမြဲ။
Jimin က ပင်ပန်းနွမ်းလျစွာဖြင့်သာ ခေါင်းငုံ့လို့ထား၏။
တစ်ဆက်တည်းမှာပင် ယွန်ဂီက ဂျီမင်းအား သူသာထိတွေ့နိုင်ကြောင်း၊ သူ့အနားရှိလျှင် ဂျီမင်းက phobia ဝေဒနာမခံစားရကြောင်းကိုပါ ပြောပြလာ၍ အဖြေမရှိ အံဩခဲ့ကြရသေး၏။ ဒါဟာအချစ်ကြောင့်? အချစ်စွမ်းအားကြောင့် ဟူ၍ဆိုသည့် Namjoon ရဲ့မှတ်ချက်ကိုလည်း အပိုတွေပါလို့ ယွန်ဂီအပါအဝင် ဘယ်သူကမှထ မထောက်ခဲ့။
'Hyungနဲ့ Jimin ကိစ္စပြီးရင် အခုကျွန်တော်အလှည့်! ကျွန်တော် Hyung တို့ကိုမိတ်ဆက်ပေးရမယ့်သူ ရှိတယ် အာ တကယ်ဆိုဒါကလဲ Yoongi Hyung ကိစ္စပါပဲ့'
JKထပြောသည့်စကားကြောင့်
'ထပ်ပြီး ယွန်ဂီပဲ့လား!'
ထိုစကားကNJ ဆီမှ ဖြစ်ပြီး Jin hyung ကဘာမှဝင်မပြော။ Hobiက နားထောင်နေသည်ဆိုရုံသာ စိတ်ဝင်စားမှုကိုမပြ။
ယွန်ဂီ NJဘက်လှည့်ကာ
'ဒါက လွန်ခဲ့တဲ့6နှစ်က ငါ ကလေးတစ်ယောက်ကိုမွေးစားခဲ့တယ်ဆိုတာပါ ဒါပေမယ့် ဂေဟာမှာပဲ့အပ်ပြီးထောက်ပံ့ခဲ့တာ အခု အဲ့ကလေးကို တရားဝင်မိသားစုအဖြစ်ခေါ်ယူအုပ်ထိန်းလိုက်ပြီမို့ အားလုံးနဲ့မိတ်ဆက်ပေးမလို့'
'OMG!! ဟျောင့် ယွန်ဂီ!! နေ နေပါဦး! ဘာလို့ ငါကလွဲ ကျန်တဲ့သူတွေက မအံ့ဩရတာ?'
'မသိေသးတာ မင့်နဲ့Hobiပါ! Jimin ကိုပဲ့ ငါတို့ချစ်သူစဖြစ်တာနဲ့ တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိအောင် ရင်ဖွင့်ခဲ့ကြတုန်းကပြောပြခဲ့တာ'
ထိုစကားကြောင့် Hobiရင်ထဲထိတ်လန့်သွားရပြီး Jimin ဆီ ဆတ်ကနဲ လှမ်းကြည့်သည်။
တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက် ရင်ဖွင့်ခဲ့ကြတာတဲ့လား? ဒါဆို ယွန်ဂီက ဂျီမင်းအတိတ်မေ့နေတယ်ဆိုတာကို သိနှင့်ေနတာလား? မဟုတ်မှ မှတ်ဉာဏ်တွေပြန်ရအောင် Jin hyung နဲ့ပါ တိုင်ပင်ပြီး ဟင် ဒါဆို ငါလုပ်ခဲ့တာတွေ! ဟင့်အင်း ဂျီမင်း! မင်းကကိုယ့်ရဲ့ကောင်လေး လီဂျီမင်းး စစ်စစ်ပါကွာ! မင့်ရဲ့အတိတ်ဆိုးကို မမှတ်မိစေချင်ဘူး ကလေးရာ...!
Hobiတစ်ယောက် အတွေးတွေနစ်မောနေချိန်
အနည်းငယ်မူမမှန်သည်ကို ရိပ်စားမိနေသည့် Jimin။
'Jin hyungကိုက ကောင်လေးရဲ့ကျန်းမာရေးကြောင့် အသိပေးခဲ့ရတာ ဒီရက်ပိုင်းလောက်တင်ပဲ့'
'ငါ မကျေနပ်ဘူး ဟျောင့်! ငါက မင့်သူငယ်ချင်းမဟုတ်ဘူးလား'
ရည်းစားကောက်သလို ကောက်နေသည့် NJ။
'ဒီကြားထဲ ပြောပြဖို့ အခွင့်မကြုံခဲ့လို့ပါကွာ'
'မင့်သာ ပြောပြချင်တဲ့စိတ်ရှိရင်..!'
ယွန်ဂီစိတ်ကိုဆွဲဆန့်ထားရတာဖြစ်ပြီး
'ကျစ်! မင့်မပြောနဲ့ NJ ငါ့ညီ Jungkook ကိုတောင် အိမ်ခေါ်လာတဲ့အချိန်ထိ ဖုံးကွယ်ထားတာ! တွေ့သွားတဲ့အချိန်မှ အကြောင်းစုံရှင်းပြခဲ့တာကွ!'
'အေးအဲ့မှာ ထသတ်ကြဦးမယ် အဓိက က Taehyung ကို မိတ်ဆက်ပေးမလို့မလား အခုဘယ်မလဲ? အဲ့ကလေး'
ရုတ်တရက် မျက်လုံးလေးပြူးကာ ကျောမတ်သွားရသည့် ဂျီမင်း။ခုနကအထိ JKနဲ့အတူမတွေ့တော့လို့ အိမ်ပြန်ပို့လိုက်ပြီအထင်နဲ့စိတ်အေးနေခဲ့တာ။
'အာ Hyung ကျ နာမည်တောင်သိလို့ပါလား? Hyung ကလဲ ကျွန်တော့်ကိုေတာင်ပြန်မပြောဘူးနော်'
ညိုးငယ်သလို လုပ်ပြနေတဲ့NJ ။
'တိတ်စမ်း! အဲ့မျက်နှာကို ချက်ချင်းပြင်လိုက် ဆက်ပြီး ရစ်နေဦးမယ်ဆို ဒီတစ်ခါရန်ပွဲက မင့်နဲ့ငါပဲ Namjoon'
ထိုမှ ငြိမ်ကုပ်သွားသည့် NJ။ လက်ရှိ သူအကြောက်ဆုံးက Jin hyung ထပ်ကောက်သွားလို့ လိုက်ချောရမှာကိုပင်။
"ဟို ကျွန်တော်သန့်စင်ခန်းသွား
ဒေါက် ဒေါက်💥
တံခါးခေါက်သံကြောင့် ရှောင်ထွက်ရန် ကြိုးစားသော ဂျီမင်း၏စကားများ လေထဲတွင်ရပ်တန့်သွားသလို မည်သူမျှပင် မကြားလိုက်။
JK တံခါးထဖွင့်လိုက်တော့ အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် မျက်လုံးပွတ်နေသော အကောင်ေပါက်လေး ထယ်။ ဝူဘင်က အရိုအသေပေးကာ လှည့်ထွက်သွားသည်။
'ထယ် မျက်လုံးကိုအရမ်းကြီးမပွတ်ရဘူးလေ'
JK က လက်ကိုလှမ်းဆွဲတားလိုက်တော့ အိပ်ရေးမဝ မနူးမနပ်သံလေးဖြင့်
"Jungkookiee" လို့ဆို၍ မျက်နှာလေးကုတ်လိုက္ လည်ပင်းလေးကုတ်လိုက်နဲ့သာ မပွင့်တပွင့်မျက်လုံးေလးက အခန်းထဲဝေ့ကြည့်လေ၏။
အခန်းထဲရှိ သူ့အားလှမ်းကြည့်နေသူများထဲမှ ကြောင့်ကြနေသည့်မျက်ဝန်းတစ်စုံနဲ့လူ။ ဦးနှောက်နဲ့အာရုံကြောဆက်စပ်နေသည်ဆိုမှာ အမှန်ပေ။ ဦးနှောက်က အလုပ်လုပ်သည်နှင့် အာရုံကြောစနစ်ပါနှိုးထ လာဟန်တူ၏။ မရည်ရွယ်ပါဘဲ မျက်ရည်များ စီးကျလာသလို ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ အလိုလိုရွေ့လျားသွား၏။
အခန်းထဲ ဇွတ်ဝင်သွားသည့်ထယ်က သူ့အားကျော်လွန်၍သာမက သူ့ပုခုံးကိုပင်ဖြတ်တိုက်သွား၏။ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ JKအပြုံးတို့ပျောက်ရှသွားရသည်။
ထယ်က ဂျီမင်းမျက်နှာအား မဝံ့မရဲလှမ်းကိုင်နေတာ။ တစ်ဆက်တည်းမှာပင် ဂျီမင်းကိုယ်ကိုသိမ်းကျုံးဖက်ပစ်လိုက်တာ။ ပြီးတော့ ငိုနေတာ Jimin နာမည်ကိုတဖွဖွရွတ်၍ငိုနေတာ။
လုံးလုံးသေးသေးဂျီမင်းက ပိန်ပါးသေးသွယ်သော ထယ့်ရင်ခွင်ထဲ ေတာင့်ေတာင့်ကြီးနေလေ၏။ မျက်လုံးအိမ်ကပြူးကျယ်၍သာ။ ရုတ်ချည်းဆိုသလို ဆွဲဖယ်ခံလိုက်ရသည့် ထယ်။ တရားခံမှာ ယွန်ဂီသာဖြစ်သည်။
'ဂျီမင်း ကလေး အရမ်းလန့်သွားတာလား!'
ဆွဲထူလေသော JKလက်ေတွကြား ငိုယို ကုန်းရုန်းထနေသည့် ထယ်။
"အင့် ဂျီမင်း! ဂျီမင်းး"
နာမည်တဖွဖွရွတ်ရင်း ဂျီမင်းဆီ အသည်းအသန်လှမ်းနေရုံမှတပါး မည်သည့်စကားမှထွက် မလာ၊ မည်သူ့ကိုမျှအာရုံမလာတော့သော ထယ်။
အားမထည့်ထားသော JKလက်ကနေ ရုန်းထွက်၍ ယွန်ဂီဆီမှ ဂျီမင်းအား လှမ်းဆွဲနေသော ထယ်။
ယောက်ယက်ခတ်နေသော ထိုအခြေအနေတို့တွင် မည်သူ့ကိုဝင်ဆွဲလို့ ဆွဲရမှန်းမသိသော ကျန်သုံးဦး။ နာကျင်နေသော Hobi ပင်လျှင် ပါေလ၏။
သူ့ကြောင့်ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်နေရှာသော ထယ့်အား ဂျီမင်းမျက်ရည်များဖြင့်ယူကျုံးမရ ခေါင်းခါမိလေသည်။ ဒါကို ယွန်ဂီက ကြောက်လန့်နေသည်အထင်ဖြင့် ထယ့်အား အကြမ်းပတမ်း တွန်းဖယ်ပစ်လေတော့ နံရံနဲ့ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်မိလေသည်။
ထိုမြင်ကွင်းကို နာနာကျင်ကျင်ကြည့်နေမိေသာ Jungkook။
သူထင်ထားခဲ့သည်မှာ ထယ်ရဲ့စိတ်အစွဲသည်သူ့ကြောင့် ပျောက်လုလုဖြစ်နေပြီ၊နောက်ပိုင်းထယ်သည် သူ့တစ်ယောက်တည်းကိုသာ အာရုံရှိသည်ဟူ၍ပင်။ အခုများ ထယ်သည် သူ့ကိုပင် ရှိသည်ဆိုရုံငြား အာရုံမထည့်တော့။ လျစ်လျူရှုထားလေပြီ။
မင်းနာကျင်ရင် ခံရခက်တဲ့၊ မင်းငိုရင် နာကျင်ရတဲ့ Jungkookဆိုတဲ့ ဒီကောင်ကို ဘေးဖယ်ရက်လေသလား ထယ်။
တော်ရုံပြန်မထနိုင်သော်လည်း ကုန်းရုန်းထနေပြန်သည့်ထယ်။ ဂျီမင်းကိုစိုးရိမ်နေသည့် ယွန်ဂီပင် ဒီကောင်လေးကို ထပ်နာအောင် မလုပ်ရက်တော့။
"အ့ အင့် ဂျီ.....မင်းးးး အင့် ဂျီမင်း ထယ်"
ဖြောင်းးး ဖြောင်းးး
Jungkook က သူ့ပါးသူ နှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်၍
'မင်း Hyung တို့ဆီခြေတစ်လှမ်းတိုးတာနဲ့ ငါ့ကိုယ်ငါ နှစ်ဆရိုက်ပစ်မယ် လုပ်လိုက်တော့ ထယ် နောက်တစ်လှမ်း!'
ခပ်မာမာနဲ့ Jungkookအသံမှာ ခပ်ပြတ်ပြတ်
ထယ်က အငိုမျက်လုံးဖြင့် ငဲ့ကြည့်လာသော်လည်း ဂျီမင်းဆီပြန်ကြည့်၍ လှမ်းလိုက်သည့်ခြေတစ်လှမ်း။
ဖြောင်းး ဖြောင်းး ဖြောင်းး ဖြောင်းး
လေးချက်ရိုက်သံမှာ ရှေ့တစ်ခေါက်ထက် အသံပိုကျယ်၏။
Jungkook ပါးတစ်ဖက်သည်လည်း အတော်အတန်နီရဲလို့သွား၏။
သို့သော် သူ့အားလှည့်ကြည့်နေရင်းမှပင် တုန်ရီစွာလှမ်းလိုက်ပြန်သည့် ခြေလှမ်း။
ခြောက်ချက်တိတိ ထွက်ပေါ်လာသည့်ရိုက်သံအဆုံး ထယ်ယောင်း ခြေတို့ခွေကြကုန်၏။ သူ့အား လှမ်းကြည့်ကာ Jungkook ဟူ၍ ရေရွတ်သည်။ သို့သော် ရုတ်ချည်းဆိုသလို ဂျီမင်း ဆီကိုထပြေးသည့် Tae။
ထယ် မင်းက ရက်စက်တတ်ပုံပဲ! ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ကိုယ်က မင်းထက် ပိုရက်စက်တယ်!
ခွမ်းးး💥
Jungkook!!!
တစ်စုံတစ်ခုရိုက်ခွဲ အသံနဲ့အတူ အားလုံးဆီမှ နာမည်ခေါ်၍ စိုးရိမ်တကြီးလှမ်းတားသံကြောင့် ထယ့်ခြေလှမ်းတို့ ယွန်ဂီအရှေ့တွင်သာ ရပ်တန့်လို့သွား၏။
မဟုတ်မှ Jungkook!
အခွဲခံလိုက်ရသည့် ပုလင်းကိုကိုင်ထားတာဖြစ်ပြီး ကွဲနေသည့်ဘက်ကို နှလုံးတည့်တည့်ဆီချိန်ရွယ်ထားပါသော Jungkook ။
'ရွေးလိုက် ထယ်!ရှေ့ဆက် မလား? ကိုယ့်ဆီလာခဲ့မလား?'
"ဟင့်အင်း! Jungkook!"
'ရှူးး စိတ်အေးအေးထား ထယ်ကြိုက်တာရွေးလို့ဖြစ်တယ်'
Jungkook မျက်နှာထားမှာ မြင်ဖူးသမျှထဲ အအေးစက်ဆုံးေပ။ ခပ်တင်းတင်းစေ့ထားေသာ နှုတ်ခမ်းက ပြုံးရိပ်ကလေးပင်ရက်စက် မှုကိုပြနေသယောင်။
'တစ်ခုပဲ့! ကိုယ့်ကိုမရွေးရင် မင်းကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတ်သေသွားရတာကို မြင်ရလိမ့်မယ် ပြီးတော့ ဒါကိုသတိရနေပေးရမယ် သေ သည် အ ထိ '
အဆုံးသတ်ကိုဖိပြီး ပြောလိုက်သည့်ရည်ရွယ်ချက်က ထိရောက်သည်ထင်၊ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပုံ့ပုံ့ကလေး လဲကျသွားသော ထယ်က သူ့ခေါင်းသူ ထုရိုက်လို့နေ၏။
နှုတ်ကမူ မဟုတ်ဘူး'လို့သာ အကြောက်အကန်ငြင်းနေမြဲ။
ထယ့်နားထဲ ကြားနေရသည်မှာ
*နင့်ကြောင့်သေရတာ နင့်ကြောင့် ဂျီမင်းကသတ်သေသွားခဲ့တာ! သူကနင်သတ်လို့သေတာနဲ့အတူတူပဲ့ သူနင့်ကို ဘယ်လောက်ထိချစ်ပေးခဲ့သလဲ စဉ်းစားကြည့်စမ်း KimTaehyung!!*
"မဟူတ်ဘူးးဂျီမင်းး"
'မင့်ကြောင့်နဲ့ Jungkook သေသွားရင် ငါမင့်ကို ဘယ်တော့မှခွင့်လွှတ်မှာမဟုတ်ဘူး စိတ္တဇေဆးရံုကိုပို့ပစ်မှာ Taehyung'
ယွန်ဂီစကားအား ခေါင်းကို ထုရိုက်နေသည့် ထယ်တစ်ယောက် မတုန့်ပြန်နိုင်။
' မင်းတို့ညီအစ်ကို ဒီကလေးကို ဖိအားပေးနေတာ တော်လိုက်တော့!'
Jin hyung အပြောကို JK နားလည်ပေမယ့် မသနားနိုင်၊ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် ထယ်ကသူ့ကိုရွေးမှဖြစ်မှာ။
'အမြန်ေရွးစမ်းး ထယ် ကိုယ်စိတ်မရှည်လို့ထိုးစိုက် မိတော့မယ်ထင်တယ်'
ထိုလေသံအေးအေးမှာ ခြိမ်းခြောက် မှုတွေအပြည့်။
"Jung..kook...ie.."
အနားသို့ အမြန်တွားလာကာ ဘောင်းဘီစကလေးအား လှမ်းဆွဲတားသည့် ထယ်။
'ကိုယ့်ကို ရွေးလိုက်တာလား?'
အဖြေသိရက်နဲ့ ထပ်မေးမိတော့ အငိုမျက်နှာေလးက မော့ကြည့်ကာ အသနားခံလေ၏။ ဒီတစ်ခါမှာတော့JK အဖို့ ထိုသနားစရာမျက်နှာလေးကို မြင်ရတာ အားရသဘောကျ ေနမိသလို။
'ကဲ ဒီလိုဆိုမှတော့ ကိုယ်တို့...
ထယ့်အား လက်ကောက်ဝတ်ကနေ ဆတ်ခနဲ ဆွဲထူလိုက်သည်မှာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း။ ပြီးမှစကားဆက်လေ၏။
'သွားကြတာပေါ့ Hyung တို့ကို အားနာပါတယ် ကျွန်တော်တို့ကိုအရင် ခွင့်ပြုပါဦး'
ဘာမှမဖြစ်သလို နှုတ်ဆက်နေသော်လည်း JK၏ အေးစက်နေမှု အငွေ့အသက်ကြောင့်ကျောချမ်းလာရသည်။
ဂျီမင်းထံ လှမ်းငဲ့ကြည့်ရင်းမှနေ JK အားထည့်ကာဆွဲခေါ်ရာနောက် ကရောကပါး ပါသွားရသည့် ထယ်။
ထိုတောင်းပန်ခယနေရှာသော အကြည့်။ အလိုလိုအရှေ့တိုးမိသည့် ခြေတစ်လှမ်းနဲ့အတူ ဂျီမင်း ကမ္ဘာကြီးလည်သွား၍ အမှောင်ထုက နှုတ်ဆက်လေေတာ့သည်။
To be continued.....💜✌️
အဖိုးကို ဆေးရုံစောင့်ရင်း အလုပ်ကတစ်ဖက်နဲ့ မ upနိုင်ခဲ့ဘူး။ အားနာမိပါတယ် ဒါလေးတို့ရေ😔😔
ဖတ်ရှုပေးလို့ ကျေးဇူးပါနော်💜💜
#Zawgyi
လကုန္ရက္ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ေနာက္ဆုံးည။ တကယ္တမ္း ဒီည Hobi hyungရဲ႕ကုမၸဏီလုပ္ငန္းအသစ္တိုးခ်ဲ႕ျခင္းမိတ္ဆုံစားပြဲကို Heaven ႐ွိ Hallတြင္လုပ္တာျဖစ္ၿပီး ဂ်ီမင္းကိုလဲ ဖိတ္ထားျခင္းေပ။
သို႔ေသာ္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္ေသးတာေၾကာင့္ ပြဲတက္ဖို႔ကို ဂ်ီမင္း ျငင္းလိုက္ျခင္း။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ service ေပးဖို႔ ဝန္ထမ္းလိုေနေသးေတာ့ ဝန္ထမ္းတခ်ိဳ႕ထပ္လာေခၚတဲ့အထဲ Jimin ပါသြားတာ။
မထူးပါဘူး၊ Hyung နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ဂုဏ္ျပဳေပးလို႔ရတာေပါ့!
အစားအေသာက္တန္း၌ ဂ်ီမင္း တာဝန္ယူေပးရတာျဖစ္ၿပီး မိနစ္၃၀ေလာက္အၾကာတြင္ အျပဳံးတို႔ေဝဆာေနေသာ အတြဲတစ္တြဲ အနားသို႔ေရာက္လာ၏။
"Jin hyung ဟင္ Namjoon hyung နဲ႔အတူပါလား?"
မ်က္လုံးေလးျပဴးကာ ေမးေလသည့္ ဂ်ီမင္း။
'ဘာလဲ Jin hyung က မင္းကိုလဲ Hyung နဲ႔ျပတ္သြားၿပီလို႔ ေျပာထားတာပဲ့လား?'
Namjoon hyungစကားကို ဂ်ီမင္းေခါင္းညိမ့္ျပ၍
"ကြၽန္ေတာ္နဲ႔Jin hyung ေနာက္ဆုံးေတြ႕တုန္းက လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ရက္ေက်ာ္ေလာက္ကျဖစ္မယ္ အစကမယုံခဲ့ဘူး Hyungက ေဒါသတႀကီးနဲ႔ စိတ္နာတယ္လို႔ေျပာေနေတာ့ တကယ္ထင္သြားခဲ့တာ"
'ျပန္ေတာင္အစမေဖာ္ခ်င္ဘူး ဂ်ီမင္းေရ ဒီဆရာဝန္ေကာက္စိန္ေလးကိုေလ Hyung က တစ္လလုံးနီးပါးေခ်ာ့ခဲ့ရတာ! ခ်စ္လြန္းေတာ့လည္း မျပတ္ႏိုင္တာမလို႔ ေဆး႐ုံနဲ႔အိမ္ ပတ္ခ်ာလည္ေအာင္ကို လိုက္ေခ်ာ့ခဲ့ရတာေဟ့ ဒါေတာင္ မေန႔ညကမွ ေျပေတာ္မူသြားတာ မျဖစ္ဘူး ေနာက္ဆိုဆင္ျခင္မွ!'
'ဘာလဲ မင္းကိုဘယ္သူကအတင္းေခ်ာ့ခိုင္းခဲ့လို႔လဲ? ဂ်ီမင္းေလး ဒါပဲ့ၾကည့္ ေတြ႕လား? Hyung ကိုလိုက္ေခ်ာ့ရတာ သူ႕အတြက္ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးလိုေျပာေနတာ!'
အစားအေသာက္အျပင္အဆင္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ရာမွ ခံေျပာလာသည့္Jin hyung ။
"ဟားး Hyung တို႔က ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕မွာ အခ်စ္စမ္းေနၾကေတာ့ အားက်လာၿပီဗ်ာ"
'အားမက်နဲ႔!ဂ်ီမင္းေရ...ခ်စ္မိရင္႐ႈံးတာခ်ည္းပဲ့'
'မင္းကငါ့ကို အႏိုင္ယူခ်င္တာလား?'
'ဟားးမဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ ဒါနဲ႔ ဂ်ီမင္း Hobiပြဲမွာ မင္းကဘာလို႔ service ေနရာေရာက္ေနတာလဲ ပြဲတက္ရမွာကို'
"မဟုတ္ဘူး Namjoon hyung! ကြၽန္ေတာ္က ပြဲတက္ဖို႔ျငင္းထားၿပီးမွ ဝန္ထမ္းအကူထဲပါၿပီး ဒီေရာက္ေနတာ"
'ဒီအစားအေသာက္တန္းကပဲ့ မင္းအတြက္အဆင္ေျပလိမ့္မယ္ ဒီမွာပဲ့ေန ဂ်ီမင္း လူမ်ားလို႔အဆင္မေျပရင္ ျပန္ဆင္းသြား ဟုတ္ၿပီလား'
ဟူ၍ ဂ်ီမင္းအ ေျခအ ေနကိုသိသူ Jin hyung က စိတ္ပူေပး႐ွာသည္။
"ရပါတယ္ Hyung ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္ ဟီးးး😁"
'ေဟာ ဟိုမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕Big Bossႀကီးႏွစ္ေယာက္လာပါၿပီ'
Nj Hyung ေမွးေငါ့ျပရာကို Jin hyungနဲ႔အတူ Jimin လွမ္းၾကည့္ေတာ့ Hobi hyungႏွင့္ သူ၏Yoongi ။
ႏွစ္ေယာက္စလံဳးက All black Suitေတြနဲ႔ခန္႔ညားေနၾကတာျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေသာသူကေတာ့ Jimin ကိုပို၍ဖမ္းစားႏိုင္ေလ၏။
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းစြာ ျပဳံးျပ ေနတဲ့အေသးေလး Jimin။ အေဝးမွျမင္လ်က္ပင္ ယြန္ဂီစိတ္မခ်ႏိုင္ျဖစ္ရေလသည္။ ထို႔အတူ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရင္ထဲတြင္လည္း ဒီညအတြက္စီစဥ္ထားတာမ်ား အထေျမာက္ဖို႔ဆႏၵေစာလို႔ေနျပန္၏။
'မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ မိုက္လြန္းလို႔ ေငးၾကည့္မိတာ မ်က္လုံးေတာင္ေညာင္းသြားတယ္ကြာ!'
အနားေရာက္သည္ႏွင့္ Njကလွမ္းေနာက္ေလေတာ့
*ဟားဟားး😂😂*
Hobiက ေက်နပ္စြာ ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး Yoongi ကေတာ့ *ေပါေတာေတာနဲ႔*ဟူ၍ ဆို၏။
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ Hobi hyung! လုပ္ငန္းေတြဒီထက္ မက အမ်ားႀကီးတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ပါေစ"
ခ်ိဳသာတဲ့အသံေလးနဲ႔ Jiminစကားေၾကာင့္ Hobiၾကည္ႏူးမိေလသည္။ လူစုံေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ခ်စ္ရတဲ့ေကာင္ေလးကသာ သူ႕အတြက္ပထမဆုံးဂုဏ္ျပဳစကားကိုသတိတရနဲ႔ေျပာေပးတာမလား?
Hobi အေတာက္ပဆုံးျပဳံးလ်က္
'ေက်းဇူးပါကြာ Hyung ရဲ႕ဂ်ီမင္းေလး! မင္းပဲ့ ပထမဆုံးဂုဏ္ျပဳေပးတာ တခ်ိဳ႕ေတြက် မသိတတ္ၾကဘူးရယ္...'
*အိုးးးေျပာရက္လိုက္တာ CEO Jungရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စေနာက္ေနတုန္းမို႔ ေျပာဖို႔ေနာက္က်သြားတာပါဗ်ာ*
*ေအးေလ အခုမ်ားေတာ့ Hyungတို႔ကအလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ့ေကာင္ေတြျဖစ္ၿပီေပါ့ Joonရယ္.....ေနာ္*
Nj၏စကားကို Jin hyung ကပါ ဝင္ေနာက္တာမလို႔ Hobi တစ္ေယာက္႐ွက္ျပဳံးေလးျဖင့္သာ။ ထိုနံေဘးတြင္ေတာ့ အမ်ားနဲ႔အတူလိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ရယ္ျပဳံးေနသည့္ သူ႕ခ်စ္သူမုန္႔လံဳးေလးအား မေက်မနပ္စိုက္ၾကည့္ေနသူတစ္ဦးလည္း ႐ွိလို႔ေန၏။
မ်က္လုံးေထာင့္ကေန ျမင္ေနရတဲ့ ယြန္ဂီမ်က္ႏွာေၾကာင့္ Hobiစိတ္ထဲတြင္
*ယြန္ဂီ အခုေနမင့္ရင္ထဲ ဘယ္ေလာက္ခံျပင္းေနမလဲ ငါသိတာေပါ့ ဘယ္လိုလဲကိုယ့္ခ်စ္သူကို တျခားသူရဲ႕ခ်စ္သူလို အထင္ခံေနရတဲ့ခံစားခ်က္ ဒါက ငါခံစားရတာနဲ႔စာရင္ ပါးပါးေလးပါကြာ မင့္နဲ႔ငါ ရန္သူေတြမဟုတ္ေပမယ့္ ငါအတန္ဖိုးထားရဆုံးအရာကိုမွ ရယူလိုတဲ့ မင့္ကိုငါမေက်နပ္ဘူး ယြန္ဂီ! ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔ ဂ်ီမင္းလဲ? က်န္တဲ့သူေတြေတာင္ ငါ ဂ်ီမင္းအေပၚဘယ္လိုသေဘာထားလဲဆိုတာ သိေနတာပဲ့! မင့္က်မွသူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြျဖစ္တဲ့ ငါ့အေပၚလုပ္ရက္ရတာလဲ*
*ေသခ်ာတာက မင့္ငါ့အေပၚမငဲ့ၾကည့္ခဲ့တာ အတၱႀကီးႀကီးနဲ႔ မင့္ဘက္ပဲ့မင့္ၾကည့္ခဲ့လို႔ေလ အဲ့ေတာ့ ေ႐ွ႕ဆက္ၿပီးငါလဲ မင့္အတြက္ ငဲ့စရာမလိုဘူး ထင္တယ္ မင့္တို႔ႏွစ္ေယာက္အေျခအေနကို ဘာေၾကာင့္ဖုံးကြယ္ထားလဲ မသိေပမယ့္ ဒီအခ်က္ကိုငါကေကာင္းေကာင္းႀကီးအသုံးခ်သြားမွာမလို႔ အားနာမိတယ္ ယြန္ဂီ*
Hobi၏မူပိုင္အျပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးရဲ႕အနားသတ္ဟာ Smirk လွလွေလးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားသည္ကို မည္သူမွ်မေတြ႕ခဲ့။
'ဒါနဲ႔ ယြန္ဂီ ငါတို႔ Maknae ေလးေရာ'
"လာလိမ့္မယ္ Hyung သူနဲ႔အတူအားလုံးကို မိတ္ဆက္ေပးရမယ့္လူကို အတူေခၚေနလို႔ ၾကာေနတာ"
'ဟ ဘယ္လို?'
NJ အံဩသံအဆုံး Hobiက
'ဒီေကာင္ေလး ရည္းစားရေနၿပီလား?' ဟူ၍ ထင္ေၾကးေပးေလ၏။
ယြန္ဂီစကားအရ Hyungတို႔က သိလိုစိတ္ျပင္းျပသြားခဲ့ေပမယ့္ ဂ်ီမင္းမွာေတာ့ ထယ္ထယ္'ဆိုတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားေလးျဖစ္လာရ၏။ Jin hyung မွာလဲ အံ့ဩပုံမျပသည္မို႔သိၿပီးၿပီထင္။
သူနဲ႔တကယ္ထိပ္တိုက္ဆုံရေတာ့မွာလား?သူဘယ္လိုေနမလဲ?ငါ့ကိုမွတ္မိေနမလား? သူဘယ္လိုတုံ႔ျပန္မွာလဲ?ငါ ငါကေရာ ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္ရမလဲ? အတိတ္ကအေၾကာင္းေတြသူေျပာလာမလား? တကယ္လို႔တစ္ခုမွမဟုတ္ဘဲ စိတ္ေဖာက္ျပန္လာခဲ့ရင္ေကာ,,.....ဒါမွမဟုတ္ ငါေ႐ွာင္ေနသင့္လား?
အေတြးထဲ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲမသိ ခန္းမထဲ လက္ခုပ္တီးသံညံသည့္အခ်ိန္မွသာ ဂ်ီမင္းအသိကပ္သြားရ၏။
ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေဝွ႔ၾကည့္မိေတာ့ Hobi hyung က စင္ေပၚတြင္ မိန္႔ခြန္းေျပာေနတာျဖစ္ၿပီး Jin hyung တို႔အားလုံးက အေ႐ွ႕ဆုံးတြင္ေနရာယူထားတာျဖစ္သည္။
ေလပူေလးတစ္ခ်က္ ထုတ္ကာ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္႐ုံ႐ွိေသး ပြဲ၏ေနာက္ဆုံးနားတြင္႐ွိေနသည့္ Jungkookႏွင့္အနားက ခပ္ငုံ႔ငုံ႔ကေလး Tae။ လူမ်ားလို႔ေၾကာက္ေနပုံရၿပီး JK လေကၼာင္းတစ္ဖက္ကို သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ထား၍ တစ္ခ်က္ခ်က္ နေဘးနဘီကို မဝံ့မရဲ ေဝွ႔ဝဲၾကည့္႐ွာ၏။
သူ႕မွတ္ဉာဏ္ေတြထဲ အၿမဲျပဳံးေပ်ာ္တက္ႂကြေနတဲ့ ထယ္ထယ္ဟာ ဒီေကာင္ေလးမွဟုတ္ပါရဲ႕လားလို႔ပင္ ဂ်ီမင္းေတြးမိေလသည္။ အေဝးမွေန လက္ကေလးလွမ္းရင္း ထယ္ထယ္'ဟူ ၍ သတိလက္လြတ္ေရ႐ြတ္မိသည္။
႐ုတ္တရက္ေခါင္းကေလးအေနာက္လွည့္လာသည္မို႔ ဂ်ီမင္း စားပြဲတန္း႐ွည္အေနာက္ကြယ္ကာ အျမန္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ဟူးးထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည့္ ရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔ဖိရင္း ခဏၿငိမ္ေနခိုက္။
စားပြဲေအာက္ကေန ျမင္ေနရသည့္ ေျခႏွစ္စုံက စားပြဲအေ႐ွ႕တြင္ လာရပ္ေလသည္။
'ထယ္ ဘာစားမလဲ စားခ်င္တာယူစားေနာ္ ဘူေဖးစနစ္မလို႔ ႀကိဳက္ရာကို လိုသေလာက္ယူစားလို႔ရတယ္ ကဲ ကိုယ္ထည့္ေပးမယ္ ထယ္က လက္ညိဳးထိုးလိုက္ ဟုတ္ၿပီလား'
"ျဖစ္ပါ့မလား Jungkookie ဘယ္သူမွမစားဘူးေလ အားလုံးက ဟိုဘက္ မွာနားေထာင္ေနၾကတာ"
'အာ ဒါေတြက ကိုယ္တို႔လိုလူငယ္ေတြနားေထာင္စရာမလိုဘူး လူႀကီးေတြအတြက္ပဲ့'
"ဟင္!အရင္ယူစားလို႔ဆိုၿပီး အ႐ိုက္ခံရရင္ေရာ!"
'ထယ္ရာ...သူတို႔တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ဝက္က စားႏွင့္ၿပီးၾကပါၿပီ ကိုယ္တို႔က အလာေနာက္က်သြားလို႔မေတြ႕တာ ထယ္က ကိုယ့္ကိုမယုံဘူးလား ကိုယ္က ထယ္အ႐ိုက္ခံရေအာင္လုပ္ပါ့မလား'
"မဟုတ္ပါဘူး ထယ့္ေၾကာင့္ အနာတရျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ"
'မပူနဲ႔ ဒီပြဲက အရမ္းသေဘာေကာင္းတဲ့ Hyungတစ္ေယာက္လုပ္တာ ကိုယ္နဲ႔လဲအမ်ားႀကီးရင္းႏွီးတယ္ ပြဲၿပီးရင္ ထယ့္ကိုသေဘာေကာင္းတဲ့ အဲ့အစ္ကိုႀကီးေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ အခုအရင္စားႏွင့္ေတာ့ေနာ္'
"ဟုတ္"
ၾကားေနရေသာJKနဲ႔TaeTaeတို႔၏စကားသံတို႔ကိုနားစြင့္ရင္း Jimin ကိုယ့္ကိုကိုယ္နားမလည္၊ ပုန္းကြယ္ေနမိသည္။
ေတြ႕ခ်င္သည္ သို႔ေသာ္ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနျပန္ပါသည္။
"ထယ့္ကို စေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးမ်ားမ်ားထည့္ေပးေနာ္"
*ထယ့္ကိုစေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးမ်ားမ်ားထည့္ေပးေနာ္* ထပ္တူၾကားေယာင္လာတဲ့ထိုအသံႏွင့္အတူ ပုံရိပ္မ်ား။
ထမင္းဝိုင္းလို ေနရာတြင္ TaeTaeက သူ႕ကိုေက်ာ္၍ နံေဘး႐ွိအမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးထံက လွမ္းေတာင္းေနတာ။ အေ႐ွ႕ဆီမွ မိန္းကေလးႏွစ္ဦး သူ႕အားျပဳံးၾကည့္ေနၿပီး
*အိုမားးေရ တစ္ေယာက္ေယာက္က အူပုပ္ေနၿပီ TaeTaeေလးကိုအပိုထည့္ေပးလို႔တဲ့*
စားပြဲဝိုင္းထိပ္က လူႀကီးဆီမွ ခပ္ဟဟရယ္သံ။
*သားက စေတာ္ဘယ္ရီမႀကိဳက္ဘူးမလား Appa ဆီက ဖရဲသီးကိုေပးမယ္*
*ဦးေလး ထယ္ကဖရဲသီးလဲႀကိဳက္တယ္*
*ရားးးးထယ္ထယ္*
*ဟီးးးး😂 ထယ္က ဂ်ီမင္းဆီက လုမစားပါဘူး စတာပါ*
တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ရီကာ မ်က္ရည္မ်ားက်လာသည့္ Jimin။ မ်က္ႏွာတို႔ကြဲကြဲျပားျပားမျမင္ရလွ်င္ေတာင္ ခံစားမိေနသည္က ဒီမိသားစု သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြ။ ဝမ္းနည္းမႈနဲ႔အတူ သိလိုစိတ္ကခ်ဳပ္တည္း၍မရ။
ထယ္ထယ္! ဘယ္မွာလဲ? ဒါေတြအားလံဳးမင့္ကိုေမးရင္ သိရမွာ! ငါဘယ္သူလဲ ဆိုတာကို မင့္ပဲ့ေျဖေပးႏိုင္မွာ! ငါခံစားသိေနတယ္ အခု ဂ်ီမင္းဟာ ငါမဟုတ္ဘူး! ဒါငါ့ေနရာမဟုတ္ဘူး အစစ္အမွန္ကဘာလဲ? ငါ႐ွိေနရမယ့္ေနရာဟာ ဘယ္ေနရာလဲ?
*ဂ်ီမင္းး!*
*ဂ်ီမင္းး ဂ်ီမင္းးနားးး!*
*ဂ်ီမင္းးး*
ေခၚသံတို႔အား ၾကားေယာင္ၿမဲ ေျခလွမ္းတို႔က မေရရာ သြားေနမိသည္။
႐ုတ္တရက္လူတစ္ေယာက္ကိုဝင္တိုက္ မိ၍ ထိုလူက သူ႕အားဆြဲလားရမ္းလား လုပ္ေနတာ။ အျမင္အာ႐ုံေတြေဝဝါး၊ စကားသံေတြကို မၾကား။ တုန္ရီေနရာမွ တျဖည္းျဖည္း အားအင္ယုတ္ေလ်ာ့လို႔လာသည္။
*ဟားးးးဟားးးးးတစ္စစီလုပ္ပစ္ခ်င္စရာကြာ! ၾကည့္စမ္း! ေသးေသးေလးရယ္ ဟားးး*
ေလွာင္ရယ္သံေတြထပ္လာကာ ဂ်ီမင္းအဆမတန္ေၾကာက္႐ြံ႕လာ၏။
မလုပ္ပါနဲ႔! ကြၽန္ေတာ့္ကိုမလုပ္ပါနဲ႔!
👊ခြပ္💥
တစ္စုံတစ္ေယာက္အနားေရာက္လာကာ ထိုလူကို ဝင္ထိုးလိုက္တာျဖစ္ၿပီး ေခြက်သြားေသာ သူ႕ကိုယ္အားေထြးေပြ႕လို႔လာသည္။
'ကေလး!"
ရင္းႏွီးတဲ့ထိုရင္ခြင္၊ထိုအသံေၾကာင့္ ထိုသူဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ ဂ်ီမင္းတပ္အပ္သိပါသည္။
"ယြန္ဂီ...ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္...!"
ေပြ႕ခ်ီရာေနာက္ ပါသြားၿပီး အိစက္စက္ေမြ႕ရာေပၚခ်ေပးသည္အထိ ဂ်ီမင္းမ်က္လုံးတို႔ ေဝဝါးဆဲ။ သူေခါင္းေတြအရမ္းထိုးကိုက္ေနတာျဖစ္ၿပီး ဝိုးတဝါးပုံရိပ္အမ်ားအျပားကို တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲ ျမင္ေယာင္ေနျပန္သည္။
စိတ္ခံစားခ်က္တို႔မွာလည္း ေရာေထြးစုျပဳံလ်က္။ ေၾကာက္တယ္၊ ႐ြံတယ္၊မုန္းတယ္၊ သနားတယ္၊ လြတ္ေျမာက္ခ်င္တယ္။
အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီ.... ဟင္!
ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ ထယ္!
ဂ်ီမင္း! ကယ္ပါ...!
'ကေလး သတိထားပါဦး ဂ်ီမင္းး! ကေလးး ကိုယ့့္ကိုၾကည့္!'
ပါးျပင္ကိုပုတ္ကာ အလန္႔တၾကားေခၚသံေၾကာင့္
အာ......ဟာ.....
ဂ်ီမင္း အသိစိတ္ျပန္ကပ္၍အသက္ခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္႐ွဴလိုက္ မိရင္း ရင္အစုံက ေမာဟိုက္လို႔ေန၏။
ယြန္...ဂီ..
ေတာက္! MIN... YOON...GI!
ခြပ္💥
Hobi ၏ ႀကိမ္းဝါးသံႏွင့္အတူ လက္သီးတစ္ခ်က္က ယြန္ဂီထံသို႔ က်ေရာက္သြားေလသည္။
ဂ်ီမင္း၏အခုပုံစံမွာ တစ္ကိုယ္လုံးေဇာေခြၽးပ်ံကာ တုန္ရီေမာဟိုက္ေန၍ အဝတ္ေတြကဖ႐ိုဖရဲ။ တစ္စုံတစ္ခုကို အေတာ္ေလးေၾကာက္လန္႔ေနဟန္။
'ဂ်ီမင္း ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ! ဒီေကာင္ မင္းကို ဟာကြာ!'
အေပၚစီးကေန ထပ္မံအုပ္မိုးကာ ဆက္တိုက္ထိုးခ်က္ မ်ားအား ယြန္ဂီမေ႐ွာင္ႏိုင္။ စိတ္ကသူ႕ကေလးဆီသာ ေရာက္ေနသည္။
ျမင္ကြင္းေ႐ွ႕ထိုးႏွက္ေနတဲ့ ပုံရိပ္။ အထိုးခံေနရာမွ သူ႕အားစိုးရိမ္တႀကီး လွမ္းၾကည့္ေနသူတစ္ဦး။
ဦးေႏွာက္က ထိုးကိုက္လာမႈေၾကာင့္ မ်က္လံဳးအစုံကို မွိတ္ခ်လိုက္ခ်ိန္။
ေသစမ္းး! ေသစမ္း!! ေစာက္ကေလး!
ပုခုံးျပင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ လူေကာင္႐ွည္က ပိန္လွီေနေသာ္လည္း အားျပင္းျပင္းျဖင့္ပင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ႐ွိ လူေကာင္ေသးေလးအား စိတ္လိုလက္ရကန္ေက်ာက္ေနတာျဖစ္သည္။
အ့...အ့!
ဒူးႏွင့္နဖူးထိသည္အထိ ေကြးထား၍ ဦးေခါင္းကိုမထိေစရန္လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကာၿပီး နာက်င္မႈကိုအလူးအလဲခံေနရ႐ွာသည့္ ေကာင္ေလး။ သူ႕ကိုျမင္သည္ႏွင့္ စိုးရိမ္တႀကီးလွမ္းၾကည့္႐ွာသည္။
ျဖန္းးျဖန္းး: ခြပ္! ခြပ္! ဘုတ္!
အားးးး! နာတယ္! Appa! ထယ္နာတယ္!
အသံထြက္ရဲတယ္ေပါ့! ဟမ္! ေအာ္ရဲတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား! ကင္မ္ ထယ္ ေယာင္းးး!
ဂ်ီမင္းး ကယ္ပါ! je...bal!
ဟင့္အင္းးးငါေၾကာက္တယ္..ထယ္ထယ္!!!
အားးးး!
ထယ္ထယ္!!!
ထိတ္လန္႔မႈေၾကာင့္ေအာ္ဟစ္လိုက္ေသာ္ျငားႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ အဆမတန္တုန္ကာ မည္သည့္အသံမွ် ထြကၼလာ။
'ငါတန္ဖိုးထားတဲ့အရာကို မင့္မလို႔ ေခြးက်င့္ေခြးၾကံ ၾကံတာ'
ယြန္ဂီ ကိုယ္က်င့္တရားအား ထိပါးခံရ၍ Hobi ရင္ဘတ္အား ေဆာင့္ကန္လိုက္ကာ အေပၚမွေနျပန္ထိုးႏွက္ေနခ်ိန္ အခန္းထဲေျပးဝင္လာသည့္ လူတစ္ခ်ိဳ႕။ တျခားသူေတြမဟုတ္၊ Jin hyung တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
'ႏွစ္ေယာက္စလုံးရပ္ၾကစမ္း! အခ်င္းခ်င္းဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ?'
Jin hyung၏ အသံေအာင္ေအာင္က အခန္းထဲ လႊမ္းမိုးလို႔သြားသလို ဝူေယာင္းတို႔ ညီအစ္ကို ဝင္ဆြဲတာေၾကာင့္ လူခ်င္းကြဲသြားေသာ Yoongiႏွင့္ Hobi တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေဒါသတႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနဆဲ ။
ထိုစဥ္ ဂ်ီမင္း၏ ႐ိႈက္ငိုသံ။
*ဂ်ီမင္း!!*
'Hobi မင္းသူ႕ဆီ မကပ္နဲ႔!'
'မင္းလို အၾကံသမားကမ်ား!'
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တြန္းတိုက္လို႔လာျပန္၍
'Hobi! Yoongi! ေတာ္စမ္း!မင့္တို႔ကိုယ္ မင့္တို႔ ကေလးေတြမ်ား မွတ္ေနလား? ဝတ္ထားတဲ့အဝတ္အစားနဲ႔ လက္႐ွိကြဲၿပဲေနတဲ့ မင့္တို႔႐ုပ္ေတြကိုယွဥ္ၾကည့္စမ္း! ခန္းမထဲမွာ ပြဲမၿပီးေသးလို႔ဧည့္သည့္ေတြ႐ွိေနေသးဆိုတာလဲ သတိရဦး! ဒီလို႐ုပ္ေတြနဲ႔ ပြဲဆီဘယ္လိုျပန္သြားမလဲ!'
'ဂ်ီမင္း ကိုလဲ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမထိနဲ႔! ငါက ဆရာဝန္ လူနာအေျခအေနကို ငါပဲ့ၾကည့္မယ္ Joon... Jungkook ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းသြားေျပာၿပီး ပြဲသိမ္းခိုင္းလိုက္ေတာ့!'
လက္႐ွိသူတို႔အားလံဳးမွာ Hallအထပ္က VIP Roomတစ္ခုအထဲ၌သာ။
'Jimin စိတ္ကိုေအးေအးထား!'
'Hyung! ဂ်ီမင္းက ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ေလးပါ သူအခုကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေထြးေပြ႕မႈကို လိုအပ္တယ္ ခုနက အမူးသမားတစ္ေယာက္ေၾကာင့္သူအရမ္းလန္႔သြားတာ!'
Hobi က မွားသြားၿပီလားဆိုသည့္သေဘာျဖင့္ ဂ်ီမင္းအားလွမ္းၾကည့္သည္။
'ဘယ္လို! ေနပါဦး ဂ်ီမင္းက...'
Jin hyung စကားဆုံးဖို႔မေစာင့္ႏိုင္ ယြန္ဂီ ကုတင္ေပၚမွ ေကာင္ေလးအား အလ်င္ေထြးေပြ႕လိုက္သည္။ Hobi က ေျခတစ္လွမ္းတိုးလိုက္ေပမယ့္ ေ႐ွ႕မဆက္ခဲ့။ သူတို႔ႏွစ္ဦးအေျခအေနကို ကိုယ္တိုင္ကအသိဆုံးေပမလား?
'ဂ်ီမင္းး ကေလး...ကိုယ့္ကိုၾကည့္!ဘာလို႔လဲ ကိုယ့္ကိုေျပာ တစ္ေနရာရာနာေနတာလား? စိတ္ပူလို႔ပါ ကေလးရာ...ကိုယ့္ကိုေျဖပါ!'
တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားရင္း ယြန္ဂီ ထိုစကားမ်ားကိုအတန္တန္ဆိုေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းေၾကာက္ေနခဲ့လို႔ပါ ဟူ၍ တုံ႔ျပန္စကားေလးနဲ႔အတူ ရင္ခြင္ထဲတိုးေဝွ႔႐ႈိက္ငိုေလသည့္ မုန္႔လုံးေလး။
'အခုကိုယ္႐ွိၿပီမို႔ မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ ေနာက္ဆိုကိုယ္က ပိုၿပီးဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ကာကြယ္ေပးပါ့မယ္'
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေခါင္းေလးကိုပြတ္သပ္ကာ ေခ်ာ့ျမဴေနသည့္ ယြန္ဂီ။ အားကိုးတႀကီးဖက္ငိုေန႐ွာသည့္ ဂ်ီမင္း။ ထိုအျခင္းအရာကို ႀကိတ္မွိတ္နာက်င္စြာ ေငးၾကည့္ေနသူ Hobi။ ထိုသုံးေယာက္ကို တစ္လွည့္စီၾကည့္ရင္း ေခါင္းထဲေမးခြန္းမ်ားစြာ ျပည့္ႏွက္လာသူမွာ Seokjin သာ။
..
..
..
...
..
အေျခအေနအားလုံး႐ွင္းလင္းတည္ၿငိမ္သြားသည့္အခါ VIP Room ထဲ အကုန္စုေဝးလိုက္သည္။ အဆင္ေျပသြားၿပီျဖစ္ေသာ ဂ်ီမင္းပင္ ယြန္ဂီနံေဘး ၿငိမ္သက္လ်က္။
သူတို႔ခ်င္း ၆ေယာက္စုံေသာ္ ဂ်ီမင္းႏွင့္သူ၏အေျခအေနကို ယြန္ဂီက ဖြင့္ေျပာျပေလေတာ့ အားလုံးက Hobi မ်က္ႏွာအားငဲ့ၾကည့္ၾက၏။
တကယ္ဆို သူတို႔ထင္တာ ဂ်ီမင္းကို Hobi နဲ႔သာျဖစ္သလို အခုေနHobiရင္ထဲဝင္မၾကည့္လွ်င္ေတာင္ ဒါက အဆင္မေျပမွန္းသိႏိုင္ပါသည္။
Hobi ကေတာ့ Jimin ကို ေတြေတြေလး ေငးၾကည့္ေနၿမဲ။
Jimin က ပင္ပန္းႏြမ္းလ်စြာျဖင့္သာ ေခါင္းငုံ႔လို႔ထား၏။
တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ ယြန္ဂီက ဂ်ီမင္းအား သူသာထိေတြ႕ႏိုင္ေၾကာင္း၊ သူ႕အနား႐ွိလွ်င္ ဂ်ီမင္းက phobia ေဝဒနာမခံစားရေၾကာင္းကိုပါ ေျပာျပလာ၍ အေျဖမ႐ွိ အံဩခဲ့ၾကရေသး၏။ ဒါဟာအခ်စ္ေၾကာင့္? အခ်စ္စြမ္းအားေၾကာင့္ ဟူ၍ဆိုသည့္ Namjoon ရဲ႕မွတ္ခ်က္ကိုလည္း အပိုေတြပါလို႔ ယြန္ဂီအပါအဝင္ ဘယ္သူကမွထ မေထာက္ခဲ့။
'Hyungနဲ႔ Jimin ကိစၥၿပီးရင္ အခုကြၽန္ေတာ္အလွည့္! ကြၽန္ေတာ္ Hyung တို႔ကိုမိတ္ဆက္ေပးရမယ့္သူ ႐ွိတယ္ အာ တကယ္ဆိုဒါကလဲ Yoongi Hyung ကိစၥပါပဲ့'
JKထေျပာသည့္စကားေၾကာင့္
'ထပ္ၿပီး ယြန္ဂီပဲ့လား!'
ထိုစကားကNJ ဆီမွ ျဖစ္ၿပီး Jin hyung ကဘာမွဝင္မေျပာ။ Hobiက နားေထာင္ေနသည္ဆို႐ုံသာ စိတ္ဝင္စားမႈကိုမျပ။
ယြန္ဂီ NJဘက္လွည့္ကာ
'ဒါက လြန္ခဲ့တဲ့6ႏွစ္က ငါ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေမြးစားခဲ့တယ္ဆိုတာပါ ဒါေပမယ့္ ေဂဟာမွာပဲ့အပ္ၿပီးေထာက္ပံ့ခဲ့တာ အခု အဲ့ကေလးကို တရားဝင္မိသားစုအျဖစ္ေခၚယူအုပ္ထိန္းလိုက္ၿပီမို႔ အားလုံးနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမလို႔'
'OMG!! ေဟ်ာင့္ ယြန္ဂီ!! ေန ေနပါဦး! ဘာလို႔ ငါကလြဲ က်န္တဲ့သူေတြက မအံ့ဩရတာ?'
'မသိေသးတာ မင့္နဲ႔Hobiပါ! Jimin ကိုပဲ့ ငါတို႔ခ်စ္သူစျဖစ္တာနဲ႔ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္သိေအာင္ ရင္ဖြင့္ခဲ့ၾကတုန္းကေျပာျပခဲ့တာ'
ထိုစကားေၾကာင့္ Hobiရင္ထဲထိတ္လန္႔သြားရၿပီး Jimin ဆီ ဆတ္ကနဲ လွမ္းၾကည့္သည္။
တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ ရင္ဖြင့္ခဲ့ၾကတာတဲ့လား? ဒါဆို ယြန္ဂီက ဂ်ီမင္းအတိတ္ေမ့ေနတယ္ဆိုတာကို သိႏွင့္ေနတာလား? မဟုတ္မွ မွတ္ဉာဏ္ေတြျပန္ရေအာင္ Jin hyung နဲ႔ပါ တိုင္ပင္ၿပီး ဟင္ ဒါဆို ငါလုပ္ခဲ့တာေတြ! ဟင့္အင္း ဂ်ီမင္း! မင္းကကိုယ့္ရဲ႕ေကာင္ေလး လီဂ်ီမင္းး စစ္စစ္ပါကြာ! မင့္ရဲ႕အတိတ္ဆိုးကို မမွတ္မိေစခ်င္ဘူး ကေလးရာ...!
Hobiတစ္ေယာက္ အေတြးေတြနစ္ေမာေနခ်ိန္
အနည္းငယ္မူမမွန္သည္ကို ရိပ္စားမိေနသည့္ Jimin။
'Jin hyungကိုက ေကာင္ေလးရဲ႕က်န္းမာေရးေၾကာင့္ အသိေပးခဲ့ရတာ ဒီရက္ပိုင္းေလာက္တင္ပဲ့'
'ငါ မေက်နပ္ဘူး ေဟ်ာင့္! ငါက မင့္သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ဘူးလား'
ရည္းစားေကာက္သလို ေကာက္ေနသည့္ NJ။
'ဒီၾကားထဲ ေျပာျပဖို႔ အခြင့္မၾကဳံခဲ့လို႔ပါကြာ'
'မင့္သာ ေျပာျပခ်င္တဲ့စိတ္႐ွိရင္..!'
ယြန္ဂီစိတ္ကိုဆြဲဆန္႔ထားရတာျဖစ္ၿပီး
'က်စ္! မင့္မေျပာနဲ႔ NJ ငါ့ညီ Jungkook ကိုေတာင္ အိမ္ေခၚလာတဲ့အခ်ိန္ထိ ဖုံးကြယ္ထားတာ! ေတြ႕သြားတဲ့အခ်ိန္မွ အေၾကာင္းစုံ႐ွင္းျပခဲ့တာကြ!'
'ေအးအဲ့မွာ ထသတ္ၾကဦးမယ္ အဓိက က Taehyung ကို မိတ္ဆက္ေပးမလို႔မလား အခုဘယ္မလဲ? အဲ့ကေလး'
႐ုတ္တရက္ မ်က္လုံးေလးျပဴးကာ ေက်ာမတ္သြားရသည့္ ဂ်ီမင္း။ခုနကအထိ JKနဲ႔အတူမေတြ႕ေတာ့လို႔ အိမ္ျပန္ပို႔လိုက္ၿပီအထင္နဲ႔စိတ္ေအးေနခဲ့တာ။
'အာ Hyung က် နာမည္ေတာင္သိလို႔ပါလား? Hyung ကလဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္ျပန္မေျပာဘူးေနာ္'
ညိဳးငယ္သလို လုပ္ျပေနတဲ့NJ ။
'တိတ္စမ္း! အဲ့မ်က္ႏွာကို ခ်က္ခ်င္းျပင္လိုက္ ဆက္ၿပီး ရစ္ေနဦးမယ္ဆို ဒီတစ္ခါရန္ပြဲက မင့္နဲ႔ငါပဲ Namjoon'
ထိုမွ ၿငိမ္ကုပ္သြားသည့္ NJ။ လက္႐ွိ သူအေၾကာက္ဆုံးက Jin hyung ထပ္ေကာက္သြားလို႔ လိုက္ေခ်ာရမွာကိုပင္။
"ဟို ကြၽန္ေတာ္သန္႔စင္ခန္းသြား
ေဒါက္ ေဒါက္💥
တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ထြက္ရန္ ႀကိဳးစားေသာ ဂ်ီမင္း၏စကားမ်ား ေလထဲတြင္ရပ္တန္႔သြားသလို မည္သူမွ်ပင္ မၾကားလိုက္။
JK တံခါးထဖြင့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ မ်က္လုံးပြတ္ေနေသာ အေကာင္ေပါက္ေလး ထယ္။ ဝူဘင္က အ႐ိုအေသေပးကာ လွည့္ထြက္သြားသည္။
'ထယ္ မ်က္လုံးကိုအရမ္းႀကီးမပြတ္ရဘူးေလ'
JK က လက္ကိုလွမ္းဆြဲတားလိုက္ေတာ့ အိပ္ေရးမဝ မႏူးမနပ္သံေလးျဖင့္
"Jungkookiee" လို႔ဆို၍ မ်က္ႏွာေလးကုတ္လိုက္ လည္ပင္းေလးကုတ္လိုက္နဲ႔သာ မပြင့္တပြင့္မ်က္လုံးေလးက အခန္းထဲေဝ့ၾကည့္ေလ၏။
အခန္းထဲ႐ွိ သူ႕အားလွမ္းၾကည့္ေနသူမ်ားထဲမွ ေၾကာင့္ၾကေနသည့္မ်က္ဝန္းတစ္စုံနဲ႔လူ။ ဦးေႏွာက္နဲ႔အာ႐ုံေၾကာဆက္စပ္ေနသည္ဆိုမွာ အမွန္ေပ။ ဦးေႏွာက္က အလုပ္လုပ္သည္ႏွင့္ အာ႐ုံေၾကာစနစ္ပါႏိႈးထ လာဟန္တူ၏။ မရည္႐ြယ္ပါဘဲ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာသလို ခႏၶာကိုယ္ကလဲ အလိုလိုေ႐ြ႕လ်ားသြား၏။
အခန္းထဲ ဇြတ္ဝင္သြားသည့္ထယ္က သူ႕အားေက်ာ္လြန္၍သာမက သူ႕ပုခုံးကိုပင္ျဖတ္တိုက္သြား၏။ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ JKအျပဳံးတို႔ေပ်ာက္႐ွသြားရသည္။
ထယ္က ဂ်ီမင္းမ်က္ႏွာအား မဝံ့မရဲလွမ္းကိုင္ေနတာ။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ ဂ်ီမင္းကိုယ္ကိုသိမ္းက်ံဳးဖက္ပစ္လိုက္တာ။ ၿပီးေတာ့ ငိုေနတာ Jimin နာမည္ကိုတဖြဖြ႐ြတ္၍ငိုေနတာ။
လုံးလုံးေသးေသးဂ်ီမင္းက ပိန္ပါးေသးသြယ္ေသာ ထယ့္ရင္ခြင္ထဲ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးေနေလ၏။ မ်က္လုံးအိမ္ကျပဴးက်ယ္၍သာ။ ႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ဆြဲဖယ္ခံလိုက္ရသည့္ ထယ္။ တရားခံမွာ ယြန္ဂီသာျဖစ္သည္။
'ဂ်ီမင္း ကေလး အရမ္းလန္႔သြားတာလား!'
ဆြဲထူေလေသာ JKလက္ေတြၾကား ငိုယို ကုန္း႐ုန္းထေနသည့္ ထယ္။
"အင့္ ဂ်ီမင္း! ဂ်ီမင္းး"
နာမည္တဖြဖြ႐ြတ္ရင္း ဂ်ီမင္းဆီ အသည္းအသန္လွမ္းေန႐ုံမွတပါး မည္သည့္စကားမွထြက္ မလာ၊ မည္သူ႕ကိုမွ်အာ႐ုံမလာေတာ့ေသာ ထယ္။
အားမထည့္ထားေသာ JKလက္ကေန ႐ုန္းထြက္၍ ယြန္ဂီဆီမွ ဂ်ီမင္းအား လွမ္းဆြဲေနေသာ ထယ္။
ေယာက္ယက္ခတ္ေနေသာ ထိုအေျခအေနတို႔တြင္ မည္သူ႕ကိုဝင္ဆြဲလို႔ ဆြဲရမွန္းမသိေသာ က်န္သုံးဦး။ နာက်င္ေနေသာ Hobi ပင္လွ်င္ ပါေလ၏။
သူ႕ေၾကာင့္ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေန႐ွာေသာ ထယ့္အား ဂ်ီမင္းမ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ယူက်ံဳးမရ ေခါင္းခါမိေလသည္။ ဒါကို ယြန္ဂီက ေၾကာက္လန္႔ေနသည္အထင္ျဖင့္ ထယ့္အား အၾကမ္းပတမ္း တြန္းဖယ္ပစ္ေလေတာ့ နံရံနဲ႔ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္မိေလသည္။
ထိုျမင္ကြင္းကို နာနာက်င္က်င္ၾကည့္ေနမိေသာ Jungkook။
သူထင္ထားခဲ့သည္မွာ ထယ္ရဲ႕စိတ္အစြဲသည္သူ႕ေၾကာင့္ ေပ်ာက္လုလုျဖစ္ေနၿပီ၊ေနာက္ပိုင္းထယ္သည္ သူ႕တစ္ေယာက္တည္းကိုသာ အာ႐ုံ႐ွိသည္ဟူ၍ပင္။ အခုမ်ား ထယ္သည္ သူ႕ကိုပင္ ႐ွိသည္ဆို႐ုံျငား အာ႐ုံမထည့္ေတာ့။ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားေလၿပီ။
မင္းနာက်င္ရင္ ခံရခက္တဲ့၊ မင္းငိုရင္ နာက်င္ရတဲ့ Jungkookဆိုတဲ႕ ဒီေကာင္ကို ေဘးဖယ္ရက္ေလသလား ထယ္။
ေတာ္႐ုံျပန္မထႏိုင္ေသာ္လည္း ကုန္း႐ုန္းထေနျပန္သည့္ထယ္။ ဂ်ီမင္းကိုစိုးရိမ္ေနသည့္ ယြန္ဂီပင္ ဒီေကာင္ေလးကို ထပ္နာေအာင္ မလုပ္ရက္ေတာ့။
"အ့ အင့္ ဂ်ီ.....မင္းးးး အင့္ ဂ်ီမင္း ထယ္"
ေျဖာင္းးး ေျဖာင္းးး
Jungkook က သူ႕ပါးသူ ႏွစ္ခ်က္ဆင့္႐ိုက္၍
'မင္း Hyung တို႔ဆီေျခတစ္လွမ္းတိုးတာနဲ႔ ငါ့ကိုယ္ငါ ႏွစ္ဆ႐ိုက္ပစ္မယ္ လုပ္လိုက္ေတာ့ ထယ္ ေနာက္တစ္လွမ္း!'
ခပ္မာမာနဲ႔ Jungkookအသံမွာ ခပ္ျပတ္ျပတ္
ထယ္က အငိုမ်က္လုံးျဖင့္ ငဲ့ၾကည့္လာေသာ္လည္း ဂ်ီမင္းဆီျပန္ၾကည့္၍ လွမ္းလိုက္သည့္ေျခတစ္လွမ္း။
ေျဖာင္းး ေျဖာင္းး ေျဖာင္းး ေျဖာင္းး
ေလးခ်က္႐ိုက္သံမွာ ေ႐ွ႕တစ္ေခါက္ထက္ အသံပိုက်ယ္၏။
Jungkook ပါးတစ္ဖက္သည္လည္း အေတာ္အတန္နီရဲလို႔သြား၏။
သို႔ေသာ္ သူ႕အားလွည့္ၾကည့္ေနရင္းမွပင္ တုန္ရီစြာလွမ္းလိုက္ျပန္သည့္ ေျခလွမ္း။
ေျခာက္ခ်က္တိတိ ထြက္ေပၚလာသည့္႐ိုက္သံအဆုံး ထယ္ေယာင္း ေျခတို႔ေခြၾကကုန္၏။ သူ႕အား လွမ္းၾကည့္ကာ Jungkook ဟူ၍ ေရ႐ြတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ဂ်ီမင္း ဆီကိုထေျပးသည့္ Tae။
ထယ္ မင္းက ရက္စက္တတ္ပုံပဲ! ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ကိုယ္က မင္းထက္ ပိုရက္စက္တယ္!
ခြမ္းးး💥
Jungkook!!!
တစ္စုံတစ္ခု႐ိုက္ခြဲ အသံနဲ႔အတူ အားလုံးဆီမွ နာမည္ေခၚ၍ စိုးရိမ္တႀကီးလွမ္းတားသံေၾကာင့္ ထယ့္ေျခလွမ္းတို႔ ယြန္ဂီအေ႐ွ႕တြင္သာ ရပ္တန္႔လို႔သြား၏။
မဟုတ္မွ Jungkook!
အခြဲခံလိုက္ရသည့္ ပုလင္းကိုကိုင္ထားတာျဖစ္ၿပီး ကြဲေနသည့္ဘက္ကို ႏွလုံးတည့္တည့္ဆီခ်ိန္႐ြယ္ထားပါေသာ Jungkook ။
'ေ႐ြးလိုက္ ထယ္!ေ႐ွ႕ဆက္ မလား? ကိုယ့္ဆီလာခဲ့မလား?'
"ဟင့္အင္း! Jungkook!"
'႐ွဴးး စိတ္ေအးေအးထား ထယ္ႀကိဳက္တာေ႐ြးလို႔ျဖစ္တယ္'
Jungkook မ်က္ႏွာထားမွာ ျမင္ဖူးသမွ်ထဲ အေအးစက္ဆုံးေပ။ ခပ္တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းက ျပဳံးရိပ္ကေလးပင္ရက္စက္ မႈကိုျပေနသေယာင္။
'တစ္ခုပဲ့! ကိုယ့္ကိုမေ႐ြးရင္ မင္းေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသသြားရတာကို ျမင္ရလိမ့္မယ္ ၿပီးေတာ့ ဒါကိုသတိရေနေပးရမယ္ ေသ သည္ အ ထိ '
အဆုံးသတ္ကိုဖိၿပီး ေျပာလိုက္သည့္ရည္႐ြယ္ခ်က္က ထိေရာက္သည္ထင္၊ ၾကမ္းျပင္ေပၚပုံ႔ပုံ႔ကေလး လဲက်သြားေသာ ထယ္က သူ႕ေခါင္းသူ ထု႐ိုက္လို႔ေန၏။
ႏႈတ္ကမူ မဟုတ္ဘူး'လို႔သာ အေၾကာက္အကန္ျငင္းေနၿမဲ။
ထယ့္နားထဲ ၾကားေနရသည္မွာ
*နင့္ေၾကာင့္ေသရတာ နင့္ေၾကာင့္ ဂ်ီမင္းကသတ္ေသသြားခဲ့တာ! သူကနင္သတ္လို႔ေသတာနဲ႔အတူတူပဲ့ သူနင့္ကို ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ေပးခဲ့သလဲ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း KimTaehyung!!*
"မဟူတ္ဘူးးဂ်ီမင္းး"
'မင့္ေၾကာင့္နဲ႔ Jungkook ေသသြားရင္ ငါမင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွခြင့္လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး စိတၱဇေဆးရံဳကိုပို႔ပစ္မွာ Taehyung'
ယြန္ဂီစကားအား ေခါင္းကို ထု႐ိုက္ေနသည့္ ထယ္တစ္ေယာက္ မတုန္႔ျပန္ႏိုင္။
' မင္းတို႔ညီအစ္ကို ဒီကေလးကို ဖိအားေပးေနတာ ေတာ္လိုက္ေတာ့!'
Jin hyung အေျပာကို JK နားလည္ေပမယ့္ မသနားႏိုင္၊ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ထယ္ကသူ႕ကိုေ႐ြးမွျဖစ္မွာ။
'အျမန္ေ႐ြးစမ္းး ထယ္ ကိုယ္စိတ္မ႐ွည္လို႔ထိုးစိုက္ မိေတာ့မယ္ထင္တယ္'
ထိုေလသံေအးေအးမွာ ၿခိမ္းေျခာက္ မႈေတြအျပည့္။
"Jung..kook...ie.."
အနားသို႔ အျမန္တြားလာကာ ေဘာင္းဘီစကေလးအား လွမ္းဆြဲတားသည့္ ထယ္။
'ကိုယ့္ကို ေ႐ြးလိုက္တာလား?'
အေျဖသိရက္နဲ႔ ထပ္ေမးမိေတာ့ အငိုမ်က္ႏွာေလးက ေမာ့ၾကည့္ကာ အသနားခံေလ၏။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့JK အဖို႔ ထိုသနားစရာမ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ရတာ အားရသေဘာက် ေနမိသလို။
'ကဲ ဒီလိုဆိုမွေတာ့ ကိုယ္တို႔...
ထယ့္အား လက္ေကာက္ဝတ္ကေန ဆတ္ခနဲ ဆြဲထူလိုက္သည္မွာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း။ ၿပီးမွစကားဆက္ေလ၏။
'သြားၾကတာေပါ့ Hyung တို႔ကို အားနာပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုအရင္ ခြင့္ျပဳပါဦး'
ဘာမွမျဖစ္သလို ႏႈတ္ဆက္ေနေသာ္လည္း JK၏ ေအးစက္ေနမႈ အေငြ႕အသက္ေၾကာင့္ေက်ာခ်မ္းလာရသည္။
ဂ်ီမင္းထံ လွမ္းငဲ့ၾကည့္ရင္းမွေန JK အားထည့္ကာဆြဲေခၚရာေနာက္ ကေရာကပါး ပါသြားရသည့္ ထယ္။
ထိုေတာင္းပန္ခယေန႐ွာေသာ အၾကည့္။ အလိုလိုအေ႐ွ႕တိုးမိသည့္ ေျခတစ္လွမ္းနဲ႔အတူ ဂ်ီမင္း ကမ႓ာႀကီးလည္သြား၍ အေမွာင္ထုက ႏႈတ္ဆက္ေလေတာ့သည္။
To be continued.....💜✌️
အဖိုးကို ေဆး႐ုံေစာင့္ရင္း အလုပ္ကတစ္ဖက္နဲ႔ မ upႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အားနာမိပါတယ္ ဒါေလးတို႔ေရ😔😔
ဖတ္႐ႈေပးလို႔ ေက်းဇူးပါေနာ္💜💜