"Kimin ne düşündüğü umrumda değil, ben sana inanıyorum."
Evime geldiğim ilk gece teyzemin ölmesi kadar tuhaf bir durum söz konusu olamazdı. Üstelik benim öldürdüğümün düşünülmesi daha saçmaydı.
Herkes salonda oturmuş ve bunun nasıl olduğunu düşünüyordu. Ezgi ağlıyordu, Deniz duvarı izliyordu, amcam ve Furkan da konuşuyordu. Ben... Ben ise burada komisere açıklama yapıyordum ve yardımcısı Salih'e.
"Bu konu ile alakanız nedir? Azra Hanım?"
"Benim bu konu ile bir alakam yok Serhat Bey. Neyini anlamak istemiyorsunuz?"
"Aslında asıl merak ettiğim sizin teyzenizin odasında ne işiniz vardı? Bunun gibi bir kaç soru daha var ama sizinle bu konuyu ayrı bir yerde konuşacağız... Salih, bize herkes ile konuşabilecegimiz bir oda ayarlar mısın?" derin bir nefes alıp ekledi. "Azra Hanım sizinle başlamak istiyorum."
"Tabi, hemen geliyorum Serhat Bey."
Komiser salondan çıktıktan sonra Ekin bana dönüp konuşmaya başladı. "Bu adam senden ne istiyor? Neden seninle başladı? Ne bunun amacı?"
"Ne bileyim ben, git ona sor!" deyip yanından ayrıldım. Neden ters davrandığımı bilmiyorum ama şuan bu kadar dert varken Ekin ile ilgilenemezdim.
Teyzeme ne olmuştu?
Teyzemi biri mi öldürmüştü?
Teyzemi kim niye öldürmek istesin ki?
Salondan çıkıp çalışma odasına doğru ilerledim ve kapının önünde durdum. Teyzemi benim öldürdüğümden şüphelenmeleri sanki saçma değilmiş gibi bir de beni sorguya çekecekti. Aptal herif.
Kapıyı açıp içeri girip koltukta oturdum. Serhat Bey de yanıma geldi ve karşımda oturdu. Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.
"Dün akşam neler olduğunu bana anlatabilir misiniz Azra Hanım."
Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım. "Dün akşam teyzemin doğum gününü kutladıktan sonra teyzem benimle bir şey konuşmak istedi. Teyzem ile konuştuğumuz konu beni fazlasıyla gerdi. Bende o an teyzeme biraz sert çıkmıştım... Gece uyurken gördüğüm kabustan dolayı uyandım ve teyzemin odasına gitmeye karar verdim. Teyzemin odasına girdiğimde içeri de kan kokusu vardı... Ben içeri girdiğimde teyzem ölmüştü... Benim bu konu ile hiç bir alakam yok. Teyzem benim için çok değerliydi." Komiser büyük bir dikkatle beni dinlerken, yardımcısı Salih de notlar alıyordu. Gerçekten inanmıyorum dün teyzemin doğum günü için geldiğim evde şuan katil olmak ile suçlanıyordum. Daha tuhaf ne olabilir ki?
"Bakın Azra Hanım, anne ve babasını küçükken kaybetmiş bir kızsınız. Teyzeniz sizi büyütmüş ve aynı zamanda birçok yönden de geliştirmiş. Teyzeniz sizin için çok değerli olabilir ama bizim de herkesi sorgulamamız gerekiyor. Peki dün akşam ile ilgili başka hatırladığınız bir şey var mı?" Salih başını kaldırıp bana baktığında ben de bir kaç saniyeliyeliğine ona bakıp sonra komisere döndüm.
"Hayır, yok" dediğimde Salih gözlerini kısmış bana bakıyordu. Benden mi şüpheleniyordu?
"Peki o zaman, sizden rica etsem amcanızı çağırır mısınız?"
"Tabi çağırayım." deyip ayağa kalktım Salih önüne dönmüş ve bir kaç not daha alıyordu.
Ben odadan çıkıp salona gidip amcama haber verdim ondan sonra ise odama gitmek için yukarı kata çıkmaya başladım.
Odama girerken Ekin de lavabodan çıkıyordu. Ben tam odama gidecekken "Ne sordu sana Serhat?" Diye sordu bana. Ona söyleyecek miydim? Tabiki söylemeyecektim.
"Yorgunum Ekin." deyip içeri girecekken kolumdan tutup durdurdu beni. "Teyzeni sevdiğini ve onun için üzgün olduğunu biliyorum ama önce teyzeni kimin öldürdüğünü bulsam ondan sonra mı acı çeksen?" dedi. Ona kaşlarımı hafif çatıp bakarken. Konuşmaya başladım. "Neden bahsediyorsun? Gerçekten teyzemi birisinin öldürdüğünü söylemiyorsun değil mi?"
"Tam olarak bunu demek istiyorum. Biliyordum kimsenin teyzeni öldürdüğünü düşünmediğini ama bu bir gerçek Azra, senin kaçmaya çalıştığın bir gerçek." dedi ve ona bir adım daha yaklaşıp "Teyzemi kim niye öldürmek istesin ki?" diye sordum ona. "Bilmem, sen teyzenin düşüp öldüğüne inanıyor musun cidden? Teyzenin mirasına konmak isteyebilirler. Bu yüzden öldürmüş olabilirler."
"Yok daha neler, sen iyice saçmalamaya başladın" dedim ama mantıklı gelmişti. Saçmalama Azra! Böyle bir şey yok. Teyzeni kimse öldürmedi. "Buna sen de inanmıyorsun Azra ve biliyorsun ki teyzeni mirası için öldürecek kişiler var." Ve devam etti. "Sen yıllardır yanında değilsin onun yani bu yüzden kimseye tam olarak güvenmemen gerekir." dedi.
Ona sadece bakmak ile yetinince nefesini verip, "Sen şimdi dinlen, ama söylediklerimde haklı olduğumu da unutma." dedi. Bana göz kırpıp yanımdan ayrılırken ben de odama girdim.
Hemen banyoya girip duş aldıktan sonra üstümü değiştirip saçlarımı kuruttuktan sonra yatağa uzandım. Ama uzanmam ile birlikte aşağıdan sesler gelmeye başladı. Evet, kavga sesleri.
Teyzemin yokluğunda hep böyle olacaktı. O huzuru sağlayandı ama bizden huzurumuzu almışlardı.
"Daha ilk günden kavga etmeye başladılar konu ne acaba? Hangi saçmalık?" deyip söyleyenerek yataktan kalkıp odamdan çıktım.
Teyzem olmadan bu evde düzen olmazdı. Bu evde düzeni sağlayan teyzemdi. Ve evet, eğer teyzemi biri öldürdü ise o kişinin benden korkması gerekirdi.
Yataktan kalkıp kapıya doğru yürüdüm, kapıyı açıp merdivenlerden hızlı bir şekilde indiğimde sesler artıyordu. Derin bir nefes alıp içeri girdiğimde kavga eden kişi Deniz ve amcam Cihan'dı.
"Senin saçma sapan işlerin beni ilgilendirmez baba. Teyzem ölmüş olabilir ama ben hiç bir yere gitmiyorum."
"Senin buradan gitmen şuan en doğrusu oğlum çünkü teyzenin katili sana da zarar verebilir."
"Ezgi peki? Ezgi'ye ne olacak" Ne oluyor ya? Anladığım kadarıyla amcam Deniz'i korumak için onu buradan gönderecekti ama nereye? Ve Deniz haklıydı neden gidiyordu? Ezgi'ye ne olacaktı?
"Ezgi, Azra ile birlikte gidecek." Ne? Ben nereye gidiyordum? Benim niye haberim yoktu?
Ekin amcamın bunu söylemesi üzerine hemen başını amcama çevirip ağzında bir şeyler geveledi. Ben hâlâ neler olduğunu çözemiyordum. Olay ne?
"Ben nereye gidiyorum ya benim niye haberim yok?" dedim ve amcam "Bu olanlardan sonra burada kalmazsın bence Azra, zaten teyzenin ölümünden sonra burada kalacağını sanmıyorum" dedi. Ne alaka ya? "Ben hiç bir yere gitmiyorum amca. Buradayım. Ayrıca Deniz haklı. Ezgi neden Deniz ile gitmiyor?" dedim. Amcam "Deniz burada durursa ona sahip çıkamam onun belli bir süre yurt dışına gitmesi gerekiyor." dedi. Ardından Deniz lafa atladı ve "Madem bana bakamayacaktın o zaman başkasından çocuk yapmasaydın sende." dedi.
Ovvv. Bu ağır olmuştu. Evet, Ezgi ve Deniz üvey kardeşti. Benim de üvey kuzenimdi. Amcam Ezgi'nin annesi öldükten sonra başka bir kadın ile birlikte olmuştu. Deniz Ezgi'den bir yıl küçüktü ama tam tersi Ezgi ondan küçükmüş gibi duruyordu. Çünkü Deniz kasları ile zaten ondan büyük gözüküyordu.
Beni bu düşüncelerden ayıran Salih'in odaya girmesi oldu.
"Herkes bir buraya bakabilir mi?" Başımı ona doğru çevirdiğimde o da konuşmaya başladı. "Dün Azra'nın teyzesini öldürdüğü hakkında düşüncelerimiz vardı fakat bugün yeni bir bilgiye ulaştık. Azra dün akşam içeri girerken parmak izinin altında bir parmak izi daha var ve bu parmak izi bir başkasına ait. Azade Hanım'ın kaza ile ölmediğini öğrenmiş olduk."
Ne?
Nasıl ya?
Teyzemi kim niye öldürür?
"Siz ne demek istediginizin farkında mısınız? Bu evde kim Azade'yi öldürmek istesin ki?" diye sordu Salih'e Furkan.
"Bu konuyu size sormak lazım. Bu evde kim Azade Hanım'ı sevmiyordu? Deniz mi? Ezgi mi? Yoksa Cihan Bey mi? Sınırları daha fazla zorlayalım. Sevgilisi Furkan Bey mi? Yoksa evin hizmetçisinin ortaya attığı iddiaya göre Azra mı? Kim?" Salih benim ile aynı yaşta idi. Evet, şuan bu olayların içinde buna takılmıştım. Kendimi tebrik ediyorum.
Sonra Salih'e dönüp "Şüphelendiğin biri var mı?" diye sordum.
"Elbette belli şüphelerim var ama şuan bundan daha önemli bir şey var o da benim şüphelerim değil bu parmak izinin kime ait olduğu. Parmak izi Azra'nın parmak izi ile birleştiği için belli olmuyor. Biz bile çok zor fark ettik. Artık bir sonraki kanıta yaklaşmamız gerek. Çünkü kim Azade Hanım'ı öldürmüş ise o kişi bayağı iyi bir iş başarmış. Bütün kanıtları yok etmiş. Bizim amacımız bir soru altında toplanıyor aslında." Durdu ve devam etti.
"Katil kim?"
İlk bölümler biraz kısa fakat ilerledikçe uzun olacak. Sizi seviyorum ❤️
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Oy vermeyi unutmayınızz ❤️