━━━━━━━━━━━━━━━━
CHAPTER FORTY-ONE
yet lingers forever
━━━━━━━━━━━━━━━━
If I'm not Aster Ray Madrigal, who am I?
I couldn't bear to sleep. Tulala lang ako sa kisame ng kwarto ni Gazer kahit na halos kitang-kita mula rito ang maliit na kamay ng relo na nakaturo sa tres. Ramdam ko na rin ang ginaw ng aircon pero ni hindi ko man lang ginalaw ang katawan para kumutan at maging kumportable. Ni hindi ko kayang gumalaw kahit ilang oras na ang nagdaan simula 'nung kwinento ni Gazer ang lahat ng nalalaman niya.
I just didn't get to contain everything about the truth behind our families that Gazer thought I already know. Neither did I manage not to feel betrayed upon seeing the contents of the folder that Gazer gave.
The folder contains a copy of Autumn's renewed birth certificate - that she's a Denuevo, the photos of proof that Avara Tolliedo, Lucas Madrigal, Isaiah Vuerrero, and Kiko Denuevo were once best of friends before everything, and a USB containing a copy of an erased footage inside my condo four years ago.
The footage showed us that the one who took my business framework four years ago is not Gazer.
It was Whisker, the damned cat who appeared out of nowhere inside my condo.
Sa kasamaang palad, ni hindi ko nalaman na may technical issue raw 'nung araw na 'yun at deleted din ang ibang footages sa building ng halos isang buwan. I thought it was purposedly deleted, even Maeve thought of that dahil kahit anong hanap niya ay hindi niya 'yun makita.
Nasa video na 'yun naaliw ang pusa sa clip ng folder kaya kinagat niya 'yun at dinala sa kung saang hindi na siya nahagip ng kamera. It was by then that Gazer mentioned how kleptomaniac Whisker is sa apat na taong inaalagaan niya ito.
Dahil doon ay nagkahinala ako na ang nagnakaw ng framework ko apat na taon na ang nakararaan ay nasa kumpanya ko mismo at kung sino ang unang nagpaalam atsaka nagsinungaling sa'kin na si Gazer ang kumuha nu'n ang siyang may sala. Nasa likod ang lahat dahil siya lang naman pala nakakaalam na naiwala ko ang folder, pinaniwala niya pa akong si Gazer ang kumuha nu'n.
It was Farrah, the manager of the most crucial department of my company before. She worked for someone else while working in mine, for money maybe? I don't know and if I knew, I'll bury all they thrived for.
Doon ko rin napagkonekta lahat ng nangyari. Ang pagtakbo ni Gazer palabas sa condo noong kinompronta ko siya ay dahilan lang na akala niya ay itinuloy ng ama niya ang plano nitong pabagsakin ako. Sinugod niya ang ama pagkatapos nu'n pero hindi na siya nakabalik dahil hindi niya ako kayang harapin. Hindi rin totoo na siya ang nagsumbong ng pagnanakaw at gawa-gawa lang 'yun ng tatay niya 'nung nasa interrogation room na kami. Hindi lang siya nakapagsalita dahil hindi niya kinayang makita na ama niya mismo ang gumawa sa'kin nito at mas lalong panandalian siyang nilamon ng ganid.
So, in that four years that we were apart, he also thrived to get in this state of life and give me the luxury sa oras na maipatumba niya ang ama.
The rest? It's history.
A tear fell from my eye. Sobra-sobra na 'ata 'to at kung wala si Gazer sa tabi ko ay baka nabasag na ko nang buo-buo.
I'm lucky that he stayed like what he promised, but I don't know if I can handle seeing him like that after knowing his innocence.
He did nothing. He got tangled up and thrived to change, even though he once thought that it was too late. I suppose I should condemn that.
Palaisipan man paanong sinabi 'to sakanya lahat ni Mister Denuevo ay hindi ko rin alam ano ang binabalik nila.
Pagod na rin ako mag-isip. It's too exhausting to know that all the people I trusted turned out to do the most betrayal. I really shouldn't be careful with my enemies. I should've been more wary about who's close to me since they know how I move, how I act, and how I do.
Isang buntong-hininga ang lumabas sa bibig ko bago ko naisipang bumaba para uminom ng tubig.
Patay na ang ilaw, tanging ang ilaw na lang ng buwan ang kita mula rito, at wala rin sa Gazer sa paligid kaya marahil ay nandoon siya sa kwarto katabi 'nung akin.
Dumeretso ako sa kusina at uminom nang direkta sa petsel. Inubos ko 'yun bago nilagay sa sink. Nabitawan ko pa siya pero buti na lang at wala namang may bumaba o ano. Babalik na rin sana ako sa kwarto pero nang malingunan ko ang infinity pool ay nagkaideya akong maligo na lang kaysa matulog.
Luckily, the two pieces of swimsuit that Gazer bought for me is here. Nasa isang paper bag siya na kanina ay nalingunan ko sa kwarto niya.
Sinuot ko 'yung bandeau swimming suit na binili namin sa mall at bumaba habang nakatapis lang sa towel na nakita kong nakahilera sa shelves ng walk-in closet niya. Nang matapos ay lumabas ako at maingat na binuksan ang glass door.
Napapikit ako. Dinamdam ko ang lamig ng hangin na humahampas sa balat ko bago ako tumingala sa kinang ng buwan at ng mga bituin sa sa tabi nu'n. Sobrang tahimik ng paligid, bagay na mas lalong nagbigay ng ginhawa sa'kin.
Slowly, I removed the towel and let it fell on the ground. Malaya akong naglakad papunta sa tubig at agad na napapiksi sa lamig nu'n pero hindi ko ininda.
I dipped half of my body in the pool until the blues almost covered me up to my collarbone. It wasn't that deep as I expected kaya sumandal ako sa gilid ng pool at hinayaan ang katawan ko sa tubig.
I suddenly miss the ocean. I wanna swim to calm myself down.
"I knew it was you."
Agad akong napakapit sa gilid ng pool at napalingon sa boses na 'yun. Bumungad sa'kin si Gazer na nakaboxer lang at may suot na salamin. Sobrang tikas pa rin ng katawan niya kahit sa dilim. Bawat lakad ay nadedepina 'yung tigas nu'n. May hawak-hawak din siyang mug na mukhang mainit pa dahil sa usok dito. Ikinalunok ko na lang din ang ayos niya sa magulo niyang buhok.
Isang ngiti ang nasa labi niya nang makita ko siya sa tulong ng liwanag ng buwan. Ngumiti ako pabalik sakanya pero agad ding napatili nang wala ano-ano'y bumagsak siya sa tabi ko at binasa ang sarili.
"This is cold! How did you manage not to freeze here?!" Agad niyang tanong bago tumawa at sumandal sa tabi ko. Naamoy ko rin sa likod namin 'yung matapang na amoy ng kape niya kaya hula ko ay may ginagawa pa siya't bumaba lang sa tunog ng petsel na nabitawan ko kanina.
"Are you still thinking about what I told you?" Mahina niyang tanong, "I'm sorry for telling it. I really just don't want to lie to you."
"And I'm thankful that you didn't." Mabilis kong sagot bago siya nginitian.
"What are your plans now then? Do you plan to meet the investor I'm suspecting?" Tanong niya ulit.
Nawala ang ngiti ko, "I do. Tomorrow."
"I should come with you then, even just as your driver."
Hindi na ako sumagot. Naiisip ko lang kung gaano ako katanga para hindi maisip na maaaring isa siya sa mga malapit na maging investor at maging tao sa likod ng lahat ng nangyari. She's too discreet and hidden, she leaves no marks, and she kept her hand clean while we're playing the dirt she's making.
Ang malaking patunay na siya nga ang investor ay si Alessa na parehong kaibigan namin at ang pagkakakilala niya sa'kin. Hindi ko man siya nakita kahit saan ay alam na alam niya ano ang galaw ko mula sa una hanggang ngayon. Hindi naman ako kilala masyado ng iba kaya imposibleng hindi ko rin kilala ang gumawa ng lahat ng 'to.
Above it all, she's bold to threaten me like that after causing me all of this atrocity. I get it that she felt confused, betrayed, or hurt, but getting me involved in her matters? That's not something I can pass by unless she has reasons heavier than what I expected. She has to have reasons because knowing her? She wouldn't have done all of this without a valid cover.
Hinding-hindi ko siya mapapatawad kung isa siya sa mga rason bakit kami nadamay ni Gazer sa gulong 'to.
Kinabukasan ay tumungo kaming dalawa ni Gazer sa Baguio kung saan pinaalam ng kuya niya na magkikita. Pinag-drive niya ako ro'n pero bago ako lumabas sa harap ng local cafe na pagmamay-ari ng kikitain ko ay isang kamay ang humawak sa'kin.
Nilingon ko si Gazer na may kinuha mula sa suit niya at halos mapugto ang hininga ko nang makitang isang ring box 'yun.
"Silly. This is just a promise ring, not the engagement ring yet." Tumawa siya sa reaksyon ko bago 'yun binuksan. Bumungad sa'kin ang isang singsing na may simbolo ng infinity sa gitna. Kulay silver 'yun at halating mamahalin.
Hindi pa man ako nakapagsasalita ay kinuha niya na ang kamay ko at sinuot 'yun sa'kin. Tinitigan niya 'yun nang ilang segundo bago nilapit sa labi niya at hinalikan habang nasa'kin ang mata. Lumakas ang kabog ng dibdib ko dahil do'n.
"Whatever you do, I'll support you. But if you go way beyond, I won't tolerate you. So, promise me you won't go beyond, love." Aniya habang hinihimas ang daliri ko kung saan niya nilagay ang promise ring. Seryoso ang tingin niya sa'kin.
Tinignan ko siya nang malumanay, hindi ko alam ang sasabihin o gagawin. Ang totoo ay nasasaktan ako sa ginagawa ko sakanya at ginawa ko sakanya noon. Nadamay siya sa sakit at galit ko, ni hindi ko siya hinayaang mag-ipon muna ng lakas para makapagsalita para sa sarili niya gayong alam ko na hindi siya ganu'n klaseng tao. Mula rin kahapon ay tahimik ako, at nakokonsensya ako dahil hinahayaan niya lang na wala akong kibo mula sa bahay niya hanggang sa buong biyahe.
What did I even do to deserve this man?
"I promise, Gaze. I'll handle this as a woman, not a brat." Bulong ko bago tinignan ang labi niya.
Hindi na ko nag-abala pang magpadala sa haka-haka. Nilapit ko ang sarili ko at buong pagmamahal na sinakop ang labi niya. Halatang nagulat pa siya sa ginawa pero agad ding tumugon nang malumanay.
"I love you, Astra." He whispered after cutting off the kiss. Isang ngiti ang namutawi sa labi ko dahil sa sinabi niya. Hindi ako sumagot, bagkus ay humalik lang ulit sakanya bago ako lumabas.
Inayos ko ang suot na dress at pinakatitigan muna ang cafe bago pumasok sa double glass doors. The cafe's found in a local City kaya maraming tao, maraming tao rin ang napatingin sa'kin na may pagkamangha sa mata nila, animo'y nakakita ng bagong mukha and it made my confidence heightened more.
I prepared for this after all. From my A-line spaghetti-strapped bodycon, high pumps, and makeup. Lahat ng sinuot ko ay sinigurado kong sumisigaw ng karangyaan dahil ayokong manakit pabalik na ang tanging suot lang ay simpleng damit.
It's like a vow to myself that whenever I hurt somebody back, I should do it while wearing luxurious brands all over me. I want to hurt people who hurt me while my chin is up and my confidence is oozing. I want all elegance of mine to reign as I hurt them back.
Naglakad ako sa counter at nag-order ng usual kong americano. Hindi ako umupo at mas lalong hindi ako umalis du'n at hinintay lang ang order ko. Hanggang do'n ay ramdam ko ang titig ng mga customer at kahit ng mga bartender kaya ang iba sakanila ay nginitian ko na lang.
Nang mailahad sa'kin ang cold americano ko ay natakam akong inumin kaya sumimsim ako kaonti at napanguso sa pait nu'n. I groaned, busy ang mata ko na hinanap ang mga panauhing dapat kong kitain.
Luckily, they didn't make it hard. Nasa may porch sila ng cafe sa likod at ay siya agad ang bumungad sa'kin nang mapatingin ako sa glass walls ng cafe. Malaki ang ngiti niya habang kausap si Marcus pero nang malingunan ako ay agad na nangunot ang noo niya. Takang-taka siya, nandoon ang gulat sa mukha, bagay na hindi ko pinaunlakan ng kahit anong reaksyon dahil dere-deretso lang ako sa lamesa nila.
Sleepless nights, confusions, tears, and rage. All of that filled me as I was finding for whoever is it who planned all of this. I was ready to face her, ask her what's the reason for doing this, and help her if it benefits me, but now that she's here in front of me - shocked by what I said as if she didn't expect it, I can't help but let rage consumed me.
When I stepped almost a ruler away from her, she stood up from her seat at the same moment that my hard right palm where I'm holding the americano flew to her right cheek.
Her body lose balance at the table, making their coffees spill on the floor as well as my coffee on her face. Her wide eyes told me that she's too shock to even straighten her composure and be calm. Kahit ang kamay niya ay napahawak sa namulang bakat na ginawa ng kamay ko at sa sugat na dinala ng singsing na binigay ni Gazer sa pisngi niya.
That's what I imagined to do pero hindi ko ginawa 'yun dahil nangako ako kay Gazer. Tahimik lang akong naglakad papunta sakanila bago inukupa ang upuan sa gitna ng table na pabilog.
I smiled sweetly, "How's life lately?"
Napakurap-kurap siya sa bungad ko bago napatingin kay Marcus pero umiwas lang ng tingin ang isa. Mukhang alam niya na anong mayroon o baka nagsinungaling lang si Gazer na aayusin ko na ang relasyon ko sa babaeng 'to.
"A-Aster, it's nice to see you surprisingly... I guess, I'm fine?" She laughed, halatang pilit at ang tunog nu'n ay naging gasgas sa pandinig ko pero gaya ng pinangako ko kay Gazer, I'll handle this like a woman and now a brat.
Tumawa ako sabay niya bago sumimsim sa kape ko.
"Of course, you're fine. Who wouldn't even be fine if they're just here keeping their hands clean while tainting my name? Who wouldn't even be fine if they're just here sipping coffees with a lunatic all while destroying my life?" Uyam ko na siyang ikinatingin sa'kin ni Marcus.
Kunot ang noo niya samantalang ang kasama naman niya ay dahan-dahang nanlaki ang mata.
Sumimsim ako sa americano, "Weird."
"Right?" I chuckled, "Autumn?"