"We need to warn her." Napalingon si Zynder sa nakababatang kapatid nang marinig ang pagsalita nito. Him and his brothers were here in his house specifically his office to discuss what happened to Apple Pie. Pahirapang pangungumbinsi ang kaniyang ginawa upang mapabalik lamang si Yohan dito sa nakaraan. He doesn't want to leave Apple Pie's corpse and he understood that, but they have more pressing matters to deal with right now.
Tumango siya sa sinabi ni Xav ngunit bahagya niyang itinalikwas ang ulo upang ituro dito si Yohan na kasalukuyang nakaupo sa sofa habang nakadungo ang ulo. He has been like that since he found out what happened to Apple Pie. Hindi na nila ito makausap ng matino. Hindi na rin ito sumasagot sa kahit na anong sabihin o itanong nila.
Pinilig na lamang niya ang paningin sa ibang direksyon sapagkat nakikita niya ang sarili sa kaniyang kapatid. That happened to him when Louisa died. He can't bear to watch his brother go through the same hell.
"I agree, Xav," he finally spoke. "Kailangan nating makausap si Apple Pie sa madaling panahon para mabantaan natin siya sa maaaring mangyari. When did you last see her?" dagdag niyang tanong habang nakatingin sa bunsong kapatid.
"Just a few weeks ago," agad naman nitong sagot. "Nagkaroon lamang ako ng tiyansa na makausap siya dahil nagpatawag ng doktor sa bahay ng tiya nito at ako ang ni-request ni Apple Pie."
Tumango-tango siya sa sinabi nito bago muling nagtanong, "How is she? May napansin ka bang mga symptoms na babalik na ang kaluluwa nito sa nakaraan? Is she feeling sleepy or tired?"
Umiling-iling si Xav na nagpaluwag ng puso niya. At least they know na matagal-tagal pa ang pagbalik ni Apple Pie sa orihinal nilang panahon. They could still figure out a way to make her stay in the past for good.
"Kuya Yohan? I heard you went to the party at Christina's house. Nakamusta mo ba si Apple Pie?" tawag ni Xav sa kapatid ngunit hindi ito umimik na para bang hindi sila naririnig. Nakadungo pa rin ito at nakatulala sa sahig. Nagkatinginan na lamang sila ni Xav at kitang-kita ang pag-aalala at awa sa kanilang mga mukha. They both knew what Yohan was going through right now. Naranasan na rin iyon ni Xav noong namatay si Elisa sa panganganak. They can't blame him if he can't function well after witnessing his loved one die.
Malakas na lamang siyang napabuntong-hininga bago tumayo at lumapit na sa may pintuan. Bago pa man siya makalabas ay tumigil muna siya at nag-ika, "We are all grieving right now Yohan, but losing someone doesn't mean you should sit in a corner and cry all your life. Unlike other people, you have the chance to save the woman you love." Bahagya niyang nilingon ang kapatid na nakadungo pa rin. "Huwag mo sanang sayangin ang pagkakataon na binigay sa iyo. Afterall, you're the one who said that you wouldn't mind if she disappear from your life."
Matapos iyon ay tuluyan na siyang lumabas. Nais niyang ipaalala kay Yohan ang mga salitang binitawan nito noong unang nagkakitang muli ang dalawa. Yohan actually said it to Xav but his little brother told him about it. He knew that Yohan didn't mean it at dala lamang ng galit kaya nasabi nito ang mga katagang iyon ngunit may mga mata at tenga ang tadhana sa kahit saan.
You never knew, he might fulfill the words that you said out of spite.
Apple Pie was so freaking tired. Nakasuporta na nga ang kaniyang kamay at braso sa kaniyang ulo upang hindi humalgapak iyon sa may lamesa na puno ng pagkain. Halos mag-iisang linggo na rin na tinatanghali siya ng gising. Hindi niya iyon maintindihan sapagkat napakaaga naman niyang natutulog sa gabi. Pakiramdam niya ay para bang kahit gaano pa katagal siyang magpahinga at matulog ay aantukin pa rin siya.
Her head suddenly perk up upon remembering what the three brothers told her when she was still new to this timeline. Sinabi ng mga ito sa kaniya ang posibleng maramdaman niya sakaling babalik na siya sa orihinal nilang panahon. Napatawa pa nga siya noon dahil parang symptoms lang na rereglahin siya ang sintomas na sinabi ng mga ito.
Come to think of it, I'm starting to feel tired and sleepy. Tapos lately nawawalan siya ng ganang kumain. Lagi ring masakit ang ulo niya kahit na anong inom niya ng mga gamot ay hindi nawawala.
Am I slowly returning to my original time?
Napakunot-noo siya dahil sa naisip ngunit agad namang natanggal ang kaniyang atensyon sa katanungan na iyon nang mahagilap ng kaniyang peripheral vision ang tiya niyang magkasabay na naglalakad kasama ang heneral. Agad pumasok sa isipan niya ang siniwalat ng batang babae sa kaniya.
The general was trying to make sure that she wouldn't be able to communicate with Yohan. Sinasabotahe nito ang lahat ng ginagawa niya at ang masaklap pa diyan ay halatang pabor ang tiya ni Christina sa lalakeng iyon.
Kahit pa man hindi pa siya tapos kumain ng agahan slash tanghalian ay mabilis na siyang tumayo at naglakad papalapit sa dalawa. "Tiya!" pasigaw niyang tawag dito, wala na siyang pakialam kahit hindi na "binibining" pakinggan siya ngayon. Her thick-faced effort paid off because the two stopped and glanced at her. Hula niya ay gagala na naman ang mga ito. She quickly walked towards them and cleared her throat before saying, "Saan po ba kayo pupunta?"
"Nais kong iikot ang iyong tiya sa aking mansyon upang makita niya kung gaano kakomportable iyon sakaling doon ka na tumira," nakangiting sagot ng heneral na nagpakunot ng noo niya.
Are they already planning for her wedding or something?
Gusto man niyang kuwestiyunin ang ginagawa ng mga ito ay hindi naman niya magawa. She can use this opportunity to be able to go to the general's house and investigate. Pipilitin lamang niya ang mga ito na sasama siya upang makapag-ikot-ikot siya sa pamamahay ng heneral. Baka makahanap pa siya ng kahit na anong baho ng lalake. Kung sakaling mapatunayan niya sa kaniyang tiya na hindi ganuon karangal ang heneral ay baka sakaling iatras nito ang planong ipakasal siya rito.
"Maaari po ba akong sumama? Ako po kasi'y nababagot rito sa bahay sapagkat wala akong ginagawa." She watched as her aunt looked at the general for confirmation. Nang makitang magiliw itong tumango na para bang nasisiyahan na sasama siya ay agad namang pumayag ang matandang ginang. "Magpapalit po muna ako ng kasuotan," nakangiti niyang ika bago nagmamadaling naglakad pabalik sa kaniyang kwarto.
Pagod siya at inaantok ngunit mas mahalaga ito kaya naman pipilitin niya ang diwa na magising. Maybe after this, she can go back to her original time. Nag-promise si Yohan sa kaniya na magba-bonding pa sila sa orihinal nilang panahon.
Wouldn't it be nice to just go back to how they were used to?