- Fast Forward -
Pag-uwi ko nakita ko, nagulat ako dahil wala pa si kendric kaya naisip kong tawagan sya.
"[Hon? Hindi kapa ba uuwi?]" I asked him
"[I'm really sorry hon but i have a lot of things to do here because of our newly signed contract with eagle stone capital]" he explained to me
"[It's fine hon, ahm di na kita iistorbohin sige na byee]" i was about to end the call when he suddenly talk
"[Hon wait]" he said
"[Oum? Ano 'yon?]" I asked
"[I'm not that busy so i want to talk with you more, is that okay?]" He asked
"[Of course hon]" i answered him
"[So how was your day?]" He asked me
"[It's such a very fun and nice day for me hon, sobra sobra akong nag enjoy kasama si mommy reese]" i said "[ikaw? How was your day, huh?]" I asked him the same thing
"[It's been a tiring day for me hon, i want to take some rest, that's why i want to hear your voice]" he said
"[Are you okay, hon?]" I'm worried about him, parang sa tono kasi ng boses nya parang pagod na pagod talaga sya
"[I'm fine hon, don't worry about me]" he answered me
"[Sure ka? Gusto mong dalhan kita ng food-]" natigilan ako nang biglang magbukas ang pinto ng kwarto at iniluwa nito si kendric
"Hon, you said-" hindi kona natuloy ang sasabihin ko dahil bigla syang lumapit saakin at yakapin ako
Pahigpit ng pahigpit ang yakap nya halos hindi na ako makagalaw dahil sa laki banaman ng mga braso at katawan nya, kumpara sa katawan ko.
Unti unting bumabagsak ang katawan ni kendric at naramdaman kong ang init ng katawan nya.
"Ken? Ang init mo! Kendric, nilalagnat ka!" Hindi ko malaman ang gagawin dahil sobrang init talaga ng katawan nya
I slowly put him on the bed, tinanggal ko na din ang shoes nya at inayos ko ang kumot nya.
Kumuha ako ng cool fever para ilagay sa noo nya para mabawasan ang init ng katawan nya at mapa-baba ang lagnat nya. Pinunasan ko din ng basang towel ang katawan nya.
Sabi mo okay ka lang, sinungaling. Hindi mo alam kung gaano mo ako pinag-alala, ang sama mo. Sana nagsabi kanalang. At nag drive ka pa talaga sa lagay mo na 'to!? Gusto mo na ata talagang maki pag meet up kay San Pedro eh, di mo manlang naisip pano kung na-aksidente ka!? Ha!? Hindi mo inisip kung anong mararamdaman ko kung napahamak ka!
Sa isip-isip ko habang tinititigan ko syang nakahiga.
- The Next Day -
Hindi ako nakatulog ng maayos dahil nag aalala ako kay Kendric at minomonitor ko din kasi ang temperature nya, 7:29 am ako bumangon para mag luto ng breakfast namin ni kendric, naisip 'kong tawagan si clara.
"[Hello? Clara?]" Bungad ko sakanya
"[Ma'am Yeonah? Napatawag po kayo?]" Tanong nya saakin
"[Clara hindi makakapasok ngayon ang sir Kendric mo, nilalagnat kasi sya kagabi eh, paki cancel nalang muna ang mga meetings nya today i-resched mo nalang muna]" sabi ko kay clara
"[Ah ganun po ba ma'am, sige po ma'am]" sabi nya naman saakin
"[Thank you so much, Clara]" pagpapasalamat ko
"[Okay po ma'am, pakisabi po kay vice chairman na magpahinga po muna sya. ]" Sabi ni clara
Call ended.
Pagkatapos naming mag usap ni clara sa cellphone, umakyat ako sa kwarto para silipin si kendric. Pag pasok ko sa kwarto namin ay natutulog parin sya kaya ginising ko na sya dahil kailangan nya nang kumain para maka inom na sya ng gamot.
"Ken? Mag breakfast kana.." sabi ko sakanya
Parang hindi nya ako narinig, dahil ang sarap parin ng tulog nya.
"Ken please wake up.." pangungulit ko na sakanya dahil hindi parin sya nagigising
Maya-maya pa unti unti na nyang minulat ang mga mata nya.
"Ken?" Sabi ko sakanya
- Kendric's POV -
Nagising ako dahil ginigising na ako ni Yeonah, hindi ko na alam ang nangyari kagabi dahil nakatulog na ako.
Pagmulat ko ng mata ko nakita ko kaagad si Yeonah, nakaupo sya sa tabi ko habang ginigising nya ako.
"Ken, okay kana ba? How are you feeling?" Halatang nag aalala nanaman sya
"I feel better now, hon." I told her
Nilapat nya ang kamay nya sa noo ko at pinakiramdaman ang body temperature ko.
"Bumaba na nga ang lagnat mo pero, medyo mainit ka parin. Kailangan mo nang kumain para maka inom kana ng gamot, ken." Istriktang sabi nya
"Okay, doc." Sabi ko
"Sandali lang kukunin ko yung pagkain mo, teka hintayin mo muna ako dito" sabi nya bago tumalikod at naglakad palabas
- Yeonah's POV -
Bumaba ako para kunin ang breakfast ni kendric, Sopas ang niluto ko para sakanya para makahigop sya ng mainit na sabaw. Nilagay ko ang bowl na may laman na sopas at baso ng gatas sa tray para dalhin sa kwarto.
Pagpasok ko ng kwarto nilapag ko yung tray sa bed kung saan naka upo si kendric.
"Kumain kana." Malamig na sabi ko
"Are you mad?" Tanong nya
"Kumakain ka nalang, tawagin mo 'ko kung may kailangan ka. Pupunta lang ako sa kabilang kwarto." Sabi ko
Aalis na sana ako nang bigla nyang hawakan ang kamay ko para pigilan ako.
"Why? Do we have a problem? Please hon, tell me." Sabi nya saakin
"Ano 'ba, Kendric bitawan mo nga ako. Ang sabi ko kumain kana." Naiinis na sabi ko sakanya
Nagpupumiglas ako sakanya, pero mas hinihigpitan nya pa ang hawak sa kamay ko.
"No. Mag uusap tayo." Sabi nya at hinila ako dahilan para makaupo ako sa kama na inuupuan nya din.
"What's our problem? Please tell me." Sabi nya saakin
"Tinatanong mo kung anong problema? Kendric anong pumasok sa isip mo para mag drive pauwi na ganon ang kalagayan mo kagabi!? Ha!? Hindi mo ba naisip pano kung napahamak ka? Mahirap bang sabihin saakin na masama ang pakiramdam mo? Kendric, magkausap tayo 'non. Ba't hindi ka nagsabi?" Mangiyak-ngiyak na sabi ko
"I'm sorry, hon.." 'yon lang ang narinig ko sakanya
"Kendric baka nakakalimutan mo, asawa mo 'ko." Tumulo na ang namumuong luha sa mga mata ko
"Stop crying, please Yeonah. I'm sorry.. i don't want you to worry about me, kaya hindi ko nalang sinabi sayo.." paliwanag nya
"At sa palagay mo ba hindi ako nag alala sayo?" Sabi ko sakanya "Kendric halos buong gabi akong hindi natulog dahil sobra akong nagaalala sayo." Tuluyan nang pumatak ang luha sa mga mata ko
"I'm really sorry, hon.." hinawakan nya ang kamay ko
"Kumain kana." Pinunasan ko ang luha sa mga mata ko at iniba ko nalang muna ang usapan
"Please stay, hon." Sabi nya
Habang kumakain sya at hanggang sa nakatapos syang kumain ay nasa tabi nya lang ako.
"Sorry, sa mga nasabi ko kanina" napa yuko ako dahil nahihiya ako sakanya, dahil sa mga nasabi kong hindi maganda sakanya kahit alam kong masama parin ang pakiramdam nya
"No. You don't have to say sorry. Tama naman lahat ng sinabi mo" sabi nya saakin
Niyakap ko sya dahil nakokonsensya ako dahil sa ginawa ko.