Pp Younes
We zijn juist klaar met bidden. Tranen verlaten mn ogen. Pff, mijn vader. Waarom mijn vader? Mn hart brak toen ik hem daar zag met 1 vinger omhoog en helemaal blauw/paars. Wel trots dat hij z'n vinger omhoog deed. Morgen gaan we naar Marokko. Morgenvroeg om 8u vertrekken we inshallah. Onze vlucht is om 10u. Luchthaven is niet ver van hier, gelukkig. Ik loop naar mn moeder en geef haar een kus op haar voorhoofd en neem haar in mn armen. Meskina, ze heeft echt afgezien. Ik loop naar mn zusjes en doe net hetzelfde.
We zijn terug thuis. Ik krijg al de hele dag telefoontjes en berichtjes van familie en vrienden. Ik reageer er niet op, aangezien ik weet dat dat de situatie niet laat veranderen. Wel lief natuurlijk, maar ewaja. Ik ga naar mn kamer samen met m'n grootste steun. Yasmine. Ik ga liggen en ze ligt naast mij. Ik neem haar in mijn armen. "Wollah bedankt zonder jou wist ik echt niet wat ik moest doen" zeg ik. Ze kust me. Na een tijdje trokken we weer terug. Ik glimlach zwak. "Blijf je hier slapen? Aub?" Vraag ik. "Wollah ik weet niet. Ik wil wel, maar mn ouders en broers gaan moeilijk doen" antwoord ik. "Zeg gwn dat je bij Lamyae slaapt" ze haalt haar schouders op. "Isgoed" zegt ze. Ze neemt haar tel erbij en gaat
'Mama ❤️'
Y= Yasmine M= haar moeder
Y: Mama, mag ik aub bij Lamyae slapen? Ze vertrekken morgenvroeg al en ik wil hun echt graag steunen.
M: Hmm ik weet het niet schat
Y: Mama pleaseee
M: Oké dan isgoed, braaf zijn x
Y: 💋
"Sff isgoed" zegt Yasmine. Ik knik. "Ik hou van je" zegt ze na een tijdje. Ik neem haar strakker vast. "Ik ook van jou" zeg ik. Ze ligt met haar hoofd op m'n borstkas en ik geef haar kusjes op dr haren. Mijn mooie prinsesje toch. Ik besef nog steeds niet dat mn vader er niet meer is. Ik sta op met hem, ik slaap met hem, ik eet met hem. Alles doe ik met hem. En nu? Pff. Het is echt wennen. Ik voel mn ogen opeens vochtig worden, nee nu niet, ik moet me sterk houden. Voor Yasmine. Yasmine kijkt me aan. "Omg Younes nee" zegt ze en ze troost me. Ze veegt mn tranen weg. Ik glimlach zwak en zet haar op me. "Saffi Younes ino, het is nu zo en je vader zit op een veel betere plek nu" troost ze me. Ik knik en probeer me sterk te houden. Ik zoen dr en hou haar vast aan haar heupen. Even later trekt ze terug. "Ooff Yasmine ik hou van je" zeg ik nogmaals. Ze glimlacht. "Ik ook van jou mijn prins, ik ben er voor je ja" zegt ze. Ik knuffel haar strak. Wat zou ik zonder haar moeten doen?
"Slaapwel schatje" zeg ik en ik doe mn arm rond dr. "Slaapwel" zegt ze en zo vielen we in slaap.
Midden in de nacht word ik wakker. Pff ik moet denken aan mn vader. Ik hou teveel van hem, hij mag niet weg. Waarom hij? Waarom niet ik? Ik ben degene die het verdient. Kijk hoe slecht ik bezig ben. Ik zit in de fucking drugs. Ik sta op van mn bed en ga naar de badkamer. Ik doe woedoe en loop dan terug naar mn kamer. Ik pak mn gebedsmat en mn kandora en doe het gebed. Moge Allah swt mijn vader Jannah laten betreden, InshAllah... "Younes?" Hoor ik een fluisterende stem. Het is Yasmine. Ze doet de licht aan. Ik negeer het, aangezien ik bezig ben met het gebed. Wanneer ik klaar ben doe ik nog enkele dua's voor mn vader. Ik sta weer op. "Alles oke?" Vraagt Yasmine. Ik knik en ze gaat in mn armen. Ik knuffel haar strak. Zonder haar lag ik nu naast mn vader...
Ik ga terug liggen met Yasmine naast me. "Ga morgen naar school, ja" zeg ik. Ze haalt haar schouders op. "Wollahteh je gaat" "Oké isgoed, zo kan ik mn gedachtes een beetje verzetten" antwoordt ze. Is beter wollah. "Braaf zijn hè" zeg ik. "Tuurlijk" ik glimlach. Het is 4u. Binnen 3utjes moet ik weer opstaan. "Schatje ik ga slapen, binnen 3 uurtjes moet ik al opstaan" zeg ik tegen Yasmine. Ze knikt. "Isgoed lieverd" ze geeft me een kus op m'n lippen en doet dan haar ogen dicht. Ik doe mn arm goed rond haar en val dan in slaap.
Mn wekker gaat. 6u20. Gisteren heb ik al alles ingepakt btw. Yasmine staat ook op. Ze begint te huilen, meskina. "Schatje waarom huil je?" Vraag ik. "Ik vind het echt erg voor je en ik ga je niet normaal missen" zegt ze. "We zien elkaar binnen 3 dagen terug inshAllah, en het is nu eenmaal zo. Het is mekteb net zoals wij mekteb zijn" zeg ik. Ze glimlacht door haar tranen heen.
Pp Yasmine
"We zien elkaar binnen 3 dagen terug inshAllah, en het is nu eenmaal zo. Het is mekteb, net zoals wij mekteb zijn" zegt Younes. Vanbinnen smelt ik. Ik glimlach door mn tranen heen en knuffel hem.
We gaan naar beneden. Ik ga met hun mee naar het vliegveld, Anouar brengt ons toch. We stappen de auto in en Younes gaat naast me zitten. Ik leg mn hoofd op z'n schouders en hij z'n hoofd op mijn hoofd. Via de spiegel kan Anouar ons niet zien, gelukkig. Ik ga terug normaal zitten en zit wat op m'n tel. Via mn ooghoek zie ik Younes meekijken. Achja ma3lish.
Aan het vliegveld aangekomen nemen we allemaal afscheid. Aangezien mn broer en Younes z'n gezin hierbij staan, geven we elkaar geen kus. Een knuffel zouden ze niet erg vinden, denk ik. "Ik hou van je" fluistert hij wanneer hij me in een knuffel nam. Ik glimlach en we trekken weer terug. Ik geef de 2 zusjes en de moeder ook een knuffel en nog een kus. Anouar en ik blijven als enigste over. We stappen terug in en tijdens de rit werd er voor even niet gepraat. "Jij en younes, zijn jullie gewoon vrienden of uh?" Onderbreekt Anouar de stilte. "Ja gewoon vrienden" antwoord ik. "Zeker hè?" Ik knik. "Oké dan is het goed" zegt hij. Pff ik wil echt niet liegen. Ik ga straks wel wat raad vragen aan mn moeder.
Stemmm❤️