စကားတွေကို တစ်လုံးချင်း အေးစက်စက်ပြောနေသည့်မောင်။ စကားပြောရင်း ခြေလှမ်းတွေက. ရှေ့တိုးလာတဲ့မောင်။
ယောင်းလဲ မောင်ကရှေ့တိုးလာတော့
နောက်ဆုတ်ရင်းဆုတ်ရင်းကနေ ခုတင်ပေါ်သို့ ပတ်လက်ကလေးကျသွားသည်။
ကျွန်တော့်အပေါ်ကအုပ်မိုးထားတဲ့မောင်။
ဒီအခြေအနေမှာ မောင်ဘာလုပ်မလဲဆိုတာ
သူသိပါသည်။
*ယောင်း မောင့်ရဲ့ယောင်းငယ်ရယ် အရမ်းလှတာပဲကွာ။ဘာလို့အဲ့ဒီလောက်လှရသလဲကွာ ဟင်။မောင်မေးတာဖြေပါအံုး*
ယောင်းအပေါ်ကနေ အုပ်မိုးလို့ ယောင်းမျက်နှာလေးကို သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး
ပြောလာတဲ့မောင်။
*ယောင်း မင်းကအရမ်းလှနေတော့ မောင်ကစိတ်မချချင်တာ ဆန်းသလားဟင်*
*မောင်ကအရမ်းလှတဲ့ယောင်းကိုစိတ်မချလို့
အပိုင်သိမ်းတော့မှာယောင်း*
*အလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ် ယောင်းမောင်
မကြိုက်တာတွေမလုပ်တော့ဘူး။မောင်အကြိုက်တဲ့စကားတွေကိုမပြောတော့်ဘူးလေနော်*
*အခုမှမရတော့ဘူး ယောင်းရဲ့*
*ဟင့်...အဟင့်...မောင်..မောင်ရယ် ယောင်းတောင်းပန်ပါတယ် ယောင်းကိုအဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့*
သူပြောနေတာတွေကို
အရေးမလုပ်။ မကြားသလိုလုပ်နေပြီး သူအိင်္ကျီတွေကို ဆွဲချွတ်နေတဲ့မောင်။
ယူပါမောင်။ယောင်းကမောင့်အတွက်ဆို
ယောင်းခန္ဓာကိုယ်ပါမက. အသက်ပါပေးမဲ့လူပါမောင်။
အိင်္ကျီကနေတစ်ဆင့် ကျောပြင် ရင်ဘက်ထိကျူးကျော်လာတဲ့ အေးစက်စက်မောင့်လက်တွေ။ နှတ်ခမ်းတွေကလည်း ယောင်း
ရင်ဘက်က. ချယ်ရီသီးလေးလို နီရဲနေတဲ့
အရာလေးနှစ်ခုကို သူသောက်နေကျ
Banana Milk🍼လို စို့နေသည်။လက်တစ်ဖက်ကို ကျန်ချယ်ရီသီးလေးတစ်ခု
လက်နဲ့ဖိချေနေသည်။ မညီးမိအောင်
ထိန်းချုပ်ထားပေမဲ့ ထွက်သွားတဲ့ညီးသံ။
*အင်း...အ့...ဟင့်*
*မောင့်အသက်လေးငြီးပေး ဟ.*
*ဟင့်...အင်....အ့..ံ့..မောင်*
သူ့ချယ်ရီသီးလေးတွေတ၀ိုက်မှာမောင်ရဲ့
သွားရာတွေအကွက်လိုက်အကွင်းလိုက်။
ကျန်တစ်ဖက်မှာလည်း မောင်ရဲ့လက်ရာတွေမှမြင်လို့မကောင်းအောင် ရဲပလောင်းခတ်နေသည်။မောင်က. ချယ်ရီသီး🍒🍒🍒
နီနီရဲရဲလေးတွေကနေ. နှတ်ခမ်းကိုအတင်းလာနမ်းတော့ သူနဲ့ပြန်တုန့်ပြန်မိသည်။
ပြီးနောက် မောင့်လက်တွေက သူ့ရဲ့
ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းဆီသို့။
ခနအကြာ ဆောင်းရာသီမှာတောင် အခန်းလေးထဲကလူနှစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေက
နွေရာသီည. လို ချွေးတွေပြိုင်ပြိုင် ကျနေကြသည်။
"နောက်တစ်ခေါက်လော က်"မြန်မြန်လေး"
ပြီးတော့မယ်"အ့အ့အီးအီးအော်သံတွေကိုကြားရတော့သည်"
*******†********************************
နေ့တစ်နေ့ရဲ့မနက်ခင်းလေးက. သာယာစွာရောက်ရှိလာသည်။ငှက်ကလေးများကလည်း သာယာစွာသီကျူးနေကြတဲ့ အသံတွေ။ မနက်စောစော တိုက်တဲ့ လေပြေလေညင်းလေးတွေရဲ့ အသံတွေကသာယာဖွယ်အတိ။
ကောင်လေးနှစ်ယောက် အိပ်နေတဲ့ အခန်းထဲသို့ မှန်ပြတင်းပေါက်ကို ဖြတ်ကာ ၀င်လာတဲ့နေရောင်ဖြောက်ဖြောက်ကလေးကြောင်
စောင်နဲ့လုံးနေတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ထဲက. မောင်ဆိုတဲ့တစ်ယောက်နိုးလာသည်။
*မောင်းရဲ့ယောင်းမျက်နှာလေးကိုသာ
မနက်မိုးလင်းတိုင်း မြင်နေရရင် မောင်ရဲ့တစ်နေ့တာလုံး ကျက်သရေအပေါင်းနဲ့ပြည်စုံနေမှာအသေချာပဲ*
အခန်းထဲသို့ထိုးဝင်လာတဲ့နေရောင်ကြောင့်
ယောင်းကလေးနိုးသွားမည်စိုး၍ သူထကာ
ပြတင်းပေါက် လိုက်ကာကိုဆွဲကာလိုက်တယ်။ဒါဆိုမောင့်ယောင်းငယ်လေးက
အေးအေးချမ်းချမ်းအိပ်နေအုံး။မောင်ကတော့ ရေချိုး။မျက်နှာသစ်။သွားတိုက်ပြီး
ယောင်းအတွက်မနက်စာလုပ်လိုက်အုံးမယ်။ပြီးလျှင် မောင်ညကနည်းနည်းကြမ်းသွားလို့
ဆေးသွား၀ယ်ရအုံးမယ်။မဟုတ်ရင်မောင့်
ယောင်းလေး ခန္ဓာကိုယ်တွေ ကိုက်ခဲနေတော့မှာ။ညကပင်ပန်းထားတော့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်နေတာများ ကလေးလေးကျနေတာပဲ။
Jungkookမျက်နှာမြန်မြန်သစ်။သွားမြန်မြန်တိုက်။ရေမြန်မြန်ချိုး။အ၀တ်ခပ်မြန်မြန်၀တ်ပြီး ယောင်းအတွက် ဆန်ပြုတ်ပြုတ်လိုက်တယ်။ဟုတ်တယ်လေ။ ယောင်းကအခုတစ်ရက်နှစ်ရက်လောက် အစာမာမာမစားနိုင်လောက်ဘူး။အဲ့တာကြောင့် ဆန်ပြုတ်ပြုတ်ရတာပါ။
*ပြီးပြီ....နေအုန်း။ဆေးသွားဝယ်ရအုန်းမှာမေ့နေတာ*
တစ်ယောက်ထဲရှုပ်ရှက်ခက်နေတဲ့ Jeon Jung kookပါ။
Jung kookတစ်ယောက် လမ်းထိပ်က
ကုန်စုံဆိုင်ကိုပဲထွက်လာလိုက်တယ်။
ဆိုင်ရောက်တော့ အဲ့မှာလွှဲတာပဲ။
*ဟို အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးပေးပါဗျ*
*ဘာကိစ္စအတွက်လိုချင်တာလဲ။ကလေးလား။လူကြီးလား*
*လူကြီးပါဗျ*
*ဘာအတွက်လည်း။ အနာလား။အခြားကိစ္စလား*
Jung kookတို့တင်းပြီလေ။ ဆေးလာ၀ယ်တာပဲ ပေးလိုက်ရင်ပြီးတာကို။အခုတော့မဆိုင်တာတွေပါမေးနေတာ။တွေ့မယ်ငါနဲ့။
*အခြားကိစ္စ။ ငါနဲ့ငါ့ရဲ့ကောင်လေး ညကချစ်ကြတာ။ငါနည်းနည်းကြမ်းသွားလို့။ဆေးလာ၀ယ်တာရပြီလား။ဘယ်လိုဆိုင်လဲမသိဘူးဆေးရောင်းရမှာကိုမရောင်းဘူးမလိုတာရောလိုတာရောမေးနေတာမပီးနိုင်ဘူး*
ကောင်ကလေးမျက်လုံးပြူးသွားပြီး
*ဟုတ် ..ဟုတ်ကဲ့။ဒီမှာပါဗျ*
Jung kookလည်းဆေးယူပြီး အိမ်ပြန်လာလိုက်သည်။
ကောင်တာက. ကောင်လေးအမေးက. လူကြီးတွေဆိုရင် ခါးနာ။ဒူးနာ။လေးဘက်နာအမျိုမျိုးရှိလို့ပါ။ကလေးတွေဆို တော့ရင်းခိုင်းမိပြီး အနာတွေကိုက်ခဲတာတွေပါ။အဲ့လိုမေးတာပါ။အဲ့တာကို ကိုကို kookက
တစ်မျိုးပြောသွားတော့ ကောင်ကလေး
မျက်လုံးပြူးပြီပေါ့။ ဟိုကလူပျိုလေးကို
ကိုကို kookတိို့ ပြောသွားချက်ကတော့။
****************************************
လေးစားလျက်ပါရှင့်
မကောင်းမကန်းလေးတွေကိုသည်းခံပြီးဖတ်ပေးကြပါဦး။
မီးငယ်😍
zawgyi
စကားေတြကို တစ္လုံးခ်င္း ေအးစက္စက္ေျပာေနသည့္ေမာင္။ စကားေျပာရင္း ေျခလွမ္းေတြက. ေရွ႕တိုးလာတဲ့ေမာင္။
ေယာင္းလဲ ေမာင္ကေရွ႕တိုးလာေတာ့
ေနာက္ဆုတ္ရင္းဆုတ္ရင္းကေန ခုတင္ေပၚသို႔ ပတ္လက္ကေလးက်သြားသည္။
ကြၽန္ေတာ့္အေပၚကအုပ္မိုးထားတဲ့ေမာင္။
ဒီအေျခအေနမွာ ေမာင္ဘာလုပ္မလဲဆိုတာ
သူသိပါသည္။
*ေယာင္း ေမာင့္ရဲ႕ေယာင္းငယ္ရယ္ အရမ္းလွတာပဲကြာ။ဘာလို႔အဲ့ဒီေလာက္လွရသလဲကြာ ဟင္။ေမာင္ေမးတာေျဖပါအံုး*
ေယာင္းအေပၚကေန အုပ္မိုးလို႔ ေယာင္းမ်က္ႏွာေလးကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ၿပီး
ေျပာလာတဲ့ေမာင္။
*ေယာင္း မင္းကအရမ္းလွေနေတာ့ ေမာင္ကစိတ္မခ်ခ်င္တာ ဆန္းသလားဟင္*
*ေမာင္ကအရမ္းလွတဲ့ေယာင္းကိုစိတ္မခ်လိဳ႕
အပိုင္သိမ္းေတာ့မွာေယာင္း*
*အလုပ္ပါနဲ႕ ေမာင္ရယ္ ေယာင္းေမာင္
မႀကိဳက္တာေတြမလုပ္ေတာ့ဘူး။ေမာင္အႀကိဳက္တဲ့စကားေတြကိုမေျပာေတာ့္ဘူးေလေနာ္*
*အခုမွမရေတာ့ဘူး ေယာင္းရဲ႕*
*ဟင့္...အဟင့္...ေမာင္..ေမာင္ရယ္ ေယာင္းေတာင္းပန္ပါတယ္ ေယာင္းကိုအဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႕*
သူေျပာေနတာေတြကို
အေရးမလုပ္။ မၾကားသလိုလုပ္ေနၿပီး သူအိကၤ်ီေတြကို ဆြဲခြၽတ္ေနတဲ့ေမာင္။
ယူပါေမာင္။ေယာင္းကေမာင့္အတြက္ဆို
ေယာင္းခႏၶာကိုယ္ပါမက. အသက္ပါေပးမဲ့လူပါေမာင္။
အိကၤ်ီကေနတစ္ဆင့္ ေက်ာျပင္ ရင္ဘက္ထိက်ဴးေက်ာ္လာတဲ့ ေအးစက္စက္ေမာင့္လက္ေတြ။ ႏွတ္ခမ္းေတြကလည္း ေယာင္း
ရင္ဘက္က. ခ်ယ္ရီသီးေလးလို နီရဲေနတဲ့
အရာေလးႏွစ္ခုကို သူေသာက္ေနက်
Banana Milk🍼လို စို႔ေနသည္။လက္တစ္ဖက္ကို က်န္ခ်ယ္ရီသီးေလးတစ္ခု
လက္နဲ႕ဖိေခ်ေနသည္။ မညီးမိေအာင္
ထိန္းခ်ဳပ္ထားေပမဲ့ ထြက္သြားတဲ့ညီးသံ။
*အင္း...အ့...ဟင့္*
*ေမာင့္အသက္ေလးၿငီးေပး ဟ.*
*ဟင့္...အင္....အ့..ံ့..ေမာင္*
သူ႕ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြတ၀ိုက္မွာေမာင္ရဲ႕
သြားရာေတြအကြက္လိုက္အကြင္းလိုက္။
က်န္တစ္ဖက္မွာလည္း ေမာင္ရဲ႕လက္ရာေတြမွျမင္လို႔မေကာင္းေအာင္ ရဲပေလာင္းခတ္ေနသည္။ေမာင္က. ခ်ယ္ရီသီး🍒🍒🍒
နီနီရဲရဲေလးေတြကေန. ႏွတ္ခမ္းကိုအတင္းလာနမ္းေတာ့ သူနဲ႕ျပန္တုန့္ျပန္မိသည္။
ၿပီးေနာက္ ေမာင့္လက္ေတြက သူ႕ရဲ႕
ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းဆီသို႔။
ခနအၾကာ ေဆာင္းရာသီမွာေတာင္ အခန္းေလးထဲကလူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေတြက
ႏြေရာသီည. လို ေခြၽးေတြၿပိဳင္ၿပိဳင္ က်ေနၾကသည္။
"ေနာက္တစ္ေခါက္ေလာ က္"ျမန္ျမန္ေလး"
ၿပီးေတာ့မယ္"အ့အ့အီးအီးေအာ္သံေတြကိုၾကားရေတာ့သည္"
*******†********************************
ေန႕တစ္ေန႕ရဲ႕မနက္ခင္းေလးက. သာယာစြာေရာက္ရွိလာသည္။ငွက္ကေလးမ်ားကလည္း သာယာစြာသီက်ဴးေနၾကတဲ့ အသံေတြ။ မနက္ေစာေစာ တိုက္တဲ့ ေလေျပေလညင္းေလးေတြရဲ႕ အသံေတြကသာယာဖြယ္အတိ။
ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ အိပ္ေနတဲ့ အခန္းထဲသို႔ မွန္ျပတင္းေပါက္ကို ျဖတ္ကာ ၀င္လာတဲ့ေနေရာင္ေျဖာက္ေျဖာက္ကေလးေၾကာင္
ေစာင္နဲ႕လုံးေနတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ထဲက. ေမာင္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္နိုးလာသည္။
*ေမာင္းရဲ႕ေယာင္းမ်က္ႏွာေလးကိုသာ
မနက္မိုးလင္းတိုင္း ျမင္ေနရရင္ ေမာင္ရဲ႕တစ္ေန႕တာလုံး က်က္သေရအေပါင္းနဲ႕ျပည္စုံေနမွာအေသခ်ာပဲ*
အခန္းထဲသို႔ထိုးဝင္လာတဲ့ေနေရာင္ေၾကာင့္
ေယာင္းကေလးနိုးသြားမည္စိုး၍ သူထကာ
ျပတင္းေပါက္ လိုက္ကာကိုဆြဲကာလိုက္တယ္။ဒါဆိုေမာင့္ေယာင္းငယ္ေလးက
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းအိပ္ေနအုံး။ေမာင္ကေတာ့ ေရခ်ိဳး။မ်က္ႏွာသစ္။သြားတိုက္ၿပီး
ေယာင္းအတြက္မနက္စာလုပ္လိုက္အုံးမယ္။ၿပီးလွ်င္ ေမာင္ညကနည္းနည္းၾကမ္းသြားလို႔
ေဆးသြား၀ယ္ရအုံးမယ္။မဟုတ္ရင္ေမာင့္
ေယာင္းေလး ခႏၶာကိုယ္ေတြ ကိုက္ခဲေနေတာ့မွာ။ညကပင္ပန္းထားေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေနတာမ်ား ကေလးေလးက်ေနတာပဲ။
Jungkookမ်က္ႏွာျမန္ျမန္သစ္။သြားျမန္ျမန္တိုက္။ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳး။အ၀တ္ခပ္ျမန္ျမန္၀တ္ၿပီး ေယာင္းအတြက္ ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္လိုက္တယ္။ဟုတ္တယ္ေလ။ ေယာင္းကအခုတစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ အစာမာမာမစားနိုင္ေလာက္ဘူး။အဲ့တာေၾကာင့္ ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္ရတာပါ။
*ၿပီးၿပီ....ေနအုန္း။ေဆးသြားဝယ္ရအုန္းမွာေမ့ေနတာ*
တစ္ေယာက္ထဲရႈပ္ရွက္ခက္ေနတဲ့ Jeon Jung kookပါ။
Jung kookတစ္ေယာက္ လမ္းထိပ္က
ကုန္စုံဆိုင္ကိုပဲထြက္လာလိုက္တယ္။
ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ အဲ့မွာလႊဲတာပဲ။
*ဟို အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေပးပါဗ်*
*ဘာကိစၥအတြက္လိုခ်င္တာလဲ။ကေလးလား။လူႀကီးလား*
*လူႀကီးပါဗ်*
*ဘာအတြက္လည္း။ အနာလား။အျခားကိစၥလား*
Jung kookတို႔တင္းၿပီေလ။ ေဆးလာ၀ယ္တာပဲ ေပးလိုက္ရင္ၿပီးတာကို။အခုေတာ့မဆိုင္တာေတြပါေမးေနတာ။ေတြ႕မယ္ငါနဲ႕။
*အျခားကိစၥ။ ငါနဲ႕ငါ့ရဲ႕ေကာင္ေလး ညကခ်စ္ၾကတာ။ငါနည္းနည္းၾကမ္းသြားလို႔။ေဆးလာ၀ယ္တာရၿပီလား။ဘယ္လိုဆိုင္လဲမသိဘူးေဆးေရာင္းရမွာကိုမေရာင္းဘူးမလိုတာေရာလိုတာေရာေမးေနတာမပီးနိုင္ဘူး*
ေကာင္ကေလးမ်က္လုံးျပဴးသြားၿပီး
*ဟုတ္ ..ဟုတ္ကဲ့။ဒီမွာပါဗ်*
Jung kookလည္းေဆးယူၿပီး အိမ္ျပန္လာလိုက္သည္။
ေကာင္တာက. ေကာင္ေလးအေမးက. လူႀကီးေတြဆိုရင္ ခါးနာ။ဒူးနာ။ေလးဘက္နာအမ်ိဳမ်ိဳးရွိလို႔ပါ။ကေလးေတြဆို ေတာ့ရင္းခိုင္းမိၿပီး အနာေတြကိုက္ခဲတာေတြပါ။အဲ့လိုေမးတာပါ။အဲ့တာကို ကိုကို kookက
တစ္မ်ိဳးေျပာသြားေတာ့ ေကာင္ကေလး
မ်က္လုံးျပဴးၿပီေပါ့။ ဟိုကလူပ်ိဳေလးကို
ကိုကို kookတိို႔ ေျပာသြားခ်က္ကေတာ့။
****************************************
ေလးစားလ်က္ပါရွင့္
မေကာင္းမကန္းေလးေတြကိုသည္းခံၿပီးဖတ္ေပးၾကပါဦး။
မီးငယ္😍