"Lily wait!" Rinig kong sigaw pero patuloy parin ako sa pagtakbo sa kalsada para makalayo na kahit kanino sakanila.
"Lily please wait lang" rinig ko nanaman. Si kuya Luis yun, simula nung tumakbo ako sa bahay nila para makalayo sa kahit sino sakanila ay sinundan niya ako.
Patuloy parin ako sa pag-iyak at hinang hina na ang katawan ko. Kanina pa nagbblur ang paningin ko at anytime feeling ko di na ako makakatakbo dahil bigla nalang akong babagsak sa semento.
Huminto ako dahil sa hingal, sobrang pag-iyak at panlalambot ng katawan. Ilang sandali pa ay may naramdaman akong kamay na humawak sa siko ko. Hinihingal rin na huminto si kuya Luis.
"G-gusto ko hong mapag-isa" hinihingal na wika ko.
"I know but let me talk to you for a while"
"Kuya kung ganun din lang sa kanina ang pag-uusapan natin pasensiya na po umuwi k---"
"Lily please give me atleast 5 minutes to talk" wika niya kaya wala na akong nagawa kundi tumango.
"Okay 5 minutes, aalis na ho ako after at huwag na huwag niyo akong susundan" wika ko.
"Lily I know magulo ang isip mo ngayon and I want you to know na so we are. Everyone was still shocked by the truth, sinasabi ko ito hindi para sisihin ka pero sinasabi ko ito para malaman mo na nabigla kami nung nalaman namin ang totoo pero hindi na kami nahirapan na tanggapin dahil kahit walang revelation na nangyari talagang pamilya na ang turing namin sayo, una palang minahal ka namin na parang tunay naming pamilya" wika niya, gabing gabi na at madilim na sa labas pero kitang kita ko kung paano magluha ang mata ni Kuya Luis.
Tumango tango ako. Ramdam ko naman na totoo yung pagmamahal nila sa akin kahit hindi pa nila nalalaman ang totoo. Ramdam ko ang pagyakap nila sa akin sa pamilya nila.
"Alam ko po yun kuya, I will forever be grateful to that kasi you guys made me feel that I am complete again. Kaya pala ang gaan gaan ng mga loob ko sainyo kasi pamilya ko kayo pero kuya sana maintindihan mo na hindi madali sa akin ang lahat, ang dami na pong nangyari at hindi kanais nais ang iba. Nagkakasakitan na po tayong lahat at ayoko ho ng ganun,
Kuya pasensya na po kung nadisappoint ko kayo pero ito po talaga ang plano ko pag nahanap ko ang tunay na pamilya ko, kakausapin para magpasalamat pero hindi ho kasali talaga sa plano na tumira kasama ng totoo kong pamilya"
Liar lily! Napakasinungaling mo.
Wala naman talagang ganun na plano, gusto mo pa ngang mafeel yung buong pamilya diba? Gusto mong maranasan yung mga ginagawa ng magulang sa anak nila at ang mga bonding ng mga kapatid?
"Lily naiintindihan kita sa ngayon kaya hahayaan kitang umalis para makapagisip isip, sana huwag mong isarado ang puso at isip mo sa amin dahil antagal naming nangulila sayo lily. Mahal na mahal ka namin despite of what happened, lalo na si mom at dad mukhang di nila kakayanin kung mawala ka ulit sa amin" wika niya sabay punas ng mga luha.
Tumango ako kay kuya luis, "k-kuya salamat pero pasensiya na po talaga. Aalis muna ako gusto kong mapagisa para makapagisip isip, pero kuya ayokong umasa kayo na pagbalik ko ay titira na ako kasama niyo hindi ko maipapangako" sagot ko. Tumango rin ito
"Aalis na ho ako" wika ko at kahit hinang hina na ay nagpatuloy ako sa pagtakbo.
Nang makalayo na ako ay hindi ko na kaya ang paglalambot ng katawan ko, humawak ako sa may puno pero umiikot na ang paningin ko hanggang sa makabitaw ako at maging black ang lahat.
---------
-IRENE-
"Luis anak! Ano nasaan si Lily?" Tanong ko kay luis na kakarating lang ng bahay dahil sinundan nito si Lily
"H-hindi ko na naabutan mom" mahinang sagot niya, agad na nagsitulo ulit ang mga luha ko. Ramdam ko ang kamay ni Greggy sa balikat ko para pakalmahin nanaman ako.
"Shh hon kanina ka pa umiiyak baka mapano ka, nanghihina ka na oh" wika niya pero di ko na ito pinansin dahil ang tanging nasa isip ko si lily.
"Manang ipahanap natin siya please, ibalik niyo ang anak ko rito I need her please" iyak na wika ko.
"Can we please let her alone muna?" Rinig naming wika ni Zia. Napalingon kami sakanya dahil simula nung kumain kami ay ito ang unang beses na nagsalita siya.
"What did you say?" Wika ko
"Let her muna mom, obvious ba she wants to be alone as what have she said. Nabigla yun sa nalaman niya at nais niyang makapagisip isip kaya nga umalis diba? So please, let's go to our respective rooms para makapagpahinga na rin kasi Im telling you makita niyo man siya ngayon hindi yun sasama pabalik dito" wika ni Zia na parang wala lang sakanya ang nangyayari sa pamilya namin.
"Really Zia? May pakialam ka ba talaga sa pamilya natin ha? Do you really care for your sister? Ate mo yun Zia, bakit natin siya hahayaan ah? We call her here to tell the truth and make it up to her and now you're telling me to let her go and be alone?"
"Irene tumigil na kayo diyan baka kung saan pa mapunta ang usapang iyan" wika ni Manang.
"Bakit ako nanaman mom? Do you really think na wala akong care sa pamilyang ito? Why? Is it becau---"
"You want us to let her go and be alone because you hate her. Ganyan ka ba kaselfish na you will let her go para hindi makasama rito ha?"
"Shh irene, Manang said stop it. Ano ba" wika naman ni bong.
"Tama sila tumigil na kayo at baka magkainitan pa kayo magina" wika naman ni kuya Rod.
"Selfish? You don't know what you're saying mom so please stop it" wika ni Zia.
"Zia anak huwag ka ng sumagot para di na humaba" wika ni Liza kay Zia at hinawakan ang kamay na ito.
"Hon you take a rest first"
"Oh sige ano? Isusumbat mo ba sa akin ang hiniling ko sayo ha? Napakaliit na bagay lang yun Zia, bakit labag ba talaga sa loob mo na tanggapin yung ate mo sa pamilyang ito? Hindi ba selfish ang tawag dun---"
"Irene ano ba I said stop it" naiinis na wika ni Manang.
"Mom Tita Imee is right you guys stop na" wika naman ni Alfie na sinagayunan rin ni Luis.
"Kung ayaw mo kay Lily bilang ate mo edi fine, pero don't control us para ayawan din namin si Lily. Z alam mo kung gaano kami nangulila sa pagkawala ng ate mo, kaya ngayon kung di mo parin siya tanggap and you still hate her then its fine, hindi na kita pipilitin pero please hayaan mo kami and don't be so selfish"
"Mom stop! Im just saying na we have to take a rest and let her alone for a while. Did I say na you will let her forever diba wala naman? Why are you like that huh? Bakit sa akin mo binubuntong yung disappointment na nararamdaman mo ngayon because of lily? Bakit parang sa akin mo binubuhos yung sama ng loob mo na ayaw tayong kasama ni lily? Kasalanan ko ba na ayaw niya ta----"
"Oo! This is your fault, maayos naman si Lily sa pamilyang ito una lamang bot until you came home. Diba you did a lot of things para lumayo ang loob namin sa isa't isa at para magkasakitan kami huh? Sana kung di ka nagmaldita kay lily edi sana mabilis nalang niya tayong matatanggap but mo sinira mo siya sa amin and then look what happen now" malakas na sigaw ko.
Zia was too stunned to speak, kumurap kurap ito at biglang nagsibuhos ang mga luha niya. Tumayo ito at pinunasan ang mga luha niya. Lumapit sila liza sakanya at inakay ito pero lumayo si lily at hinarap ako.
"Zi calm down please" bulong ni Liza.
"Edi sorry mom. Pasensiya ka na ha? You're right siguro nga kasalanan ko ito lahat this is all my fault kahit pa sa simula. Ako ang may kasalanan kung bakit siya nawala and now ako ang may kasalanan kung bakit lumayo loob niya sa atin. Tama naman, kasalanan ko lahat. Happy? Ano mom? Inako ko na lahat ng pwedeng kasalanan masaya ka na?" Hindi ko napigilan at naidapo ko ang palad ko sa kanang pisngi niya.
"Irene!" Sigaw nila sa gulat.
"Don't talk to me like that, not now Zia. Huwag mong gamitin sa akin iyang pagmamaldita mo dahil di yan uubra sa akin ngayon" wika ko.
"Irene hindi ba talaga kayo titigil? Ano ba!" Naiinis na wika ni bonget na kanina pa kami pinipigilan.
"I hate you!" Sigaw ni Zia sa akin sabay takbo paalis.
------
"Nagsinungaling ho kayo sa'kin tiya, alam niyo ho ba kung gaano iyon kasakit?" Umiiyak na wika ko habang kaharap si Tiya Helen.
Dalawang araw na simula nung nalaman ko ang katotohanan at hindi ko alam kunh paano magpatuloy lalo na sa lahat ng puntahan ko sa bawat kilos ko ay iyon ang naaalala ko.
Flashback:
"Nasaan ho ako?" Tanong ko pagkamulat ko sa mata ko.
"Ms Dawn? Hala nasaan ho ako? Anong ginagawa niyo dito?" Wika ko na may halong pagpapanic at hiya.
"Shh calm down hija, you're in my house. We saw you kanina na walang malay sa may kalsada kaya kinuha ka namin para tulungan"
"S-salamat po Ms. Dawn, pasensya na rin po sa abala" nahihiyang wika ko.
"Wala iyon hija, Lily Right?" Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na kilala niya ako.
"I know you because of Bong and Irene. They are my bestfriends" wika niya. Agad ko namang naalala ang nangyari kanina, totoo ba na pamilya talaga nila ako?
Ako ang nawawala nilang anak? Ako si Vianne?
"P-pwede po bang h-hhwag niyong sabihin sakanila ang nangyari po?"
"Sure hija mabuti at sinabi mo, I was about to call Irene and tell her na we saw you unconscious"
"Salamat po Ma'am--"
"Tita nalang Lily"
"Hala nakakahiya naman po"
"Please don't, marami akong kwentong naririnig tungkol sayo pano ba naman tuwing kasama ko si Bong and Irene ikaw ang laging naikkwento" nakangiti niyang wika. Ngumiti nalang din naman ako para di na humaba ang usapan namin tungkol sakanila.
Lumipas ang ilang oras ay napagpasyahan ko na umuwi na, ayaw niya akong payagan dahil madaling araw na pala kaya naman sa bahay niya na ako nagpalipas na ang gabi at nang magumaga na ay hinatid niya ako pauwi para makasiguradong ligtas ako.
End of Flashback.
"Pasensya na lily, balak ko naman talagang sabihin sayo hindi lang talaga maganda ang timing" wika ni tiya, tumango nalang ako at ngumiti.
Ano pang saysay kong aawayin ko siya? Wala naman na akong magagawa, at isa pa gustong kong maging maayos kami ni Tiya dahil malapit na itong umalis.
------
"Lily lalabas ka ba ng bahay?"
"Hindi ho tiya"
"Aalis muna ako ha, ilock mo ang bahay kung may pupuntahan ka"
"Sige ho ingat po kayo" wika ko.
Nang mag alas tres na ay nakaramdam ako ng gutom kaya naman lumabas ako ng kwarto para kumain.
Habang kumakain ay may nagdoor bell sa labas kaya naman lumabas ako.
Napahinto ako nang makita ang tao sa may labas ng gate.
"Ano hong ginagawa niyo rito? Umalis na po kayo"
°°°°°°°
Merry Christmaaas guyyyys! Kamusta ang christmas niyo?
Stay safeee!!!