Bölüm sanırım baya uzun oldu umarım okurken zevk alırsınız öptüm
......
"Anlayabildin mi?" Gözlerimi ekranda duran sorudan ayırarak Batı'ya baktım. "Evet evet anladım fakat o dördün nerden geldiğini kaçırdım." Dedim gözlüğümü tutarak. Saatlerdir Batı zoom üzerinden bana kimya anlatıyordu. Onun sayesinde az çok bir şeyler kapmıştım.
"Şimdi anladın mı?" Diye sordu. Bir süre durdum. Alık Selin'in yine dikkati dağılmıştı. "Evet evet anladım." Dedim kafamı sallayarak. Bir süre yüzüme baktıktan sonra kafasını eğerek gözlüğünün üstünden bana şüpheyle baktı. Bende aynısını yaparak ona baktım. Bunu yapmamla dayanamayarak güldü.
"Anlamadıysan tekrar anlatabilirim." Dedi. "Daha demin dikkatim dağıldı kusura bakma anlatabilirsen çok mutlu olurum." Dedim utana sıkıla. "Önemli değil olabilir böyle şeyler." Dedi ve tekrar soruyu anlattı. Gerçekten iyi anlatıyordu. Soruyu anlatmayı bitirdikten sonra "Şimdi anladım sağ ol." Dedim. Gülümseyerek "rica ederim." Dedi.
Gözlüğümü çıkardım ve yerimde gerindim. "Yoruldun sanırım istersen kapatalım dinlen biraz." Dedi. Elimi hayır anlamında sallayarak "hayır dur, kapatma konuşabiliriz eğer istersen." Dedim. Onunla konuşmak istiyordum çünkü onu tanımak istiyordum. Birbirimizi tanıma zamanının geldiğini düşünüyordum. Biraz duraksadı ve gülerek "Tamam konuşalım." Dedi ve elini yanağına yasladı.
İkimizde biraz sessiz kaldık. O benim konuşmamı bekliyor, bense konuyu nerden açacağımı düşünüyordum. Sessizliği bozarak "mesajlaşırken bana kendimden bahsetmemi istemiştin ama sen hiç kendinden bahsetmedin." Dedim. "Kendimden bahsetmemi mi istiyorsun?" Diye sordu. Kafamı salladım.
"O zaman şöyle yapalım kendimizi birbirimize yeniden tanıtalım çünkü bende seni çok tanıyamadım." Dedi. "Tamam o zaman ben Selin." Dedim kameraya elimi uzatarak. Gülerek "bende Batı." Dedi aynısını yaparak.
"Peki Batı neler yapmaktan hoşlanırsın?" Diye klasik bir soru sordum. "Yani arkadaşlarla zaman geçirmekten, müzik dinlemekten, maç izlemekten bir de eğer entel kız avcısı damgası yemeyeceksem kitap okumaktan hoşlanırım." Dedi. Gülerek arkasındaki büyük kitaplığı işaret ettim. "hepsini okudun mu?" Diye sordum. Baya fazlalardı. Kafasını evet anlamında salladı.
Biraz düşündükten sonra yeni bir soru sordum. "En sevdiğin ders gerçekten kimya falan mı?" Dedim. Gülerek "hayır tabi ki kimya değil." Dedi bunu duymamla bende güldüm "fizik." Demesiyle gülüşüm asılı kaldı. Neyse benim açımdan fizik daha makuldu. Newton gör bu çocuğu. Aynen adam dirildi kalkıp alkışlayacak şimdi.
"Selimlerle lisede mi tanıştın?" Diye sordum. Kafasını hayır anlamında sallayarak "ortaokulda tanıştık." Dedi. "Nasıl tanıştınız Peki?" Kafasını yan yatırarak bana bakmaya devam etti "ortaokulda aynı okuldaydık ama birbirimizden kopuktuk. Hatta ben onlara gıcık oluyordum. Demir ergenliğin verdiği özgüvenle ortada dolaşırdı, Selim-" Dedi ve düşündü "Selim yine aynı Selim'di. mutlu, hiçbir şeyi takmayan, şen şakraktı. Asıl ilginç olansa Bade ve Nilay ortaokulda kavgalıydı. Nedeni ise kantin masasıydı. Bense okulun çalışkan öğrencisiydim. Kimseyle iletişim kurmazdım, sessiz sakin bir tiptim. Tabii biraz da sinir bozucuydum. İnsanların söylediklerine kulak vermez, onları görmezden gelirdim. 8. Sınıfta müdür bütün sınıfları karıştırdı. Beşimiz de aynı sınıfa düştük. İlk başta hepimiz birbirimize gıcık oluyorduk. Sonra bir gün Bade ve Nilay baya büyük bir tartışma yaşadılar, hatta saç başa kavga ettiler. Tabii bende sınıf başkanıyım ayırmam gerek. Girdim araya, ayırdım ikisini, Dedim çocuk musunuz falan o kadar şey söyledim. Bade o sırada bana 'sen git dersini çalış 90 falan alırsın, ağlama sonra.' diyince sinirlendim bende ona zamanın gerektirdiği veletlikle 'en azından not alabilecek bir beynim var.' dememle Demir ordan 'kızla nasıl konuşuyorsun lan sen?!' diyip bana saldırdı."
Anlattıkça kahkaha atıyordum. "Sonra müdür geldi hepimizi odasına götürdü Selim'i de tanık Diye aldı. Selim'e olayı sordu. Selim gülmekten konuşamadı tabii o sıra ama o gün müdürün gazabından bizi kurtaran Selim olmuştu. İlk böyle tanımıştık birbirimizi. Olayın üzerinden bir hafta sonra Selim okula üzgün gelmişti. Tabi hiçbirimiz gidipte neyin var diye soramamıştık. En sonunda ben yanına gidip sormuştum. Ben onunla konuşur konuşmaz ağlayamaya başlamıştı. Bunu gören Nilay ve Bade'de gelmişti. Hiçbirimiz ne yapacağımızı bilmiyorduk. Daha sonra Demir 'niye ağlıyor bu?' Demesiyle daha çok ağlamıştı. Dördümüz bir süre neden ağladığını bilmeden teselli ettik onu. Sakinleşince söyledi. Kedisi ölmüş o yüzden ağlıyormuş. Hiçbirimiz bozmadan yasını tutmasına izin verdik. Bu olaydan sonra nedense Bade ve Nilay aralarındaki buzları eritti. Hepimiz farkında olmadan birbirimizle iletişim kurmaya başladık daha sonrasında çok yakın arkadaş olduk."
Konuşmasını bitirince içimden bir vay be geçti. "Dizi sahnesi gibiydi, her şey gözümde canlandı resmen." Dedim ve devam ettim. "Selim'in kedisinin ölümü bir şeylere vesile olmuş, işte Allah bir kapıyı kapatıyor diğer kapıyı açıyor." Dememle güldü.
Konuyu değiştirerek. "Şimdi ben soru sorayım o zaman, bu hayatta en değer verdiğin şey ne?" Dedi. Biraz düşündüm. "bir zamanlar baleydi açıkçası hala öyle." Dedim. "Bıraktığını söylemiştin değil mi?" Kafamı evet anlamında salladım. "Ne zamandır yapıyordun?" Biraz düşündükten sonra "ilkokuldan beri." Dedim.
"Nasıl başladın baleye?" Derin bir nefes alarak anlatmaya başladım. "İlkokulda çok sevdiğim ve düşkün olduğum bir arkadaşım vardı. Bir gün annesi onu baleye yazdırmış bana da ısrar ediyordu gel diye, bende istemiyordum o zamanlar nedense futbol falan daha çok ilgimi çekerdi. Ona diyordum ne işim var benim balede ben topçu olacağım. Sonra biraz zaman geçti okuldan çıkıyoruz ev yolunda bana sürekli balede edindiği arkadaşlarını anlatıyor bende sinirden kızarıyorum tabii çünkü çok kıskanıyorum onu, benden başka arkadaşı olsun istemiyorum. Bir hafta aynen böyle geçti, en sonunda bir gün geldim eve, fırlattım çantamı anne ben baleye gitmek istiyorum dedim. Annem inanmadı bana, vazgeçersin sen hemen, uğraştırma beni Dedi. Bunu demesiyle ben evde kıyamet kopardım ama görsen kendimi nasıl yerden yere atıyorum." Bunu dememle gür bir kahkaha patlattı. "Gerçekten çok istiyordum gitmeyi. O kadar bağırıp çağırmam işe yaradı sonunda yazdırdı annem beni. Artık her hafta arkadaşımla baleye gidip geliyorduk. Ben olduğum için diğerleriyle de konuşmayı kesmişti. Annemi yalancı çıkardım, baleye hayran kaldım. Devam etmek istedim devam ettim de." Duraksadım ve derin bir iç çektim. "İki sene önce geçirdiğim bir trafik kazasında ayağımdan hasar alınca da bale serüvenimin sonuna geldim."
Bunu diyeceğimi beklemiyormuş gibi ağzı açık kaldı. Kendimi gülmemek için zor tututtum. Gözlerini kaçırarak "geçmiş olsun." Dedi. "Sağ ol." Dedim ve konuyu değiştirmek için devam ettim. "Senin en değer verdiğin şey ne?" Hiç düşünmeden "Kardeşim." Dedi.
Merakla "kardeşin mi var?" Diye sordum. "Evet 8 yaşında bir kız kardeşim var." Dedi. "Hiç kardeşin var gibi durmuyorsun, benziyor mu bari sana?" Diye sordum. "Açıkçası benden çok sana benziyor." demesiyle kaşlarımı çattım. "Gerçekten mi?" Diye sordum. Kafasını salladı. "Yani senin küçüklüğün gibi bir şey." merakım daha da arttı. "Allah Allah fotoğrafı var mı?" Diye sordum.
Tam konuşacakken "abi!" Sesiyle o tarafa döndü. Sanırım odaya kardeşi girmişti. "Ne zaman bitecek ders anlatman? öğretmen misin, neden sen anlatıyorsun?!" Diye sitemli bir ses duydum. Batı bir karış açılmış ağzıyla bir bana bir de tahminen kapıda duran kardeşine bakıyordu.
Yanına gelen küçük kızı kucağına aldı. Kızı görmemle ağzım açık kaldı. Gerçekten bana benziyordu. Aynı siyah saçlar, Aynı kahve gözler, neredeyse aynı yüz tipi. Kardeşim olsa bu kadar benzerdi. "Benziyor demiştim." Dedi Batı. Batıdan daha çok bana benziyordu.
"Abi bu kim?" Diye sordu küçük kız. Batı kıza bakarak "arkadaşım Selin." sonrasında bana döndü "bu da benim küçük kız kardeşim Derin." duyduğum isimle daha çok şok oldum. Batı bana anlamaz gözlerle bakarken kendimi toparladım. İsmi dahi beni allak bullak etmeye yetiyordu.
"Tanıştığımıza memnun oldum." Dedim. Kız bana cevap vermeden abisine döndü. Beni görmezden mi geliyordu ne? "Ne zaman parka gideceğiz?" Diye sordu küçük kız. "Tamam dersimiz bitsin gidecegiz söz." Dedi Batı, kıza yumuşak bir tavırla. "Kaç saattir çalıştırıyorsun anlamıyor mu?" Demesiyle Batı da ben de afalladık. Sanırım kardeşi tarafından çok sevilmemiştim.
"Derincim biraz daha kibar ol ama!" Dedi Batı sitemli fakat yumuşak bir sesle. "Ama çok sıkıldım ben!" Dedi kız. Olayı toparlamak için "kapatalım Batı sen biraz kardeşinle ilgilen." Dedim. Küçük kız bana dönerek "Sen abimin sevgilisi misin?" Demesiyle Batı'yla birlikte "Ne?!" Dedik. Ulan bu küçük çocuklar neden böyleydi? İyi ki kardeşim yok çok şükür. "Hayır değiliz." Dedim zoraki bir gülümsemeyle.
"Olamazsınız zaten çünkü abimin hoşlandığı biri var." Dedi. Demesiyle Batı ona şok olmuş gözlerle baktı. "Nerden çıkardın bunu Derin?" Diye sordu. "Selim abi söyledi bir kız varmış sürekli onu düşünüyormuşsun-" demesiyle Batı hızla eliyle kızın ağzını kapattı. "Kusura bakma kardeşim biraz konuşkandır." Dedi. "Yok önemli değil biz kapatalım sonra konuşuruz o zaman."
Küçük kız ellerini abisinin boynuna sararak "Hadi gidelim canım abim." Dedi ve öptü bana nispet yaparak. Kız al valla abin senin olsun ya!
Kapattık ve ben gidip kendimi yatağa attım. Bu kadar ders bünyeye bugün için fazlaydı.
......
E artık Behlül kaçar