დილით ხმაურმა გამაღვიძა რომელიც მისაღებიდან მოდიოდა ავდექი მოვწესრიგდი და ქვევით ჩავედი
(აქ ცოტა წამოზრდილი მუცელი წარმოიდგინეთ)
ემაც იქცე იჯდა დივანზე
ბიჭები კი რაღაცას განიხილავდნენ, სამზარეულოში შევედი იოგურტი ავიღე და ჭამა ჭამით გავედი მისაღებამდე.
მე: რას განიხიდავთ? - ვკითხე ინტერესით
ჯინი: შენი და იუნგის ქორწილის დეტალებს - მის სიტყვებზე იოგურტი გადამცდა და ხველება დავიწყე
მე: უკაცრავად მაგრამ მე ვინმემ რამე მკითხა?!
იუნგი: ალბათ არ იყო აუცილებელი რომ გვეკითხა!
მე: შე ნაბიჭვარო რამდენი გითბინო?! ყოველთვის ისე არ მოვიქცევი როგორც შენს ბინძურ უკანალს უნდა გაიგე?! ჩემს ცხოვრებას თვითონ ვმართავ და მევე გპირდები რომ ჩემი ცოლობუს ბედნიერება არ გეღირსება!!! - ყვირილი რომ დავასრულე სახეში იოგურტის ქილა გავუქანე და მთლიანად დავსვარე
იუნგი: ეხლა რა გააკეთე?! - თქვა გამწარებულმა
მე: ეს ყველაზე მცირედია ნაბიჭვარო
ჰობი: აქ კარგი ამბავი არ დატრიალდებაა...
იუნგი: სანამ თავს კონტროლს ვუწევ მაღლა ადი! - უკვე ღრმად სუნთქავდა ეტყობოდა რომ ნერვებს ძლივს თოკავდა მაგრამ მაინც უნდა გამემწარებინა, თან ვერც ვერაფერს მიზამს
მე: არ დაგემორჩილები გაიგე?!! შენი მონა კიარ ვარ!!!
იუნგი: ოთახში ადი!!!!!! - ბოლო ხმაზე დაიყვირა
მე: არა!!!!!! უკვე ყელში ამოვიდა შენი ბრძანებები!!!!
იუნგი: სანამ ნერვებს ვთოკავ ოთახში აიყვანეთ თორემ ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ!!!!!!!!
ემა: ევა წამოდი გთხოვ - ვედრებით შემომხედა
მე: დაახვიე ნაბიჭვარო!!!!!! ჩემი ცხოვრებიდან მოშორდი!!!!! - ხმა გამიტყდა, გრძნობების მართვა ჯერ კიდევ ვერ ვისწავლე. შეიძლება ადამიანი მაშინ ატირდეს როცა ყველასთან ძლიერად ასაღებს თავს?? - შენი დედაც მინ იუნგი!!!!!!! შენი....- უკვე ქვითინზე გადავედი - ნაბიჭვარი ხარ. ყველაზე დიდი ნაბიჭვარი!!! - ვთქვი და გარეთ გავვარდი
სად მივრბოდი? არ ვიცი უბრალოდ გადაკარგვა მინდოდა, ამ სამყაროდან წასვლა და აღარასოდეს დაბრუნება. ეს ბავშვი რომ არა ალბათ თავს ფიქრის გარეშე მოვიკლავდი მაგრამ მან რა დააშავა? ის ხომ....
უეცრად მანქანის სიგნალის ხმა მესმის, გვერდით ვიხედები შავი მანქანაა. უეცრად და ურული ფანჯარა ქვევით იწევა და ვიღაც ბიჭს ვხედავ ჩემზე ალბათ 1-2 წლით უფროსს. ძალიან საყვარელი ჩანდა
???: ამ გამარჯობა - საყვარლად გამიღიმა რაზეც მეც გამეღიმა
მე: გამარჯობა? გიცნობთ?
???: არა, უფრო სწორედ ჯერ არა, შორიდან მოვდიოდი და დავინახე რომ ძალიან მოწყენილი იყავი
მე: ჰომ ეგ...
???: არა არა თუ გინდა არ მითხრა. უბრალოდ ვიფიქრე კაფეში დავპატიჟებ და ცოტათი გავამხიარულებთქო, რას იტყვი??
ძალიან საყვარელი ბიჭი ჩანს ვითომ რატომ არ უნდა დავთანხმდე?
მე: რატომაც არა
???: უი ხოო მე ლი ჯონ სუკი მქვია შეგიძლია ჯონსუკი დამიძახო ან მხოლოდ ლი. ნახე რა მაქვს
მე: ამმ მე ევა - უცებ ჯიბიდან რაღაც ამოიღკ და საკმაოდ ბედნიერი სახით შემომხედა
ლი: ახლახანს გავხდი პროკურორი მაგარია არა?
მე: კი ძალიან გილოცავ.
ლი: რამდენი წლის ხარ?
მე: მე?? ჩვიდმეტის, შენ?
ლი: ცხრამეტის - გაიკრიჭა
მალევე მივედით რაღაც პატარა მყუდრო კაფეში
ლი: აბა? რას შეუკვეთავ?
მე: ალბათ ჩაის
ლი: კარგი
ოფიციანტს შეკვეთა მისცა და მე მომიბრუნდა
ლი: აბა რაზე აპირებ ჩავარებას?
ევა: იურიდიულზე მინდოდა, ადვოკატობა. მაგრამ არ ვიცი რამდენად მოვახერხებ
ლი: რატომ? შენში დიდ პოტენციალს ვხედავ - ხელების ქნევა დაიწყო
მე: იცი მეე....ცოტა რთულია თქმა მაგრამ, ერთმა ნაბიჭვარმა შემაცდინა და ახლა ორსულად ვარ, მაიძულებს რომ ცოლად გავყვე და შვილი გავუჩინო, ეს ისეთი გამაღიზიანებელია - ისე ემოციურად ვყვებოდი როლებში შევიჭერი
ლი: სერიოზულად?? ეგ ნაბიჭვარი.
უეცრად მომინდა ლისთვის ყველაფერი მომეყოლა და დავცლილიყავი ემოციებისგან და ასეც მოვიქეცი, ვერც კი ავღწერ როგორ მომეშვა
ლი: ანუ ახლა გამოიქეცი?
მე: არ ვიცი რამდენი ხნით მალევე შეუძლიათ ჩემი პოვნა ასე რომ გაქცევას უბრალოდ აზრი არ აქვს
მე და ლიმ ვევრი ვისაუბრეფ სხვადასხვა გემებზე, საკმაოდ დავახლოვდით. ბოლოს ნომრებიც გავცვაკეთ და სახლში დავბრუნდი
ემა: ღმერთო ემა რომელი საათია აქამდე სად იყავი? რა აღარ ვიფიქრეთ
ჯიმინი: იუნგის დავურეკავ და ვეტყვი ძებნა შეწყვიტონ
ჰობი: ჩემი პატარა - მოვიდა და ჩამეხუტა - როგორ ვინერვიულეთ
მალევე სახლში იუნგი შემოვარდა
იუნგი: სად ჯანდაბაში იყავი?!
მე: ვინმემ უთხარით რომ მასთან ლაპარაკი არ მინდა - ვთქვი და ქუქის ჩავეხუტე მანაც მალევე მომხვია ხელები
იუნგი: ევა ნუ ჯიუტობ ბავშვივით! შენს აზრს არავინ კუთხულობს ამ კვირის კვირა დღეს ვქორწინდებით
მე: რა? არ მინდააა - ტირილი დავიწყე - არ მინდა შენი ცოლობა
იუნგი: არც მე მინდა ამგრამ ასეა საჭირო! კვირამდე ყველა საჭირო ნივთი იყიდეთ!
ერთი კვირის შემდეგ
ყველაფერი ასე შემოტრიალდა დღეს ჩემი წორწილია მთელი მაფია აქაა, ჩემს ცხოვრებაში საშინელჯ დღეა.
სარკის წინ ვდგავარ და ჩემს თავს ბოლოჯერ ვუყურებ
ღმერთო არ კი ვიცი ასეთი ლამაზი კაბა რატომ უნდა მეცვეს ასეფ ყლეობა დღეს
time.skip
დასრულდა ჩემს ცხოვრებას აზრი პირდაპირი მნიშვნელობით დაეკარგა "მას" დღეიდან ჩემი ქმარი ქვია მე კი მისი ცოლი
ჩემი ცხოვრება განადგურდა
_____________________________________
ვიცი რომ ეს თავი ძალიან დებილობა და პატარა გამოვიდა მაგრამ გპირდებით გამოვასწორებ❤️