ASTRID KEITH JONES
Seryoso lang akong pinapanood kung paano hinalikan ni Maddie sa labi si Alexis, sila kase ang nakasalo sa bulaklak. Hindi ako nakisali dahil wala ako sa mood para makipag halubilo.
Ilang buwan na hindi kami magkaayos ni Alexis, kapag nagkikita kami sa skwelahan parang wala lang. Nagiiwasan kami na parang wala kaming nakaraan.
Nagiiwasan kami na parang wala kaming pinagsamahan, na para bang hindi namin kilala ang isa't isa.
Kanina pa ako tungga nang tungga rito, pero hanggang ngayon hindi parin ako nalalasing.
Nakakainis, nakakasira ng araw na makita mo silang dalawa kung gaano kasaya.
Ang sama ko bang tao na naiinis ako ng ganito na makita siyang masaya sa iba?
Ngayon ko narealize na sobra sobra ang pagpapahirap ko kay Alexis noong panahong magkasama palang kami, kapag may gusto siyang laruin, may gusto siyang gawin o puntahan hindi ako sumasama. Hindi ko manlang siya natrato ng tama, gaya ng pag trato sakanya ni Maddie.
Natawa nalang ako ng mapakla dahil sa mga katangahan ko, nakailang bote na ako ng alak akala ko matatanggal ang sakit na nararamdaman ko. Pero hindi pala, lalo’t nakikita ko silang masaya.
Baka sila talaga para sa isa't isa.
Naglalaro kami ng King's game, ngayon palang ako na dare. Nidare kase ni Kyla na lagyan ako ng hickey pero ayaw ni Alexis. Uminom ako ulit ng alak para palakasin ang loob ko.
"Bakit hindi mo ba kaya? Weak." Mapanghamon na wika ko rito.
Kita sa magandang mukha nito ang inis dahil sa sinabi ko, sorry not sorry mahina ka naman talaga.
Bigla akong kinabahan dahil tumayo ito at naglakad palapit saakin, bakit ako kinakabahan?
Sobra na talaga akong kinakabahan pero hindi lang ako nagpahalata. Nagulat ako dahil bigla nitong hinalikan ang leeg ko, shit.
Napapikit ako dahil sa sarap na pag halik nito, nang sipsipin niya ito ay agad kong kinagat ang labi ko para pigilan ang ungol na gustong kumawala sa bibig ko.
Pagkatapos nitong pag samantalahan ang leeg ko ay bumalik na ito sa dati niyang pwesto. Yumuko ako upang pakalmahin ang sarili ko, asan tapang mo ngayon Astrid?
•••••
Balik skwela na kami matapos ang nangyari sa Cǎihóng. Andito kami ngayon sa room busy kami lahat, dahil walang teacher napag pasyahan nalang naming magpintura ng mga galon na gagamitin sa pag tatanim.
"Tapos diba hinalikan ako ni Clyte non sa Cǎihóng? Ang sarap kiss niya Astrid." Masayang kwento ni Keizel.
Napadpad lang dito sa building namin yan para makipag chikahan saakin, tinanguhan ko ito dahil busy ako sa pag pintura ng mga galon.
Lasing lang si Clyte non kaya siya hinalikan, eh, pero para namang kiti kiti itong batang ito sa kilig. Ang likot niya mag kwento.
"Mas nalasahan ko pa yung masarap niyang kiss, kaysa sa alak." Kinikilig na wika nito kaya napailing nalang ako
May pagka maharot din pala ito, akala ko puro kalokohan ang alam sa mundo.
"Ang harot mo, tama na daydreaming mo dyan." Pag sita ko rito, dahilan para mag pout ito.
Habang ako ang nagpipintura, si Keizel naman ang nagdu drawing or nagdidesign sa mga galon. Magaling kase ito sa Arts, kaysa putak lang sya nang putak pinag paint ko nalang siya sa galon. Para naman may dulot ang pagpunta niya rito.
"Astrid? May mga natapos ka na bang pinturahan dyan?" Tanong ng President naming si Maddie, pft.
"Hm? Meron na, may limang galon dito na nadesign-an na rin ni Keizel." Wika ko at inabot sakanya ang limang galon.
Ipapatuyo pa nila iyan sa baba bago nila lagyan ng black soil at taniman.
"Thank you." Nakangiting wika nito at umalis na.
"Astrid, ubos na yung color yellow. Hingi ka ng kulay yellow." Utos ni Keizel.
"Sige wait lang." Paalam ko rito at umalis, lumapit ako kay Alexis upang humingi ng pang paint.
"Excuse me. Gagamitin mo pa ba yang yellow? Kinulang kase si Keizel ng pang paint." Paliwang ko rito habang nakangiti.
"H-ha? Hindi ko naman gagamitin." Kinuha nito ang yellow at binigay saakin.
Kinuha ko sakanya ang inaabot nito, sinadya kong hawakan ang kamay nito. Pagkakuha ko ay bumalik na ako sa upuan ko at binigay kay Keizel ang kailangan niya.
Ilang minuto lang ay nakaramdam ako ng uhaw, naubos kase ni Keizel ang tubig sa tumbler ko hays. Luminga ako para maghanap ng mapaghihingian ng tubig.
Nakita ko si Alexis na umiinom sa tumbler nito, tumayo ako at nagtungo rito. Napansin niya atang may nakatingin sakanya kaya tumingin ito sa gawi ko at tinaasan ako ng kilay.
"Pwede painom? Nauuhaw na kase ako." Nahihiyang saad ko
"Hin--"
Hinablot ko na sakanya agad ang tumbler na hawak niya at uminom, parang nalasahan ko pa ang laway nito ang tamis eh.
Alas singko na ng gabi kami pinauwi dahil tinapos talaga namin ang pagtatanim at pagdidesign sa mga galon kanina.
Naglalakad na ako palabas ng campus, lumilinga-linga ako dahil hindi ko mahagilap si Alexis. Nasaan na ba ang babaeng yon.
Nakalabas na ako pero hanggang ngayon hindi ko pa siya mahagilap, saan na naman kase nagsusuot ang babaeng yon wala akong kasabay umuwi.
"Sige na, mauna ka umuwi may dadaanan pa kase— hala hindi na nga, maggagabi na oh. Kailangan mo na magpahinga." Narinig kong sabi ng pamilyar na boses.
Hinanap ko kung saan nanggagaling ang boses na yon.
"Sure ka? Wala pa naman kase akong gagawin." Sagot naman ni Alexis.
"Sure na, ako na bahala ingat sa pag uwi ah?" Paalala ni Madeleine at hinalikan si Alexis sa pisngi. Pft may pa ganon pa.
Nawala na sa paningin ko si Madeleine, mabuti naman kung ganon.
Agad akong tumakbo palapit kay Alexis at kumapit sa braso nito. Napalingon ito saakin at kita sa mukha nito ang pagkagulat.
"Sabay na tayo umuwi, wala kase akong kasabay." Magiliw na saad ko rito.
Pero hindi ito sumagot at nagpatuloy lang sa paglalakad. Akala ko nga tatanggalin nito ang pagkakahawak ko sa kanyang braso.
"Kumain ka na ba? Daan muna tayo sa may plaza, kain tayong street foods." Aya ko rito
"Hmm? Hindi pa ako guto—" natawa ako dahil narinig kong tumunog ang tyan nito.
Umiwas ito ng tingin saakin dahil sa hiya. "Sige na, tara na sa plaza." Hinawakan ko ito sa kamay at hinila papunta sa plaza.
Hindi naman ito nagreklamo at nagpahila lang saakin, pagkarating namin sa plaza ay nagpunta kami agad da nagtitinda ng mga fishball.
"Kuha ka lang ng gusto mo, libre ko." Wika ko rito
"A-ah? Hindi na may dala--"
Hindi ko na ito pinatapos at sinubuan ko na ito ng kwek kwek, dami pa kase satsat eh. Tahimik lang kaming kumakain dahil gutom na gutom talaga kaming pareho.
Nakaupo kami ngayon sa bench upang magpahinga, napahaplos pa ako sa tyan ko dahil sa sobrang kabusugan.
"T-thank you sa libre mo, Keith." Saad nito kaya agad akong napalingon.
Hindi na Astrid? Hindi na mahal? So, Keith nalang tawag niya saakin ngayon? Pft, bakit ba ako apektado kung nagiba tawag niya saakin? Hays.
Tinanguhan ko nalang ito at ngumiti ng pilit "Always welcome. Ahm, may gusto ka pa bang kainin or gawin?" Tanong ko rito.
"Haa? Wala naman n--"
"Ako may gusto akong gawin, gusto ko maglaro tara sa seesaw" tumayo ito at agad na hinila papunta sa seesaw.
Wala na itong nagawa kundi sabayan nalang ako sa mga gusto ko, nakakatuwa parin naman kase kahit papaano ay nakaya parin niya akong pagbigyan sa mga gusto ko. Ganiyan siya kabait.
Huminto ito sa paglalakad dahil nandito na kami sa tapat ng bahay namin.
"Pumasok ka na, gabi na. Thank you ulit sa libre mo kanina." Nakangiting saad nito kaya agad din akong napangiti.
"Welcome, thank you rin sa pag sama saakin. Ingat sa pag uwi." Sagot ko naman dito "t--text ka k-kung nakauwi k-ka na." Nahihiyang sambit ko.
Kita naman sa mukha nito ang pagaalinlangan. "O-okay lang kung hindi. Sige na, gabi na, ingat." Kumaway ako rito at ngumiti.
"S-sige. Una na ako, Keith. Babye" kumaway din ito "pasok ka muna bago ako aalis." Dagdag pa nito.
Tumango ako rito at nagpaalam na ulit bago pumasok, pagkapasok ko ay agad na itong umalis.
Sinilip ko pa ito ng patago, naglalakad lamang ito. Maliwanag naman sa daan at marami pang tao.
Napahawak ako sa aking dibdib para pakiramdaman ang sarili ko.
Bakit ganito kabilis ang tibok ng puso ko? Hindi naman ako tumakbo, hindi rin ako pagod para makaramdam ng ganito kabilis na pagtibok nito.