Yorum ve vote atmayı unutmayın
////
Oğuzla Kartalın yanına gittim. Hala sarılıyorlardı.
"Sihirli bir pipin var. Sen istediğin her şeyi başarırsın!" Dedi Oğuz. Geldiğimin farkında değildi muhtemelen.
Gülerek vurdum koluna. Kartalda seslice güldü. Oğuz geriye doğru çekildiğinde bakışlarımızı birleştirdi.
"Vallahi görmedim seni."
Kollarımı uzattım. Sıkıca sarıldık.
"Önemli değil sihirinin farkındayım." Dedim kulağına doğru. İkimizde aynı ayda güldük bu sefer. Ardından 'çak' yaptık.
Benimkiler Kartalı tebrik ediyorlardı. Gülümseden duramıyordum. Her şey kusursuzdu resmen. Ailemiz büyüyordu. Beklenmedik bir zamanda olmuştu ama iyi ki de olmuştu. İlk duyduğumda her ne kadar panikleyip sıkılsamda sanırım çoktan hazırdım.
Bebeklerim, mutluluk içinde büyüyeceklerdi. Bolca mutluluk ve bolca sevgi...
///
Bol sohbetli hatta ağlamalı konuşmaların ardından kalkmaya karar vermiştik artık. Hesap ödeme kavgası dönüyordu.
"Siz, bizim misafirimizsiniz. Biz çağırdık sizi herkes kartlarına cebine koysun." Kartal oldukça met konuşup ödemeyi yaptı saniyesinde.
Oğuz omuzlarını silkip güldü.
"Oh valla beleş yemek gibisi yok." Diyip, Kartalın omuzuna vurdu.
Saniyeler sonra el ele çıkışa doğru yürümeye başladık. Kapının önü kamera ve mikrofon doluydu resmen.
"Bunlar nereden çıktı?" Dedim, Kartalın kulağıma doğru.
"Bu saatler de oluyor burada güzelim."
Derin bir nefes alıp gülümsedim.
"Efendim iyi akşamlar, uzun zamandır sizi beraber görmüyorduk."
Muhabirler sorularını sıralamaya çoktan başlamışlardı. Bizimkiler arabalarına doğru giderken hepsine el salladım. Son basamakları da inip durduk.
"Sosyal medya hesaplarınızda herhangi bir paylaşım yapmamanız kafalarda soru işaretleri oluşturdu. Ayrıldığınız haberleri gündeme geldi."
Soruyu soran kişiye yandan bir bakış attım.
"Öyle bir şey yok arkadaşlar. Yoğun bir süreçti sadece." Dedi Kartal gülümserken. Başımı sallayarak onayladım onu. Hiç ayrılmamışız hiç bir sorun olmamış gibi.
Kartalın cevabına karşılık bir anda uğultu yükselince Kartal gelen arabasına doğru yürümeye başladığında bende onunla beraber ilerledim. Kapımı açtığı, hızla oturup kemerimi taktım. Saniyeler sonra oda arabadaki yerini aldı. Muhabirler arabanın etrafını sardı. Kartal birazcık camını indirdi.
"Evlilik teklifi geldi ama düğün hakkında hiçbir şey söylemediniz. Bir tarih var mı?"
"Evlenmediğimizi kim söyledi." Diyen Kartala döndüm. Benim bile haberim yoktu.
Muhabirler tekrar aynı anda konuşmaya başladılar.
"Arkadaşlar henüz bir eğlence yapmadık. Yaparsak sizinle de paylaşırız iyi akşamlar." Camını kapatıp arabayı çalıştırdığı gibi uzaklaştık oradan.
"Neden böyle bir şey söyledin?"
Başını arkaya yasladı.
"Hamile olduğunu öğrendiklerinde sana yüklenecekler. Ben hepsinin ağzını kapatmayı bilirim elbette ama üzülmeni istemiyorum."
Haklıydı, sevgili olduğumuzda gelen kötü yorumların daha fazlasıyla karşılaşacaktım. Kötü yorumlarla da ilişkimiz başlayınca karşılaşmıştım zaten. Hiç alışkın değildim.
"Sen evlendikten sonra çocuk sahibi olabiliriz diyordun. Oldu yani yapabilecek bir şeyimiz yok sevgilim. Bebeklerimiz için herkese kulaklarımızı kapatacağız."
Çenemi tuttu parmakları. Kafamı sallamakla yetinip gülümsedim.
"Bir sorun yok. Bu bizim hayatımız." Dedim.
"Aynen öyle."
——
"Ahu giyme şunu."
Geceliği tuttu, bende diğer tarafından tutuyordum.
"Ya giyeceğim bırakır mısın?"
"Aşkım vallahi tutamam kendimi diyorum. Kutlama sevişmemiz için iki haftamız daha var!"
Geceliğimi hızla çektiğinde beni de çekip belimden tuttu.
"Kartal sakin sakin uyuyacağız bebeğim. Bende geceliğimi giyeceğim tamam mı?"
Kaşlarını havalandırdı. Dudaklarını büzdü.
"Olmaz diyorum. En sevdiğim geceliğin bu. Neden anlamak istemiyorsun?"
Kahkaha attım. Düşük riskim yoktu ama ilk üç ay çok önemliydi. Bebeklerimiz daha 1 aylık bile değillerdi. Rüya hanım ikiz desede kesin değildi. İki hafta sonra belli olacaktı. Bu süreçte de birlikte olmamamızın daha iyi olacağını söylemişti.
Kartal da büyük bir savaş içerisindeydi. İç çamaşırlarımla yatmayı seviyordum fakat geceliğim dolaptan göz kırpmıştı bana.
Çenesine bastırdım dudağımı.
"İç çamaşırlarımla yatıyorum zaten."
"Bebeğim sorgulama." Bir anda elimden yok olan geceliğim ve otuz iki diş sırıtan Kartal vardı.
"Canını sev biraz ya. Olmaz ama böyle." Geceliğimi dolabın içine attı.
"Benimle duş almaya ne dersiniz Ahu hanım?" Ellerini iki yana açtı. Bende onun taklidini yapıp ellerimi iki yana açtım.
"Olur derim."
Gecelikle yatmamı istemeyip duşa davet etmesi nasıl bir ikilemdi hiç anlamayamadım.
Banyoya geçtik beraber. Kartal üzerini çıkartırken bende onu izliyordum.
"Sence kız mı olacak erkek mi?" Sorusuna karşılık keyifle havalandı kaşlarım.
"Bilmiyorum ki, var olduklarına ne çabuk alıştın da cinsiyet düşünme kısmına geçtin?"
Arkama geçip elbisemin fermuarını açtı. Enseme küçük bir buse kondurdu.
"Ben hemen alıştım valla. Bebeğim diyorum ya sana, bebeklerim diyeceğim işte hem ne demişler bir elin nesi var iki elin sesi var. Bende diyorum ki bir bebeğin nesi var üç bebeğin neşesi var."
Ellerini yanaklarıma koyduğumu gibi, kulaklarıma kadar çıkan dudaklarıma bastırdı dudaklarını.
Hayali bile güzeldi onun için. Şimdi ise gerçek oluyordu. Umarım her şey yolunda gider ve güzel bir ailemiz olur. Bütün hallerini gerçekleştirmek istiyordum. Beni bu kadar seven,mutlu eden hatta hayatının merkezi yapan insandı o. Ona ne yapsam ne desem azdı.
Duşa kabine girdik beraberce.
"Çok tatlısın."
——
"Bence nişan falan uzatmayalım kendi aramızda bir düğün yapalım. Hatta nikah bile yeterli."
Kartal tabletinden bakışlarını kaldırıp bana baktı. İlacını ve suyunu uzattım.
"Bence eğlence de yapmalıyız. Nişan için baktığımız yerin biraz büyüğü olur aile arasında yemekli, şarkılı güzel olur." Sözlerini bitirip ilacını içti.
Olabilirdi, güzel bir anı olurdu bizim içinde.
"Olur hayatım. Annenlerde yeni gitti. İstersen onlarada danış. Kontrolden sonra en uygun vakitte yapalım."
"Karnım şişmeden diyorsun yani."
Tam olarak onu söylemek istiyordum. Dizine başımı koydum. Eli hemen saçlarımın arasındaki yerini aldı.
"Gelinlik falan var mı aklında?"
"Her modelden giydiğime emin olabilirsin."
"Doğru tabii. Bakmaya başla sen yine de." Alnıma bastırdı dudaklarını.
"Havalar tam soğumadan halledelim." Diye ekledi.
Başımı kaldırdım hızla.
"Aşkım dondurma yemeye gidelim mi? Sahilde yürürüz biraz." Ellerimi birbirine geçirip çenemin altına yasladım. Kartal da ellerini aynı şekilde yaptı.
"Olur."
——
Dondurma planımız hızla işleme koymuştuk. Spor kıyafetlerimizi giyip dakikalar içinde çıktık evden. Kartal arabasını yavaş kullandığı için biraz mutsuzdu. Neyseki evimiz sahile yakındı.
"Evi de değiştirelim daha büyük bir ev istiyorum. Yaptırsak mı, alsak mı?"
Gözlerimi devirdim. Evine yakın hastane yok diye istiyordu bunları. Bana fark etmezdi nasıl isterse öyle yapabilirdi.
Babam arıyor...
Arabanın içinde ki arama sesiyle bakışlarımı ekrana indirdim. Babası arıyordu.
"Kartal sakın söylemiyorsun hayatım tamam mı?"
"Yok söyleyeceğim dayanamıyorum kızım ben!"
Kolunun tuttum.
"Aşkım hayır lütfen bak bir kesinleşsin. İkiz deriz sonra tek bir çocuk olur üzülmesinler. Hem yüz yüze söyleriz."
Kirpiklerimi kırpıştırıp dudaklarımı büzdüm. Tatlı biriydim şu an gözünde ve kıyamızdı büyük ihtimalle.
'Of' layıp kafasını salladı. Aramayı açtı ardından.
Babası çıkan haberleri gördüğü için aramış, sevindiğini dile getirmişti. Bende kısaca sohbet etmiştim. Çok iyi biriydi. Ailecek çok iyilerdi zaten. Kartal böyle bir kalbe sahipken ailesinin kötü olması bence imkansızdı zaten.
Arabayı park edip indik. Güneş bütün kızıllığını denize yansıtmaya başlamıştı. Gün batmak üzereydi.
Kartalın uzattığı elini tuttu sıkıca.
Hayatım nasıl bu kadar hızlı değişmişti farkında bile değildim. Kartalın hayatımda olmasını çok istiyordum. Beni sevsin benim onu sevmeme izin versin hep bunları düşünürdüm. Küfür etmeyi çok severdim. Geceleri gezmeyi içip sarhoş olmayıda. Bütün günümün işte geçmesini de seviyordum aslında ne kadar yorucu olsada güzeldi. Şimdi dönüp baktığımda küfür etmeyeli uzun zaman olmuştu.
Alkol kullanmayalı da aynı şekilde. Artık zaten kullanamazdım.
Bebeklerimiz...
Hayatımda keskin noktalar koyduğum konular vardı. Gençlik heyecanıma yenik düşüp saçma sapan bir insandan çocuğum olmayacak ya da 25 yaşımı geçmeden evlenmeyeceksin, evlenmeden çocuk yapmayacaksın gibi. Nedenini hiç bilmiyordum ama hayatıma böyle kurallar koymuştum her zaman,kendimce doğru olduğunu düşündüğüm. Hiçbir dersten büte kalmamakta bunlardan biriydi. Şimdi düşündüğümde biraz saçma gelsede kendimi şartlandırıp en iyi şekilde bölümü okumak güzeldi. Nitekim öyle de yapmıştım hiç kalmadım. Okulumu uzatmadan bitirmiştim. Kendime çektiğim bu tarz çizgilerden pişman değildim. Hayatımı düzene sokmuştum bence.
Şu an tam 25 yaşında, aşık olduğum birinden çocuğum olacaktı. Evlenmeden çocuk istemeyen benim çocuğum olacaktı.Üstüne üstük bir değil iki taneydi. Pişman mıydım?hayır. Hayatımın böylece değişmesine kötü olarak bakmıyordum artık.
Gerekeni kendi hayatıma iyi olacağını düşündüğüm şeyleri yapmıştım.
Kartalın bana olan sevgisi beni aile yaşantıma götürüyordu hep. Babamda beni hep el üstünde tutan biriydi. Annemde aynı şekilde. Yanlarında mutlu ve huzurluydum her zaman. Kartalı bazen sözlerinle kırıyordum, farkındaydım. Tek istediğim dürüstlüktü.
"Sevgilim ne düşünüyorsun." Kartal yüzünü yüzüme doğru eğip parmağını sıktığında irkildim.
"Ödümü koparttın!"
"Sesleniyorum hiç duymuyorsun bile. Nedir seni bu kadar derinlere daldıran şey?"
Ellerini tutup göğsüne bastırdım dudaklarımı. Muazzam kokuyordu.
"Hayatımı düşünüyordum sadece. Bir anda değişti ama fark edemedim. Bu durumdan şikayetçi değilim yanlış anlama."
Sıkıca sardı kollarını bedenime, bende ona sarıldım. Başımıda yasladım göğsüne. Saatlerce böyle kalabilirdim.
"Benimki de değişti ve inan bana daha önce değişmesini o kadar çok isterdim ki. Keşke daha önce gelseydim. Ah güzel sevgilim, hayatımda tek keşkem sensiz geçirdiğim senelerim."
"Seni çok seviyorum."
Yanağımdaki ıslaklığı sildi. Ne ara ağlamıştım ben? Farkında bile değildim.
"Neden akıyor bu göz yaşları."
Gülerek sildim gözlerimi.
"Hiçbir fikrim yok."
Keyifle sırıtıp kolunu omzuma attı. Tekrardan yürümeye başladık.
"Hormonlar,sevgilim hormonlar."
——
"Çilekli olsun benimki, bir de çikolatalı!"
Ağzımın suyu akacaktı şimdi. Hemen yemek istiyordum hemen! Kartal elindeki külahı uzattı. Hemen bir ısırık aldım. Tadı enfesti.
"Hadi gel oturalım." Kartal da kendi dondurmasını aldı. Gözleriyle işaret ettiği masaya geçtik.
Dondurmacının önünde küçük tabureler ve masalar vardı. Denize ve batmasına belki de dakikalar kalan güneşi izlerken dondurmalarımızı yemenin keyfini çıkartıyorduk.
"Ahu bir süre yanında korumalar olacak."
Dondurmamdan bir ısırık daha alıp Kartala döndüm.
"Sebep?" Kaşlarım çatılmıştı. Nerden çıkmıştı bu şimdi?
"Büyük bir iş bağlıyoruz. Global bir marka. Modellerde, çekimlerde, basımda bizde olacak. Sende kabul edersen işin içinde olacaksın. Fakat korumaların olmasının sebebi benim eşim olman."
Derin bir nefes alıp verdim. Bütün enerjimi gitmişti saniyeler içinde.
"Seninle, beni sınamalarına tahammül edemem. Dayanamam da zaten." Diye ekledi.
"Hiç ama hiç sevmediğim şeyler. Yapacak bir şey yok. Korunmam gerekiyorsa korunurum, ama.."
Dirseğimi masaya yaslayıp parmağımı ona doğru salladım.
"Sana bir şey olursa o zamanda ben gerekeni yaparım. Senin çevren olduğu kadar benimde var. Kendini de koruyacaksın."
Dudakları keyfle kıvrıldı iki yana. Gözleri kısıldı. Direklerini basaya yaslayıp yüzüme yaklaştı.
"Emriniz başım üstüne Ahu Hanım."
——
03:47
Oğuz: Her şey tamam diyorum
Oğuz: Sakin ol artık halledeceğiz
K: Halletmek zorundayız.
K: kılına zarar gelmeyecek hatta kıllarına
Oğuz: olum tamam en güvenilirler zaten sen yanından ayrılmıyorsun evcimen çiftsiniz siz aa yeter uyumak istiyorum
K: Bende uyumak istiyorum
K: kollarımdaki kadına sarılıp ama maalesef seninle konuşuyorum
Oğuz: ŞİMDİ MAALESEF Mİ OLDU
Oğuz: O yokken ben vardım lan yazıklar olsun
K: Ağlama hemen seni de seviyorum
Oğuz: Teşekkür ederim canım bende seni seviyorum
K: Ahu karşı tarafın kim olduğunu bilmeyecek
Oğuz: Sonra kız senden ayrılınca zırıl zırıl ağlıyorsun söyle gitsin
K: Kendisini suçlayacak üzülecek bilmiyor muyum ben
K: Söylemek istiyorum hiçbir şey saklamak istemiyorum ama
Oğuz: Abi aması yok söyleyeceksin onun yüzünden falan da değil olsa bile ne olacak götü yiyen bir şey yapmaya kalsın bakalım
K: kafamın içine sıçtın.
Oğuz: biz böylelerini çok gördük
Oğuz; biz bu piyasaya yeni gelmedik aslanım
K: Hadi yat uyu Allah aşkına
Oğuz: tamam aşkım kızma iyi geceler
K: iyi geceler prenses
Bölüm sonu
Çok gecikti biliyorum kusura bakmayın.
Eve geldim ve hemen tamamladım bölümü.
Üstüne birde yazıklarım kaydedilmedi bir şeyler oldu anlayamadım
Finallerimde başlamak üzere bekle beni kütüphane...
Sizler nasılsınız bakalım? Nasıl gidiyor?
Öpüldünüz...
Yorum ve vote atmayı unutmayın..