ASTRID KEITH JONES
"Pa, Aalis na po ako ha? pakisabi nalang po kay mama" humalik ako sa pisngi nito bago kinuha ang bag ko at lumabas ng bahay.
Hindi ko alam ang posibleng mangyayari sa pagitan namin ni Lexi, pero nilalamon ako ng guilt dahil sa nanyari.
Sinaktan ko siya pero pakiramdam ko ay tama naman ang ginawa ko, ayaw ko din na umasa siya dahil hindi ko talaga maibibigay ang hinihiling niya, at kami na ni Bryce.
Hindi mawala sa isip ko ang nadtanan ko sa tent niya. bucket list ng gusto niyang gawin namin. Maging bonding naming dalawa kumbaga.
•••
Dali-dali kong pinuntahan ang tent ni Alexis, pero katulad ng inaasahan ay wala na ito. Napaupo ako sa sahig ng tent niya at napahikbi ngunit napatigil ng may namataan akong piraso ng papel na nasa tabi ng unan, nakapatong pa rito ang ballpen na may unicorn sa dulo, tanda na kay Lexi ang ballpen na iyon.
Pinulot ko ito at sunod-sunod ang tulo ng luha ko ng malaman kong listahan iyon ng gusto niyang gawin namin dito. gusto kong bumalik ang oras. ngunit hindi na pwede.
Alam kong naging padalos-dalos ako sa mga desisyon ko, pero alam ko sa sarili ko na tama ang ginawa ko na palayuin siya.
•••
Hindi ko namalayang umiiyak na pala ako. Hindi ko na alam nag dapat kong maramdaman.
Naguguluhan ako, mahal ko si Bryce, pero bakit hindi ako masaya? bakit parang kulang?
Ng makarating sa campus ay agad kong nakita ang mga tinatayong booths ng mga estudyante. School fair na pala simula ngayon.
Dumiretso ako sa room at napatingin sa upuan ni Alexis na katabi ng upuan ko, wala pa kasing nakaupo roon at walang kahit anong gamit. nakakapanibago kasi laging si Lexi ang nauuna roon.
"change nako ng ship beh! mas bagay pala si Maddie at Lexi, tignan mo sila!"
Narinig kong bulong ng mga kaklase ko at nakatingin sa likod ng part ng room kaya agad din akong napatingin roon.
Ramdam ko ang bigat ng pakiramdam ko ng makitang magkahawak ng kamay si Lexi at Maddie habang nakikinig ng tugtog mula sa earphone ni Lexi, tig-isang earpiece ang mga ito.
"Paano naman ako nahulog na rin sa’yo binitawan mo lang ba talaga ako"
Kanta nilang dalawa habang busy ang mata nila sa screen ng phone ni Maddie yata. Kase hindi naman gano’n ang case ni Alexis.
Couple case kase kami. Pero tinanggal ko na ang akin.
"Forda broken yata si President Maddie at ang assistant niyang si Alexis." Tawanan ng mga kaklase ko
"maya maya lang. Siguro mga 8:30 start na ang mga booth." Wika ng isang kaklase ko
"Eh ano naman sana? Basta ako titikman ko yung mga paninda ng students." Sagot naman ng isa
Isasalpak ko na sana ang earphone sa tenga ko nang mag salita ang isa.
"Bobo, diba ilalagay natin si Alexis at Madelaine sa weeding--"
"Ay hala oo nga, shet buti pinaalala mo." Kamot ulong sagot nito
Binalingan ko ng tingin sila Alexis, masaya itong kausap si Maddie.
Kay Maddie nya na ibuhos pagmamahal niya sakin, dahil hindi ko naman kayang suklian ang pagmamahal niya.
Kinabit ko na ang aking earphone at pumikit, iidlip muna ako dahil mamaya pa naman magsisimula ang events.
•••••
"Hey, wake up na, babe." Tawag ng isang lalaki saakin, habang tinatapik-tapik ang aking pisngi.
Maingat naman akong nagmulat, bumungad sa akin ang nakangiting si Bryce. Kaya nginitian ko ito agad kahit na inaantok pa ako.
"Kanina pa kita ginigising, nagsimula na ang event. Maglibot tayo maraming mabibiling foods." Masiglang aya nito, kaya agad akong tumango.
Inayos ko ang aking sarili at tumayo, tsaka humawak sa braso nito. Naglakad na kami at naglibot upang tumingin ng makakain.
"Ito babe, gusto ko itong ukoy." Turo ko rito
"Puro may suka na naman kinakain mo ha" sermon nito at bumili nang ukoy.
Ganyan siya, maninermon muna bago niya bilhin, nagpasalamat ako rito at agad tinikman ang binili naming ukoy.
"Rate ko 7/10, ang tabang ng suka." Wika nito kaya natawa ako agad. "Rate mo, babe"
"Rate ko, 8/10 kase para sakin sakto lang naman lasa ng suka." Saad ko, tumango ito kaya naglakad kami ulit.
"Ito babe, kwek kwek ." Tumusok na ito agad at hinipan sa harap ko, tsaka nito binigay saakin.
Kinuha ko ito at tinikman na namin ang kwek kwek na binili namin.
"-4/10, unang kagat harina lahat." Nakangiwing saad nito kaya dko di mapigilang matawa.
Naglakad na kami ulit, nagpunta kami sa nagtitinda ng corndog, ang bango naman ng amoy.
"Ehh ako na hahawak sa stick, ginawa mo namn akong bata eh." Reklamo ng isang babae
"Eh bata ka pa kase, kaya nga baby kita. Sige na, ako na magsusubo sayo ng corndog." Sagot naman ng isa
Liningon ko ang mga ito, sana hindi ko nalang ginawa. Sinusubuan ni Maddie si Alexis ng corndog na may ngiti sa labi.
Iwinaksi ko nalang ang tingin ko sakanila at bumaling kay Bryce.
"Tikman mo babe, super sarap niya. Rate ko siya ♾️/10." Sagot nito at sinubuan ako, kaya agad ko itong tinanggap.
Napapikit ako dahil sa lasa nito, tama nga ang sinabi nya na sobrang lasa nito.
"Ang sarap diba?" Nakangiting wika nito kaya tumango ako at ngumiti ng malawak dito.
"Pagkatapos natin tikman ito lahat, babe. Mag photo booth tayo, diba sa room nyo ang photo booth?" Nakangiti paring saad nito.
"Osige, walang problema. Pero magpakabusog muna tayo rito." Natatawang wika ko rito, na agad naman niyang sinangayonan
"ayaw kong kumanta, Mads! Tangina naman nito, nakakahiya eh!" Napatingin ako sa babaeng sumisigaw.
Sila Alexis pala, hindi ko masyado maintindihan ang pinagtatalunan nila. Nasa harap sila ng mini stage dito sa quadrangle. Samantala kami ay hindi kalayuan sakanila.
"Dali na, lilibre kita promise! Kakanta ka lang naman eh!" Singhal naman sakaniya ni Madelaine.
Umupo muna kami ni Bryce at pinagpatuloy ang aming pagkain. Hindi ko matanggal ang tingin ko sa dalawang nagtatalo.
"Ehh, ayok--"
"Mukhang may kakanta na! Ma. Alexis Penelope!" Masayang wika ng emcee, dahilan para manlaki ang mata ni Alexis.
"Yieee! Kakanta na yan!"
"Go Alexis!"
"Kakanta na yan! Kakanta na yan!"
"Goodluck mahal kong Alexis!"
Sigawan ng mga tao rito sa quadrangle, wala na nagawa ito kundi umakyat sa entablado at kinuha ang microphone na hawak ng emcee ng jamming session.
"Nice, ano gusto mong kantahahin, Ms. Penelope?" Ngiting malawak na tanong ni Vivian.
"Kayo na bahala" walang ganang sagot nito.
Napangiti naman si Vivian sa sagot nito at agad na bumaba, upang kausapin yata ang mga tutugtog. Nagsimula na tumugtog ang mga ito, tinignan ko si Alexis, bakas sa mukha nito ang pagsisisi.
Tumingin ito sa harap, hindi sadyang nagsalubong ang tingin naming dalawa. Ngunit agad nitong iniwas ang tingin niya saakin.
Napapikit ito ng madiin dahil da intro ng kanta, parang alam ko ang kantang ito.
Before I let you go ng Freestyle yata ito.
Tinapat na nito ang mikropono sa kanyang bibig at huminga ng malalim bago nagsimulang kumanta.
I can still remember yesterday
We were so in love in a special way
And knowing that you love me made me feel, oh, so right
Pagsisimula nito sa pagkanta.
Sa unang verse palang parang nag flashback saakin iyong mga masasayang alaala namin.
But now, I feel lost, don't know what to do
Each and every day, I think of you
Holdin' back the tears, I'm trying with all my might
Nakapikit lamang ito mukhang dinadama ang bawat liriko ng kanta.
Kahit hindi siya naka dilat alam kong sobrang bigat ng dinadala niya ngayon.
But baby, before I let you go
I want to say "I love you"
I hope that you're listenin'
'Cause it's true, baby
You'll be forever in my heart
And I know that no one else will do, yeah-hey
So before I let you go
I want to say "I love you"
Dumilat ito at sa pangalawang pagkakatao’y nagsalubong na naman ang tingin namin.
Pagka bigkas niya ng I love you ay saakin kaagad ang tingin niya.
Napahawak ako sa aking dibdib dahil sa bilis ng pag tibok nito. Anong nangyayari saakin?
Hmm, hmm
I wish that it could be just like before
I know I could've given you so much more
Even though you know, I've given you all my love
I miss your smile, I miss your kiss
Each and every day I reminisce
'Cause baby, it's you that I'm always dreaming of
Because you've gone and left me standing all alone
And I know I've got to face tomorrow on my own
Halos walang gustong magpatalo sa titigan naming dalawa, kaya ako na ang umiwas sa mga titig nito.
Hindi ko kinakayang makita ang lungkot sa mata niya.
Ako ang dahilan kaya ganiyan siya kalungkot.
But baby, before I let you go
I want to say "I love you"
I hope that you're listenin'
'Cause it's true, baby
You'll be forever in my heart
And I know that no one else will do, yeah-hey
So before I let you go
I want to say...
'Cause letting love go is never easy
But I love you so, that's why I'll set you free, yeah, hey, yeah
And I know, someday
Somehow, I'll find a way
To leave it all behind me
I guess it wasn't meant to be
Kung ano man ang naging desisyon ko noong gabing yon, wala akong pinagsisihan. Sayang ang panahon, oo alam ko yon.
Pero hindi ko kaya na makasama siya, di ko kayang nakadikit saakin ang taong may gusto saakin, lalo’t babae siya. Nakakailang
But baby, before I let you go
I want to say "I love you"
I hope that you're listenin'
'Cause it's true, baby
You'll be forever in my heart
And I know that no one else will do, yeah
So before I let you go
I want to say, yeah
So before I let you go
I want to say
Hindi ko siya pinaasa, siya ang umasa mismo. Lahat ng pinakita ko nilagyan niya ng malisya, wala na akong kasalanan doon.
"I love you"
Pagkasabi nito sa huling lyrics ng kanta ay ngumiti ito saakin ng maliit. Hindi iyong ngiting binibigay niya saakin dati.
Iyong ngiting kahit mata niya ay sumisingkit. Nasaan na iyon?
Nagsipalak-pakan ang mga tao dahil sa pinakita nitong talento. Tapos na pala siya kumanta hindi ko manlang namalayan.
"Forda broken yata ang Alexis nyo!"
"Sino nanakit kay Maria?!"
"Lagot kay Pres. Maddie ang umaway kay Alexis!"
Sigawan ng mga tao, nahihiya naman itong bumaba ng entablado. Agad siyang sinalubong ni Maddie ng yakap kaya umiwas nalang ako ng tingin, nagtama ang mata namin ni Bryce.
"Ok ka lang ba?" Nagaalalang tanong nito, kaya tumango ako at nginitian siya ng matamis.
Okay lang ba talaga ako?
_________
Ang hirap talaga ng course na pinatake saakin, bakit ba kasi ako napadpad sa course na ito? Kaya ko ang reportings pero shuta wala talaga akong ka amor amor sa course na itoooo! Pwede na ako madedo, 3 years pa ang titiisin ko, di pa sure kung maitutuloy ko ba HAHAHAHAHAHAAH.