Yair's Point of View
Chapter 26
Malalim ang pag hinga ko habang nakatingin sa kabuuan ng lugar, hindi ko aakalain na darating din ang panahon na mangyayari ito. nag makaka-alis din sila sa kulungan nila.
" kamahalang yair, maraming namatay sa nangyari... " aniya ng isang kawal, napapikit ako ng mariin.
" Ilang bilang lahat ng mga nawala.? " pigil hiningang tanong ko.
" Nasa isang daang mga diwata po lahat, ang karamihan sakanila ay naglaho na ang espiritu." tanging' pagtango lang ang naging sagot ko.
" Kamahalan.! " isang humahangos na diwata ang lumapit sakin, nanging pamilyar sya sakin dahil nakita kona sya minsan sa tahanan no arcadia.
" paki-usap, iligtas nyo ang aming pinuno nakiki-usap ako sainyo.. " bigla nalamang gumalaw ang mga paa ko upang tumakbo, si arcadia mahalaga sakanya ang pinuno nya at naging magulang nya narin ito.
" anong lagay nya, " tanong ko ng maupo sa tabi ng kanilang pinuno.
" tinamaan po sya ng itim na enerhiya, hindi napo sya dumilat matapos iyon. " napakunot ang aking noo ng pulsuhan ko ito, natigilan ako ng maramdaman ang pulso nya. unti-unti ko itong binaba. kaya nagtatakang tumingin ang dalagang diwata.
" ano pong ginagawa nyo.? bakit nyo po itinigil ang pag pupulso sakanya.. " aniya, hindi naman agad ako naka-imik.
" Hindi na magtatagal ang buhay nya. ilang oras lang. maglalaho narin ang espiritu nya. " walang emosyon kong ani, palihim akong napayukom.
patawad, arcadia.
" anong sabi nyo.? hindi maaari, hindi po sya pwedeng mamatay. si arcadia kilala mo sya hindi ba. " sunod sunod nitong sabi. nanatili akong walang imik.
Tumayo mula sa pagkakaupo, at umalis sa lugar na iyon rinig ko parin ang pagmamaka-awa ng diwata,.
Isa lang ang magagawa ko, kailangan kong sabihin sakanya... kay arcadia, ang tungkol sa pinuno nya.
Sinalubong ako ng mga kawal, nagtaka din ako dahil maraming kawal ang nasa labas ngayon. anong nangyayari.?
Nakita ko ang pigura ni zamir kaya agad ko itong nilapitan abala ito sa pagkikipag usap sa mga kawal.
" anong nangyayari.? " takang tanong ko.
" ikaw, yan dapat ang tinatanong ko. anong nangyari.? nagsimula ng lumabas ang angkan ng mga kadiliman... " kung ganon' nandito na sila sa palasyo.
Palihim akong napangisi, mukhang pinaghandaan talaga ito ng lalaki nayon, talagang hindi na sya makapag hintay na makalabas.?
" Nasan si indra.? " tanong ko sakanya, agad itong napatikhim. wala din dito si arcadia maayos lang ba ang lagay nya.?
" Wala dito si indra, nasa labas sya ng palasyo. " napakunot ang noo ko dahil sa sinabi nya,.
" sa labas.? alam nya ba ang nangyayari sa palasyo.? " galit na anas ko. umiwas ito ng tingin na lalong nag pa-inis sakin.
" ang alam ng karamihan, ay nasa gintong lawa si indra.. ngunit ang totoo hindi talaga namin alam na king nasaan sya.. "
ano bang iniisip nya.? punong dyos' sya at nagkakagulo sa kaharian nya.!
" nakabalik na si indra.. " parehas kaming napatingin kay damian.
" nasan na sya.? bakit ngayon lang sya dumating ano bang iniisip nya. " galit na anas ko.
" Ngunit mahina ang katawan nya, mahina rin ang kapangyarihan nya.. at ang mas nakakapagtaka wala si binibining arcadia. " mas lalong dumoble ang inis ko dahil sa sinabi ni damian.
Lumakad nako sa palasyo ni indra, marahas kong binuksan ang pintuan ng palasyo nya, nakaupo sya sa kama kaya agad ko itong kinuwelyuhan..
" nasan si arcadia, nasan sya.?! " galit kong sigaw ngunit hindi manlang nagbago ang emosyon nito at nanatiling seryoso.
pagak naman ako natawa.
" Ganyan kanalang ba lagi.? kaya ka siguro naging punong dyos' dahil lagi mong iniiral ang pagiging makasarili mo. ano bang nagustuhan sayo ng nasa itaas nayon.? " pabato ko syang binitawan.
Arcadia's Point of View
Napamulat ako ng mata at sumalubong sakin ang madilim na silid, tanging liwanag lang sa bintana ang nagbigay ng bahagyang liwanag dito.
Napahawak ako sa ulo ko, may telang nakabalot dito, syaka ko lang naalala ang nangyari samin ni indra.
Nakauwi naba sya?
" sige na indra, umalis kana. hayaan mona ako dito " lumunok ako matapos kong isigaw ko sakanya iyon ngunit hindi manlang sya gumagalaw sa pwesto nya.
" pina-pa-alis kana ng diwata, munting punong dyos' sundin mona sya... " ani ng kalaban muli kong tinignan si indra ganon nalamang nanlaki ang mga mata ko ng bumubuo na sya ng isang puting enerhiya, sa laki non sobrang daming enerhiya ang ginagamit nya.
" ha! mas pinili mong lumaban kesa ang umalis.? matapang ka nga,.! "
Tumalsik ako ng itulak ako ng may hawak sakin, agad akong lumayo sakanila. parehas na sila ngayong' bumubuo ng malalakas na enerhiya,
Muli na naman akong napahawak sa dibdib dahil sa sakit, ano ba itong nararamdaman ko!.
" AHHHHHH!!!! " isang malakas na enerhiya ang bumalot sa katawan ng kalaban, agad akong nilapitan ni indra at hinila pa alis.
" kamahalan, bakit hindi ka nalang umalis. " tanong ko sakanya ngunit hindi ako nito sinagot.nagpatuloy lamang kami sa pagtakbo
Nagulat ako dahil dere-deretso lamang kaming nakalabas sa lugar, mukhang wala ng talab ang harang dahil panandaliang nanghina ang naglagay nito..
" hindi kayo makaka-takas sakin. " Ramdam kong kung paano humigpit ang hawak niya sa kamay ko, bago humarap sa kalaban.
Tumingin ako sa likod at napalunok nalamang ako dahil yung nakakatakot na daanan ang sunod namin pupuntahan. isang maling hakbang lang, at mahuhulog kami sa nakakatakot na bangin.
" huwag' kang bibitiw sakin. " bulong sakin ni indra, tumango naman ako at hinigpitan rin ang hawak sa kamay nya...
Agad naglabas muli ng itim na enerhiya ang kalaban, ngunit si indra hindi manlang gunagalaw, bahagya kong ring nararamdaman ang panginginig ng kamay nya. hindi kaya...
Nanghihina na sya.?
" bibigyan kita ng enerhiya ko. " akmang ilalapad kona ang kamay ko ng magsalita sya.
" huwag' mong gagawin.. " mag pagbabanta sa tinig nya, kahit ayokong sundin ang sinabi ay mas pinili ko nalamang na manahimik.
Tumakbo na kaming muli pero, malalalim na ang paghinga nya. isa lang ang pwede kong gawin, kailangan na nyang makabalik sa palasyo kailangan sya ng mga naroroon.
" kamahalan, kailangan nyo napong umalis dito sa umuwi sa palasyo.. " agad kong binitawan ang kamay at ibat ibang emosyon ang nakikita ko sa mata nya.
Wala akong sinayang na segundo at mabilis na tumalon sa bangin, pinikit ko nalang ang mata ko narinig ko pa ang pag sigaw ni indra sa pangalan ko.
kung Ganon ay nabuhayan pala ako, ngunit paanong nasa ganito akong lugar.
" gising kana pala.. " isang tinig ng babae ang nagsalita agad akong tumingin doon at halos magulat ako ng maging pamilyar sakin ang mukha nya.
Sya yung sa gintong lawa.
" teka, bakit nandito ka.? sino kaba.? " sunod sunod kong tanong.
" nandito ako dahil iniligtas ko ang buhay mo, hindi ka manlang magpapasalamat. " may kinuha syang' isang mangkok na may gamot at ibinigay sakin.
" kung may lason ito sana ay hindi kana dilat at himihinga ngayon. " aniya.
Napangiwi ako matapos mainom ang gamot, hindi ko inaakala na mapait pala ito.
" gusto mo bang malaman kung sino ka talaga.? kung saan at kung sino ang magulang mo.? " natigilan ako sa pagpupunas dahil sa sinabi nya. deretso lamang ang tingin nya sakin.
" b-bakit alam moba ang kasagutan.? " tanong ko sakanya.
" Paano kung sabihin ko sayo na alam ko ang lahat tungkol sayo,. " kumunot ang noo ko. dahil sa sinabi nya, alam nya ang lahat.?