၂နှစ်တိတိကြာသွားပြီပေမယ့် ကိုယ်ဟာ သူမကိုချစ်နေဆဲပါပဲ။
လူတွေကပြောကြတယ် တစ်ဖတ်သတ်အချစ်ဟာ အရမ်း၀မ်းနည်းကြေကွဲရသတဲ့။ အင်း...၀မ်းနည်းရပါတယ် ၀မ်းနည်းရပေမယ့် ကိုယ်ပျော်တယ်။ သူမနဲ့အနာဂတ်အကြောင်းတွေစဉ်းစားမိတိုင်း တနေ့နေ့မှာ အဲ့လိုမျိုးတွေဖြစ်လာမယ်လို့တွေးလိုက်တိုင်း ကိုယ့်စိတ်ကူးထဲမှာ ကိုယ်သိပ်ပျော်ရွှင်နေရတယ်အချစ်ရယ်။
စုံစမ်းမှုအရ သိရှိခဲ့ရတာဟာ သူမနဲ့ကိုယ်က ကားလမ်းမကြီးတစ်ခုရဲ့တစ်ဖက်တစ်ခြမ်းစီမှာ နေထိုင်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမရဲ့အမေနဲ့အဖေဟာ အိမ်ခွဲနေတာမို့ သူမအဖေအိမ်ကတော့ ကိုယ်နဲ့၂လမ်းကျော်မှာ။
ကိုယ်သူမကို ရဲတင်းစွာ ဖုန်းဆက်ခဲ့မိပေမယ့် သူမကဖုန်းကိုင်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့စကားတွေအများကြီးပြောခဲ့ကြတာ။ ဖုန်းမချခင်မှာ ပြောလိုက်တဲ့သူမစကားက သူမကိုလက်လွှတ်ဖို့မသင့်တော်လောက်အောင်ပဲ။ ကိုယ့်မှာမျှော်လင့်ချက်လေးထပ်ရှိလာရပြန်ပြီပဲလေ။
"ငါဖုန်းအကြာကြီးပြောတာ နင်ကပထမဆုံးပဲ"
တစ်နာရီတိတိပြောခဲ့ကြတဲ့ ဖုန်းကောလ်တစ်ခုက ရေရေရာရာအကြောင်းအရာတစ်ချို့ပါ၀င်တယ်။ တစ်ချို့တစ်လေကတော့ ဘာပြောရမှန်းမသိလို့ နှုတ်ဆိတ်နေတဲ့အချိန်တွေ။
အမြတ်နိုးဆုံးလူသားရဲ့ ပထမဆုံးဖုန်းအကြာကြီးပြောတဲ့ သူငယ်ချင်းကကိုယ်ပေါ့။ သူမရဲ့အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းတွေကို ဒီအကြောင်းပြောပြတော့ သူတို့က အံ့အြကြတယ်။ သူမကလေ အခင်ဆုံးအရင်းနှီးဆုံးဆိုတဲ့ သူတို့နဲ့တောင် ၅မိနစ်ထပ်ပိုမပြောခဲ့ဘူးတဲ့။
"အမြတ် ငါတို့မုန့်သွားစားကြမလား"
ဒီစကားလေးပြောဖို့ ကိုယ်အများကြီး ကြိုးစားခဲ့ရတာ။ အကယ်၍များ သူမသာငြင်းဆိုခဲ့ရင် ကိုယ်တော့ နေမကောင်းဖြစ်တော့မယ်ထင်ပါရဲ့။
"ငါတို့နှစ်ယောက်ပဲလား"
"လောလောဆယ်တော့ နှစ်ယောက်ပဲ နင်ခေါ်ချင်တဲ့သူရှိရင်ခေါ်လေ"
"မခေါ်တော့ဘူး ငါတို့ပဲသွားမယ်"
"....အေးပါ......."
"အင်း နင်နဲ့လဲမတွေ့ရတာကြာပြီဆိုတော့ ကောင်းပါတယ် ဘယ်ဆိုင်လဲပြောလေ"
"ဟို...ကားလမ်းမဘေးကလေ ဆိုင်အသစ်ဖွင့်ထားတဲ့ဟာ"
"သိပြီသိပြီ ဆိုင်အလှလေးမလား"
"အေးဟုတ်တယ် အဲ့ဆိုင်တကယ်လှတာ ငါမရောက်ဖူးသေးလို့"
"ဟုတ်ပြီ ဘယ်နေ့လဲ"
"စနေနေ့"
"အင်း အင်း လာခဲ့မယ်"
"ဘာ၀တ်လာမှာလဲ"
"ဟမ် ဘာလုပ်မလို့လဲ"
"ဪ မေးကြည့်တာပါ ဒီတိုင်း..."
"Oversize T-Shirt နဲ့ Jean pantပဲ ၀တ်မှာ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပေါ့"
"ကောင်းပါတယ် ငါတော့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး pajamaပဲ ၀တ်လာတော့မယ်"
"ရင်တောင်ခုန်နေပြီ"
"...."
"နင်နဲ့အပြင်မှာမှမတွေ့ဖူးတော့လေ ကျောင်းမှာလဲစကားသိပ်မပြောဘူးဆိုတော့ စကားတောင်ပြောဖြစ်ပါ့မလားမသိ"
"နင်မပြောလဲငါကလိုက်ပြောနေမှာ တွေးပူမနေနဲ့"
"အေးပါ အေးပါ ညကျမှဖုန်းပြန်ဆက်တော့ ငါပန်းပင်ရေလောင်းလိုက်အုံးမယ်"
"အေးအေး"
အခု သူမနဲ့တွေ့ရတော့မယ်ပေါ့ နှစ်ယောက်ထဲလေ။ ပျော်လိုက်တာ တအားပဲ။ နှလုံးသားက ဂျွမ်းထိုးမှောက်ခုံဖြစ်နေတာ သူမတော့ဘယ်သိပါ့မလဲ။
တစ်နာရီတိတိဖုန်းစပြောပြီးတဲ့နေ့ကတည်းက သူမနဲ့ကိုယ်က ဖုန်းပြောရတာ အလုပ်တစ်ခုလိုဖြစ်လာတယ်။ အကြောင်းအရာအများကြီးကို ပြောကြရင်း ကိုယ်တို့ရင်းနှီးလာခဲ့ပြီလေ။ ကိုယ်က အရမ်းဟန်ဆောင်ကောင်းတယ်ထင်ရပေမယ့် အပြင်မှာခုလို ပြန်တွေ့တဲ့အခါရော သူမကိုသဘောကျတဲ့စိတ်ကို ဟန်မပျက်ဖုံးဖိထားနိုင်ပါ့မလား။
သေချာတာကတော့ သူမနဲ့ကိုယ်က သူငယ်ချင်းတွေပါပဲ။
"ငါလာခေါ်ရမလား"
"ဟမ် လမ်းလဲမကြုံဘဲနဲ့"
"မဟုတ်ဘူး ငါ့အဖေအိမ်မှာလာအိပ်မလို့"
"ဪ"
"အဲ့ဒါ နင့်အိမ်ကိုပြောပြလိုက်တာ ငါ့အမေကသိတယ်တဲ့ တစ်ခါထဲ၀င်ခေါ်သွားလိုက်မယ်တဲ့"
"နင့်အမေက သိတာလား"
"အေး"
"ကောင်းတာပေါ့"
"ဟုတ်တယ် ငါနောက်ဆို နင့်အိမ်ကို အေးဆေးလာလို့ရပြီ"
"ဘာလို့လဲ"
"ငါ့အမေနဲ့သိနေတာပဲလေ ဟိုဘက်အိမ်မှာက အဘိုးအဘွားနဲ့ဆိုတော့ တစ်ခါတစ်လေကျ ပျင်းစရာကြီးလေ"
"အေးပေါ့ ပျင်းတဲ့အချိန်လာခဲ့ ငါကအားယားနေတာ"
"နင့် online classတွေကရော"
"မနက်ပိုင်းလေ နှစ်ချိန်ထဲပါ ပြီးရင်အားသွားပြီ"
"ဟုတ်ပြီ"
"ဟုတ်ပြီလို့နင်ပြောရင်တစ်မျိုးလေး"
"ဟမ် ဘာကို..."
"ဒီတိုင်းလူကြီးနဲ့တူလို့ ဟီးဟီး"
"ငါ့ကိုဆို ဘူလီနေတော့တာပဲ"
"မဟုတ်ရပါဘူးဟယ်"
"အေး အဲ့ဒါဆို ငါ့အဖေအိမ်ရောက်ရင်ဖုန်းပြန်ဆက်မယ်"
"အိုခေ"
သူမရဲ့အမေနဲ့ပါသိကျွမ်းရတော့မယ်ပေါ့။ အဲ့ဒါလဲကောင်းတာပဲ ဆွေသိမျိုးသိဖြစ်သွားတာပေါ့လေ။
နောက်ဆုံးမှာ သူမနဲ့တွေ့ခွင့်ရခဲ့ပါရဲ့။ ကိုယ့်ရင်တွေက ပေါပ်ထွက်မတတ်ကိုခုန်နေခဲ့ပြီး ကဆုန်ပေါက်နေတဲ့နှလုံးသားကို သူမမသိအောင်ထိန်းခဲ့ရပါသေးတယ်။
သူမကလည်း လိင်တူချင်းလက်ခံထားသူပဲ။ ကိုယ်က ဘာတွေများကြောက်ရွံ့နေမိတာလဲ။ ကိုယ်က ကိုယ့်ရဲ့ပုံစံကြောင့် ကြောက်ခဲ့တယ်။ အများအမြင်မှာ ယောကျာ်းလေးဆန်နေတဲ့ကိုယ်က သူမကို ချစ်ရေးဆိုဖို့ကိုကြောက်ရွံခဲ့တယ်။ ဘာများသက်ဆိုင်လို့လဲ တကယ်သာဆို ချစ်နေဖို့ကသာအဓိကမဟုတ်ပါလား။
ကိုယ်ဟာ သူမနဲ့ပတ်သတ်လာရင် ဘာကိုမှအထိခိုက်မခံနိုင်ခဲ့ဘူးရယ်။ အသေးအမွှားကိစ္စတွေကအစပေါ့။
ကိုယ့်အတွေးတွေက အရမ်းများ လွန်ကဲသွားသလား အချစ်ရယ်။ အကယ်၍ လွန်နေတယ်ဆိုရင်တောင် ဒါဟာ မင်းကိုသိပ်ချစ်လို့ဖြစ်လာတာမို့ နားလည်ပေးမယ်မလား။