"Doktor hanım! Doktor hanım! Uyandı!" Bağırışmalar esnasında gözlerini yavaşça açtı.
Ata nereye gelmişti? Burası neresiydi?
Ata kafasını zorda olsa kaldırdı. Karşısında gördüğü kişiye baktı.
"Ege..." dedi zorlukla. Görkem arkasına dönüp baktı.
"Ege mi?" Dedi şaşırarak. Ege de kimdi?
Doktorların odaya girmesiyle Görkem de içeride kaldı. Çıkarmak isteselerde orada kalmak için diretmişti.
Ata komaya gireli 3 yıl olmuştu. 3 koca yıl. Görkem her gün gelip ağlayıp giderdi. Bazenleri ise hastane köşelerinde yatardı. Ata'nın iyi olması için her şeyi yapmıştı. Tâ ki kaza yapmasına kadar.
Kaza yapmasıyla birlikte komaya girmiş, 3 yıldır çıkmamıştı. Başta Görkem olmakla beraber tüm hocalarda korkmuştu.
"Çok yormayın hastayı. Daha yeni uyandı. Biliyorsunuz Ata Bey çok yoruldu.Hafıza kaybı yaşıyor olabilir. Lütfen üstüne fazla gitmeyin." Dedi Doktor Hanım.
"Bir şeye ihtiyacınız olursa ve hastaya bir şey olursa lütfen çağırın." Dedi ve çıktı kadın doktor.
Görkem hızlıca Ata'nın yanına geldi. Oturdu ve ellerini nazikçe tuttu. O gözlerin kendisine bakmayışı 3 sene olmuştu. Gülümsemeyişi 3 sene olmuştu.
"Bebeğim... seni çok özledim. Seni kaybedeceğim diye çok korktum. Herkes dedi ki, yaşamayacak. Yaşaması bir mucize..." diyerek Ata'nın ellerini tutup öpmeye başladı.
"Sen... sen Ege değil misin?" Dedi Ata anlamaya çalışarak. Görkem tuttuğu elleri çekti ve anlamaya çalıştı.
"Ne?" Dedi şaşkınca. Ne diyordu? Ege kimdi?
"Ne Ege'si Ata? Benim sevgilin... Görkem. Ya da bekle... Dinci Aşkın." Dedi sesi titrerken. Hiçbir şey hatırlamıyor muydu?
Ata hatırlamaya çalışıyordu fakat eski hayatını değil... komadaki hayatını hatırlamaya çalışıyordu.
"Ata kendine gel. Bak kolyen. Ben seni kolyenden bulmuştum. Sonra şey..." dedi Görkem ve hatırlamaya çalışırcasına elini alnına koydu.
"Her şeyi hatırlıyorum... Ege Bey'i.. Efe'yi.. Gaye'yi... her şeyi.." dedi Ata yavaşça.
"Ben Ata değilim ben Oğuz'um." Dedi Ata tekrardan.
"Bekle... bekle..." dedi Görkem. Sanırım anlıyordu.
"Komadayken ne gördün?" Dedi Görkem bir anda ciddileşerek.
"Seni gördüm. Sen beni aldatıyordun... sonra hatta barışıyorduk. Ama senin ismin Görkem değildi. Sen dinci değildin. Ben öğrenci değildim. Ben Ata değildim. Kimse kimse değildi." Diye hızlıca konuştu ve sonunda bağırdı.
"Herkes başka birisiydi. Sadece sen aynıydın. Vücudun, yüzün, her şeyin. Sadece mesleğin değişmişti. Şirket sahibiydin. Ben şirkette çalışıyordum. 3 sene geçmişti. 3 sene sonra gelmiştin." Dedi Ata Görkem'e vurmaya çalışarak.
Görkem sadece dinliyordu. Çünkü bu olanlar... çok saçmaydı.
"Tamam sakin ol bebeğim... dinlen. Bir şeyler yap ama sakin ol. Çünkü şu an sana ne kadar saçma geliyorsa bana da o kadar saçma geliyor. Gideceğim ve doktora her şeyi anlatacağım. Senin iyi olman için her şeyi yapacağım." Dedi Görkem.
Doktorlarla konuşmak için dışarı çıktı. Fakat Ata hâlâ inanmıyordu. Ama gerçekti. O kadar şeyin sahte olduğunu hâlâ düşünmüyordu.
Şimdiki hayatının gerçek olduğunu nereden bilebilirdi ki? Kendi kendine düşündü. Ege'nin tüm bu oyunu onlara Selim ile Deniz'in yaptığını söylemişti. Böyle bir saçmalık nasıl olabilirdi? Deniz ile Selim'in gücü ne kadar yetebilirdi?
Bir anda ailesinin olması, Ege'nin zengin olup şirket alması, Oğuz'un aldatılması hepsi saçma gelmeye başlamıştı.
"Komadaki hayatını hatırlıyor olabilir. Ona sakın şizofren muammelesi yapmayın. Biliyorsunuz 3 yıldan sonra uyandı. Ona hatırlamadığı şeyler yüzünden kızmayın. Biliyorsunuz hafıza kaybı yaşıyorda olabilir. Eğer şu anlık hafıza kaybı yaşamıyorsa bile bu hiç yaşamayacak demek değil. Lütfen üstüne fazla gitmeyin. Biliyorsunuz zorlu bir aşama. Eğer size farklı isimlerle hitap ederse nazik bir şekilde isminizi söyleyin. Ata Bey için bir psikiyatrist önerebilirim." Dedi Doktor. Görkem, doktoru teker teker dinleyip anlamaya çalışıyordu.
Görkem doktorla konuşup tekrardan odaya girdi. Ata'yı gerçekten çok özlemişti. Tekrar onu öpebilmek, konuşabilmek... bu onun için bir mucizeydi.
Hemşirelerde içeriye girip kan değerlerine bakmak için ellerinde kelebek getirdiler.
(Kelebeğin ne olduğunu 1. Kitaptan bilirsiniz.)
Ata ne yapılacağını anlayınca zorluk çıkarmadan kelebeği taktırdı. Bunların hepsi bir yerden tanıdık geliyordu.
"Ata Bey'in kan değerleri çıktıktan donra taburcu olabilirsiniz. Tabii birkaç gün kalmak sizin açınızdan daha sağlıklı." Dedi doktor.
"3 yıldır buradayız. Bize bu kadar yeter." Dedi Görkem bıkkınca.
"Yine de teşekkürler. Ne zaman çıkar tahliller?" Dedi yorgun gözlerle.
"Akşam üstü çıkar. Korkmanıza gerek yok. En yakın zamanda vereceğim. Hatta biraz daha hızlandıracağım." Dedi kadın. Görkem kafasını yavaşça salladı. Ata'ya döndüğünde sadece alınan kana baktığını gördü.
Doktor ve hemşireler çıktığında yine yalnız kalmışlardı.
"Seni tüm kalbimle çok özledim Ata. Lütfen beni hatırla." Dedi üzgünce. Ata sesiyle irkildi ve ona baktı.
"Seni nasıl unutabilirim Görkem?" Dedi birden. Görkem ismini duymasıyla gülümsedi. Gözlerinden her gün akan yaşlar geldi. Ağlamamaya yemin etmiş adam, her gün ağlamıştı Ata yüzünden.
"Seni çok seviyorum çocuk." Dedi Görkem ona yavaşça sarılırken. Ata elindeki kelebekle bielikte ona sarıldı. İkiside birbirlerine sarıldılar. Belki saniye, belki dakika, belki de saatler sürmüştü sarılmaları... Ama doktorun elinde kağıtlarla gelmesiyle son bulmuştu sarılmaları.
Kadın doktor kam tahlillerini açıklamış ve taburcu olmasına izin vermişti. Bir sakıncası yoktu. Ata'ya bir psikiyatrist tutma konusunda emindi Görkem. Ama Ata'nın buna hazır olduğunu düşünmüyordu. Evlerine döndüklerinde hepsini teker teker düşünecekti. Ama şimdi zamanı değildi.
Taburcu olup hastaneden çıktılar. Ata belki de mutlu değildi. Ya da öyleydi. Ama Görkem o kadar mutluydu ki...
Evlerine girip baktılar. Ev hiç değişmemişti. Eksilen tek şey Ata'nın kaybolmuş kokusuydu. Her şey yerli yerindeydi. Fakat o kadar tozlanmıştı ki, Ata girer girmez hapşurmuştu. Sonradam temizleyebilirdi Görkem. Şu anda ihtiyacı olan şey günlerdir,aylardır hatta yıllardır alamadığı o tatlı uykuyu almaktı. Sevdiceği ile uyumaktı amacı.
"Sonra temizleriz. Yorgunsun gel." Dedi Görkem yatak odasına götürerek. Ata tepkisiz bir şekilde odaya ilerliyordu.
"Üstün." Dedi Görkem. Ata üstüne baktı aynadan. Daha sonra ise Görkem'e baktı. Yanına gelerek üstünü çıkarttırdı. Dolabından kıyafet çıkartarak Ata'ya giydirdi. Kendiside giyerek yatağa geçtiler. İkiside birbirine bakıyordu şimdi. Görkem'in yüzünde bieikmiş olan sakalları ve bıyıkları, birbirine girmiş saçlarıyla gerçekten başka birisi gibiydi. Ata'nın hâli aynıydı.
Görkem gözlerini hiç kırpmadan Ata'ya bakıyordu. Tekrar kaybedebilirdi Ata'yı. Tekrar göremeyebilirdi. Korkusu vardı.
"Benim yüzümden uyuyamadın. Hadi uyu." Dedi Ata. Sesi titriyordu. Görkem dinleyerek gözlerini kapattı.
Ata Görkem'in alnına bir öpücük kondurdu.
"Seni seviyorum Dinci." Dedi Ata tebessüm ederek. Görkem hissettiği dudaklarla beraber ısındı. Belki de 3 yılda ilk kez ısınmıştı. Göz yaşları tek tek yastığa düştü. Ama bu sefer üzüntüden değil, mutluluktandı.
Gözlerini açıp Ata'nın ona yaptığı gibi alnına bir öpücük kondurdu. Daha sonra ise dudaklarına küçük bir buse.
"İyi ki varsın çocuk." Dedi Görkem.
"İyi ki hayattasın çocuk." Dedi devam ederken.
"İyi ki varsınız hocam." Dedi Ata.
"İyi ki hayatımdasınız hocam." Dedi devam ederken.
Ve tekrardan öpücük kondurdular. İkisininde gözyaşları birbirine karıştı.
~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
Bitti.
Şaka değil gerçekten bitti.
Of ağlamak istiyorum. Bir seri bitti. Dinci bitti. Ata ve Görkem ikilisi bitti. Çift bitti.
Bu çifti çok seviyordum. Ne olursa olsun birbirlerine inanmaları ve birbirlerini ayakta tutmaları sevdiğim özelliklerindendi.
İkiside hatalar yaptılar. Ama ikiside birbirini affetti.
Ve en önemliside hep birbirlerini sevdiler. Aynen başa döndüler. Ve evet şimdi ise baştan birbirlerini seviyorlar. Aşklarına kalpten inanıyorlar. Aynı size olan aşkım gibi onlarda birbirlerine aşıklar.
Onlarla beraber ben de büyüdüm. 2021 de Dinci 1'e başlarken, 2023'e girerken Dinci 2'yi bitirdim. Dinci serisi toplam 429,5 k görüntülenmeye ulaştı. Bunların hepsi sizin sayenizde 🥺💗
Sizleri bu seriyi sevdiğim kadar çok çok çok seviyorum. Asla bu seriyi unutmayın. Aşkla,sevgiyle ve de bu seriyle kalın. Kendinize iyi bakın 💗💖
Başka kurgularda görüşmek üzere 💗💖
-Winksli_lahmacun sundu.-