Şu aşağıdaki yıldızın içi boşsa doldurmanızı rica ediyorumm
Ayrıca bol bol yorum yaparsanız çoook mutlu olurum <3
Üstüme yaz mevsiminin getirdiği sıcaklık yüzünden, siyah bir bluz ve yine aynı şekilde siyah bir şort giyindim.
Saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yaptım. Göz altıma kapatıcı sürdüğümde ve dudaklarıma ruj sürdüğümde hazırdım. Yaz sıcağında yüzümde fazla makyaj istemiyordum, rahatsız ediyordu.
Beyaz spor ayakkabılarımı giyindim. Çantamı, telefonumu ve araba anahtarımı aldığımda,
hazırdım.
Son kez aynadan kendime baktım ve dışarı çıktım. Kardeşimi almam gerekiyordu.
Kardeşim kesinlikle yaşının olgunluğunu taşımayan bir insandı. Tam benim kafadandı yani. Ama kendisi çok salak bir tipti. Başına aldığı belalar saymakla bitmezdi.
Derin bir nefes alıp evden çıktım. Altı katlı bir apartmanda oturduğum için, doğal olarak apartmanda asansör vardı.
Asansörü çağırıp, gelince içeri geçtim. Zemin kata inip apartmandan çıktım.
Arabamı uzaktan kumandalı anahtar ile açıp, sürücü koltuğuna oturdum. Arabayı çalıştırmadan önce Bluetooth'umu arabanın radyosuna bağladım ve şarkı açtım.
Yolda ilerlerken, şarkıyı da bir yandan söylemeye başladım.
Bu ne kaçış, bu ne gidiş, öyle delice bir aşk
Varılmaz, dönülemez, gel benimle dolaş
Aman Allah
Ölene dek, mezara dek, gel benimle dolaş
Ah, kimin için atıyor bu yürek?
Söyle kimin için atıyor bu yürek?
Ne yapıp ediyor, sevdiğini üzüyor, aklımız ermez
Aman Allah
Naz mı ediyor gözlerimi süzüyor?
Ah geri gelmez
Bu şarkı, en sevdiğim şarkılar arasındaydı. Anısı vardı çünkü.
Eskiden çok sevdiğim bir arkadaşım vardı, liseden. Onunla sürekli dinlerdik.
Daha ilk çıktığı zamanlardı şarkının. Sonra biz memlekete, Eskişehir'e taşınmıştık. O yüzden ayrılmak zorunda kalmıştık. İlk başlarda arada sırada telefondan konuşsakta araya giren sekiz yıl bir şeyleri değiştirmişti.
Belli bir zamandan sonra yazmayı bırakmıştı. Ne kadar arasam da bende ulaşamamıştım. Engellemişti beni. Annesini, babasını, bende numarası olan ve onun tanıdığı olan herkesi aramıştım. Sonuç hüsrandı.
Belli bir zaman sonra pes etmiştim
Ama pes etmem, üzülmemi engellemiyordu. Onun yüzünden kaç gün ağlamıştım ben!
Çok severdim arkadaşımı, beraber çok anımız vardı. Beni bir anda silmesi kalbime dokunmuştu.
Ki hâlâ da dokunuyordu.
Düşünceler içinde otogara vardım. Daha on beş dakika önce varmasına rağmen, mal kardeşim beni on kere 'nerdesin' diye aramıştı.
Başa belaydı gerçekten.
Hayır yani biricik aileme bir tane ben yetmiyor muyum da, ikinciyi yaptılar?
Zihnimin içindeki isyanları bir kenara atıp, aracı park ettim ve arabadan indim.
Siz: Nerdesin tam olarak lan göt
Sinan: Ebenin bir yerlerindeyim
Siz: Sinan!
Sinan: Üf tamam be
Sinan: Şu güvenlik kulübesi varya onun yanındayım
Sinan: Gel beni al abla götüm pişiyooo
Siz: İnşallah sıcaktan erirsinde kurtulurum senden
Sinan: Kırıldım :(
Telefonu kapatıp göt cebime koydum. Şu salağın dediği yerden burda üç tane vardı!
Ama sormadım, eğer sorsaydım yine gıcıklığına söylemezdi. O yüzden mecbur kendim bulacaktım.
İlk baktığım yerde değildi, Allah'tan çok uğraşmadan ikinci baktığım yerde buldum.
Beni görünce koşa koşa yanıma geldi, bavulu orda kalmıştı.
Hemen güzel, sexi vücuduma sarıldı. Şerefsiz falandı ama seviyorum bu çocuğu.
Bende sıkı sıkı sarıldım. Sonunda ayrıldım ve yüzüne baktım, özlemiştim.
"Git bavulunu al gel, çalınacak şimdi kalacaksın göt gibi ortada." dedim gülerek.
O da güldü ve bavulunu alıp tekrar yanıma geldi. Arabaya varana kadar güzel güzel sohbet ettik. Özlemiştim onu. İkimizin sesini kesecek bir müzik açana kadar sürdü bu sohbet.
Ben yine aynı şarkıyı açtığımda, Sinan bana iğrenir gibi bir bakış attı.
"Abla cidden yeter. Tamam en çok sen arkadaşını özlüyorsun. Sal şu şarkıyı." dediğinde göz devirdim.
"Kes be," diye cevap verdim.
Telefonumu eline aldı ve Müslüm Gürses'in 'seni yazdım' şarkısını açtı.
"Sinan cidden yeter. Tamam en çok sen aşk acısı çekiyorsun. Sal şu şarkıyı." dedim sırıtarak.
"Kes be," dediğinde güldüm. O da benimle birlikte güldü.
Salak kendince aşk acısı çekiyordu. Ama bende şarkıyı söyleyecektim, severdim Müslüm Gürses'i.
Şarkının sevdiğimiz kısmı gelince söylemeye başladık.
Solmadan gel artık aşkımın gülü
Olsa da konuşsa kalbimin dili
Küçücük dünyamda bir bilsem seni
Görünmez yazıyla yazdım kalbime
Böyle bir aşk görülmemiş dünyada
Ne geçmişte ne de bundan sonra da
Arasalar bulamazlar rüyada
Göremezler seni yazdım kalbime
Diyordu Müslüm Gürses. Sesi de çok güzeldi gerçekten. Adamın hakkını yemeyelim şimdi.
Eve vardığımızda artık kaçıncıya tekrarlandığını bilmediğim şarkıyı kapatıp, arabadan indik.
Sinan üç gün boyunca bende kalıp ardından memlekete geri dönecekti. Üç gün bu çocuğu nasıl idare edeceğimi inanın bilmiyordum.
Sinan, evimin hemen karşısındaki marketi kafasıyla işaret etti.
"Bir şeyler alalım da akşam film izleriz." dedi.
"Ne zaman seninle markete girersem ben zararlı çıkıyorum ama tamam." dedim gülerek.
"Koskoca ceza avukatısın be maaşından utan, " dedi o da gülerek. "Sendeki maaşın yarısını ben alsam zengin olmuştum şimdiye."
"Abartma alt tarafı 40 bin alıyorum."
Markete girdik. Bir alışveriş sepeti aldık ve içine sevdiğimiz atıştırmalıklardan doldurmaya başladık. Alacaklarımız bittiğinde, kasaya gittik.
Kasadan aldıklarımızı geçdik.
Telefonumun kılıfının arkasından kartımı çıkarttım.
"Temassız var," dedim hafif tebessüm ederek.
Kasiyerde karşılık olarak hafif gülümsedi ve kartı pos cihazına okuttum.
Fişi alıp, iyi günler diyerek aldıklarımızı Sinan'a taşıtarak çıktım marketten.
"Sen ne biçim ablasın be?" dedi Sinan isyan edermiş gibi. "Burda sen varken ben taşıyorum. Öğrenciyim ben, yazık değil mi bana?"
"Para benden, taşıması senden." dedim yalnızca.
Bana tuhaf bir bakış atarak kafasını salladı. Apartmandan içeriye girdik ve asansöre binip, evimin olduğu kata çıktık. Eve girdiğimizde direkt mutfağa girdik. Ardından aldıklarımızı dolaba yerleştirip, salona geçtik. Birimiz bir koltuğa, diğerimiz bir koltuğa uzandık ve kendimize bir film seçip açtık.
İnstagram: hasan.bunlar.ciddimi