Taehyung's POV
Ήταν η ακριβώς επόμενη μέρα, είχα αγχωθεί αρκετά για την κατάσταση του Jin
Τις δύο πρώτες ώρες ήταν πολύ ανήσυχος
Πήρα το θάρρος να τον ρωτήσω
Έτσι μου τα εξήγησε όλα
Τώρα ήμασταν στη καφετέρια και τρώγαμε
Δηλαδή έτρωγα
Εκείνος έτρεμε από το στρες και έχυσε τον καφέ του δύο φορές
Μισος έμεινε στο ποτήρι
Του έπιασα το χέρι
"Jin, θες να πάμε στη νοσοκόμα ? Να σου δώσει ένα ηρεμιστικό ? Δεν νομίζω να μπορείς να κάνεις μάθημα έτσι, κοντεύεις να τρελαθείς"
"Taehyung.. δεν αντέχω άλλο, τον σκέφτομαι συνέχεια, όσο μου περνα από το μυαλό η σκέψη ότι θα περάσουμε την υπόλοιπη χρονιά μαζί ου έρχεται να χτυπήσω το κεφάλι μου στο τοίχο από τα νεύρα μου"
"Θες να φάμε φράουλες ? Θα πάρω από το κυλικείο ένα μικρό πακέτο με λίγη κρέμα, θα σου αρέσει"
Έφυγα
Χωρίς να περιμένω τίποτα
Jin's POV
"Που είναι ο φίλος σου ?" ακουσα μια φωνη
Κρατούσα με τα δυο μου χέρια το πλαστικό ποτήρι του καφέ μου
Ανατρίχιασα ολόκληρος μόλις άκουσα μια φωνή πίσω μου
"Τι τον θες ?"απάντησα επιθετικά
"Μπα μπα, πίνουμε καφεδάκι ?"
"Ναι, έχεις πρόβλημα ? Πρόσεχε γιατί τσουρουφλίζει .. δεν θέλεις να καει η σκατόφατσα σου"
Ξεπερνώντας πια την ανησυχία μου απάντησα χειρότερα
Σε λίγα δεύτερα ολόκληρη η καφετέρια μας κοίταζε
Η μάλλον για την ακρίβεια τον κοίταζε
Είχε ρίξει τους δίσκους με το φαγητό κάτω και χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι
Με κοίταζε άγρια
"Με τον εκφοβισμό, πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις ?"
"Θέλεις αλήθεια να σου πω ?"
Γούρλωσα τα μάτια μου, το μυαλό μου τώρα ... Κόβει ψαλίδι
Δεν είμαι όμως κύριε Namjoon ξανά το ίδιο αγόρι
Θα ξαναδείς τον Jin στον εαυτό σου ?
Θα το πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα που λένε
Πήρα τον δίσκο με το ρύζι που είχε μείνει στο πιάτο του Tae
Το μάζεψα .. αηδιασμένος
Είχαν πέσει και μερικά κομμάτια κρέας με καυτερή σάλτσα από το δικό μου πιάτο
Όσο τα μάζευα από κάτω σιωπηλά, εκείνος χαμογέλαγε σατανικά
Οι δίσκοι είχαν αδειάσει και το υπόλοιπο φαγητό είχε μπει σε ένα πιάτο
Πήρα τον καφέ μου, το έριξα μέσα στο αηδιαστικό πλέον συμπαγές μίγμα από αποφάγια
Με όλο το θάρρος του το έριξα στα μούτρα
"2019 θυμάσαι τι μου είχες κάνει ?"
Την ημέρα που μου είχε κάνει το ίδιο πράγμα μαζί με την υπόλοιπη παρέα μας τότε
Αλλά πολύ χειρότερα ... μου είχαν πετάξει φαγητό στα μούτρα
Κυριολεκτικά μπανανόφλουδες σαπισμένες και άδειες συσκευασίες φαγητών
Η μαμά μου είχε φρικάρει μόλις μπήκα σπίτι
Άρχισε να κλαίει αν θυμάμαι καλά
Δεν άντεχα άλλο τότε
Κάποια στιγμή
Δύο παιδιά σηκώθηκαν και με πήραν από το χέρι για να με πάνε αλλού
Δύο μαθητές από την πρώτη με έσυραν στο διάδρομο
"Πας καλά ? Τόλμησες να τα βάλεις με τον Μπ-μπαμπούλα ?"
"Πρώτη λυκείου ή πρώτη δημοτικού πάτε για να ξέρω ?" Ρώτησα
"Γιατί το έκανες αυτό ?" με ρώτησε ο άλλος
"Γιατί η εκδίκηση εκτός από ένα πιάτο που τρώγεται κρύο καμιά φορά τρώγεται και spicy" απάντησα σοβαρά
"Τον ξέρεις ?" Με ξαναρωτησαν
"Όχι .. " απάντησα σαν ένας κρύος τύπος
"Τοτε-"
Έφυγα
Taehyung's POV
"ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ ?" φώναξα
Ο Jungkook με τον Yoongi ήταν δίπλα στον Namjoon και του κρατούσαν τα χέρια
Σαν ένα σκυλί με το λουρί που δεν κρατιέται
Όχι λουρί, αλυσίδα καλύτερα
"J-jimin .."
Τον είδα να έρχεται ανυποψίαστος από τον διάδρομο
Είχε μείνει στην τάξη για μια εργασία
"Καλέ ? Τι γίνεται εδώ ?" έβγαλε έναν αναστεναγμό απογοήτευσης
Ωραία, πάλι θα καθαρίσει
Γιατί να τα πληρώνει αυτός ?
"Ει ! Ρώτησα κάτι ! Τι συμβαίνει ?!" Έβαλε μια φωνή και παραλίγο να πιάσει μαχαίρι
"Namjoon τι έγινε ?" τον ρώτησα
"Τίποτα, ηρεμήστε .. αφήστε με λίγο" απάντησε
"Μια πετσέτα ρε παιδιά, ο άνθρωπος είναι χάλια .." είπε ο Jimin
Η καφετέρια χλώμιασε
"Αφήστε τον, με τα δίκια του με έκανε έτσι" απάντησε
Όλοι παραλίγο να τα χάσουν
Ο Namjoon έφυγε προς το μπάνιο
Και όλη τη διάρκεια του διαλείμματος ο Jimin και εγώ μείναμε να καθαρίζουμε
Μετά από αρκετή ώρα, μετα από τρία τέταρτα καλύτερα
Μια απουσία για το τίποτα στο μάθημα
Τελειώσαμε με το καθάρισμα
Ο Namjoon ήταν με βρεγμένα μαλλιά στη τάξη μόλις μπήκαμε και είδα τον Jin να μας κοιτάει σαν ψυχοπαθής
Το κουδούνι χτύπησε πριν καν προλάβουμε να καθίσουμε
Και με απογοητευμένα βλέμματα προχωρήσαμε έξω
"Επ επ επ ! Για μισό" άκουσα μια γνώριμη φωνή πίσω μου
"Jimin πήγαινε εσύ και έρχομαι, τι θες ?"
"Βλέπω κάνουμε καινούργιες παρέες.."
"Τον Jin εννοείς ?"
"Ναι, αυτόν. ΠΟΥ ΤΟΝ ΞΕΡΕΙ Ο ΝΑΜJΟΟΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΣΚΙΣΕ ?"
"Ξέρεις Kookie .." τον έπιασα από τον γιακά
"Όπως και στις ψυχιατρικές κλινικές, ή σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ άλλη κλινική"
Πήρα ένα άλλο βλέμμα
Είχα θυμώσει με την εκνευριστική έκφραση του
"..υπάρχει ιατρικό απόρητο, οπότε οι πιθανότητες να σου πω κάτι για οποιονδήποτε είναι στη περίπτωση που στη πρώτη μου δουλειά θα έχω κατώτατο μισθό 6.000€, άντε χάσου τώρα σαν καλό παιδί"
Έκανα να φυγω
Με έπιασε όμως από τη μπλούζα και με κόλλησε στο τοίχο
Όπα .. αυτό δεν ήταν μέσα στο πρόγραμμα
"Ώστε δεν θα μου πεις .."
"Ναι, δεν πρόκειται να σου πω" απάντησα σοβαρά
"Γιατί ?"
"Τι εννοείς γιατί ? Σέβομαι τη προσωπική ζωή του φίλου μου,έχω ψυχολογικο με το να γνωρίζω νέα άτομα και δεν θέλω να τα διαλύσω, μην με κάνεις να νευριάζω περισσότερο, σε παρακαλώ"
Συγκρατώντας τον θυμό μου του είπα
"Γιατί ρε, θα μας κάνεις ντα ?" είπε αστειεύοντας
"Άμα το θες, γιατί να στο στερήσω ?"
Τον είδα να χαλαρώνει τη γροθιά του από τη μπλούζα μου και χαμογέλασα
"Όπως το περίμενα, χαλάω και το διαλλειμα μου εξαιτίας σου" ψυθίρισα
"Δεν θα τα πάμε καθόλου καλά εμείς"
"Μη ψάχνεις να βρεις αλλά αθώα παιδιά για να κάνεις το κέφι σου, μερικά από αυτά δεν πιάνονται θύματα"
Γύρισα τη πλάτη μου και έφυγα
Κοίταζα να βρω τον Jin μέχρι που τον είδα μόνο του... Να κλαίει
ΩΧΧ
"Σου έκανε κάτι ο.."
"Όχι Tae, με αφήνεις μόνο μου, θα σου πω όταν είμαι έτοιμος"
Γύριζα σπίτι μου, όταν τελειώσαμε το μάθημα ο Jimin είχε δουλειά και δεν ήρθε μαζί μου
Στο δρόμο είδα ένα αδέσποτο
Και από το λίγο φαγητό που μου είχε περισσέψει του έδωσα να φάει
"Εσύ είσαι φιλικός !" Γέλασα
Ξαφνικά άρχισε να τρώει με το κεφάλι κάτω
"Καταλαβαίνω πως είναι να είσαι μόνος σου ... Είσαι κούκλος, αλλά και πάλι μόνος"
"Πως μπορείς να συγκρίνεις ένα σκύλο με έναν άνθρωπο, γιατί δεν μπορεί να σε πάρει κάποιος να ζήσεις όμορφα ?"
"Έλα, φάε και λίγο από αυτό, είναι δικό μου αλλά το αξίζεις περισσότερο, πρεπει να πεινάς για μέρες"
"Αλλά είσαι βρώμικος, και σε αυτό, μπορώ να σε καταλάβω .. χωρίς να το ξέρουν οι γονείς μου, μόνο ο Jimin, είχα φάει τέτοιο μπουλινγκ, αλλά είσαι τυχερός που δεν μπορείς να μιλήσεις"
"Νταντεύουμε και αδέσποτα τωρα Tae ?"
"Mιλάμε και σε ζώα ?"
_____________________________________