"သခင်… သခင်…"
ကိုယ့်နားထဲမှာ နူးနူးညံ့ညံခေါ်နေသံလေးကြားရပေမဲ့ ဘယ်သူမှန်းမသိဘူး… တစ်ဖက်ကိုလှည့်ပြီးတော့ပဲ ဆက်အိပ်ဖို့လုပ်လိုက်တယ်…
“သခင်~ ထတော့လေ မနက်စာစားရမယ်!”
အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်…
ကိုယ့်ရှေ့မှာတွေ့နေရတာတော့ အခိုင်းအစေဝတ်စုံနဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်ပါပဲ
အဖြူနဲ့အမဲ၊ ဇာအနားကွပ်လေးတွေနဲ့ နောက်ပြီး အေပရွှန်အသေးလေးတစ်ခုရယ်ပါတယ်…
တခဏလေးအတွင်းမှာ ဒါအိမ်မက်လား ယောင်နေတာလားတောင်မသဲကွဲဘူး
“ဘာဖြစ်လို့လဲ သခင်? ထပြီး မနက်စာစားတော့နော်! ကျွန်မ အရင်သွားပြင်လိုက်တော့မယ်နော်”
မင်းက ပြောပြီးတာနဲ့ လှည့်ပြီးထွက်သွားတော့တယ်
စပရိုက်ပဲ! စကပ်တိုတိုလေးလေးအောက်မှာ ဇကာလို့ခြေအိပ်ရှည်နဲ့တွဲထားတဲ့ ဘောင်းဘီလေးကိုတွေ့ရတယ်
ကိုယ့်ညီလေးက ရုတ်တရက်ကြီးထလာတယ်
ချက်ချင်းကိုထပြီး မျက်နှာသစ်၊ သွားတိုက်တာတွေလုပ်ပစ်လိုက်ရတယ်
ကိုယ့်ညီလေးက ကြီးတယ် ရှည်တယ်၊ အတွင်းခံအောက်ကနေတောင် အကြောင်းလိုက်ဖောင်းထနေတာကိုတွေ့နေရာတာကိုး
မင်းကလည်း မျက်နှာသစ်၊ သွားတိုက်ပြီးတော့ ခေါင်းလေးကိုလှည့်ပြီး ကိုယ့်ကိုသတိပေးလာတယ်
“မနက်အစောကြီး စိတ်လှုပ်ရှားမနေနဲ့” တဲ့
ကိုယ့်ညီလေးကို မင်းပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်ပြောပြီး အခန်းထဲကထွက်သွားတာ…
ကို့မှာတော့ ပြောစရာစကားကိုမဲ့လို့…
ဒါနဲ့ပတ်သတ်ပြီးတော့ ဘလိန်းမင်းမလုပ်ရင် ကောင်းမယ်ထင်တယ်…
စားပွဲက ထိုင်ခုံကို ယူပြီးထိုင်လိုက်တော့ စားပွဲပေါ်မှာ မင်းပြင်ထားတဲ့ မနက်စာတွေပြည့်နေတာတွေ့ရတယ်
မင်းလေး နူးနူးညံ့ညံ့လေးပြောပြန်တယ်…
“သခင်~ လိမွော်ရည်သောက်မလား နို့သောက်မလား?”
“နို့သောက်မယ်” မင်းရဲ့ ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ကြည့်ပြီး ကိုပြောလိုက်တယ်။
“ဟုတ်ပြီ… ခဏစောင့်~”
မင်းကိုယ့်ကို အကဲခက်နေတာမလား၊ ကိုယ့်ညီလေးက ခုထိ စိတ်မလျှော့သေးဘူးနော်…
မင်းလည်း အနည်းနဲ့အများတော့ ခံစားမိမှာပေါ့…
ကို မင်းရင်သားကိုလှမ်းကြည့်တော့ အမယ်! မင်းက ဟိုက်ပါတယ်ဆိုတဲ့ အင်္ကျီကိုတောင်တွဲချနေလို့ပါလား
ချီးပဲ ကို့ကောင်လေး ထောင်လာပြီ…
“သခင်~ ဒီမှာနို့” ရှက်သွေးတွေဖျာနေပါလားမင်းက
ကို မင်းနို့တွေကို နမ်းပစ်လိုက်တယ်…
စုပ်ပစ်လိုက်တယ်… တစ်လုံးချင်း...
မင်း လှိုက်ဖိုစွာနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး ခံစားနေတာကွာ…
ကို့ညီလေးကလည်း တောင်နေတာ တဆက်ဆက်ကို တုန်လို့…
ကြည့်ရတာ မင်းကောင်မလေးနဲ့ တွေ့ချင်နေတာထင်တယ်
ကိုလည်းမတတ်နိုင်ဘူးလေ… မင်းစကပ်လေးကိုလှန်မလို့ အလုပ်
“သခင်… ဘာဖြစ်နေတာလဲ? ဒီမှာ သခင့်အတွက်နို့လေ”
မင်းက နို့ထည့်ထားတဲ့ ခရားလေးကို မပြီး ကို့ဖန်ခွက်ထဲကိုလောင်းထည့်ပေးတယ်။
ခုမှသိတယ်.. ငါစိတ်ကူးယဉ်နေတာပဲ…
တစ်ချိန်မှာတော့ တကယ်ဖြစ်လာပြီ
(စားပြီး သောက်ပြီးချိန်)
“သခင်~ TV ခဏကြည့်ပြီး နားနေနော်။ ကျွန်မ ပန်းကန်တွေဆေးလိုက်အုံးမယ်” ဆိုပြီး မင်းထိုင်ခုံကနေ ထသွားတယ်…
ကိုယ် လည်း ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာပေါ်ခဏထိုင်လိုက်ပြီး မင်းပန်းကန်ဆေးနေတာကိုပဲလှမ်းကြည့်မိတယ်။
ဆက်စီကျလွန်းတဲ့ မင်းရဲ့အတွင်းခံလေး…
ပိုက်ကွန်လို မင်းရဲ့ စတော်ကင် တွေက ကိုယ့်သွေးကို ဆူပွက်လာအောင်နှိုးဆွနေတဲ့အပြင်…
ကောက်ကြောင်းအလှလေးအောက်က ပေါ်ခါနီး ပင်တီလေးအောက် ဖောင်းနေတဲ့ မင်းရဲ့ စောက်ပတ်လေး… အားးးးး
ကိုမင်းကို လိုးပစ်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး မင်းကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တယ်
ရင်သားတွေကို ထွေးပိုက်ထားရင်းနဲ့…
ထန်နေတဲ့ ဒစ်နဲ့ မင်းရဲ့စောက်ပတ်လေးကို မထိတထိလေး လေးကြိမ်လောက် ပွတ်လိုက်တာ...
မင်းဆီက ညည်းသံလေးထွက်လာတယ်…
“အာ… အိုးးးး…. သခင် မလုပ်နဲ့…”
မင်းရဲ့ ညည်းညူသံကြောင့် ကိုယ့်လက်တွေက အသိမရှိတော့ဘူး မင်းရဲ့ရင်နှစ်မွှာကို ချေမွလိုက်တယ်…
“မလုပ်ပါနဲ့ ~ ကျွန်မ မနက်စာမစားရသေးဘူး” ထပ်ပြီးတော့ပဲ ထန်နေတဲ့အသံလေးနဲ့ ညည်းသံလေးက ရောနေတယ်
ကိုယ် ဘယ်လိုရပ်ပစ်နိုင်ပါ့မလဲ…
မင်း ကို့ဘက်ကိုပြန်လှည့်ပြီး ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်တယ်လေ…
“မနက်စာအရင်စားပါရစေအုံး~”
ထပ်ပြီးတော့ ထန်နေတဲ့ အသံလေးပဲ…shit!!!
“ဘာမနက်စာလဲ?”
မင်းရဲ့ ညာဘက်လက်က ကို့ရဲ့ဖောင်းထနေတဲ့နေရာကို ဖြည်းဖြည်းချင်းလာပွတ်နေတာပဲ…
(ပြောဖို့မေ့နေလို့ ငါအခုထိ အတွင်းခံမချွတ်ရသေးဘူးနော်)
မျက်စိရှေ့တင် မင်းထိုင်ချလိုက်တယ်…
ကိုယ့်အတွင်းခံကိုပါ မင်းတစ်ခါတည်းဆွဲချွတ်ချသွားတာ… (ဒါပေါ့ ချွတ်သင့်တာကြာပြီ)
လက်ကလေးတွေက ကို့ကိုကိုင်တွယ်နေတာ ခပ်နွေးနွေးလေးခံစားမိတယ်…
နောက်ပြီး… အာ့ မင်းရဲ့ ~ ရှီးးးး လျှာဖျားလေး…
ဟူးးး စို့ထွက်နေတဲ့ အရည်ကြည်ကို မြည်းစမ်းနေတာပေါ့
ရူးလောက်တယ်…
မင်း ထပ်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လျက်ပစ်တာ
ကောင်းလိုက်တာ… စာဖွဲ့လို့မရအောင်ကို ကောင်းတယ်…
နောက်ဆုံးအကြိမ် မင်းငုံပြီး စုပ်ပစ်လိုက်တော့….
စောက်ရမ်းကောင်း… စောက်ရမ်းမိုက်ကွာ...
လျှာလေးက စုပ်သံလေးနဲ့အပြိုင်… အားးး အာ့
စောက်ရမ်းကောင်းတာကွာ… ကိုပြီးချင်လာပြီ…
မင်းပါးစပ်ထဲမှာတော့မဟုတ်ဘူး
ဒီ စောက်ပါးစပ်နွေးနွေးလေးထဲကနေ ထုတ်ပစ်ချင်လာပြီ…
ငါဒစ်က ခပ်ကြပ်ကြပ်ခံစားမှုရလိုက်တယ်… မင်းလက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ ကိုင်တွယ်နေတာပဲ…
ငါ့အောက်ပိုင်းက ပေါက်ထွက်တော့မယ်
ချီး… ပြီးပြီ မင်းပါးစပ်ထဲ ပြီးလိုက်ပြီ…အာ့
မင်းကတော့ ကျေနပ်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ အကုန်မြိုချပြီး ငါ့ညီကို နှစ်ချင်လောက်လျက်ပေးနေတာ
“သခင့်ရဲ့ ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်မှုအတွက် ကျေးဇူးပါ… ကျွန်မဝသွားပါပြီ”
စောက်ကျိုးနဲ… ဒါမင်းရဲ့ မနက်စာလား
မင်းရဲ့ အထိအတွေ့တွေ ခံစားပြီးတော့ ငါမင်းကို ထပ်မလွမ်းချင်ဘူးကွ…
“စားကြမယ်… ကျွန်မ အချိုတည်းဖို့လိုသေးတယ်”
ဟေဟေးးးး
မင်းသဘောတူတူမတူ ငါမင်းကို စနမ်းပြီ၊ မင်းရဲ့ နို့တွေကို ကိုင်ပစ်လိုက်ပြီ…
ငါ့ဒစ်ကလည်း မင်းစောက်ပတ်လေးကို ပွတ်နေပြီ…
တြိဂံနယ်မြေလေးကို စမ်းကြည့်ဖို့ ဘယ်လက်က မင်းရဲ့ စကပ်အောက်ကို ရောက်သွားပြီ… ခံစားကြည့်ပါ ကောင်မလေး…
ရုတ်တရက်
တံခါးဘက်ကနေ အသံတချို့ ကြားလိုက်လို့ မင်းကို အဝတ်လျှော်ခန်းထဲ ဆွဲသွင်းမိတယ် ရင်တထိတ်ထိတ်တုန်ရင်းနဲ့…
ဒါက အိမ်ငှားနေတာရဲ့ ဆိုးကျိုးတစ်ခု…မင်းတစ်ခုခုလုပ်ချင်းရင်တောင် အခြေအနေကြည့်နေရသေးတာ…
အဝတ်ခြောက်ခံတဲ့အခန်းထဲကို အဝတ်တွေလာယူဖို့မဟုတ်တာတော့အသေအချာပေါ့…
ငါအသံတွေကို ထပ်ပြီးနားစွံ့လိုက်တယ်… ဘယ်သူလာမှန်းမသိပေမဲ့ ငါ့အငယ်ကောင်ကို ကိုင်ပြီး ထပ်ထွက်ကြည့်ရသေးတယ်…
“သခင့် အတွင်းခံကို မီးဖိုချောင်ထဲ မေ့ခဲ့တယ်ထင်တယ်”
ငါ့အတွင်းခံ…
တစ်စုံတစ်ယောက်ထွက်သွားတယ်ဆိုတဲ့ အသံကို ထပ်ကြားရမှ ငါစိတ်ချလိုက်နိုင်တယ်
ငါထပ်မစောင့်နိုင်တော့ဘူး… ခုနကဟာလေးကို ပြန်ဆက်ဖို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့….
ကြည့်စမ်း မင်းမှာ ခေါင်းဆောင်းလေးတစ်ခုပဲရှိတော့တယ် ဘယ်မလဲ တခြားအဝတ်တွေ…
လီးးး! မင်းရဲ့ အစေခံဝတ်စုံက ငါ့လက်ထဲမှာ…
“အဟင့် သခင်~ ကျွန်မအချိုတည်းနေတာ မပြီးသေးဘူးလေ…” ဒီအသံလေး လူတစ်ကိုယ်လုံးကို ပျော့ခွေသွားစေနိုင်တယ်…
ကြိုးလေးသုံးချောင်းပဲ ရှိတဲ့ အတွင်းခံလေးကြားက ပွင့်အာနေတဲ့ စောက်ပတ်လေး…
Position က ရူးလောက်တယ်ကွာ…
ခုံပေါ်ကို မင်း တက်ထိုင်ပြီး ခြေထောက်တွေကားလိုက်တယ် … နှုတ်ခမ်းလေးက လက်တစ်ဖက်ကို စုပ်လိုက်ကိုက်လိုက်နဲ့ နောက်တစ်ဖက်က စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထားတာ… မင်းတကယ် ယားနေတာပဲ
ငါယောက်ျားကွ… ငါကူညီပေးနိုင်တာပေါ့… မင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဖက်လိုက်တယ်…
ကဲ… ဒီအတိုင်းလေးပဲ… ဒီတိုင်းလေး ရှေ့ကို ထပ်တိုးလိုက်ပြီး… စောက်ပတ်ထဲ လီးကို ဆောင့် ထည့်လိုက်တယ်
မင်း ပတ်လက်လှန်ချလိုက်လို့ရတယ်နော်…
ငါနမ်းအုံးမယ်
ငါလီး မင်းစောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေပြီ
ရှေ့တိုးလိုက် နောက်ဆုတ်လိုက် တစ်ခေါက်ပြီးတစ်ခေါက်….
“အာ့ အင့်.… ~ စားပါ… ကျွန်မကို စားပါ၊ အဟင့်~"
မင်းညည်းပြန်ပြီ
တစ်ခါဝင် တစ်ခါထွက် တစ်ခါဝင် တစ်ခါထွက်နဲ့…
အာ့… အူးးးး ကောင်းလိုက်တာ
“အင့် အင့် ~ လိုးပေး ထပ်လိုးပေး~” မင်းအော်တောင်အော်နေတာ…
“အဟင့်… ဆောင့်ပေးအုံး ထပ်ဆောင့် အာ့” အော်ပြန်ပြီး
ကောင်းတယ်ကွာ… ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ… လီး
ပြီးတော့မယ်
“အာ့ ~ အာ့ ~ အင့် … ဆောင့်ပေး မြန်မြန်လေး… အာ့ ပြီးတော့မယ်…”
ငါလည်း ဘယ်နေမလဲ ခုကတည်းက ပြီးချင်နေတာလေ
စောက်စိလေးကို ဖိလိုက် ဖျစ်လိုက်နဲ့ စောက်ပတ်ကို ရှယ်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တာ…
“အာ့… အားးးး”
မင်းစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး…. သုတ်ရည်တွေရော စောက်ပတ်ရည်တွေရော ရောနေပြီး စိုရွှဲလို့
မင်းလက်လေး စောက်ရည်တွေကို လာတို့ပြီး
“အင့်…~ အချိုပွဲက ကောင်းရဲ့လား သခင်…”
လက်ချောင်းတွေ တစ်ချောင်းချင်းစုပ်ရင်း မင်းမေးတယ်…
“အွန်း… စောက်ရမ်းကောင်းတယ်ကွာ”
#ဤတွင်ပြီး၏ 🤭🤌🏻
#ကြိုက်ရင် Vote ပေး