Days and weeks had passed, Irene and Greggy let Victoria alone with Aimee. Hindi nila ito dinadalaw at nakikita dahil they want to do what Victoria told them to do, and layuan muna siya. Kaya kahit na gustong gusto na nila itong dalawin at kumustahin, hindi sila nagtangka dahil baka mas lalong lumayo ng loob ni Victoria. Hinayaan muna nila ito na makapag isip isip.
Ginugol ni Victoria and mga araw sa kanyang school upang matakasan ang provlema niya lahit na sa maliit na panahon
Victoria got sick because of tiredness at her school so she needs to be absent sa kanyang school ng ilang weeks.
Aimee called Irene kasi Aimee is leaving at walang mag-aalaga dito.
"Ate, Victoria is sick at may pupuntahan ako ngayon, alam ko na magagalit siya pag pinapunta kita dito but I have to do this. This is important business ate, please. I want you to take care of her, since, busy din naman si manang sa Senate." Aimee said.
"Okay, I'll be there soon" Walang pag--aalinlangan kong sabi and hang the phone.
Irene knew what happened to her daughter kaya as a mom hindi nito maiwasang mag alala. Kinuha na niya ang mga gamot na kakailanganin at ilang mga damit niya dahil isang linggo daw si Aimee sa kanyang business trip.
Pababa siya ng hagdan nang makasalubong niya si Greggy.
"Where are you going?" he asked. "To Victoria, she needs me" she retorted.
"She don't want us, Irene." he said. Greggy really want to give space for Victoria. Irene smiled. "Don't worry, aalagaan ko lang naman eh, diko siya papansinin masyado kung yun ang gusto niya. Sana kayanin ko" she said. Greggy planted a kiss on her forehead. "Okay, basat ihahatid kita." he said. Irene smiled and nodded.
VICTORIA'S POV
Nakahiga ako ngayon dito sa kwarto ko dahil sa sobrang sama ng pakiramdam ko. Nakakapagod sa school. Next semester lilipat na ako ng school, itutuloy ko yung balak ko na mag aral sa spain, nasabihan ko naman na silang lahat tungkol doon eh pati si Lola. Inaasikaso kona yung mga apel na kakailanganin ko, nagpapatulong ako kay Tita Aimee.
Habang naka harap ako sa laptop ko ay nakaramdam ako ng gutom kaya bumaba ako pero ayoko ng mga pagkain sa ref, hindi pa naman ako magaling mag luto, mag bake oo, pero sa mga ganito hindi. Wala pa naman ngayon si Tita Aimee kasi may pinuntahan, kaya mag isa ko lang ngayon dito. Sure ako na sinabi niya kay mommy na mag isa ko lang ngayon.
Sana si Tita Imee nalang yung tinawagan niya.
Kumuha nalang ako ng tubig sa ref at isinalin ito sa baso at uminom, after that umakyat na ako ulit sa taas at natulog. Oo, tinulog ko nalang yung gutom ko. Malapit na din naman na mag gabi eh, 3 p.m na.
On the other hand, Irene and Greggy just arrived at Aimee's house. " If you need me, just call me, okay?" Greggy said. Irene nodded at bumaba na ng kotse.
The house is quiet, she looked at her watch and saw the time, it's already 6:30 pm malapit nang mag dinner kaya dali dali itong pumasok sa loob at dumiretso na sa kusina para mag luto.
She prepared the ingredients that she'll gonna be needed for her tomato soup.
Habang nasa kalagitnaan ng pagluluto si Irene ay naalipungatan si Victoria at naamoy ang niluluto ng mommy niya, wala naman siyang ideya na si Irene iyon.
"Ambango naman non!" she whispered. She's still figuring put where that smell came from when her stomach begins to growl. "Gutom ko lang ba yon? Sa sobrang gutom ko kung ano ano nang naamoy ko" she said.
She put her slippers on. Pupunta na siya ngayon ng kusina. Habang papalapit siya sa kusina ay mas lalong lumalakas ang amoy. "That's from the kitchen! Maybe Tita told Tita Imee to come here!" she thought. She ran towards the kitchen and surprisingly, she saw her mommy at the kitchen wearing a red apron with a print saying that "BEST MOMMY" She chuckled when she saw the text.
"Best mommy? Tsk." she smirk.
Irene saw her daughter standing infront of her, she just gave her a smile. "Are you hungry?" she asked but Victoria didn't respond. Nagtungo lang siya sa dining table at umupo, nilabas ang cellphone at nag scroll.
"Okay, just wait, malapit na akong matapos, makakakain ka na" Irene said. Victoria looked at her with her straight face. " Tapos after mong magluto, you can go home" She said. Irene smirked. "Sinusubukan mo ako, Victoria" Irene thought.
"Sure, kung yun ang gusto mo, but-" Bago a matapos sa sasabihin si Irene ay pinutol ni Victoria ang sasabihin nito.
"Of course I can!" she half shouted. Irene is just chill at that time because she knows that Victoria can't sleep on her own(I mean di niya kayang matulog nang mag-isa lang sa bahay)
"Okay, after mong kumain, papasundo na ako sa daddy mo" Irene said. Victoria secretly rolled her eyes.
After that nagpatuloy na si Irene sa pagluluto niya. While they're quiet, Victoria's phone rang, it's Imee. Victoria answered the call immediately. Her mood changed when she answer the call.
"Hello Tita!" Victoria said happily, Irene heard it. Tumalikod nalang ito at nagpatuloy sa pagluluto.
"Kumain ka na?" Imee asked. "Nope, but I'll eat later" She said. "Anong kakainin mo? May kasama ka ba dyan? Do you want me to come over?" Imee asked. "I'm okay Tita, I know you're tired kaya mag rest ka na lang po muna" She said. "Okay, I'll check you tomorrow bago ako pumasok sa work, ako magluluto ng breakfast mo! I love you!" Imee said. Victoria chuckled softly. "I love you more, Tita!" She said emphasizing each word. After nilang mag usap ay ibinaba na ni Victoria ang tawag at bigla nanaman na nag iba ang mood niya.
"Tapos na ako" Irene gladly said, pero walang pake si Victoria hindi niya ito pinapansin. Inihanda na ni Irene ang mangkok at kutsara na gagamitin ni Victoria.
"Here you go, my little patootie" she said.
"Are you teasing me?" She asked. "No. We'll that's your nickname" she retorted. "Bati ba tayo?" She asked. " For me, were good, Ikaw lang may problema" Irene said at iniwanan ni Victoria, Irene went to the salaand turn on the tv to watch news.
Victoria ate her soup quietly. Habang ito ay sumusubo dahan dahan namang tumutulo ang mga luha niya, agad niya naman itong pinunasan. Sa bawat patak ng luha niya ay agad niya itong pinupunasan.
After niyang kumain ay hinugasan na niya ang kanyang pinagkainan at nagpunta sa sala kung saan nanonood ng tv si Irene.
"I'm done eating, I'll drink my medicine later. You can go." she said coldly. Irene stood up and looked at her. "Okay. Goodbye" she said and grabbed her bag.
Nilagpasan niya si Victoria ng hindi ito tinitignan, nang makalabas na si Irene ng bahay ay sumulyap si Victoria sa mommy niya at tumulo nanaman ang mga luha niya.
Irene knows that Victoria can't be alone that long kaya nung lumabas siya ng gate ay naupo lang ito sa gilid at hinintay ang pagtawag sakanya ni Victoria, alam niya na kakailanganin niya din siya mamaya.
Victoria locked the front door while crying at umakyat na sa taas, the house is so quiet and it's giving her like a horror house feels. Tumatayo ang mga balahibo niya.
Mabilis itong tumakbo sa kwarto niya at nagtalukbong ng kumot. Kahit na pinagpapawosan na ito ay hindi niya magawang tumawag sa mommy niya dahil mataas ang pride nito.
"No. No. No. You can sleep alone, Victoria. You can" Paulit ulit nitong sinasabi sa sarili niya. She's sweaty at nakabaluktot ang katawan, hindi niya maideretso ang mga paa niya.
Few minutes ay nakatulog si Victoria, but the bad thing is she's having a bad dream, binabangungot siya.
Irene is outside, kahit siya ay kinakagat na ng mga lamok she chose to stay. Habang tinetext niya si Greggy ay nakaramdam nalang ito ng ibang pakiramdam. Parang may hindi magandang nangyayari sa loob.
Mabilis siyang nagpunta sa loob, the gate is not locked but the front door is locked.
"Victoria! Open the door!" sigaw nito habang kinakalampag ang pinto.
Victoria heard her mom's voice but she couldn't move nor open her eyes.
Patuloy si Irene sa pag kalampag ng pinto but nothing happened but then she saw this log, she can lift it and binasag ang glass sa tabi ng pinto ng bahay.
Pumasok siya agad sa loob, wala siyang pake kahit na nasugatan ito sa braso. Habang pa-akyat ito ng hagdan ay tumutulo ang mga dugo sa braso niya pero hindi niya iniinda ang sakit ang mahalaga sakanya ay malaman at makita niya kung ayos lang ba si Victoria.
Victoria didn't lock her door Earlier kaya mabilis na nakapasok si Irene, she saw her daughter having a nightmare hindi lang nightmare but Victoria is binabangungot.
Kaya mabilis niya itong binangon bangon para makagising ito, ilang beses niya itong ginawa at hindi pa din ito nagigising.
"Anak, please don't leave me. Hindi ko na kaya pag pati ikaw nawala pa! Please, Victoria! Wake up!" she sobbed while shaking Victoria's body. "Victoria!" she shouted and hugged her daughter. "No! Please, wake up!" she sobbed while hugging Victoria.
VICTORIA'S POV
5 minutes later when Victoria fell asleep....
Nandito ako sa isang pamilyar na lugar, it me and my ate's favorite place. I'm here sa dalang pasigan nakasuot ng puting dress na simasayad hanggang sa buhangin at natatamaan ng alon ang aking mga paa. The place is a bit dark but walang araw, parang may bagyong paparating, masayang masaya ang pakiramdam ko na huli kong naramdaman noong huli naming kasama si ate, isang araw bago siya mawala.
Habang ako ay naglilibot at nag ineenjoy ang ambiance ay nakarinig ako ng pamilyar na boses.
"Victoria! halika dito!"
Sabi ng naririnig kong boses, lumingon ako sa kanan at kaliwa ko pero wala akong nakikita.
"Victoria! Miss na kita!"
Sabi ulit ng boses at mas malinaw pa. Dahan dahan akong lumingon sa likod ko, napangiti ako sa nakita ko.
Nakita ko si Ate Louis na nakasuot din ng puting dress gaya ng sa akin. Napaluha ako habang nakatingin sakanya, hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko pero dahan dahan siyang naglalakad patungo sa akin.
Hinawakan niya ang mukha ko at ganon din ang ginawa ko, nahahawakan ko siya.
"Miss na miss na kita little patootie namin" sabi nito habang nakangiti sa akin.
Bigla nalang bumigat ang pakiramdam ko at naluha nang marinig ko ng mas malinaw at mas malapit si ate. Naluha ako nang mahawakan ko siya.
"Ate, miss na miss na kita. Bumalik ka na, ate. Tulungan mo ako." sabi ko kay ate habang umiiyak. Pinunsan niya ang luha ko.
"Kaya mo yan. May tiwala ako sayo" sabi nito habang naka ngiti sa akin.
"Hindi ko kaya, ate." sabi ko sakanya.
"Kaya mo at kakayanin mo. Basta lagi mong tatandaan ha? Mahal na mahal ko kayo. Alagaan mo sila mommy, tsaka si daddy ha?" sabi nito sa akin sabay yakap sa akin.
Pagkaalis namin sa pagkakayakap ay bigla kaming napunta sa gitna ng dagat, nakasakay kami sa isang bangka, nakahawak ako sa kamay ni ate dahil unti unting tumataas ang alon ng dagat, kumukulog at kumikidlat na din.
Habang gumagalaw ang bangka na sinasakyan namin ay nararamdaman ko ang pagbitaw ni ate sa kamay ko, nagpunta siya sa harap ng bangka, ako naman ay nakakapit lang.
"Ate! Halika dito! Mahuhulog ka diyan!" kinakabahang sabi ko.
" 'wag ka mag-alala kaya ko naman eh" sabi nito habang nakangiti sa akin. Ako naman ay nakahawak lang sa bangka at sinusubukang maging matapang.
Habang nakahawak ako sa bangka at si Ate ay nakatayo sa harap biglang kumulog at kumidlat ng malakas dahilan para magulat ako, niyuku ko ang ulo ako, at pag angat ko sa ulo ko ay biglang nawala si ate.
Kahit takot ako ay nagpunta ako sa harap para tignan dahil baka nahulog ito, pag tingin ko sa dagat ay nakita ko siya na lumulubog. Nakatingin ito sa akin habang siya ay kinakain ng dagat, wala akong magawa kundi umiyak ng umiyak.
Ilang minuto ay humupa na ang ulan at kumalma ang dagat. Nakaupo ako sa gitna ng bangka at yakap yakap ko ang tuhod ko habang umiiyak hangang sa may narinig nanaman ako na isang boses na tumatawag sa pangalan ko.
"Anak, please don't leave me. Hindi ko na kaya pag pati ikaw nawala pa! Please, Victoria! Wake up!"
tumingin ako sa paligid pero wala ako makitang tao, tanging tubig at ulap lang ang nahahagip ng mga mata ko.
"Victoria!"
sigaw nanaman ng babae, akala ko ay mababaliw na ako.
"No! Please, wake up!"
Sabi ng boses. Dahan dahan ko napinikit ang mga mata ko tsaka binuka ulit ng dahan dahan.
I was surprised when I heared my mom's voice.
"is she's sobbing?" I thought.
"What are you doing?" I aksed.
Umalis siya sa pagkakayakap at hinawakan ang aking mukha.
"Oh my God! Thanks God! You're awake!" she said.
"Why? what happened?" I asked.
"Binabangungot ka kanina, Victoria" she explained.
I just looked up to my right like I was thinking. " Binabangungot? ako? No I'm not" I said unbelievably
"Oo, buti nalang at nakagising kana anak, pinakaba mo ako" she said.
I looked at her at napansin ang red blood stains sa damit niya. I checked my head but wala namang dugo, baka kasi nabagok ako kaua may dugo pero wala naman.
"What happened to you? Bakit may dugo?" I asked while checking her body then I saw this long cut from her arm.
"Kanina, you locked the door kanina eh, kaya binasag ko yung glass sa gilid. Masama pakiramdam ko kanina eh buti nal-" hindi ko na siya pinagpatuloy sa pagsasalita. I took my medicine kit at my cabinet at umupo sa sahig.
I tapped the space beside me, umupo naman doon si mommy.
I started cleaning her cut at binendahan ito.
"You should be careful next time" I said.
"By the way, thank you for saving my life, mom" I added
"Anak, I know that you don't want me to be here, but because of what happened kanina please, let me stay here with you. Gusto kitang bantayan. You scared me" she said while holding my hands.
Natakot din naman ako kanina, lalo na nung nanaginip ako kaya....
Pumayag ako.
"Fine. Can you sleep beside me? I want to tell you something.....about my dream kanina" she said. Irene smiled and nodded.
I can't sleep kasi hanggat hindi ko naikukwento yung mga dreams ko lalo na pag masama. I remember when I was a child, everytime na magkakaroon ako ng nightmare's pupunta ako sa kwarto nila mommy at daddy to tell them about my nightmare at doon naako matutulog.
So, mommy changed her clothes kasi may dugo . She took a shower then went to guest room, doon muna kami matutulog dahil hindi kami kasya sa kwarto ko.
I'm waiting for her at the bed, reading some books, when she arrived tumabi siya sa akin. Lumapit ako sakanya at sinandal ang ulo ko sa dibdib niya at nagsimulang ikwento ang panaginip ko, she's caressing my hair while I'm telling my nightmare.
"I saw ate in my dream, she looks happy naman but then bigla nalang kaming napunta sa gitna ng dagat, nakatayo siya sa harap ng bangka habang nakangiti, ako naman takot na takot at mahigpit ang kapit sa bangka, nung kumulog at kumidlat ng malakas bigla nalang nawala si ate, I saw her drowning tapos yun na. Yun lang naaalala ko" I cried. She hugged me and gumaan naman kahit papaano ang pakiramdam ko.
"shhhh.... It's just a dream. Don't worry, dadalawin natin si Louis bukas." she said and kisses my forehead.
Humiga na kami dahil gabi na. Pupuntahan namin si daddy bukas sa forbes para madalaw naming tatlo si ate. Medyo matagal na din nung huli namin siyang nadalaw.
(Pasensya na po at inabot ng 2 weeks bago makapag update si author)