Louis' P.O.V.
Η Alyssa κάθεται σε μία ξύλινη καρέκλα και ο Evan,είναι γονατισμένος μπροστά της,δίνοντας της οδηγίες για το τι να κάνει,λες και είναι πεντάχρονο.Για την ακρίβεια,με τόσα ναρκωτικά,αυτή τη στιγμή,έχει μυαλό πεντάχρονου.Νιώθω απαίσια,που εγώ είμαι ο υπεύθυνος για όλο αυτό.Αλλά κανείς δεν έχει το δικαίωμα να με κατηγορήσει.Το έκανα για την μαμά μου,τη γυναίκα που με φροντίζει όλη μου τη ζωή.
Και ο τρόπος που την έντυσε,με κάνει να νιώθω ακόμη πιο σκατά.Είναι λογικό,αν σκεφτείς το ποια είναι η δουλειά της,αλλά το να βλέπω την κοπέλα του καλύτερού μου φίλου με τόσο προκλητικά εσώρουχα,είναι αηδιαστικό.Όχι οτί η Αlyssa,είναι άσχημη,κάθε άλλο.
Και το χειρότερο απ'όλα;
Αγαπώ την Alyssa.
Ήξερα από την αρχή πως θα επέλεγε τον Harry,και Χριστέ μου,τον να την στείλω στον Εvan ήταν τόσο αρρωστημένο!
Αφού είδα χτες τον Harry,να κλαίει έτσι για αυτό το κορίτσι,κατάλαβα πως δεν μπορώ να κλέψω κάτι τόσο σημαντικό από αυτόν.Το χτεσινό θέαμα,είναι απ'τα πιο τράγικα της ζωής μου.O Harry έκλαιγε κυριολεκτικά στα πατώματα...διαλύθηκε.
Και για όλα φταίω εγώ.
O Evan έδωσε μία τελευταία 'συμβουλή' στην μισοκοιμισμένη,κοπέλα και γύρισε να με κοιτάξει.''Ετοιμασέ την.''
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου,και ο ίδιος βγήκε από το δωμάτιο.Προχώρησα προς την Αlyssa,και την βοήθησα να σηκωθεί.Θεέ μου,δεν μπορώ να την βλέπω έτσι.
''Λυπάμαι τόσο πολύ,Alyssa.''Ψιθύρισα,μα και να με άκουγε δε νομίζω να καταλάβαινε.
Γέλασε και παραλίγο να πέσει,λες και ήταν μεθυσμένη.Αναστέναξα,και την πήρα στην αγγαλιά μου.Ήταν πολύ πιο εύκολο απ'το να την βάλω να περπατήσει εκείνη τη στιγμή.Προσπάθησα να μην κοιτάξω στο καλλίγραμμο σώμα της,γνωρίζοντας πως δεν είνια ώρα για τέτοιες φαντασιώσεις.
Αν ο Harry,ακολουθήσει το σχέδιο κατά γράμμα,τότε η Alyssa μέχρι το τέλος της ημέρας,θα είναι σίγουρα στην αγγαλιά του.Δεν θα ξετρελαθώ να το δω αυτό,αλλά θέλω να δω τον κολλητό μου χαρούμενο.Μία η απώλεια της μνήμης του,τώρα η απαγωγή της Alyssa...θα καταρεύσω και εγώ ο ίδιος αν τον δω να κλαίει,πάλι με τον ίδιο τρόπο.
Κοίταξα κάτω στο πρόσωπό της,και ήταν τόσο όμορφη.Ήταν τόσο όμορφη,στην αγγαλιά μου...
Όχι.Όχι.Είναι του Harry.
Μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο,που γινόταν το 'παζάρι'.
Όλοι αυτοί οι άντρες,με έκαναν να νιώθω άρρωστος.
Όλοι τους,ένας προς έναν,είναι τόσο αηδιαστικοί.Μπάσταρδοι.
H Alyssa δεν το αξίζει αυτό.
Κοίταξα τριγύρω στο δωμάτιο,μα δεν είδα κανένα σημάδι,που να μου λέει πως ο Harry είναι εδώ.Η καρδιά μου ήταν έτοιμη να φύγει από την θέση της,όσο φρόντιζα την Alyssa και ήξερα πως όλοι αυτόι οι μαλάκες την περίμεναν.Κοιτούσαν το σώμα της από πάνω μέχρι κάτω,με τεράστια λαιμαργία,που απλά εύχομαι να μπορούσα να μετατραπώ σε κουτί και να την βάλω μέσα μου για να μην την βλέπει κανείς.
Η δουλειά μου,ήταν να κάνω την Alyssa να δέιχνει ακόμη πιο καυτή,μα δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω κάτι τέτοιο.Έπιασα το πρόσωπό της και την έκανα να με κοιτάξει.
''O Harry,θα έρθει για σένα μωρό μου,ναι;''Είπα χαμηλόφωνα,μα γέλασε για ακόμη μία φορά και χτύπησε το χέρι μου παιχνιδιάρικα.
Αναστέναξα,και προτού μπορέσω να κάνω την επόμενη μου κίνηση,η φωνή του Evan,αντίχησε στα αυτιά μου.''Louis,μπορείς να φύγεις.''
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου,κοίταξα μία τελευταία φορά την Alyssa και σηκώθηκα.Αν ο Harry δεν εμφανιζόταν σύντομα,θα έχανε αυτό το κορίτσι.
''Κύριοι,αρχικά,να σας ευχαριστήσω που ήρθατε.''Είπε ο Evan και χαμογέλασε.''Όπως ξέρετε,ο καθένας από εσάς,θα λέει την τιμή που πιστεύει,οτί αξίζει αυτό το κορίτσι.Ας ξεκινήσουμε.''
Και οι τιμές άρχισαν...
Κοιτούσα από το παράθυρο της πόρτας και ήταν τόσο εκνευριστικό να βλέπω όλους αυτούς τους μπάσταρδους να την κοιτάνε λαίμαργα και να μην μπορώ να κάνω κάτι.
Είναι ακόμη η αρχή και έχουν φτάσει στο ενάμιση εκατομμύριο!
Πού στο διάολο ήταν ο Harry;!Του είχα πει ακριβώς την ώρα,και αυτός δεν είναι εδώ!
Αλλά μάλλον βιάστηκα να μιλήσω...
Τα φώτα έκλεισαν.Ήξερα πως αυτό το αγόρι δεν θα έχανε ποτέ αυτή την ευκαιρία.
Χαμογέλασα και γρήγορα μπήκα στο δωμάτιο,οπού ήταν η Alyssa.Δεν της έδωσα την ευκαιρία να μιλήσει και την πήρα στον ώμο μου,βγάζοντάς την από εκείνο το δωμάτιο.
Έτρεξα στον διάδρομο,και κατευθύνθηκα στο μέρος οπού ο Harry περίμενε.Τον κοίταξα και το μόνο που μπορούσα να διακρίνω ήταν ο θυμός του.Είχε σφίξει τους μύες του,όπως και το πιγούνι του.Τα μάτια του,πιο σκούρα από ποτέ.
''Harry,τι στο-''
''Πάνε την Alyssa έξω,θα έρθω σε ένα λεπτό.''Με διέκοψε και παρατήρησα πως έκανε τα πάντα για να μη κοιτάξει την Alyssa.Δεν τον αδικώ...
Αλλά δεν θα τον άφηνα να κάνει κάμια τρέλα μέσα σε ένα μέρος γεμάτο οπλισμένους άντρες.''Όχι Harry,θα έρθεις και εσύ.''Είπα αυστηρά.
Τελικά,γύρισε το βλέμμα του στην Alyssa και τα μάτια του βούρκωσαν.''Αυτοί οι μπάσταρδοι,πρέπει να πληρώσουν.''Μουρμούρισε.
''Στο κάτω-κάτω,κάλεσες την αστυνομία,σωστά;''
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.
''Ώραια,τότε πρέπει να-''
''Μείνετε εκεί που είστε γαμημένοι προδότες!''Ακούστηκε η φωνή του Evan.
O Harry μη χάνοντας άλλο χρόνο,τράνηξε τον ώμο μου και ξεκίνησε να τρέχει.Έκανα τα πάντα για να μην μου πέσει η Alyssa,όχι οτί ήταν βαριά,αλλά δεν ήταν και το πιο εύκολο.
''Louis,ορκίζομαι στην γαμημένη μου ζωή αν σκέφτεσαι την-''
''Φυσικά και όχι,Harry!Δε θα το έκανα ποτέ!''
Άνοιξε το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και την έβαλα μέσα να ξαπλώσει.''Και για το να την φιλήσεις έτσι έλεγες,μα τελικά το έκανες.''
''Harry,δεν σκεφτόμουν καθαρά,εντάξει;Η ζωή της μαμάς μου,εξαρτιόταν από αυτό.''
''Το καταλαβαίνω,μα αυτό δεν σημαίνει πως μπορείς να βάζεις τη ζωή της Alyssa,σε κίνδυνο.''
Ήξερα πως είχε δίκιο,οπότε απλά το βούλωσα.Έτσι και αλλιώς,ο πυροβολισμός που ακούστηκε,δεν μου άφησε περιθώρια για να μιλήσω.
Κοίταξα τον Harry,μα έδειχνε καλά.Το ίδιο και η Alyssa.Και τότε συνειδητοποίησα τον πόνο.
Με πυροβόλησε στο πόδι.
Τα μάτια του Harry άνοιξαν διάπλατα και έτρεξε δίπλα μου.Ξαφνικά,το να αναπνέυσω έμοιαζε τόσο δύσκολο.Και τότε ήταν αυτός.Όπως πάντα,χαμογελούσε.
''Καλή προσπάθεια αγόρια,μα τώρα πρέπει να μου δώσετε πίσω αυτό που μου ανήκει.''
''Το μόνο που σου αξίζει,είναι μία σφαίρα εκεί που ξέρεις!''Φώναξε ο Harry.
Γέλασε.''Πολύ καλά...απ'ότι βλέπω,τώρα υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το τελειώσουμε αυτό.''Είπε και αυτή τη φορά σημάδεψε το κεφάλι του Harry.
Έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου,όταν άκουσα τον πυροβολισμό,ελπίζοντας πως είχε αστοχίσει.Μα ανοίγοντας τα ξανά,συνειδητοποίησα πως δεν είχε πυροβοληθεί ο Harry.
Αλλά ο Evan.
Τότε ήταν που οι αστυνόμοι,βγήκαν από τα αυτοκίνητά τους και το πλέον άψυχο σώμα του,έπεσα στο έδαφος.