A short update❤
Chapter 16
Daniah
Sa locker ng mga babae ay di magkahumayaw ang bawat isa sa pag aayos ng kanikaniyang mga make up, pati na rin ang mga susuotin. Closed na ngayon ang store, at maya maya ay mag uumpisa na ang party, binigyan lang kaming mga closing shift ng oras para makapag bihis at makapag ayos. Mas convenient para sa mga employee lalo na sa mga nag duty pa na dito na lang gawin ang party, isa pa, hindi naman pwedeng mag close ang store, kaya every year, dito raw palagi sa malaking Atrium ginaganap ang anumang pagdiriwang ng Empire.
Advantage na rin para sa amin ang pagiging selling personnel, dahil marunong na rin kami mag ayos ng sarili, gaya ng pag make up, at pag aayos ng buhok. Hindi na namin kaylangan magpaayos pa, o magpa parlor. Kaya eto ako ngayon, si Chichi muna ang inaayusan ko ng buhok, ok naman na ang mga make up namin, kaylangan na lang ng konting retouch, dahil sa gabi na, kaylangan long lasting, at di agad mabura. Simple lang naman ang gustong hairstyle ni Chichi, bumagay din sa nabili nyang dark blue venus cut gown, at iminatch nya ang kanyang green clutch na iniregalonko sa kanya noong nakaraang pasko. Unti unti na ring nagsisipagtungo ang ibang employees sa Atrium, na nasa pinaka unang palapag. Kakaylanganin maghagdan, o mag elevator para makarating doon, dahil nandito kami sa 3rd floor.
"Chichi, Daniah, hindi pa ba kayo tapos?baka mahuli na tayo.." tanong ni Clarisse sa amin ni Chichi, napakaganda rin nito sa suot niyang baby pink na long dress. Inaayos na ni Chichi ang buhok ko, nakapag bihis na rin naman ako, at ok na rin ang make up ko, kaya mabilis na lang namin itong matatapos.
"Malapit na ito Clarisse, pwede na kayong mauna, susunod na kami agad.." sagot naman ni Chichi habang nagsusuksok na mga hairpins sa low bun hairstyle na ginagawa niya.
"Sige, sumunod na kayo agad ha, ilan na lang kayo dito, sumabay kayo sa iba pang mga bababa.." sagot naman nito, at tsaka lumabas na ng locker. Ang isa sa gustong ugali ni Clarisse ay pagiging maalalahanin nito. Kaya naman isa siya sa nakagaanan ko ng loob.
Maya maya pa ay dalawa na lang kami ni Chichi na naiwan sa locker. Hindi namin nagawang sumabay sa iba pa, dahil hindi natagal si Chichi sa pag aayos ng buhok ko.
"Ok D, tapos na, halika na at baka nag uumpisa na yung program.." pagmamadali nito habang isa isang inilalagay ang mga ginamit namin sa pagaayos kanina.
Nagmamadali na kaming lumabas ng locker at tinungo ang private elevator, tama, open for employees ngayon ang private elevator, dahil ang bababaan kasi nito ay mismong Atrium na, hindi kagaya ng employees elevator, na sa kabilang dulo pa ang labas. Nang makahakbang na si Chichi papasok ng elevator ay agad ko namang naalala iyong clutch ko, naku Daniah, wala ka na talagang pag asa! Bakit ba napaka makalimutin mo.
"Chi, mauna ka na ha, babalikan ko lang yung clutch bag ko, hindi ko pala nadala..!" habol kong sabi bago pa magsara ang elevator.
"D, teka-" hanggang naputol na, at di ko na narinig ang sinabi niya.
Lakad takbo naman ang ginawa ko para makabalik sa locker, at ayun nga ang nakakainis na bag, nakapatong sa table sa harap ng malapad na salamin. Agad ko itong kinuha at nagmamadali uling lumabas.
"Hmmp! Nakakainis ka, bakit di mo ako tinawag at sinabing hoy wag mo akong iwan?ha?wala na tuloy akong kasabay nito eh..!" sabi ko habang nakataas kapantay ng mukha ko ang clutch bag. Oo, tama..yung clutch bag nga ang kausap ko. Pag hakbang ko mula sa loob ng locker, ay sya namang sulpot ng isang itim na pigurang naglalakad. Napahawak ako sa dibdib ko sa pagkagulat at napapikit pa.
"Santisima!" napakalakas ng kabog ng dibdib ko, totoo pala na may multo dito sa locker, ang sabi sabi kasi ay may gumagala raw na black lady dito, Diyos ko..wala naman po akong third eye, bakit nakakakita ako ng ganito..takot na takot kong bulong sa sarili ko.
Maya maya pa ay may narining akong tunog ng sapatos na naglalakad palayo. Idinilat ko ang mga mata ko, wala na? Haay..lumingon na ako sa kaliwa para magpatuloy na sa paglalakad patungong elevator, ng mapansin kong may nakatayo sa harap nito. Biglang kabog uli ang dibdib ko, dinig na dinig ko ang tibok, na parang konti na lng ay tatalon na mula sa dibdib ko. At hindi iyo dahil sa takot. Kundi dahil sa matinding kaba. Siya yung lalaking nagbayad ng damit na suot suot ko ngayon..siya yung kaibigan ni Carl..siya rin yung nabunggo ko mismo sa tapat ng elevator na yun..siya yung may mala anghel na mukha, kung hindi lang sana laging seryoso. At higit sa lahat, mukhang kompirmado ko nang siya nga ang may ari nitong Empire dahil malamang ay sa CEO'S office siya galing.
Inaninag ko pa ng kaunti kung siya nga iyon, at ng mejo makalapit na ako, ay napatunayan kong siya nga, siguradong sigurado ako sa tindig pa lamang niya, sa galing niyang magdala ng suit, ang kamay niyang palaging nakapamulsa. Pati ayos ng buhok niya. Walang dudang siya nga. Teka..anong gagawin ko, baka magkasabay pa kami sa elevetor..baka hindi na ako makalabas ng buhay sa dami ng dapat kong pagbayaran sa kanya? Babayaran ko naman talaga ang dress na ito, naghihintay lang ako ng pagkakataon na magkrus uli ang landas namin, pero hindi ko inaasahang mangyayari yun ngayon.
Kung bumalik muna kaya ako sa locker at maghintay ng kaunti na makasakay siya? Kung maghahagdan naman kasi ako, madaraanan ko pa rin siya. Tama..ganun na lang ang gagawin ko. Nang akmang tatalikod na ako pabalik ay sya naman hakbang nito papasok sa loob, naku..ayun naman pala at mauuna na siya..haay..nakahinga ako ng maluwag ng makitang sumakay na ang lalaki sa elevator, kaya nagpatuloy na ako sa paglalakad patungo sa tapat niyon. Napangiti ako ng maluwag ng makitang sarado na ang pinto..Hindi niya ako nakita o napansin man lang..napasayaw na rin ako ng kaunti dahil pakiramdam ko, daig ko pa ang nanalo sa raffle draw dahil ang swerte swerte ko. Hindi ko na namalayang nagbukas na uli ang pinto ng elevator.
"Tssk! As much as I wanted to watch you dance all night, I don't have all the time to wait for you here.."
Awtomatiko akong napahinto sa aking victory dance ng marinig ang nagsalita, dala ng pagkapahiya, at pagkabigla ay agad akong pumasok ng nakayuko sa loob ng elevator, "I'm sorry sir.." mahina kong sabi. Bakit ba nandito pa siya?akala ko ay nakababa na siya. Isipin mo ang isang babaeng nakasuot ng dress, naka heels at may hawak na clutch bag ay makikita mong sumasayaw ng kung ano ano, talaga namang nakakahiya. Ano ba naman 'tong mga pinag gagawa mo Daniah. Hindi na ito sumagot ng marinig ang pag hingi ko ng sorry. Pero ramdam kong nakatitig ito sa akin. At ako? Nakatitig sa sahig ng elevator na parang iyon na ang pinaka magandang tanawin na nakita ko. Bakit ang tagal naman makababa ng elevator na ito. Mas mabilis pa yata kung naghagdan ako. Unti unti na yata akong natutunaw sa pagkakatitig ng niya.
Napilitan akong magsalita at mag angat ng tingin, ng maalala ang dress na suot ko, dahilan para magtama ang aming mga mata.
"Uhhmm..Sir, ito pong dress, babayaran ko po sa inyo, kaso po-" agad naman itong sumagot.
"So that dress is what I've paid for yesterday. Yes?.." putol nito. At tsaka itinaas baba ang tingin sakin mula ulo, hanggang paa.
"It looks good on you.." dagdag pa nito at sinundan ng isang tipid na ngiti, nakaramdam ako ng hiya at pakiramdam ko ay nag blush ako, pero agad rin naman akong ngumiti sa kanya. Pero nag akmang magsasalita na ko, para magpasalamat sa papuri nya, ay muli siyang nagsalita.
"You know..if you want something..you should work hard for it. You can't just ask people to pay for you, because you like it..but you dont have the means" Anong ibig niyang sabihin? Sinadya kong pabayaran ito kay Carl?Oh..parang gusto kong umiyak. Ang sakit magsalita ng mamang ito. Wala raw akong kapasidad magbayad? Sinabi nyang bagay sakin ang dress, pero hahamakin niya pala ako. Hindi ko inalis ang mga mata ko sa gwapo niyang mukha. Marahil ay naghahanap pa rin ako ng magandang dahilan para hindi ko siya kapootan.
"Getting Carl's attention, won't give you the luxury you're dreaming of. I suggest, you stay away from him. Hindi siya basta bastang tao, na pwede mong lapitan kung kelan mo gustuhin.." dagdag pa nito.
Sumasakit yung puso ko. At parang may naghihiwa ng sibuyas, naluluha ako. Bakit naman ganun niya ako kausapin?hindi ko naman sinabing siya ang magbayad, siya nga itong bigla na lang sumulpot at iniabot sa kahera ang kanyang card, ni hindi ko naman siya kilala. Hindi ako makapagsalita, dahil pakiramdam ko kapag ibinuka ko ang bibig ko para magsalita ay tuluyan na kong maiiyak. Muli kong ibinaba ang aking tingin sa sahig ng elevator, hindi ko na kayang makipag tagisan ng tingin sa kanya, maya maya pa ay tumunog na ang elevator tanda na magbubukas na ang pinto.
Ng bumukas ang pinto ay agad akong humakbang palabas at muling humarap sa kanya.
"T-thank you Sir. At p-pasensya na po kayo.." tsaka ako tuluyang tumalikod, tanaw at dinig ko na ang magagandang ilaw, at malakas ng dagundong ng sound system. Malungkot akong ngumiti. Mahaba pa ang gabi..
Daniah's outfit❤Hairstyle
CTTO