နောက်နေ့မနက် နန်ဟွိုင်လင် အိမ်ကထွက်မလာခင်မှာ အမယန်(ဖေ့ချန်ခေါ်ပေးထားသည့် အိမ်အကူ)ကို သတိပေးလိုက်သည်။
" အမယန်..ကျတော် အိပ်တဲ့အခန်းကို ကျတော့်ဘာသာပဲ သန့်ရှင်းရေးလုပ်မယ်နော်..အဲ့တာကြောင့် အဲ့အခန်းထဲ မဝင်တော့နဲ့ "
အမယန်က ခေါင်းညိမ့်ပြလာသည်။ " ဟုတ်ပါပြီ..အမ မှတ်ထားပါမယ် "
အိမ်ကထွက်လာပြီးနောက် သူ ရုံးကို လမ်းလျှောက်လာလိုက်တာ ဆယ်မိနစ်တောင် မကြာလိုက်ပေ။ ရှန်မင်အန်က လွန်ခဲ့တဲ့နာရီဝက်က ဖုန်းခေါ်ပြီး သူ့ကိုရုံးခန်းကိုလာဖို့ ခေါ်ထားတာကြောင့် သူမ,မပြောဘူးဆိုရင်တောင် သူ့အတွက် ဇာတ်ကောင်အသစ်တစ်ခုပေးဖို့ဆိုတာ နန်ဟွိုင်လင် ခန့်မှန်းမိပါ၏။
အလုပ်ရှုပ်နေရတာကို သူပိုပြီး ခုံမင်မိတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အလုပ်ရှုပ်နေရင် သိပ်မတွေးဖြစ်ဘူး။ အချိန်တွေကုန်တာလဲ ပိုမြန်သလိုပဲ။ ပြီးတော့ အခုဆို အိမ်ကိုလွမ်းတယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကိုရော၊ တစ်ရက်ကိုဖြတ်သန်းရတာ နှစ်တွေအများကြီးကိုဖြတ်သန်းရသလိုပဲ အရမ်းကြာတယ်ဆိုတာကိုရော သူ ကောင်းကောင်းကြီးသိနေပြီဖြစ်သည်။
သူ ကုမ္ပဏီကိုရောက်တော့ မတွေ့ရတာ ခြောက်လကျော်လောက်ကြာပြီဖြစ်တဲ့ ရွမ်ရှင်းဆီကို အရင်ဆုံး အပြေးသွားတွေ့လိုက်တယ်။
ဖေ့ချန်ထွက်မသွားခင်က သူ အခက်အခဲရှိရင် ရွမ်ရှင်းကိုပြောလို့ရတယ်လို့ ပြောခဲ့ပေမယ့် ဒီနတ်ဘုရားကို အနှောက်အယှက်ပေးမိမှာ နန်ဟွိုင်လင် စိုးရိမ်၍ဖြစ်သည်။ ဖေ့ချန်က အဝေးရောက်နေတာဆိုတော့ ဒီနတ်ဘုရားက သေလောက်အောင်အလုပ်ရှုပ်နေမှာပဲလေ..အဲ့တာကို သူက ဘယ်လိုအရှုပ်တွေ ထပ်ပေးရဲမှာတဲ့လဲ?
" ရှောင်နန်? " ရွမ်ရှင်းက သူ့ကို အံ့သြစွာနဲ့ကြည့်လာတယ် " မင်း....ငါ မင်းကိုတောင် ဆက်ခနဲ မမှတ်မိဘူး "
နန်ဟွိုင်လင် ရှက်ရှက်နဲ့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် " လွန်ခဲ့တဲ့ခြောက်လက ကျတော် ကိုယ်ကိုကိုယ်ပိုကောင်းအောင် ဂရုစိုက်လို့ပါ..ပလက်စတစ်ဆာဂျရီမလုပ်ထားပါဘူး " သူပြောတာကို ရွမ်ရှင်းမယုံမှာကြောက်တာကြောင့် သူ့လက်နဲ့နှာခေါင်းကို ဆိတ်ပြလိုက်ပြီး မျက်နှာကိုရော ပွတ်သပ်ပြလိုက်သည်။ " တကယ်ပြောတာပါ "
ထိုအခါ ရွမ်ရှင်းက ပြုံးကာ ဆိုလာသည်။ " အခုဆို မင်းတစ်ကိုယ်လုံးက တောက်ပနေတာပဲ..မင်း တော်တော်ကို လှလာတယ် "
ရွမ်ရှင်း၏ ချီးကျူးစကားတွေကြောင့် သူပိုပိုပြီး ရှက်လာရသည်။ " ဒါနဲ့..လက်ထောက်ရွမ်..Mr.ဖေ့က မင်းကို ဆက်သွယ်လာသေးလားဟင်? "
ရွမ်ရှင်း ခေါင်းညိမ့်ပြကာ ပြောလိုက်သည်။ " ငါ အခုပဲ လေယာဥ်ကွင်းမှာ သူ့ကို သွားကြိုမလို့....မင်း အားရင် ငါနဲ့လိုက်ခဲ့လို့ရတယ်..သူကလည်း မင်းကိုတွေ့ချင်နေမှာပါ "
" ကျတော့်အေးဂျင့်က ခေါ်ထားလို့ ကျတော် သူမကို အခုသွားတွေ့ရမှာမို့ "
" အဲ့ဒါဆိုလည်း သွားလိုက်ပါ..ငါလည်း သွားရတော့မယ် "
နန်ဟွိုင်လင် ဓာတ်လှေကားထဲရောက်မှ တစ်ခုခုမှားနေတယ်ဆိုတာ သတိပြုလိုက်မိသည်။
ဖေ့ကျန်းက သူ့ကိုတွေ့ချင်နေတယ်ဆိုတာ ရွမ်ရှင်းက ဘယ်လိုသိနေတာလဲ? သူ သိနေတဲ့လျှို့ဝှက်ချက်ကို ရွမ်ရှင်းကလည်း သိနေတာလား?
ဒီလိုနဲ့ ရှန်မင်အန်ရဲ့ရုံးခန်းတံခါးဝကိုရောက်တော့ သူ့ရဲ့အတွေးတွေကို ခနဖယ်ထားလိုက်ကာ လက်မြောက်ပြီး တံခါးကိုခေါက်ရင်း အထဲက အဖြေပြန်ပေးသံကြားရမှ တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ကာ ဝင်လာလိုက်၏။
ဇာတ်လမ်းနှစ်ခုကို တစ်ခုပြီးတစ်ခုရိုက်ပြီးနောက် နှစ်ဝက်ကျော်ကျော်ကြာအောင် သူဒီရုံးခန်းကို ခြေမချခဲ့တာကြောင့် အဲ့ကတည်းက ရှန်မင်အန်ကို သူမတွေ့ရတော့တာဖြစ်သည်။
ထင်ထားတဲ့အတိုင်းပဲ သူ့ကိုမြင်လိုက်တဲ့အချိန် ရှန်မင်အန်ကလည်း အံ့အားသင့်နေခဲ့သည်။ " ငါ ရှောင်ကျူဆီကနေ မင်းပိုကြည့်ကောင်းလာတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းကို ကြားထားခဲ့ပေမယ့် အခု ငါ့မျက်စိနဲ့ ကိုယ်တိုင်မြင်နေရတာတောင် ငါ မယုံနိုင်သေးဘူး! မင်း ဘယ်လိုများ အများကြီးပြောင်းလဲသွားတာလဲ? "
" ကျတော် ဆရာဝန်ဆီ သွားပြတော့ သူပြောတာက ဖွံ့ဖြိုးမှုနောက်ကျလို့တဲ့ "
" အခု မင်းမျက်နှာက တက်သစ်စပေါ်ပြူလာဖြစ်နေတဲ့သူအားကုန်လုံးကို သတ်နိုင်လောက်တဲ့ထိ ချောသွားပြီ..နောက်နှစ် ကြယ်နိုင်ငံထွက်လာရင် မင်းက သေချာပေါက် ဝက်ဝက်ကွဲအောင်မြင်ပြီး အွန်းလှိုင်းထိပ်တန်းရှာဖွေမှုအများဆုံးသူဖြစ်လာလိမ့်မယ် "
" အမကျူ..ကျတော်က ရှာဖွေမှုအများဆုံးသူ မဖြစ်ချင်ဘူး..သရုပ်ဆောင် တစ်ယောက်ပဲဖြစ်ချင်တာပါ "
ထိုအခါ ရှန်မင်အန်က ပြုံးလာပြီး သူ့ကို စာအုပ်အတွဲလိုက်ကြီးတစ်ခု ကမ်းပေးလာ၏။ " ဒီရုပ်ရှင်က မင်းကို စစ်မှန်တဲ့သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးလိမ့်မယ် "
ရုပ်ရှင်တဲ့လား?
နန်ဟွိုင်လင့် နှလုံးသားက တလှပ်လှပ်နဲ့တုန်ယင်လာပြီး စာအုပ်တွဲကိုယူကာ အဖုံးကိုငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။
[ ဖေဖေ ]
ဇာတ်ညွှန်း- ဝမ်ကွမ့်
ဒါရိုက်တာ- ဝူရှင်းဟိုင်
နန်ဟွိုင်လင် စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားသွားတာကြောင့် သူ့လက်တွေပါတုန်ယင်နေတော့သည်။
ဝမ်ကွမ့်နှင့် ဝူရှင်းဟိုင်က တစ်ယောက်က ထိပ်တန်းဇာတ်ညွှန်းရေးဆရာဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ယောက်က စူပါဒါရိုက်တာတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့နာမည်က မိုးကြိုးသွားတွေလိုပဲ တရုတ်နိုင်ငံကအရေးပါတဲ့ဆုပေးပွဲတွေဆိုရင် သူတို့က ပုံမှန်ဧည့်သည့်တော်တွေဖြစ်တာကြောင့် သူတို့နာမည်ကို နန်ဟွိုင်လင် ဘယ်လိုလုပ်မသိဘဲနေမှာလဲ?
ဒါပေမယ့် သူလို ဘာမှဖြစ်မလာသေးတဲ့သရုပ်ဆောင်ပေါက်စလေးက ဒီလိုကျော်ကြားတဲ့လူနှစ်ယောက်နဲ့ အလုပ်လုပ်ရမဲ့အခွင့်အရေးကို သူ ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်ကူးတောင် ယဥ်မထားခဲ့ဖူးတာကြောင့် နေ့ခင်းအိပ်မက်မက်နေသလို နတ်ပြည်ကိုသူရောက်သွားတယ်ဆိုတာ မသေချာတဲ့ထင်မြင်မှုတစ်ခုလိုပဲ ဖြစ်နေသည်။
" အမရှန် " နန်ဟွိုင်လင့်နှလုံးသားက ပြင်းထန်စွာခေါက်ပေါက်နေတာကြောင့် သူ့လည်ပင်းတွေကလည်း တင်းကျပ်နေသည်။ " အမရှန်ပြောတာက ဝူရှင်းဟိုင်ရိုက်မဲ့ရုပ်ရှင်ကားကို ကျတော် သရုပ်ဆောင်ဖို့ အခွင့်အရေးရတယ်လို့ ပြောချင်တာလား? "
" အခွင့်အရေးရတာမဟုတ်ဘူး..အဲ့တာက သေချာပေါက် မင်းအတွက်ပဲ "
နန်ဟွိုင်လင် စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ ထတောင်အော်ချင်လာတယ်..ဒါပေမယ့် သူကိုယ့်သူပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး စိတ်တည်ငြိမ်သွားအောင် အချိန်ခနလောက်ယူလိုက်ပြီးမှ ဆက်၍မေးလိုက်တယ်။
" ဒါပေမယ့် ကျတော် လူရွေးပွဲဝင်မပြိုင်ရသေးဘူးလေ..အဲ့တာကို ကျတော့်အတွက်ဆိုပြီး ဘယ်လိုများအတည်ယူလိုက်တာလဲ? "
" ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲဆိုတာ ငါလည်း အတိအကျတော့ မသိဘူး..ဒါပေမယ့် ငါ ဝူရှင်းဟိုင်နဲ့ စာချုပ်ချုပ်ပြီးသွားတော့ သူငါ့ကို ဇာတ်ညွှန်းပေးသွားတာ " ရှန်မင်အန်က ပြောလာသည်။ " သူတို့မင်းကို ဘယ်လိုရှာတွေ့သွားတယ်ဆိုတာ အရေးမကြီးပါဘူး..မင်း ဝူရှင်းဟိုင်ရဲ့လှေပေါ်ကိုရောက်သွားပြီဆိုမှတော့ အနုပညာလောကထဲက လှိုင်းလှုံးကြားထဲမှာ အောင်အောင်မြင်မြင် ကူးခက်နိုင်ပြီး တောက်ပတဲ့အနာဂတ်တွေ ရောက်ရှိလာတော့မှာ "
နန်ဟွိုင်လင် စိတ်တွေထိန်းချုပ်မရတော့ဘဲ လက်ထဲက ဇာတ်ညွှန်းစာအုပ်ကို လှန်လှောကြည့်ကာ ရှန်မင်အန်ကိုလည်း လှမ်းမေးလိုက်သည်။
" အမရှန် ဇာတ်ညွှန်းက ဘာအကြောင်းလဲဆိုတာ သိပြီးပြီလား? "
" ငါ သိတာကတော့ ဒါက မွေးစားသားနဲ့ သူ့အဖေတို့ရဲ့အကြောင်းပဲ..ဒါပေမယ့်ဘယ်လိုအကြောင်းမျိုးလဲတော့ ငါလည်းသေချာမသိဘူး..မင်းက မွေးစားသားနေရာကနေ သရုပ်ဆောင်ရမှာ..မင်းရဲ့အဖေနေရာက သရုပ်ဆောင်မဲ့သူကို မှန်းကြည့်မလား? "
နန်ဟွိုင်လင် မစဥ်းစားနိုင်တော့ပဲ ခေါင်းရမ်းပြလိုက်တယ်။ " ကျတော် မသိဘူး "
ရှန်မင်အန်ပြုံးကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ " ချီကူး "
မာမား! ချီကူးတဲ့! သူ့အိုင်ဒေါ!
နန်ဟွိုင်လင် လေပေါ်တောင်ရောက်နေပြီလို့ခံစားနေရပြီး သူ့နှလုံးသားကလည်း လုံးဝကို အချိုတွေနဲ့ပြည့်နေတော့တယ်။
" မင်း ရှာဖွေမှုအခံရဆုံးသူ မဖြစ်ချင်ဘူး၊ သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်မလား? ဒီရုပ်ရှင်ရိုက်ပြီးရင် မင်းက စစ်မှန်တဲ့သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်လာတော့မှာ "
နန်ဟွိုင်လင် ရုတ်တရက် သံသယဝင်လာ၏။ ဒီလိုမျိုးဒါရိုက်တာ၊ ဇာတ်ညွှန်း၊ သရုပ်ဆောင်တွေက ထိပ်တန်းမှာရှိတဲ့ စီစဥ်ထားတဲ့ ရုပ်ရှင်ကားတစ်ခုပဲ..အဲ့တာကို သူ့လိုလူက ဘယ်လိုလုပ်ပါလာတာလဲ?
ရုတ်တရက် ဖုန်းမြည်သံကြောင့် သူငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ဖေ့ချန်ဆီက စာပို့လာခြင်းဖြစ်ပြီး နန်ဟွိုင်လင် ရင်တွေခုန်ကာ မြန်မြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။
[ Mr.ယုန်: ဒီအချိန်က ကမ္ဘာ့အချောဆုံးမင်းယောက်ျားဆီက မက်ဆေ့ပို့တဲ့အချိန်ပဲ~ ဘေဘီ..မင်းလုပ်ချင်တဲ့အရာတိုင်းကို ကိုယ်အချိန်တိုင်းခွင့်ပြုပေးမှာလို့ ပြောခဲ့တယ်နော်..ဖေဖေဆိုတဲ့ဇာတ်ကားမှာ မင်းက ဒုတိယမင်းသားနေရာကနေ သရုပ်ဆောင်ရလိမ့်မယ်..ဒါက မင်းကိုပေးတဲ့ ကိုယ်ရဲ့ ဒုတိယလက်ဆောင်...စပရိုက်ဖြစ်ရဲ့လား? မင်းယောက်ျားက ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်မလား? ]
နန်ဟွိုင်လင် ပျော်လွန်းလို့ ထငိုမိတော့မယ်။
စိတ်ကိုပြန်ထိန်းရင်း ရှန်မင်အန်ကို မော့ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။
" အမရှန်..ရုပ်ရှင်က ဘယ်တော့စမှာလဲ? "
" နိုဝင်ဘာအစောပိုင်း.. သွားဖို့ကတစ်လလောက်လိုသေးတာမို့..မင်း ကောင်းကောင်းပြင်ဆင်ထားသင့်တယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ "နန်ဟွိုင်လင် ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်တယ်။
ရှန်မင်အန်ရဲ့ရုံးခန်းကနေ ထွက်လာတော့ နန်ဟွိုင်လင် ဓာတ်လှေကားဆီမသွားသေးဘဲ အရေးပေါ်လှေကားဘက်ကိုကွေ့လာခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူ့ရဲ့စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ ခံစားချက်တွေကို ဆက်ထိန်းထားနိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်နဲ့ ရင်ဘက်ထဲက ပေါ့သွားတဲ့ထိ အော်ပစ်လိုက်တယ်။
သူ အော်လို့ ဝသွားတော့မှ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုနဲ့ အရေးပေါ်လှေကားဘက်ကနေ ပြန်ထွက်လာလိုက်၏။
ဓာတ်လှေကားစောင့်နေချိန်မှာ သူဖုန်းက ထပ်မြည်လာခဲ့သည်။
မရင်းနှီးတဲ့နံပါတ်တစ်ခုက ခေါ်ဆိုလာတာဖြစ်သည်။
" ဟယ်လို? "
" ငါပါ " တစ်ဖက်ကနေ အေးစက်လွန်းတဲ့ယောက်ျားသံတစ်ခုထွက်ပေါ်လာသည်။ " ဖေ့ကျန်း "
" ဟယ်လို..Mr.ဖေ့ " နန်ဟွိုင်လင် ယောင်နနဖြင့်ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
" အရာအားလုံး ချောချောမွေ့မွေ့ပဲ မင်းစိုးရိမ်စရာ မလိုဘူး " ဖေ့ကျန်းက လိုရင်းတိုရှင်းသာ ပြောလာသည်။
" အမ်..." နန်ဟွိုင်လင် ဆက်မမေးဘဲ မနေနိုင်ပေ " သူတို့ ဘယ်ချိန် ပြန်လာမှာလဲဟင်? "
" ငါလည်း မပြောတက်ဘူး..အဲ့ဒီကို ငါ လတိုင်းသွားမှာ မင်းလိုက်ချင်ရင် ငါနဲ့လိုက်ခဲ့လို့ရတယ် "
" ကျတော် လိုက်ချင်ပါတယ် " နန်ဟွိုင်လင် စဥ်းစားစရာတောင်မလိုဘဲ တစ်ခါတည်း တန်းပြောလိုက်သည်။ " ကျေူဇူးပြုပြီး ဖေ့ချန်ကျတော့်ကို ခေါ်ရင် ပြောပေးပါဦး "
" တစ်ပတ်အတွင်း ရုံးကိုလာပြီး ငါ့ကိုလာတွေ့ဦး ငါ မင်းကိုပေးစရာရှိတယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ "
ထို့နောက် ဖေ့ကျန်းက ဖုန်းချသွားတော့သည်။
ဓာတ်လှေကားရောက်လာတော့ နန်ဟွိုင်လင် ပထမထပ်ကိုသွားဖို့နှိပ်လိုက်သည်။
ဖေ့ကျန်းကတော့ သူ့ကိုပေးဖို့ ဘာမှရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ ဖေ့ချန်ကပဲ သူ့ကိုပေးဖို့ သူ့အကိုနဲ့လူကြုံထည့်ပေးလိုက်တာဖြစ်မယ်။ အဲ့တာဘာများ ဖြစ်မလဲ?
ဖေ့ချန်ကို နောက်လသွားတွေ့ရမယ်ဆိုတဲ့အတွေးက နန်ဟွိုင်လင့်ရင်ကို အေးမြသွားစေသည်။ ဒါပေမယ့် နောက်လမှာ သူရိုက်မဲ့ရုပ်ရှင်က စတော့မှာဆိုတော့ အမေရိကကိုသွားဖို့ သူအချိန်ရချင်မှရတော့မှာ။
ရုတ်တရက် သူ မျှော်လင့်ချက်မဲ့သွားသလို ခံစားလာရပြန်သည်။
____________
17. 11. 22 ( Thu )
TN/ အစကတော့ ဒီအပိုင်းက နဲနဲတိုနေလို့ နောက်တစ်ပိုင်းရေးပြီးမှပဲပေါင်းupမလို့...ဒါပေမယ့် တစ်ချို့စာဖတ်တဲ့သူတွေက 2ပိုင်း upရင် 1ပိုင်းပဲဖတ်လို့ အဲ့လိုမတင်တော့ဘူး..hehe
ဒီနားမှာပြောလိုက်ရင် Spoilသလိုဖြစ်သွားမလားတော့မသိပေမယ့်...
ရေခဲတုံး ဖေ့ကျန်းကို ချိန်နေတဲ့သူတွေရှိရင် သတိပေးလိုက်မယ် အခုချက်ချင်းပဲလက်နက်ချလိုက်ပါညော်...ဘာလို့လဲသိချင်ရင် commentမှာလာဖတ်....
-------------
Zawgyi
ေနာက္ေန့မနက္ နန္ဟြိုင္လင္ အိမ္ကထြက္မလာခင္မွာ အမယန္(ေဖ့ခ်န္ေခၚေပးထားသည့္ အိမ္အကူ)ကို သတိေပးလိုက္သည္။
" အမယန္..က်ေတာ္ အိပ္တဲ့အခန္းကို က်ေတာ့္ဘာသာပဲ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္မယ္ေနာ္..အဲ့တာေၾကာင့္ အဲ့အခန္းထဲ မဝင္ေတာ့နဲ႔ "
အမယန္က ေခါင္းညိမ့္ျပလာသည္။ " ဟုတ္ပါၿပီ..အမ မွတ္ထားပါမယ္ "
အိမ္ကထြက္လာၿပီးေနာက္ သူ ရံုးကို လမ္းေလ်ွာက္လာလိုက္တာ ဆယ္မိနစ္ေတာင္ မၾကာလိုက္ေပ။ ရွန္မင္အန္က လြန္ခဲ့တဲ့နာရီဝက္က ဖုန္းေခၚၿပီး သူ႔ကိုရံုးခန္းကိုလာဖို႔ ေခၚထားတာေၾကာင့္ သူမ,မေျပာဘူးဆိုရင္ေတာင္ သူ႔အတြက္ ဇာတ္ေကာင္အသစ္တစ္ခုေပးဖို႔ဆိုတာ နန္ဟြိုင္လင္ ခန္႔မွန္းမိပါ၏။
အလုပ္ရႈပ္ေနရတာကို သူပိုၿပီး ခံုမင္မိတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အလုပ္ရႈပ္ေနရင္ သိပ္မေတြးျဖစ္ဘူး။ အခ်ိန္ေတြကုန္တာလဲ ပိုျမန္သလိုပဲ။ ၿပီးေတာ့ အခုဆို အိမ္ကိုလြမ္းတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုေရာ၊ တစ္ရက္ကိုျဖတ္သန္းရတာ ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးကိုျဖတ္သန္းရသလိုပဲ အရမ္းၾကာတယ္ဆိုတာကိုေရာ သူ ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိေနၿပီျဖစ္သည္။
သူ ကုမၸဏီကိုေရာက္ေတာ့ မေတြ့ရတာ ေျခာက္လေက်ာ္ေလာက္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ရြမ္ရွင္းဆီကို အရင္ဆံုး အေျပးသြားေတြ့လိုက္တယ္။
ေဖ့ခ်န္ထြက္မသြားခင္က သူ အခက္အခဲရိွရင္ ရြမ္ရွင္းကိုေျပာလို႔ရတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ေပမယ့္ ဒီနတ္ဘုရားကို အေနွာက္အယွက္ေပးမိမွာ နန္ဟြိုင္လင္ စိုးရိမ္၍ျဖစ္သည္။ ေဖ့ခ်န္က အေဝးေရာက္ေနတာဆိုေတာ့ ဒီနတ္ဘုရားက ေသေလာက္ေအာင္အလုပ္ရႈပ္ေနမွာပဲေလ..အဲ့တာကို သူက ဘယ္လိုအရႈပ္ေတြ ထပ္ေပးရဲမွာတဲ့လဲ?
" ေရွာင္နန္? " ရြမ္ရွင္းက သူ႔ကို အံ့ၾသစြာနဲ႔ၾကည့္လာတယ္ " မင္း....ငါ မင္းကိုေတာင္ ဆက္ခနဲ မမွတ္မိဘူး "
နန္ဟြိုင္လင္ ရွက္ရွက္နဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ " လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္လက က်ေတာ္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ပိုေကာင္းေအာင္ ဂရုစိုက္လို႔ပါ..ပလက္စတစ္ဆာဂ်ရီမလုပ္ထားပါဘူး " သူေျပာတာကို ရြမ္ရွင္းမယံုမွာေၾကာက္တာေၾကာင့္ သူ႔လက္နဲ႔ႏွာေခါင္းကို ဆိတ္ျပလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုေရာ ပြတ္သပ္ျပလိုက္သည္။ " တကယ္ေျပာတာပါ "
ထိုအခါ ရြမ္ရွင္းက ၿပံဳးကာ ဆိုလာသည္။ " အခုဆို မင္းတစ္ကိုယ္လံုးက ေတာက္ပေနတာပဲ..မင္း ေတာ္ေတာ္ကို လွလာတယ္ "
ရြမ္ရွင္း၏ ခ်ီးက်ူးစကားေတြေၾကာင့္ သူပိုပိုၿပီး ရွက္လာရသည္။ " ဒါနဲ႔..လက္ေထာက္ရြမ္..Mr.ေဖ့က မင္းကို ဆက္သြယ္လာေသးလားဟင္? "
ရြမ္ရွင္း ေခါင္းညိမ့္ျပကာ ေျပာလိုက္သည္။ " ငါ အခုပဲ ေလယာဥ္ကြင္းမွာ သူ႔ကို သြားႀကိဳမလို႔....မင္း အားရင္ ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့လို႔ရတယ္..သူကလည္း မင္းကိုေတြ့ခ်င္ေနမွာပါ "
" က်ေတာ့္ေအးဂ်င့္က ေခၚထားလို႔ က်ေတာ္ သူမကို အခုသြားေတြ့ရမွာမို႔ "
" အဲ့ဒါဆိုလည္း သြားလိုက္ပါ..ငါလည္း သြားရေတာ့မယ္ "
နန္ဟြိုင္လင္ ဓာတ္ေလွကားထဲေရာက္မွ တစ္ခုခုမွားေနတယ္ဆိုတာ သတိျပဳလိုက္မိသည္။
ေဖ့က်န္းက သူ႔ကိုေတြ့ခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ ရြမ္ရွင္းက ဘယ္လိုသိေနတာလဲ? သူ သိေနတဲ့လ်ိႈ႔ဝွက္ခ်က္ကို ရြမ္ရွင္းကလည္း သိေနတာလား?
ဒီလိုနဲ႔ ရွန္မင္အန္ရဲ့ရံုးခန္းတံခါးဝကိုေရာက္ေတာ့ သူ႔ရဲ့အေတြးေတြကို ခနဖယ္ထားလိုက္ကာ လက္ေျမာက္ၿပီး တံခါးကိုေခါက္ရင္း အထဲက အေျဖျပန္ေပးသံၾကားရမွ တံခါးကိုတြန္းဖြင့္ကာ ဝင္လာလိုက္၏။
ဇာတ္လမ္းႏွစ္ခုကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခုရိုက္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ သူဒီရံုးခန္းကို ေျခမခ်ခဲ့တာေၾကာင့္ အဲ့ကတည္းက ရွန္မင္အန္ကို သူမေတြ့ရေတာ့တာျဖစ္သည္။
ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ သူ႔ကိုျမင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ရွန္မင္အန္ကလည္း အံ့အားသင့္ေနခဲ့သည္။ " ငါ ေရွာင္က်ူဆီကေန မင္းပိုၾကည့္ေကာင္းလာတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ၾကားထားခဲ့ေပမယ့္ အခု ငါ့မ်က္စိနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ျမင္ေနရတာေတာင္ ငါ မယံုႏိုင္ေသးဘူး! မင္း ဘယ္လိုမ်ား အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားတာလဲ? "
" က်ေတာ္ ဆရာဝန္ဆီ သြားျပေတာ့ သူေျပာတာက ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေနာက္က်လို႔တဲ့ "
" အခု မင္းမ်က္ႏွာက တက္သစ္စေပၚျပဴလာျဖစ္ေနတဲ့သူအားကုန္လံုးကို သတ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ထိ ေခ်ာသြားၿပီ..ေနာက္ႏွစ္ ၾကယ္ႏိုင္ငံထြက္လာရင္ မင္းက ေသခ်ာေပါက္ ဝက္ဝက္ကြဲေအာင္ျမင္ၿပီး အြန္းလိႈင္းထိပ္တန္းရွာေဖြမႈအမ်ားဆံုးသူျဖစ္လာလိမ့္မယ္ "
" အမက်ူ..က်ေတာ္က ရွာေဖြမႈအမ်ားဆံုးသူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး..သရုပ္ေဆာင္ တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ခ်င္တာပါ "
ထိုအခါ ရွန္မင္အန္က ၿပံဳးလာၿပီး သူ႔ကို စာအုပ္အတြဲလိုက္ႀကီးတစ္ခု ကမ္းေပးလာ၏။ " ဒီရုပ္ရွင္က မင္းကို စစ္မွန္တဲ့သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးလိမ့္မယ္ "
ရုပ္ရွင္တဲ့လား?
နန္ဟြိုင္လင့္ ႏွလံုးသားက တလွပ္လွပ္နဲ႔တုန္ယင္လာၿပီး စာအုပ္တြဲကိုယူကာ အဖံုးကိုငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္။
[ ေဖေဖ ]
ဇာတ္ၫႊန္း- ဝမ္ကြမ့္
ဒါရိုက္တာ- ဝူရွင္းဟိုင္
နန္ဟြိုင္လင္ စိတ္ေတြ အရမ္းလႈပ္ရွားသြားတာေၾကာင့္ သူ႔လက္ေတြပါတုန္ယင္ေနေတာ့သည္။
ဝမ္ကြမ့္ႏွင့္ ဝူရွင္းဟိုင္က တစ္ေယာက္က ထိပ္တန္းဇာတ္ၫႊန္းေရးဆရာျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က စူပါဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့နာမည္က မိုးႀကိဳးသြားေတြလိုပဲ တရုတ္ႏိုင္ငံကအေရးပါတဲ့ဆုေပးပြဲေတြဆိုရင္ သူတို႔က ပံုမွန္ဧည့္သည့္ေတာ္ေတျြဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔နာမည္ကို နန္ဟြိုင္လင္ ဘယ္လိုလုပ္မသိဘဲေနမွာလဲ?
ဒါေပမယ့္ သူလို ဘာမျွဖစ္မလာေသးတဲ့သရုပ္ေဆာင္ေပါက္စေလးက ဒီလိုေက်ာ္ၾကားတဲ့လူႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမဲ့အခြင့္အေရးကို သူ ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္ကူးေတာင္ ယဥ္မထားခဲ့ဖူးတာေၾကာင့္ ေန့ခင္းအိပ္မက္မက္ေနသလို နတ္ျပည္ကိုသူေရာက္သြားတယ္ဆိုတာ မေသခ်ာတဲ့ထင္ျမင္မႈတစ္ခုလိုပဲ ျဖစ္ေနသည္။
" အမရွန္ " နန္ဟြိုင္လင့္ႏွလံုးသားက ျပင္းထန္စြာေခါက္ေပါက္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔လည္ပင္းေတြကလည္း တင္းက်ပ္ေနသည္။ " အမရွန္ေျပာတာက ဝူရွင္းဟိုင္ရိုက္မဲ့ရုပ္ရွင္ကားကို က်ေတာ္ သရုပ္ေဆာင္ဖို႔ အခြင့္အေရးရတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာလား? "
" အခြင့္အေရးရတာမဟုတ္ဘူး..အဲ့တာက ေသခ်ာေပါက္ မင္းအတြက္ပဲ "
နန္ဟြိုင္လင္ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို႔ ထေတာင္ေအာ္ခ်င္လာတယ္..ဒါေပမယ့္ သူကိုယ့္သူျပန္ထိန္းလိုက္ၿပီး စိတ္တည္ၿငိမ္သြားေအာင္ အခ်ိန္ခနေလာက္ယူလိုက္ၿပီးမွ ဆက္၍ေမးလိုက္တယ္။
" ဒါေပမယ့္ က်ေတာ္ လူေရြးပြဲဝင္မၿပိဳင္ရေသးဘူးေလ..အဲ့တာကို က်ေတာ့္အတြက္ဆိုၿပီး ဘယ္လိုမ်ားအတည္ယူလိုက္တာလဲ? "
" ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲဆိုတာ ငါလည္း အတိအက်ေတာ့ မသိဘူး..ဒါေပမယ့္ ငါ ဝူရွင္းဟိုင္နဲ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၿပီးသြားေတာ့ သူငါ့ကို ဇာတ္ၫႊန္းေပးသြားတာ " ရွန္မင္အန္က ေျပာလာသည္။ " သူတို႔မင္းကို ဘယ္လိုရွာေတြ့သြားတယ္ဆိုတာ အေရးမႀကီးပါဘူး..မင္း ဝူရွင္းဟိုင္ရဲ့ေလွေပၚကိုေရာက္သြားၿပီဆိုမွေတာ့ အႏုပညာေလာကထဲက လိႈင္းလႈံးၾကားထဲမွာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ကူးခက္ႏိုင္ၿပီး ေတာက္ပတဲ့အနာဂတ္ေတြ ေရာက္ရိွလာေတာ့မွာ "
နန္ဟြိုင္လင္ စိတ္ေတြထိန္းခ်ဳပ္မရေတာ့ဘဲ လက္ထဲက ဇာတ္ၫႊန္းစာအုပ္ကို လွန္ေလွာၾကည့္ကာ ရွန္မင္အန္ကိုလည္း လွမ္းေမးလိုက္သည္။
" အမရွန္ ဇာတ္ၫႊန္းက ဘာအေၾကာင္းလဲဆိုတာ သိၿပီးၿပီလား? "
" ငါ သိတာကေတာ့ ဒါက ေမြးစားသားနဲ႔ သူ႔အေဖတို႔ရဲ့အေၾကာင္းပဲ..ဒါေပမယ့္ဘယ္လိုအေၾကာင္းမ်ိဳးလဲေတာ့ ငါလည္းေသခ်ာမသိဘူး..မင္းက ေမြးစားသားေနရာကေန သရုပ္ေဆာင္ရမွာ..မင္းရဲ့အေဖေနရာက သရုပ္ေဆာင္မဲ့သူကို မွန္းၾကည့္မလား? "
နန္ဟြိုင္လင္ မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ပဲ ေခါင္းရမ္းျပလိုက္တယ္။ " က်ေတာ္ မသိဘူး "
ရွန္မင္အန္ၿပံဳးကာ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ " ခ်ီကူး "
မာမား! ခ်ီကူးတဲ့! သူ႔အိုင္ေဒါ!
နန္ဟြိုင္လင္ ေလေပၚေတာင္ေရာက္ေနၿပီလို႔ခံစားေနရၿပီး သူ႔ႏွလံုးသားကလည္း လံုးဝကို အခ်ိဳေတြနဲ႔ျပည့္ေနေတာ့တယ္။
" မင္း ရွာေဖြမႈအခံရဆံုးသူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး၊ သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္မလား? ဒီရုပ္ရွင္ရိုက္ၿပီးရင္ မင္းက စစ္မွန္တဲ့သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာေတာ့မွာ "
နန္ဟြိုင္လင္ ရုတ္တရက္ သံသယဝင္လာ၏။ ဒီလိုမ်ိဳးဒါရိုက္တာ၊ ဇာတ္ၫႊန္း၊ သရုပ္ေဆာင္ေတြက ထိပ္တန္းမွာရိွတဲ့ စီစဥ္ထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားတစ္ခုပဲ..အဲ့တာကို သူ႔လိုလူက ဘယ္လိုလုပ္ပါလာတာလဲ?
ရုတ္တရက္ ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ သူငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဖ့ခ်န္ဆီက စာပို႔လာျခင္းျဖစ္ၿပီး နန္ဟြိုင္လင္ ရင္ေတြခုန္ကာ ျမန္ျမန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
[ Mr.ယုန္: ဒီအခ်ိန္က ကမ႓ာ့အေခ်ာဆံုးမင္းေယာက္်ားဆီက မက္ေဆ့ပို႔တဲ့အခ်ိန္ပဲ~ ေဘဘီ..မင္းလုပ္ခ်င္တဲ့အရာတိုင္းကို ကိုယ္အခ်ိန္တိုင္းခြင့္ျပဳေပးမွာလို႔ ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္..ေဖေဖဆိုတဲ့ဇာတ္ကားမွာ မင္းက ဒုတိယမင္းသားေနရာကေန သရုပ္ေဆာင္ရလိမ့္မယ္..ဒါက မင္းကိုေပးတဲ့ ကိုယ္ရဲ့ ဒုတိယလက္ေဆာင္...စပရိုက္ျဖစ္ရဲ့လား? မင္းေယာက္်ားက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္မလား? ]
နန္ဟြိုင္လင္ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ထငိုမိေတာ့မယ္။
စိတ္ကိုျပန္ထိန္းရင္း ရွန္မင္အန္ကို ေမာ့ၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
" အမရွန္..ရုပ္ရွင္က ဘယ္ေတာ့စမွာလဲ? "
" ႏိုဝင္ဘာအေစာပိုင္း.. သြားဖို႔ကတစ္လေလာက္လိုေသးတာမို႔..မင္း ေကာင္းေကာင္းျပင္ဆင္ထားသင့္တယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ "နန္ဟြိုင္လင္ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္တယ္။
ရွန္မင္အန္ရဲ့ရံုးခန္းကေန ထြက္လာေတာ့ နန္ဟြိုင္လင္ ဓာတ္ေလွကားဆီမသြားေသးဘဲ အေရးေပၚေလွကားဘက္ကိုေကြ့လာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ႔ရဲ့စိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ဆက္ထိန္းထားႏိုင္စြမ္းမရိွေတာ့ဘဲ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္နဲ႔ ရင္ဘက္ထဲက ေပါ့သြားတဲ့ထိ ေအာ္ပစ္လိုက္တယ္။
သူ ေအာ္လို႔ ဝသြားေတာ့မွ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုနဲ႔ အေရးေပၚေလွကားဘက္ကေန ျပန္ထြက္လာလိုက္၏။
ဓာတ္ေလွကားေစာင့္ေနခ်ိန္မွာ သူဖုန္းက ထပ္ျမည္လာခဲ့သည္။
မရင္းႏွီးတဲ့နံပါတ္တစ္ခုက ေခၚဆိုလာတာျဖစ္သည္။
" ဟယ္လို? "
" ငါပါ " တစ္ဖက္ကေန ေအးစက္လြန္းတဲ့ေယာက္်ားသံတစ္ခုထြက္ေပၚလာသည္။ " ေဖ့က်န္း "
" ဟယ္လို..Mr.ေဖ့ " နန္ဟြိုင္လင္ ေယာင္နနျဖင့္ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
" အရာအားလံုး ေခ်ာေခ်ာေမြ့ေမြ့ပဲ မင္းစိုးရိမ္စရာ မလိုဘူး " ေဖ့က်န္းက လိုရင္းတိုရွင္းသာ ေျပာလာသည္။
" အမ္..." နန္ဟြိုင္လင္ ဆက္မေမးဘဲ မေနႏိုင္ေပ " သူတို႔ ဘယ္ခ်ိန္ ျပန္လာမွာလဲဟင္? "
" ငါလည္း မေျပာတက္ဘူး..အဲ့ဒီကို ငါ လတိုင္းသြားမွာ မင္းလိုက္ခ်င္ရင္ ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့လို႔ရတယ္ "
" က်ေတာ္ လိုက္ခ်င္ပါတယ္ " နန္ဟြိုင္လင္ စဥ္းစားစရာေတာင္မလိုဘဲ တစ္ခါတည္း တန္းေျပာလိုက္သည္။ " ေက်ူဇူးျပဳျပီး ေဖ့ခ်န္က်ေတာ့္ကို ေခၚရင္ ေျပာေပးပါၪီး "
" တစ္ပတ္အတြင္း ရံုးကိုလာၿပီး ငါ့ကိုလာေတြ့ၪီး ငါ မင္းကိုေပးစရာရိွတယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
ထို႔ေနာက္ ေဖ့က်န္းက ဖုန္းခ်သြားေတာ့သည္။
ဓာတ္ေလွကားေရာက္လာေတာ့ နန္ဟြိုင္လင္ ပထမထပ္ကိုသြားဖို႔ႏိွပ္လိုက္သည္။
ေဖ့က်န္းကေတာ့ သူ႔ကိုေပးဖို႔ ဘာမွရိွမွာမဟုတ္ဘူး။ ေဖ့ခ်န္ကပဲ သူ႔ကိုေပးဖို႔ သူ႔အကိုနဲ႔လူႀကံဳထည့္ေပးလိုက္တာျဖစ္မယ္။ အဲ့တာဘာမ်ား ျဖစ္မလဲ?
ေဖ့ခ်န္ကို ေနာက္လသြားေတြ့ရမယ္ဆိုတဲ့အေတြးက နန္ဟြိုင္လင့္ရင္ကို ေအးျမသြားေစသည္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္လမွာ သူရိုက္မဲ့ရုပ္ရွင္က စေတာ့မွာဆိုေတာ့ အေမရိကကိုသြားဖို႔ သူအခ်ိန္ရခ်င္မွရေတာ့မွာ။
ရုတ္တရက္ သူ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့သြားသလို ခံစားလာရျပန္သည္။
____________
17. 11. 22 ( Thu )
TN/ အစကေတာ့ ဒီအပိုင္းက နဲနဲတိုေနလို႔ ေနာက္တစ္ပိုင္းေရးၿပီးမွပဲေပါင္းupမလို႔...ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕စာဖတ္တဲ့သူေတြက 2ပိုင္း upရင္ 1ပိုင္းပဲဖတ္လို႔ အဲ့လိုမတင္ေတာ့ဘူး..hehe
ဒီနားမွာေျပာလိုက္ရင္ Spoilသလိုျဖစ္သြားမလားေတာ့မသိေပမယ့္...
ေရခဲတံုး ေဖ့က်န္းကို ခ်ိန္ေနတဲ့သူေတြရိွရင္ သတိေပးလိုက္မယ္ အခုပဲလက္နက္ခ်လိုက္ပါေညာ္...ဘာလို႔လဲသိခ်င္ရင္ commentမွာလာဖတ္....