Welcome to A.O.B World
Part7
Mr.Kimမွာေဂ်ာင္ကုမွန္းမသိလို႔ထယ္ေယာင္းကိုလက္ထပ္ဖို႔အတင္းစီစဥ္ေပးလိုက္ရတာ။ေဂ်ာင္ကုမွန္းသိၿပီးေတာ့လဲသူဘာမွမေျပာင္းလဲႏိုင္။သူ႔အတြက္လဲမ်ားမ်ားစားစားမစဥ္းစားႏိုင္ရာ။သူ႔မာနေၾကာင့္မေပးစားျပန္ရင္လဲသူတ္ု႔မိသားစုလမ္းေဘးေရာက္႐ုံတင္မက သူပါေထာင္ထဲဝင္ရမယ့္အျဖစ္။သားေလးထယ္ေယာင္းနဲ႔ သူ႔မိန္းမကလဲအားႏြဲ႔တဲ့Omegaျဖစ္တာေၾကာင့္ဘာမွမလုပ္တတ္။ေနာက္ဆုံးေတာ့စိတ္ကိုဒံုးဒံုးခ်ကာလက္ခံဖို႔သာစီစဥ္လိုက္ေတာ့သည္။
တခုပဲသားေလး ၁၈ျပည့္ဖို႔ကတလေလာက္လိုေတးတယ္။မဂၤလာေဆာင္ၿပီးရင္သားေလးလိုငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ႏုႏုဖက္ဖကိေလးကို သူနဲ႔တူတူမအိပ္ခိုင္းဖို႔ပဲ။အေဖတေတ်ာက္အေနနဲ႔ဒါမ်ိဳးေျပာရမာ႐ွက္မိသလိုတတ္လဲမတတ္ႏိုင္။သူကAlphaဆိုေတာ့ alphaေတအေၾကာင္းသူအသိဆုံး။
အထူးသျဖင့္Dominant alphaေတျဖစ္တဲ့႐ွားပါးalphaေတအၾကာင္း။သူတို႔ေတ Rutဝင္ၿပီဆိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ခံရတယ့္ omegaေလးေတဖို႔မသက္သာ။
'အင္းမတတ္ႏိုင္ဘူး ေျပာၾကည့္ရမာပဲ'
ဒီလိုနဲ႔ေဂ်ာင္ကုေပးထားတဲ့အခ်ိန္ တရက္ျပည့္ေတာ့သူနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ကိုေဂ်ာင္ကုကသူ႔ကုမၼဏီကိုခ်ိန္းသည္။ေ႐ွ႕မ်က္ႏွာေနာက္ထားရင္းသာသြားရေတာ့သည္။
"ဘယ္လိုလဲMr.Kimက်ဳပ္ေျပာတာစဥ္းစားၿပီးၿပီလား ခင္ဗ်ားသေဘာတူတူမတူတူက်ဳပ္ကဂ႐ုမစိုက္ဘူးေနာ္ ရေအာင္ယူမာမို႔"
"ငါသိၿပီးသားပါ သေဘာတူပါတယ္"
"အဟက္"ထိုအခါေဂ်ာင္ကုက ခနဲ႔တဲ့တဲ့ ေလသံျဖင့္တခ်က္ရယ္သည္။
"ခင္ဗ်ားသေဘာမတူလဲမရေတာ့ဘူးေလ ေခြးျဖစ္ေတာ့မာကိုးဗ် မဟုတ္ဘုးလား"
ေဂ်ာင္ကုေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္Mr.Kimမွာလက္သီးကိုတင္းခနဲဆုပ္မိလ်က္သား။
"တခုပဲငါ့သားက၁၈မျပည့္ေသးဘူး ျပည့္ဖို႔လိုေသးတာမို႔ မင္းနဲ႔အတူတခန္းထဲမအိပ္ဘူးဆိုတဲ့ကတိေတာ့ေပး"
"ဟားဟား ခင္ဗ်ားကဘယ္ကသတိၱေတနဲ႔က်ဳပ္ကို လာေတာင္းဆိုေနတာလဲ လုပ္ခ်င္လို႔ယူပါတယ္ဆို မလုပ္ရဘုးဆိုေတာ့အလွထိုင္ၾကည့္ရမာလား ဟင္"
"မင္း.....မမိုက္႐ိုင္းနဲ႔ ငါေျပာတာကအခ်ိန္တခုထိေစာင့္ေပးလို္ေျပာတာ"
"ကဲထားပါေလ က်ပ္မဂၤလာပြဲကို တပတ္ေနရင္လုပ္ခ်င္တယ္ခင္ဗ်ားဘယ္လိုသေဘာရလဲ"
"မင္းက အလုပ္႐ွင္ပဲမင္းေျပာသမ်ွေပါ့ ကြာ"
"ဒါဆိုလဲက်ဳပ္မနက္ျဖန္ထယ္ေယာင္းကို ဝတ္စုံေရြးဖို႔လာေခၚမယ္"
"ၿပီးေရာဒါဆိုငါသြားမယ္"
ဆိုကာေဂ်ာင္ကုေ႐ွ႕မွ မေက်နပ္သလိုမ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႔ထြက္သြားသည္။Mr.Kimထြက္သြားမွေဂ်ာင္ကုရဲ႕မ်က္ႏွာဟာလဲခုနကထက္ပိုခက္ထန္လာကာအံႀကိတ္ထားသည္မွာေမး႐ိုးမ်ားကိုထင္းေနေအာင္။ 'စိတ္ခ် ခင္ဗ်ားသားကိုယူၿပီးမွခင္ဗ်ားကိုေထာင္ထဲထည့္ပစ္မာ '
Mr.Kimအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ထယ္ေယာင္းနဲ႔ Mrs.kimမွာဧည့္ခန္းတြင္Tvထိုင္ၾကည့္ေနၾကသည္။သူျပန္လာတာကိုလဲျမင္ေရာMrs.kimမွ
"ေယာက်ာ္းအဆင္ေျပလား ဘာတဲ့လဲဟင္"
"ေျပပါတယ္ကြာ မနက္ျဖန္ငါတုိ႔သားေလးကို မဂၤလာဝတ္စုံေရြးဖို႔ လာေခၚမယ္တဲ့ သားေလးအဆင့္သင့္ျပင္ထားလိုကေနာ္ သြား အိပ္ေတာ့သြားသား"
"ဟုတ္အေဖ အာ့ဆိုသားသြားအိပ္ၿပီေနာ္ ...အေမသားအိပ္ၿပီ"
"ေအေအသားေလး gn ေနာ္" "ဟုတ္"
ထယ္ေယာင္းထသြားမွ Mr.kimတေတ်ာက္ေတာက္တခ်က္ေခါက္ကာျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ Mrs.kimအားေျပာျပေတာ့သည္။
"အို သားေလးကိုစိတ္ခ်ရပ့မလားဟင္ကို သားေလးကိုသူယူၿပီးမွႏိွတ္ဆက္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ စိတ္ေလးတယ္"
"အဲ့လိုေတာ့မလုပ္ေလာက္ပါဘူးမိန္းမရယ္ဒီေကာင္ကငယ္ငယ္ထဲကထယ္ေယာင္းနဲ႔ေပါင္းလာတဲ့ေကာင္ပါကြ သူ႔မ်က္လုံးထဲမွာသားေလးကိုခ်စ္မိေနတဲ့အရိပ္ေယာင္ေတျမင္ေနရတယ္"
"ကို ေျပာသလိုစိတ္ခ်ရတယ္ဆိုရင္ပဲရပ့ၿပီ ဒါဆိုမိန္းမတို႔လဲအိပ္ၾကရေအာင္ညနက္ေနၿပီ"
ထို႔သို္ျဖင့္အသီးသီးအိပ္ယာဝင္ကာအေတြးကိုယ္စီျဖင့္အိပ္စက္ၾကေတာ့သည္။
မနက္ေရာက္ေသာ္ မိုးေတာင္မလင္းေသးျခံေ႐ွ႕ေရာက္ေနႁပီျဖစ္ေသာေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္ျခံေစာင့္ႀကီးမွာျပာျပာသလဲတံခါးသြားဖြင့္ေပးရေတာ့သည္။
တီ တီ.......ကားဟြန္းအားအဆက္မျပက္တီးေနေသာေၾကာင့္ အိပ္ေနေသာ ထယ္ေယာင္းတို႔မိသားစုမွာအလန္႔တၾကားအိမ္ေအာက္သို္ေျပးဆင္းလာၾကသည္။ ထယ္ေယာင္းခဗ်ာမွာလဲအိပ္ခ်င္မူးတူး ဖ႐ိုဖရဲပုံစံေလးနဲ႔ မ်က္လုံးကိုအတင္းဖြင့္ကာ ဘာမ်ားျဖစ္တာလဲလို႔ ေျပးဆင္းလာေလေတာ့ ေဂ်ာင္ကုက ကားေပၚကေနမိန္႔မိန္႔ႀကီးသူ႔အားၾကည့္ေနသည္။
အေဖတို႔ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲေဂ်ာင္ကုအားမေက်နပ္သလိုမ်က္ေစာင္းႀကီးတထိုးထိုးႏွင့္။ထို႔ေနာက္အေဖကထယ္ေယာင္းအနာယကပ္ကာခပ္တိုးတိုးျဖင့္
"မင္းနဲ႔လက္ထပ္ရမယ့္အေကာင္ကို မင္းထိန္း"ဟူ၍သာေျပာၿပီးအိမ္ေပၚျပန္တက္သြားသည္။
ေဂ်ာင္ကုကေတာ့ခပ္တည္တည္ျဖင့္ထယ္ေယာင္းနားကပ္လာကာထယ္ေယာင္းရဲ႕ လာဗင္ဓါဖယ္႐ိုမုန္းမ်ား ထုတ္လႊတ္ေပးရာ glandေလးရိွေသာ ဂုတ္သားနားေလးအား ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ငုံၿပီး ေမႊးလိုက္ကာ တစ္တိတိကိုက္ေနသည္။ အိမ္ေ႐ွ႕ႀကီးမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ထယ္ေယာင္းတစ္စုံတစ္ေယာက္မ်ားျမင္သြားမလားဆိုေသာစိတ္ႏွင့္႐ုန္းေနျခင္း။သို႔ေပမယ့္အရာမဝင္ဒီalphaေတာ္ေတာ္အတင့္ရဲတာပဲ ေစာေစာစီးစီးသူမ်ားအိမ္ကိုလာၿပီး
"ေမႊးေနတာပဲကြာမ်က္ႏွာသစ္ၿပီးၿပီလား"
ထယ္ေယာင္းေနာက္နားနဲနဲဆုပ္ကာေခါင္းကိုအသာရမ္းျပလိုက္သည္။လူကေလႏွင့္အတူေဆြ႔ခနဲပါသြားေသာေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကုလည္ပင္းအားအျမန္သိုင္းဖကိလိုက္ရသည္။
"ေဂ်ာင္ကုမင္းဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ငါ့အေဖတို႔ရိွေသးတယိေနာ္ ငါ့ကိုခ်ေပးစမ္း မင္း"
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဆိုေတာ့ ထယ့္ကိုအသဲယားလို႔ေလ ရိွေတာ့ဘာဖိလဲ ဂ႐ုကိုမစိုက္တာ ခ်ေပးမာေပါ့အခန္းထဲေရာက္ရင္"
ထိုအခါထယ္ေယာင္းမွာနားရြက္ဖ်ားေလးမ်ားရဲလာကာအံႀကိတ္သံျဖင့္
"ငါေျပာတာေအာက္ကိုခ်ေပးလို႔ေျပာတာ မင္းဘာေတေတြဴေနတာလဲ"
"ေဟာဗ်ာ ကိုယ္ေျပာတာလဲ အခန္းထဲေရာက္မွထယ့္ကို ေအာက္ခ်ေပးမယ္လို႔ ထယ္ကေရာဘာေတေတြးေနတာလဲ မဟုတ္မွ "
"ဘာမွမေတြးဘူး မင္းလိုမွတ္ေနလား"
ေဂ်ာင္ကုသူ႔ေ႐ွ႕ကအ႐ွက္သဲေနေသာ omegaအလွေလးကိုတစစီဆြဲဆုတ္ခ်င္လာသည္အထိ အသဲယားလြန္းလို႔ဘယ္လိုလုပ္ရပ့ သူ့ခ်ီထားတာလဲခံရေသး သူ႔ကိုျပန္ေျပာေနတာ။ဒါေၾကာင့္ေျပာၾကတာေပါ့ ကိုယ့္ေအာက္လဲေနေသးမာန္မေလ်ာ့ဘူးဆိုတာ ေတြးကာျပဳံးစိစိျဖင့္ေဂ်ာင္ကုမ်က္ႏွာပိုးမသတ္ႏိုင္။ဒါကိုထယ္ေယာင္းကတမ်ိဳးထင္ေနပုံရသည္။
ေျပာရင္းေတြးရင္းႏွင့္ထယ္ေယာင္းအခန္းထဲေရာက္မွထယ္ေယာင္းကို အသာခ်ေပးကာတံခါးအားlockခ်လိုက္သည္။
"ေဂ်ာငိကုမင္းဘာလုပ္တာလဲ အျပင္မွာေစာင့္ေနေလ ငါၿပီးရင္လာခဲ့"
စကားေတာင္မဆုံးေသးေဂ်ာင္ကုထံမွ ႏွင္းဆီဖယ္႐ိုမုန္းအမ်ားျပားထုတ္လိုက္ေတာ့ထယ္ေယာင္းေျခေထာက္ပင္မခိုင္ခ်င္ေတာ့ ေခြက်လာကာ ေဂ်ာင္ကုကအျမန္ေျပးထိန္းလိုက္သည္။ခါးသြယ္သြယ္ေလးမွထိန္းကိုင္ကာခုတင္ေပၚသို႔ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။
ထိုအခါထယ္ေယာင္းမွာေဂ်ာင္ကုအားေပးမလႊတ္မက်ီၤစေလးအားျပန္ဆြဲထားသည္။ေဂ်ာင္ကုလဲအလိုက္သင့္ထယ္ေယာင္းေခါင္းေလးကိုသူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ထည့္ကာႏူးညံ့ေသာဆံႏြယ္ေလးမ်ားလက္ျဖင့္ထိုးဖြေပးေနသည္။ရင္ခြင္ထဲကထယ္ေယာင္းမွာေတာ့အသိစိတ္မရိွေတာ့သလိုေဂ်ာင္ကုရဲ႕ Pheromone အန႔ံမ်ားကိုႏွာေခါင္းေလးတ႐ႈံ႐ႈံျဖင့္အန႔ံခံလ်က္။ၾကာလာေတာ့မွထယ္ေယာင္းသတိျပန္ကပ္ပုံ။
"ေဂ်ာင္ ေဂ်ာင္ကုငါမ်က္ႏွာသစ္မို႔ဖယ္ေပးအုံး"
"Om..ၿပီးရင္ဝတ္စုံသြားေရြးမယ္အျမန္လုပ္ေနာ္"
"အင္း" တလုံးတည္းဆိုကာေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ေျပးဝင္သြားသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔လုံးလုံးလုံးလုံးနဲ႔ေျပးဝင္သြားေသာ ဝက္ဝံေလးအားၾကည့္ကာေဂ်ာင္ကုခ်စ္မဝ။ခ်စ္တာမွန္ေပမယ့္လဲကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါထယ္ ကိုယ္မဖိမေနလုပ္ရမယ့္အလုပိေတရိွေနလို႔။
အခန္းထဲကေကာငိေလးကေတာ့မွန္ေ႐ွ႕တြင္သူ႔ပုံသူၾကည့္ကာခုန္ေနေသာႏွလုံးသားေနရာအားလက္ျဖင့္ဖိကိုင္ထားလ်က္။
"အထဲကေကာင္မင္းဘယ္လိုဖိေနတာလဲမခုန္နဲ႔ သူကဌာတ္လမ္းထဲကပဲ မင္းကိုလက္စားေခ်ဖို္လုပ္ေနတာ အသိစိတ္ကပ္စမ္း"
ပါးကိုတခ်က္ခပ္ဆက္ဆက္႐ိုက္ကာအသိစိတ္အားျပန္ကပ္ခိုင္းျပန္ေတာ့လဲ ခုန္ေနဆဲပဲ။ မထူးေတာ့အျပင္မွာလဲေဂ်ာင္ကုေစာင့္ေနသည္မို႔ လုပ္စရာရိွတာကိုသာအျမန္လုပ္ေတာ့သည္။
အျပင္ျပန္ထြက္လာေတာ့ေဂ်ာင္ကုရိွမေနေတာ့။ေတာ္ေသးတာေပါ့ အဝတ္လဲရေအာင္ေ႐ွာင္ေပးလို႔။အိမ္ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ ဆိုဖာေပၚတြင္သူ႔အိမ္သူ႔ယာလို သူ႔အိမ္ပဲေလ ငါလဲဘာေတေတြးေနတာလဲဟူးးး။ ေျခတဖကိၿခိတ္ထိုင္ကာ အေဖနဲ႔အေမ့အား ဂ႐ုမစိုက္သလိုမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ေဆးလိပ္ေတာင္ေသာက္လို႔။ 'အမ္ ခနေနပါအုံး ညာဖက္လက္ကတက္တူးေတကဘယ္ကေပၚလာတာလဲ အရင္ကမရိွပါဘူး အြန္း မဆိုးပါဘူး လက္ေလးကေဖြးဥေနေတာ့ အေၾကာစိမ္းစိမ္းေလးေတေပၚမွာ တက္တူးေလးနဲ႔ဆိုေတာ့လိုက္သားပဲ ဘာေတေတြးေနတာလဲ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းမင္း႐ူးသြားၿပီလားဟမ္'
"ထယ္ရယ္ကိုယ့္ကိုအဲ့ေလာက္ႀကီးလဲၾကည့္မေနပါနဲ႔ ယူၿပီးရင္လဲအဝၾကည့္ရေတာ့မွာကိုး အဟင္းး"
"ဘယ္သူ ဘယ္သူကမင္းကိုၾကည့္ေနလို႔လဲ ငါ့ဟာငါ ဒီ ဒီတိုင္းအျပင္ကိုေငးေနတာပါေနာ္ "
"ဟုတ္ပါၿပီ ဒါဆိုကိုယ္တို႔သြားၾကရေအာင္ေနာ္ သြားလိုက္ပါအုံးမယ္ အေဖနဲ႔အေမ မဂၤလာရိွေသာေန႔သစ္ေလးျဖစ္ပါေစေနာ္"
မဲ့ရြဲ႔ကာျဖင့္ရယ္ျပသြားကာ ကိုယ့္ေ႐ွ႕မွာတင္ကိုယ့္သားလက္ကို ဆြဲေခၚသြားတာအၾကမ္းပတမ္း။ဟင္းးးမိန္းမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္လို႔သာေျပာတာငါဒီေကာင့္ကိုဘယ္လိုစိတ္ခ်ရပ့။
ကားထဲတြင္ေတာ့ "မနက္စာဘာစားၿပီးၿပီလဲထယ္"
"မင္းပဲအေစာႀကီးလာေခၚတာေလ ငါဘာစားရမာလဲကြ"
"ေအာ္ ဟုတ္သားပဲေမ့ေနတာဒါဆိုအဝတ္သြားမေရြးခင္မနက္စာစားၾကရေအာင္"
ထယ္ေယာင္းဘာမွမေျပာေတာ့ပဲေဂ်ာင္ကုေခၚရာေနာက္သာလိုက္ခဲ့သည္။မနက္စာစားဝိုင္းတြင္လဲသူေရာကိုယ္ပါဘာစကားမွမဆိုျဖစ္ပဲတိတ္ဆိတ္လ်က္။ အတန္ၾကာမွေဂ်ာင္ကုကအဝတ္ေရြးဖို္ဆိုင္ကို ေမာင္းလာခဲ့သည္။
"ဒီမွာ က်ဳပ္လက္ထပ္ရမယ့္အမ်ိဳးသားတြက္မဂၤလာဝတလစုံကိုအေကာင္းစား limited ဒီဇိုင္းထဲကလိုခ်င္တယ္ ဟိုေပၚဒီေပၚေတမလိုခ်င္ဘူး ၾကားလား"
ဆိုင္ထဲကဒီဇိုင္နာမေလးခဗ်ာ omegaေလးဖိကာ Alpha tone သုံးၿပီးေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ သူတင္မကထယ္ေယာင္းပါမ်က္ရည္ဝဲခ်င္လာသည္။ေနာက္မွေဂ်ာင္ကုကသတိရသြားဟန္။
"အိုး sorry ကိုယ့္ထယ္ေလးလန္႔သြားၿပီ က်ဳပ္ေျပာသလိုပဲလုပ္ေပးပါ သဖက္ခါလာေရြးမယ္ေနာ္"
ေကာင္မေလးမွာေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ဟုတ္ကဲ့ဟုသာေခါင္းတြင္တြင္ငုံလ်က္။
လက္စြပ္ေရြး ၿပီးကိစၥအားလုံးၿပီးသြားေသာအခါထယ္ေယာင္းကိုအိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့မိုးေတာင္ေမွာင္ေလၿပီ။ေဂ်ာင္ကုအားႏုွတ္ဆက္ၿပီးအိမ္ထဲသို႔ဝင္လာေတာ့အေဖကသူ႔အား
"သားေလးအဆင္ေျပရဲ႕လား ငါ့သားေလးလဲအေဖ့ေၾကာင့္ဒုကၡခံေနရၿပီကြယ္"
"မဟုတ္တာအေဖရယ္သားကအဆင္ေျပပါတယ္ အေမ့ကိုပဲဂ႐ုစိုက္ပါ အေမကစိတ္ႏုေတာ့ ဒါေတေၾကာင့္စိတ္ညစ္မွာဆိုးတယ္"
"ေအးပါကြယ္ အေဖဂ႐ုစိုက္ပ့မယ္ သားလဲနားေတာ့သြား"
"ဟုတ္ အေဖ"
အိမ္ေပၚတက္သြားေသာ သားကိုၾကည့္ကာသူေနာင္တရမိသည္။သားေလးကငယ္ငယ္ထဲက႐ုပ္ေလးကလဲေခ်ာသလိုလူခ်စ္လူခင္ကလဲေပါသည္။သူကသာသားကိုမဟုတ္တဲ့စိတ္ေတ႐ိုက္သြင္းေပးခဲ့တာ။အင္းခုေတာ့လဲ သားကလိမၼာေနပါၿပီ။ေတြးရင္းပင္Mr.kimျပဳံးမိသည္။
ကဲေနာက္တပိုင္းနဲနဲ ဝါးနင္းပါေနာ္😁😁
#KIM Vantekook
Taekook is real
Welcome to A.O.B World
Part7
Mr.Kimမှာဂျောင်ကုမှန်းမသိလို့ထယ်ယောင်းကိုလက်ထပ်ဖို့အတင်းစီစဉ်ပေးလိုက်ရတာ။ဂျောင်ကုမှန်းသိပြီးတော့လဲသူဘာမှမပြောင်းလဲနိုင်။သူ့အတွက်လဲများများစားစားမစဉ်းစားနိုင်ရာ။သူ့မာနကြောင့်မပေးစားပြန်ရင်လဲသူတ်ု့မိသားစုလမ်းဘေးရောက်ရုံတင်မက သူပါထောင်ထဲဝင်ရမယ့်အဖြစ်။သားလေးထယ်ယောင်းနဲ့ သူ့မိန်းမကလဲအားနွဲ့တဲ့Omegaဖြစ်တာကြောင့်ဘာမှမလုပ်တတ်။နောက်ဆုံးတော့စိတ်ကိုဒုံးဒုံးချကာလက်ခံဖို့သာစီစဉ်လိုက်တော့သည်။
တခုပဲသားလေး ၁၈ပြည့်ဖို့ကတလလောက်လိုတေးတယ်။မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင်သားလေးလိုငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့နုနုဖက်ဖကိလေးကို သူနဲ့တူတူမအိပ်ခိုင်းဖို့ပဲ။အဖေတတျောက်အနေနဲ့ဒါမျိုးပြောရမာရှက်မိသလိုတတ်လဲမတတ်နိုင်။သူကAlphaဆိုတော့ alphaတေအကြောင်းသူအသိဆုံး။
အထူးသဖြင့်Dominant alphaတေဖြစ်တဲ့ရှားပါးalphaတေအကြာင်း။သူတို့တေ Rutဝင်ပြီဆိုကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်။ခံရတယ့် omegaလေးတေဖို့မသက်သာ။
'အင်းမတတ်နိုင်ဘူး ပြောကြည့်ရမာပဲ'
ဒီလိုနဲ့ဂျောင်ကုပေးထားတဲ့အချိန် တရက်ပြည့်တော့သူနဲ့တွေ့ဖို့ကိုဂျောင်ကုကသူ့ကုမ္မဏီကိုချိန်းသည်။ရှေ့မျက်နှာနောက်ထားရင်းသာသွားရတော့သည်။
"ဘယ်လိုလဲMr.Kimကျုပ်ပြောတာစဉ်းစားပြီးပြီလား ခင်ဗျားသဘောတူတူမတူတူကျုပ်ကဂရုမစိုက်ဘူးနော် ရအောင်ယူမာမို့"
"ငါသိပြီးသားပါ သဘောတူပါတယ်"
"အဟက်"ထိုအခါဂျောင်ကုက ခနဲ့တဲ့တဲ့ လေသံဖြင့်တချက်ရယ်သည်။
"ခင်ဗျားသဘောမတူလဲမရတော့ဘူးလေ ခွေးဖြစ်တော့မာကိုးဗျ မဟုတ်ဘုးလား"
ဂျောင်ကုပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်Mr.Kimမှာလက်သီးကိုတင်းခနဲဆုပ်မိလျက်သား။
"တခုပဲငါ့သားက၁၈မပြည့်သေးဘူး ပြည့်ဖို့လိုသေးတာမို့ မင်းနဲ့အတူတခန်းထဲမအိပ်ဘူးဆိုတဲ့ကတိတော့ပေး"
"ဟားဟား ခင်ဗျားကဘယ်ကသတ္တိတေနဲ့ကျုပ်ကို လာတောင်းဆိုနေတာလဲ လုပ်ချင်လို့ယူပါတယ်ဆို မလုပ်ရဘုးဆိုတော့အလှထိုင်ကြည့်ရမာလား ဟင်"
"မင်း.....မမိုက်ရိုင်းနဲ့ ငါပြောတာကအချိန်တခုထိစောင့်ပေးလိုပြောတာ"
"ကဲထားပါလေ ကျပ်မင်္ဂလာပွဲကို တပတ်နေရင်လုပ်ချင်တယ်ခင်ဗျားဘယ်လိုသဘောရလဲ"
"မင်းက အလုပ်ရှင်ပဲမင်းပြောသမျှပေါ့ ကွာ"
"ဒါဆိုလဲကျုပ်မနက်ဖြန်ထယ်ယောင်းကို ဝတ်စုံရွေးဖို့လာခေါ်မယ်"
"ပြီးရောဒါဆိုငါသွားမယ်"
ဆိုကာဂျောင်ကုရှေ့မှ မကျေနပ်သလိုမျက်နှာမျိုးနဲ့ထွက်သွားသည်။Mr.Kimထွက်သွားမှဂျောင်ကုရဲ့မျက်နှာဟာလဲခုနကထက်ပိုခက်ထန်လာကာအံကြိတ်ထားသည်မှာမေးရိုးများကိုထင်းနေအောင်။ 'စိတ်ချ ခင်ဗျားသားကိုယူပြီးမှခင်ဗျားကိုထောင်ထဲထည့်ပစ်မာ '
Mr.Kimအိမ်ပြန်ရောက်တော့ထယ်ယောင်းနဲ့ Mrs.kimမှာဧည့်ခန်းတွင်Tvထိုင်ကြည့်နေကြသည်။သူပြန်လာတာကိုလဲမြင်ရောMrs.kimမှ
"ယောကျာ်းအဆင်ပြေလား ဘာတဲ့လဲဟင်"
"ပြေပါတယ်ကွာ မနက်ဖြန်ငါတို့သားလေးကို မင်္ဂလာဝတ်စုံရွေးဖို့ လာခေါ်မယ်တဲ့ သားလေးအဆင့်သင့်ပြင်ထားလိုကနော် သွား အိပ်တော့သွားသား"
"ဟုတ်အဖေ အာ့ဆိုသားသွားအိပ်ပြီနော် ...အမေသားအိပ်ပြီ"
"အေအေသားလေး gn နော်" "ဟုတ်"
ထယ်ယောင်းထသွားမှ Mr.kimတတျောက်တောက်တချက်ခေါက်ကာဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် Mrs.kimအားပြောပြတော့သည်။
"အို သားလေးကိုစိတ်ချရပ့မလားဟင်ကို သားလေးကိုသူယူပြီးမှနှိတ်ဆက်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ စိတ်လေးတယ်"
"အဲ့လိုတော့မလုပ်လောက်ပါဘူးမိန်းမရယ်ဒီကောင်ကငယ်ငယ်ထဲကထယ်ယောင်းနဲ့ပေါင်းလာတဲ့ကောင်ပါကွ သူ့မျက်လုံးထဲမှာသားလေးကိုချစ်မိနေတဲ့အရိပ်ယောင်တေမြင်နေရတယ်"
"ကို ပြောသလိုစိတ်ချရတယ်ဆိုရင်ပဲရပ့ပြီ ဒါဆိုမိန်းမတို့လဲအိပ်ကြရအောင်ညနက်နေပြီ"
ထို့သိုဖြင့်အသီးသီးအိပ်ယာဝင်ကာအတွေးကိုယ်စီဖြင့်အိပ်စက်ကြတော့သည်။
မနက်ရောက်သော် မိုးတောင်မလင်းသေးခြံရှေ့ရောက်နေပြီဖြစ်သောဂျောင်ကုကြောင့်ခြံစောင့်ကြီးမှာပြာပြာသလဲတံခါးသွားဖွင့်ပေးရတော့သည်။
တီ တီ.......ကားဟွန်းအားအဆက်မပြက်တီးနေသောကြောင့် အိပ်နေသော ထယ်ယောင်းတို့မိသားစုမှာအလန့်တကြားအိမ်အောက်သိုပြေးဆင်းလာကြသည်။ ထယ်ယောင်းခဗျာမှာလဲအိပ်ချင်မူးတူး ဖရိုဖရဲပုံစံလေးနဲ့ မျက်လုံးကိုအတင်းဖွင့်ကာ ဘာများဖြစ်တာလဲလို့ ပြေးဆင်းလာလေတော့ ဂျောင်ကုက ကားပေါ်ကနေမိန့်မိန့်ကြီးသူ့အားကြည့်နေသည်။
အဖေတို့ကိုကြည့်လိုက်တော့လဲဂျောင်ကုအားမကျေနပ်သလိုမျက်စောင်းကြီးတထိုးထိုးနှင့်။ထို့နောက်အဖေကထယ်ယောင်းအနာယကပ်ကာခပ်တိုးတိုးဖြင့်
"မင်းနဲ့လက်ထပ်ရမယ့်အကောင်ကို မင်းထိန်း"ဟူ၍သာပြောပြီးအိမ်ပေါ်ပြန်တက်သွားသည်။
ဂျောင်ကုကတော့ခပ်တည်တည်ဖြင့်ထယ်ယောင်းနားကပ်လာကာထယ်ယောင်းရဲ့ လာဗင်ဓါဖယ်ရိုမုန်းများ ထုတ်လွှတ်ပေးရာ glandလေးရှိသော ဂုတ်သားနားလေးအား ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ငုံပြီး မွှေးလိုက်ကာ တစ်တိတိကိုက်နေသည်။ အိမ်ရှေ့ကြီးမှာဖြစ်တာကြောင့်ထယ်ယောင်းတစ်စုံတစ်ယောက်များမြင်သွားမလားဆိုသောစိတ်နှင့်ရုန်းနေခြင်း။သို့ပေမယ့်အရာမဝင်ဒီalphaတော်တော်အတင့်ရဲတာပဲ စောစောစီးစီးသူများအိမ်ကိုလာပြီး
"မွှေးနေတာပဲကွာမျက်နှာသစ်ပြီးပြီလား"
ထယ်ယောင်းနောက်နားနဲနဲဆုပ်ကာခေါင်းကိုအသာရမ်းပြလိုက်သည်။လူကလေနှင့်အတူဆွေ့ခနဲပါသွားသောကြောင့်ဂျောင်ကုလည်ပင်းအားအမြန်သိုင်းဖကိလိုက်ရသည်။
"ဂျောင်ကုမင်းဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ငါ့အဖေတို့ရှိသေးတယိနော် ငါ့ကိုချပေးစမ်း မင်း"
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဆိုတော့ ထယ့်ကိုအသဲယားလို့လေ ရှိတော့ဘာဖိလဲ ဂရုကိုမစိုက်တာ ချပေးမာပေါ့အခန်းထဲရောက်ရင်"
ထိုအခါထယ်ယောင်းမှာနားရွက်ဖျားလေးများရဲလာကာအံကြိတ်သံဖြင့်
"ငါပြောတာအောက်ကိုချပေးလို့ပြောတာ မင်းဘာတေတွေူနေတာလဲ"
"ဟောဗျာ ကိုယ်ပြောတာလဲ အခန်းထဲရောက်မှထယ့်ကို အောက်ချပေးမယ်လို့ ထယ်ကရောဘာတေတွေးနေတာလဲ မဟုတ်မှ "
"ဘာမှမတွေးဘူး မင်းလိုမှတ်နေလား"
ဂျောင်ကုသူ့ရှေ့ကအရှက်သဲနေသော omegaအလှလေးကိုတစစီဆွဲဆုတ်ချင်လာသည်အထိ အသဲယားလွန်းလို့ဘယ်လိုလုပ်ရပ့ သူ့ချီထားတာလဲခံရသေး သူ့ကိုပြန်ပြောနေတာ။ဒါကြောင့်ပြောကြတာပေါ့ ကိုယ့်အောက်လဲနေသေးမာန်မလျော့ဘူးဆိုတာ တွေးကာပြုံးစိစိဖြင့်ဂျောင်ကုမျက်နှာပိုးမသတ်နိုင်။ဒါကိုထယ်ယောင်းကတမျိုးထင်နေပုံရသည်။
ပြောရင်းတွေးရင်းနှင့်ထယ်ယောင်းအခန်းထဲရောက်မှထယ်ယောင်းကို အသာချပေးကာတံခါးအားlockချလိုက်သည်။
"ဂျောငိကုမင်းဘာလုပ်တာလဲ အပြင်မှာစောင့်နေလေ ငါပြီးရင်လာခဲ့"
စကားတောင်မဆုံးသေးဂျောင်ကုထံမှ နှင်းဆီဖယ်ရိုမုန်းအများပြားထုတ်လိုက်တော့ထယ်ယောင်းခြေထောက်ပင်မခိုင်ချင်တော့ ခွေကျလာကာ ဂျောင်ကုကအမြန်ပြေးထိန်းလိုက်သည်။ခါးသွယ်သွယ်လေးမှထိန်းကိုင်ကာခုတင်ပေါ်သို့ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။
ထိုအခါထယ်ယောင်းမှာဂျောင်ကုအားပေးမလွှတ်မကျီင်္စလေးအားပြန်ဆွဲထားသည်။ဂျောင်ကုလဲအလိုက်သင့်ထယ်ယောင်းခေါင်းလေးကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ထည့်ကာနူးညံ့သောဆံနွယ်လေးများလက်ဖြင့်ထိုးဖွပေးနေသည်။ရင်ခွင်ထဲကထယ်ယောင်းမှာတော့အသိစိတ်မရှိတော့သလိုဂျောင်ကုရဲ့ Pheromone အနံ့များကိုနှာခေါင်းလေးတရှုံရှုံဖြင့်အနံ့ခံလျက်။ကြာလာတော့မှထယ်ယောင်းသတိပြန်ကပ်ပုံ။
"ဂျောင် ဂျောင်ကုငါမျက်နှာသစ်မို့ဖယ်ပေးအုံး"
"Om..ပြီးရင်ဝတ်စုံသွားရွေးမယ်အမြန်လုပ်နော်"
"အင်း" တလုံးတည်းဆိုကာရေချိုးခန်းထဲသို့ပြေးဝင်သွားသည်။ ရေချိုးခန်းထဲသို့လုံးလုံးလုံးလုံးနဲ့ပြေးဝင်သွားသော ဝက်ဝံလေးအားကြည့်ကာဂျောင်ကုချစ်မဝ။ချစ်တာမှန်ပေမယ့်လဲကိုယ့်ကိုခွင့်လွှတ်ပါထယ် ကိုယ်မဖိမနေလုပ်ရမယ့်အလုပိတေရှိနေလို့။
အခန်းထဲကကောငိလေးကတော့မှန်ရှေ့တွင်သူ့ပုံသူကြည့်ကာခုန်နေသောနှလုံးသားနေရာအားလက်ဖြင့်ဖိကိုင်ထားလျက်။
"အထဲကကောင်မင်းဘယ်လိုဖိနေတာလဲမခုန်နဲ့ သူကဌာတ်လမ်းထဲကပဲ မင်းကိုလက်စားချေဖိုလုပ်နေတာ အသိစိတ်ကပ်စမ်း"
ပါးကိုတချက်ခပ်ဆက်ဆက်ရိုက်ကာအသိစိတ်အားပြန်ကပ်ခိုင်းပြန်တော့လဲ ခုန်နေဆဲပဲ။ မထူးတော့အပြင်မှာလဲဂျောင်ကုစောင့်နေသည်မို့ လုပ်စရာရှိတာကိုသာအမြန်လုပ်တော့သည်။
အပြင်ပြန်ထွက်လာတော့ဂျောင်ကုရှိမနေတော့။တော်သေးတာပေါ့ အဝတ်လဲရအောင်ရှောင်ပေးလို့။အိမ်အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့ ဆိုဖာပေါ်တွင်သူ့အိမ်သူ့ယာလို သူ့အိမ်ပဲလေ ငါလဲဘာတေတွေးနေတာလဲဟူးးး။ ခြေတဖကိခြိတ်ထိုင်ကာ အဖေနဲ့အမေ့အား ဂရုမစိုက်သလိုမျက်နှာပေးနဲ့ဆေးလိပ်တောင်သောက်လို့။ 'အမ် ခနနေပါအုံး ညာဖက်လက်ကတက်တူးတေကဘယ်ကပေါ်လာတာလဲ အရင်ကမရှိပါဘူး အွန်း မဆိုးပါဘူး လက်လေးကဖွေးဥနေတော့ အကြောစိမ်းစိမ်းလေးတေပေါ်မှာ တက်တူးလေးနဲ့ဆိုတော့လိုက်သားပဲ ဘာတေတွေးနေတာလဲ ကင်မ်ထယ်ယောင်းမင်းရူးသွားပြီလားဟမ်'
"ထယ်ရယ်ကိုယ့်ကိုအဲ့လောက်ကြီးလဲကြည့်မနေပါနဲ့ ယူပြီးရင်လဲအဝကြည့်ရတော့မှာကိုး အဟင်းး"
"ဘယ်သူ ဘယ်သူကမင်းကိုကြည့်နေလို့လဲ ငါ့ဟာငါ ဒီ ဒီတိုင်းအပြင်ကိုငေးနေတာပါနော် "
"ဟုတ်ပါပြီ ဒါဆိုကိုယ်တို့သွားကြရအောင်နော် သွားလိုက်ပါအုံးမယ် အဖေနဲ့အမေ မင်္ဂလာရှိသောနေ့သစ်လေးဖြစ်ပါစေနော်"
မဲ့ရွဲ့ကာဖြင့်ရယ်ပြသွားကာ ကိုယ့်ရှေ့မှာတင်ကိုယ့်သားလက်ကို ဆွဲခေါ်သွားတာအကြမ်းပတမ်း။ဟင်းးးမိန်းမစိတ်ချမ်းသာအောင်လို့သာပြောတာငါဒီကောင့်ကိုဘယ်လိုစိတ်ချရပ့။
ကားထဲတွင်တော့ "မနက်စာဘာစားပြီးပြီလဲထယ်"
"မင်းပဲအစောကြီးလာခေါ်တာလေ ငါဘာစားရမာလဲကွ"
"အော် ဟုတ်သားပဲမေ့နေတာဒါဆိုအဝတ်သွားမရွေးခင်မနက်စာစားကြရအောင်"
ထယ်ယောင်းဘာမှမပြောတော့ပဲဂျောင်ကုခေါ်ရာနောက်သာလိုက်ခဲ့သည်။မနက်စာစားဝိုင်းတွင်လဲသူရောကိုယ်ပါဘာစကားမှမဆိုဖြစ်ပဲတိတ်ဆိတ်လျက်။ အတန်ကြာမှဂျောင်ကုကအဝတ်ရွေးဖိုဆိုင်ကို မောင်းလာခဲ့သည်။
"ဒီမှာ ကျုပ်လက်ထပ်ရမယ့်အမျိုးသားတွက်မင်္ဂလာဝတလစုံကိုအကောင်းစား limited ဒီဇိုင်းထဲကလိုချင်တယ် ဟိုပေါ်ဒီပေါ်တေမလိုချင်ဘူး ကြားလား"
ဆိုင်ထဲကဒီဇိုင်နာမလေးခဗျာ omegaလေးဖိကာ Alpha tone သုံးပြီးပြောလိုက်တာကြောင့် သူတင်မကထယ်ယောင်းပါမျက်ရည်ဝဲချင်လာသည်။နောက်မှဂျောင်ကုကသတိရသွားဟန်။
"အိုး sorry ကိုယ့်ထယ်လေးလန့်သွားပြီ ကျုပ်ပြောသလိုပဲလုပ်ပေးပါ သဖက်ခါလာရွေးမယ်နော်"
ကောင်မလေးမှာကြောက်ကြောက်နဲ့ဟုတ်ကဲ့ဟုသာခေါင်းတွင်တွင်ငုံလျက်။
လက်စွပ်ရွေး ပြီးကိစ္စအားလုံးပြီးသွားသောအခါထယ်ယောင်းကိုအိမ်ပြန်ပို့တော့မိုးတောင်မှောင်လေပြီ။ဂျောင်ကုအားနှုတ်ဆက်ပြီးအိမ်ထဲသို့ဝင်လာတော့အဖေကသူ့အား
"သားလေးအဆင်ပြေရဲ့လား ငါ့သားလေးလဲအဖေ့ကြောင့်ဒုက္ခခံနေရပြီကွယ်"
"မဟုတ်တာအဖေရယ်သားကအဆင်ပြေပါတယ် အမေ့ကိုပဲဂရုစိုက်ပါ အမေကစိတ်နုတော့ ဒါတေကြောင့်စိတ်ညစ်မှာဆိုးတယ်"
"အေးပါကွယ် အဖေဂရုစိုက်ပ့မယ် သားလဲနားတော့သွား"
"ဟုတ် အဖေ"
အိမ်ပေါ်တက်သွားသော သားကိုကြည့်ကာသူနောင်တရမိသည်။သားလေးကငယ်ငယ်ထဲကရုပ်လေးကလဲချောသလိုလူချစ်လူခင်ကလဲပေါသည်။သူကသာသားကိုမဟုတ်တဲ့စိတ်တေရိုက်သွင်းပေးခဲ့တာ။အင်းခုတော့လဲ သားကလိမ္မာနေပါပြီ။တွေးရင်းပင်Mr.kimပြုံးမိသည်။
ကဲနောက်တပိုင်းနဲနဲ ဝါးနင်းပါနေပါေနာ်
#KIM Vantekook
Taekook is real