Kocaman bir kahkaha patlattım dersin ortasında. Herkes bana bakıyordu. NE DEMEK SENİN AİLEN BENİM?? Tabiki inanmıyordum ve hemen yazmaya başladım
E-SLDÖWÖDŞEÇD peki
0543*****-inanaman normal. Bende biri böyle yazsa inanmam ama beni dinlemen gerekiyor.
Ne saçmalıyordu bu yine?
içimden bir his onu dinlemem gerektiğini söylüyor hayırlısı olsun bakalım.
E: Peki anlat bakalım
0543***** Gerçek ailen değil onlar Elisa ben senin ailenden birisiyim yani gerçek ailenden birisi. Öncelikle ben Uraz. Bak Elisa ben senin hayatını her şeyini Biliyorum. Ve senin Ailen kim bilmiyorum ama senin Ailen Benim Elisa.
Ne diyordu bu yine? Nerden tanıyor beni.
E- Nerden tanıyorsun sen beni
0543******ben herşeyin biliyorum Elisa mesela erken kalkmaktan nefret edersin 2 ay önce ufak bir kaza sebebiyle bacağında morluk var.
E: her kimsen canımı sıkmaya başladın nerden tanıyorsun beni?
0543****** zamanı gelince konuşucaz Elisa şimdi kendine dikkat etmeni istiyorum ve seni üzmek için söylemedim ama gerçek ailen değil onlar senin yerin benim yanım Görüşürüz Elisa :)
Görüldü attım ve numarayı kaydettim
0543****kişisi Uraz olarak değiştirildi
Bu kimdi? Beni nerden tanıyordu kaza yaptığımı biliyor olması normal aama kalıcı bir iz oldugunu ailem dahi bilmiyor. Peki bu nerden biliyordu?
Ders bitti eve gittim anahtarla kapıyı açtım ve içeri girdim annemlere bakındıktan sonra evde olmadıklarını anladım. Zaten umursamıyorlardı beni evlatlık gibi dolaşıyordum etrafta.
Kendimi sıcak suyun altına bıraktım ve düşündüm bu sabah olanları. Haklı olabilir miydi? Ailemle konuşsam mı? Bunları düşünürken üşüdüğümü fark edip bornoza sarıldım ve hemen
Üstüme pijamalarımı giyip yatağıma oturdum (Elisanın giydiği pijamalar)
Çok yorulmuştum telefonumu şarja takip uyumaya karar verdim. Gözlerimi kapattım.
Ne kadar uyuduğumu bilmiyorum fakat saat 2 idi kalktığımda. Aşağı indim annem uyanıktı anneme bir şeyler konuşmak istediğimi söyledim
Elisanın annesinin ağzından.
Duyduklarım karşısında şok geçirdim. Elisa öğrenmişti hemde herşeyi kimden neyden öğrendi bilmiyorum ama öğrenmişti gerçek ailesini sordu bana
Elisanın ağzından
Anne bak ne saklıyorsunuz bilmiyorum ama bilmek istiyorum.
Annesi: bak kızım anlatırım ama sakin kalmanı istiyorum
Anlat anne anlat yeter ki anlat dedim
Annesi: Daha çok küçüktün henüz 4 yaşlarında seni bir yetiştirme yurdundan aldık Elisa çocugumuz olmuyordu.
Duyduklarım karşısında sustum dinledim. Ve Uraz haklıymış. Bişi demeden kalktım ve odama gittim kendimi çok kötü hissediyordum kulaklığımı taktım ve ordan
Sezen Aksu - küçüğüm şarkısını açtım
Ağlamaya başladım
Saatlerce ağladım belki de
Telefonum öttü baktım
Uraz: ağlama nolur ağlama artık.
E: ağlamıyorum nerden çıktı?
U: Bak Elisa seni tanıyorum dediğim gibi şuan annene gittin ve gerçekleri öğrendin hatta ağlıyorsun baya bir zamandır hissediyorum sen ağlarken benimde sol yanım ağrıyor lütfen ağlama.
E- haklıymışsın.
Uraz : çok üzgünüm güzelim, üzdüğüm için ama vakti gelmişti artık.
E- Gerçek ailemi bulmam gerekiyor
Uraz: gerçek ailen hayatta değil maalesef Elisa ve onlar seni bıraktılar kaç sene öncesinde
E- anlat artık kimsin sen neyin nesisin nerden tanıyorsun beni anlat artık
Uraz: ağlamayı bırak ve uyu. Geç oldu göz altların şişiyor sonra
Uraz: beni tanımıyorsun ama ben senin her zaman yanındayım Elisa her daim olucam senin tek ailen olmak için hazırım. Sil gözyaşlarını hadi elisam hadi.
Uraz iyi gelmişti şuanda ama beni korkutuyordu bir yandan da
Uraz: iyi geceler Elisa :)
E-iyi geceler uraz
Kendimi yatağa bıraktım. Düşüncelerinden kurtulup uykunun kollarına teslim ettim kendimi
MERHABA AA ARKADASLAR UMARKM BEĞENMİŞSİNİZDİR OY VWRMEYİ UNUTMAYIN :)