AYOKO
"Are you mad?! Why would you say things like that to him?!" Naya gasped loudly. "Malamang magagalit talaga iyon! You're igniting the fire that's already burning, Iana!"
Nakapahalumbaba ako rito sa kama habang katawag si Naya. I told her what happened awhile ago when our topic went on about Ansel.
Ansel left after our argument. Argument na pinangunahan ko na naman. Away naming sinimulan ko na naman.
"Totoo naman ang mga sinabi ko hindi ba?"
"Gaga! Kilalanin mo muna ng husto 'yung tao tsaka mo siya husgahan!" Gigil na sigaw sa akin ni Naya sa tawag. I had to move my phone away from my ears.
"Am I being too much?" Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko nang unti-unti ay dumadamba sa akin ang mga reyalisasyon. Ang mga masasakit na salitang itinapon ko kay Ansel. Ang mga akusasyon na hindi ko naman napatunayan.
"Yes, Iana! You are being too much and based on the sound of your voice, alam mo na sumobra ka na!" She reprimanded me. "Masakit ka pa naman magsalita minsan! Your words are like knives that stab repeatedly!"
Napapikit ako.
"You know what Iana. You were always good at judging someone correctly regardless if it's a man or a woman. Tama ang nga hinala mo sa kanila. Pero bakit pagdating kay Ansel Monterro, labis ang pangungutya mo sa kanya kahit hindi mo pa siya lubusang kilala? Paki explain, bes."
Maski ako ay nalilito sa sarili ko. "I don't know. I just hate his guts. I hate him for making me feel like an object. I feel worthless. Kasi hiningi niya akong pambayad ng utang ng mga magulang ko. Are there no other options aside from forcing me into marriage with him?"
"Okay, I don't have the right to defend him for that. And I don't have the right to tell you that everything is fine because I don't feel what you're feeling now and I am not in your shoes," she sighed.
Pumatak ang mga luha ko. I feel so frustrated. Parang pinipiga ang utak ko kakaisip ko sa mga nangyayari.
"Mahirap ang pinagdadaanan mo. Sino ba naman ang sasaya kung paggising niya isang araw ay naipakasal na siya sa hindi niya kilalang tao diba?" Aniya.
"I know you're still trying to process and grasp what happened. Pero ayaw mo bang subukan na kilalanin kahit kaunti si Ansel? What if that marriage won't be as bad as you think?"
Natahimik ako at patuloy siyang pinakinggan.
Naya sighed. "Let me ask you this. When you entered his house, did he ever lay a finger at you?"
Umiling ako. "No."
"Did he hurt you physically?"
"No," pabulong kong sagot.
"Did he care for you? Kahit simpleng bagay na gawain o kung ano man na nagpapakita na may halaga ka sa kanya. May napansin ka ba? Naramdaman mo ba?"
I bit my lip and let my tears fall. Agad kong pinunasan iyon. Bakit nagiging emosyon na ako masyado? Mabigat ang dibdib ko.
All the things he did for me came flashing back. The way he tried to assure me that it's only me so he took me with him in France. But the moment a girl kissed him, I immediately disregarded his effort. His simple updates if he's coming home or not, but I just accused him of being with another woman. The time when he assigned Mang Tasyo para maghatid-sundo sa akin because he's busy with work and he couldn't do it himself. Kahit nagmatigas ako na kaya ko dahil sa kayabangan ko at ego ko, inatasan niya pa din si Mang Tasyo bilang personal deiver ko. 'Yung pagbigay niya sa akin nung master's bedroom na dapat ay doon siya natutulog pero siya mismo ang lumipat sa guest room at sinabing manatili ako roon. Palagi ko siyang inaakusahan at inaaway pero siya pa rin ang nanggamot sa sugat ko sa paa. Sa kabila ng mga masasakit na salitang binato ko sa kanya ay walang ni isang beses na sinaktan niya ako ng pisikal. Kahit galit siya ay nagagawa niyang utusan si Mang Tasyo para alalayan ako.
Sunod-sunod na pumatak ang mga luha sa mga mata ko. All those realizations are slowly sinking in my mind and heart.
Bakit napakasama ko sa kanya? I had been so cruel.
I only realized now that he tried. He tried to make us work. Pero palagi ko lang siyang binabara. Hindi ko man lang siya pinapaniwalaan.
At ngayon ko lang narealize kung bakit.
"Naya, I think I'm scared of falling in love with him," mahinang pagtatapat ko.
And I was not only confessing to Naya. I was confessing to myself. "I think I'm scared of wanting him. Of loving him. Because I have read articles about him and it dawned to me of his reputation when it comes to women. Galit ako sa kanya dahil sa pagsira niya sa mapayapang buhay ko nung hiningi niya akong pambayad. But I think... the moment I saw him and he showed affection, I felt scared that I might just give in of his wants. Pero what if laro lang pala ako para sa kanya?"
"But what if hindi?" Naya muttered softly.
Dammit! I don't know anymore!
I was crying. Everything is a mess. Ansel wasn't good for me from the beginning because he made my heart beat like no one else has done. That's why my first instinct was to push him away. I used rage and accusations to build walls between us and keep my heart enclosed with the thought that only Arco is the man for me.
Hindi makatuwiran ang ginamit ko para lang pigilan ang kahit kaunting nararamdaman ko kay Ansel. I became so insensitive and inconsiderate of his feelings. Naging makasarili ako.
"Iana," suminghap si Naya. "We'll talk tomorrow. Pupuntahan kita. But you have to sort out your feelings and emotions first."
"I know," halos pabulong kong sabi.
"Dahil sa pagkalito mo at sa mga naghahalong emosyon mo ay nakakasakit ka na ng iba," she said softly, considering my feelings. "But I won't blame you for that because you're only guarding yourself. And you have the right to. Huwag mo lang sobrahan masyado."
Pagbaba namin ni Mang Tasyo ay naabutan ko sina Manang at Helena sa sala.
Sumobra na ako. At alam kong kasalanan ko iyon. So I should apologize. I must apologize.
Luminga ako. "Manang Inday. Nasaan po si Ansel?"
Nakitaan ko ng gulat ang mga mata ni Manang pero gumuhit ang malungkot na ngiti sa labi niya. "Umalis hija."
"Kailan po? Diba sabi niya hindi siya papasok ngayon?"
"Oo. Ang sabi niya sa akin nung madaling araw ay hindi muna siya papasok at mamayang gabi na lang bibisita sa opisina niya para sa meeting. Kaso umalis naman kanina matapos bumaba mula sa itaas."
Buong araw ay sumusulyap ako sa phone ko, nagbabakasakali na mag-text si Ansel. Ngunit wala. I just binged watch movies the whole day and conversed with Manang Inday, Helena, and Mang Tasyo. Hanggang sumapit ang gabi ay wala pa si Ansel.
Narinig ko kaninang umaga sa na sinabi niya dun sa katawag niya na tuloy ang meeting nila ni Miss Benzaga. Napalunok ako. Maganda kaya 'yun? Maganda ba? Mabait ba siya? Is she treating him nicely? Hindi katulad ko na lagi siyang inaaway? Magmimeeting lang ba talaga sila?
Umiling ako. I tried to shrug my thoughts away. Heto na naman ako sa kung ano-anong iniisip ko.
9pm. Wala pa din siya.
Kaya naglakas loob akong i-message siya. Nanginginig pa ang mga kamay ko habang nagtitipa ng mensahe ko.
To: Ansel Monterro
Are you coming home tonight?
Ngunit lumipas ang ilang oras ay wala akong natanggap na reply. He's fuming mad, I know. I have pushed his buttons this time. Kasi dati ay mabilis siyang nagrereply pero ngayon, ni isa ay wala.
"Hija, hindi ka pa ba matutulog? Pasado alas onse na," malamyos na tanong sa akin ni Manang Inday.
Umiling ako at ngumiti. "Aantayin ko po si Ansel, Manang. Matulog na po kayo."
"Hindi mo ba tatawagan?"
Alanganin akong ngumiti. Napahikab naman si Manang at tumango. "O siya. Mauna na akong matulog sa iyo."
12pm.
Bumibigat na ang mga mata ko pero hindi ko maiwasang mag-isip ng mga maaaring nangyayari ngayon kay Ansel. Is he with another woman? Are they...
Umiling ako at lumunok. Stop your intrusive thoughts Iana!
1pm.
My heart hammered when I heard the sound of a car approaching from the outside. Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko at ang pagkabalisa ko. He's here!
Napatayo ako at inantay siya dito sa sala.
But my lips parted because when the door opened, it revealed Ansel kissing a woman. Bumulagta sa paningin ko ang marahas na paghalik ni Ansel dito. Agresibo ang bawat halik niya sa babae habang hinihila siya nito palapit lalo sa kanya. Natuod ako sa kinatatayuan ko nang makita ang naglalakbay na mga kamay niya sa katawan ng babae. He was touching her in her sensitive places, kissing her roughly. Tinanggal nung babae ang heels na suot niya at itinapon iyon sa kung saan. Hinihila niya lalo si Ansel at sabik na sabik itong hinahalikan. Tumalon siya at ipinulupot ang mga binti sa baywang ni Ansel at sinimulang hubarin ang suot niyang bralette top.
"Ah, you're such an expert kisser," the woman moaned, unbottoning Ansel's polo.
Napahawak ako sa dibdib ko nang maramdaman ang pagkirot nito sa nakikita ko.
Halos mawalan ako ng balanse sa kinatatayuan ko dahil nanghina ang mga binti ko. At nung bumaba ang mga halik nung babae sa leeg ni Ansel ay hindi ko na kinaya.
"ARE YOU SERIOUS RIGHT NOW?!" Sigaw ko sa sobrang pagkapuno ko.
I reached for the pillow near me and threw it at them. Sumakto iyon sa mukha nung babae na kapos na kapos ang tela ng mga suot. Halatang walang delikadesa sa sarili.
Agad tumigil si Ansel sa ginagawa at napatingin sa gawi ko. Malalaki ang mga mata niya halatang gulat sa presensya ko. Yeah I'm still wide awake, Monterro!
"Ansel, come on," bitin na bitin na sabi nung babae at hinawakan ang mukha ni Ansel para mahalikan muli ito. She succeeded, unbuttoning his polo further.
Aba, hindi ba ako nakikita ng babaeng ito? Bingi siya?! Walang naririnig?!
"ANSEL, DAMMIT!" Marahas kong pigil.
Umiwas si Ansel sa mga halik nung babae pero naiwan akong nakatitig dito. She was wearing an expensive clothing. Mahaba ang buhok niya at maganda. Sexy rin at halatang galing sa mayamang pamilya. Pero wala na akong pakialam! Nagpupyos ako sa inis at galit ngayon!
"You told me you're mine tonight. Where's your room? Let's go there please? I badly want you now," malanding bulong ng babae sa kanya at nag-iwan ng munting mga halik sa leeg niya.
Kumuyom ang mga kamao ko. Kaunti na lang ay ako na kakaladkad dito palabas!
"Goddamn," Ansel groaned and looked at the woman. "Go home, Beatrice."
"What?! Are you serious?" Singhap nung babae at isinabit pa sa leeg ni Ansel ang mga kamay niya, nilalambing ito.
Humalukipkip ako.
Ansel looked at me. Nag-igting ang bagang niya.
Sobrang gigil ang lumukob sa puso ko. I feel so much anger inside of me. All I want to do is kick the woman out of this house.
I gulped when his blood shot eyes met mine. His stare was too intense, I couldn't contend it.
"Leave us," utas ni Ansel.
Nguni hindi nakinig ang babae. Ngumuso lang ito na tila nagtatampo. Sinamaan niya ako ng tingin.
"Hindi ka aalis?" The venom and threat in my voice was obvious.
"Beatrice, please leave," he told the woman again.
The woman scoffed, glaring at me. "Why? Who is she?"
Ansel did not speak. He just stared at me coldly.
Masama kong tinignan ang babae.
"I'm his wife," marahas kong sabi.
"What?! Are you joking?" Galit na asik sa akin nung babae.
"Mukha ba akong najojoke?" Matigas kong wika.
Ansel pinched the bridge of his nose. Pumikit siya. The woman asked him again.
Napalunok dahil akala ko ay idedeny niya ngunit nagkamali ako.
"Asawa ko siya. Leave now. I'm sorry," aniya rito.
Suminghap ang babae at hindi makapaniwala akong tinignan. She looked at me from head to toe and glared at me.
"You're the wife but he kissed me," panunuya niya. "You don't satisfy him enough, do you?" Humalakhak siya.
Nanggagago nga. Kumuyom ang kamao ko. Pumikit si Ansel at umiling.
"Umalis ka na. Don't wait for me to do it myself," seryosong untag ko.
The woman chuckled sinisterly before facing Ansel again. "Let's continue this next time then. Call me," sabi niya at hinalikan ulit si Ansel sa labi.
Umatras si Ansel pero ngumisi lang ang babae at tinignan ako ng may panunuya. She grabbed her heels and left, leaving me with Ansel.
Sa kabila ng panginginig ko sa galit at inis ay humakbang ako palapit kay Ansel. Naamoy ko ang alak mula sa kanya. Mapupungay ang mga mata niya. I know by then that he's a little drunk. Naglasing siya? Bakit?
I am so mad. My hands are shaking.
"Why did you do that?" Ansel broke the silence.
Hindi ako makapagsalita.
"If you hate me so much, why did you let her leave, Iana?" Humakbang siya palapit pero umatras ako.
I bit my lip and shook my head. Ano ba ang nangyayari sa akin? Ang alam ko lang ay galit ako lalo na doon sa babae. Galit na galit ako at malapit na akong sumabog sa inis!
"Why didn't you let me fuck her?" Mataman niyang tanong
I don't know! Nanghina ang mga binti ko.
"If you don't give a bullshit about me, why are you mad?"
I bit my lip, not meeting his intense gaze.
"Fucking answer me!"
"Wala kang karapatang halikan ang iba! You can't fuck other girls!" Galit ako at hindi ko maintindihan. I hate it! I hated it! "You cannot have your hands all over another woman's body!"
Nanatili ang mariing titig niya sa akin habang matalim ang tingin ko sa kanya. "Ikaw mismo nagsabi na maghanap ako ng iba. Na mambabae ako. I'm a manwhore in your eyes, right? Remember Iana, you're the one who told me to fuck someone else because you wouldn't give a damn. You said it yourself, I just forced you in a marriage. I can do whatever the hell I want–"
"I don't want you around other girls!" Sumabog na ako. I was so frustrated!
Nanginginig ang mga kamay ko na tinulak siya palayo. I muttered a curse and turned my back from him. Tinakpan ko ang mukha ko nang bumuhos ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.
"Turn around and look at me, Iana," mataman niyang sabi.
Umiling ako. I bit myself and tried to stop myself from crying but I can't. Parang lahat ng emosyon na pinipigilan ko magmula nung dumating ako dito ay sumabog bigla.
"Ano naman sa'yo kung hahalikan ko ang iba?" He said. "Ano naman sa'yo kung mambabae ako? You're the one who's pushing me away–"
"At dito mo pa talaga naisipang gawin 'yan, Ansel?! Dito sa bahay kung saan mo ako pinapatitra?!" Hinarap ko siya. I just can't be honest with my feelings!
"Fuck, I don't get you, Iana," nailing siya at sarkastikong tumawa. "Fine. I'll take her to my condo then," he took his phone out.
But before he could do that, I grabbed his phone. Nanliliksi ang mga mata ko siyang tinignan.
Imagining his hands around that woman as she clung to him ignited a fire within me. And the way she touched his chest while kissing him hard. That's stupid! No. Fucking. Way.
"What do you want me to do then, Iana?" Malamig niyang tanong. "You don't want me. You tell me to go fuck around. But when I do, you get so mad. Halos ipagtulakan mo akong mambabae. Ngayong may nahanap ako, aakto kang ganyan at manggugulo. Tell me what you want me to do then, Iana."
Ansel's eyes were focused on me. "Ayaw mo sa akin. Pero ayaw mo rin akong makita sa iba. What now? Hindi pwede kahit sino?"
Tumulo ang mga luha ko. Nakita ko ang pagtitig niya sa mga mata kong nababasa dahil sa pag-iyak ko. His jaw clenched.
"Huwag kang umiyak. Sagutin mo 'ko," marahas niyang utas.
"Oo, Mr. Monterro! Hindi pwede! Kahit saang lupalop mo man siya napulot! Kahit sinong babae man 'yan, hindi maaari! It is a hard NO! Is that fucking clear to you?!" Pasigaw na sumbat ko sa kanya.
Natigilan siya. His lips parted after my outburst.
I was breathing heavily, also shocked with what came out of my mouth.
His jaw clenched before chuckling humourlessly. "Lalo mo akong binabaliw, Iana. You confuse me."
Nanghihina akong huminga ng malalim. Maski ako ay naguguluhan na rin sa sarili ko. Bakit ba ako nagkakaganito?
"Huwag kang hahalik ng iba. Huwag mo silang hahawakan," pinahid ko ang mga luhang bumagsak. "I also won't entertain other men aside from you starting now to be fair. Ayokong makita ka kasama ang ibang babae. Basta ayoko..." pabulong kong sabi at nag-iwas ng tingin.
•••••
:|