SEVEN YEARS LATER
Yves's pov
"Is everything ready?" Tanong ko habang inaayos ang ibang gamit na dadalhin namin.
Mag papasko kasi kami sa Switzerland ngayon dahil doon nirequest ng mga bata. Iniintay nalang naming umuwi si Yuan dahil may inaasikaso pa siya saglit sa school niya.
"Yes po, everything is ready na po Mama!" Rinig kong sagot ng anak ko kaya napangiti ako.
"Good then. Make sure na walang mga gamit na naiwan ha. Ayaw kong makatulad nung last na nag bakasyon tayo, Yahaira." Bilin ko bago isinarado ang maliit na maleta na pinag lagyan ko ng gamit ng bunso naming anak ni Naomi.
"It won't happen again po Mama, I promise!" Sagot naman niya kasabay ng pag yakap sa akin at pag halik sa pisnge ko.
Ginulo gulo ko naman ang buhok niya bago siya hinalikan sa noo. "Go ahead and help your sister pack her stuffs, okay?"
Tumango tango siya bago nag tatakbo palabas ng kwarto ni Yvemi.
"Hey, hey...slow down princess." Turan ng isang malambing na boses ang sumaway kay Yahaira sa pag takbo.
"Sorry Mommy, I'm just excited!" Hyper nitong tugon kay Naomi.
"I know but I don't want you to fall down the stairs kaya you should be careful and avoid running, okay baby?"
"Yes Mommy! Babye!" Hyper padin nitong turan bago mag tatalon at nag lakad ng mabilis sa kung saan.
"I said no running pumpkin," Naomi said and sigh.
"Mommy I'm not running, I'm just walking very fast!" Sigaw na sagot ng anak naming si Yahaira ang pinaka makulit sa tatlo naming anak.
"Gosh, nag mana talaga sa katigasan ng ulo sayo yung batang yun."
"Bakit sa'kin? If I remember correctly, you're the stubborn one." Sagot ko at sinimangutan siya.
Inirapan naman ako ni gaga at inayos ang pag bubuhat niya kay Yvemi.
"Tapos ka na bang mag impake ng gamit ni Yvemi?" Tanong niya sa akin habang nilalaro laro ang bunso naming anak.
"Yes hon, kakatapos lang. Ikaw ba? Natapos mo na ilagay mga damit mo sa maleta? Isa ka pa namang pasaway, baka mamaya makalimutan mo nanaman din ang importante mong gamit dito." Panenermon ko sa kaniya at kinuha mula sa kaniya ang anak namin.
"Don't worry, chineck ko na lahat. It's all good." Sagot niya at hinalikan ako ng marahan sa labi. "Ibaba ko na 'to Mako para mailagay na ni Damian sa kotse."
Tumango nalang ako at nilaro laro si Yvemi na panay lang ang pag supsup sa laruan niyang hawak hawak.
Tatlo ang anak namin ni Naomi at lahat sila ay babae. Kambal ang dalawa naming panganay na si Yahaira at Nhyria, they are seven years old now. At ang bunso naman naming si Yvemi ay dalawang taong gulang palang.
Pag katapos naming mag pakasal ni Naomi ay nag plano na kaming mag kaanak agad. She paid a lot of money para mag karoon ng laman ang tiyan ko. And after few tries ay may nabuo na nga at kambal pa, which is really good dahil hindi pala birong manganak, leche ang sakit sa ano.
"Mama? Are you okay?" Tanong ng anak kong si Nhyria ang kakambal ni Yahaira. Kung ano ang ikinulit ni Yahaira ay siya namang ikinatahimik ni Nhyria. Mas gusto niyang mag basa ng libro at mag pipindot sa computer niya kesa ang mag laro ng mag laro sa labas.
Nakasandal siya sa may pintuan habang nakataas ang kilay sa akin. Manang mana talaga siya kay Naomi, para siyang xerox copy ni Naomi kung umasta at kumilos.
"I'm fine baby. Are you done packing your things?" Tanong ko sa kaniya bago siya lapitan.
"Yes po. I finished packing my stuffs yesterday pa po para hindi na ako mag madali sa pag iimpake ngayon." Sagot niya sa akin at ngumiti sa kapatid niyang karga karga ko.
"That's good then. Ang responsible naman ng baby ko." Puri ko sa kaniya at hinalikan siya sa pisnge
"Yup, nag mana po ako sayo eh." She said and smile at me.
"True. But don't tell your Mommy, that's our little secret. Okay?" Tugon ko na ikinatawa niya.
Isinarado ko ang kwarto ni Yvemi at sabay na kaming nag lakad pababa ni Nhyria para sa sala na lang mag antay kay Yuan.
"Baby, Yahaira please don't ru--oh shoot. I told you not to run sweetie, ayan tuloy. Come here let Mommy take a look." Rinig kong saad ni Naomi pag kababa namin.
"Ouch Mommy, don't touch it po."
"What happened here?" Tanong ko ng nakalapit ako sa kanila. Ibinaba ko si Yvemi sa may crib niya para lapitan sila Naomi.
"Nothing major darling. Yahaira just slipped." Pag papaliwanag ng asawa ko habang tinitingnan ang tuhod ng anak namin.
"Let me see." Turan ko at umupo sa may tabi niya para tingnan ang tuhod ni Yahaira.
Wala akong makitang sugat, tanging pamumula lang ng parte na tumama ata sa sahig.
"Masakit ba baby? Can you walk?" I asked her and caress her cheeks. Umiling iling naman siya sa akin bago kinagat ang kaniyang labi na parang naiiyak.
"Sobrang sakit po Mama.." Bulong niya kaya nataranta ako.
"Oh my God, baka nabalia--"
"Ang mawala po siya." Dagdag niya at tumawa na siyang nagpasimangot sa akin.
"Yahaira, that's not a good joke." Saway ko sa kaniya.
"I'm sorry Mama. Si Ninang Keoni po ang nag utos sa'kin niyan." She said and giggle again before kissing my cheeks and standing up before running towards her Ninang Keoni.
"You should have seen your face Yves. That was funny!" Rinig kong pag tawa naman ng walang iba kundi si abnormal na Keoni at nakipag apir pa sa anak ko.
"I told you to stop teaching my kids your pranks." Saway ko sa kaniya at lumapit sa kaniya para kurotin siya sa tagiliran.
"Nag sisisi ka ba na kinuha mong Ninang si Keoni?" Rinig kong tanong ni Naomi sa tabi ko at tumawa kaya sinamaan ko siya ng tingin.
"I'm just joking, love." She said and pull me closer to kiss my lips.
"Mommy and Mama, please stop being so sweet and mushy." Saway ni Nhyria sa amin kaya napalayo kami sa isa't isa at napangiti nalang.
"Ganyan ba sila lagi? Gross." Tanong naman ni Keoni sa mga anak ko. Sabay na tumango ang kambal at umakto na parang nasusuka kaya mas lalo akong napatawa.
"One day pag laki niyo magiging ganito din kayo sa mga magiging asawa niyo. Malalaman niyo kun--"
"Kung bakit ang kalat niyong dalawa? Nah, ayaw kong malaman ng mga inaanak ko ang kakalatan niyo. Tsk, tsupi!" Putol sa akin ng impaktang si Keoni kaya napatawa ang kambal.
Binatukan ko naman si Keoni dahil nagiging abnormal nanaman siya. Tsk, bwiset na 'to.
"Bakit ka ba andito? Bwiset ka." Irita kong tanong sa kaniya.
"Oh ahm yeah. Makikisabay sana ako sa inyo, kung pwede hehe." Alanganin nitong saad.
"Why?" Nag tataka kong tanong. Sa pag kakaalam ko kasi ay hindi sila sasabay sa amin dahil dadaanan pa nila ang pamilya ng asawa niya sa Germany bago sila dumiretso ng Switzerland.
Napag pasyahan kasi naming mag kakaibigan na sa Switzerland nalang mag pasko. Nakagawian kasi namin na mag sama sama tuwing pasko at bagong taon para makapag bonding nadin at makapag chikahan sa mga buhay buhay namin.
"Uh...ahm... Ano kasi...iniwan ako nung asawa ko hehe. Sabi niya mag lakad nalang daw ako papuntang Germany dahil nayayamot siya sa akin." Kakamot kamot sa ulo naman niyang sagot sa akin.
"Ano nanaman ba kasing kalokohan ang ginawa mo Keoni?"
Napapailing ko nalang na tanong sa kaniya. Napalabi naman siya at parang batang umiling iling lang sa akin. "You wouldn't want to know..."
Napabuntong hininga nalang ako. "Okay, pwede ka sumabay sa amin. As if namang may choice ako eh andito kana."
"Wow, so kung wala pa ako dito tatanggihan mo ako? Wow ah napaka peyk prends mo!" Pag mamaktol nito at sinimangutan ako kaya napatawa ako sa kaniya.
"Oo, kabayaran yun sa lagi mong pag tuturo kay Yahaira ng mga pranks mo. Tsk, kaya ka laging inaaway ng asawa mo kasi napaka abnormal mo."
"Nyenyenye. Ganun talaga yun, like Ninang like inaanak, diba Yahaira?" Sagot niya at talagang nakipag kampihan pa sa anak ko na tumango tango lang sa akin.
Jusko, kaya lalong nagiging makulit ang isang 'to eh.
Napailing iling nalang ako sa kanilang dalawa at pinabayaan na sila para i-check ang lahat ng gamit kung kumpleto na ba.
"I'm home!!!!" Pag sigaw ni Yuan at lumapit kay Naomi na buhat buhat si Yvemi para halikan ang dalawa sa pisnge.
"Naayos mo na ba lahat ng gamit mo? Aalis na tayo maya maya." Tanong ko sa kaniya ng makalapit ito sa akin. Humalik naman siya sa pisnge ko at tumango tango.
"Chill po Ate, naayos ko na po kahapon pa." He said and smile at me bago binuhat si Yahaira na nakakapit sa may binti niya.
"Tito, Tito ang tagal mo po. Naiinip na po ako, I wanna ride the airplane na!!" Hyper na turan ni Yahaira. Binuhat naman siya ni Yuan at hinalikan sa pisnge.
"Sorry, I was with Ate Julie kasi eh. May ginawa pa kami kaya natagalan si Tito." Sagot nito sa anak ko.
"What did you do po Tito Yuan? Nag confess ka na po ba kay Ate Julie?" Tanong naman ni Nhyria at ngumiti ng pang asar kay Yuan.
Napataas ang kilay ko habang nakatingin kay Yuan na namumula ang pisnge.
"Anong confess? At sinong Julie? Yung anak ba ni Tita Honey mo or meron pang iba?" Sunod sunod kong tanong sa kapatid ko na halos mangamatis na sa sobrang pula.
"Ahm... Ano pala po Ate, I need to pack my things pa po pala hehe." He nervously said and quickly ran towards his room.
"Sabi mo tapos kana!? Yuan Keller bumalik ka dito!!" Pag tawag ko sa parang si flash na si Yuan sa bilis niyang makatakbo papunta sa kwarto niya.
"Hindi daw kayo nag katuloyan ni Honey kaya sila nalang ni Julie, oh la laaaa." Saad ni Keoni kaya simaan ko siya ng tingin.
"Tigilan mo ako Santiago kung ayaw mong mag lakad ka nga papuntang Germany!" Irita kong tugon sa kaniya.
"Hey! Kasal na ako, that's Mrs--- Sabi ko nga shut up nalang ako." Agad naman siyang tumahimik at nag kunyareng nag zipper ng bibig ng makita niya akong masama lang na nakatingin sa kaniya.
Oh my God...my baby boy is not a baby anymore. My crush na siya, oh no.
*~*~*
"5"
"4"
"3"
"2"
"1"
"MERRY CHRISTMAS EVERYONE!!" Sabay sabay naming sigaw ng mag 12 midnight na.
"Merry Christmas sa inyong lahat." Pag bati ko sa mga kaibigan ko at niyakap sila isa isa. They did the same with a smile on our faces.
Bumaling ako sa kapatid kong si Yuan at niyakap siya ng mahigpit. Kung dati ay hanggang bewang ko lang siya ngayon naman ay matatangkadan na niya ako.
"Merry Christmas, my baby." Bati ko sa kaniya at pinag hahalikan siya sa pisnge na siyang ikinapula ng muka niya.
"Ate... I love you but please.. I'm not a kid anymore po." Kakamot kamot sa batok nitong saad sa akin habang sinasanggahan ang mga halik ko.
"Aysus. Nahihiya ka lang kasi andiyan crush mong si Jul--"
"Ate Ganda.." Nahihiyang pigil ni Yuan kay Keoni na balak pang mang asar.
Kumpleto kasi talaga kaming lahat na mag babarkada at may mga nadagdag din na bago na nakasama namin sa journey namin bago kami nakarating sa punto ng buhay naming ito.
Napangiti ako habang pinag mamasdan ang lahat ng kaibigan ko na masayang nakikipag kwentuhan sa pamilya nila na may mga ngiti sa kanilang labi.
Ang sarap makita na lahat kami ay maayos na ang kalagayan sa buhay. Wala ng stress at problema na hinaharap ang bawat isa sa amin. Maybe meron pero hindi na katulad ng mga kinakaharap namin noon. At proud ako sa lahat ng narating namin. Kahit na ang daming pag subok ay hindi padin kami nag kalayo layong lahat. Nanatili padin kami sa tabi ng bawat isa.
Naramdaman ko ang pag yakap ng asawa ko sa bewang ko kaya napalingon ako sa kaniya.
"Merry Christmas, mylove." Malambing kong saad kay Naomi at hinalikan siya ng madali sa labi.
"Merry Christmas, Mako." She sweetly said before pecking my lips again and turning around to face our children.
"And Merry Christmas to my little munchkins. I love you girls so much." Malambing nitong bati sa mga anak namin bago sila isa isang niyakap at pinag hahalikan sa mukha.
"Merry Christmas Mama and Mommy." Sagot ng kambal habang si Yvemi naman ay patango tango lang at patawa tawa sa mga sinasabi namin na hindi niya maintindihan. May pag palakpak palakpak pa siya habang hinahalikan siya ng mga kapatid niya sa muka.
"Merry Christmas, my babies." Bati ko sa kanila at niyakap silang tatlo bago hinalikan sa pisnge.
This is the best Christmas gift that God gave me. He gave me a real family and I will forever be thankful to him.
Ito ang isinukli niya sa lahat ng pag subok na naganap sa buhay namin na hindi ko inaakalang malalampasan namin.
I smile as I looked back at my family and friends before looking back at my wife who used to be just my Master.
I'm no longer Miss Cleomonte's Slave..
I'm now Mrs. Cleomonte's Wife.
And I, Yves Keller Cleomonte is now officially closing this chapter.
Miss Cleomonte's Slave is officially signing off.
THE END
***********
Ahm...Goodbye🥺...and thank you to all of you na nag basa at sa mga walang sawang nag intay na matapos ang story ko kahit na puro naman kasabugan ang ambag nito sa inyo hahaha. At sorry kung hindi ko man nameet yung expectations niyo sa story na 'to. I love you guys so much dahil sa inyo ginanahan akong mag sulat lalo.🥰❤
Advance Merry Christmas and happy new year from MCS's family. Happy spanking to all of you, mwah!