Welcome to A.O.B World
Part2
ေဂ်ာင္ကုျပည့္လွည့္ထြက္ဖို႔ျပင္ေနစဥ္အထဲမွ Omegaအလွေလးရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္သူအိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။တခါမွသူ႔အခန္းထဲေပးမဝင္ခဲ့တဲ့ အလွေလးကသူ႔အားေခၚကာ ဘာေတရစ္ျပန္အုံးမလဲမသိ။
'ဟူးးးးး ဒီေန႔ဘာေတထပ္ရစ္အုံးမလဲမသိဘူး' ေလပူတခ်က္သာမႈတ္ထုတ္ၿပီး ထယ္ေယာင္းအိပ္ခန္းထဲသို႔။
'Wow....systemေရ ဒီomegaကခုမွ ၁၉ႏွစ္ပဲရိွတာကိုးအရမ္းထြားတာပဲေနာ္ မင္းေျပာေတာ့omegaေလးေတက ေသးေသးသြယ္သြယ္ေလးေတနဲ႔ ႏြဲ႔ႏြဲ႔ေလးေတဆို သူ႔ပုံက်ၾကည့္အုံး'
'Host မွားေနပါၿပီေနာ္ အခုက'
"ဘာခိုင္းမလို႔လဲ သခင္ေလးဗ် "
"ေအာ္ ဘာမွ မဟုတ္ပ့ဘူး မင္းေရာမနက္စာစားၿပီးၿပီလားလို႔ ေမးမလို႔ မသားရေသးရင္တူတူစားမယ္ေလ ေနာ္"
မ်က္လုံးအဝိုင္းသားပါးစမ္အေဟာင္းျဖင့္အံ့ျသေနရသူကေဂ်ာင္ကုပင္။ သူနဲ႔တူတူစားရမွာရြံလို႔အျမဲမတူသလိုမတန္သလိုဆက္ဆံတဲ့သူကခုမွ 'ဒါကဘာေတအခ်ိဳထပ္ေသြးမလို႔လဲမသိ'
"ဟို စားၿပီးပါၿပီဗ် သခင္ေလးေက်ာင္းသြားဖို႔ေနာက္ၾကေနၿပီမို႔ အျမန္ျပင္ဆင္ပါေတာ့ေနာ္ကြၽန္ေတာ္ ေအာက္ထပ္မွာေစာင့္ေနပ့မယ္"
"Inin....ေဂ်ာင္ကု ဟီးးး"
ခနဲမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာရယ္ျပေလသည္။ထိုအျပဳံးေကိုေဂ်ာင္ကုခနေတာ့ေငးခနဲျဖစ္သြားရသည္။သူ႔ေ႐ွ႕ဆိုအျမဲမရယ္မျပံဳးနဲ႔မာနေခါင္ခိုက္ေနတဲ့ Omegaေလးကဒီေန႔မွဘာစိတ္ကူးေပါက္လဲမသိ။ သူလဲဆက္မေတြးခ်င္ေတာ့ပဲ ေအာက္ထပ္သာဆင္းလာေတာ့သည္။
"အား ငါစိတ္လႈပ္႐ွားလိုက္တာ ဘယ္လိုပဲဖိဖိပါ သူေလးကိုစားရမယ္ဆိုေတာ့အနည္းဆုံးေတာ့မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးထားရမယ္မလား"
"Hostမွားေနပါၿပီလို႔ "
Systemမွာ ခုထိကိုအမွားေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့သ့ူHostကိုငိုသံပါရီးနဲ႔ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ဟိုကအစားခံရမွာမဟုတ္ဘုး။ အစားခံၿပီးေနာက္ဆုံးေသရမာကHostလို႔သာစိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ေအာ္ေျပာလိုက္ခ်င္သည္။ ေနာက္ေတာ့ေလသံကိုေလ်ာ့ကာ
"Host ကိုခုနကဘာလို႔ေဂ်ာင္ကုကသခင္ေလးလို႔ေခၚလိုက္တာလဲသ္လား"
"သိ ဟမ္ ေအးငါကAlpha ေလသူ႔လိုသူေ႒းသားOmegaေလးကို ငါကေခၚရမာမဟုဘုးလား အမ္....မဟုတ္မွ မဟုတ္ဘူးမို႔လား "
"ဟုတ္ပါတယ္ Host ေျပာသလိုပါပဲ အရမ္းလွပလြန္းၿပီးမာနေခါင္ခိုက္ေနတဲ့ ဇာတ္လိုက္မင္းသားေဂ်ာင္ကုအေပၚမွာအက်င့္တစက္မွမေကာင္းတဲ့ Omegaေလးကင္မ္ထယ္ေယာင္းပါ "
ထယ္ေယာင္းခဗ်ာ မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔ သူ႔ေ႐ွ႕ကမွန္တင္ခုံကိုအျမန္ထေျပးၾကည့္လိုက္ေတာ့ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားရသည္။ သြယ္လ်ေနတဲ့ ကိုယ္ထယ္ေလး ေနာက္တပတ္လွဘ့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိတ္ထြက္ေနတဲ့တင္ပါး မ်က္ႏွာေလးကလဲ ေနေရာင္မထိမခံႏိုင္တဲ့မ်က္ႏွာေလးလို ႏုဖက္ ဥတက္ေနတာ။
ႏွာတံေလးကလဲ ေျဖာင့္ဆင္းၿပီးႏွာေခါင္းထိပ္ကမွဲ႔နက္ေလးတလုံး။ ဟိုဖက္ကမၻာကငါေလးနဲ႔တပုံဆန္ထဲပါပဲလား။ၿပီးသူသူ႔ဇာတ္ေကာင္ေနရာကိုသတိရၿပီး ဖင္ႀကိမ္းမိသြားကာSystemအားေအာ္ရနိသတိရလာေလေသာထယ္ေယာင္းငယ္ပါေလ။
"ရားးး systemစုတ္ ငါ့ကိုဘာလို႔ ဒီOmegaေနရာကိုဝင္ခိုင္းရတာလဲ ငါအစားခံၿပီးမေသႏိုင္ဘူး အဲ့အစားဟိုဖက္ပဲျပန္သြားမယ္ပို႔ေပး ပို႔ေပးလို႔ဆို"
"မရပါဘူး တကယ္လို႔ျပန္သြားခဲ့ရငိ ဒီဖက္မွာလဲ Missionမေအာင္ခဲ့ရင္ Hostကၾကားကာလမွာပိတ္မိေနၿပီး ေခြးေနရာမရဖိသြားပါလိမ့္မယ္"
"Yaaaa စကားကိုအေကာင္းေျပာပါကြ တျခားဥပမာေပးလဲငါနားလည္ပါတယ္ "
"သိပါၿပီHost အဲ့ေတာ့အခုHostလုပ္ရမယ့္missionက မေသဖို႔ပါပဲေနာ္ေဂ်ာင္ကု ကိုဖ်ားေယာင္းႏိုင္ရင္ပိုေကာင္းတာေပါ့ အနဲဆုံးေတာ့ ေသေအာင္ေတာ့မလုပ္ခံရေတာ့ဘူးေပါ့ Hostရယ္ အဟဲ"....
System မွာေလွာင္ရယ္သံျပဳ၍ေျပာလာလ်ွင္ထယ္ေယာင္းအဲ့Systemဆိုေသာ အျဖဴေရာင္ၿဂိဳဟ္သားအ႐ုပ္နဲ႔ေကာင္အား Middle figure upျပလိုက္သည္။ၿပီးမွေဂ်ာင္ကုေစာင့္ေနရတာကိုသတိရသြားကာသူအျမန္ျပင္ဆင္ၿပိးေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာကိုလဲအတတိႏိုင္ဆုံး သူ႔ Boxy smile ေလးမ်ား ထင္းေနေအာင္မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးလ်က္။ ၿပီးမွေဂ်ာင္ကုျပင္ေပးထားတဲ့မနက္စာျဖစ္ေသာ စေတာ္ဘယ္ရီယိုသုတ္ထားတဲ့ေပါင္မုန္႔မီးကင္ေလးနဲ႔ ႏို႔တခြက္က္ု အျမန္ေကာက္ေသာက္ကာ ေက်ာင္းသို႔။
"သခင္ေလး ဘာလို႔ေ႐ွ႕မွာထိုင္တာလဲ ေနာက္မွာထိုင္ေနၾကမဟုတ္ဘူးလား "
"ေအာ္..ဟိုဟာ အေျပာင္းအလဲေလးျဖစ္သြားေအာင္လို႔ပ့ ေဂ်ာင္ကုနဲ႔လဲစကားေျပာခ်င္လို႔"
မနက္ထဲကေျပာင္းလဲေနတဲ့သူ႔Omegaေလးေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကုလိုက္မမွီေတာ့သူလဲဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ဒ႐ိုက္ဘာေနရာတြင္ ထိုင္ၿပီးေက်ာင္းသို႔ေမာင္းထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
"ဒါနဲ႔ေဂ်ာင္ကုကေရာေက်ာင္းမတက္ဘူးလားေက်ာင္းဝတ္စုံလဲမဝတ္ထားဘူး "
ထယ္ေယာင္းသိလိုစိတ္ျဖင့္ေမးေသာ္ေဂ်ာင္ကုဆီက 'ဟြန္႔'ခနဲ႔ ခနဲ႔တဲ့တဲ့ရယ္သံကိုၾကားလိုက္သည္။ 'ဘာလဲဟ ငါေမးတာမွားသြားတာလား '
'မွားပါတယ္Host အရမ္းကိုမွားသြားပါတယ္ အနာေဟာင္းကိုသြားဆြသလိုျဖစ္သြားပါၿပီ'
"ကြၽန္ေတာ္က ၁၄ႏွစ္မွာ Alphaထိန္းခ်ဳပ္ေရးေက်ာင္းေတာ္ကိုတက္ခဲ့ပါတယ္ ၃ႏွစ္ၾကာၿပီးျပန္လာေတာ့ အရာအားလုံးေျပာင္းလဲခဲ့ ၿပီေလ အဟက္"
"အာ....မေမးသင့္တာပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေဂ်ာင္ကု "
"ရပါတယ္ သခင္ေလး "
ဟူဆိုကာခပ္ဖြဖြေလးျပဳံးျပလာသည္။ဟုတ္ပါသည္။ေဂ်ာင္ကုAlphaေက်ာင္းမွာတက္ေနတုန္းကင္မ္ထယ္ေယာင္းမိဘမ်ားကေဂ်ာင္ကုမိဘမ်ားဆီက ကုမၼကအစရိွသမ်ွစည္းစိမ္အဆုံးေဂ်ာင္ကုမရိွခင္လူလည္က်ကာအားလုံးသိမ္းပစ္လိုက္ၿပီး မိဘမ်ားကိုပါလုပ္ၾကံသတ္ခိုင္းပစ္ခိုင္းသည္။ေဂ်ာင္ကုကိုလဲေက်ာင္းၿပီးေတာ့သူ႔အိမ္မွာပဲေခၚထားကာအိမ္ေဖာ္အဆင့္သာသာ သာထားသည္။ဒါကိုေဂ်ာင္ကုေတြးမိေသာအခါ ႏႈတ္ခမ္းထက္႒္မဲ့ျပဳံးတခုျဖစ္ေပၚလာသည္။
ေဂ်ာင္ကုရဲ႕အျပဳံးမ မည္ေသာအျပဳံးကိုေတာင္ထယ္ေယာင္းမွာေငးခနဲျဖစ္သြားရသည္။ ေဘးတိုက္ၾကည့္ရင္ေတာင္ထင္းေနတဲ့ ေမး႐ိုးနဲ႔ လူတိုင္းကိုတုန္လႈပ္သြားေစမယ့္ စူး႐ွ႐ွအၾကည့္ေတ ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္တဲ့ မ်က္ႏွာထား။ဖိသလိုေလးဝတ္ထားတဲ့ T shirt အနက္ေရာင္ေလးနဲ႔ စတုိင္ပန္ေဘာင္းဘီအနက္ေ႐ာင္ေတာင္မွ ေဂ်ာင္ကုကိုယ္မွာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါမ်ားေတာက္ပေနသလို။' Wow ေဂ်ာင္ကုကေသခ်ာၾကည့္လိုက္မွ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတာပဲ '
ကိုယ္စိတ္အေျခေနသိပ္မေကာင္းလို႔ Ficထဲစိတ္သိပ္မပါဘူးျဖစ္သြားတယ္။ ဒီတပိုင္းမေကာင္းရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ေနာက္တပိုင္းအေကာင္းဆုံးေရးေပးပ့မယ္႐ွင့္။😘😍☺ေမ်ွာ္ေနၾကတာသိလို႔ အျမန္upေပးပ့မယ္😁
#KIM Vantekook
Taekook is real
Welcome to A.O.B World
Part2
ဂျောင်ကုပြည့်လှည့်ထွက်ဖို့ပြင်နေစဉ်အထဲမှ Omegaအလှလေးရဲ့ခေါ်သံကြောင့်သူအိပ်ခန်းအတွင်းသို့ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။တခါမှသူ့အခန်းထဲပေးမဝင်ခဲ့တဲ့ အလှလေးကသူ့အားခေါ်ကာ ဘာတေရစ်ပြန်အုံးမလဲမသိ။
'ဟူးးးးး ဒီနေ့ဘာတေထပ်ရစ်အုံးမလဲမသိဘူး' လေပူတချက်သာမှုတ်ထုတ်ပြီး ထယ်ယောင်းအိပ်ခန်းထဲသို့။
'Wow....systemရေ ဒီomegaကခုမှ ၁၉နှစ်ပဲရှိတာကိုးအရမ်းထွားတာပဲနော် မင်းပြောတော့omegaလေးတေက သေးသေးသွယ်သွယ်လေးတေနဲ့ နွဲ့နွဲ့လေးတေဆို သူ့ပုံကျကြည့်အုံး'
'Host မှားနေပါပြီနော် အခုက'
"ဘာခိုင်းမလို့လဲ သခင်လေးဗျ "
"အော် ဘာမှ မဟုတ်ပ့ဘူး မင်းရောမနက်စာစားပြီးပြီလားလို့ မေးမလို့ မသားရသေးရင်တူတူစားမယ်လေ နော်"
မျက်လုံးအဝိုင်းသားပါးစမ်အဟောင်းဖြင့်အံ့သြနေရသူကဂျောင်ကုပင်။ သူနဲ့တူတူစားရမှာရွံလို့အမြဲမတူသလိုမတန်သလိုဆက်ဆံတဲ့သူကခုမှ 'ဒါကဘာတေအချိုထပ်သွေးမလို့လဲမသိ'
"ဟို စားပြီးပါပြီဗျ သခင်လေးကျောင်းသွားဖို့နောက်ကြနေပြီမို့ အမြန်ပြင်ဆင်ပါတော့နော်ကျွန်တော် အောက်ထပ်မှာစောင့်နေပ့မယ်"
"Inin....ဂျောင်ကု ဟီးးး"
ခနဲမျက်နှာချိုသွေးကာရယ်ပြလေသည်။ထိုအပြုံးကေိုဂျောင်ကုခနတော့ငေးခနဲဖြစ်သွားရသည်။သူ့ရှေ့ဆိုအမြဲမရယ်မပြုံးနဲ့မာနခေါင်ခိုက်နေတဲ့ Omegaလေးကဒီနေ့မှဘာစိတ်ကူးပေါက်လဲမသိ။ သူလဲဆက်မတွေးချင်တော့ပဲ အောက်ထပ်သာဆင်းလာတော့သည်။
"အား ငါစိတ်လှုပ်ရှားလိုက်တာ ဘယ်လိုပဲဖိဖိပါ သူလေးကိုစားရမယ်ဆိုတော့အနည်းဆုံးတော့မျက်နှာချိုသွေးထားရမယ်မလား"
"Hostမှားနေပါပြီလို့ "
Systemမှာ ခုထိကိုအမှားကောင်းဖြစ်နေတဲ့သူ့Hostကိုငိုသံပါရီးနဲ့ အော်ပြောလိုက်သည်။ဟိုကအစားခံရမှာမဟုတ်ဘုး။ အစားခံပြီးနောက်ဆုံးသေရမာကHostလို့သာစိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့အော်ပြောလိုက်ချင်သည်။ နောက်တော့လေသံကိုလျော့ကာ
"Host ကိုခုနကဘာလို့ဂျောင်ကုကသခင်လေးလို့ခေါ်လိုက်တာလဲသ်လား"
"သိ ဟမ် အေးငါကAlpha လေသူ့လိုသူဋ္ဌေးသားOmegaလေးကို ငါကခေါ်ရမာမဟုဘုးလား အမ်....မဟုတ်မှ မဟုတ်ဘူးမို့လား "
"ဟုတ်ပါတယ် Host ပြောသလိုပါပဲ အရမ်းလှပလွန်းပြီးမာနခေါင်ခိုက်နေတဲ့ ဇာတ်လိုက်မင်းသားဂျောင်ကုအပေါ်မှာအကျင့်တစက်မှမကောင်းတဲ့ Omegaလေးကင်မ်ထယ်ယောင်းပါ "
ထယ်ယောင်းခဗျာ မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ သူ့ရှေ့ကမှန်တင်ခုံကိုအမြန်ထပြေးကြည့်လိုက်တော့ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရသည်။ သွယ်လျနေတဲ့ ကိုယ်ထယ်လေး နောက်တပတ်လှဘ့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိတ်ထွက်နေတဲ့တင်ပါး မျက်နှာလေးကလဲ နေရောင်မထိမခံနိုင်တဲ့မျက်နှာလေးလို နုဖက် ဥတက်နေတာ။
နှာတံလေးကလဲ ဖြောင့်ဆင်းပြီးနှာခေါင်းထိပ်ကမှဲ့နက်လေးတလုံး။ ဟိုဖက်ကမ္ဘာကငါလေးနဲ့တပုံဆန်ထဲပါပဲလား။ပြီးသူသူ့ဇာတ်ကောင်နေရာကိုသတိရပြီး ဖင်ကြိမ်းမိသွားကာSystemအားအော်ရနိသတိရလာလေသောထယ်ယောင်းငယ်ပါလေ။
"ရားးး systemစုတ် ငါ့ကိုဘာလို့ ဒီOmegaနေရာကိုဝင်ခိုင်းရတာလဲ ငါအစားခံပြီးမသေနိုင်ဘူး အဲ့အစားဟိုဖက်ပဲပြန်သွားမယ်ပို့ပေး ပို့ပေးလို့ဆို"
"မရပါဘူး တကယ်လို့ပြန်သွားခဲ့ရငိ ဒီဖက်မှာလဲ Missionမအောင်ခဲ့ရင် Hostကကြားကာလမှာပိတ်မိနေပြီး ခွေးနေရာမရဖိသွားပါလိမ့်မယ်"
"Yaaaa စကားကိုအကောင်းပြောပါကွ တခြားဥပမာပေးလဲငါနားလည်ပါတယ် "
"သိပါပြီHost အဲ့တော့အခုHostလုပ်ရမယ့်missionက မသေဖို့ပါပဲနော်ဂျောင်ကု ကိုဖျားယောင်းနိုင်ရင်ပိုကောင်းတာပေါ့ အနဲဆုံးတော့ သေအောင်တော့မလုပ်ခံရတော့ဘူးပေါ့ Hostရယ် အဟဲ"....
System မှာလှောင်ရယ်သံပြု၍ပြောလာလျှင်ထယ်ယောင်းအဲ့Systemဆိုသော အဖြူရောင်ဂြိုဟ်သားအရုပ်နဲ့ကောင်အား Middle figure upပြလိုက်သည်။ပြီးမှဂျောင်ကုစောင့်နေရတာကိုသတိရသွားကာသူအမြန်ပြင်ဆင်ပြိးအောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။ မျက်နှာကိုလဲအတတိနိုင်ဆုံး သူ့ Boxy smile လေးများ ထင်းနေအောင်မျက်နှာချိုသွေးလျက်။ ပြီးမှဂျောင်ကုပြင်ပေးထားတဲ့မနက်စာဖြစ်သော စတော်ဘယ်ရီယိုသုတ်ထားတဲ့ပေါင်မုန့်မီးကင်လေးနဲ့ နို့တခွက်က်ု အမြန်ကောက်သောက်ကာ ကျောင်းသို့။
"သခင်လေး ဘာလို့ရှေ့မှာထိုင်တာလဲ နောက်မှာထိုင်နေကြမဟုတ်ဘူးလား "
"အော်..ဟိုဟာ အပြောင်းအလဲလေးဖြစ်သွားအောင်လို့ပ့ ဂျောင်ကုနဲ့လဲစကားပြောချင်လို့"
မနက်ထဲကပြောင်းလဲနေတဲ့သူ့Omegaလေးကြောင့်ဂျောင်ကုလိုက်မမှီတော့သူလဲဘာမှမပြောတော့ပဲ ဒရိုက်ဘာနေရာတွင် ထိုင်ပြီးကျောင်းသို့မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
"ဒါနဲ့ဂျောင်ကုကရောကျောင်းမတက်ဘူးလားကျောင်းဝတ်စုံလဲမဝတ်ထားဘူး "
ထယ်ယောင်းသိလိုစိတ်ဖြင့်မေးသော်ဂျောင်ကုဆီက 'ဟွန့်'ခနဲ့ ခနဲ့တဲ့တဲ့ရယ်သံကိုကြားလိုက်သည်။ 'ဘာလဲဟ ငါမေးတာမှားသွားတာလား '
'မှားပါတယ်Host အရမ်းကိုမှားသွားပါတယ် အနာဟောင်းကိုသွားဆွသလိုဖြစ်သွားပါပြီ'
"ကျွန်တော်က ၁၄နှစ်မှာ Alphaထိန်းချုပ်ရေးကျောင်းတော်ကိုတက်ခဲ့ပါတယ် ၃နှစ်ကြာပြီးပြန်လာတော့ အရာအားလုံးပြောင်းလဲခဲ့ ပြီလေ အဟက်"
"အာ....မမေးသင့်တာပဲ တောင်းပန်ပါတယ်ဂျောင်ကု "
"ရပါတယ် သခင်လေး "
ဟူဆိုကာခပ်ဖွဖွလေးပြုံးပြလာသည်။ဟုတ်ပါသည်။ဂျောင်ကုAlphaကျောင်းမှာတက်နေတုန်းကင်မ်ထယ်ယောင်းမိဘများကဂျောင်ကုမိဘများဆီက ကုမ္မကအစရှိသမျှစည်းစိမ်အဆုံးဂျောင်ကုမရှိခင်လူလည်ကျကာအားလုံးသိမ်းပစ်လိုက်ပြီး မိဘများကိုပါလုပ်ကြံသတ်ခိုင်းပစ်ခိုင်းသည်။ဂျောင်ကုကိုလဲကျောင်းပြီးတော့သူ့အိမ်မှာပဲခေါ်ထားကာအိမ်ဖော်အဆင့်သာသာ သာထားသည်။ဒါကိုဂျောင်ကုတွေးမိသောအခါ နှုတ်ခမ်းထက်ဋ္ဌ်မဲ့ပြုံးတခုဖြစ်ပေါ်လာသည်။
ဂျောင်ကုရဲ့အပြုံးမ မည်သောအပြုံးကိုတောင်ထယ်ယောင်းမှာငေးခနဲဖြစ်သွားရသည်။ ဘေးတိုက်ကြည့်ရင်တောင်ထင်းနေတဲ့ မေးရိုးနဲ့ လူတိုင်းကိုတုန်လှုပ်သွားစေမယ့် စူးရှရှအကြည့်တေ ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်တဲ့ မျက်နှာထား။ဖိသလိုလေးဝတ်ထားတဲ့ T shirt အနက်ရောင်လေးနဲ့ စတိုင်ပန်ဘောင်းဘီအနက်ရောင်တောင်မှ ဂျောင်ကုကိုယ်မှာ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါများတောက်ပနေသလို။' Wow ဂျောင်ကုကသေချာကြည့်လိုက်မှ တော်တော်ချောတာပဲ '
ကိုယ်စိတ်အခြေနေသိပ်မကောင်းလို့ Ficထဲစိတ်သိပ်မပါဘူးဖြစ်သွားတယ်။ ဒီတပိုင်းမကောင်းရင်တောင်းပန်ပါတယ်နော် နောက်တပိုင်းအကောင်းဆုံးရေးပေးပ့မယ်ရှင့်။😘😍☺မျှော်နေကြတာသိလို့ အမြန်upပေးပ့မယ်😁
#KIM Vantekook
Taekook is real